Actueel
alle pijlers
Incapabele ouders
donderdag 3 mei 2007 om 19:10
Ik betrap mezelf erop dat ik er steeds minder begrip op kan brengen voor ouders die, om wat voor reden dan ook, keer op keer niet in staat blijken om voor hun kinderen te kunnen zorgen. Twee dagen geleden was op tv een documentaire (bij de EO, geloof ik) over een tienermoeder (hoewel, ze zag eruit als 30) met een zoontje van ongeveer 1 jaar. Je zag hoe elke week weer hulpverleners over de vloer kwamen, die haar elke keer weer op het rechte pad probeerden te krijgen, elke keer probeerden om haar duidelijk te maken dat ze de verantwoordelijkheid heeft voor haar zoon, maar elke keer zonder resultaat.
Ik vond het ontzettend frustrerend om te zien dat die hulpverleners met de beste bedoelingen op hun allervriendelijkst die vrouw probeerden aan te sporen tot een normaal leven, maar dat zij het gewoonweg vertikte en absoluut geen zin had in welke bemoeienis dan ook. Ondertussen kroop de baby in een vieze luier door het supersmerige flatje, lag hij met z'n hoofd naast een radio die keihard aanstond of werd hij hardhandig door zijn moeder door de kamer gezeuld. Dit als moeders niet in bed lag te blowen, wat ze ook bleef doen in het bijzijn van de hulpverleners.
En ja, ik ken alle verhalen van: die vrouw zal het ook niet makkelijk hebben, zelf moeilijke jeugd gehad, foute vrienden, drugsverleden, ongewenst zwanger, noem de hele riedel maar op. Tegenwoordig stel ik echter steeds vaker de vraag: maar daar heeft dat arme kind toch geen reet mee te maken?! Als zij er als volwassene min of meer voor kiest om haar leven te vergooien, prima, maar haal dat kind daar dan zo snel mogelijk weg! Ik vind het ongelofelijk dat die hulpverleners keer op keer, week na week, blijven proberen om (in dit geval) die moeder enig gevoel voor verantwoordelijkheid bij te brengen, terwijl het meer dan duidelijk is dat ze geen enkele verantwoordelijkheid wil nemen voor haar leven!
Ik ben er daarom vóór om kinderen in dergelijke situaties veel eerder onder te brengen in een pleeggezin, en niet eerst weken, maanden of zelfs jaren af te wachten en tegen beter weten in hopen op enige verbetering van de thuissituatie. Volgens mij is het duidelijk dat sommige mensen het ouderschap totaal niet aankunnen, wat tot gevolg heeft dat die kinderen -toch al vaak uit zwakke sociale milieus- met een nóg grotere achterstand aan het leven beginnen.
Wat vinden jullie?
PS: Het zoontje van de moeder uit deze documentaire werd uiteindelijk inderdaad in een pleeggezin geplaatst.
Ik vond het ontzettend frustrerend om te zien dat die hulpverleners met de beste bedoelingen op hun allervriendelijkst die vrouw probeerden aan te sporen tot een normaal leven, maar dat zij het gewoonweg vertikte en absoluut geen zin had in welke bemoeienis dan ook. Ondertussen kroop de baby in een vieze luier door het supersmerige flatje, lag hij met z'n hoofd naast een radio die keihard aanstond of werd hij hardhandig door zijn moeder door de kamer gezeuld. Dit als moeders niet in bed lag te blowen, wat ze ook bleef doen in het bijzijn van de hulpverleners.
En ja, ik ken alle verhalen van: die vrouw zal het ook niet makkelijk hebben, zelf moeilijke jeugd gehad, foute vrienden, drugsverleden, ongewenst zwanger, noem de hele riedel maar op. Tegenwoordig stel ik echter steeds vaker de vraag: maar daar heeft dat arme kind toch geen reet mee te maken?! Als zij er als volwassene min of meer voor kiest om haar leven te vergooien, prima, maar haal dat kind daar dan zo snel mogelijk weg! Ik vind het ongelofelijk dat die hulpverleners keer op keer, week na week, blijven proberen om (in dit geval) die moeder enig gevoel voor verantwoordelijkheid bij te brengen, terwijl het meer dan duidelijk is dat ze geen enkele verantwoordelijkheid wil nemen voor haar leven!
Ik ben er daarom vóór om kinderen in dergelijke situaties veel eerder onder te brengen in een pleeggezin, en niet eerst weken, maanden of zelfs jaren af te wachten en tegen beter weten in hopen op enige verbetering van de thuissituatie. Volgens mij is het duidelijk dat sommige mensen het ouderschap totaal niet aankunnen, wat tot gevolg heeft dat die kinderen -toch al vaak uit zwakke sociale milieus- met een nóg grotere achterstand aan het leven beginnen.
Wat vinden jullie?
PS: Het zoontje van de moeder uit deze documentaire werd uiteindelijk inderdaad in een pleeggezin geplaatst.
vrijdag 4 mei 2007 om 18:15
Jeugdzorg faalt mij net een beetje té vaak. Niet alleen jeugdzorg ook andere instanties.
Hoe kún je een kind bij een ouder laten als die ouders zuipen, veel drugs gebruiken, de verantwoordelijkheid voor een kind niet willen of kunnen nemen, het kind fysiek of psychisch mishandelen? Wat maakt de ouder zo heilig dat uit huis plaatsen zo taboe is?
