Actueel
alle pijlers
Hoe gaat het met ons?
donderdag 19 mei 2011 om 11:38
Dit haal ik net uit de Volkskrant.
Ongeveer vier keer per week pleegt iemand in Nederland zelfmoord op het spoor. Psychiater Cornelis van Houwelingen deed hier onderzoek naar en ontdekte dat er in grote steden en in de buurt van instellingen voor geestelijke gezondheidszorg een groter risico is dat iemand zich van het leven berooft op het spoor.
Van Houwelingen heeft zestig risicolocaties aangewezen. Spoorbeheerder ProRail pakt momenteel de toegankelijkheid aan van die zestig locaties. Volgend jaar moeten ze allemaal aangepast zijn. Met hekwerken, camera's en schriklichten wil de spoorbeheerder mensen met zelfmoordplannen zo veel mogelijk afschrikken.
'Uit mijn onderzoek blijkt dat minstens twee derde van de mensen die zelfmoord plegen op het spoor, psychiatrische problemen heeft. Het zijn mensen die erg ziek zijn en impulsief handelen. Het is belangrijk om die impulsen te stoppen', aldus Van Houwelingen.
Treinsuïcide
Om treinsuïcide, zoals Van Houwelingen het noemt, terug te dringen, is het belangrijk het mensen moeilijk te maken zelfmoord te plegen op het spoor, maar ook om het gehele suïcidegetal in Nederland terug te dringen. 'Want hoe minder mensen zichzelf van het leven beroven, hoe minder gevallen van treinsuïcide zich voordoen', aldus Van Houwelingen. Zo'n 12 procent van alle mensen die zelfmoord plegen in Nederland, doet dat op het spoor.
Het zelfmoordcijfer terugdringen kan op verschillende manieren. 'Door psychologische hulp goed toegankelijk te maken, zowel via de kanalen van de geestelijke gezondheidszorg als online, kan je al heel wat bereiken', aldus van Houwelingen. Op verschillende locaties langs het spoor zijn borden geplaatst met daarop de boodschap 'Ik luister' en het telefoonnummer van 113online, een telefonische hulplijn voor mensen met zelfmoordgedachten.
Trauma's
Zelfmoord op het spoor zorgt voor trauma's voor treinpersoneel, reizigers en omstanders. Na een zelfmoord is het spoor gemiddeld 2,5 uur niet beschikbaar. Dat treft elke keer duizenden reizigers.
Van Houwelingen promoveert donderdag op zijn bevindingen.
Ruim 2050 mensen plegen per jaar zelfmoord in Nederland.
Zo'n miljoen mensen slikken anti depressiva
Zo'n 240.000 mensen slikken antipsychotica.
Elk jaar overwegen zo'n 400.000 mensen zelfmoord te plegen
Waar ligt dit toch aan?
Wat kan er verbeterd worden aan de Nederlandse samenleving, zodat meer mensen zich prettig in hun vel voelen?
Als er gevraagd wordt naar het geluksgevoel , dan is het gemiddelde cijfer een 7. Klopt dit wel met de realiteit en is men niet een stuk gelukkiger tegenover de onderzoekers , dan in het hoofd en hart?
Wat vinden jullie hier van?
Ongeveer vier keer per week pleegt iemand in Nederland zelfmoord op het spoor. Psychiater Cornelis van Houwelingen deed hier onderzoek naar en ontdekte dat er in grote steden en in de buurt van instellingen voor geestelijke gezondheidszorg een groter risico is dat iemand zich van het leven berooft op het spoor.
Van Houwelingen heeft zestig risicolocaties aangewezen. Spoorbeheerder ProRail pakt momenteel de toegankelijkheid aan van die zestig locaties. Volgend jaar moeten ze allemaal aangepast zijn. Met hekwerken, camera's en schriklichten wil de spoorbeheerder mensen met zelfmoordplannen zo veel mogelijk afschrikken.
'Uit mijn onderzoek blijkt dat minstens twee derde van de mensen die zelfmoord plegen op het spoor, psychiatrische problemen heeft. Het zijn mensen die erg ziek zijn en impulsief handelen. Het is belangrijk om die impulsen te stoppen', aldus Van Houwelingen.
