Actueel
alle pijlers
Hartverscheurend : Bulgaria's Abandoned Children
woensdag 23 januari 2008 om 13:44
Momenteel is hieromtrent veel te doen in België. Ik weet niet of jullie het al gezien hebben maar ik vind dat het iets is dat iedereen moet zien. Om stil van te worden, heel stil
de reportage van de bbc ( ondertiteld)
Het nieuwsbericht
de reportage van de bbc ( ondertiteld)
Het nieuwsbericht
woensdag 23 januari 2008 om 14:34
Ik heb deze docu een paar maanden geleden gezien op de BBC, echt verschrikkelijk dat zoiets vandaag de dag kan gebeuren in een land dat notabene lid is van de EU.
De EU is heel goed in het bedenken van allerlei regels om je je zuurverdiende geld te ontfutselen, dat kan allemaal blijkbaar heel gemakkelijk en snel maar regels verzinnen om iets aan deze ellende te doen is waarschijnlijk iets waar niemand zijn handen vuil aan wil maken.
Er werd aan het einde van de docu wel gezegd dat verschillende instanties geprobeerd hebben hulp te bieden maar dat van Bulgaarse zijde geweigerd is en dat de regering blijft volhouden dat er volgens de regels gewerkt wordt.
Ik vraag me af waarom die regering niet op de vingers getikt wordt door de EU.
De EU is heel goed in het bedenken van allerlei regels om je je zuurverdiende geld te ontfutselen, dat kan allemaal blijkbaar heel gemakkelijk en snel maar regels verzinnen om iets aan deze ellende te doen is waarschijnlijk iets waar niemand zijn handen vuil aan wil maken.
Er werd aan het einde van de docu wel gezegd dat verschillende instanties geprobeerd hebben hulp te bieden maar dat van Bulgaarse zijde geweigerd is en dat de regering blijft volhouden dat er volgens de regels gewerkt wordt.
Ik vraag me af waarom die regering niet op de vingers getikt wordt door de EU.
woensdag 23 januari 2008 om 14:38
Ik wou het net zeggen miamama, ze zijn al toegetreden.
Mijn schoonmoeder woont daar sinds kort en die zegt dat het zo'n modern land aan het worden is....
Ik heb met tranen in mijn ogen gekeken tot 15 minuten en toen trok ik het niet meer. Ons kindje van 2 heeft een lichte handicap (epilepsie) en die zit sinds kort op een kinderdagcentrum voor kindjes die om wat voor reden dan ook een achterstand hebben en zit nu in een instroomgroep met lichte en zware achterstanden. Op het filmpje zie ik kindjes die vergelijkbaar qua handicap nu ook bij mijn kindje in hetzelfde centrum zitten en wat een verschrikkelijk dieptriest verschil in benadering. In nederland zijn thankgod kinderdagcentra waar uitstekend personeel de kinderen zo goed mogelijk probeert te stimuleren om eruit te halen wat erin zit. Maar het meest erge vind ik dat deze kinderen helemaal geen liefde meer krijgen, niet van hun ouders, niet van de verzorging. Ze liggen maar op bed te wachten op, ja wat? In sommige gevallen zelfs op de dood dus.... Ik vind het niet raar dat de oudere kinderen de hele dag heen en weer zitten te wiegen, als er niemand is die ze een knuffel, een aai over de bol geeft of wat extra aandacht. Waarom in godsnaam brengen ouders deze kinderen weg om nooit meer terug te zien??? Ook deze kindjes hebben liefde, geborgenheid en veiligheid nodig! En de kamer waar de allerkleinsten lagen, die kwamen niet meer uit bed, kregen amper goed te eten. Zo mager en zo aan hun lot overgelaten... Dat arme meisje die verschoond werd met haar ligplekken en blauwe handen. Niet eens meer gewend aan een aai over haar bol. Ik kon het niet meer afkijken, want ik vond het verschrikkelijk. Ze worden nog slechter behandeld dan dieren.
Wat ik ook dieptriest vond was Didi, die maar elke dag naar huis schreef dat ze weer opgehaald wilde worden en die niemand had om mee te praten. echt vreselijk. goed dat de documentaire is gemaakt zodat er aktie wordt genomen.
Mijn schoonmoeder woont daar sinds kort en die zegt dat het zo'n modern land aan het worden is....
