Help, een vreemde in mijn huis!

15-04-2015 17:38 254 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hoe zouden jullie dat vinden?



Ik ben de afgelopen week sterk aan het denken geslagen om de kleine extra kamer die ik in huis overheb in te zetten als opvang voor een asielzoeker. Mijn maag draait zich telkens om als ik al die mensen zie die zomaar op straat gegooid worden. Terwijl ze niemand tot last zijn in hun gekraakte garage of waar dan ook. Dit ontzettend inhumane beleid heeft bij mij de radars in werking gezet of ik dit wel wil en wel kan, opvang bieden bedoel ik.



Ik ben er nog niet uit en denk dat ik het bij momenten heel moeilijk of lastig zal vinden om een vreemde huisgenoot erbij te zoeken. Maar wie herkent het gevoel om er niet niks mee te kunnen? Wie herkent het gevoel van de luxe te hebben om een droog en mooi dak boven je hoofd te hebben, feitelijk alles in je leven te hebben wat je hartje begeert en wetende dat je een piepklein verschilletje kan maken voor 1 persoon die met niks op straat staat.



Ik hoop op verhalen van mensen die ook over deze materie hebben nagedacht. En alle input, van positief tot negatief is welkom. Ook de ervaringsverhalen zijn welkom, graag zelfs! En als je tips voor me hebt hoe dit aan te pakken, dan hoor ik het ook graag!

Nogmaals, ik sta aan het begin met dit te overdenken.
Alle reacties Link kopieren
Geen ervaring en geen tips, maar wil wel even zeggen dat ik het mooi vind dat je dit wil doen! Al help je maar één iemand, maakt de wereld naar mijn idee toch een stukje mooier.



Succes!
beetje vreemde titel, ik dacht naar aanleiding van de topictitel dat je een vreemde in je huis hebt gehad. en niet dit. misschien even de titel aanpassen.
Ja joh geef die mensen nog meer valse hoop, dat lost veel op...
Laat je goed informeren want ik zag van de week een nieuwsitem hierover waarin vluchtelingenwerk Nederland het afraadt omdat je door een asielzoeker in huis te nemen je juist ruiten voor hen kan ingooien.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben geenzins van plan valse hoop te bieden. Alleen onderdak zodat een (tijdelijk) leven mogelijk is. Op straat laten staan kun je altijd nog. Ik denk de laatste tijd veel terug aan mijn bezoekje aan het oorlogsmuseum en dat mensen (noodgedwongen) anderen in huis namen die op de vlucht waren. In Nederland wel te verstaan, vluchtelingen door watersnoodramp of WOII. Het is nog maar zo kort geleden en onze voorouders hebben onderdak gehad bij anderen, bij vreemden. Mijn oma heeft onderdak gehad en mijn moeder is geboren in die periode. Bij anderen, want er was geen thuis meer.



Dit zijn dezelfde mensen, alleen wat decennia later. Ik zie eigenlijk weinig verschil met wat er toen voor velen gedaan is, omdat er nood was. Nu is er ook nood, want er staan gewoon mensen op straat, ook gevlucht voor oorlog of rampen.
Nee, herken ik niet.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb tweemaal getracht een asielzoeker op andere manieren te helpen en dat liep eigenlijk niet goed, omdat deze mensen heel veel meer problemen hebben dan je weet van hebt.

Niet alleen materieel, financieel, maar ook emotioneel en psychisch. Zo iemand kan veel veel meer nodig hebben dat je in staat bent te geven, en de druk die daarbij op je kan worden uitgeoefend is iets om bij stil te staan.

Als je het al doet, kies dan voor een vrouw zou ik je aanraden.
Alle reacties Link kopieren
Niet herkenbaar. Die mensen zijn niet voor niets uitgeprocedeerd. Ze hebben een gokje gewaagd op gelukzoekgebied en ze hebben verloren. Ze zouden gewoon naar hun thuisland moeten terugkeren ipv in Nederland de boel op stelten te blijven zetten met hun bezettingen, tentenkampen en onderlinge matpartijen. Veel mensen zijn psychisch ook zwaar in de war en zouden wel 'ns niet zo fijn met jouw spulletjes kunnen omgaan als je ze toegang verschaft tot je woning. En keert je inboedelverzekering wel uit als ze er met je spullen aan de haal gaan als je ze zelf een sleutel hebt gegeven? Je klinkt erg naief. Misschien beter een oudere in huis nemen die niet meer zelfstandig kan wonen en die ook (nog) geen plaats heeft in een bejaardentehuis als je de behoefte voelt om iemand te helpen. Begin wat dichter bij huis.
Shoot first, ask questions later!
quote:Rubber_Ducky schreef op 15 april 2015 @ 17:55:

Laat je goed informeren want ik zag van de week een nieuwsitem hierover waarin vluchtelingenwerk Nederland het afraadt omdat je door een asielzoeker in huis te nemen je juist ruiten voor hen kan ingooien.