Treinsuïcide
Om treinsuïcide, zoals Van Houwelingen het noemt, terug te dringen, is het belangrijk het mensen moeilijk te maken zelfmoord te plegen op het spoor, maar ook om het gehele suïcidegetal in Nederland terug te dringen. 'Want hoe minder mensen zichzelf van het leven beroven, hoe minder gevallen van treinsuïcide zich voordoen', aldus Van Houwelingen. Zo'n 12 procent van alle mensen die zelfmoord plegen in Nederland, doet dat op het spoor.
Het zelfmoordcijfer terugdringen kan op verschillende manieren. 'Door psychologische hulp goed toegankelijk te maken, zowel via de kanalen van de geestelijke gezondheidszorg als online, kan je al heel wat bereiken', aldus van Houwelingen. Op verschillende locaties langs het spoor zijn borden geplaatst met daarop de boodschap 'Ik luister' en het telefoonnummer van 113online, een telefonische hulplijn voor mensen met zelfmoordgedachten.
Trauma's
Zelfmoord op het spoor zorgt voor trauma's voor treinpersoneel, reizigers en omstanders. Na een zelfmoord is het spoor gemiddeld 2,5 uur niet beschikbaar. Dat treft elke keer duizenden reizigers.
Van Houwelingen promoveert donderdag op zijn bevindingen.
Ruim 2050 mensen plegen per jaar zelfmoord in Nederland.
Zo'n miljoen mensen slikken anti depressiva
Zo'n 240.000 mensen slikken antipsychotica.
Elk jaar overwegen zo'n 400.000 mensen zelfmoord te plegen
Waar ligt dit toch aan?
Wat kan er verbeterd worden aan de Nederlandse samenleving, zodat meer mensen zich prettig in hun vel voelen?
Als er gevraagd wordt naar het geluksgevoel , dan is het gemiddelde cijfer een 7. Klopt dit wel met de realiteit en is men niet een stuk gelukkiger tegenover de onderzoekers , dan in het hoofd en hart?
Wat vinden jullie hier van?
donderdag 19 mei 2011 om 11:47
Heb eens gehoord dat voor de trein springen ook zo'n ' populaire' manier is om zelfmoord te plegen omdat je dan zeker weet dat je dood bent. Met pillen en polsen doorsnijden en jezelf ophangen wil het nog wel eens mislukken, die kans is met voor de trein springen een stuk kleiner.
Wel goed als ze de risicogebieden op het spoor waar veel mensen voor de trein springen beter in de gaten gaan houden. Misschien werkt het, als mensen die voor de trein springen dit vaak uit een impuls doen (misschien ook onder invloed van drank/drugs/medicatie in een depressieve bui).
Aan de andere kant: als iemand echt zelfmoord wilt plegen doet hij/zij het toch wel.
Maar voor omstanders is het natuurlijk vreselijk om te zien. Altijd goed te proberen dit terug te dringen.
Wel goed als ze de risicogebieden op het spoor waar veel mensen voor de trein springen beter in de gaten gaan houden. Misschien werkt het, als mensen die voor de trein springen dit vaak uit een impuls doen (misschien ook onder invloed van drank/drugs/medicatie in een depressieve bui).
Aan de andere kant: als iemand echt zelfmoord wilt plegen doet hij/zij het toch wel.
Maar voor omstanders is het natuurlijk vreselijk om te zien. Altijd goed te proberen dit terug te dringen.
donderdag 19 mei 2011 om 11:54
Waarom er meer depressies zijn? Tja, we hebben er hier de diagnoses en bijbehorende begeleiding voor. In bijvoorbeeld diepzwart Afrika zullen ze ook wel eens een depressie hebben, maar zijn ze daarnaast ook gewoon bezig met overleven. Hier is er ook meer over bekend, mensen hebben de tijd ervoor (dat klinkt lulliger dan ik het bedoel).
Wat er aan de samenleving moet veranderen? Ik zou het niet weten. Er is ten overvloede hulp voor mensen met depressies. Ik vind de samenleving wel prima.
Wat er aan de samenleving moet veranderen? Ik zou het niet weten. Er is ten overvloede hulp voor mensen met depressies. Ik vind de samenleving wel prima.
donderdag 19 mei 2011 om 11:54
quote:werkverbod schreef op 19 mei 2011 @ 11:50:
Als de ultieme wens is om er een einde aan te maken, kan niemand dat niet verhinderen. Sommige mensen hebben daar een goede reden voor. Dat kan door pijn, verdriet maar zelfs door een constante fluittoon in je hoofd zijn.Wordt het in Nederland niet te moeilijk gemaakt om een einde aan je leven te maken? Het enige dat je hier nog rest is een zware misdaad tegen jezelf te plegen. Zou het niet beter zijn om er voor te zorgen dat er medicijnen beschikbaar komen, om het allemaal een beetje humaner te laten verlopen?