Ik heb met tranen in mijn ogen gekeken tot 15 minuten en toen trok ik het niet meer. Ons kindje van 2 heeft een lichte handicap (epilepsie) en die zit sinds kort op een kinderdagcentrum voor kindjes die om wat voor reden dan ook een achterstand hebben en zit nu in een instroomgroep met lichte en zware achterstanden. Op het filmpje zie ik kindjes die vergelijkbaar qua handicap nu ook bij mijn kindje in hetzelfde centrum zitten en wat een verschrikkelijk dieptriest verschil in benadering. In nederland zijn thankgod kinderdagcentra waar uitstekend personeel de kinderen zo goed mogelijk probeert te stimuleren om eruit te halen wat erin zit. Maar het meest erge vind ik dat deze kinderen helemaal geen liefde meer krijgen, niet van hun ouders, niet van de verzorging. Ze liggen maar op bed te wachten op, ja wat? In sommige gevallen zelfs op de dood dus.... Ik vind het niet raar dat de oudere kinderen de hele dag heen en weer zitten te wiegen, als er niemand is die ze een knuffel, een aai over de bol geeft of wat extra aandacht. Waarom in godsnaam brengen ouders deze kinderen weg om nooit meer terug te zien??? Ook deze kindjes hebben liefde, geborgenheid en veiligheid nodig! En de kamer waar de allerkleinsten lagen, die kwamen niet meer uit bed, kregen amper goed te eten. Zo mager en zo aan hun lot overgelaten... Dat arme meisje die verschoond werd met haar ligplekken en blauwe handen. Niet eens meer gewend aan een aai over haar bol. Ik kon het niet meer afkijken, want ik vond het verschrikkelijk. Ze worden nog slechter behandeld dan dieren.
Wat ik ook dieptriest vond was Didi, die maar elke dag naar huis schreef dat ze weer opgehaald wilde worden en die niemand had om mee te praten. echt vreselijk. goed dat de documentaire is gemaakt zodat er aktie wordt genomen.
Stressed is just desserts spelled backwards
woensdag 23 januari 2008 om 14:55
woensdag 23 januari 2008 om 16:39
oeh... ik durf niet eens te kijken. Uit jullie verhalen weet ik genoeg. pff... miamama, wordt er in de belgische media ook gesproken over initiatieven om hier heel snel iets aan te doen?
Doet me denken aan een tijdje terug in Guatemala. Kindjes die in hun eigen bedje in hun eigen plas zaten. Zo'n kleintje strekte zijn armpjes naar me uit. Natuurlijk heb ik hem uitgebreid geknuffeld. Later waren er andere westerse meiden die zich afvroegen of ik wel had nagedacht over allerlei ziektes die ik op had kunnen lopen Nou nee... geen seconde en daar ben ik blij om ook. Je laat zo'n hummeltje toch niet alleen daar zitten in zijn bedje als hij zijn armpjes naar je uitstrekt? Maar het was wel frustrerend dat ik verder zo weinig voor het ventje kon doen.
Doet me denken aan een tijdje terug in Guatemala. Kindjes die in hun eigen bedje in hun eigen plas zaten. Zo'n kleintje strekte zijn armpjes naar me uit. Natuurlijk heb ik hem uitgebreid geknuffeld. Later waren er andere westerse meiden die zich afvroegen of ik wel had nagedacht over allerlei ziektes die ik op had kunnen lopen Nou nee... geen seconde en daar ben ik blij om ook. Je laat zo'n hummeltje toch niet alleen daar zitten in zijn bedje als hij zijn armpjes naar je uitstrekt? Maar het was wel frustrerend dat ik verder zo weinig voor het ventje kon doen.
woensdag 23 januari 2008 om 16:59
Ja, maar een bericht in een krant lezen is iets heel anders dan het echt met je eigen ogen te zien op televisie. Een verhaal lezen is afstandelijk, zonder beelden vorm je toch vooral zelf een eigen beeld van de situatie en omdat je je dan misschien niet goed kunt voorstellen hoe het er in het echt aan toe gaat, vorm je na het lezen van zo'n bericht misschien een veel milder oordeel over de hele situatie. Als je dan zo'n documentaire ziet en dan pas echt ziet wat er allemaal gebeurd dan is dat ronduit schokkend.
