Actueel
alle pijlers
Is moederschap een baan?
zaterdag 10 mei 2014 om 13:03
Uit de Telegraaf..
Het is bijna Moederdag. Tijd voor de Partij MoederCAO om weer eens te pleiten voor een basissalaris voor alle moeders. 'Moeder zijn is net zo goed een fulltime baan'. Dit hoort beloont te worden, vindt de partij.
Dit idee kwam op FB ook voorbij. Moederschap als baan met een hele lijst van taken om deze baan te illustreren . Zelf kreeg ik er een naar gevoel van. Mijn kinderen zijn niet mijn werk maar eigenlijk het liefste in mijn leven. Ze hebben me gemotiveerd om hard te werken om ze een zo goed mogelijk leven te geven maar zij zijn niet mijn werk.
Ik woon in Australie waar je bij geboorte van een kind $5000 krijgt en dan maandelijks een aanzienlijk bedrag. Het aantal tienermoeders is ongelooflijk hoog en het zet hele volksstammen 'unemployable people' aan het baren. Die gaan voor de mooiste baan ter wereld: het moederschap.
Het is bijna Moederdag. Tijd voor de Partij MoederCAO om weer eens te pleiten voor een basissalaris voor alle moeders. 'Moeder zijn is net zo goed een fulltime baan'. Dit hoort beloont te worden, vindt de partij.
Dit idee kwam op FB ook voorbij. Moederschap als baan met een hele lijst van taken om deze baan te illustreren . Zelf kreeg ik er een naar gevoel van. Mijn kinderen zijn niet mijn werk maar eigenlijk het liefste in mijn leven. Ze hebben me gemotiveerd om hard te werken om ze een zo goed mogelijk leven te geven maar zij zijn niet mijn werk.
Ik woon in Australie waar je bij geboorte van een kind $5000 krijgt en dan maandelijks een aanzienlijk bedrag. Het aantal tienermoeders is ongelooflijk hoog en het zet hele volksstammen 'unemployable people' aan het baren. Die gaan voor de mooiste baan ter wereld: het moederschap.
zondag 11 mei 2014 om 11:03
quote:iones schreef op 11 mei 2014 @ 11:01:
[...]
Precies, het is een keuze. En het is iets dat mag, maar niet moet.
Werk is toch ook een keuze, als in: het soort werk, het aantal uren enz. enz.
Ik denk dat het per persoon verschilt: voor mij is moederschap wel een baan ja, maar dat heeft te maken met dat ik niet zo heel erg belastbaar ben en dus niet zoveel aankan. Aan het moederschap heb ik mijn handen vol.
[...]
Precies, het is een keuze. En het is iets dat mag, maar niet moet.
Werk is toch ook een keuze, als in: het soort werk, het aantal uren enz. enz.
Ik denk dat het per persoon verschilt: voor mij is moederschap wel een baan ja, maar dat heeft te maken met dat ik niet zo heel erg belastbaar ben en dus niet zoveel aankan. Aan het moederschap heb ik mijn handen vol.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
zondag 11 mei 2014 om 11:11
quote:tessa44 schreef op 11 mei 2014 @ 10:59:
[...]
Je laatste zin in bovenstaande quote kun je dan van het woord vrouw, mens maken, want jij bent er net zo onverzettelijk in als ieder ander. ;)Nee, mijn bezwaar treft de ongelijke verdeling van dat geld. Als alle voordelen volledig afgeschaft zouden worden (voor iedereen) zou ik dat niet leuk vinden, maar ik zou er ook niet per definitie tegen zijn. Je eigen kinderen zijn je eigen verantwoordelijkheid, namelijk.
[...]
Je laatste zin in bovenstaande quote kun je dan van het woord vrouw, mens maken, want jij bent er net zo onverzettelijk in als ieder ander. ;)Nee, mijn bezwaar treft de ongelijke verdeling van dat geld. Als alle voordelen volledig afgeschaft zouden worden (voor iedereen) zou ik dat niet leuk vinden, maar ik zou er ook niet per definitie tegen zijn. Je eigen kinderen zijn je eigen verantwoordelijkheid, namelijk.
zondag 11 mei 2014 om 11:16
quote:Solomio schreef op 11 mei 2014 @ 11:03:
[...]
Werk is toch ook een keuze, als in: het soort werk, het aantal uren enz. enz.
het beroep dat je kiest, het soort werk wat je doet, dát is een keuze. Maar niet dat je werkt. Werken moet voor je onderhoud. Je hebt een dak boven je hoofd nodig en voedsel.quote:Solomio schreef op 11 mei 2014 @ 11:03:
[...]
Ik denk dat het per persoon verschilt: voor mij is moederschap wel een baan ja, maar dat heeft te maken met dat ik niet zo heel erg belastbaar ben en dus niet zoveel aankan. Aan het moederschap heb ik mijn handen vol.
Moederschap is heel veel werk. Een vriendin van mij zei gisteren nog `als mensen allemaal van te voren zouden weten wat het allemaal behelst, dan waren ze er niet aan begonnen, maar als je ze hebt, dan ga je er helemaal voor`.
Maar ik zei `hoe komt het dan dat ik het van te voren wél wist en er daarom niet aan begon?
Nogmaals, moederschap is een keuze. Je hoeft het niet. En als jij niet optimaal belastbaar bent, dan had je er misschien beter voor gekozen om er niet aan te beginnen, of slechts 1 kind te krijgen.
[...]
Werk is toch ook een keuze, als in: het soort werk, het aantal uren enz. enz.
het beroep dat je kiest, het soort werk wat je doet, dát is een keuze. Maar niet dat je werkt. Werken moet voor je onderhoud. Je hebt een dak boven je hoofd nodig en voedsel.quote:Solomio schreef op 11 mei 2014 @ 11:03:
[...]
Ik denk dat het per persoon verschilt: voor mij is moederschap wel een baan ja, maar dat heeft te maken met dat ik niet zo heel erg belastbaar ben en dus niet zoveel aankan. Aan het moederschap heb ik mijn handen vol.
Moederschap is heel veel werk. Een vriendin van mij zei gisteren nog `als mensen allemaal van te voren zouden weten wat het allemaal behelst, dan waren ze er niet aan begonnen, maar als je ze hebt, dan ga je er helemaal voor`.
Maar ik zei `hoe komt het dan dat ik het van te voren wél wist en er daarom niet aan begon?
Nogmaals, moederschap is een keuze. Je hoeft het niet. En als jij niet optimaal belastbaar bent, dan had je er misschien beter voor gekozen om er niet aan te beginnen, of slechts 1 kind te krijgen.
zondag 11 mei 2014 om 11:17
quote:Amand schreef op 11 mei 2014 @ 11:11:
[...]
Nee, mijn bezwaar treft de ongelijke verdeling van dat geld. Als alle voordelen volledig afgeschaft zouden worden (voor iedereen) zou ik dat niet leuk vinden, maar ik zou er ook niet per definitie tegen zijn. Je eigen kinderen zijn je eigen verantwoordelijkheid, namelijk.
Precies!
En vaders en moeders moeten niet zeuren.
Want die worden in de maatschappij veruit het beste toebedeeld door de overheid!
Mensen die geen kinderen krijgen worden zwaarder belast en mensen die single zijn het zwaarst.
[...]
Nee, mijn bezwaar treft de ongelijke verdeling van dat geld. Als alle voordelen volledig afgeschaft zouden worden (voor iedereen) zou ik dat niet leuk vinden, maar ik zou er ook niet per definitie tegen zijn. Je eigen kinderen zijn je eigen verantwoordelijkheid, namelijk.
Precies!
En vaders en moeders moeten niet zeuren.
Want die worden in de maatschappij veruit het beste toebedeeld door de overheid!
Mensen die geen kinderen krijgen worden zwaarder belast en mensen die single zijn het zwaarst.
zondag 11 mei 2014 om 11:23
Solomio schrijft nergens dat ze het moederschap niet aan kan. Ze schrijft alleen dat zij het als een baan ervaart. Nou, dat mag, het is niet dat je alleen moeder mag worden of zijn als je het ziet als iets wat je even doet.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
zondag 11 mei 2014 om 11:23
quote:Susan schreef op 11 mei 2014 @ 11:23:
Solomio schrijft nergens dat ze het moederschap niet aan kan. Ze schrijft alleen dat zij het als een baan ervaart. Nou, dat mag, het is niet dat je alleen moeder mag worden of zijn als je het ziet als iets wat je even doet.maar iets ervaren is iets anders dan iets beschouwen.
Solomio schrijft nergens dat ze het moederschap niet aan kan. Ze schrijft alleen dat zij het als een baan ervaart. Nou, dat mag, het is niet dat je alleen moeder mag worden of zijn als je het ziet als iets wat je even doet.maar iets ervaren is iets anders dan iets beschouwen.
zondag 11 mei 2014 om 11:26
quote:Amand schreef op zondag 11 mei 2014 11:11 <blockquote><div>quote:</div><div class="message-quote-div"><b><a href="tessa44 in "Is moederschap een baan?"" class="messagelink">tessa44 schreef op 11 mei 2014 @ 10:59</a>:</b>
[...]
Je laatste zin in bovenstaande quote kun je dan van het woord vrouw, mens maken, want jij bent er net zo onverzettelijk in als ieder ander.
</div></blockquote>Nee, mijn bezwaar treft de ongelijke verdeling van dat geld. Als alle voordelen volledig afgeschaft zouden worden (voor iedereen) zou ik dat niet leuk vinden, maar ik zou er ook niet per definitie tegen zijn. Je eigen kinderen zijn je eigen verantwoordelijkheid, namelijk.
Eens afschaffen
Ik omvang ook geen geld alleen kinderbijslag mogen ze van mij ook afschaffen. Kinderen zijn je eigen verantwoordelijkheid. Eens helemaal eens.
Ik ben het dan weer niet eens met de ongelijke verdeling die je ook noemt, de ouder waar het kind ingeschreven is die krijgt het geld, vind ik een goede regeling, de regeling is voor alleenstaande, kijk als we het 50-50 gaan verdelen over de beide ouders, dan vind ik dat je het aan alle mensen moet gaan geven die kinderen hebben... Jullie kiezen om te scheiden.
[...]
Je laatste zin in bovenstaande quote kun je dan van het woord vrouw, mens maken, want jij bent er net zo onverzettelijk in als ieder ander.
</div></blockquote>Nee, mijn bezwaar treft de ongelijke verdeling van dat geld. Als alle voordelen volledig afgeschaft zouden worden (voor iedereen) zou ik dat niet leuk vinden, maar ik zou er ook niet per definitie tegen zijn. Je eigen kinderen zijn je eigen verantwoordelijkheid, namelijk. Eens afschaffen
Ik omvang ook geen geld alleen kinderbijslag mogen ze van mij ook afschaffen. Kinderen zijn je eigen verantwoordelijkheid. Eens helemaal eens.
Ik ben het dan weer niet eens met de ongelijke verdeling die je ook noemt, de ouder waar het kind ingeschreven is die krijgt het geld, vind ik een goede regeling, de regeling is voor alleenstaande, kijk als we het 50-50 gaan verdelen over de beide ouders, dan vind ik dat je het aan alle mensen moet gaan geven die kinderen hebben... Jullie kiezen om te scheiden.
zondag 11 mei 2014 om 11:30
zondag 11 mei 2014 om 11:39
Je kunt alimentatie niet aftrekken van de belasting.
Je kunt -waarbij je je uitgaven moet kunnen aantonen- een forfaitair bedrag aan levensonderhoud voor kinderen aftrekken van je inkomen. Dat is een bedrag van tussen de ¤295 en ¤315 per kwartaal bij kinderen onder de 18.
Ruwweg ¤500 per jaar netto belastingteruggave, zo'n ¤40 per maand. Dat geld telt mee in de berekening van je draagkracht bij de alimentatieberekening, dus dat mag je geheel of gedeeltelijk ook weer afdragen aan de alimentatieontvangster.
Je kunt -waarbij je je uitgaven moet kunnen aantonen- een forfaitair bedrag aan levensonderhoud voor kinderen aftrekken van je inkomen. Dat is een bedrag van tussen de ¤295 en ¤315 per kwartaal bij kinderen onder de 18.
Ruwweg ¤500 per jaar netto belastingteruggave, zo'n ¤40 per maand. Dat geld telt mee in de berekening van je draagkracht bij de alimentatieberekening, dus dat mag je geheel of gedeeltelijk ook weer afdragen aan de alimentatieontvangster.
zondag 11 mei 2014 om 11:40
Nee, ik wil niet betaald worden voor het moederschap. Moeder-zijn is mijn eigen keuze. Door voorvallen uit mijn verleden weet ik dat het ook niet voor iedereen is weggelegd en dat er dingen kunnen gebeuren waardoor je je mening over moederschap echt moet gaan bijstellen. Vandaag ook weer zo'n bewijs: moederdag. De commercie haakt er op in, met de engelachtige moeder die zo keihard werkt elke dag en dan speciaal op deze dag iets moois mag krijgen.
Ik zou het niet erg vinden als we kinderbijslag afschaffen, maar ook overgaan op een ander belastingstelsel. Er worden zo veel dingen gesubsidieerd, zoals bijvoorbeeld huizenbezit. Mag van mij allemaal op de schop.
Ik zou het niet erg vinden als we kinderbijslag afschaffen, maar ook overgaan op een ander belastingstelsel. Er worden zo veel dingen gesubsidieerd, zoals bijvoorbeeld huizenbezit. Mag van mij allemaal op de schop.
zondag 11 mei 2014 om 11:40
quote:iones schreef op 11 mei 2014 @ 11:16:
[...]
het beroep dat je kiest, het soort werk wat je doet, dát is een keuze. Maar niet dat je werkt. Werken moet voor je onderhoud. Je hebt een dak boven je hoofd nodig en voedsel.
[...]
Moederschap is heel veel werk. Een vriendin van mij zei gisteren nog `als mensen allemaal van te voren zouden weten wat het allemaal behelst, dan waren ze er niet aan begonnen, maar als je ze hebt, dan ga je er helemaal voor`.
Maar ik zei `hoe komt het dan dat ik het van te voren wél wist en er daarom niet aan begon?
Nogmaals, moederschap is een keuze. Je hoeft het niet. En als jij niet optimaal belastbaar bent, dan had je er misschien beter voor gekozen om er niet aan te beginnen, of slechts 1 kind te krijgen.Waarom denk je dat jij het wel wist van tevoren, wat moeder zijn behelst?
[...]
het beroep dat je kiest, het soort werk wat je doet, dát is een keuze. Maar niet dat je werkt. Werken moet voor je onderhoud. Je hebt een dak boven je hoofd nodig en voedsel.
[...]
Moederschap is heel veel werk. Een vriendin van mij zei gisteren nog `als mensen allemaal van te voren zouden weten wat het allemaal behelst, dan waren ze er niet aan begonnen, maar als je ze hebt, dan ga je er helemaal voor`.
Maar ik zei `hoe komt het dan dat ik het van te voren wél wist en er daarom niet aan begon?
Nogmaals, moederschap is een keuze. Je hoeft het niet. En als jij niet optimaal belastbaar bent, dan had je er misschien beter voor gekozen om er niet aan te beginnen, of slechts 1 kind te krijgen.Waarom denk je dat jij het wel wist van tevoren, wat moeder zijn behelst?
zondag 11 mei 2014 om 11:43
quote:lisaviva schreef op 11 mei 2014 @ 11:40:
[...]
Waarom denk je dat jij het wel wist van tevoren, wat moeder zijn behelst?
Ik wist dat het veel werk zou zijn en veel opoffering en dat ik er niet toe bereid zou zijn. Ik weet wat ik weet.
Ik snap alleen niet dat sommige mensen over zo weinig zelfkennis beschikken, daaraan voorbij gaan en rucksichtloos aan kinderen beginnen.
Eigenlijk zou ik jouw vraag eerder om willen draaien, dus hoe het komt dat anderen niet weten hoeveel het inhoudt.
[...]
Waarom denk je dat jij het wel wist van tevoren, wat moeder zijn behelst?
Ik wist dat het veel werk zou zijn en veel opoffering en dat ik er niet toe bereid zou zijn. Ik weet wat ik weet.
Ik snap alleen niet dat sommige mensen over zo weinig zelfkennis beschikken, daaraan voorbij gaan en rucksichtloos aan kinderen beginnen.
Eigenlijk zou ik jouw vraag eerder om willen draaien, dus hoe het komt dat anderen niet weten hoeveel het inhoudt.
zondag 11 mei 2014 om 11:52
quote:Donkeyshot schreef op 11 mei 2014 @ 11:48:
Eigenlijk doen mannen er, financieel gezien, verstandig aan om niet te trouwen en in elk geval geen kinderen te verwekken.
Maar ja, dan krijgen ze weer het verwijt dat ze slappe zakken zijn
[img]http://4.bp.blogspot.com/_9amd42f3HH8/S ... 786853.jpg[/img]Je zou dit even goed kunnen stellen voor vrouwen.
Eigenlijk doen mannen er, financieel gezien, verstandig aan om niet te trouwen en in elk geval geen kinderen te verwekken.
Maar ja, dan krijgen ze weer het verwijt dat ze slappe zakken zijn
[img]http://4.bp.blogspot.com/_9amd42f3HH8/S ... 786853.jpg[/img]Je zou dit even goed kunnen stellen voor vrouwen.
zondag 11 mei 2014 om 11:54
quote:iones schreef op 11 mei 2014 @ 11:43:
[...]
Ik wist dat het veel werk zou zijn en veel opoffering en dat ik er niet toe bereid zou zijn. Ik weet wat ik weet.
Ik snap alleen niet dat sommige mensen over zo weinig zelfkennis beschikken, daaraan voorbij gaan en rucksichtloos aan kinderen beginnen.
Eigenlijk zou ik jouw vraag eerder om willen draaien, dus hoe het komt dat anderen niet weten hoeveel het inhoudt.
Dat weet ik eigenlijk niet, vind het wel een interessante vraag. Mijn zusje is daarom vooralsnog ook niet van zins om aan het ouderschap te beginnen, zij verbaast zich ook over de zuchtende moeders in haar omgeving. Ze wisten toch waar ze aan begonnen, is haar reactie.
Ik betwijfel dat, kinderen krijgen is een raar fenomeen, je mag het eigenlijk niet zwaar vinden, maar er hoeft maar iets anders te lopen en het is zoveel zwaarder dan verwacht, bijvoorbeeld een kind met een aandoening, een horrorbevalling, noem maar op.
Daar hoor je van tevoren niemand over.
[...]
Ik wist dat het veel werk zou zijn en veel opoffering en dat ik er niet toe bereid zou zijn. Ik weet wat ik weet.
Ik snap alleen niet dat sommige mensen over zo weinig zelfkennis beschikken, daaraan voorbij gaan en rucksichtloos aan kinderen beginnen.
Eigenlijk zou ik jouw vraag eerder om willen draaien, dus hoe het komt dat anderen niet weten hoeveel het inhoudt.
Dat weet ik eigenlijk niet, vind het wel een interessante vraag. Mijn zusje is daarom vooralsnog ook niet van zins om aan het ouderschap te beginnen, zij verbaast zich ook over de zuchtende moeders in haar omgeving. Ze wisten toch waar ze aan begonnen, is haar reactie.
Ik betwijfel dat, kinderen krijgen is een raar fenomeen, je mag het eigenlijk niet zwaar vinden, maar er hoeft maar iets anders te lopen en het is zoveel zwaarder dan verwacht, bijvoorbeeld een kind met een aandoening, een horrorbevalling, noem maar op.
Daar hoor je van tevoren niemand over.
zondag 11 mei 2014 om 12:07
quote:lisaviva schreef op 11 mei 2014 @ 11:54:
[...]
Dat weet ik eigenlijk niet, vind het wel een interessante vraag. Mijn zusje is daarom vooralsnog ook niet van zins om aan het ouderschap te beginnen, zij verbaast zich ook over de zuchtende moeders in haar omgeving. Ze wisten toch waar ze aan begonnen, is haar reactie.
Ik betwijfel dat, kinderen krijgen is een raar fenomeen, je mag het eigenlijk niet zwaar vinden, maar er hoeft maar iets anders te lopen en het is zoveel zwaarder dan verwacht, bijvoorbeeld een kind met een aandoening, een horrorbevalling, noem maar op.
Daar hoor je van tevoren niemand over.
Het begint al direct als de baby geboren wordt. 4 x s´nachts er uit om de baby te voeden, vaak tot de 4 jaar niet goed kunnen slapen zodat je slapeloze nachten hebt omdat kind ligt te huilen. Je kunt ze geen moment alleen laten en als ze beginnen te kruipen en te lopen heb je nooit meer rust, tenzij ze slapen. Want je moet overal ogen hebben, voor en achter.
Je kunt niet meer zo efkes weg met de auto of gaan fietsen of wandelen want kind kan niet altijd mee en je kunt het niet alleen laten.
Vervolgens moet je chauffeur spelen, zwemles, school, ik weet niet wat meer. Je hele leven draait om het kind. En tussendoor kom je misschien, maar ook vaak niet, nog een beetje aan jezelf toe.
Dit zijn bekende feiten. Dan kun je toch wel op je vingers natellen hoe druk het is als je kinderen hebt?
Ze noemen de eerste jaren van kinderen voor ouders vaak `tropenjaren`. Omdat die jaren het zwaarst en het intensiefst zijn.
[...]
Dat weet ik eigenlijk niet, vind het wel een interessante vraag. Mijn zusje is daarom vooralsnog ook niet van zins om aan het ouderschap te beginnen, zij verbaast zich ook over de zuchtende moeders in haar omgeving. Ze wisten toch waar ze aan begonnen, is haar reactie.
Ik betwijfel dat, kinderen krijgen is een raar fenomeen, je mag het eigenlijk niet zwaar vinden, maar er hoeft maar iets anders te lopen en het is zoveel zwaarder dan verwacht, bijvoorbeeld een kind met een aandoening, een horrorbevalling, noem maar op.
Daar hoor je van tevoren niemand over.
Het begint al direct als de baby geboren wordt. 4 x s´nachts er uit om de baby te voeden, vaak tot de 4 jaar niet goed kunnen slapen zodat je slapeloze nachten hebt omdat kind ligt te huilen. Je kunt ze geen moment alleen laten en als ze beginnen te kruipen en te lopen heb je nooit meer rust, tenzij ze slapen. Want je moet overal ogen hebben, voor en achter.
Je kunt niet meer zo efkes weg met de auto of gaan fietsen of wandelen want kind kan niet altijd mee en je kunt het niet alleen laten.
Vervolgens moet je chauffeur spelen, zwemles, school, ik weet niet wat meer. Je hele leven draait om het kind. En tussendoor kom je misschien, maar ook vaak niet, nog een beetje aan jezelf toe.
Dit zijn bekende feiten. Dan kun je toch wel op je vingers natellen hoe druk het is als je kinderen hebt?
Ze noemen de eerste jaren van kinderen voor ouders vaak `tropenjaren`. Omdat die jaren het zwaarst en het intensiefst zijn.
zondag 11 mei 2014 om 12:16
quote:Seymour schreef op 11 mei 2014 @ 11:40:
Ik zou het niet erg vinden als we kinderbijslag afschaffen, maar ook overgaan op een ander belastingstelsel. Er worden zo veel dingen gesubsidieerd, zoals bijvoorbeeld huizenbezit. Mag van mij allemaal op de schop.Dan moet er helemaal niets meer subsidieert worden, ook niet de huurtoeslagen, zorgtoeslagen etc.
Gelijke monniken, gelijke kappen. Ik ben wel voor hervormen.
Ik zou het niet erg vinden als we kinderbijslag afschaffen, maar ook overgaan op een ander belastingstelsel. Er worden zo veel dingen gesubsidieerd, zoals bijvoorbeeld huizenbezit. Mag van mij allemaal op de schop.Dan moet er helemaal niets meer subsidieert worden, ook niet de huurtoeslagen, zorgtoeslagen etc.
Gelijke monniken, gelijke kappen. Ik ben wel voor hervormen.
Autopsies tonen onomstotelijk de injectieschade aan.
zondag 11 mei 2014 om 12:18
quote:iones schreef op 11 mei 2014 @ 12:07:
[...]
Het begint al direct als de baby geboren wordt. 4 x s´nachts er uit om de baby te voeden, vaak tot de 4 jaar niet goed kunnen slapen zodat je slapeloze nachten hebt omdat kind ligt te huilen. Je kunt ze geen moment alleen laten en als ze beginnen te kruipen en te lopen heb je nooit meer rust, tenzij ze slapen. Want je moet overal ogen hebben, voor en achter.
Je kunt niet meer zo efkes weg met de auto of gaan fietsen of wandelen want kind kan niet altijd mee en je kunt het niet alleen laten.
Vervolgens moet je chauffeur spelen, zwemles, school, ik weet niet wat meer. Je hele leven draait om het kind. En tussendoor kom je misschien, maar ook vaak niet, nog een beetje aan jezelf toe.
Dit zijn bekende feiten. Dan kun je toch wel op je vingers natellen hoe druk het is als je kinderen hebt?
Ze noemen de eerste jaren van kinderen voor ouders vaak `tropenjaren`. Omdat die jaren het zwaarst en het intensiefst zijn.
Je kunt het in theorie allemaal wel weten, ik kan me iig niet voorstellen dat iemand die dingen allemaal níet weet, maar toch kan het in de praktijk zwaarder voelen dan je voorspeld had. Ik vergelijk het maar even met mijn werk: door mijn ouders wist ik heel erg goed hoe dit werk er aan toe gaat, wat de valkuilen zijn, de rotmomenten, de zwaartepunten en dergelijke, tot ik het uiteindelijk zelf aan den lijve ondervond en het echt heel veel zwaarder vond dan zelfs ik ( en de rest van Nederland trouwens) had kunnen voorspellen.
En ja, dan af en toe mag je heus wel puffen, steunen en klagen en dan weer door.
[...]
Het begint al direct als de baby geboren wordt. 4 x s´nachts er uit om de baby te voeden, vaak tot de 4 jaar niet goed kunnen slapen zodat je slapeloze nachten hebt omdat kind ligt te huilen. Je kunt ze geen moment alleen laten en als ze beginnen te kruipen en te lopen heb je nooit meer rust, tenzij ze slapen. Want je moet overal ogen hebben, voor en achter.
Je kunt niet meer zo efkes weg met de auto of gaan fietsen of wandelen want kind kan niet altijd mee en je kunt het niet alleen laten.
Vervolgens moet je chauffeur spelen, zwemles, school, ik weet niet wat meer. Je hele leven draait om het kind. En tussendoor kom je misschien, maar ook vaak niet, nog een beetje aan jezelf toe.
Dit zijn bekende feiten. Dan kun je toch wel op je vingers natellen hoe druk het is als je kinderen hebt?
Ze noemen de eerste jaren van kinderen voor ouders vaak `tropenjaren`. Omdat die jaren het zwaarst en het intensiefst zijn.
Je kunt het in theorie allemaal wel weten, ik kan me iig niet voorstellen dat iemand die dingen allemaal níet weet, maar toch kan het in de praktijk zwaarder voelen dan je voorspeld had. Ik vergelijk het maar even met mijn werk: door mijn ouders wist ik heel erg goed hoe dit werk er aan toe gaat, wat de valkuilen zijn, de rotmomenten, de zwaartepunten en dergelijke, tot ik het uiteindelijk zelf aan den lijve ondervond en het echt heel veel zwaarder vond dan zelfs ik ( en de rest van Nederland trouwens) had kunnen voorspellen.
En ja, dan af en toe mag je heus wel puffen, steunen en klagen en dan weer door.
zondag 11 mei 2014 om 12:25
quote:iones schreef op 11 mei 2014 @ 12:07:
[...]
Het begint al direct als de baby geboren wordt. 4 x s´nachts er uit om de baby te voeden, vaak tot de 4 jaar niet goed kunnen slapen zodat je slapeloze nachten hebt omdat kind ligt te huilen. Je kunt ze geen moment alleen laten en als ze beginnen te kruipen en te lopen heb je nooit meer rust, tenzij ze slapen. Want je moet overal ogen hebben, voor en achter.
Je kunt niet meer zo efkes weg met de auto of gaan fietsen of wandelen want kind kan niet altijd mee en je kunt het niet alleen laten.
Vervolgens moet je chauffeur spelen, zwemles, school, ik weet niet wat meer. Je hele leven draait om het kind. En tussendoor kom je misschien, maar ook vaak niet, nog een beetje aan jezelf toe.
Dit zijn bekende feiten. Dan kun je toch wel op je vingers natellen hoe druk het is als je kinderen hebt?
Ze noemen de eerste jaren van kinderen voor ouders vaak `tropenjaren`. Omdat die jaren het zwaarst en het intensiefst zijn.
Mee eens. Ik was ook blij dat mijn naar zoon school kon. Eindelijk weer een beetje tijd voor jezelf en niet constant op moeten letten.
Ik heb ook maar 1 kind. Vond het wel welletjes. Het viel behoorlijk tegen.
[...]
Het begint al direct als de baby geboren wordt. 4 x s´nachts er uit om de baby te voeden, vaak tot de 4 jaar niet goed kunnen slapen zodat je slapeloze nachten hebt omdat kind ligt te huilen. Je kunt ze geen moment alleen laten en als ze beginnen te kruipen en te lopen heb je nooit meer rust, tenzij ze slapen. Want je moet overal ogen hebben, voor en achter.
Je kunt niet meer zo efkes weg met de auto of gaan fietsen of wandelen want kind kan niet altijd mee en je kunt het niet alleen laten.
Vervolgens moet je chauffeur spelen, zwemles, school, ik weet niet wat meer. Je hele leven draait om het kind. En tussendoor kom je misschien, maar ook vaak niet, nog een beetje aan jezelf toe.
Dit zijn bekende feiten. Dan kun je toch wel op je vingers natellen hoe druk het is als je kinderen hebt?
Ze noemen de eerste jaren van kinderen voor ouders vaak `tropenjaren`. Omdat die jaren het zwaarst en het intensiefst zijn.
Mee eens. Ik was ook blij dat mijn naar zoon school kon. Eindelijk weer een beetje tijd voor jezelf en niet constant op moeten letten.
Ik heb ook maar 1 kind. Vond het wel welletjes. Het viel behoorlijk tegen.
odi et amo
zondag 11 mei 2014 om 12:25
quote:iones schreef op 11 mei 2014 @ 11:16:
[...]
het beroep dat je kiest, het soort werk wat je doet, dát is een keuze. Maar niet dat je werkt. Werken moet voor je onderhoud. Je hebt een dak boven je hoofd nodig en voedsel.
[...]
Moederschap is heel veel werk. Een vriendin van mij zei gisteren nog `als mensen allemaal van te voren zouden weten wat het allemaal behelst, dan waren ze er niet aan begonnen, maar als je ze hebt, dan ga je er helemaal voor`.
Maar ik zei `hoe komt het dan dat ik het van te voren wél wist en er daarom niet aan begon?
Nogmaals, moederschap is een keuze. Je hoeft het niet. En als jij niet optimaal belastbaar bent, dan had je er misschien beter voor gekozen om er niet aan te beginnen, of slechts 1 kind te krijgen.
Ik wist ook van tevoren wat het moederschap inhield, het klopt ook aardig met wat ik ervan verwachtte. En daar heb ik dus idd voor gekozen.
Nadat al gebleken was dat ik een baan niet aankan.
Wat dat betreft kun je dus zeggen dat het moederschap voor mij juist geen baan is, want een baan buitenshuis kan ik niet aan.
[...]
het beroep dat je kiest, het soort werk wat je doet, dát is een keuze. Maar niet dat je werkt. Werken moet voor je onderhoud. Je hebt een dak boven je hoofd nodig en voedsel.
[...]
Moederschap is heel veel werk. Een vriendin van mij zei gisteren nog `als mensen allemaal van te voren zouden weten wat het allemaal behelst, dan waren ze er niet aan begonnen, maar als je ze hebt, dan ga je er helemaal voor`.
Maar ik zei `hoe komt het dan dat ik het van te voren wél wist en er daarom niet aan begon?
Nogmaals, moederschap is een keuze. Je hoeft het niet. En als jij niet optimaal belastbaar bent, dan had je er misschien beter voor gekozen om er niet aan te beginnen, of slechts 1 kind te krijgen.
Ik wist ook van tevoren wat het moederschap inhield, het klopt ook aardig met wat ik ervan verwachtte. En daar heb ik dus idd voor gekozen.
Nadat al gebleken was dat ik een baan niet aankan.
Wat dat betreft kun je dus zeggen dat het moederschap voor mij juist geen baan is, want een baan buitenshuis kan ik niet aan.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