Als de ultieme wens is om er een einde aan te maken, kan niemand dat niet verhinderen. Sommige mensen hebben daar een goede reden voor. Dat kan door pijn, verdriet maar zelfs door een constante fluittoon in je hoofd zijn.Wordt het in Nederland niet te moeilijk gemaakt om een einde aan je leven te maken? Het enige dat je hier nog rest is een zware misdaad tegen jezelf te plegen. Zou het niet beter zijn om er voor te zorgen dat er medicijnen beschikbaar komen, om het allemaal een beetje humaner te laten verlopen?
donderdag 19 mei 2011 om 11:57
Ik denk ook dat mensen zich soms gelukkiger voor doen dat ze zijn. Als ik maar laat dat het goed gaat, krijg ik geen vragen en dan denkt mijn omgeving ook dat het goed gaat.
Daarom denk ik ook dat nabestaanden vaak ook voor een groot raadsel staan, als er dan toch zelfmoord gepleegd word.
Dom weg omdat mensen zich blijer en gelukkiger voordoen en niet durven delen hoe zij zich werkelijk voelen.
Daarom denk ik ook dat nabestaanden vaak ook voor een groot raadsel staan, als er dan toch zelfmoord gepleegd word.
Dom weg omdat mensen zich blijer en gelukkiger voordoen en niet durven delen hoe zij zich werkelijk voelen.
Het gras aan de overkant is niet groen.
donderdag 19 mei 2011 om 11:58
quote:Cateautje schreef op 19 mei 2011 @ 11:54:
[...]
Wordt het in Nederland niet te moeilijk gemaakt om een einde aan je leven te maken? Het enige dat je hier nog rest is een zware misdaad tegen jezelf te plegen. Zou het niet beter zijn om er voor te zorgen dat er medicijnen beschikbaar komen, om het allemaal een beetje humaner te laten verlopen?
En wie bepaalt wie daar recht op heeft?
Waar trekken we die grens?
[...]
Wordt het in Nederland niet te moeilijk gemaakt om een einde aan je leven te maken? Het enige dat je hier nog rest is een zware misdaad tegen jezelf te plegen. Zou het niet beter zijn om er voor te zorgen dat er medicijnen beschikbaar komen, om het allemaal een beetje humaner te laten verlopen?
En wie bepaalt wie daar recht op heeft?
Waar trekken we die grens?
donderdag 19 mei 2011 om 12:01
Ik heb een wellicht bizar idee: airbags aan de voorkant van een trein, te aktiveren door de machinist als er iemand op het spoor staat.
Airbag zó construeren dat die persoon naar opzij wordt geslingerd en dus niet door de trein wordt verpletterd.
Wellicht ben je dan óók dood maar misschien ook niet.
Het wordt dus een minder zekere manier van zelfmoord en hopelijk daardoor minder "populair".
En de machinist kan tenminste iéts doen (minder kans op trauma).
En de trein en de rails hoeven niet meer te worden ontdaan van menselijke resten.
Wat denken jullie ... zou het iets kunnen uitmaken ?
Airbag zó construeren dat die persoon naar opzij wordt geslingerd en dus niet door de trein wordt verpletterd.
Wellicht ben je dan óók dood maar misschien ook niet.
Het wordt dus een minder zekere manier van zelfmoord en hopelijk daardoor minder "populair".
En de machinist kan tenminste iéts doen (minder kans op trauma).
En de trein en de rails hoeven niet meer te worden ontdaan van menselijke resten.
Wat denken jullie ... zou het iets kunnen uitmaken ?
Polygamie = intensieve vrouwhouderij
donderdag 19 mei 2011 om 12:03
quote:Donkeyshot schreef op 19 mei 2011 @ 12:01:
Ik heb een wellicht bizar idee: airbags aan de voorkant van een trein, te aktiveren door de machinist als er iemand op het spoor staat.
Airbag zó construeren dat die persoon naar opzij wordt geslingerd en dus niet door de trein wordt verpletterd.
Wellicht ben je dan óók dood maar misschien ook niet.