Hoe kún je een kind bij een ouder laten als die ouders zuipen, veel drugs gebruiken, de verantwoordelijkheid voor een kind niet willen of kunnen nemen, het kind fysiek of psychisch mishandelen? Wat maakt de ouder zo heilig dat uit huis plaatsen zo taboe is?
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
vrijdag 4 mei 2007 om 19:09
Eens, Zuss.
En ik wil nog even reageren op dat stukje over mensen die een kindje kregen en intensieve begeleidign kregen, over hoe ze het kindje moesten wassen en voeden enzo, dat is op zich natuurlijk mooi, dat hen de basic vaardigheden wordt aangeleerd om een kindje in leven te houden en te verzorgen.....
maar zo'n kindje wordt ook ouder. En dan is er meer nodig dan alleen basic "hoe houd ik een kindje in leven"-vaardigheden. Dan moet je ook fatsoenlijke communicatieve vaardigheden bezitten en in emotioneel opzicht stabiel genoeg zijn om het kindje een veilige vertrouwde omgeving te kunnen bieden.
Een jongen die ik ken heeft twee zwakbegaafde ouders. Die hebben hem keurig grootgebracht, hij is nooit wat tekort gekomen in materieel opzicht of qua eten of kleding ofzo. Maar hij is emotioneel gezien zo ontzettend veel tekort gekomen...... die jongen was zijn ouders qua 'volwassenheid' ergens rond z'n achtste levensjaar al zo ver voorbij.....toen werd hij meer hun vader dan andersom.
En ook als je acht bent, of tien, heb je recht op ouders die er voor je zijn en waar je bij terecht kunt!
Ik zou dus niet willen stellen dat je er bent met 'intensieve begeleiding' zodat het kindje fatsoenlijk te eten krijgt. Er is zoveel meer nodig. Die jongen (zelf is ie hartstikke slim, is gepromoveerd en alles) is echt veel tekort gekomen, en om die reden ergens op z'n veertiende ofzo alsnog uit huis geplaatst, omdat het gewoon niet meer ging.
En ik wil nog even reageren op dat stukje over mensen die een kindje kregen en intensieve begeleidign kregen, over hoe ze het kindje moesten wassen en voeden enzo, dat is op zich natuurlijk mooi, dat hen de basic vaardigheden wordt aangeleerd om een kindje in leven te houden en te verzorgen.....
maar zo'n kindje wordt ook ouder. En dan is er meer nodig dan alleen basic "hoe houd ik een kindje in leven"-vaardigheden. Dan moet je ook fatsoenlijke communicatieve vaardigheden bezitten en in emotioneel opzicht stabiel genoeg zijn om het kindje een veilige vertrouwde omgeving te kunnen bieden.
Een jongen die ik ken heeft twee zwakbegaafde ouders. Die hebben hem keurig grootgebracht, hij is nooit wat tekort gekomen in materieel opzicht of qua eten of kleding ofzo. Maar hij is emotioneel gezien zo ontzettend veel tekort gekomen...... die jongen was zijn ouders qua 'volwassenheid' ergens rond z'n achtste levensjaar al zo ver voorbij.....toen werd hij meer hun vader dan andersom.
En ook als je acht bent, of tien, heb je recht op ouders die er voor je zijn en waar je bij terecht kunt!
Ik zou dus niet willen stellen dat je er bent met 'intensieve begeleiding' zodat het kindje fatsoenlijk te eten krijgt. Er is zoveel meer nodig. Die jongen (zelf is ie hartstikke slim, is gepromoveerd en alles) is echt veel tekort gekomen, en om die reden ergens op z'n veertiende ofzo alsnog uit huis geplaatst, omdat het gewoon niet meer ging.
vrijdag 4 mei 2007 om 20:20
Jaren geleden had ik eens 2 broertjes in mijn groep (kindertehuis) van 2 en 3 jaar. Ze waren na een brand uit huis gehaald (moeder bleek niet thuis) en na ziekenhuisopname bij ons geplaatst. Ouders waren gescheiden, beiden drugsverslaafd. Via allerlei projecten is geprobeerd om moeder te begeleiden bij het afkicken, niets werkte, elke keer viel ze weer terug. Uiteindelijk (de jongens waren 6 en 7) werd er besloten dat de kinderen naar een pleeggezin zouden gaan.
En ineens schrok de moeder wakker en heeft ze gevochten voor haar kids. De broertjes zijn in familiekring geplaatst en moeder was clean, 3 maanden, een jaar en na 1,5 jaar clean zijn de jongens weer bij haar gaan wonen.
Inmiddels heeft ze een eigen huisje, een opleiding, is ze clean en werkt ze keihard voor haar jongens.
De reactie van de moeder:"Toen er ineens daadwerkelijk werd besloten om mijn jongens definitief weg te halen bij me ging er een lichtje branden. Pas toen besefte ik me hoe ontzettend ik het aan het verkloten was en wist ik dat het nu of nooit was".
Ik geloof wel dat dit de enige successtory is in 10 jaar hulpverlening.
En ineens schrok de moeder wakker en heeft ze gevochten voor haar kids. De broertjes zijn in familiekring geplaatst en moeder was clean, 3 maanden, een jaar en na 1,5 jaar clean zijn de jongens weer bij haar gaan wonen.
Inmiddels heeft ze een eigen huisje, een opleiding, is ze clean en werkt ze keihard voor haar jongens.
De reactie van de moeder:"Toen er ineens daadwerkelijk werd besloten om mijn jongens definitief weg te halen bij me ging er een lichtje branden. Pas toen besefte ik me hoe ontzettend ik het aan het verkloten was en wist ik dat het nu of nooit was".