Ik heb er een artikel over gelezen:



http://m.trouw.nl/tr/m/nl ... emen-Beter-van-niet.dhtml
Alle reacties Link kopieren
Waarom ga je niet eens praten bij een asielzoekerscentrum of bij een hulpverlenende instantie die zich bezig houdt met asielzoekers? Ik krijg nou niet de indruk dat je erg veel van de problematiek weet van asielzoekers, misschien kun je eerst eens als vrijwilliger aan de slag om zo je steentje bij te dragen. Kun je daarna altijd nog zien.
Anti-social behaviour is a trait of intelligence in a world full of conformists - Nikola Tesla
Alle reacties Link kopieren
Ik wil geen oudere helpen. Ik heb mijn vader al waar ik als mantelzorger voor zorg. Ik wil een volwassen en zelfstandig iemand die zichzelf kan wassen, kleden, etc.

Iemand in huis willen nemen voor onderdak staat niet gelijk aan een verzorgende, verpleegkundige of psychiatrisch begeleider willen of kunnen zijn. Daar heb je heel andere kwaliteiten en vaardigheden voor nodig.



Als ik iemand in huis neem, verwacht ik ook dat die persoon meedraait in het huishouden. Ik zie het dan ook als huisgenoot die uit nood geen andere keuzes kan maken. Want ik ken persoonlijk geen enkele volwassene die vrijwillig bij anderen gaat inwonen om daar afhankelijk te zijn van diens welwillendheid. Dat doe je niet als je andere opties hebt en betere kansen hebt.
Asielzoekprocedure terugbrengen tot maximaal 3 maanden en dan òf blijven (max 10.000 asielzoekers per jaar) òf helaas pindakaas ergens anders naartoe. Eerste 20 jaar geen recht op sociaal vangnet. Kan je niet in je eigen onderhoud voorzien of krijg je een veroordeling: Uitzetting. Echt uitzetten is dan ook hup op het vliegtuig.

Met zo'n asielbeleid is opvang bij mensen thuis niet nodig.

Als we door de Russen bezet worden, zijn Oekraïners uiteraard welkom op zolder.
Alle reacties Link kopieren
Mooi van je bestpittig. Er was gisteren een item over bij Humberto. Gezien?
Alle reacties Link kopieren
Als ik dan zo nodig mijn huis beschikbaar zou willen stellen voor een hulpbehoevende, dan zou ik een meisje dat op de vlucht is voor eerwraak of uithuwelijking in het buitenland bij mij laten onderduiken. Met de nadruk op tijdelijk.
Anti-social behaviour is a trait of intelligence in a world full of conformists - Nikola Tesla
Alle reacties Link kopieren
Ja, heb het gezien Jippie. Ben uberhaupt wel bezig met me in te lezen. Ik heb idd. weinig ervaring met asielzoekers. Maar naief zou ik mezelf niet willen noemen. Ik ben echt letterlijk op de meest platte momenten aan het overdenken hoe het zou zijn om op dat moment samen te leven met iemand anders.



Ik moest vannacht naar de wc en waggel in mijn blote kont naar de badkamer. Ik had zaterdag zin in een dutje overdag (slechte nacht gehad) en vraag me af hoe ik me daarbij zou voelen als er een ander in huis is. Want normaal plof ik op de bank in de woonkamer en doe mijn ogen dicht...

Ik wil een leuk weekendje beleven met gezin en vraag me dan af of het noodzakelijk is om degene die je thuis opvangt daarbij uit te nodigen. Ik snurk een beetje, wat als de ander complete bossen omkapt? Hoeveel plek heb ik in de schuur voor een evt. extra fiets? Krijgt iemand je huissleutel? Waarschijnlijk wel ja, laat je iemand dan ook voor 1, 2 of 3 nachten alleen? Vakantie? Hoe zit het met vrienden van degene die je opvangt? Hoe welkom ben je daarvoor? Ik zit alles te overdenken en zie nadelen, dat zeker. Maar zijn die nadelen onoverkomelijk? Of is daar een mouw aan te passen met duidelijke afspraken? En ik zie ook voordelen. Mag dat? Ja, ik vind van wel. Misschien wil de ander wel de poes eten geven bijvoorbeeld als ik toch dat nachtje weg ben. Samen delen van koken en nieuwe eetgewoontes leren kennen, etc.