Het wordt dus een minder zekere manier van zelfmoord en hopelijk daardoor minder "populair".
En de machinist kan tenminste iéts doen (minder kans op trauma).
En de trein en de rails hoeven niet meer te worden ontdaan van menselijke resten.
Wat denken jullie ... zou het iets kunnen uitmaken ?Ik zou zeggen. Zet het op papier, maak er een bouwtekening bij en vraag een octrooi aan.
Ik heb een wellicht bizar idee: airbags aan de voorkant van een trein, te aktiveren door de machinist als er iemand op het spoor staat.
Airbag zó construeren dat die persoon naar opzij wordt geslingerd en dus niet door de trein wordt verpletterd.
Wellicht ben je dan óók dood maar misschien ook niet.
Het wordt dus een minder zekere manier van zelfmoord en hopelijk daardoor minder "populair".
En de machinist kan tenminste iéts doen (minder kans op trauma).
En de trein en de rails hoeven niet meer te worden ontdaan van menselijke resten.
Wat denken jullie ... zou het iets kunnen uitmaken ?Ik zou zeggen. Zet het op papier, maak er een bouwtekening bij en vraag een octrooi aan.
donderdag 19 mei 2011 om 12:04
donderdag 19 mei 2011 om 12:05
Als iemand anders voor jou moet gaan bepalen of jij wel of niet het pilletje krijgt om je leven mee te beëindigen, dan verzandt je al snel in een discussie. Die ander kan best vinden dat je je 'gewoon niet zo moet aanstellen' en dat je dus geen pil krijgt. Sta je dan met je doodswens. (cru gezegd).
Zoals hierboven al gezegd: als mensen echt zelfmoord willen plegen doen ze dat wel. Die hou je niet tegen. Voor de mensen die in een psychose ofzo voor de trein willen springen, snap ik dat je daar wel maatregelen voor kan/moet nemen.
@DS: vraag me af of de machinist de springer wel op tijd ziet om nog de airbag te activeren. Bovendien rijdt een trein zó hard, dat zelfs tegen de airbag aankomen al dodelijk is, denk ik.
Zoals hierboven al gezegd: als mensen echt zelfmoord willen plegen doen ze dat wel. Die hou je niet tegen. Voor de mensen die in een psychose ofzo voor de trein willen springen, snap ik dat je daar wel maatregelen voor kan/moet nemen.
@DS: vraag me af of de machinist de springer wel op tijd ziet om nog de airbag te activeren. Bovendien rijdt een trein zó hard, dat zelfs tegen de airbag aankomen al dodelijk is, denk ik.
donderdag 19 mei 2011 om 12:05
Gisteren was een reportage bij Uitgesproken op ned. 2 over dit thema. Er werd een vrouw geïnterviewd die zo'n poging had overleefd. Ze had wel een been verloren. Ze had er veel spijt van, niet alleen omdat ze haar been had verloren, maar ook omdat ze zich later realiseerde dat het leven wel de moeite waard was mede omdat er altijd iemand is die van je houdt. Ik vond dat een heel hoopvolle boodschap.
Ik vind voor de trein springen een egoïstische daad omdat je een machinist, hulpverleners en omstanders opzadelt met de emotionele gevolgen ervan. Neem dan thuis een potje pillen in of zo.
Ik vind voor de trein springen een egoïstische daad omdat je een machinist, hulpverleners en omstanders opzadelt met de emotionele gevolgen ervan. Neem dan thuis een potje pillen in of zo.
donderdag 19 mei 2011 om 12:09
Ik denk dat er ook iets moet veranderen in de geestelijke gezondheidszorg. Ik geloof best dat er mensen werken die heel graag willen dat het met iedereen beter gaat, maar er is een enorme tijdsdruk.
Ik ben zelf opgenomen geweest met psychische problemen, en wat ik daar gezien heb was echt mensonterend. Gestraft worden als een klein kind door in een isoleercel gegooid te worden, ik heb een vrouw gezien die om de zoveel dagen weer terug kwam omdat ze zelfmoord wilde plegen en pogingen deed, en na een paar dagen was ze weer vrij. Ze is uiteindelijk idd voor een trein gesprongen .
Een vrouw die haar hele jeugd verkracht is geweest door haar vader en al een half jaar opgesloten zit in een hok van 5m2 zonder enige vorm van behandeling, want daar is geen tijd en geld voor.