Ik geloof wel dat dit de enige successtory is in 10 jaar hulpverlening.
vrijdag 4 mei 2007 om 22:51
als ik even mag onderbreken...
ellemichelle, heb je ook gezien hoe die documentaire die jij aanhaald afloopt? dat de baby ondervoed in het ziekenhuis is opgenomen omdat de betreffende hulpverlener op vakantie was en de vervanger ziek? sorry, maar deze verantwoordelijkheid kan je toch nooit afschuiven op jeugdzorg? sommige ouders zouden geen kinderen mogen krijgen......
verder. mensen, mensen waar halen jullie al die pleeggezinnen vandaan? die bestaan niet hoor!! de wachtlijsten voor pleeggezinnen zijn gigantisch! als ik jullie zo hoor denk ik ga je opgeven! (sorry voor het ontbreken van leestekens mijn computer is een beetje stuk). ook de kindertehuizen zitten bomvol en de wachtlijsten zijn gigantisch. momenteel is het zo erg dat er niet ingegrepen kan worden als dat echt echt echt nodig is. het is wachten op nog meer doden.. verantwoordelijkheid ligt hiervan niet alleen bij bureau jeugdzorg, tuurlijk is het makkelijk afschuiven op deze manier, maar weet waar je over praat!
kinderen die niet opgevoed worden, maar niet in direct levensgevaar zijn groeien gewoon thuis op hoor. en een uithuisplaatsing heb je niet zomaar voor elkaar, hier moet een kinderrechter over oordelen, niet jeugdzorg. en als je een uithuisplaatsing voor mekaar hebt is het toch in eerste instantie echt de bedoeling dat een kind weer naar huis gaat. daarnaast zijn kleine kinderen niet beter af in een tehuis waar gemiddeld 8 mensen per dag op een groep staan, waar er geen aandacht is voor de kinderen die dat wel heeeeel hard nodig hebben. de situatie thuis moet dus nog slechter zijn dan daar wil je daar een kind plaatsen.
dream on
ellemichelle, heb je ook gezien hoe die documentaire die jij aanhaald afloopt? dat de baby ondervoed in het ziekenhuis is opgenomen omdat de betreffende hulpverlener op vakantie was en de vervanger ziek? sorry, maar deze verantwoordelijkheid kan je toch nooit afschuiven op jeugdzorg? sommige ouders zouden geen kinderen mogen krijgen......
verder. mensen, mensen waar halen jullie al die pleeggezinnen vandaan? die bestaan niet hoor!! de wachtlijsten voor pleeggezinnen zijn gigantisch! als ik jullie zo hoor denk ik ga je opgeven! (sorry voor het ontbreken van leestekens mijn computer is een beetje stuk). ook de kindertehuizen zitten bomvol en de wachtlijsten zijn gigantisch. momenteel is het zo erg dat er niet ingegrepen kan worden als dat echt echt echt nodig is. het is wachten op nog meer doden.. verantwoordelijkheid ligt hiervan niet alleen bij bureau jeugdzorg, tuurlijk is het makkelijk afschuiven op deze manier, maar weet waar je over praat!
kinderen die niet opgevoed worden, maar niet in direct levensgevaar zijn groeien gewoon thuis op hoor. en een uithuisplaatsing heb je niet zomaar voor elkaar, hier moet een kinderrechter over oordelen, niet jeugdzorg. en als je een uithuisplaatsing voor mekaar hebt is het toch in eerste instantie echt de bedoeling dat een kind weer naar huis gaat. daarnaast zijn kleine kinderen niet beter af in een tehuis waar gemiddeld 8 mensen per dag op een groep staan, waar er geen aandacht is voor de kinderen die dat wel heeeeel hard nodig hebben. de situatie thuis moet dus nog slechter zijn dan daar wil je daar een kind plaatsen.
dream on
vrijdag 4 mei 2007 om 23:07
quote:
Wil de eerste forumster opstaan die ál deze stumpers in huis gaat nemen ? Ik heb wel eens met pleegouders gesproken (12 kinderen, inclusief die vier van henzelf). Fantastisch, maar ik zou het niet kunnen.
Ik heb ooit met deze materie gewerkt, en geloof me, ik ben inmiddels vóór verplichte sterilisatie bij man én vrouw als ouders hun kind verwaarlozen of mishandelen. Ja moppetoet, gelijk heb je. Helaas maar is door alles wat je hoort ook mijn denkwijze geworden. Ik heb verhalen gehoord van iemand die 4 kinderen had en allen uit huis geplaats en ja hoor zo weer zwanger van de vijfde. Dit vind in in en in triest voor de kinderen en inderdaad ik ben dan ook vóór verplichte sterilisatie om zo meer leed te voorkomen. Ik vind dit soort mensen hebben hun kans verspeeld en een kinderleven is te kostbaar om dit soort ouders te riskeren
Wil de eerste forumster opstaan die ál deze stumpers in huis gaat nemen ? Ik heb wel eens met pleegouders gesproken (12 kinderen, inclusief die vier van henzelf). Fantastisch, maar ik zou het niet kunnen.