Mijn ervaring met opvang van asielzoekers tot nu is het opvangen van een asielzoeker in mijn woongroep waar ik als student woonde. Wij hadden een extra kamer over en daar heeft een man 2 jaar gewoond. Ik heb dus samen geleefd met een asielzoeker, maar dat was wel compleet andere koek dan in je eigen huis. Je kamer is nl. net als je huis echt alleen van jezelf.
Alle reacties Link kopieren
Als je een gezin hebt met minderjarige kinderen zou ik mijn kinderen niet bloot willen stellen aan de nukken en trauma's van een asielzoeker. Het kan ronduit gevaarlijk zijn wat je in huis haalt. Als je van plan zou zijn een sleutel te geven nemen ze wellicht hun familieleden/vrienden mee in jouw huis terwijl jij niet thuis bent. De buuf je sleutel geven om de kat eten te geven als je op vakantie bent, lijkt me een stuk betrouwbaarder.
Shoot first, ask questions later!
Alle reacties Link kopieren
Ohja, ik weet denk ik aardig goed wat ik wel en niet wil qua opvang bieden. Dat scheelt. Ik wil alleen een vrouw tussen de 20 en 50 zonder kinderen. Ik wil denk ik ook een vrouw met wie ik enigszins op 1 lijn zit qua gedachtegoed. Want hoewel ik niks tegen de islam heb, ben ik bang dat ik me niet happy voel met een vrouw die moslima is. Ik denk dat ik me niet op mijn gemak voel om te eten of koken terwijl iemand anders in mijn huis aan de Ramedan is, ik denk dat ik het 5 x bidden per dag nogal een beperkende factor vind om iets te kunnen ondernemen met de vrouw in kwestie, ik wil dat de mannen in mijn leven (mijn vriend, maar ook vrienden) bij wijze van spreken gewoon in en uit kunnen lopen, zonder dat er een vrouw is die zich daardoor ongemakkelijk voelt en eerst naar boven moet rennen voor een hoofddoek, ik wil vrienden met een hond gewoon welkom kunnen blijven heten, ik wil varkensvlees kunnen eten, ik wil biertjes en wijntjes kunnen blijven drinken, etc.
Ik woon nu zo klein dat het onmogelijk is iemand in huis te nemen, maar met een extra kamer zou ik het zo doen.

Nu ken ik wel een hoop dakloze vluchtelingen dus ik zou prima kunnen kiezen met wie ik wel en met wie niet samen zou kunnen wonen. Het zou dus geen volslagen vreemde zijn, dat scheelt al een hoop.

Als je dit echt wil doorzetten, spreek dan in ieder geval af dat het in eerste instantie voor bijvoorbeeld drie maanden is.
Oh, en ik zou ook wel iemand willen die naar een herhaalde asielaanvraag toe aan het werken is of iemand die werkt aan terugkeer. Niet iemand die compleet geen juridisch perspectief meer heeft.
Alle reacties Link kopieren
Ik ken ze niet meer vanderattenbesnuffeld. Sinds ik ben verhuisd uit de stad naar een dorp, zijn mijn lijntjes met asielzoekers of organisaties daarin gestopt. Dat is dus al tien jaar geleden dat ik nog eens iemand ´persoonlijk´ kende. Dat zou inderdaad wel mijn voorkeur hebben, want dan weet je een beetje meer of het klikt of niet.



Zou jij geen bezwaren zien tegen een extra persoon in je huis? Ook bij die simpele voorbeelden die ik noem zie jij geen beren? De behoefte om eens het huis voor jezelf te hebben, geen zin in gezelschap, dat soort dingen zouden voor jou geen gewicht in de schaal leggen?
Niet alles gelezen, maar ik bewonder je instelling. Ik zat er laatst ook aan te denken of ik het zou doen...
Alle reacties Link kopieren
Ze hebben nacht opvang, bad en bed. Maar dat willen ze niet..Ze zijn uitgeprocedeerd, wat wil je ermee bereiken? Na een tijdje zet je die persoon ook niet meer zomaar de deur uit. Of jij kan dat niet over je hart verkrijgen, of ze willen niet meer weg.
Alle reacties Link kopieren
Misschien kunnen we het samen op een rijtje zien te krijgen Ana Isabel? Wat zijn jouw motieven en jouw bezwaren?
Alle reacties Link kopieren
Off topic: onder begeleiding/supervisie van een instantie zou ik het juist een mooi voorbeeld en ervaring vinden voor kinderen/jeugd om iemand in nood onderdak te bieden.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven