Actueel
alle pijlers
Ik wil voordringen, mag dat?
maandag 29 augustus 2011 om 18:15
Ik ben lekker aan het shoppen in een filiaal van de Hema, maar wat ik wil hebben is helaas niet in de door mij gewenste maat te krijgen. Daarom besluit ik naar de klantenservice annex fotobalie te gaan en daar te vragen wat de mogelijkheden zijn het alsnog in de juiste maat te krijgen. De klantenservice zit naast de kassa's, waarvan er twee in gebruik zijn. Bij beide kassa's staat een korte rij, bij de klantenservice is alleen iemand voor mij die al geholpen wordt. Ik sluit daar dus achter aan en hou -uiteraard- gepaste afstand.
Dan komt er ineens een mevrouw aan waggelen met haar handen vol met boodschappen die doodleuk pal voor mijn neus gaat staan.
"Pardon, mevrouw", poog ik haar te helpen haar vergissing in te laten zien, " ik stond hier voor u in de rij te wachten."
De kleine mevrouw doet een poging zich om te draaien en slaagt er net genoeg in om mij een blik te bieden op twee koolzwarte ogen met borstelige wenkbrauwen en een haakneus voorzien van een grote wrat.
"Ik kom van een andere kassa," krast ze, "en moest hier afrekenen."
Met een innemende glimlach kijk ik haar vriendelijk aan en antwoord:
"Dat is ongetwijfeld waar, maar daar heb ik niet zo veel mee te maken, ik sta hier gewoon in de rij en ineens komt u voor mijn neus staan."
Krakend draait ze haar nek iets verder en onthult een met de mondhoeken naar beneden gerichte mond met zeer dunne lippen en overal druppetjes, terwijl ze haar eerdere gekras herhaalt:
"Ik kom van een andere kassa en moest hier afrekenen dus ik mag eerst."
"Nee mevrouw," corrigeer ik haar zo vriendelijk mogelijk, "u dringt voor en moet gewoon achter aan sluiten en op uw beurt wachten."
Op dat moment is de persoon die geholpen werd klaar. De voordringende mevrouw duwt haar bezemsteel voor mij en spurt op haar korte kromme hoeven zo snel mogelijk naar de toonbank. Ik ben anderhalve kop groter en kijk over haar heen, maak oogcontact met de cassière en zeg rustig maar op duidelijk hoorbare toon:
"Deze mevrouw wil graag even voordringen."
"Ja, maar gelukkig werk ik hier," grijnst ze en met een sinistere lach leegt ze haar handen op de toonbank.
De cassière kijkt een beetje hulpeloos en probeert geen partij te kiezen, maar ze heeft weinig keus omdat haar toonbank al vol ligt en helpt de collega het eerst. Na een half uur discussieren over prijzen en gewichten is ze eindelijk klaar en mag ik mijn vraag stellen. Ik krijg te horen dat het product niet leverbaar is in die maat en ga weer weg uit de winkel. Daar help ik drie oude vrouwtjes met oversteken en zie ik een tas vol puppies in het water liggen die ik van een akelige verdrinkingsdood red en met behulp van een zuigfles zelf groot breng en die onafscheidelijk van mij worden.
In deze tijden met vrijheidsoorlogen en crises en mensen om me heen die ziek zijn of doodgaan is het te zot om me om zoiets druk te maken, maar ik weet zeker dat die vrouw vindt dat ik asociaal was en dat zij gelijk had, terwijl ik vind dat zij een asociale voordringende heks is.
Maar wij zijn geen neutrale partijen.
Dus wat vinden jullie, had ik gelijk en drong zij voor, of mag een werknemer die kennelijk met personeelskorting wil afrekenen en daarom van een gewone kassa teruggestuurd wordt naar de klantenservice, direct en als eerste geholpen worden?
p.s. mogelijk heb ik enkele details in bovenstaand verhaal aangepast om sympathie te winnen, als dat niet werkt gelieve daar dan overheen te lezen. Als het wel werkt, vergeet dan deze p.s.
Dan komt er ineens een mevrouw aan waggelen met haar handen vol met boodschappen die doodleuk pal voor mijn neus gaat staan.
"Pardon, mevrouw", poog ik haar te helpen haar vergissing in te laten zien, " ik stond hier voor u in de rij te wachten."
De kleine mevrouw doet een poging zich om te draaien en slaagt er net genoeg in om mij een blik te bieden op twee koolzwarte ogen met borstelige wenkbrauwen en een haakneus voorzien van een grote wrat.
"Ik kom van een andere kassa," krast ze, "en moest hier afrekenen."
Met een innemende glimlach kijk ik haar vriendelijk aan en antwoord:
"Dat is ongetwijfeld waar, maar daar heb ik niet zo veel mee te maken, ik sta hier gewoon in de rij en ineens komt u voor mijn neus staan."