Ik heb ooit met deze materie gewerkt, en geloof me, ik ben inmiddels vóór verplichte sterilisatie bij man én vrouw als ouders hun kind verwaarlozen of mishandelen. Ja moppetoet, gelijk heb je. Helaas maar is door alles wat je hoort ook mijn denkwijze geworden. Ik heb verhalen gehoord van iemand die 4 kinderen had en allen uit huis geplaats en ja hoor zo weer zwanger van de vijfde. Dit vind in in en in triest voor de kinderen en inderdaad ik ben dan ook vóór verplichte sterilisatie om zo meer leed te voorkomen. Ik vind dit soort mensen hebben hun kans verspeeld en een kinderleven is te kostbaar om dit soort ouders te riskeren
vrijdag 4 mei 2007 om 23:13
quote:
als ik even mag onderbreken...
ellemichelle, heb je ook gezien hoe die documentaire die jij aanhaald afloopt? dat de baby ondervoed in het ziekenhuis is opgenomen omdat de betreffende hulpverlener op vakantie was en de vervanger ziek? sorry, maar deze verantwoordelijkheid kan je toch nooit afschuiven op jeugdzorg? sommige ouders zouden geen kinderen mogen krijgen......
De documentaire was op tv gelderland,en eindigde goed het stel bleef onder toezicht omdat het 2 ex psychatrische patienten betrof.Misschien heb jij een andere documentaire gezien?
verder. mensen, mensen waar halen jullie al die pleeggezinnen vandaan? die bestaan niet hoor!! de wachtlijsten voor pleeggezinnen zijn gigantisch! als ik jullie zo hoor denk ik ga je opgeven! (sorry voor het ontbreken van leestekens mijn computer is een beetje stuk). ook de kindertehuizen zitten bomvol en de wachtlijsten zijn gigantisch. momenteel is het zo erg dat er niet ingegrepen kan worden als dat echt echt echt nodig is. het is wachten op nog meer doden.. verantwoordelijkheid ligt hiervan niet alleen bij bureau jeugdzorg, tuurlijk is het makkelijk afschuiven op deze manier, maar weet waar je over praat!
kinderen die niet opgevoed worden, maar niet in direct levensgevaar zijn groeien gewoon thuis op hoor. en een uithuisplaatsing heb je niet zomaar voor elkaar, hier moet een kinderrechter over oordelen, niet jeugdzorg. en als je een uithuisplaatsing voor mekaar hebt is het toch in eerste instantie echt de bedoeling dat een kind weer naar huis gaat. daarnaast zijn kleine kinderen niet beter af in een tehuis waar gemiddeld 8 mensen per dag op een groep staan, waar er geen aandacht is voor de kinderen die dat wel heeeeel hard nodig hebben. de situatie thuis moet dus nog slechter zijn dan daar wil je daar een kind plaatsen.
dream on
als ik even mag onderbreken...
ellemichelle, heb je ook gezien hoe die documentaire die jij aanhaald afloopt? dat de baby ondervoed in het ziekenhuis is opgenomen omdat de betreffende hulpverlener op vakantie was en de vervanger ziek? sorry, maar deze verantwoordelijkheid kan je toch nooit afschuiven op jeugdzorg? sommige ouders zouden geen kinderen mogen krijgen......
De documentaire was op tv gelderland,en eindigde goed het stel bleef onder toezicht omdat het 2 ex psychatrische patienten betrof.Misschien heb jij een andere documentaire gezien?
verder. mensen, mensen waar halen jullie al die pleeggezinnen vandaan? die bestaan niet hoor!! de wachtlijsten voor pleeggezinnen zijn gigantisch! als ik jullie zo hoor denk ik ga je opgeven! (sorry voor het ontbreken van leestekens mijn computer is een beetje stuk). ook de kindertehuizen zitten bomvol en de wachtlijsten zijn gigantisch. momenteel is het zo erg dat er niet ingegrepen kan worden als dat echt echt echt nodig is. het is wachten op nog meer doden.. verantwoordelijkheid ligt hiervan niet alleen bij bureau jeugdzorg, tuurlijk is het makkelijk afschuiven op deze manier, maar weet waar je over praat!
kinderen die niet opgevoed worden, maar niet in direct levensgevaar zijn groeien gewoon thuis op hoor. en een uithuisplaatsing heb je niet zomaar voor elkaar, hier moet een kinderrechter over oordelen, niet jeugdzorg. en als je een uithuisplaatsing voor mekaar hebt is het toch in eerste instantie echt de bedoeling dat een kind weer naar huis gaat. daarnaast zijn kleine kinderen niet beter af in een tehuis waar gemiddeld 8 mensen per dag op een groep staan, waar er geen aandacht is voor de kinderen die dat wel heeeeel hard nodig hebben. de situatie thuis moet dus nog slechter zijn dan daar wil je daar een kind plaatsen.
dream on
zaterdag 5 mei 2007 om 01:09
Je kunt nooit de slechte behandeling van kinderen afschuiven op Jeugdzorg. Die doen redden wat er te redden is. Maar ze kunnen niet alles. Ze zijn niet God hoor.
We willen graag dat onze kinderen beschermd zijn, goed opgroeien. Maar ondertussen mag niemand zich er mee bemoeien. Want degene die zich er mee bemoeien, doet het nooit goed.
