Actueel
alle pijlers
Hup, Perry Sport en Aktiesport bijna failliet
dinsdag 23 februari 2016 om 15:23
quote:clemance schreef op 23 februari 2016 @ 15:21:
[...]
Pindakaas is echt het allermakkelijkste om zelf te maken. Pinda's roosteren en in de blender doen met een scheut olie. Net zolang draaien tot je de gewenste consistentie hebt. Dit kan ook met alle noten die je maar lekker vind.Dat je daar de tijd voor hebt!.....wat een fijnproever ben jij!
[...]
Pindakaas is echt het allermakkelijkste om zelf te maken. Pinda's roosteren en in de blender doen met een scheut olie. Net zolang draaien tot je de gewenste consistentie hebt. Dit kan ook met alle noten die je maar lekker vind.Dat je daar de tijd voor hebt!.....wat een fijnproever ben jij!
dinsdag 23 februari 2016 om 15:27
Heel wat jaren geleden zijn vrijwel alle kleine zelfstandige ondernemers eruit geconcurreerd door de grote winkelketens die nu allemaal failliet gaan door internet. De winkelstraten in heel Nederland lijken nu op elkaar. Overal een Kruidvat, Blokker, Hema, Action etc. met allemaal precies dezelfde aanbiedingen en produkten. Hierdoor is een soort van Hollandse eenheidsworst ontstaan. Half Nederland holt naar dezelfde "1 + 1 gratis" aanbiedingen e.d. en haalt zo dezelfde produkten (= aanbiedingen) in huis.
Ook de kleding van Nederlanders is hierdoor op elkaar gaan lijken. In het buitenland pik je de Hollanders met hun H&M kleding, V&D koffer en Perry Sport outfit er zo tussenuit, zonder ook maar 1 woord te hebben gewisseld.
Misschien dat er nu weer nieuwe kansen komen voor zelfstandige winkeliers en meer diversiteit in de winkelstraten. En zo niet, dan de winkelstraten maar verkleinen en meer kantoren/ woningen in de leegstaande panden.
Ook de kleding van Nederlanders is hierdoor op elkaar gaan lijken. In het buitenland pik je de Hollanders met hun H&M kleding, V&D koffer en Perry Sport outfit er zo tussenuit, zonder ook maar 1 woord te hebben gewisseld.
Misschien dat er nu weer nieuwe kansen komen voor zelfstandige winkeliers en meer diversiteit in de winkelstraten. En zo niet, dan de winkelstraten maar verkleinen en meer kantoren/ woningen in de leegstaande panden.
dinsdag 23 februari 2016 om 15:27
quote:clemance schreef op 23 februari 2016 @ 15:21:
[...]
Pindakaas is echt het allermakkelijkste om zelf te maken. Pinda's roosteren en in de blender doen met een scheut olie. Net zolang draaien tot je de gewenste consistentie hebt. Dit kan ook met alle noten die je maar lekker vind.En dan dat apparaat uitkrabben omdat het niet in de vaatwasser mag. Nee, ik ga voor het merk van Petje Pitamientje want ik vind het gewoon lekker. Chocoladepasta is ook makkelijk zelf te maken, een reep pure chocolade met een beetje room en een klont boter in een schaaltje in de magnetron, twee keer omscheppen, maar in dit geval dient gemak de mens.
[...]
Pindakaas is echt het allermakkelijkste om zelf te maken. Pinda's roosteren en in de blender doen met een scheut olie. Net zolang draaien tot je de gewenste consistentie hebt. Dit kan ook met alle noten die je maar lekker vind.En dan dat apparaat uitkrabben omdat het niet in de vaatwasser mag. Nee, ik ga voor het merk van Petje Pitamientje want ik vind het gewoon lekker. Chocoladepasta is ook makkelijk zelf te maken, een reep pure chocolade met een beetje room en een klont boter in een schaaltje in de magnetron, twee keer omscheppen, maar in dit geval dient gemak de mens.
verba volant, scripta manent.
dinsdag 23 februari 2016 om 15:30
quote:clemance schreef op 23 februari 2016 @ 10:31:
[...]
Ik was laatst bij de bakker, want ik dacht goh, ik heb zin in lekker brood, het is wat duurder dan bij de supermarkt maar ja, ambachtelijk gemaakt enzo, vooruit dan maar. Ik vroeg om een volkoren brood en om de ingrediënten-lijst. Die lijst was dus even lang als die van het supermarkt-brood. Hoezo gebruikt de bakker iets van 30 ingrediënten voor een simpel normaal brood? Ik ga naar de bakker omdat ik een vers gezond brood wil, gemaakt van louter meel, gist, water en zout. Maar dat hebben ze dus niet eens. Waarom zou ik dan nog naar de bakker gaan? Is nog duurder ook dan de supermarkt.
Broodbakmachine kopen !
Mijn brood van 750 gram kost 60 cent, inclusief ingrediënten, elektriciteit en afschrijving. Een Panasonic gaat bij dagelijks gebruik meer dan tien jaar mee.
Meel, suiker, gist, water, olie en zout.
Niet meer, niet minder.
[...]
Ik was laatst bij de bakker, want ik dacht goh, ik heb zin in lekker brood, het is wat duurder dan bij de supermarkt maar ja, ambachtelijk gemaakt enzo, vooruit dan maar. Ik vroeg om een volkoren brood en om de ingrediënten-lijst. Die lijst was dus even lang als die van het supermarkt-brood. Hoezo gebruikt de bakker iets van 30 ingrediënten voor een simpel normaal brood? Ik ga naar de bakker omdat ik een vers gezond brood wil, gemaakt van louter meel, gist, water en zout. Maar dat hebben ze dus niet eens. Waarom zou ik dan nog naar de bakker gaan? Is nog duurder ook dan de supermarkt.