E.e.a. mag dan wel al lang en breed bekend zijn bij de krantlezer maar die heeft dan toevallig die ene eerder uitgezonden documentaire op tv net niet gezien en is nu dus geschokt.
Ik zag deze documentaire toevallig een paar maanden geleden, ook pas voor het eerst hoor en ook toevallig omdat ik niet kon slapen en ik een beetje aan het zappen was.......
E.e.a. mag dan wel al lang en breed bekend zijn bij de krantlezer maar die heeft dan toevallig die ene eerder uitgezonden documentaire op tv net niet gezien en is nu dus geschokt.
Ik zag deze documentaire toevallig een paar maanden geleden, ook pas voor het eerst hoor en ook toevallig omdat ik niet kon slapen en ik een beetje aan het zappen was.......
woensdag 23 januari 2008 om 17:05
Ik heb zonet de hele docu gezien. Dat de toestanden slecht zijn dat wist ik. Maar dat er zo'n gebrek aan liefde vanuit het personeel en directrice is vind ik echt schokkend. Mijn eetlust vergaat ervan, om echt misselijk van te worden. De laatste twee minuten van de docu waren voor mij het diepst. Hoe de journaliste het jongetje een aai wil geven, het jongetje de hand vastpakt alsof dat zijn enige liefde is geweest in zijn hele leven. Ik vind het diep diep triest. Niemand voelt zich verantwoordelijk voor die kinderen. En dan die dikke zuster terwijl ze kijkt naar een kind dat alleen nog botten heeft: "Nee, ik zie niets aan het kind dat het ziek zou zijn..." 
woensdag 23 januari 2008 om 17:15
Miamama, onvoorstelbaar eigenlijk hè!? Zo dicht in de buurt eigenlijk. Binnen europa...
Zit ik daar nu in mijn veilige warme huisje met de oven aan, kindertjes met hun speelgoed aan het spelen. Terwijl niet eens zo heel veel verderop het er zo héél anders en liefdeloos aan toe gaat. Kinderen die geen liefde krijgen, alleen maar sec verzorgd worden, kunnen daaraan overlijden. Daar is ooit een gruwelijk onderzoek naar gedaan, ik meen in de 2e wereldoorlog.
Bizar... dat het nog steeds zomaar kan...
Zit ik daar nu in mijn veilige warme huisje met de oven aan, kindertjes met hun speelgoed aan het spelen. Terwijl niet eens zo heel veel verderop het er zo héél anders en liefdeloos aan toe gaat. Kinderen die geen liefde krijgen, alleen maar sec verzorgd worden, kunnen daaraan overlijden. Daar is ooit een gruwelijk onderzoek naar gedaan, ik meen in de 2e wereldoorlog.
Bizar... dat het nog steeds zomaar kan...
woensdag 23 januari 2008 om 17:27
Ik ben gestopt met kijken... verschrikkelijk gewoon. Ga het nog wel afkijken als ik er wat beter tegen gewapend ben.. grijpt me teveel aan.
Als moeder van 2 autistische kinderen vind ik het zo dieptriest dat deze dingen nog bestaan in een zogenaamd geciviliseerd Europees land. Je weet wel dat er zulke dingen voorkomen en ik herinner me nog goed een documantaire over een kindertehuis in ik dacht voormalig Joegoslavie, waar de leiding het meegebrachte voedsel voor de kinderen zo lang bewaarde dat het lag te rotten in de voorraadkamers. Feit is dat de direktie het wilde verkopen om er zelf beter van te worden. Deze kinderen bivakkeerden in veel slechtere omstandigheden, veelal naakt op kale bedden. Ik ben het nooit vergeten, zoveel impact had het op me.
Ik ga later nog verder kijken.. als het me lukt....
Als moeder van 2 autistische kinderen vind ik het zo dieptriest dat deze dingen nog bestaan in een zogenaamd geciviliseerd Europees land. Je weet wel dat er zulke dingen voorkomen en ik herinner me nog goed een documantaire over een kindertehuis in ik dacht voormalig Joegoslavie, waar de leiding het meegebrachte voedsel voor de kinderen zo lang bewaarde dat het lag te rotten in de voorraadkamers. Feit is dat de direktie het wilde verkopen om er zelf beter van te worden. Deze kinderen bivakkeerden in veel slechtere omstandigheden, veelal naakt op kale bedden. Ik ben het nooit vergeten, zoveel impact had het op me.
