Actueel
alle pijlers
Islamcursus
maandag 12 november 2012 om 10:08
http://www.ad.nl/ad/nl/10 ... ursus-voor-iedereen.dhtml
Weet niet zo goed wat ik hiervan moet denken. Aan de ene kant denk ik: oke, het is misschien wel leerzaam en het kan helpen om vooroordelen weg te nemen. Aan de andere kant denk ik: er zijn zat cursussen die zij kunnen volgen. Homofobie, Nederlandse taal e.d.
Wat vinden jullie ervan?
Weet niet zo goed wat ik hiervan moet denken. Aan de ene kant denk ik: oke, het is misschien wel leerzaam en het kan helpen om vooroordelen weg te nemen. Aan de andere kant denk ik: er zijn zat cursussen die zij kunnen volgen. Homofobie, Nederlandse taal e.d.
Wat vinden jullie ervan?
dinsdag 13 november 2012 om 14:28
quote:Kuzu schreef op 13 november 2012 @ 04:27:
Martyr ben met een Turk getrouwd.
Sinds we samen zijn (5 jaar) heel veel commentaar gehad, heel veel contacten verloren.
Mensen die ik als tolerant beschouwde kwamen met de meest harde opmerkingen.
Geen vragen, er heeft me nog nooit iemand iets gevraagd op een open manier, alleen suggestief over hoofddoeken, besnijdenis en of ik nog wel mag werken. En ga nog maar even door..
İk woon niet in een achterlijk boerendorp maar in een aardig grote stad. Word anders behandeld sinds ik met mijn man omga.
Elke grote stap in ons leven, van imam nikahi tot ons wettelijk huwelijk, bruiloft en mijn zwangerschap bleken selectierondes waarin 'vrienden' het af lieten weten.
Elke keer kreeg ik de vraag of ik wel wist waar ik aan begon. En nu ik zwanger ben, ben ik niet bang dat hij mijn kind ontvoerd?
İk ben al zovaak gewaarschuwd, voor slaag, onderdrukking.
En elke Turk die bij toeval mijn achternaam hoort komt met lof.
Masallah al 5 jaar samen, wat leuk.
Geen vragen, geen opmerkingen, niks.
Mijn man heeft vanuit 'de gemeenschap' ook geen commentaar gehad.
Mijn schoonvader is een bekend gezicht bij de Turkse gemeenschap ivm zijn werk. Veel mensen weten van zijn Nederlandse schoondochter en vinden het alleen maar leuk.
Alle warmte die ik in die 5 jaar al ontvang is enkel van de kant van mijn man.
Of de mensen nou streng in de leer zijn of vrij, iedereen heeft me in hun armen gesloten.
İk zeg maar even niks meer over de 'tolerantie' van de Nederlandse kant.
Wil nog wat slapen.
Enerzijds ben ik heel blij voor je dat je geaccepteerd bent door je schoonfamilie en de Turkse gemeenschap en dat je ouders je steunen. Anderzijds betreur ik het feit dat 'vrienden' het af laten weten.
Over die 'tolerantie' gesproken in je laatste alinea...Wat ik me heel erg afvraag bij jou, in hoeverre kwam dat als een verrassing? De media wil ons doen geloven dat vooral moslims intolerant zijn, maar van wat ik zelf meemaak weet ik dat intolerantie op z'n minst twee kanten op werkt. Ving je niet bepaalde signalen op uit je vriendenkring voordat jij je man ontmoette...?
Martyr ben met een Turk getrouwd.
Sinds we samen zijn (5 jaar) heel veel commentaar gehad, heel veel contacten verloren.
Mensen die ik als tolerant beschouwde kwamen met de meest harde opmerkingen.
Geen vragen, er heeft me nog nooit iemand iets gevraagd op een open manier, alleen suggestief over hoofddoeken, besnijdenis en of ik nog wel mag werken. En ga nog maar even door..
İk woon niet in een achterlijk boerendorp maar in een aardig grote stad. Word anders behandeld sinds ik met mijn man omga.
Elke grote stap in ons leven, van imam nikahi tot ons wettelijk huwelijk, bruiloft en mijn zwangerschap bleken selectierondes waarin 'vrienden' het af lieten weten.
Elke keer kreeg ik de vraag of ik wel wist waar ik aan begon. En nu ik zwanger ben, ben ik niet bang dat hij mijn kind ontvoerd?
İk ben al zovaak gewaarschuwd, voor slaag, onderdrukking.
En elke Turk die bij toeval mijn achternaam hoort komt met lof.
Masallah al 5 jaar samen, wat leuk.
Geen vragen, geen opmerkingen, niks.
Mijn man heeft vanuit 'de gemeenschap' ook geen commentaar gehad.
Mijn schoonvader is een bekend gezicht bij de Turkse gemeenschap ivm zijn werk. Veel mensen weten van zijn Nederlandse schoondochter en vinden het alleen maar leuk.
Alle warmte die ik in die 5 jaar al ontvang is enkel van de kant van mijn man.
Of de mensen nou streng in de leer zijn of vrij, iedereen heeft me in hun armen gesloten.
İk zeg maar even niks meer over de 'tolerantie' van de Nederlandse kant.
Wil nog wat slapen.
Enerzijds ben ik heel blij voor je dat je geaccepteerd bent door je schoonfamilie en de Turkse gemeenschap en dat je ouders je steunen. Anderzijds betreur ik het feit dat 'vrienden' het af laten weten.
Over die 'tolerantie' gesproken in je laatste alinea...Wat ik me heel erg afvraag bij jou, in hoeverre kwam dat als een verrassing? De media wil ons doen geloven dat vooral moslims intolerant zijn, maar van wat ik zelf meemaak weet ik dat intolerantie op z'n minst twee kanten op werkt. Ving je niet bepaalde signalen op uit je vriendenkring voordat jij je man ontmoette...?
dinsdag 13 november 2012 om 14:36
quote:malu3 schreef op 13 november 2012 @ 09:44:
[...]
Ik zou niet weten waarom ik Kuzu zou moeten haten. Kuzu schrijft altijd beschaafd en beleefd dus ik heb geen enkel probleem met haar. Jou haat ik trouwens ook niet al vind ik jouw manier van schrijven agressief en reageer jij op een niet al te frisse manier en trek je voortdurend zaken uit hun verband.
Zeg dan dat je van me houdt, als je me zogenaamd niet haat. Zie je, dacht ik al.
Maar even serieus, jij blijft maar door mekkeren over zaken uit hun verband rukken en agressief schrijven. Heb jij je eigen posts wel eens gelezen of word je daarbij belemmerd door die ontiegelijk dikke plaat die de hele tijd op zo'n 5 cm van je voorhoofd rondhangt?
[...]
Ik zou niet weten waarom ik Kuzu zou moeten haten. Kuzu schrijft altijd beschaafd en beleefd dus ik heb geen enkel probleem met haar. Jou haat ik trouwens ook niet al vind ik jouw manier van schrijven agressief en reageer jij op een niet al te frisse manier en trek je voortdurend zaken uit hun verband.
Zeg dan dat je van me houdt, als je me zogenaamd niet haat. Zie je, dacht ik al.
Maar even serieus, jij blijft maar door mekkeren over zaken uit hun verband rukken en agressief schrijven. Heb jij je eigen posts wel eens gelezen of word je daarbij belemmerd door die ontiegelijk dikke plaat die de hele tijd op zo'n 5 cm van je voorhoofd rondhangt?
dinsdag 13 november 2012 om 14:36
quote:Beauke schreef op 13 november 2012 @ 13:10:
http://www.cidi.nl/Israel ... ler-vooruit-.html?lang=en
Het homohuwelijk bestaat niet in Israel. In Israel zijn in 2009 homo's doodgeschoten omdat ze homo zijn. Is dat in Nederland gebeurd?
Nee, in NL is het toch homovriendelijker.
Nogmaals: omringende landen is het heel wat slechter gesteld. Maar ik vind niet dat ik onzin verkoop.
Jouw link zegt ook dit:
Israel heeft wel een wet die de partnerstatus tussen partners van gelijk geslacht erkent. Zij worden door alle overheidsinstanties behandeld alsof ze getrouwd zijn. Ze kunnen kinderen adopteren en partners erven automatisch de bezittingen van de overleden partner. Homopartners van soldaten die omkomen, worden officieel erkend als weduwnaar met alle daaraan verbonden rechten.
Zo homo-onvriendelijk is dat niet.
http://www.cidi.nl/Israel ... ler-vooruit-.html?lang=en
Het homohuwelijk bestaat niet in Israel. In Israel zijn in 2009 homo's doodgeschoten omdat ze homo zijn. Is dat in Nederland gebeurd?
Nee, in NL is het toch homovriendelijker.
Nogmaals: omringende landen is het heel wat slechter gesteld. Maar ik vind niet dat ik onzin verkoop.
Jouw link zegt ook dit:
Israel heeft wel een wet die de partnerstatus tussen partners van gelijk geslacht erkent. Zij worden door alle overheidsinstanties behandeld alsof ze getrouwd zijn. Ze kunnen kinderen adopteren en partners erven automatisch de bezittingen van de overleden partner. Homopartners van soldaten die omkomen, worden officieel erkend als weduwnaar met alle daaraan verbonden rechten.
Zo homo-onvriendelijk is dat niet.
De zin van het leven, die schrijf je zelf.
dinsdag 13 november 2012 om 14:48
quote:Francelle schreef op 13 november 2012 @ 14:36:
[...]
Jouw link zegt ook dit:
Israel heeft wel een wet die de partnerstatus tussen partners van gelijk geslacht erkent. Zij worden door alle overheidsinstanties behandeld alsof ze getrouwd zijn. Ze kunnen kinderen adopteren en partners erven automatisch de bezittingen van de overleden partner. Homopartners van soldaten die omkomen, worden officieel erkend als weduwnaar met alle daaraan verbonden rechten.