Broodbakmachine kopen !
Mijn brood van 750 gram kost 60 cent, inclusief ingrediënten, elektriciteit en afschrijving. Een Panasonic gaat bij dagelijks gebruik meer dan tien jaar mee.
Meel, suiker, gist, water, olie en zout.
Niet meer, niet minder.
Betty White: "Once you go blackberry... Hmmmmmhmmmm"
dinsdag 23 februari 2016 om 15:31
quote:Boogschutter10 schreef op 23 februari 2016 @ 15:27:
Heel wat jaren geleden zijn vrijwel alle kleine zelfstandige ondernemers eruit geconcurreerd door de grote winkelketens die nu allemaal failliet gaan door internet. De winkelstraten in heel Nederland lijken nu op elkaar. Overal een Kruidvat, Blokker, Hema, Action etc. met allemaal precies dezelfde aanbiedingen en produkten. Hierdoor is een soort van Hollandse eenheidsworst ontstaan. Half Nederland holt naar dezelfde "1 + 1 gratis" aanbiedingen e.d. en haalt zo dezelfde produkten (= aanbiedingen) in huis.
Ook de kleding van Nederlanders is hierdoor op elkaar gaan lijken. In het buitenland pik je de Hollanders met hun H&M kleding, V&D koffer en Perry Sport outfit er zo tussenuit, zonder ook maar 1 woord te hebben gewisseld.
Misschien dat er nu weer nieuwe kansen komen voor zelfstandige winkeliers en meer diversiteit in de winkelstraten. En zo niet, dan de winkelstraten maar verkleinen en meer kantoren/ woningen in de leegstaande panden.
Woningen dan, er zijn al zo ontzettend veel leegstaande kantoorpanden dat daar weinig behoefte aan zal zijn.
Verhuurders van bedrijfspanden houden hardnekkig vast aan een minimum huurtermijn van drie jaar maar er zijn genoeg startende winkeliers die die termijn niet halen, die houden het soms nog geen half jaar vol.
Heel wat jaren geleden zijn vrijwel alle kleine zelfstandige ondernemers eruit geconcurreerd door de grote winkelketens die nu allemaal failliet gaan door internet. De winkelstraten in heel Nederland lijken nu op elkaar. Overal een Kruidvat, Blokker, Hema, Action etc. met allemaal precies dezelfde aanbiedingen en produkten. Hierdoor is een soort van Hollandse eenheidsworst ontstaan. Half Nederland holt naar dezelfde "1 + 1 gratis" aanbiedingen e.d. en haalt zo dezelfde produkten (= aanbiedingen) in huis.
Ook de kleding van Nederlanders is hierdoor op elkaar gaan lijken. In het buitenland pik je de Hollanders met hun H&M kleding, V&D koffer en Perry Sport outfit er zo tussenuit, zonder ook maar 1 woord te hebben gewisseld.
Misschien dat er nu weer nieuwe kansen komen voor zelfstandige winkeliers en meer diversiteit in de winkelstraten. En zo niet, dan de winkelstraten maar verkleinen en meer kantoren/ woningen in de leegstaande panden.
Woningen dan, er zijn al zo ontzettend veel leegstaande kantoorpanden dat daar weinig behoefte aan zal zijn.
Verhuurders van bedrijfspanden houden hardnekkig vast aan een minimum huurtermijn van drie jaar maar er zijn genoeg startende winkeliers die die termijn niet halen, die houden het soms nog geen half jaar vol.
verba volant, scripta manent.
dinsdag 23 februari 2016 om 15:32
quote:Snoesje666 schreef op 23 februari 2016 @ 15:30:
[...]
Broodbakmachine kopen !
Mijn brood van 750 gram kost 60 cent, inclusief ingrediënten, elektriciteit en afschrijving. Een Panasonic gaat bij dagelijks gebruik meer dan tien jaar mee.
Meel, suiker, gist, water, olie en zout.
Niet meer, niet minder. Nou, wat dacht je van een fijngehakt uitje, idem rode paprika, fijngehakte olijven, beetje knoflook en een flinke scheut olijfolie?
[...]
Broodbakmachine kopen !
Mijn brood van 750 gram kost 60 cent, inclusief ingrediënten, elektriciteit en afschrijving. Een Panasonic gaat bij dagelijks gebruik meer dan tien jaar mee.
Meel, suiker, gist, water, olie en zout.
Niet meer, niet minder. Nou, wat dacht je van een fijngehakt uitje, idem rode paprika, fijngehakte olijven, beetje knoflook en een flinke scheut olijfolie?
verba volant, scripta manent.
dinsdag 23 februari 2016 om 17:02
quote:MarianneDavids schreef op 23 februari 2016 @ 15:32:
[...]
Nou, wat dacht je van een fijngehakt uitje, idem rode paprika, fijngehakte olijven, beetje knoflook en een flinke scheut olijfolie?
Jammie !
Ik snij ook graag een droge worst in kleine flintertjes en meng die door het meel.
Of pompoenpitten, ook heel lekker.
[...]
Nou, wat dacht je van een fijngehakt uitje, idem rode paprika, fijngehakte olijven, beetje knoflook en een flinke scheut olijfolie?
Jammie !
Ik snij ook graag een droge worst in kleine flintertjes en meng die door het meel.
Of pompoenpitten, ook heel lekker.