Ik ga later nog verder kijken.. als het me lukt....
woensdag 23 januari 2008 om 17:48
Ja Chris Dusauchoit , een bekende vlaming heeft de reportage gezien en hij heeft actie ondernomen om het onder de aandacht te brengen.
Er zijn al gesprekken geweest met de Bulgaarse ambassadeur. Belgie geeft 250000 euro en zendt een team naar Bulgarije om de situatie te onderzoeken.
Vandaag kwam het in de Kamercommissie buitenlandse zaken en het gaat ook voorkomen in het Europees parlement.Er wordt een soort van fonds opgericht waar mensen giften kunnen doen. (help the children maar er is nog geen site online die komt de volgende dagen online)
Vanwege Chris Dusauchoit op de website van Studio Brussel:
"Aan iedereen op dit forum, Alvast bedankt voor jullie vele reacties. We waren met amper 1000 toen de uitzending op Canvas liep, nu zijn we met veel meer, en we kunnen nog groeien. Ik zal er in de komende dagen ook bij collega’s uit Nederland, Frankrijk, Luxemburg, Italië, Spanje...op aandringen om deze anderhalf uur durende onversneden horror uit te zenden. Misschien ben ik naïef, laat me dat dan maar zijn. Ik bekijk de film elke dag, het houdt mijn gevoelens van onmacht, afschuw, medelijden, woede en pijlloos verdriet in stand. Ik weet dat het niet alleen Mogilino is, er zijn wel vijftig van deze instellingen in Bulgarije, en Mogilino is niet het ergste. Ik had gisteren de maakster van de docu, Kate Blewitt, aan de lijn, ze is erg blij dat er ook in België iets gebeurt, we zijn het tweede land na Groot-Brittannië waar de storm opsteekt. Lees haar bevindingen over het filmen hier : http://wanabehuman.blogsp...re-bulgarias-abandone.... Ik kreeg ook al vele reacties van politici, er zal vanalles gebeuren volgende week, er komen parlementaire vragen, een bezoek aan de Bulgaarse ambassade, het staat op de agenda van de partijbureau’s, er wordt over gepraat in de Commissie voor Buitenlandse Zaken van Kamer. Ook in het Europees Parlement komt het maandag ter sprake. Ik hoef geen enkele pluim voor dit, ik deed enkel iets omdat ik iets moest doen, omdat ik anders zot werd van onvermogen. Zo blij dat ik eindelijk iets kon doen met die stomme BV-titel. Dinsdag heb ik een vergadering met een lieve mevrouw van Fortis, zodat we een rekeningnummer kunnen openen dat ook fiscale attesten aflevert. We hebben nog meer nodig : webruimte (er moet een petitie komen en een forum), een titel voor onze actie, suggesties voor wat we kunnen doen. Ik lees graag jullie voorstellen, we hebben een brede basis nodig. Omdat dit ons niet koud laat, mogen we dit ook niet koud laten worden. Ik dank jullie hartelijk in naam van Didi, Stoyan, Vasky en alle andere kleine mensjes die wachten tot wij hen liefdevol aanraken. Met ontroerde groeten, Chris"
Er zijn al gesprekken geweest met de Bulgaarse ambassadeur. Belgie geeft 250000 euro en zendt een team naar Bulgarije om de situatie te onderzoeken.
