Actueel
alle pijlers
Islamcursus
maandag 12 november 2012 om 10:08
http://www.ad.nl/ad/nl/10 ... ursus-voor-iedereen.dhtml
Weet niet zo goed wat ik hiervan moet denken. Aan de ene kant denk ik: oke, het is misschien wel leerzaam en het kan helpen om vooroordelen weg te nemen. Aan de andere kant denk ik: er zijn zat cursussen die zij kunnen volgen. Homofobie, Nederlandse taal e.d.
Wat vinden jullie ervan?
Weet niet zo goed wat ik hiervan moet denken. Aan de ene kant denk ik: oke, het is misschien wel leerzaam en het kan helpen om vooroordelen weg te nemen. Aan de andere kant denk ik: er zijn zat cursussen die zij kunnen volgen. Homofobie, Nederlandse taal e.d.
Wat vinden jullie ervan?
dinsdag 13 november 2012 om 10:28
quote:glaas_beer schreef op 13 november 2012 @ 10:20:Ik ben zeer sceptisch naar iedere religie en ik heb derhalve ook geen gelovige vrienden, waarschijnlijk vooral onbewust, ik heb er namelijk geen raakvlakken mee.
Ik heb een hele goede vriendin die toevallig ook nog mijn nicht is. Bidt ook 5 keer per dag als het even kan. Maar verder hebben we het nooit over religie.
Met een andere vriendin heb ik het contact laten doodbloeden, want toen ze op bezoekjes jehova lectuur mee begon te nemen, en alle gesprekken naar 1 richting gingen, was het voor mij einde oefening.
Ik heb een hele goede vriendin die toevallig ook nog mijn nicht is. Bidt ook 5 keer per dag als het even kan. Maar verder hebben we het nooit over religie.
Met een andere vriendin heb ik het contact laten doodbloeden, want toen ze op bezoekjes jehova lectuur mee begon te nemen, en alle gesprekken naar 1 richting gingen, was het voor mij einde oefening.
dinsdag 13 november 2012 om 10:36
quote:Kuzu schreef op 13 november 2012 @ 04:27:
Martyr ben met een Turk getrouwd.
Sinds we samen zijn (5 jaar) heel veel commentaar gehad, heel veel contacten verloren.
Mensen die ik als tolerant beschouwde kwamen met de meest harde opmerkingen.
Geen vragen, er heeft me nog nooit iemand iets gevraagd op een open manier, alleen suggestief over hoofddoeken, besnijdenis en of ik nog wel mag werken. En ga nog maar even door..
İk woon niet in een achterlijk boerendorp maar in een aardig grote stad. Word anders behandeld sinds ik met mijn man omga.
Elke grote stap in ons leven, van imam nikahi tot ons wettelijk huwelijk, bruiloft en mijn zwangerschap bleken selectierondes waarin 'vrienden' het af lieten weten.
Elke keer kreeg ik de vraag of ik wel wist waar ik aan begon. En nu ik zwanger ben, ben ik niet bang dat hij mijn kind ontvoerd?
İk ben al zovaak gewaarschuwd, voor slaag, onderdrukking.
En elke Turk die bij toeval mijn achternaam hoort komt met lof.
Masallah al 5 jaar samen, wat leuk.
Geen vragen, geen opmerkingen, niks.
Mijn man heeft vanuit 'de gemeenschap' ook geen commentaar gehad.
Mijn schoonvader is een bekend gezicht bij de Turkse gemeenschap ivm zijn werk. Veel mensen weten van zijn Nederlandse schoondochter en vinden het alleen maar leuk.
Alle warmte die ik in die 5 jaar al ontvang is enkel van de kant van mijn man.
Of de mensen nou streng in de leer zijn of vrij, iedereen heeft me in hun armen gesloten.
İk zeg maar even niks meer over de 'tolerantie' van de Nederlandse kant.
Wil nog wat slapen.
Ondanks dat dit verhaal ver van mijn bed ligt, ben ik er wel door geraakt. En ik kan het me zomaar voorstellen hoe het is gegaan.
Al ben je 'vrienden' verloren door jouw keuze, je hebt wel voor jezelf gekozen. Iets waar ik veel respect voor heb.
Punt is: mensen willen zich maar wat graag bemoeien met dingen waar ze totaal geen weet van hebben en trekken daar hun (verkeerde) conclusies uit.
Martyr ben met een Turk getrouwd.
Sinds we samen zijn (5 jaar) heel veel commentaar gehad, heel veel contacten verloren.
Mensen die ik als tolerant beschouwde kwamen met de meest harde opmerkingen.
Geen vragen, er heeft me nog nooit iemand iets gevraagd op een open manier, alleen suggestief over hoofddoeken, besnijdenis en of ik nog wel mag werken. En ga nog maar even door..
İk woon niet in een achterlijk boerendorp maar in een aardig grote stad. Word anders behandeld sinds ik met mijn man omga.
Elke grote stap in ons leven, van imam nikahi tot ons wettelijk huwelijk, bruiloft en mijn zwangerschap bleken selectierondes waarin 'vrienden' het af lieten weten.
Elke keer kreeg ik de vraag of ik wel wist waar ik aan begon. En nu ik zwanger ben, ben ik niet bang dat hij mijn kind ontvoerd?
İk ben al zovaak gewaarschuwd, voor slaag, onderdrukking.
En elke Turk die bij toeval mijn achternaam hoort komt met lof.
Masallah al 5 jaar samen, wat leuk.
Geen vragen, geen opmerkingen, niks.
Mijn man heeft vanuit 'de gemeenschap' ook geen commentaar gehad.
Mijn schoonvader is een bekend gezicht bij de Turkse gemeenschap ivm zijn werk. Veel mensen weten van zijn Nederlandse schoondochter en vinden het alleen maar leuk.
Alle warmte die ik in die 5 jaar al ontvang is enkel van de kant van mijn man.
Of de mensen nou streng in de leer zijn of vrij, iedereen heeft me in hun armen gesloten.
İk zeg maar even niks meer over de 'tolerantie' van de Nederlandse kant.
Wil nog wat slapen.
Ondanks dat dit verhaal ver van mijn bed ligt, ben ik er wel door geraakt. En ik kan het me zomaar voorstellen hoe het is gegaan.
Al ben je 'vrienden' verloren door jouw keuze, je hebt wel voor jezelf gekozen. Iets waar ik veel respect voor heb.
Punt is: mensen willen zich maar wat graag bemoeien met dingen waar ze totaal geen weet van hebben en trekken daar hun (verkeerde) conclusies uit.
dinsdag 13 november 2012 om 10:40
quote:Kuzu schreef op 13 november 2012 @ 04:27:
Martyr ben met een Turk getrouwd.
Sinds we samen zijn (5 jaar) heel veel commentaar gehad, heel veel contacten verloren.
Mensen die ik als tolerant beschouwde kwamen met de meest harde opmerkingen.
Geen vragen, er heeft me nog nooit iemand iets gevraagd op een open manier, alleen suggestief over hoofddoeken, besnijdenis en of ik nog wel mag werken. En ga nog maar even door..
İk woon niet in een achterlijk boerendorp maar in een aardig grote stad. Word anders behandeld sinds ik met mijn man omga.
Elke grote stap in ons leven, van imam nikahi tot ons wettelijk huwelijk, bruiloft en mijn zwangerschap bleken selectierondes waarin 'vrienden' het af lieten weten.
Elke keer kreeg ik de vraag of ik wel wist waar ik aan begon. En nu ik zwanger ben, ben ik niet bang dat hij mijn kind ontvoerd?
İk ben al zovaak gewaarschuwd, voor slaag, onderdrukking.
En elke Turk die bij toeval mijn achternaam hoort komt met lof.
Masallah al 5 jaar samen, wat leuk.
Geen vragen, geen opmerkingen, niks.
Mijn man heeft vanuit 'de gemeenschap' ook geen commentaar gehad.
Mijn schoonvader is een bekend gezicht bij de Turkse gemeenschap ivm zijn werk. Veel mensen weten van zijn Nederlandse schoondochter en vinden het alleen maar leuk.
Alle warmte die ik in die 5 jaar al ontvang is enkel van de kant van mijn man.
Of de mensen nou streng in de leer zijn of vrij, iedereen heeft me in hun armen gesloten.
İk zeg maar even niks meer over de 'tolerantie' van de Nederlandse kant.
Wil nog wat slapen.zo leer je je echte vrienden kennen...toch?
Martyr ben met een Turk getrouwd.
Sinds we samen zijn (5 jaar) heel veel commentaar gehad, heel veel contacten verloren.
Mensen die ik als tolerant beschouwde kwamen met de meest harde opmerkingen.
Geen vragen, er heeft me nog nooit iemand iets gevraagd op een open manier, alleen suggestief over hoofddoeken, besnijdenis en of ik nog wel mag werken. En ga nog maar even door..
İk woon niet in een achterlijk boerendorp maar in een aardig grote stad. Word anders behandeld sinds ik met mijn man omga.
Elke grote stap in ons leven, van imam nikahi tot ons wettelijk huwelijk, bruiloft en mijn zwangerschap bleken selectierondes waarin 'vrienden' het af lieten weten.
Elke keer kreeg ik de vraag of ik wel wist waar ik aan begon. En nu ik zwanger ben, ben ik niet bang dat hij mijn kind ontvoerd?
İk ben al zovaak gewaarschuwd, voor slaag, onderdrukking.
En elke Turk die bij toeval mijn achternaam hoort komt met lof.
Masallah al 5 jaar samen, wat leuk.
Geen vragen, geen opmerkingen, niks.
Mijn man heeft vanuit 'de gemeenschap' ook geen commentaar gehad.
Mijn schoonvader is een bekend gezicht bij de Turkse gemeenschap ivm zijn werk. Veel mensen weten van zijn Nederlandse schoondochter en vinden het alleen maar leuk.
Alle warmte die ik in die 5 jaar al ontvang is enkel van de kant van mijn man.
Of de mensen nou streng in de leer zijn of vrij, iedereen heeft me in hun armen gesloten.
İk zeg maar even niks meer over de 'tolerantie' van de Nederlandse kant.
Wil nog wat slapen.zo leer je je echte vrienden kennen...toch?
dinsdag 13 november 2012 om 10:45
quote:Kuzu schreef op 13 november 2012 @ 10:27:
Glaas beer, wat denk jij te merken dan bij iemand als ik?
In welke zin dat 'het geloof' mijn gedrag/vriendin zijn beinvloed, bedoel ik?
het feit dat je je conformeert naar een geloof omdat je een persoon met dat geloof leuk vindt, en niet uit ideologisch oogpunt. (ja dit is een aanname, maar ik kan me niet voorstellen dat je opeens iets fundamenteel anders gelooft dan 5 jaar terug).
Nogmaals, je zou best dezelfde zijn gebleven qua innerlijke kenmerken, maar je hebt vast ook concessies gedaan richting de islam om uberhaupt te mogen trouwen. Ik vind dat die noodzaak er niet moet zijn, en dat je daar volledig vrij in moet kunnen zijn. Ik vind dat iemand die toch ingrijpende veranderingen in zijn haar levenswijze toeslaat alleen omdat de partner in land x is geboren zo vergaand dat ik het gewoon niet kan begrijpen. Een vriend(in) die je in zijn of haar belangrijkste kenmerk voor mij onbegrijpelijk is, daarmee kan ik geen diepe vertrouwensband opbouwen. Ik kan het proberen, maar het bloedt toch wel dood. Dan ben ik liever eerlijk en geef ik mijn oprechte mening.
Had je schoonfamilie je net zo geaccepteerd als je geen islamitische eed had afgelegd?
Glaas beer, wat denk jij te merken dan bij iemand als ik?
In welke zin dat 'het geloof' mijn gedrag/vriendin zijn beinvloed, bedoel ik?
het feit dat je je conformeert naar een geloof omdat je een persoon met dat geloof leuk vindt, en niet uit ideologisch oogpunt. (ja dit is een aanname, maar ik kan me niet voorstellen dat je opeens iets fundamenteel anders gelooft dan 5 jaar terug).
Nogmaals, je zou best dezelfde zijn gebleven qua innerlijke kenmerken, maar je hebt vast ook concessies gedaan richting de islam om uberhaupt te mogen trouwen. Ik vind dat die noodzaak er niet moet zijn, en dat je daar volledig vrij in moet kunnen zijn. Ik vind dat iemand die toch ingrijpende veranderingen in zijn haar levenswijze toeslaat alleen omdat de partner in land x is geboren zo vergaand dat ik het gewoon niet kan begrijpen. Een vriend(in) die je in zijn of haar belangrijkste kenmerk voor mij onbegrijpelijk is, daarmee kan ik geen diepe vertrouwensband opbouwen. Ik kan het proberen, maar het bloedt toch wel dood. Dan ben ik liever eerlijk en geef ik mijn oprechte mening.
Had je schoonfamilie je net zo geaccepteerd als je geen islamitische eed had afgelegd?
dinsdag 13 november 2012 om 10:50
quote:glaas_beer schreef op 13 november 2012 @ 10:45:
[...]
het feit dat je je conformeert naar een geloof omdat je een persoon met dat geloof leuk vindt, en niet uit ideologisch oogpunt. (ja dit is een aanname, maar ik kan me niet voorstellen dat je opeens iets fundamenteel anders gelooft dan 5 jaar terug).
Nogmaals, je zou best dezelfde zijn gebleven qua innerlijke kenmerken, maar je hebt vast ook concessies gedaan richting de islam om uberhaupt te mogen trouwen. Ik vind dat die noodzaak er niet moet zijn, en dat je daar volledig vrij in moet kunnen zijn. Ik vind dat iemand die toch ingrijpende veranderingen in zijn haar levenswijze toeslaat alleen omdat de partner in land x is geboren zo vergaand dat ik het gewoon niet kan begrijpen. Een vriend(in) die je in zijn of haar belangrijkste kenmerk voor mij onbegrijpelijk is, daarmee kan ik geen diepe vertrouwensband opbouwen. Ik kan het proberen, maar het bloedt toch wel dood. Dan ben ik liever eerlijk en geef ik mijn oprechte mening.
Had je schoonfamilie je net zo geaccepteerd als je geen islamitische eed had afgelegd?Laten we jouw standpunt voor waar aannemen. Is dat dan een reden om je vrienden te laten vallen? Je laat ze toch ook niet vallen als ze een andere politieke voorkeur hebben dan jij? Of misschien ook wel...
[...]
het feit dat je je conformeert naar een geloof omdat je een persoon met dat geloof leuk vindt, en niet uit ideologisch oogpunt. (ja dit is een aanname, maar ik kan me niet voorstellen dat je opeens iets fundamenteel anders gelooft dan 5 jaar terug).
Nogmaals, je zou best dezelfde zijn gebleven qua innerlijke kenmerken, maar je hebt vast ook concessies gedaan richting de islam om uberhaupt te mogen trouwen. Ik vind dat die noodzaak er niet moet zijn, en dat je daar volledig vrij in moet kunnen zijn. Ik vind dat iemand die toch ingrijpende veranderingen in zijn haar levenswijze toeslaat alleen omdat de partner in land x is geboren zo vergaand dat ik het gewoon niet kan begrijpen. Een vriend(in) die je in zijn of haar belangrijkste kenmerk voor mij onbegrijpelijk is, daarmee kan ik geen diepe vertrouwensband opbouwen. Ik kan het proberen, maar het bloedt toch wel dood. Dan ben ik liever eerlijk en geef ik mijn oprechte mening.
Had je schoonfamilie je net zo geaccepteerd als je geen islamitische eed had afgelegd?Laten we jouw standpunt voor waar aannemen. Is dat dan een reden om je vrienden te laten vallen? Je laat ze toch ook niet vallen als ze een andere politieke voorkeur hebben dan jij? Of misschien ook wel...
dinsdag 13 november 2012 om 11:14
quote:devima schreef op 13 november 2012 @ 10:15:
[...]
Absoluut. Mijn reactie was ook eigenlijk meer op gericht dat de Turk als tolerant wordt neergezet in tegenstelling tot de Nederlander.Ja precies daar haakte ik ook op in, mijn ouders zijn niet Nederlands dus vandaar ook mijn ervaring als voorbeeld.
[...]
Absoluut. Mijn reactie was ook eigenlijk meer op gericht dat de Turk als tolerant wordt neergezet in tegenstelling tot de Nederlander.Ja precies daar haakte ik ook op in, mijn ouders zijn niet Nederlands dus vandaar ook mijn ervaring als voorbeeld.
dinsdag 13 november 2012 om 11:14
@Weetgeenraad, Nee, maar ik zou wel behoorlijk mijn wenkbrauw optrekken wel als ze opeens links wordt als ze rechts was omdat haar man links is en hij dat verlangt. Het zegt mijns inziens over je (gebrek aan) eigen mening. Maar politieke voorkeur is een opinie, religie is een levenswijze, dat is nog iets anders vind ik.
Blijkbaar hebben veel mensen hier een voorkeur voor je eigen mening verbloemen en hypocriet een vriendschap doorzetten. Tja ik denk daar gewoon anders over
Blijkbaar hebben veel mensen hier een voorkeur voor je eigen mening verbloemen en hypocriet een vriendschap doorzetten. Tja ik denk daar gewoon anders over
dinsdag 13 november 2012 om 11:27
quote:glaas_beer schreef op 13 november 2012 @ 10:45:
[...]
het feit dat je je conformeert naar een geloof omdat je een persoon met dat geloof leuk vindt, en niet uit ideologisch oogpunt. (ja dit is een aanname, maar ik kan me niet voorstellen dat je opeens iets fundamenteel anders gelooft dan 5 jaar terug).
Nogmaals, je zou best dezelfde zijn gebleven qua innerlijke kenmerken, maar je hebt vast ook concessies gedaan richting de islam om uberhaupt te mogen trouwen. Ik vind dat die noodzaak er niet moet zijn, en dat je daar volledig vrij in moet kunnen zijn. Ik vind dat iemand die toch ingrijpende veranderingen in zijn haar levenswijze toeslaat alleen omdat de partner in land x is geboren zo vergaand dat ik het gewoon niet kan begrijpen. Een vriend(in) die je in zijn of haar belangrijkste kenmerk voor mij onbegrijpelijk is, daarmee kan ik geen diepe vertrouwensband opbouwen. Ik kan het proberen, maar het bloedt toch wel dood. Dan ben ik liever eerlijk en geef ik mijn oprechte mening.
Had je schoonfamilie je net zo geaccepteerd als je geen islamitische eed had afgelegd?
Ik was al geaccepteerd, m'n man en ik waren toen al 2 jaar samen.
Het hele bekeringsverhaal had van hen (man+schooonfamilie) niet gehoeven.
Ik was voor ik mijn man leerde kennen al zoals ik nu ben.
Was bezig met verdiepen in de Islam maar dat is eigenlijk gekomen door Pim Fortuyn, toen hij zei dat hij het een achterlijk geloof vond, en veel mensen daar in meegingen ging ik me afvragen hoe het in elkaar zat.
Mijn ouders vonden dat ik dat vooral moet doen, verdiep je eerst voor je ergens een mening over hebt, dat idee.
Ik ben toen niet bekeerd, de mensen die ik leerde kennen waren ook bekeerlingen maar ontzettend fanatiek, dat vond ik niet passen bij mijzelf en mijn eigen normen/waarden/kijk op de Islam.
Mijn man houdt zich niet zoveel met het geloof bezig.
Hij is ook niet degene die mij over moest halen om te bekeren, hij heeft alleen tegen zijn ouders gezegd dat ik dat wou.
Als ik er niks over had gevraagd/gezegd was het ook niet ter sprake gekomen.
[...]
het feit dat je je conformeert naar een geloof omdat je een persoon met dat geloof leuk vindt, en niet uit ideologisch oogpunt. (ja dit is een aanname, maar ik kan me niet voorstellen dat je opeens iets fundamenteel anders gelooft dan 5 jaar terug).
Nogmaals, je zou best dezelfde zijn gebleven qua innerlijke kenmerken, maar je hebt vast ook concessies gedaan richting de islam om uberhaupt te mogen trouwen. Ik vind dat die noodzaak er niet moet zijn, en dat je daar volledig vrij in moet kunnen zijn. Ik vind dat iemand die toch ingrijpende veranderingen in zijn haar levenswijze toeslaat alleen omdat de partner in land x is geboren zo vergaand dat ik het gewoon niet kan begrijpen. Een vriend(in) die je in zijn of haar belangrijkste kenmerk voor mij onbegrijpelijk is, daarmee kan ik geen diepe vertrouwensband opbouwen. Ik kan het proberen, maar het bloedt toch wel dood. Dan ben ik liever eerlijk en geef ik mijn oprechte mening.
Had je schoonfamilie je net zo geaccepteerd als je geen islamitische eed had afgelegd?
Ik was al geaccepteerd, m'n man en ik waren toen al 2 jaar samen.
Het hele bekeringsverhaal had van hen (man+schooonfamilie) niet gehoeven.
Ik was voor ik mijn man leerde kennen al zoals ik nu ben.
Was bezig met verdiepen in de Islam maar dat is eigenlijk gekomen door Pim Fortuyn, toen hij zei dat hij het een achterlijk geloof vond, en veel mensen daar in meegingen ging ik me afvragen hoe het in elkaar zat.
Mijn ouders vonden dat ik dat vooral moet doen, verdiep je eerst voor je ergens een mening over hebt, dat idee.
Ik ben toen niet bekeerd, de mensen die ik leerde kennen waren ook bekeerlingen maar ontzettend fanatiek, dat vond ik niet passen bij mijzelf en mijn eigen normen/waarden/kijk op de Islam.
Mijn man houdt zich niet zoveel met het geloof bezig.
Hij is ook niet degene die mij over moest halen om te bekeren, hij heeft alleen tegen zijn ouders gezegd dat ik dat wou.
Als ik er niks over had gevraagd/gezegd was het ook niet ter sprake gekomen.
dinsdag 13 november 2012 om 11:30
quote:glaas_beer schreef op 13 november 2012 @ 11:14:
@Weetgeenraad, Nee, maar ik zou wel behoorlijk mijn wenkbrauw optrekken wel als ze opeens links wordt als ze rechts was omdat haar man links is en hij dat verlangt. Het zegt mijns inziens over je (gebrek aan) eigen mening. Maar politieke voorkeur is een opinie, religie is een levenswijze, dat is nog iets anders vind ik.
Blijkbaar hebben veel mensen hier een voorkeur voor je eigen mening verbloemen en hypocriet een vriendschap doorzetten. Tja ik denk daar gewoon anders overok, nu begrijp ik je beter. Zolang het een keuze op papier is vind ik het niet zo erg. Daardoor verandert je levenswijze niet, het is meer om "aan de eisen te voldoen". Maar je kunt je levenswijze dusdanig wijzigen dat het vriendschap onder vuur komt te staan....tja daswatanders..
@Weetgeenraad, Nee, maar ik zou wel behoorlijk mijn wenkbrauw optrekken wel als ze opeens links wordt als ze rechts was omdat haar man links is en hij dat verlangt. Het zegt mijns inziens over je (gebrek aan) eigen mening. Maar politieke voorkeur is een opinie, religie is een levenswijze, dat is nog iets anders vind ik.
Blijkbaar hebben veel mensen hier een voorkeur voor je eigen mening verbloemen en hypocriet een vriendschap doorzetten. Tja ik denk daar gewoon anders overok, nu begrijp ik je beter. Zolang het een keuze op papier is vind ik het niet zo erg. Daardoor verandert je levenswijze niet, het is meer om "aan de eisen te voldoen". Maar je kunt je levenswijze dusdanig wijzigen dat het vriendschap onder vuur komt te staan....tja daswatanders..
dinsdag 13 november 2012 om 11:31
quote:glaas_beer schreef op 13 november 2012 @ 10:45:
[...]
het feit dat je je conformeert naar een geloof omdat je een persoon met dat geloof leuk vindt, en niet uit ideologisch oogpunt. (ja dit is een aanname, maar ik kan me niet voorstellen dat je opeens iets fundamenteel anders gelooft dan 5 jaar terug).
Nogmaals, je zou best dezelfde zijn gebleven qua innerlijke kenmerken, maar je hebt vast ook concessies gedaan richting de islam om uberhaupt te mogen trouwen. Ik vind dat die noodzaak er niet moet zijn, en dat je daar volledig vrij in moet kunnen zijn. Ik vind dat iemand die toch ingrijpende veranderingen in zijn haar levenswijze toeslaat alleen omdat de partner in land x is geboren zo vergaand dat ik het gewoon niet kan begrijpen. Een vriend(in) die je in zijn of haar belangrijkste kenmerk voor mij onbegrijpelijk is, daarmee kan ik geen diepe vertrouwensband opbouwen. Ik kan het proberen, maar het bloedt toch wel dood. Dan ben ik liever eerlijk en geef ik mijn oprechte mening.
Had je schoonfamilie je net zo geaccepteerd als je geen islamitische eed had afgelegd?
Glaas, dat jij het er niet mee eens bent dat Kuzu zich heeft laten bekeren is toch nog geen reden om de vriendschap maar te verbreken? Ook al denk je dat ze een stomme beslissing neemt. Vrienden van mij doen domme dingen. Eentje koopt bijvoorbeeld een BMW-cabriolet, de ander heeft net een kast van een huis gekocht, aflossingsvrij. Dom dom dom, ik kan er met mijn kop niet bij zo stom in deze crisistijd, maar toch blijven het mijn vrienden.
Waarom kun jij een Kuzu niet gelijk behandelen?
[...]
het feit dat je je conformeert naar een geloof omdat je een persoon met dat geloof leuk vindt, en niet uit ideologisch oogpunt. (ja dit is een aanname, maar ik kan me niet voorstellen dat je opeens iets fundamenteel anders gelooft dan 5 jaar terug).
Nogmaals, je zou best dezelfde zijn gebleven qua innerlijke kenmerken, maar je hebt vast ook concessies gedaan richting de islam om uberhaupt te mogen trouwen. Ik vind dat die noodzaak er niet moet zijn, en dat je daar volledig vrij in moet kunnen zijn. Ik vind dat iemand die toch ingrijpende veranderingen in zijn haar levenswijze toeslaat alleen omdat de partner in land x is geboren zo vergaand dat ik het gewoon niet kan begrijpen. Een vriend(in) die je in zijn of haar belangrijkste kenmerk voor mij onbegrijpelijk is, daarmee kan ik geen diepe vertrouwensband opbouwen. Ik kan het proberen, maar het bloedt toch wel dood. Dan ben ik liever eerlijk en geef ik mijn oprechte mening.
Had je schoonfamilie je net zo geaccepteerd als je geen islamitische eed had afgelegd?
Glaas, dat jij het er niet mee eens bent dat Kuzu zich heeft laten bekeren is toch nog geen reden om de vriendschap maar te verbreken? Ook al denk je dat ze een stomme beslissing neemt. Vrienden van mij doen domme dingen. Eentje koopt bijvoorbeeld een BMW-cabriolet, de ander heeft net een kast van een huis gekocht, aflossingsvrij. Dom dom dom, ik kan er met mijn kop niet bij zo stom in deze crisistijd, maar toch blijven het mijn vrienden.
Waarom kun jij een Kuzu niet gelijk behandelen?
dinsdag 13 november 2012 om 11:55
quote:Beauke schreef op 13 november 2012 @ 10:15:
Israel een homovriendelijk land?
http://vorige.nrc.nl/article2317353.ece
Natuurlijk meer homovriendelijk dan de omringende landen, maar er valt nog een hoop te verbeteren. Ze kunnen niet tippen aan NL.
Oh is dat zo?
Jij roept ook maar wat zeg. Wat een onzin.
Ten eerst link je een oud artikel van de bekende anti-Israëlkrant, het NRC: over het wel of niet doorgaan van de gaypride van 2008.
Ten tweede is Tel Aviv dit jaar uitgeroepen tot 'world's top gay city', waarbij Tel Aviv gay capitals als New York, London, Sao Paulo, Toronto, Madrid en San Fransisco ver voorbij gestreeft is!
Artikel uit The New York Daily News: Tel Aviv is the world's top gay city
Youtube: Israel Gay Pride Parade 2012
Israel een homovriendelijk land?
http://vorige.nrc.nl/article2317353.ece
Natuurlijk meer homovriendelijk dan de omringende landen, maar er valt nog een hoop te verbeteren. Ze kunnen niet tippen aan NL.
Oh is dat zo?
Jij roept ook maar wat zeg. Wat een onzin.
Ten eerst link je een oud artikel van de bekende anti-Israëlkrant, het NRC: over het wel of niet doorgaan van de gaypride van 2008.
Ten tweede is Tel Aviv dit jaar uitgeroepen tot 'world's top gay city', waarbij Tel Aviv gay capitals als New York, London, Sao Paulo, Toronto, Madrid en San Fransisco ver voorbij gestreeft is!
Artikel uit The New York Daily News: Tel Aviv is the world's top gay city
Youtube: Israel Gay Pride Parade 2012
dinsdag 13 november 2012 om 12:03
quote:glaas_beer schreef op 13 november 2012 @ 10:20:
[...]
Tuurlijk heeft het wel invloed. Uiteraard kan ik blijven doen wat ik deed, maar zij draagt niet of nauwelijks meer bij in mijn leven bij zo'n keuze. Een vriendschap is het delen van interesses. Een vriendschap moet in mijn optiek iets zijn dat aan beide levens iets toevoegt. Je vrienden hebben dezelfde waarden, dezelfde soort interesses enzovoorts. Iemand die zijn of haar leven conformeert aan iets waar ik totaal geen interesse in heb, voegt derhalve weinig toe. Dat betekent niet dat ik haar verder veroordeel. Ze moet doen wat ze wilt, maar ik kan weinig bijvoegen aan haar leven, en andersom. Dat is gewoon een constatering. Wat heeft het voor zin om hypocriet aan een vriendschap te blijven werken welke niet veel meer is dan een fata morgana.
Ik ben zeer sceptisch naar iedere religie en ik heb derhalve ook geen gelovige vrienden, waarschijnlijk vooral onbewust, ik heb er namelijk geen raakvlakken mee.
Een vriendschap is het delen van interesses Alle interesses, ga je ook zo met relaties om, moet je in alles hetzelfde zijn? Geen religie en cultuur mag iemand deels een andere cultuur hebben?
Mijn ouders zijn gelovig en wij niet en dat gaat tegenwoordig, ook al is dat niet altijd zo geweest, prima.
Er zijn een heleboel dingen die ik nl. wel leuk aan ze vind. Ik snap werkelijk waar niet wat het probleem kan zijn.
Wat doe je met vriendinnen, discussiëren over politiek, praten over elkaars carrière, elkaar steunen in moeilijke tijden, bioscoopje hier etentje daar, een knuffel als het nodig is, soms ben je elkaar zat. Praten over relaties etc etc.
Als er iemand wil trouwen in de kerk en een kind wil laten dopen, prima privé keuze. Ik ga wel in die kerk zitten hoor.Ik zie dat niet als belasting of opdringen van geloof maar als een eer dat iemand mijn aanwezigheid bij iets wat voor die persoon belangrijk is als waardevol ziet.
Net zo raar als zeggen dat je geen homoseksuele vrienden hebt omdat jij wel op het andere geslacht valt.
Ik denk dat ik meer gemeen heb met een huis tuin en keuken moslima die ambitieus en veelal dezelfde interesses heeft dan met een mede atheïst die alles en iedereen afwijst op grond van het geloof omdat er geen god bestaat. Wij geloven toch ook?
Maar goed ieder zijn ding, ik veroordeel je niet hoor, dat recht heb ik niet. Ik kijk er gewoon anders tegen aan.
[...]
Tuurlijk heeft het wel invloed. Uiteraard kan ik blijven doen wat ik deed, maar zij draagt niet of nauwelijks meer bij in mijn leven bij zo'n keuze. Een vriendschap is het delen van interesses. Een vriendschap moet in mijn optiek iets zijn dat aan beide levens iets toevoegt. Je vrienden hebben dezelfde waarden, dezelfde soort interesses enzovoorts. Iemand die zijn of haar leven conformeert aan iets waar ik totaal geen interesse in heb, voegt derhalve weinig toe. Dat betekent niet dat ik haar verder veroordeel. Ze moet doen wat ze wilt, maar ik kan weinig bijvoegen aan haar leven, en andersom. Dat is gewoon een constatering. Wat heeft het voor zin om hypocriet aan een vriendschap te blijven werken welke niet veel meer is dan een fata morgana.
Ik ben zeer sceptisch naar iedere religie en ik heb derhalve ook geen gelovige vrienden, waarschijnlijk vooral onbewust, ik heb er namelijk geen raakvlakken mee.
Een vriendschap is het delen van interesses Alle interesses, ga je ook zo met relaties om, moet je in alles hetzelfde zijn? Geen religie en cultuur mag iemand deels een andere cultuur hebben?
Mijn ouders zijn gelovig en wij niet en dat gaat tegenwoordig, ook al is dat niet altijd zo geweest, prima.
Er zijn een heleboel dingen die ik nl. wel leuk aan ze vind. Ik snap werkelijk waar niet wat het probleem kan zijn.
Wat doe je met vriendinnen, discussiëren over politiek, praten over elkaars carrière, elkaar steunen in moeilijke tijden, bioscoopje hier etentje daar, een knuffel als het nodig is, soms ben je elkaar zat. Praten over relaties etc etc.
Als er iemand wil trouwen in de kerk en een kind wil laten dopen, prima privé keuze. Ik ga wel in die kerk zitten hoor.Ik zie dat niet als belasting of opdringen van geloof maar als een eer dat iemand mijn aanwezigheid bij iets wat voor die persoon belangrijk is als waardevol ziet.
Net zo raar als zeggen dat je geen homoseksuele vrienden hebt omdat jij wel op het andere geslacht valt.
Ik denk dat ik meer gemeen heb met een huis tuin en keuken moslima die ambitieus en veelal dezelfde interesses heeft dan met een mede atheïst die alles en iedereen afwijst op grond van het geloof omdat er geen god bestaat. Wij geloven toch ook?
Maar goed ieder zijn ding, ik veroordeel je niet hoor, dat recht heb ik niet. Ik kijk er gewoon anders tegen aan.
dinsdag 13 november 2012 om 12:19
Mijn ouders geloven ook niet.
Maar ze respecteren iedereen.
Kan me nog wel herinneren, toen ze jaren terug in Turkije waren tijdens de Ramadan. Ze wisten niet dat het Ramadan was.
Op een gegeven moment zaten ze savonds samen met de lokale bewoners op een groot plein voor een moskee, toen er weer gegeten mocht worden kregen mijn ouders van iedereen hapjes toegestopt. Mensen waren ontroerd dat mijn ouders dat moment met ze deelden en mijn ouders waren op hun manier ontroerd, dat ze hier bij waren.
Afgelopen voorjaar waren we (man en ik) samen met mijn ouders in Istanbul. Mijn moeder en ik waren in een moskee toen het gebed begon, we zijn blijven zitten en mijn moeder praat er nu nog over, hoe mooi en vreedzaam alles eraan toeging.
Je hoeft niet in hetzelfde te geloven om het leuk met elkaar te hebben.
Mijn ouders vonden het geweldig om voor het eerst Suikerfeest mee te maken bij mijn schoonouders, en mijn schoonouders gingen op hun beurt gourmetten bij mijn ouders met Kerst.
Van beide kanten praten ze er nu nog over, hoe leuk het was en hoe fijn dat 2 culturen hand in hand kunnen gaan.
Maar ze respecteren iedereen.
Kan me nog wel herinneren, toen ze jaren terug in Turkije waren tijdens de Ramadan. Ze wisten niet dat het Ramadan was.
Op een gegeven moment zaten ze savonds samen met de lokale bewoners op een groot plein voor een moskee, toen er weer gegeten mocht worden kregen mijn ouders van iedereen hapjes toegestopt. Mensen waren ontroerd dat mijn ouders dat moment met ze deelden en mijn ouders waren op hun manier ontroerd, dat ze hier bij waren.
Afgelopen voorjaar waren we (man en ik) samen met mijn ouders in Istanbul. Mijn moeder en ik waren in een moskee toen het gebed begon, we zijn blijven zitten en mijn moeder praat er nu nog over, hoe mooi en vreedzaam alles eraan toeging.
Je hoeft niet in hetzelfde te geloven om het leuk met elkaar te hebben.
Mijn ouders vonden het geweldig om voor het eerst Suikerfeest mee te maken bij mijn schoonouders, en mijn schoonouders gingen op hun beurt gourmetten bij mijn ouders met Kerst.
Van beide kanten praten ze er nu nog over, hoe leuk het was en hoe fijn dat 2 culturen hand in hand kunnen gaan.
dinsdag 13 november 2012 om 12:31
quote:Kuzu schreef op 13 november 2012 @ 12:19:
Mijn ouders geloven ook niet.
Maar ze respecteren iedereen.
Kan me nog wel herinneren, toen ze jaren terug in Turkije waren tijdens de Ramadan. Ze wisten niet dat het Ramadan was.
Op een gegeven moment zaten ze savonds samen met de lokale bewoners op een groot plein voor een moskee, toen er weer gegeten mocht worden kregen mijn ouders van iedereen hapjes toegestopt. Mensen waren ontroerd dat mijn ouders dat moment met ze deelden en mijn ouders waren op hun manier ontroerd, dat ze hier bij waren.
Afgelopen voorjaar waren we (man en ik) samen met mijn ouders in Istanbul. Mijn moeder en ik waren in een moskee toen het gebed begon, we zijn blijven zitten en mijn moeder praat er nu nog over, hoe mooi en vreedzaam alles eraan toeging.
Je hoeft niet in hetzelfde te geloven om het leuk met elkaar te hebben.
Mijn ouders vonden het geweldig om voor het eerst Suikerfeest mee te maken bij mijn schoonouders, en mijn schoonouders gingen op hun beurt gourmetten bij mijn ouders met Kerst.
Van beide kanten praten ze er nu nog over, hoe leuk het was en hoe fijn dat 2 culturen hand in hand kunnen gaan.
Twee culturen kunnen ook hand in had gaan, maar daar heb je er dus ook twee voor nodig die hand in hand willen.
Ik denk eerlijk gezegd niet dat iedere moslim familie mij met open armen ontvangt en ik denk dat mijn ouders een hartverzakking zouden krijgen als mijn partner moslim was. Op mijn beurt denk ik dat mijn schoonouders ook een paar keer met hun ogen zouden knipperen en het niet zouden waarderen als hun zoon zich zou moeten bekeren( niet waarderen is nog zacht uitgedrukt denk ik).
Ik denk dat tolerantie eerder uitzondering dan regel is in Nederland en dan niet in een specifieke bevolkingsgroep maar bij de meeste bevolkingsgroepen die uiteindelijk wel allemaal Nederlanders zijn.
Mijn ouders geloven ook niet.
Maar ze respecteren iedereen.
Kan me nog wel herinneren, toen ze jaren terug in Turkije waren tijdens de Ramadan. Ze wisten niet dat het Ramadan was.
Op een gegeven moment zaten ze savonds samen met de lokale bewoners op een groot plein voor een moskee, toen er weer gegeten mocht worden kregen mijn ouders van iedereen hapjes toegestopt. Mensen waren ontroerd dat mijn ouders dat moment met ze deelden en mijn ouders waren op hun manier ontroerd, dat ze hier bij waren.
Afgelopen voorjaar waren we (man en ik) samen met mijn ouders in Istanbul. Mijn moeder en ik waren in een moskee toen het gebed begon, we zijn blijven zitten en mijn moeder praat er nu nog over, hoe mooi en vreedzaam alles eraan toeging.
Je hoeft niet in hetzelfde te geloven om het leuk met elkaar te hebben.
Mijn ouders vonden het geweldig om voor het eerst Suikerfeest mee te maken bij mijn schoonouders, en mijn schoonouders gingen op hun beurt gourmetten bij mijn ouders met Kerst.
Van beide kanten praten ze er nu nog over, hoe leuk het was en hoe fijn dat 2 culturen hand in hand kunnen gaan.
Twee culturen kunnen ook hand in had gaan, maar daar heb je er dus ook twee voor nodig die hand in hand willen.
Ik denk eerlijk gezegd niet dat iedere moslim familie mij met open armen ontvangt en ik denk dat mijn ouders een hartverzakking zouden krijgen als mijn partner moslim was. Op mijn beurt denk ik dat mijn schoonouders ook een paar keer met hun ogen zouden knipperen en het niet zouden waarderen als hun zoon zich zou moeten bekeren( niet waarderen is nog zacht uitgedrukt denk ik).
Ik denk dat tolerantie eerder uitzondering dan regel is in Nederland en dan niet in een specifieke bevolkingsgroep maar bij de meeste bevolkingsgroepen die uiteindelijk wel allemaal Nederlanders zijn.
dinsdag 13 november 2012 om 12:31
dinsdag 13 november 2012 om 12:41
dinsdag 13 november 2012 om 12:45
dinsdag 13 november 2012 om 12:49
quote:Twinkle1001 schreef op 12 november 2012 @ 18:06:
[...]
[...]
Dit topic gaat over de islamcursus.
Maar goed, je wilt de joden erbij halen. Welnu, bij moslims zitten vrouwen apart in de moskee, apart op feesten en noem maar op.
Bij het joodse geloof is dat niet zo. Mannen en vrouwen zitten samen in de synagoge en ook de feesten zijn gewoon gemengd. Joden zijn totaal geïntegreerd. Kunnen we van moslims helaas niet zeggen.Dat klopt natuurlijk niet helemaal. Bij de liberale en soms ook bij de conservatieve Joden zitten mannen en vrouwen inderdaad door elkaar. Bij de orthodoxe Joden zitten mannen en vrouwen gescheiden in de Synagoge en worden ook huwelijksfeesten (deels) gescheiden doorgebracht. Ook daar bestaat er een groot onderscheid tussen man en vrouw. Net zoals bij conservatieve/orhodoxe christenen en moslims overigens.
[...]
[...]
Dit topic gaat over de islamcursus.
Maar goed, je wilt de joden erbij halen. Welnu, bij moslims zitten vrouwen apart in de moskee, apart op feesten en noem maar op.
Bij het joodse geloof is dat niet zo. Mannen en vrouwen zitten samen in de synagoge en ook de feesten zijn gewoon gemengd. Joden zijn totaal geïntegreerd. Kunnen we van moslims helaas niet zeggen.Dat klopt natuurlijk niet helemaal. Bij de liberale en soms ook bij de conservatieve Joden zitten mannen en vrouwen inderdaad door elkaar. Bij de orthodoxe Joden zitten mannen en vrouwen gescheiden in de Synagoge en worden ook huwelijksfeesten (deels) gescheiden doorgebracht. Ook daar bestaat er een groot onderscheid tussen man en vrouw. Net zoals bij conservatieve/orhodoxe christenen en moslims overigens.
dinsdag 13 november 2012 om 12:50
quote:ardni schreef op 13 november 2012 @ 12:03:
[...]
Een vriendschap is het delen van interesses Alle interesses, ga je ook zo met relaties om, moet je in alles hetzelfde zijn? Geen religie en cultuur mag iemand deels een andere cultuur hebben?
Mijn ouders zijn gelovig en wij niet en dat gaat tegenwoordig, ook al is dat niet altijd zo geweest, prima.
Er zijn een heleboel dingen die ik nl. wel leuk aan ze vind. Ik snap werkelijk waar niet wat het probleem kan zijn.
Wat doe je met vriendinnen, discussiëren over politiek, praten over elkaars carrière, elkaar steunen in moeilijke tijden, bioscoopje hier etentje daar, een knuffel als het nodig is, soms ben je elkaar zat. Praten over relaties etc etc.
Als er iemand wil trouwen in de kerk en een kind wil laten dopen, prima privé keuze. Ik ga wel in die kerk zitten hoor.Ik zie dat niet als belasting of opdringen van geloof maar als een eer dat iemand mijn aanwezigheid bij iets wat voor die persoon belangrijk is als waardevol ziet.
Net zo raar als zeggen dat je geen homoseksuele vrienden hebt omdat jij wel op het andere geslacht valt.
Ik denk dat ik meer gemeen heb met een huis tuin en keuken moslima die ambitieus en veelal dezelfde interesses heeft dan met een mede atheïst die alles en iedereen afwijst op grond van het geloof omdat er geen god bestaat. Wij geloven toch ook?
Maar goed ieder zijn ding, ik veroordeel je niet hoor, dat recht heb ik niet. Ik kijk er gewoon anders tegen aan.
Nou ja, het gaat me niet zo zeer om het islamitisch of links of rechts politiek georiënteerd, of culturele verschillen. Sterker nog dat verrijkt je leven zelfs. Echter zoals ik reeds vermelde, ben ik zeer sceptisch over religie en haar gebruiken.Ik kan me er nog enigszins in vinden indien je islamitisch bent opgevoed, dat je hier aan vasthoudt. Ik kan echter écht niet begrijpen dat je in deze tijd nog de actieve beslissing maakt om je te bekeren tot de islam. En al zeker als vrouw niet. Dat je je verdiept, en tolerant bent tov islam is nog wat anders dan je actief bekeren.
Religie zet ik derhalve ook op een ander niveau dan politieke voorkeur culturele bagage of wat dan ook.
Als kazu en haar man feitelijk niet zoveel met het geloof doen, waarom zou ze zich dan bekeren, of die eed afleggen. dát snap ik gewoon echt niet...dan is het toch allemaal een wassen neus?
wél moet ik toegeven dat ik wél bij een trouwerij van vrienden in de kerk aanwezig zou zijn, hoewel ik hier in feite ook niet echt voor ben (zeker als partners niet belijdend zijn). dus wat dat betreft heb je absoluut een punt.
De vergelijking met homo's gaat dan weer niet op, omdat geaardheid geen keuze is. Ik heb derhalve ook absoluut niets tegen homo's of lesbienes, en hen behandel ik exact zoals ik iedereen behandel.
Ik denk dat ik maar moet concluderen dat het misschien door mijn afkeer van religie komt, maar ik blijf er wel bij dat je dit maar beter gewoon kunt vertellen in plaats van tegen je gevoel ingaan en kunstmatig vrienden blijven.
[...]
Een vriendschap is het delen van interesses Alle interesses, ga je ook zo met relaties om, moet je in alles hetzelfde zijn? Geen religie en cultuur mag iemand deels een andere cultuur hebben?
Mijn ouders zijn gelovig en wij niet en dat gaat tegenwoordig, ook al is dat niet altijd zo geweest, prima.
Er zijn een heleboel dingen die ik nl. wel leuk aan ze vind. Ik snap werkelijk waar niet wat het probleem kan zijn.
Wat doe je met vriendinnen, discussiëren over politiek, praten over elkaars carrière, elkaar steunen in moeilijke tijden, bioscoopje hier etentje daar, een knuffel als het nodig is, soms ben je elkaar zat. Praten over relaties etc etc.
Als er iemand wil trouwen in de kerk en een kind wil laten dopen, prima privé keuze. Ik ga wel in die kerk zitten hoor.Ik zie dat niet als belasting of opdringen van geloof maar als een eer dat iemand mijn aanwezigheid bij iets wat voor die persoon belangrijk is als waardevol ziet.
Net zo raar als zeggen dat je geen homoseksuele vrienden hebt omdat jij wel op het andere geslacht valt.
Ik denk dat ik meer gemeen heb met een huis tuin en keuken moslima die ambitieus en veelal dezelfde interesses heeft dan met een mede atheïst die alles en iedereen afwijst op grond van het geloof omdat er geen god bestaat. Wij geloven toch ook?
Maar goed ieder zijn ding, ik veroordeel je niet hoor, dat recht heb ik niet. Ik kijk er gewoon anders tegen aan.
Nou ja, het gaat me niet zo zeer om het islamitisch of links of rechts politiek georiënteerd, of culturele verschillen. Sterker nog dat verrijkt je leven zelfs. Echter zoals ik reeds vermelde, ben ik zeer sceptisch over religie en haar gebruiken.Ik kan me er nog enigszins in vinden indien je islamitisch bent opgevoed, dat je hier aan vasthoudt. Ik kan echter écht niet begrijpen dat je in deze tijd nog de actieve beslissing maakt om je te bekeren tot de islam. En al zeker als vrouw niet. Dat je je verdiept, en tolerant bent tov islam is nog wat anders dan je actief bekeren.
Religie zet ik derhalve ook op een ander niveau dan politieke voorkeur culturele bagage of wat dan ook.
Als kazu en haar man feitelijk niet zoveel met het geloof doen, waarom zou ze zich dan bekeren, of die eed afleggen. dát snap ik gewoon echt niet...dan is het toch allemaal een wassen neus?
wél moet ik toegeven dat ik wél bij een trouwerij van vrienden in de kerk aanwezig zou zijn, hoewel ik hier in feite ook niet echt voor ben (zeker als partners niet belijdend zijn). dus wat dat betreft heb je absoluut een punt.
De vergelijking met homo's gaat dan weer niet op, omdat geaardheid geen keuze is. Ik heb derhalve ook absoluut niets tegen homo's of lesbienes, en hen behandel ik exact zoals ik iedereen behandel.
Ik denk dat ik maar moet concluderen dat het misschien door mijn afkeer van religie komt, maar ik blijf er wel bij dat je dit maar beter gewoon kunt vertellen in plaats van tegen je gevoel ingaan en kunstmatig vrienden blijven.
dinsdag 13 november 2012 om 13:04
quote:Twinkle1001 schreef op 13 november 2012 @ 12:41:
[...]
De momenten dat 2 culturen hand in hand gaan, draait het meestal om eten.
Maar dit terzijde.
Ja dat is echt waar!
Zo vonden een aantal mensen het eten op mijn bruiloft wel lekker maar de rest was toch echt te Turks.
Uuuhm, ja dat eten was ook écht Turks hoor.
[...]
De momenten dat 2 culturen hand in hand gaan, draait het meestal om eten.
Maar dit terzijde.
Ja dat is echt waar!
Zo vonden een aantal mensen het eten op mijn bruiloft wel lekker maar de rest was toch echt te Turks.
Uuuhm, ja dat eten was ook écht Turks hoor.
dinsdag 13 november 2012 om 13:06
quote:Twinkle1001 schreef op 13 november 2012 @ 11:55:
[...]
Oh is dat zo?
Jij roept ook maar wat zeg. Wat een onzin.
Ten eerst link je een oud artikel van de bekende anti-Israëlkrant, het NRC: over het wel of niet doorgaan van de gaypride van 2008.
Ten tweede is Tel Aviv dit jaar uitgeroepen tot 'world's top gay city', waarbij Tel Aviv gay capitals als New York, London, Sao Paulo, Toronto, Madrid en San Fransisco ver voorbij gestreeft is!
Artikel uit The New York Daily News: Tel Aviv is the world's top gay city
Youtube: Israel Gay Pride Parade 2012
[img]http://www.nydailynews.com/polopoly_fs/ ... /image.jpg[/img]
Ik roep helemaal niet maar wat. Tel Aviv is niet heel Israel, waar gewoon behoorlijk wat conservatieve mensen wonen die niks met homo's hebben. Nederland is toleranter, zeker weten.
Zie maar niet dat daar kussende mannen in soaps voorbij komen hoor.
http://www.nieuwsblad.be/ ... articleid=DMF20120612_147
De link: een artikel uit 2012.
[...]
Oh is dat zo?
Jij roept ook maar wat zeg. Wat een onzin.
Ten eerst link je een oud artikel van de bekende anti-Israëlkrant, het NRC: over het wel of niet doorgaan van de gaypride van 2008.
Ten tweede is Tel Aviv dit jaar uitgeroepen tot 'world's top gay city', waarbij Tel Aviv gay capitals als New York, London, Sao Paulo, Toronto, Madrid en San Fransisco ver voorbij gestreeft is!
Artikel uit The New York Daily News: Tel Aviv is the world's top gay city
Youtube: Israel Gay Pride Parade 2012
[img]http://www.nydailynews.com/polopoly_fs/ ... /image.jpg[/img]
Ik roep helemaal niet maar wat. Tel Aviv is niet heel Israel, waar gewoon behoorlijk wat conservatieve mensen wonen die niks met homo's hebben. Nederland is toleranter, zeker weten.
Zie maar niet dat daar kussende mannen in soaps voorbij komen hoor.
http://www.nieuwsblad.be/ ... articleid=DMF20120612_147
De link: een artikel uit 2012.
dinsdag 13 november 2012 om 13:10
http://www.cidi.nl/Israel ... ler-vooruit-.html?lang=en
Het homohuwelijk bestaat niet in Israel. In Israel zijn in 2009 homo's doodgeschoten omdat ze homo zijn. Is dat in Nederland gebeurd?
Nee, in NL is het toch homovriendelijker.
Nogmaals: omringende landen is het heel wat slechter gesteld. Maar ik vind niet dat ik onzin verkoop.
Het homohuwelijk bestaat niet in Israel. In Israel zijn in 2009 homo's doodgeschoten omdat ze homo zijn. Is dat in Nederland gebeurd?
Nee, in NL is het toch homovriendelijker.
Nogmaals: omringende landen is het heel wat slechter gesteld. Maar ik vind niet dat ik onzin verkoop.
dinsdag 13 november 2012 om 13:19
Glaas beer,
Dat we relatief weinig doen met ons geloof betekend niet dat we niet geloven.
Mijn man bezoekt bijv nooit een moskee, hij is toevallig met Suikerfeest geweest dit jaar maar dat doet hij anders ook niet.
We bidden niet 5 keer per dag, ik draag geen hoofddoek, etc.
Maar bepaalde dingen vinden we wel belangrijk, alleen beleven we dat thuis wel.
In principe 'merkt' niemand iets van ons geloof. Niet in de zin dat ik er stiekem over doe, maar het is gewoon geen big deal.
Binnen mijn schoonfamilie ook niet.
We komen het weekend vaak samen, maar dan doen we de dingen die de gemiddelde niet-moslim familie ook doet.
Bankhangen, tv kijken, met mooi weer barbecuen, een dagje weg, gezellig eten samen.
Gewoon, normaal.
Net echte mensen, zeg maar .
Dat we relatief weinig doen met ons geloof betekend niet dat we niet geloven.
Mijn man bezoekt bijv nooit een moskee, hij is toevallig met Suikerfeest geweest dit jaar maar dat doet hij anders ook niet.
We bidden niet 5 keer per dag, ik draag geen hoofddoek, etc.
Maar bepaalde dingen vinden we wel belangrijk, alleen beleven we dat thuis wel.
In principe 'merkt' niemand iets van ons geloof. Niet in de zin dat ik er stiekem over doe, maar het is gewoon geen big deal.
Binnen mijn schoonfamilie ook niet.
We komen het weekend vaak samen, maar dan doen we de dingen die de gemiddelde niet-moslim familie ook doet.
Bankhangen, tv kijken, met mooi weer barbecuen, een dagje weg, gezellig eten samen.
Gewoon, normaal.
Net echte mensen, zeg maar .
dinsdag 13 november 2012 om 13:30
Glas Beer: je hebt een zeer duidelijke mening over religieuzen en moslims in het bijzonder, maar schrijft er in het dagelijks leven niet mee om te gaan, en alleen maar atheistische vrienden te hebben. Waar baseer je dit allemaal op dan? Je slaat echt een beetje door: alsof iemand compleet veranderd na een bekering. Misschien zijn er in jouw omgeving ook mensen die geloven en dus eigenlijk religieus zijn, maar dat voor zich houden. Op het moment dat ze het aan jou vertellen slaat jouw mening over die persoon dus 180 graden om. Vreemd hoor.