Betty White: "Once you go blackberry... Hmmmmmhmmmm"
dinsdag 23 februari 2016 om 17:41
Bij V en D kocht ik zelden iets. Ik vond het gewoon een winkel die zijn tijd voorbij was. Behalve in Haarlem daar wilde ik nog wel eens naar toe maar meer uit nostalgie. Vroeger ging ik met mijn oma vanuit IJmuiden met de bus naar Haarlem naar V en D om daar een ijsje of een gebakje te eten op dakterras van V en D.
De roltrap en de lift dat vond ik het einde. Ik ben geen fan van La Place en waar V en D vroeger een kwaliteitswinkel was is het gewoon in de tijd der jaren verslonst. Ik denk niet zo zeer dat het te maken heeft met online shoppen, hoewel dat makkelijk is. De winkels die overleven gaan met de tijd mee of het zijn gewoon de winkels die gewoon door hun eigen lijn hebben uitgezet.
Het winkelende publiek is kritischer geworden, heeft internet om te kijken wat ze aanschaffen, lezen de reviews en gaan niet meer voor de eenheidsworst. Je kan het ook omkeren in de recessie overleeft de kwaliteit en degene die daar niet in meegingen die hebben het loodje gelegd.
De roltrap en de lift dat vond ik het einde. Ik ben geen fan van La Place en waar V en D vroeger een kwaliteitswinkel was is het gewoon in de tijd der jaren verslonst. Ik denk niet zo zeer dat het te maken heeft met online shoppen, hoewel dat makkelijk is. De winkels die overleven gaan met de tijd mee of het zijn gewoon de winkels die gewoon door hun eigen lijn hebben uitgezet.
Het winkelende publiek is kritischer geworden, heeft internet om te kijken wat ze aanschaffen, lezen de reviews en gaan niet meer voor de eenheidsworst. Je kan het ook omkeren in de recessie overleeft de kwaliteit en degene die daar niet in meegingen die hebben het loodje gelegd.
dinsdag 23 februari 2016 om 19:57
Definitief dus
Perry Sport en Aktiesport failliet verklaard
http://nu.nl/ondernemen/4 ... t-failliet-verklaard.html
Perry Sport en Aktiesport failliet verklaard
http://nu.nl/ondernemen/4 ... t-failliet-verklaard.html
dinsdag 23 februari 2016 om 20:05
quote:Snoesje666 schreef op 23 februari 2016 @ 17:02:
[...]
Jammie !
Ik snij ook graag een droge worst in kleine flintertjes en meng die door het meel.
Of pompoenpitten, ook heel lekker.Of i.p.v. hartig met gestampte walnoten, in piepkleine stukjes gesneden gedroogde abrikozen, kokosschilfers, net weer iets anders dan krentenmik of rozijnenbrood.
[...]
Jammie !
Ik snij ook graag een droge worst in kleine flintertjes en meng die door het meel.
Of pompoenpitten, ook heel lekker.Of i.p.v. hartig met gestampte walnoten, in piepkleine stukjes gesneden gedroogde abrikozen, kokosschilfers, net weer iets anders dan krentenmik of rozijnenbrood.
verba volant, scripta manent.
dinsdag 23 februari 2016 om 21:13
quote:Flashy schreef op 23 februari 2016 @ 20:44:
Hoelang duurt het nu voor de werknemers van uwv hun loon krijgen? Sneu weer.Na 4 weken vanaf de aanvraag voor de faillissementsuitkering krijgen ze een uitspraak over de uitkering en een voorschot kort daarna. Dan nog heel wat weken voor een definitief bedrag ivm vrije dagen, vakantiegeld ect ect. Het ligt ook aan hoe druk het UWV het heeft en dat hebben ze met de andere mega faillissementen.
Hoelang duurt het nu voor de werknemers van uwv hun loon krijgen? Sneu weer.Na 4 weken vanaf de aanvraag voor de faillissementsuitkering krijgen ze een uitspraak over de uitkering en een voorschot kort daarna. Dan nog heel wat weken voor een definitief bedrag ivm vrije dagen, vakantiegeld ect ect. Het ligt ook aan hoe druk het UWV het heeft en dat hebben ze met de andere mega faillissementen.
dinsdag 23 februari 2016 om 21:57
ik weet uit eigen ervaring dat het ook gerust langer kan duren .. Toen werkgever van partner failliet ging duurde het 9 weken ! voordat er geld kwam.. We kregen een voorschot maar dat was bij lange na niet genoeg.. Maar toen het eenmaal rond was, ging het wel snel hoor.. en kwam alles vrij vlot op de rekening.. het is ook best lastig om alles goed te berekenen. Gelukkig had mijn man snel weer werk dus geen WW gedoe maar dat was niet voor al zijn collega's het geval.. En als je geen buffer hebt, heb je ook een probleem natuurlijk..
dinsdag 23 februari 2016 om 21:58
quote:MarianneDavids schreef op 23 februari 2016 @ 20:05:
[...]
Of i.p.v. hartig met gestampte walnoten, in piepkleine stukjes gesneden gedroogde abrikozen, kokosschilfers, net weer iets anders dan krentenmik of rozijnenbrood.
Vanavond een nieuw recept geprobeerd, met o.a. maisgries, saffraan, ei en melk.
Benieuwd wat het gaat worden.
[...]
Of i.p.v. hartig met gestampte walnoten, in piepkleine stukjes gesneden gedroogde abrikozen, kokosschilfers, net weer iets anders dan krentenmik of rozijnenbrood.
Vanavond een nieuw recept geprobeerd, met o.a. maisgries, saffraan, ei en melk.
Benieuwd wat het gaat worden.
Betty White: "Once you go blackberry... Hmmmmmhmmmm"
dinsdag 23 februari 2016 om 23:10
quote:amai-amai schreef op 23 februari 2016 @ 14:23:
[...]
Koopavonden, zaterdagen en op sommige plekken zelfs de zondag. Er zijn zat plekken wanneer je wel naar de winkels kunt. Zit er geen bakker, groentenboer of kaaswinkel bij je werk in de buurt? Even in de pauze voor de rest van de week brood halen!
Kleine ondernemingen gaan niet met hun tijd mee? Daar heeft het niet zoveel mee te maken denk ik! Ze kunnen niet op tegen de grote jongens. Een Albert Heijn zet gewoon jonge scholieren in tot 21.00 uur 's avonds. Wanneer je zelfstandig ondernemer bent en eenmanszaak met een gezin thuis. Dan kun je het niet opbrengen om elke dag ook van 8 uur 's morgens tot 21.00 uur 's avonds open te zijn en ook op zondag!. Want die kunnen er geen 15 jarige grietje neerzetten, maar moeten zelf blijven zitten.
Het is vaak gewoon gemakzucht van mensen dat ze gewoon alles blind bij de supermarkt kopen. Maar verschuil je dan niet achter het verhaal dat je geen tijd hebt!Ik heb een half uurtje pauze en werk op een industrieterrein, dus ik red het niet om in mijn pauze naar een slager/bakker etc. te rijden. Daarnaast heb ik een gezin en een huishouden dat draaiende gehouden moet worden dus niet veel tijd om boodschappen te doen, ik ga na mijn werk naar een supermarkt omdat die na 18 uur nog open is en ik daar alles in 1 keer kan halen. Daarnaast is een slager/bakker/groenteboer een stuk duurder dan de Aldi/Lidl/Jumbo/AH. Als ik op mijn vrije dag of in het weekend tijd heb ga ik naar de markt of turkse supermarkt, maar daar houd mijn lokale steun helaas op. Ik denk dat er genoeg mensen zijn die in dezelfde situatie zitten en minder tijd hebben om tig winkels af te gaan.
[...]
Koopavonden, zaterdagen en op sommige plekken zelfs de zondag. Er zijn zat plekken wanneer je wel naar de winkels kunt. Zit er geen bakker, groentenboer of kaaswinkel bij je werk in de buurt? Even in de pauze voor de rest van de week brood halen!
Kleine ondernemingen gaan niet met hun tijd mee? Daar heeft het niet zoveel mee te maken denk ik! Ze kunnen niet op tegen de grote jongens. Een Albert Heijn zet gewoon jonge scholieren in tot 21.00 uur 's avonds. Wanneer je zelfstandig ondernemer bent en eenmanszaak met een gezin thuis. Dan kun je het niet opbrengen om elke dag ook van 8 uur 's morgens tot 21.00 uur 's avonds open te zijn en ook op zondag!. Want die kunnen er geen 15 jarige grietje neerzetten, maar moeten zelf blijven zitten.
Het is vaak gewoon gemakzucht van mensen dat ze gewoon alles blind bij de supermarkt kopen. Maar verschuil je dan niet achter het verhaal dat je geen tijd hebt!Ik heb een half uurtje pauze en werk op een industrieterrein, dus ik red het niet om in mijn pauze naar een slager/bakker etc. te rijden. Daarnaast heb ik een gezin en een huishouden dat draaiende gehouden moet worden dus niet veel tijd om boodschappen te doen, ik ga na mijn werk naar een supermarkt omdat die na 18 uur nog open is en ik daar alles in 1 keer kan halen. Daarnaast is een slager/bakker/groenteboer een stuk duurder dan de Aldi/Lidl/Jumbo/AH. Als ik op mijn vrije dag of in het weekend tijd heb ga ik naar de markt of turkse supermarkt, maar daar houd mijn lokale steun helaas op. Ik denk dat er genoeg mensen zijn die in dezelfde situatie zitten en minder tijd hebben om tig winkels af te gaan.
woensdag 24 februari 2016 om 11:42
Interessant artikel uit Trouw. Voor degenen die het mantra van kopen, kopen, en nog meer kopen zat zijn. Ik wel, tenminste. En dan met name de wegwerpshit die 'winners' als Action en Primark verkopen.
http://www.trouw.nl/tr/nl ... -hoogtepunt-bereikt.dhtml
De verspulling heeft een hoogtepunt bereikt
De westerse consument stikt van de spullen. Of anders gezegd, stikt erin. Dat maakt ongelukkig, schrijft trendvoorspeller James Wallman in een pas verschenen boek. Tijd om te ontspullen.
Pas op! Te veel spullen bezitten is schadelijk voor uw gezondheid.' Zo'n waarschuwing in vette zwarte letters, net als op pakjes sigaretten, zou op veel dingen niet misstaan. De westerse mens gaat gebukt onder een enorme hoeveelheid rommel. Overconsumptie is een aandoening, net zo ernstig als obesitas. Het maakt ongelukkig, depressief, angstig, kan zelfs dodelijk zijn en is ook nog eens slecht voor het milieu.
Boude stellingen, van de Amerikaanse schrijver en trendvoorspeller James Wallman. Hij schreef het boek 'Stuffocation', dat net uit is in Nederland. Stuffocation, een samentrekking van 'stuff' en 'suffocation', betekent letterlijk: stikken in de spullen. Het is niet goed te vertalen, 'verspulling' komt in de buurt.
'Conspicuous consumption'
What's new, zou je zeggen. Een dikke eeuw geleden kwam de Amerikaanse econoom Thorstein Veblen al met de term 'conspicuous consumption', opzichtige consumptie. Hij liet de evolutionaire principes van Charles Darwin los op de economie en zag dat mensen - rijk en arm - op jacht naar status en aanzien allerlei onzinnige dingen aanschaffen. Dat leidt tot 'opzichtige verspilling', tandenknarste Veblen.