1 verpleegster die rondrent om voor 12 patienten te zorgen.
Wachtlijsten van 9 maanden voor een therapie zonder overbrugging
Geen nazorg na de kliniek.
Ik ben zelf opgenomen geweest met psychische problemen, en wat ik daar gezien heb was echt mensonterend. Gestraft worden als een klein kind door in een isoleercel gegooid te worden, ik heb een vrouw gezien die om de zoveel dagen weer terug kwam omdat ze zelfmoord wilde plegen en pogingen deed, en na een paar dagen was ze weer vrij. Ze is uiteindelijk idd voor een trein gesprongen .
Een vrouw die haar hele jeugd verkracht is geweest door haar vader en al een half jaar opgesloten zit in een hok van 5m2 zonder enige vorm van behandeling, want daar is geen tijd en geld voor.
1 verpleegster die rondrent om voor 12 patienten te zorgen.
Wachtlijsten van 9 maanden voor een therapie zonder overbrugging
Geen nazorg na de kliniek.
donderdag 19 mei 2011 om 12:10
quote:wereldmeid schreef op 19 mei 2011 @ 12:05:
Gisteren was een reportage bij Uitgesproken op ned. 2 over dit thema. Er werd een vrouw geïnterviewd die zo'n poging had overleefd. Ze had wel een been verloren. Ze had er veel spijt van, niet alleen omdat ze haar been had verloren, maar ook omdat ze zich later realiseerde dat het leven wel de moeite waard was mede omdat er altijd iemand is die van je houdt. Ik vond dat een heel hoopvolle boodschap.
Ik vind voor de trein springen een egoïstische daad omdat je een machinist, hulpverleners en omstanders opzadelt met de emotionele gevolgen ervan. Neem dan thuis een potje pillen in of zo.
Dat is het punt juist. Alle pillen die ooit hebben bestaan in Nederland , waar je met een overdosis een einde aan je leven kon maken, die zijn allemaal verboden. Nederland is , waar het gaat om zelfmoord, helemaal dichtgespijkerd.
Het enige dat je nu nog kunt doen om op een humane wijze een einde aan je leven te maken, is door naar Zwitzerland te gaan. Daar helpen ze je wel en mag je gewoon inslapen in plaats van op een bizarre wijze om het leven te moeten komen. Dat vind ik het erge er aan. Je moet jezelf echt iets vreselijks aan doen om het te laten slagen.
Gisteren was een reportage bij Uitgesproken op ned. 2 over dit thema. Er werd een vrouw geïnterviewd die zo'n poging had overleefd. Ze had wel een been verloren. Ze had er veel spijt van, niet alleen omdat ze haar been had verloren, maar ook omdat ze zich later realiseerde dat het leven wel de moeite waard was mede omdat er altijd iemand is die van je houdt. Ik vond dat een heel hoopvolle boodschap.
Ik vind voor de trein springen een egoïstische daad omdat je een machinist, hulpverleners en omstanders opzadelt met de emotionele gevolgen ervan. Neem dan thuis een potje pillen in of zo.
Dat is het punt juist. Alle pillen die ooit hebben bestaan in Nederland , waar je met een overdosis een einde aan je leven kon maken, die zijn allemaal verboden. Nederland is , waar het gaat om zelfmoord, helemaal dichtgespijkerd.
Het enige dat je nu nog kunt doen om op een humane wijze een einde aan je leven te maken, is door naar Zwitzerland te gaan. Daar helpen ze je wel en mag je gewoon inslapen in plaats van op een bizarre wijze om het leven te moeten komen. Dat vind ik het erge er aan. Je moet jezelf echt iets vreselijks aan doen om het te laten slagen.
donderdag 19 mei 2011 om 12:11
donderdag 19 mei 2011 om 12:11
quote:Cateautje schreef op 19 mei 2011 @ 11:54:
[...]
Wordt het in Nederland niet te moeilijk gemaakt om een einde aan je leven te maken? Het enige dat je hier nog rest is een zware misdaad tegen jezelf te plegen. Zou het niet beter zijn om er voor te zorgen dat er medicijnen beschikbaar komen, om het allemaal een beetje humaner te laten verlopen?
Het klinkt (luguber, maar) ideaal... Maar ik denk dat dit de komende 300 jaar niet zal gebeuren.. Tenzij het euthanasie ten gevolge van een lichamelijke (en niet geestelijke, ondanks het lichamelijke aspect) ziekte is..