Vandaag kwam het in de Kamercommissie buitenlandse zaken en het gaat ook voorkomen in het Europees parlement.Er wordt een soort van fonds opgericht waar mensen giften kunnen doen. (help the children maar er is nog geen site online die komt de volgende dagen online)
Vanwege Chris Dusauchoit op de website van Studio Brussel:
"Aan iedereen op dit forum, Alvast bedankt voor jullie vele reacties. We waren met amper 1000 toen de uitzending op Canvas liep, nu zijn we met veel meer, en we kunnen nog groeien. Ik zal er in de komende dagen ook bij collega’s uit Nederland, Frankrijk, Luxemburg, Italië, Spanje...op aandringen om deze anderhalf uur durende onversneden horror uit te zenden. Misschien ben ik naïef, laat me dat dan maar zijn. Ik bekijk de film elke dag, het houdt mijn gevoelens van onmacht, afschuw, medelijden, woede en pijlloos verdriet in stand. Ik weet dat het niet alleen Mogilino is, er zijn wel vijftig van deze instellingen in Bulgarije, en Mogilino is niet het ergste. Ik had gisteren de maakster van de docu, Kate Blewitt, aan de lijn, ze is erg blij dat er ook in België iets gebeurt, we zijn het tweede land na Groot-Brittannië waar de storm opsteekt. Lees haar bevindingen over het filmen hier : http://wanabehuman.blogsp...re-bulgarias-abandone.... Ik kreeg ook al vele reacties van politici, er zal vanalles gebeuren volgende week, er komen parlementaire vragen, een bezoek aan de Bulgaarse ambassade, het staat op de agenda van de partijbureau’s, er wordt over gepraat in de Commissie voor Buitenlandse Zaken van Kamer. Ook in het Europees Parlement komt het maandag ter sprake. Ik hoef geen enkele pluim voor dit, ik deed enkel iets omdat ik iets moest doen, omdat ik anders zot werd van onvermogen. Zo blij dat ik eindelijk iets kon doen met die stomme BV-titel. Dinsdag heb ik een vergadering met een lieve mevrouw van Fortis, zodat we een rekeningnummer kunnen openen dat ook fiscale attesten aflevert. We hebben nog meer nodig : webruimte (er moet een petitie komen en een forum), een titel voor onze actie, suggesties voor wat we kunnen doen. Ik lees graag jullie voorstellen, we hebben een brede basis nodig. Omdat dit ons niet koud laat, mogen we dit ook niet koud laten worden. Ik dank jullie hartelijk in naam van Didi, Stoyan, Vasky en alle andere kleine mensjes die wachten tot wij hen liefdevol aanraken. Met ontroerde groeten, Chris"
woensdag 23 januari 2008 om 17:54
Ik ken Chris niet, maar hartstikke goed. Ik hoop alleen wel dat het niet om het geld gaat om spullen e.d. Maar echt om meer menslievenden in dienst te nemen zodat die kinderen geliefd worden.
@Kaaskopje: is inderdaad onderzoek gedaan naar in WO2. Ik weet niet of je ooit in Auswitsch (?) bent geweest maar de beelden van de kinderen in de docu deden mij zo denken aan de foto's van de kinderen die daar leefden.
@Kaaskopje: is inderdaad onderzoek gedaan naar in WO2. Ik weet niet of je ooit in Auswitsch (?) bent geweest maar de beelden van de kinderen in de docu deden mij zo denken aan de foto's van de kinderen die daar leefden.
woensdag 23 januari 2008 om 17:59
nieuwe reactie van Chris op het Stubru forum
Howdee y'all
Het is zo ver, we hebben een VZW in oprichting die Help The Children zal heten, en een rekeningnummer.
Vandaag een eerste storting gekregen in Phara, van de KBC twv 250.000€! Dat was even slikken.
Ik wil graag iets meer vertellen over de VZW, de leden zijn : ikzelf, ten persoonlijken titel (niet omdat ik hier gewin wil uithalen begot, of roem of wat dan ook, wel omdat ik me persoonlijk borg wil stellen, als dit mislukt kan ik het wel schudden, dat zal me dus wel alert houden). Twee andere leden zijn Belgische verenigingen die al jaren in stilte in Bulgarije werken met gehandicapten en wezen. Ik heb die mensen niet opgezocht, ze hebben zich spontaan bij mij gemeld. We kunnen niet zonder hun contacten, hun expertise, hun ervaringen. De vierde partij is de organisatie Best 2B (Bulgarije en België, sorry voor de schrijfwijze) van professor Jacques Vilrokx, VUB. Van alle leden ben ik, als het over Bulgarije gaat, de stomste kloot, zonder twijfel, maar ik leer bij.
Ik wil benadrukken dat dit een werk van lange adem zal zijn. We zullen werken met kleinschalige projecten, mondjesmaat maar zeker.
We moeten mensen opleiden, structuren veranderen, de mentaliteit ombuigen. We gaan niet met toeters en bellen en cameraploegen aankomen om ze uit te leggen hoe het moet. Wel onze kennis en know how en fondsen ter beschikking stellen van de juiste mensen, volgens het principe van Best Practice.
We zullen geen vergeetputten ombouwen tot gouden kooitjes, noch willen we instellingen opruimen door de kinderen dan maar ergens anders te sturen. We moeten de beste voorzieningen naar de kinderen en hun ouders brengen, ipv de kinderen naar de voorzieningen. We zullen werken mét de Bulgaren, en niet tegen of boven.
Ik heb de voorbije dagen vergaderd, gebeld, gemaild en overlegd. Mensen met erg veel ervaring zijn me komen opzoeken. Ze beseffen net als ik dat we deze aanzwellende golf van solidariteit niet mògen missen.
We hebben de naam Help The Children gekozen en elke verwijzing naar Bulgarije laten vallen, om twee redenen : 1 we willen Bulgarije niet viseren of schofferen, nogmaals we hebben de Bulgaren nodig en 2 : als de fondsen voldoende groot zijn, kunnen we ook kinderen in andere landen helpen.
In de komende dagen hoop ik ook de website online te krijgen, dat wordt nog een dobbertje, maar ook dat zal lukken.
Hoe goedbedoeld en begrijpelijk het aanbod is om naar daar te rijden met vrachtwagens vol speelgoed en nieuwe bedjes en kledij en zo : het is geen goed idee. Misschien raak je niet binnen, wellicht mag je je spullen niet eens afgeven. Ook wil ik vragen nog even te wachten met het aanbod om daar te gaan werken. We zullen samen met de regering eerst de situatie in kaart brengen.
Laten we kalm blijven, en slim maar vooral ook nog altijd ontroerd en bedroefd om het lot van de kinderen, ze hebben ons nodig
What is a cynic? A man who knows the price of everything and the value of nothing. (Oscar Wilde)
Warme groeten, Chris
Howdee y'all
Het is zo ver, we hebben een VZW in oprichting die Help The Children zal heten, en een rekeningnummer.
Vandaag een eerste storting gekregen in Phara, van de KBC twv 250.000€! Dat was even slikken.
Ik wil graag iets meer vertellen over de VZW, de leden zijn : ikzelf, ten persoonlijken titel (niet omdat ik hier gewin wil uithalen begot, of roem of wat dan ook, wel omdat ik me persoonlijk borg wil stellen, als dit mislukt kan ik het wel schudden, dat zal me dus wel alert houden). Twee andere leden zijn Belgische verenigingen die al jaren in stilte in Bulgarije werken met gehandicapten en wezen. Ik heb die mensen niet opgezocht, ze hebben zich spontaan bij mij gemeld. We kunnen niet zonder hun contacten, hun expertise, hun ervaringen. De vierde partij is de organisatie Best 2B (Bulgarije en België, sorry voor de schrijfwijze) van professor Jacques Vilrokx, VUB. Van alle leden ben ik, als het over Bulgarije gaat, de stomste kloot, zonder twijfel, maar ik leer bij.
Ik wil benadrukken dat dit een werk van lange adem zal zijn. We zullen werken met kleinschalige projecten, mondjesmaat maar zeker.
We moeten mensen opleiden, structuren veranderen, de mentaliteit ombuigen. We gaan niet met toeters en bellen en cameraploegen aankomen om ze uit te leggen hoe het moet. Wel onze kennis en know how en fondsen ter beschikking stellen van de juiste mensen, volgens het principe van Best Practice.
We zullen geen vergeetputten ombouwen tot gouden kooitjes, noch willen we instellingen opruimen door de kinderen dan maar ergens anders te sturen. We moeten de beste voorzieningen naar de kinderen en hun ouders brengen, ipv de kinderen naar de voorzieningen. We zullen werken mét de Bulgaren, en niet tegen of boven.
Ik heb de voorbije dagen vergaderd, gebeld, gemaild en overlegd. Mensen met erg veel ervaring zijn me komen opzoeken. Ze beseffen net als ik dat we deze aanzwellende golf van solidariteit niet mògen missen.
We hebben de naam Help The Children gekozen en elke verwijzing naar Bulgarije laten vallen, om twee redenen : 1 we willen Bulgarije niet viseren of schofferen, nogmaals we hebben de Bulgaren nodig en 2 : als de fondsen voldoende groot zijn, kunnen we ook kinderen in andere landen helpen.
In de komende dagen hoop ik ook de website online te krijgen, dat wordt nog een dobbertje, maar ook dat zal lukken.