Ook Wallman kan het moeilijk aanzien. Een eeuw later is er volgens hem wel veel meer over het probleem te zeggen. De consumptie is in die honderd jaar tot ongekende hoogten gestegen. Een teveel aan spullen maakt ongelukkig, onderbouwt hij met recent onderzoek. Psychologen bijvoorbeeld toonden met hormoonmetingen aan dat rommel stress veroorzaakt en andersom. Mensen moeten iets met de spullen: gebruiken, opruimen, onderhouden. Dat kost allemaal tijd en energie.
2260 dingen
Antropologen onderzochten huishoudens uit de Amerikaanse middenklasse als ware het een stam in de binnenlanden van Indonesië. Ze observeerden, telden spullen, hielden de activiteiten van de bewoners minutieus bij. Dat leverde volgens de wetenschappers verbijsterende resultaten op.
Het kleinste huis, van 90 vierkante meter, bevatte alleen al in de twee slaapkamers en de woonkamer 2260 dingen. En dat waren dan de zichtbare spullen, de onderzoekers hadden afgesproken niet de kasten en de laden open te trekken. Driekwart van de families hadden zoveel spullen dat de garage helemaal volgepakt stond en de auto buiten moest overnachten. Hoewel ze flitsende barbecuesets hadden, brachten de volwassenen gemiddeld slechts vijftien minuten per week in hun eigen tuin door.
Minimalisten
De laatste constatering is de grote drijfveer voor trendwatcher Wallman. Iets doen of iets ervaren levert mensen meer voldoening op dan iets kopen of hebben. Het is zijn overtuiging, maar ook die probeert hij met onderzoek te staven. Hij ziet als voorspeller een kleine voorhoede, de minimalisten, die zich al proberen te ontdoen van hun materiële welvaart. Ze geven hun geld liever uit aan 'ervaringen', belevenissen zoals reizen, een festival bezoeken, etentjes organiseren. En wonen kleiner, vaak in steden waar 'belevenissen' voor het oprapen liggen.
Alleen, hoe kom je er vanaf, van de aandoening 'spullen verzamelen'? Dat kan rigoureus. Wallman beschrijft het experiment van twee vrienden die alles wat ze hadden in dozen stopten. In hun kale, lege huis, pakten ze vervolgens alleen uit de dozen wat ze nodig hadden. Een tandenborstel, een bord, een stoel. Dat was verrassend weinig en ze voelden zich er verbazingwekkend goed bij. Anderen zoeken het in tellen en boksen tegen elkaar op met hoe weinig dingen ze toe kunnen: 69, 100, 288. Dat leidt dan wel weer tot gekibbel over definities: tellen de laptop en het noodzakelijke snoer om hem op te laden voor één ding of voor twee? De 'opzichtige consumptie' van eerst lijkt hier vervangen door 'opzichtige anti-consumptie', net zo Darwinistisch status najagen maar dan met zo min mogelijk spullen.
Het simpele leven
Een andere radicale stap is 'het simpele leven'. In de meest extreme vorm je terugtrekken in het bos, zelf hout hakken, groenten verbouwen, vruchten plukken. Een romantisch ideaal, maar moeilijk om vol te houden. Hoe doe je dat eigenlijk, een bruikbare voorraad brandstof opbouwen om de winter door te komen? Daarnaast doemen voor de moderne mens weer lastige keuzes op: mag je eerst lekker shoppen bij de outdoorwinkel om vervolgens te gaan survivallen, veilig met de mobiele telefoon in de waterdichte, maar toch ademende jas.
De minimalisten zetten een trend, maar een begaanbare weg voor de doorsnee westerse burger is het niet, erkent Wallman. Tellen kan wel nuttig zijn voor bewustwording. Kijk rond in je huis, leg vast wat je allemaal hebt, of het rondslingert of op een eigen plek ligt en wat je er (niet) mee doet. Een goed begin is de sokkentest. Wallman kwam tot 39 paar: 30 paar voor dagelijks gebruik, twee paar sportsokken (voor die ene keer per jaar dat hij squasht), een paar fietssokken (bestaan die?), drie paar voetbalsokken, waarvan een paar 'sentimentele' vol met gaten (van zijn vader) en dan nog drie paar skisokken op de vliering.
Ontspullen
Doe weg wat je niet gebruikt. 'Ontspullen', is zijn devies. Zodat er ruimte in het hoofd en in de agenda komt voor blijmakende activiteiten. Wordt, kortom, een 'experientialist'. Ook weer lastig te vertalen, zoiets als een 'ervaarder', 'belevenisser', 'mens die iets meemaakt'. Natuurlijk steekt ook hier Darwin de kop op. Lekker vrienden de ogen uitsteken met een foto van een bountystrand of een filmpje van de hipste yogatraining. Dankzij Facebook en andere platforms ook onmiddellijk wereldkundig te maken.
Niks aan te doen, haalt Wallman de schouders op. De mens is nu eenmaal een paradijsvogeltje dat wil imponeren. Toch valt het najagen van belevenissen te verkiezen boven spullen. Ervaringen zijn lastiger in geld uit te drukken, van belevenissen worden mensen hoe dan ook gelukkiger dan van materie en het is ook nog eens beter voor de planeet.
Het wordt zelfs Ikea te dol
De westerse consument heeft geen zin meer in het kopen van nog meer meubels. Huizen staan vol genoeg, een ritje naar de Ikea is steeds minder nodig. Dit is geen wensdenken van duurzame goeroes. De stelling komt uit de koker van het woonwarenhuis zelf.
"Waarschijnlijk zijn we voorbij de spullenpiek", zei het hoofd duurzaamheid van Ikea Steve Howard vorige maand. Tijdens een duurzaamheidsdebat georganiseerd door de Britse krant The Guardian trok hij een parallel met de 'oliepiek'. Dat is een begrip om aan te duiden wanneer de olieproductie op het hoogtepunt is. Voorspellingen daarover lopen uiteen, volgens sommigen is 'peak oil', zoals het heet, al geweest. Alleen achteraf is dat vast te stellen. Howard breidt het begrip uit. Hij ziet niet alleen een spullenpiek. "Ik zou zeggen dat we ook een roodvleespiek, een suikerpiek, een woninginrichtingspiek bereikt hebben."
Opmerkelijk, want Ikea is van plan tussen nu en 2020 de omzet zo ongeveer te verdubbelen. Volgens Howard hoeft dat elkaar helemaal niet tegen te spreken. De verkoper van huisraad moet zichzelf opnieuw uitvinden. "We zullen in toenemende mate een circulair Ikea creëren, waar je producten kunt laten repareren en recyclen."
Teleurstellende consumentenbesteding
Er zijn meer signalen dat consumenten in het Westen verzadigd lijken te raken. De cijfers van het zeer gewilde Apple geven een hint. In de laatste drie maanden van 2015 is de verkoop van iPads in elkaar gekukeld van 21 miljoen schermpjes een jaar eerder naar 16 miljoen. Het is anekdotisch bewijs, maar de cijfers passen wel in de al jaren teleurstellende consumentenbestedingen in het Westen. Natuurlijk: er was een diepe economische crisis, teveel schulden die nog afbetaald moeten worden, weinig vertrouwen in de toekomst. Maar ook als je dat verdisconteert, blijven de uitgaven van consumenten achter.
Of ze de materialistische spullenrace zat zijn, zich wenden tot de deeleconomie, massaal hun spullen repareren of weggeven, zal later pas echt blijken. Er is in ieder geval iets anders aan de hand dan na eerdere recessies.
Het is de ongelijkheid, is ook een veel geopperde verklaring. De lagere en middeninkomens zijn achtergebleven. In sommige landen zozeer - de VS, Engeland - dat bedrijven vrijwillig hogere lonen gaan betalen. De grootste detailhandelsketen van de wereld, Walmart, betaalt de werknemers sinds begin deze maand minimaal 10 dollar per uur en gaat ze beter scholen. Omdat werknemers ook weer consumenten zijn. Maar ook om beter uit te kunnen vinden wat die consumenten nu eigenlijk nog willen.
Material world: Zestien fotografen bezochten voor het project 'Material world' dertig landen en verbleven er een week bij een 'doorsneegezin'. Aan het eind van de week stalden de families al hun bezittingen uit voor hun huis. Soms waren het een paar potten en pannen, soms bergen elektronica en andere hebbedingen. De fotografen wilden zo zaken aankaarten als het milieu, sociale gelijkheid, consumptie en de vraag of er genoeg is voor alle zes miljard aardbewoners.
http://www.trouw.nl/tr/nl ... -hoogtepunt-bereikt.dhtml
De verspulling heeft een hoogtepunt bereikt
De westerse consument stikt van de spullen. Of anders gezegd, stikt erin. Dat maakt ongelukkig, schrijft trendvoorspeller James Wallman in een pas verschenen boek. Tijd om te ontspullen.
Pas op! Te veel spullen bezitten is schadelijk voor uw gezondheid.' Zo'n waarschuwing in vette zwarte letters, net als op pakjes sigaretten, zou op veel dingen niet misstaan. De westerse mens gaat gebukt onder een enorme hoeveelheid rommel. Overconsumptie is een aandoening, net zo ernstig als obesitas. Het maakt ongelukkig, depressief, angstig, kan zelfs dodelijk zijn en is ook nog eens slecht voor het milieu.
Boude stellingen, van de Amerikaanse schrijver en trendvoorspeller James Wallman. Hij schreef het boek 'Stuffocation', dat net uit is in Nederland. Stuffocation, een samentrekking van 'stuff' en 'suffocation', betekent letterlijk: stikken in de spullen. Het is niet goed te vertalen, 'verspulling' komt in de buurt.
'Conspicuous consumption'
What's new, zou je zeggen. Een dikke eeuw geleden kwam de Amerikaanse econoom Thorstein Veblen al met de term 'conspicuous consumption', opzichtige consumptie. Hij liet de evolutionaire principes van Charles Darwin los op de economie en zag dat mensen - rijk en arm - op jacht naar status en aanzien allerlei onzinnige dingen aanschaffen. Dat leidt tot 'opzichtige verspilling', tandenknarste Veblen.
Ook Wallman kan het moeilijk aanzien. Een eeuw later is er volgens hem wel veel meer over het probleem te zeggen. De consumptie is in die honderd jaar tot ongekende hoogten gestegen. Een teveel aan spullen maakt ongelukkig, onderbouwt hij met recent onderzoek. Psychologen bijvoorbeeld toonden met hormoonmetingen aan dat rommel stress veroorzaakt en andersom. Mensen moeten iets met de spullen: gebruiken, opruimen, onderhouden. Dat kost allemaal tijd en energie.
2260 dingen
Antropologen onderzochten huishoudens uit de Amerikaanse middenklasse als ware het een stam in de binnenlanden van Indonesië. Ze observeerden, telden spullen, hielden de activiteiten van de bewoners minutieus bij. Dat leverde volgens de wetenschappers verbijsterende resultaten op.