Ieder mens heeft het recht om zichzelf van het leven te beroven.. Ik vind het alleen wel erg egoïstisch om daar een machinist een trauma mee te bezorgen.. Of van (bv de) Martini toren af te springen.. Terecht komend op een terras.. En die ene keer op een tourist.. Die dus ook stierft...
Er zijn genóeg manieren om jezelf van kant te maken zonder buitenstaanders mee te slepen in je misère..
[...]
Wordt het in Nederland niet te moeilijk gemaakt om een einde aan je leven te maken? Het enige dat je hier nog rest is een zware misdaad tegen jezelf te plegen. Zou het niet beter zijn om er voor te zorgen dat er medicijnen beschikbaar komen, om het allemaal een beetje humaner te laten verlopen?
Het klinkt (luguber, maar) ideaal... Maar ik denk dat dit de komende 300 jaar niet zal gebeuren.. Tenzij het euthanasie ten gevolge van een lichamelijke (en niet geestelijke, ondanks het lichamelijke aspect) ziekte is..
Ieder mens heeft het recht om zichzelf van het leven te beroven.. Ik vind het alleen wel erg egoïstisch om daar een machinist een trauma mee te bezorgen.. Of van (bv de) Martini toren af te springen.. Terecht komend op een terras.. En die ene keer op een tourist.. Die dus ook stierft...
Er zijn genóeg manieren om jezelf van kant te maken zonder buitenstaanders mee te slepen in je misère..
donderdag 19 mei 2011 om 12:13
Ik denk dat het ook wel onderschat is hoe je je kunt voelen als je geestelijk in de war bent. Juist ook door die medicatie die je soms wel krijgt . Ik had geen flauw idee wie ik was, ben complete dagen kwijt omdat ik volgespoten werd met iets . Ik heb geen idee of ik toen zinnige dingen gezegd heb, maar het schijnt dat ik vooral heel raar was.
Dat schiet natuurlijk ook niet op, je kunt niet iemand volspuiten en in een kamer opsluiten en denken dat het dan beter zal gaan. Daar is nu eenmaal (vaak) therapie voor nodig, en daar is weer geen geld voor, en dus worden mensen semi rustig gehouden met wat medicijnen terwijl de werkelijke problemen niet aangepakt zijn.
Dat schiet natuurlijk ook niet op, je kunt niet iemand volspuiten en in een kamer opsluiten en denken dat het dan beter zal gaan. Daar is nu eenmaal (vaak) therapie voor nodig, en daar is weer geen geld voor, en dus worden mensen semi rustig gehouden met wat medicijnen terwijl de werkelijke problemen niet aangepakt zijn.
donderdag 19 mei 2011 om 12:13
quote:_yellowlove_ schreef op 19 mei 2011 @ 12:09:
Ik denk dat er ook iets moet veranderen in de geestelijke gezondheidszorg. Ik geloof best dat er mensen werken die heel graag willen dat het met iedereen beter gaat, maar er is een enorme tijdsdruk.
Ik ben zelf opgenomen geweest met psychische problemen, en wat ik daar gezien heb was echt mensonterend. Gestraft worden als een klein kind door in een isoleercel gegooid te worden, ik heb een vrouw gezien die om de zoveel dagen weer terug kwam omdat ze zelfmoord wilde plegen en pogingen deed, en na een paar dagen was ze weer vrij. Ze is uiteindelijk idd voor een trein gesprongen .
Een vrouw die haar hele jeugd verkracht is geweest door haar vader en al een half jaar opgesloten zit in een hok van 5m2 zonder enige vorm van behandeling, want daar is geen tijd en geld voor.
1 verpleegster die rondrent om voor 12 patienten te zorgen.
Wachtlijsten van 9 maanden voor een therapie zonder overbrugging
Geen nazorg na de kliniek.Ja, ook de GGZ heeft industriele trekjes. Het blijkt dat er in inrichtingen niet of nauwelijks sprake is van een behandeling en dat men daar maar in een stoel zit, zonder dat er iets wezenlijks wordt gedaan. Heel erg.
Ik denk dat er ook iets moet veranderen in de geestelijke gezondheidszorg. Ik geloof best dat er mensen werken die heel graag willen dat het met iedereen beter gaat, maar er is een enorme tijdsdruk.