Hoe goedbedoeld en begrijpelijk het aanbod is om naar daar te rijden met vrachtwagens vol speelgoed en nieuwe bedjes en kledij en zo : het is geen goed idee. Misschien raak je niet binnen, wellicht mag je je spullen niet eens afgeven. Ook wil ik vragen nog even te wachten met het aanbod om daar te gaan werken. We zullen samen met de regering eerst de situatie in kaart brengen.
Laten we kalm blijven, en slim maar vooral ook nog altijd ontroerd en bedroefd om het lot van de kinderen, ze hebben ons nodig
What is a cynic? A man who knows the price of everything and the value of nothing. (Oscar Wilde)
Warme groeten, Chris
donderdag 24 januari 2008 om 11:53
Ik heb de docu gisteren op belgie gezien, en die laatste beelden vond ik ook hartverscheurend. Hoe dat jochie zich aan haar vastklampt als ze alleen maar zn hand aanraakt....
Die directrice en het personeel; mijn god, hebben die wel een kloppend hart in hun romp???? Monsters...ongelooflijk.....
Maar ik las dat in die landen geestelijk gehandicapten vaak als onmensen worden gezien en ook zo worden behandeld. Je kan nog beter in de gevangenis zitten.
Wat mij het meeste raakte was dat blinde jongetje; dat ze die ergens gewoon neerzette, en dat hij daar dan stil bleef staan, wachtend tot hij weer opgepakt werd. Pfffff.
Wel heel bewonderenswaardig hoe die vrouw daar maandenlang die docu maakt, terwijl haar hart breekt. Hierdoor worden ze wel gedwongen te veranderen, omdat er honderdduizenden mensen naar gekeken hebben.
donderdag 24 januari 2008 om 11:59
De veranderingen:
Update: Friday 16 November 2007
Some changes have taken place since the first showing of this film on BBC Four in September 2007. A team of Non Government Organisations (NGOs) is working with the government to bring about changes to the lives of disabled children growing up in the state institutes in Bulgaria. This NGO alliance is made up of teams who have been working on the ground in Bulgaria for years.
The children in the home in Mogilino have recently been assessed by a medical team, and rehabilitation plans are being put together for each child. Specialists like speech therapists and physiotherapists are being assigned to Mogilino to work with the children. In the long term the plan is to either build purpose-built small group care homes for the disabled - or to relocate the children to better environments with Day Care Centres and potential schooling.
link
Wel droevig dat dit soort veranderingen alleen plaatsvinden nadat ze door buitenlandse inmening min of meer afgedwongen worden......
Update: Friday 16 November 2007
Some changes have taken place since the first showing of this film on BBC Four in September 2007. A team of Non Government Organisations (NGOs) is working with the government to bring about changes to the lives of disabled children growing up in the state institutes in Bulgaria. This NGO alliance is made up of teams who have been working on the ground in Bulgaria for years.
The children in the home in Mogilino have recently been assessed by a medical team, and rehabilitation plans are being put together for each child. Specialists like speech therapists and physiotherapists are being assigned to Mogilino to work with the children. In the long term the plan is to either build purpose-built small group care homes for the disabled - or to relocate the children to better environments with Day Care Centres and potential schooling.
link
Wel droevig dat dit soort veranderingen alleen plaatsvinden nadat ze door buitenlandse inmening min of meer afgedwongen worden......
donderdag 24 januari 2008 om 12:09
[quote]:
[...]
Die directrice en het personeel; mijn god, hebben die wel een kloppend hart in hun romp???? Monsters...ongelooflijk.....
Dat vroeg ik mij dus ook af na het zien van die docu. Dat personeel zal toch zeker zelf thuis ook een aantal kinderen hebben en dan lijkt het me toch zo vreselijk om te moeten toezien hoe het er met die arme kinderen in het tehuis aan toegaat. Dat krijg je dan toch niet over je hart?
Helaas is het vaak in die landen nog zo dat mensen (mede dankzij hun communistische verleden) bang zijn om actie te ondernemen en bang zijn om hun mond open te doen over de gang van zaken. Bang omdat ze tegengewerkt zullen worden, ontslagen worden, bang omdat het tegen hun gebruikt zal worden en dan kiezen ze uiteindelijk voor zichzelf en hun gezin.
[...]
Die directrice en het personeel; mijn god, hebben die wel een kloppend hart in hun romp???? Monsters...ongelooflijk.....