Krakend draait ze haar nek iets verder en onthult een met de mondhoeken naar beneden gerichte mond met zeer dunne lippen en overal druppetjes, terwijl ze haar eerdere gekras herhaalt:
"Ik kom van een andere kassa en moest hier afrekenen dus ik mag eerst."
"Nee mevrouw," corrigeer ik haar zo vriendelijk mogelijk, "u dringt voor en moet gewoon achter aan sluiten en op uw beurt wachten."
Op dat moment is de persoon die geholpen werd klaar. De voordringende mevrouw duwt haar bezemsteel voor mij en spurt op haar korte kromme hoeven zo snel mogelijk naar de toonbank. Ik ben anderhalve kop groter en kijk over haar heen, maak oogcontact met de cassière en zeg rustig maar op duidelijk hoorbare toon:
"Deze mevrouw wil graag even voordringen."
"Ja, maar gelukkig werk ik hier," grijnst ze en met een sinistere lach leegt ze haar handen op de toonbank.
De cassière kijkt een beetje hulpeloos en probeert geen partij te kiezen, maar ze heeft weinig keus omdat haar toonbank al vol ligt en helpt de collega het eerst. Na een half uur discussieren over prijzen en gewichten is ze eindelijk klaar en mag ik mijn vraag stellen. Ik krijg te horen dat het product niet leverbaar is in die maat en ga weer weg uit de winkel. Daar help ik drie oude vrouwtjes met oversteken en zie ik een tas vol puppies in het water liggen die ik van een akelige verdrinkingsdood red en met behulp van een zuigfles zelf groot breng en die onafscheidelijk van mij worden.
In deze tijden met vrijheidsoorlogen en crises en mensen om me heen die ziek zijn of doodgaan is het te zot om me om zoiets druk te maken, maar ik weet zeker dat die vrouw vindt dat ik asociaal was en dat zij gelijk had, terwijl ik vind dat zij een asociale voordringende heks is.
Maar wij zijn geen neutrale partijen.
Dus wat vinden jullie, had ik gelijk en drong zij voor, of mag een werknemer die kennelijk met personeelskorting wil afrekenen en daarom van een gewone kassa teruggestuurd wordt naar de klantenservice, direct en als eerste geholpen worden?
p.s. mogelijk heb ik enkele details in bovenstaand verhaal aangepast om sympathie te winnen, als dat niet werkt gelieve daar dan overheen te lezen. Als het wel werkt, vergeet dan deze p.s.
Spreuken 18:2
maandag 29 augustus 2011 om 18:25
de tijd die tussen je vingers doorsijpelde terwijl je moest wachten op de vrouw, die ongetwijfeld haast had, omdat ze hans en grietje nog moest voeren, heb je ruimschoots geevenaard door niet alleen je verdere gemoedstoestand door haar te laten bepalen, maar meer nog door de tijd die je besteedde aan het schrijven van dit verhaal.
P.S. ik heb geen mening in deze, misschien had de vrouw goede redenen om voor te dringen.
P.S. ik heb geen mening in deze, misschien had de vrouw goede redenen om voor te dringen.
maandag 29 augustus 2011 om 18:26
maandag 29 augustus 2011 om 18:26
Ik snap het wel.
De kleine heks heeft die afstand wellicht als vrije ruimte ervaren. Die ene pas van jou is voor haar 15,5 pas op gekromde varkenspootjes.
Dat jij op dat verschil wees, liet haar beseffen dat ze niet van die mooie lange benen heeft. Zeker omdat ze bij het omdraaien eerst in je kruis keek.
De afgunst daaruit is te lezen in haar reactie. Bovendien, jij hebt al lange benen, wat wil je nog meer?
Verder denk ik dat de cassiere net als jij van het langbenige soort is. Ze weet hoe gefrustreerd collega kan zijn wanneer die ergens niet bij kan. Ze gunde haar dat plekje in de rij. Uit medelijden.
De kleine heks heeft die afstand wellicht als vrije ruimte ervaren. Die ene pas van jou is voor haar 15,5 pas op gekromde varkenspootjes.
Dat jij op dat verschil wees, liet haar beseffen dat ze niet van die mooie lange benen heeft. Zeker omdat ze bij het omdraaien eerst in je kruis keek.
De afgunst daaruit is te lezen in haar reactie. Bovendien, jij hebt al lange benen, wat wil je nog meer?
Verder denk ik dat de cassiere net als jij van het langbenige soort is. Ze weet hoe gefrustreerd collega kan zijn wanneer die ergens niet bij kan. Ze gunde haar dat plekje in de rij. Uit medelijden.
maandag 29 augustus 2011 om 18:29
quote:primer82 schreef op 29 augustus 2011 @ 18:26:
Ik snap het wel.
De kleine heks heeft die afstand wellicht als vrije ruimte ervaren. Die ene pas van jou is voor haar 15,5 pas op gekromde varkenspootjes.