Ik ben zelf opgenomen geweest met psychische problemen, en wat ik daar gezien heb was echt mensonterend. Gestraft worden als een klein kind door in een isoleercel gegooid te worden, ik heb een vrouw gezien die om de zoveel dagen weer terug kwam omdat ze zelfmoord wilde plegen en pogingen deed, en na een paar dagen was ze weer vrij. Ze is uiteindelijk idd voor een trein gesprongen .
Een vrouw die haar hele jeugd verkracht is geweest door haar vader en al een half jaar opgesloten zit in een hok van 5m2 zonder enige vorm van behandeling, want daar is geen tijd en geld voor.
1 verpleegster die rondrent om voor 12 patienten te zorgen.
Wachtlijsten van 9 maanden voor een therapie zonder overbrugging
Geen nazorg na de kliniek.Ja, ook de GGZ heeft industriele trekjes. Het blijkt dat er in inrichtingen niet of nauwelijks sprake is van een behandeling en dat men daar maar in een stoel zit, zonder dat er iets wezenlijks wordt gedaan. Heel erg.
donderdag 19 mei 2011 om 12:13
quote:Donkeyshot schreef op 19 mei 2011 @ 12:01:
Ik heb een wellicht bizar idee: airbags aan de voorkant van een trein, te aktiveren door de machinist als er iemand op het spoor staat.
Airbag zó construeren dat die persoon naar opzij wordt geslingerd en dus niet door de trein wordt verpletterd.
Wellicht ben je dan óók dood maar misschien ook niet.
Het wordt dus een minder zekere manier van zelfmoord en hopelijk daardoor minder "populair".
En de machinist kan tenminste iéts doen (minder kans op trauma).
En de trein en de rails hoeven niet meer te worden ontdaan van menselijke resten.
Wat denken jullie ... zou het iets kunnen uitmaken ?
Voor het leven van de springer? Wellicht niet..
Ik denk dat het zal afschrikken dat je niet dood gaat door de klap.. Maar doordat je ergens tegenaan geslingerd wordt.. Het spoor vrij van mensenresten vind ik een goed idee. De trein mag verder rijden als 50% van het lichaam geborgen is.. Het kan dus heel wat vertragingsuren schelen als het lijf niet op het spoor ligt.. De kans dat het lijf uiteen spat is veel kleiner met zo'n airbag..
Goed idee donkey!
Ik heb een wellicht bizar idee: airbags aan de voorkant van een trein, te aktiveren door de machinist als er iemand op het spoor staat.
Airbag zó construeren dat die persoon naar opzij wordt geslingerd en dus niet door de trein wordt verpletterd.
Wellicht ben je dan óók dood maar misschien ook niet.
Het wordt dus een minder zekere manier van zelfmoord en hopelijk daardoor minder "populair".
En de machinist kan tenminste iéts doen (minder kans op trauma).
En de trein en de rails hoeven niet meer te worden ontdaan van menselijke resten.
Wat denken jullie ... zou het iets kunnen uitmaken ?
Voor het leven van de springer? Wellicht niet..
Ik denk dat het zal afschrikken dat je niet dood gaat door de klap.. Maar doordat je ergens tegenaan geslingerd wordt.. Het spoor vrij van mensenresten vind ik een goed idee. De trein mag verder rijden als 50% van het lichaam geborgen is.. Het kan dus heel wat vertragingsuren schelen als het lijf niet op het spoor ligt.. De kans dat het lijf uiteen spat is veel kleiner met zo'n airbag..
Goed idee donkey!
donderdag 19 mei 2011 om 12:13
Bij 140 km/u zie je iemand heus wel op de rails staan en kan de machininst op de noodknop drukken die de airbag aktiveert.
Ik zou me als machinist in elk geval minder machteloos voelen als ik iets kon doen terwijl mijn trein op iemand afraast die op de rails staat (minder kans op trauma).
En het gruwelijke werk van het verwijderen van allerlei menselijke resten van de onderkant van de trein en van de rails is ook niet meer nodig want de persoon wordt naar opzij geslingerd (minder kans op trauma en veel minder oponthoud voor de trein)
Zelfs al zou de kans op overrleving nihil zijn is er toch winst.
Technisch lijkt het me zeker uitvoerbaar en wellicht helpt het iets.
Ik zou me als machinist in elk geval minder machteloos voelen als ik iets kon doen terwijl mijn trein op iemand afraast die op de rails staat (minder kans op trauma).