We willen graag dat onze kinderen beschermd zijn, goed opgroeien. Maar ondertussen mag niemand zich er mee bemoeien. Want degene die zich er mee bemoeien, doet het nooit goed.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
zaterdag 5 mei 2007 om 10:44
Natuurlijk hebben familie en buren de plicht om in te laten grijpen als dat nodig is. Helaas weet ik uit eigen ervaring dat de mensen van de jeugdhulpverlening soms niet ingrijpen al krijgen ze alarmerende niet-anonieme meldingen binnen. Het kind in het geval waar ik het over heb, heeft het niet overleefd. In het pleeggezin waar ze zat, is ze dusdanig mishandeld dat ze het met haar leven heeft moeten bekopen. En de instantie die haar daar geplaatst heeft, ging er vanuit dat het pleeggezin door de screening was gekomen en dat het dus goed moest zitten ondanks duidelijke waarschuwingen. Wat wel heel typerend was dat er ook naaste buren waren die al het gegil en geschreeuw gewoon negeerden en dus niets deden. Stellende lafbekken.
zaterdag 5 mei 2007 om 11:01
Ik had deze discussie al gevolgd maar omdat ik de documentaire niet gezien had kon ik er niet echt een oordeel over vellen. Vanochtend heb ik dan toch de documentaire gezien. Wat bij mij heel erg naar voren kwam is het falen van de verschillende instanties door regelgeving en bureaucratie. Elke keer als Miranda (de moeder) het weer een beetje zag zitten, werd ze weer tegengewerkt. En ze had op dat moment ook behoefte aan veel meer begeleiding dan ze kreeg. Ik vond het schokkend dat het AMK pas na een lange tijd actie ondernam. Met haar achtergrond is veel meer intensievere begeleiding nodig.
Ik vond dat de hulpverleners het niet slecht deden. Ik kreeg het idee dat ze Miranda weer vertrouwen wilde geven in de mensheid en daarom voor een softe aanpak kozen en omdat ze inzagen dat er wel enige motivatie in haar zag. Wat ik zelf heel jammer vind, is dat er bij dit soort instanties niet meer op karakter wordt gekozen ipv diploma's. Ik denk dat je met een team van een wat zachter iemand die veel empathie heeft samen met een harder iemand die meer naar de feiten kijkt veel meer kunt bereiken. Ik had zelf ook de neiging om Miranda eens een schop onder de kont te geven, om haar te laten inzien dat het zo niet kon.
Ik hoop voor Miranda dat zij de kracht vindt om haar leven te veranderen zodat zij uiteindelijk toch nog voor haar zoontje kan zorgen en zelf ook een waardig leven kan leiden en gelukkig kan worden. (Ik ben niet gelovig hoor, ik wist gewoon niet hoe ik het op een andere manier kon zeggen)
Groetjes Kikkerjet
Ik vond dat de hulpverleners het niet slecht deden. Ik kreeg het idee dat ze Miranda weer vertrouwen wilde geven in de mensheid en daarom voor een softe aanpak kozen en omdat ze inzagen dat er wel enige motivatie in haar zag. Wat ik zelf heel jammer vind, is dat er bij dit soort instanties niet meer op karakter wordt gekozen ipv diploma's. Ik denk dat je met een team van een wat zachter iemand die veel empathie heeft samen met een harder iemand die meer naar de feiten kijkt veel meer kunt bereiken. Ik had zelf ook de neiging om Miranda eens een schop onder de kont te geven, om haar te laten inzien dat het zo niet kon.
Ik hoop voor Miranda dat zij de kracht vindt om haar leven te veranderen zodat zij uiteindelijk toch nog voor haar zoontje kan zorgen en zelf ook een waardig leven kan leiden en gelukkig kan worden. (Ik ben niet gelovig hoor, ik wist gewoon niet hoe ik het op een andere manier kon zeggen)
Groetjes Kikkerjet
zaterdag 5 mei 2007 om 11:16
Ik heb de documentaire vanochtend gezien.
Miranda kreeg geen uitkering,geen inkomen dus men kan al verwachten dat ze zou iets illegaals zou doen,zij en haar kind moeten toch eten ed.Ik dacht dat men een voorschot kon krijgen als men geen geld had?
Geen wonder dat haar schulden oplopen(door betrapt te worden op de illigalepraktijken)Na bijna een jaar krijgt ze pas een uitkering:o
Ik snap ook niet dat het tehuis voor tienermoeders waar ze eerst woonde geen creche heeft.Moet ze voorkomen,gaat de hulpverleenster en haar kind mee,mag het kind niet naar binnen,die hulpverleenster zal dat toch wel weten,nee dus:?als ze een creche hadden konden die tienermoeders op zoek naar werk,naar het arbeidsbureau,uitzendbureau etc is toch geen doen als ze steeds hun kind mee moeten nemen op gesprek:(
Ik heb jaren geleden een tijdje ingevallen als coordinator bij een asielzoekerscentrum,daar hadden ze ook een creche waar de kinderen konden verblijven als hun ouders naar de nederlandse taalcursus gingen.Bij tienermoedersopvang hoort dat toch ook..
Miranda had best zelf voor haar kind kunnen zorgen,ze was dol op haar zoontje maar het groeide haar boven het hoofd,geen inkomen,geen daginplanning....
Ik vond de begeleiding,van wat ik zag,ook veel te weinig en niet planmatig.Ik had als hulpverlener met haar aan tafel gaan zitten en een plan opgezet,wat wil Miranda,studeren,werken?Een BBL opleiding zodat je leert/werkt tegelijk en dus ook inkomen krijgt en de studie word betaat,de kinderopvang word dan geregeld.
Maar maak een werkplan op,van wat ik zag was het alleen gericht op het kind,daar zijn ze mee tekort geschoten.
Miranda kreeg geen uitkering,geen inkomen dus men kan al verwachten dat ze zou iets illegaals zou doen,zij en haar kind moeten toch eten ed.Ik dacht dat men een voorschot kon krijgen als men geen geld had?