Dat jij op dat verschil wees, liet haar beseffen dat ze niet van die mooie lange benen heeft. Zeker omdat ze bij het omdraaien eerst in je kruis keek.
De afgunst daaruit is te lezen in haar reactie. Bovendien, jij hebt al lange benen, wat wil je nog meer?
Verder denk ik dat de cassiere net als jij van het langbenige soort is. Ze weet hoe gefrustreerd collega kan zijn wanneer die ergens niet bij kan. Ze gunde haar dat plekje in de rij. Uit medelijden.HAHAHAHA
Ik snap het wel.
De kleine heks heeft die afstand wellicht als vrije ruimte ervaren. Die ene pas van jou is voor haar 15,5 pas op gekromde varkenspootjes.
Dat jij op dat verschil wees, liet haar beseffen dat ze niet van die mooie lange benen heeft. Zeker omdat ze bij het omdraaien eerst in je kruis keek.
De afgunst daaruit is te lezen in haar reactie. Bovendien, jij hebt al lange benen, wat wil je nog meer?
Verder denk ik dat de cassiere net als jij van het langbenige soort is. Ze weet hoe gefrustreerd collega kan zijn wanneer die ergens niet bij kan. Ze gunde haar dat plekje in de rij. Uit medelijden.HAHAHAHA
maandag 29 augustus 2011 om 18:30
quote:danivo schreef op 29 augustus 2011 @ 18:25:
de tijd die tussen je vingers doorsijpelde terwijl je moest wachten op de vrouw, die ongetwijfeld haast had, omdat ze hans en grietje nog moest voeren, heb je ruimschoots geevenaard door niet alleen je verdere gemoedstoestand door haar te laten bepalen, maar meer nog door de tijd die je besteedde aan het schrijven van dit verhaal.
P.S. ik heb geen mening in deze, misschien had de vrouw goede redenen om voor te dringen.Mijn gemoedstoestand wordt meer bepaald door zulke antwoorden! Met minder woorden en grappiger dan ik. Dank voor de lach
de tijd die tussen je vingers doorsijpelde terwijl je moest wachten op de vrouw, die ongetwijfeld haast had, omdat ze hans en grietje nog moest voeren, heb je ruimschoots geevenaard door niet alleen je verdere gemoedstoestand door haar te laten bepalen, maar meer nog door de tijd die je besteedde aan het schrijven van dit verhaal.
P.S. ik heb geen mening in deze, misschien had de vrouw goede redenen om voor te dringen.Mijn gemoedstoestand wordt meer bepaald door zulke antwoorden! Met minder woorden en grappiger dan ik. Dank voor de lach
Spreuken 18:2
maandag 29 augustus 2011 om 18:33
quote:blijfgewoonbianca schreef op 29 augustus 2011 @ 18:26:
[...]
Herken jij sarcasme ook niet als je er over gestruikeld bent? Lastig is dat, he?
Nog een grijns hier
Overigens vond ik ook dat het verhaal met die details wat leesbaarder werd, maar goed, het gaat om de meningen, niet om die details. Wie vindt er nog meer wat van?
[...]
Herken jij sarcasme ook niet als je er over gestruikeld bent? Lastig is dat, he?
Nog een grijns hier
Overigens vond ik ook dat het verhaal met die details wat leesbaarder werd, maar goed, het gaat om de meningen, niet om die details. Wie vindt er nog meer wat van?
Spreuken 18:2
maandag 29 augustus 2011 om 18:35
Nou ik ging dus vandaag na mijn werk (werk in de Hema) nog wat boodschappen doen en ik had precies hetzelfde!!
Staat er zo'n lange blonde griet achter me die denkt me wel even te kunnen vertellen dat ik achter in de rij moet aansluiten. Maar ik was dus gewoon aan het werk en ja, dan ga je voor. Ze snapte het echt niet. Gelukkig begreep mijn collega de situatie en heeft gewoon afgerekend. Daarna ben ik lekker naar huis gevlogen op mijn bezem
Staat er zo'n lange blonde griet achter me die denkt me wel even te kunnen vertellen dat ik achter in de rij moet aansluiten. Maar ik was dus gewoon aan het werk en ja, dan ga je voor. Ze snapte het echt niet. Gelukkig begreep mijn collega de situatie en heeft gewoon afgerekend. Daarna ben ik lekker naar huis gevlogen op mijn bezem
maandag 29 augustus 2011 om 18:36
Die heks had in haar glazenbol gezien dat als zij niet voordrong jij te vroeg zou weggaan waardoor je het omaatje zou missen die vervolgens onder twee vrachtwagens en een step zou komen. De puppies zouden net achter je rug om in het water belanden, wegspoelen naar zee en nooit meer gezien worden.
Dus wees maar blij.
Dus wees maar blij.