Het kleinste huis, van 90 vierkante meter, bevatte alleen al in de twee slaapkamers en de woonkamer 2260 dingen. En dat waren dan de zichtbare spullen, de onderzoekers hadden afgesproken niet de kasten en de laden open te trekken. Driekwart van de families hadden zoveel spullen dat de garage helemaal volgepakt stond en de auto buiten moest overnachten. Hoewel ze flitsende barbecuesets hadden, brachten de volwassenen gemiddeld slechts vijftien minuten per week in hun eigen tuin door.
Minimalisten
De laatste constatering is de grote drijfveer voor trendwatcher Wallman. Iets doen of iets ervaren levert mensen meer voldoening op dan iets kopen of hebben. Het is zijn overtuiging, maar ook die probeert hij met onderzoek te staven. Hij ziet als voorspeller een kleine voorhoede, de minimalisten, die zich al proberen te ontdoen van hun materiële welvaart. Ze geven hun geld liever uit aan 'ervaringen', belevenissen zoals reizen, een festival bezoeken, etentjes organiseren. En wonen kleiner, vaak in steden waar 'belevenissen' voor het oprapen liggen.
Alleen, hoe kom je er vanaf, van de aandoening 'spullen verzamelen'? Dat kan rigoureus. Wallman beschrijft het experiment van twee vrienden die alles wat ze hadden in dozen stopten. In hun kale, lege huis, pakten ze vervolgens alleen uit de dozen wat ze nodig hadden. Een tandenborstel, een bord, een stoel. Dat was verrassend weinig en ze voelden zich er verbazingwekkend goed bij. Anderen zoeken het in tellen en boksen tegen elkaar op met hoe weinig dingen ze toe kunnen: 69, 100, 288. Dat leidt dan wel weer tot gekibbel over definities: tellen de laptop en het noodzakelijke snoer om hem op te laden voor één ding of voor twee? De 'opzichtige consumptie' van eerst lijkt hier vervangen door 'opzichtige anti-consumptie', net zo Darwinistisch status najagen maar dan met zo min mogelijk spullen.
Het simpele leven
Een andere radicale stap is 'het simpele leven'. In de meest extreme vorm je terugtrekken in het bos, zelf hout hakken, groenten verbouwen, vruchten plukken. Een romantisch ideaal, maar moeilijk om vol te houden. Hoe doe je dat eigenlijk, een bruikbare voorraad brandstof opbouwen om de winter door te komen? Daarnaast doemen voor de moderne mens weer lastige keuzes op: mag je eerst lekker shoppen bij de outdoorwinkel om vervolgens te gaan survivallen, veilig met de mobiele telefoon in de waterdichte, maar toch ademende jas.
De minimalisten zetten een trend, maar een begaanbare weg voor de doorsnee westerse burger is het niet, erkent Wallman. Tellen kan wel nuttig zijn voor bewustwording. Kijk rond in je huis, leg vast wat je allemaal hebt, of het rondslingert of op een eigen plek ligt en wat je er (niet) mee doet. Een goed begin is de sokkentest. Wallman kwam tot 39 paar: 30 paar voor dagelijks gebruik, twee paar sportsokken (voor die ene keer per jaar dat hij squasht), een paar fietssokken (bestaan die?), drie paar voetbalsokken, waarvan een paar 'sentimentele' vol met gaten (van zijn vader) en dan nog drie paar skisokken op de vliering.
Ontspullen
Doe weg wat je niet gebruikt. 'Ontspullen', is zijn devies. Zodat er ruimte in het hoofd en in de agenda komt voor blijmakende activiteiten. Wordt, kortom, een 'experientialist'. Ook weer lastig te vertalen, zoiets als een 'ervaarder', 'belevenisser', 'mens die iets meemaakt'. Natuurlijk steekt ook hier Darwin de kop op. Lekker vrienden de ogen uitsteken met een foto van een bountystrand of een filmpje van de hipste yogatraining. Dankzij Facebook en andere platforms ook onmiddellijk wereldkundig te maken.
Niks aan te doen, haalt Wallman de schouders op. De mens is nu eenmaal een paradijsvogeltje dat wil imponeren. Toch valt het najagen van belevenissen te verkiezen boven spullen. Ervaringen zijn lastiger in geld uit te drukken, van belevenissen worden mensen hoe dan ook gelukkiger dan van materie en het is ook nog eens beter voor de planeet.
Het wordt zelfs Ikea te dol
De westerse consument heeft geen zin meer in het kopen van nog meer meubels. Huizen staan vol genoeg, een ritje naar de Ikea is steeds minder nodig. Dit is geen wensdenken van duurzame goeroes. De stelling komt uit de koker van het woonwarenhuis zelf.
"Waarschijnlijk zijn we voorbij de spullenpiek", zei het hoofd duurzaamheid van Ikea Steve Howard vorige maand. Tijdens een duurzaamheidsdebat georganiseerd door de Britse krant The Guardian trok hij een parallel met de 'oliepiek'. Dat is een begrip om aan te duiden wanneer de olieproductie op het hoogtepunt is. Voorspellingen daarover lopen uiteen, volgens sommigen is 'peak oil', zoals het heet, al geweest. Alleen achteraf is dat vast te stellen. Howard breidt het begrip uit. Hij ziet niet alleen een spullenpiek. "Ik zou zeggen dat we ook een roodvleespiek, een suikerpiek, een woninginrichtingspiek bereikt hebben."
Opmerkelijk, want Ikea is van plan tussen nu en 2020 de omzet zo ongeveer te verdubbelen. Volgens Howard hoeft dat elkaar helemaal niet tegen te spreken. De verkoper van huisraad moet zichzelf opnieuw uitvinden. "We zullen in toenemende mate een circulair Ikea creëren, waar je producten kunt laten repareren en recyclen."