Geen wonder dat haar schulden oplopen(door betrapt te worden op de illigalepraktijken)Na bijna een jaar krijgt ze pas een uitkering:o
Ik snap ook niet dat het tehuis voor tienermoeders waar ze eerst woonde geen creche heeft.Moet ze voorkomen,gaat de hulpverleenster en haar kind mee,mag het kind niet naar binnen,die hulpverleenster zal dat toch wel weten,nee dus:?als ze een creche hadden konden die tienermoeders op zoek naar werk,naar het arbeidsbureau,uitzendbureau etc is toch geen doen als ze steeds hun kind mee moeten nemen op gesprek:(
Ik heb jaren geleden een tijdje ingevallen als coordinator bij een asielzoekerscentrum,daar hadden ze ook een creche waar de kinderen konden verblijven als hun ouders naar de nederlandse taalcursus gingen.Bij tienermoedersopvang hoort dat toch ook..
Miranda had best zelf voor haar kind kunnen zorgen,ze was dol op haar zoontje maar het groeide haar boven het hoofd,geen inkomen,geen daginplanning....
Ik vond de begeleiding,van wat ik zag,ook veel te weinig en niet planmatig.Ik had als hulpverlener met haar aan tafel gaan zitten en een plan opgezet,wat wil Miranda,studeren,werken?Een BBL opleiding zodat je leert/werkt tegelijk en dus ook inkomen krijgt en de studie word betaat,de kinderopvang word dan geregeld.
Maar maak een werkplan op,van wat ik zag was het alleen gericht op het kind,daar zijn ze mee tekort geschoten.
zaterdag 5 mei 2007 om 12:11
quote:
wat ik wel in en in triest vond .. miranda de moeder was uit huis geplaatst .. diverse pleeggezinnen doorlopen...
haar zoontje was aan het eind van de docu bijna twee en zat al bij zijn tweede pleeggezin...
de cirkel..... Het eerste pleeggezin zal een crisesopvangplaats zijn geweest,hopelijk blijft hij in het tweede pleeggezin tot hij terug kan naar zijn moeder en gaat hij niet van pleeggezin naar pleeggezin:(
wat ik wel in en in triest vond .. miranda de moeder was uit huis geplaatst .. diverse pleeggezinnen doorlopen...
haar zoontje was aan het eind van de docu bijna twee en zat al bij zijn tweede pleeggezin...
de cirkel..... Het eerste pleeggezin zal een crisesopvangplaats zijn geweest,hopelijk blijft hij in het tweede pleeggezin tot hij terug kan naar zijn moeder en gaat hij niet van pleeggezin naar pleeggezin:(
zaterdag 5 mei 2007 om 12:29
@ElleMichelle
Even een vraagje tussendoor. Die crèche voor asielzoekerskinderen waar je gewerkt hebt, werd die professioneel geregeld of werd die door vrijwilligers gerund? Ik ken namelijk ook iemand die op zo'n crèche heeft gewerkt, maar dit was geheel vrijwillig. Mocht dat zo zijn, dan is het erg raar dat zoiets nog nooit is opgezet om kinderen zoals Soufian op te vangen.
Groetjes Kikkerjet
p.s. Ik had in dit topic gelezen dat je jezelf en je gezin hebt opgegeven als pleeggezin. Ik vind dit erg knap van je. Ik zou het zelf ook graag willen doen in de toekomst (op dit moment zou het niet in mijn leven passen en ben ik er nog niet aan toe) en hopelijk heb ik dan ook de financiële middelen om dit te kunnen doen.
Even een vraagje tussendoor. Die crèche voor asielzoekerskinderen waar je gewerkt hebt, werd die professioneel geregeld of werd die door vrijwilligers gerund? Ik ken namelijk ook iemand die op zo'n crèche heeft gewerkt, maar dit was geheel vrijwillig. Mocht dat zo zijn, dan is het erg raar dat zoiets nog nooit is opgezet om kinderen zoals Soufian op te vangen.
Groetjes Kikkerjet
p.s. Ik had in dit topic gelezen dat je jezelf en je gezin hebt opgegeven als pleeggezin. Ik vind dit erg knap van je. Ik zou het zelf ook graag willen doen in de toekomst (op dit moment zou het niet in mijn leven passen en ben ik er nog niet aan toe) en hopelijk heb ik dan ook de financiële middelen om dit te kunnen doen.
zaterdag 5 mei 2007 om 12:44
heb vanochtend ook de docu gezien. ben ook van mening dat er veel eerder ingegrepen had moeten worden en dat dit veel te lang heeft mogen duren.
ik heb zelf gewerkt met tienermoeders, alleen waren dat minderjarige tienermoeders. die hebben in die zin een streepje `voor` want hulpverlening is dat al betrokken. minderjarige tienermoeders hebben namelijk geen recht op de voogdij over hun kindje, dus bureau jeugdzorg is er eigenlijk vanaf het begin al bij betrokken. je kan dus niet je kind onder de arm meenemen als je er geen trek meer in hebt, want dan grijpt jeugdzorg meteen in. kijk, dat had in dit geval voor meer medewerking van moeder gezorgd want ze moet wel.
deze moeder kon blijkbaar gewoon het tehuis verlaten en bij haar ouders in gaan wonen. terwijl bij deze ouders vier (!) kinderen uithuisgeplaatst zijn. ik vraag me echt af waarom er geen melding is gedaan door het tehuis waar ze destijds woonde en waar dat jongetje geboren is. en dan dat moment dat ze in bed lag en dat kind lag te krijsen op de vloer, nou sorry maar waar ik gewerkt heb gebeurde dat echt niet hoor! dan nam je als hulpverlener dat kind onder je arm en ging je toch stevig met de moeder in gesprek zodra ze uit bed kwam. zeker geen discussie aangaan met iemand die met haar rug naar je toe in bed ligt pfffff. en dat kon dan mss een keer gebeuren, maar niet vaker dan dat hoor. dan was het dag kind en zoek jij het maar verder uit.