Dat vroeg ik mij dus ook af na het zien van die docu. Dat personeel zal toch zeker zelf thuis ook een aantal kinderen hebben en dan lijkt het me toch zo vreselijk om te moeten toezien hoe het er met die arme kinderen in het tehuis aan toegaat. Dat krijg je dan toch niet over je hart?
Helaas is het vaak in die landen nog zo dat mensen (mede dankzij hun communistische verleden) bang zijn om actie te ondernemen en bang zijn om hun mond open te doen over de gang van zaken. Bang omdat ze tegengewerkt zullen worden, ontslagen worden, bang omdat het tegen hun gebruikt zal worden en dan kiezen ze uiteindelijk voor zichzelf en hun gezin.
donderdag 24 januari 2008 om 17:35
[quote]:
Maar ik las dat in die landen geestelijk gehandicapten vaak als onmensen worden gezien en ook zo worden behandeld. Je kan nog beter in de gevangenis zitten.
Mijn man is in Bulgarije geboren en opgegroeid en had een oom die journalist was en tegen het regime schreef, tegen de communisten, nou geloof me, in de gevangenis moet je daar ook niet zijn.
De man kreeg maagkanker in de gevangenis en de hemden met bloed werden naar huis gestuurd en ze hebben hem zo dood laten bloeden.
Ik heb de geschiedenis en het verloop vd laatste jaren goed in me opgenomen uit de verhalen v mijn schoonouders, het is niet mis, de mensen die het goed hebben op dit moment daar zijn de ex communisten die nu mafiozen zijn, de rest vd bevolking heeft het slechter dan ooit.
Als je de stad Sofia ziet, denk je in het walhala te zijn beland, 1 en al pc hoofdstraat gehalte, 30 km verderop beland je in situatie v 100 jaar terug.
Het is een verschrikkelijk land vind ik, vraag me af of het ooit wat word.
Maar ik las dat in die landen geestelijk gehandicapten vaak als onmensen worden gezien en ook zo worden behandeld. Je kan nog beter in de gevangenis zitten.
Mijn man is in Bulgarije geboren en opgegroeid en had een oom die journalist was en tegen het regime schreef, tegen de communisten, nou geloof me, in de gevangenis moet je daar ook niet zijn.
De man kreeg maagkanker in de gevangenis en de hemden met bloed werden naar huis gestuurd en ze hebben hem zo dood laten bloeden.
Ik heb de geschiedenis en het verloop vd laatste jaren goed in me opgenomen uit de verhalen v mijn schoonouders, het is niet mis, de mensen die het goed hebben op dit moment daar zijn de ex communisten die nu mafiozen zijn, de rest vd bevolking heeft het slechter dan ooit.
Als je de stad Sofia ziet, denk je in het walhala te zijn beland, 1 en al pc hoofdstraat gehalte, 30 km verderop beland je in situatie v 100 jaar terug.
Het is een verschrikkelijk land vind ik, vraag me af of het ooit wat word.
vrijdag 25 januari 2008 om 10:25
in china(shanghai bijvoorbeeld) zijn deze wanpraktijken in 1995 ook aan het licht gekomen:
in china hebben ze de dying rooms voor kinderen die niet knap/mooi/slim genoeg zijn volgens het personeel, om geadopteerd te worden.
de kinderen soms jonger als een jaar worden snachts vastgebonden in hun bed waardoor de ratten aan hun vingers kunnen knagen.
de kinderen zijn ondervoed en uitgedroogd en zijn sociaal verwaarloost.
ik heb hier nog wat fotos die erg schokkend zijn...
als je meer wilt weten moet je bij google het woord dying rooms invullen dan kom je uit op een site waar je meer of dze wanpraktijken kan lezen
in china hebben ze de dying rooms voor kinderen die niet knap/mooi/slim genoeg zijn volgens het personeel, om geadopteerd te worden.
de kinderen soms jonger als een jaar worden snachts vastgebonden in hun bed waardoor de ratten aan hun vingers kunnen knagen.
de kinderen zijn ondervoed en uitgedroogd en zijn sociaal verwaarloost.
ik heb hier nog wat fotos die erg schokkend zijn...
als je meer wilt weten moet je bij google het woord dying rooms invullen dan kom je uit op een site waar je meer of dze wanpraktijken kan lezen