En het gruwelijke werk van het verwijderen van allerlei menselijke resten van de onderkant van de trein en van de rails is ook niet meer nodig want de persoon wordt naar opzij geslingerd (minder kans op trauma en veel minder oponthoud voor de trein)
Zelfs al zou de kans op overrleving nihil zijn is er toch winst.
Technisch lijkt het me zeker uitvoerbaar en wellicht helpt het iets.
Polygamie = intensieve vrouwhouderij
donderdag 19 mei 2011 om 12:13
quote:SweetSummer schreef op 19 mei 2011 @ 12:11:
[...]
Het klinkt (luguber, maar) ideaal... Maar ik denk dat dit de komende 300 jaar niet zal gebeuren.. Tenzij het euthanasie ten gevolge van een lichamelijke (en niet geestelijke, ondanks het lichamelijke aspect) ziekte is..
Ieder mens heeft het recht om zichzelf van het leven te beroven.. Ik vind het alleen wel erg egoïstisch om daar een machinist een trauma mee te bezorgen.. Of van (bv de) Martini toren af te springen.. Terecht komend op een terras.. En die ene keer op een tourist.. Die dus ook stierft...
Er zijn genóeg manieren om jezelf van kant te maken zonder buitenstaanders mee te slepen in je misère..Ja, dat is de gedachte van iemand die ze nog vrij goed op een rijtje heeft. Maar als je geestelijk in de war bent, denk ik niet dat je daarover nadenkt eigenlijk
[...]
Het klinkt (luguber, maar) ideaal... Maar ik denk dat dit de komende 300 jaar niet zal gebeuren.. Tenzij het euthanasie ten gevolge van een lichamelijke (en niet geestelijke, ondanks het lichamelijke aspect) ziekte is..
Ieder mens heeft het recht om zichzelf van het leven te beroven.. Ik vind het alleen wel erg egoïstisch om daar een machinist een trauma mee te bezorgen.. Of van (bv de) Martini toren af te springen.. Terecht komend op een terras.. En die ene keer op een tourist.. Die dus ook stierft...
Er zijn genóeg manieren om jezelf van kant te maken zonder buitenstaanders mee te slepen in je misère..Ja, dat is de gedachte van iemand die ze nog vrij goed op een rijtje heeft. Maar als je geestelijk in de war bent, denk ik niet dat je daarover nadenkt eigenlijk
donderdag 19 mei 2011 om 12:15
quote:SweetSummer schreef op 19 mei 2011 @ 12:11:
[...]
Het klinkt (luguber, maar) ideaal... Maar ik denk dat dit de komende 300 jaar niet zal gebeuren.. Tenzij het euthanasie ten gevolge van een lichamelijke (en niet geestelijke, ondanks het lichamelijke aspect) ziekte is..
Ieder mens heeft het recht om zichzelf van het leven te beroven.. Ik vind het alleen wel erg egoïstisch om daar een machinist een trauma mee te bezorgen.. Of van (bv de) Martini toren af te springen.. Terecht komend op een terras.. En die ene keer op een tourist.. Die dus ook stierft...
Er zijn genóeg manieren om jezelf van kant te maken zonder buitenstaanders mee te slepen in je misère..Maar die manieren zijn er dus niet (meer). Een ieder wordt geacht het leven zaligmakend te vinden en zelfmoord dient ten alle tijden worden voorkomen. Dat is de teneur in Nederland.
[...]
Het klinkt (luguber, maar) ideaal... Maar ik denk dat dit de komende 300 jaar niet zal gebeuren.. Tenzij het euthanasie ten gevolge van een lichamelijke (en niet geestelijke, ondanks het lichamelijke aspect) ziekte is..
Ieder mens heeft het recht om zichzelf van het leven te beroven.. Ik vind het alleen wel erg egoïstisch om daar een machinist een trauma mee te bezorgen.. Of van (bv de) Martini toren af te springen.. Terecht komend op een terras.. En die ene keer op een tourist.. Die dus ook stierft...
Er zijn genóeg manieren om jezelf van kant te maken zonder buitenstaanders mee te slepen in je misère..Maar die manieren zijn er dus niet (meer). Een ieder wordt geacht het leven zaligmakend te vinden en zelfmoord dient ten alle tijden worden voorkomen. Dat is de teneur in Nederland.