en dan dat ze bij het maatschappelijk werk komt, meteen een huis krijgt toegewezen, hoeft ze verder niets voor te doen en dan wordt er ingeschat dat ze aan 2 uur begeleiding per week voldoende heeft :?. mijn god! dan denk ik toch dat het beter is dat je stap voor stap meer vrijheid krijgt, dan dat het je zo makkelijk wordt aangeboden. waar moet je in godsnaam nog naartoe werken als je alles al hebt en er verder geen eisen aan je gesteld worden.
verder ben ik het eens met ...? er moeten wel toekomstperspectieven aangeboden worden. dus idd een dagbesteding. waarom een uitkering?! ze kan toch werken? als je dit meisje een uitkering geeft komt ze er nooit meer vanaf, waarom zou ze? dus weer naar school, weer aan het werk, kindje naar een kinderdagverblijf. het is toch ook geen doen, de hele dag met je kind in een klein kamertje, dit meisje heeft zelfvertrouwen nodig. ze kan een hoop hoor, maar het wordt haar zo makkelijk gemaakt om niets te doen. waarom zou ze actief mee gaan werken? vraag het me echt af....
verder vond ik haar bij tijd en wijle heel lief hoor, maar een meisje wat nooit heeft meegekregen hoe het werkt gaat het ook in de toekomst niet doen. ze weet niet beter en het wordt haar ook niet geleerd. daarnaast denk ik niet dat ze het wil leren, er is daadwerkelijk geen een hulpverlener geweest die haar goed heeft weten te benaderen, het houdt een keer op.....
verdrietig dat wel, voor haar en nog veel meer voor haar kindje.
oh denk trouwens ook dat zijn eerste pleeggezin een crisispleeggezin was, dat is bijna altijd zo......
ik heb zelf gewerkt met tienermoeders, alleen waren dat minderjarige tienermoeders. die hebben in die zin een streepje `voor` want hulpverlening is dat al betrokken. minderjarige tienermoeders hebben namelijk geen recht op de voogdij over hun kindje, dus bureau jeugdzorg is er eigenlijk vanaf het begin al bij betrokken. je kan dus niet je kind onder de arm meenemen als je er geen trek meer in hebt, want dan grijpt jeugdzorg meteen in. kijk, dat had in dit geval voor meer medewerking van moeder gezorgd want ze moet wel.
deze moeder kon blijkbaar gewoon het tehuis verlaten en bij haar ouders in gaan wonen. terwijl bij deze ouders vier (!) kinderen uithuisgeplaatst zijn. ik vraag me echt af waarom er geen melding is gedaan door het tehuis waar ze destijds woonde en waar dat jongetje geboren is. en dan dat moment dat ze in bed lag en dat kind lag te krijsen op de vloer, nou sorry maar waar ik gewerkt heb gebeurde dat echt niet hoor! dan nam je als hulpverlener dat kind onder je arm en ging je toch stevig met de moeder in gesprek zodra ze uit bed kwam. zeker geen discussie aangaan met iemand die met haar rug naar je toe in bed ligt pfffff. en dat kon dan mss een keer gebeuren, maar niet vaker dan dat hoor. dan was het dag kind en zoek jij het maar verder uit.
en dan dat ze bij het maatschappelijk werk komt, meteen een huis krijgt toegewezen, hoeft ze verder niets voor te doen en dan wordt er ingeschat dat ze aan 2 uur begeleiding per week voldoende heeft :?. mijn god! dan denk ik toch dat het beter is dat je stap voor stap meer vrijheid krijgt, dan dat het je zo makkelijk wordt aangeboden. waar moet je in godsnaam nog naartoe werken als je alles al hebt en er verder geen eisen aan je gesteld worden.
verder ben ik het eens met ...? er moeten wel toekomstperspectieven aangeboden worden. dus idd een dagbesteding. waarom een uitkering?! ze kan toch werken? als je dit meisje een uitkering geeft komt ze er nooit meer vanaf, waarom zou ze? dus weer naar school, weer aan het werk, kindje naar een kinderdagverblijf. het is toch ook geen doen, de hele dag met je kind in een klein kamertje, dit meisje heeft zelfvertrouwen nodig. ze kan een hoop hoor, maar het wordt haar zo makkelijk gemaakt om niets te doen. waarom zou ze actief mee gaan werken? vraag het me echt af....
verder vond ik haar bij tijd en wijle heel lief hoor, maar een meisje wat nooit heeft meegekregen hoe het werkt gaat het ook in de toekomst niet doen. ze weet niet beter en het wordt haar ook niet geleerd. daarnaast denk ik niet dat ze het wil leren, er is daadwerkelijk geen een hulpverlener geweest die haar goed heeft weten te benaderen, het houdt een keer op.....
verdrietig dat wel, voor haar en nog veel meer voor haar kindje.
oh denk trouwens ook dat zijn eerste pleeggezin een crisispleeggezin was, dat is bijna altijd zo......
zaterdag 5 mei 2007 om 12:47
quote:
@ElleMichelle
Even een vraagje tussendoor. Die crèche voor asielzoekerskinderen waar je gewerkt hebt, werd die professioneel geregeld of werd die door vrijwilligers gerund?Werd gerund door betaalde krachten Ik ken namelijk ook iemand die op zo'n crèche heeft gewerkt, maar dit was geheel vrijwillig. Mocht dat zo zijn, dan is het erg raar dat zoiets nog nooit is opgezet om kinderen zoals Soufian op te vangen.