Teleurstellende consumentenbesteding
Er zijn meer signalen dat consumenten in het Westen verzadigd lijken te raken. De cijfers van het zeer gewilde Apple geven een hint. In de laatste drie maanden van 2015 is de verkoop van iPads in elkaar gekukeld van 21 miljoen schermpjes een jaar eerder naar 16 miljoen. Het is anekdotisch bewijs, maar de cijfers passen wel in de al jaren teleurstellende consumentenbestedingen in het Westen. Natuurlijk: er was een diepe economische crisis, teveel schulden die nog afbetaald moeten worden, weinig vertrouwen in de toekomst. Maar ook als je dat verdisconteert, blijven de uitgaven van consumenten achter.
Of ze de materialistische spullenrace zat zijn, zich wenden tot de deeleconomie, massaal hun spullen repareren of weggeven, zal later pas echt blijken. Er is in ieder geval iets anders aan de hand dan na eerdere recessies.
Het is de ongelijkheid, is ook een veel geopperde verklaring. De lagere en middeninkomens zijn achtergebleven. In sommige landen zozeer - de VS, Engeland - dat bedrijven vrijwillig hogere lonen gaan betalen. De grootste detailhandelsketen van de wereld, Walmart, betaalt de werknemers sinds begin deze maand minimaal 10 dollar per uur en gaat ze beter scholen. Omdat werknemers ook weer consumenten zijn. Maar ook om beter uit te kunnen vinden wat die consumenten nu eigenlijk nog willen.
Material world: Zestien fotografen bezochten voor het project 'Material world' dertig landen en verbleven er een week bij een 'doorsneegezin'. Aan het eind van de week stalden de families al hun bezittingen uit voor hun huis. Soms waren het een paar potten en pannen, soms bergen elektronica en andere hebbedingen. De fotografen wilden zo zaken aankaarten als het milieu, sociale gelijkheid, consumptie en de vraag of er genoeg is voor alle zes miljard aardbewoners.
woensdag 24 februari 2016 om 12:47
Yep. Want nogmaals: hoe kan het dat we met zijn allen op alle inkomensniveaus véél meer spullen hebben dan pakweg 30 jaar geleden, en gaan er toch zoveel winkels over de kop? Blijkbaar kopen we hoe dan ook nooit genoég, de basis van een kapitalistisch systeem dat louter op voortdurende groei is gericht. Erger nog, bij winst maar niet 'genoeg' winst wordt er al met faillissementen en reorganisaties getoverd. 'Vroeger' gebruikten de bedrijven hun reserves voor magere jaren, nu worden die reserves opgesoupeerd door investeerders en aandeelhouders. Du moment dat er een consumptie-stop of rem is, dondert het hele systeem in elkaar.
En dat geldt net zo hard voor webshops, op den duur.
En dat geldt net zo hard voor webshops, op den duur.
donderdag 25 februari 2016 om 12:26
Wat ik steeds meer in mijn omgeving hoor (en dat zijn voornamelijk mensen boven anderhalf x modaal, dus mensen die wat te besteden hebben en waar de middenstand het van zou moeten hebben) is dat men steeds minder koopt omdat we alles al hebben. Er wordt wel steeds meer geld aan horeca en reizen uitgegeven, ten koste van het kopen van "dingen". Nog niet zo lang geleden kon je immers op een willekeurige doordeweekse dag zo een restaurant binnen stappen, maar de laatste tijd toch vaak genoeg meegemaakt dat je op maandag- en dinsdagavond moest wachten op een tafel.
Nu is mijn omgeving niet representatief, maar ik denk wel dat dit gedrag een hoop kan verklaren.
Als je dan bedenkt dat veel winkels dachten dat alles weer goed zou komen als de crisis voorbij is, dan is het goed te verklaren waarom het nu fout gaat.
Nu is mijn omgeving niet representatief, maar ik denk wel dat dit gedrag een hoop kan verklaren.
Als je dan bedenkt dat veel winkels dachten dat alles weer goed zou komen als de crisis voorbij is, dan is het goed te verklaren waarom het nu fout gaat.
donderdag 25 februari 2016 om 18:21
Klopt helemaal van veel spullen word je niet blij eerder depressief en onrustig. En ik geloof ook dat iedereen alles al heeft, wat valt er nog te wensen, dan alleen het nieuwste van het nieuwste. Bovendien vanwege alle onrust in de wereld denken mensen dat het misschien beter is geld te sparen of schulden af te betalen dan te kopen.
Maar ook belevenissen zijn niet het ei van Columbus om in te investeren ook daar blijven mensen weg. Als ik voor mezelf kijk zou ik nu mijn geld alleen uit willen geven aan rust in de chaos. Ik doe het zelf hoor daar niet van, maar met dat prachtige internet word je overspoelt met prikkels en vaak ook negatief. Vroeger had je de krant het het journaal, nu is er elke minuut weer nieuws wat op je afkomt. Gek word ik er soms van en depressief. Zelfde geldt voor de reclamefolders van vroeger en nu de spam het gaat maar door, koop dit, koop dat.........
Maar ook belevenissen zijn niet het ei van Columbus om in te investeren ook daar blijven mensen weg. Als ik voor mezelf kijk zou ik nu mijn geld alleen uit willen geven aan rust in de chaos. Ik doe het zelf hoor daar niet van, maar met dat prachtige internet word je overspoelt met prikkels en vaak ook negatief. Vroeger had je de krant het het journaal, nu is er elke minuut weer nieuws wat op je afkomt. Gek word ik er soms van en depressief. Zelfde geldt voor de reclamefolders van vroeger en nu de spam het gaat maar door, koop dit, koop dat.........
Help iedereen een handje