Men kan een creche interne opzetten,hoeft helemaal niet veel geld te kosten,er zijn tal van kinderfondsen waar men subsidie kan aanvragen voor de inrichting en op marktplaats kan men voor weinig veel kopen...
Als men 1 betaalde kracht erop zet en die tienermoeders om tourbeurt...zodoende kan elke moeder op zoek naar werk zonder haar kind erbij.Misschien ook een idee op het werk op de creche voor hun te combineren met een cursus kinderopvang:)
Groetjes Kikkerjet
p.s. Ik had in dit topic gelezen dat je jezelf en je gezin hebt opgegeven als pleeggezin. Ik vind dit erg knap van je. Ik zou het zelf ook graag willen doen in de toekomst (op dit moment zou het niet in mijn leven passen en ben ik er nog niet aan toe) en hopelijk heb ik dan ook de financiële middelen om dit te kunnen doen.
@ElleMichelle
Even een vraagje tussendoor. Die crèche voor asielzoekerskinderen waar je gewerkt hebt, werd die professioneel geregeld of werd die door vrijwilligers gerund?Werd gerund door betaalde krachten Ik ken namelijk ook iemand die op zo'n crèche heeft gewerkt, maar dit was geheel vrijwillig. Mocht dat zo zijn, dan is het erg raar dat zoiets nog nooit is opgezet om kinderen zoals Soufian op te vangen.
Men kan een creche interne opzetten,hoeft helemaal niet veel geld te kosten,er zijn tal van kinderfondsen waar men subsidie kan aanvragen voor de inrichting en op marktplaats kan men voor weinig veel kopen...
Als men 1 betaalde kracht erop zet en die tienermoeders om tourbeurt...zodoende kan elke moeder op zoek naar werk zonder haar kind erbij.Misschien ook een idee op het werk op de creche voor hun te combineren met een cursus kinderopvang:)
Groetjes Kikkerjet
p.s. Ik had in dit topic gelezen dat je jezelf en je gezin hebt opgegeven als pleeggezin. Ik vind dit erg knap van je. Ik zou het zelf ook graag willen doen in de toekomst (op dit moment zou het niet in mijn leven passen en ben ik er nog niet aan toe) en hopelijk heb ik dan ook de financiële middelen om dit te kunnen doen.
zaterdag 5 mei 2007 om 13:02
quote:vrouwen die kinderen hebben en tegelijkertijd bij het cwi ingeschreven staan kunnen met tal van subsidies hun kindje voor een prikkie naar een regulier kdv brengen....
Ja maar dan moet er wel plek zijn..
en bovendien moet de moeder dan wel werken/studeren voor de lol word niet vergoed..
Dus ook niet als de moeder naar de tandarts ed moet
waar ik werkte werd de opvang ook intern geregeld.
Ja maar dan moet er wel plek zijn..
en bovendien moet de moeder dan wel werken/studeren voor de lol word niet vergoed..
Dus ook niet als de moeder naar de tandarts ed moet
waar ik werkte werd de opvang ook intern geregeld.
zaterdag 5 mei 2007 om 13:04
quote:vrouwen die kinderen hebben en tegelijkertijd bij het cwi ingeschreven staan En ze een uitkering krijgen,er staan ook mensen igeschreven die geen uitkering ontvangen maar van baan willen wisselen en zo op zoek zijn naar werk...kunnen met tal van subsidies hun kindje voor een prikkie naar een regulier kdv brengen....
waar ik werkte werd de opvang ook intern geregeld.
waar ik werkte werd de opvang ook intern geregeld.
zaterdag 5 mei 2007 om 13:15
quote:Ik snap ook niet dat het tehuis voor tienermoeders waar ze eerst woonde geen creche heeft.Moet ze voorkomen,gaat de hulpverleenster en haar kind mee,mag het kind niet naar binnen,die hulpverleenster zal dat toch wel weten,nee dus:?als ze een creche hadden konden die tienermoeders op zoek naar werk,naar het arbeidsbureau,uitzendbureau etc is toch geen doen als ze steeds hun kind mee moeten nemen op gesprek:(
Het zal wel weer te kort door de bocht zijn, maar waarom moeten De Instanties het nou weer regelen? Ik zou denken: een tehuis met tienermoeders, daar zijn vast meer dames in huis die best even een uurtje op het kind van een ander kunnen passen terwijl die naar arbiedsbureau/uitzendbureau/sollicitatie gaat.
Stimuleer je tegelijk de zelfredzaamheid, en je belast De Instanties niet met het iets moeten regelen dat de dames onderling misschien best kunnen oplossen. Hebben De Instanties weer tijd en geld over voor andere dingen die de dames níet zelf kunnen regelen.
Het zal wel weer te kort door de bocht zijn, maar waarom moeten De Instanties het nou weer regelen? Ik zou denken: een tehuis met tienermoeders, daar zijn vast meer dames in huis die best even een uurtje op het kind van een ander kunnen passen terwijl die naar arbiedsbureau/uitzendbureau/sollicitatie gaat.
Stimuleer je tegelijk de zelfredzaamheid, en je belast De Instanties niet met het iets moeten regelen dat de dames onderling misschien best kunnen oplossen. Hebben De Instanties weer tijd en geld over voor andere dingen die de dames níet zelf kunnen regelen.