Zo homo-onvriendelijk is dat niet.
Dat is waar. Ik dacht echt dat het minder tolerant zou zijn.
Kan me herinneren dat het een paar jaar geleden flink uit de hand liep tijdens een gaypride parade daar.
Vooral de orthodox-joden en moslims gooien nog roet in het eten daar.
Wat ik wel apart vind is dat in Israel het burgerlijk huwelijk niet bestaat. Je moet een bepaald geloof aanhangen wil je met elkaar trouwen.
Niet alleen homoseksuelen mogen niet trouwen, atheisten ook niet.
[...]
Jouw link zegt ook dit:
Israel heeft wel een wet die de partnerstatus tussen partners van gelijk geslacht erkent. Zij worden door alle overheidsinstanties behandeld alsof ze getrouwd zijn. Ze kunnen kinderen adopteren en partners erven automatisch de bezittingen van de overleden partner. Homopartners van soldaten die omkomen, worden officieel erkend als weduwnaar met alle daaraan verbonden rechten.
Zo homo-onvriendelijk is dat niet.
Dat is waar. Ik dacht echt dat het minder tolerant zou zijn.
Kan me herinneren dat het een paar jaar geleden flink uit de hand liep tijdens een gaypride parade daar.
Vooral de orthodox-joden en moslims gooien nog roet in het eten daar.
Wat ik wel apart vind is dat in Israel het burgerlijk huwelijk niet bestaat. Je moet een bepaald geloof aanhangen wil je met elkaar trouwen.
Niet alleen homoseksuelen mogen niet trouwen, atheisten ook niet.
dinsdag 13 november 2012 om 15:00
quote:Wat ik wel apart vind is dat in Israel het burgerlijk huwelijk niet bestaat. Je moet een bepaald geloof aanhangen wil je met elkaar trouwen.
Niet alleen homoseksuelen mogen niet trouwen, atheisten ook niet.
Ik weet niet of ik dat apart vind.
Volgens mij is het huwelijk ook vanuit het/een geloof ontstaan, toch?
Niet alleen homoseksuelen mogen niet trouwen, atheisten ook niet.
Ik weet niet of ik dat apart vind.
Volgens mij is het huwelijk ook vanuit het/een geloof ontstaan, toch?
dinsdag 13 november 2012 om 15:02
quote:martyr schreef op 13 november 2012 @ 14:36:
[...]
Zeg dan dat je van me houdt, als je me zogenaamd niet haat. Zie je, dacht ik al.
Maar even serieus, jij blijft maar door mekkeren over zaken uit hun verband rukken en agressief schrijven. Heb jij je eigen posts wel eens gelezen of word je daarbij belemmerd door die ontiegelijk dikke plaat die de hele tijd op zo'n 5 cm van je voorhoofd rondhangt?Kleuter!
[...]
Zeg dan dat je van me houdt, als je me zogenaamd niet haat. Zie je, dacht ik al.
Maar even serieus, jij blijft maar door mekkeren over zaken uit hun verband rukken en agressief schrijven. Heb jij je eigen posts wel eens gelezen of word je daarbij belemmerd door die ontiegelijk dikke plaat die de hele tijd op zo'n 5 cm van je voorhoofd rondhangt?Kleuter!
dinsdag 13 november 2012 om 15:06
quote:_lupine_ schreef op 13 november 2012 @ 13:30:
Glas Beer: je hebt een zeer duidelijke mening over religieuzen en moslims in het bijzonder, maar schrijft er in het dagelijks leven niet mee om te gaan, en alleen maar atheistische vrienden te hebben. Waar baseer je dit allemaal op dan? Je slaat echt een beetje door: alsof iemand compleet veranderd na een bekering. Misschien zijn er in jouw omgeving ook mensen die geloven en dus eigenlijk religieus zijn, maar dat voor zich houden. Op het moment dat ze het aan jou vertellen slaat jouw mening over die persoon dus 180 graden om. Vreemd hoor.
Omdat ik religie buitengewoon ouderwets vind en schadelijk naar kinderen. Ik zie eigenlijk geen voordelen aan religie. Goed iemand kan daar hoop uit putten, of inspiratie, en daar niemand kwaad mee doen, maar ik vind het ridicuul.
Er is écht geen enkele aanleiding dat god aan de touwtjes trekt. De wetenschap heeft dit al lang bewezen, Wetenschap is namelijk cumulatief, heeft een kritische cyclus die ideeën peilt en theorien probeert te verklaren, er is dus simpelweg vooruitgang in de wetenschap. Ze houdt dus niet vast aan eeuwenoude tradities en waarden zoals het geloof doet. Ik kan er niet bij dat ondanks deze cumulatieve informatiebron, mensen nog steeds geloven in een god/schepping. 2000 jaar geleden, geschreven in een boek en nog steeds worden de toen gebruikelijke ideeën herhaald. Het zou een uitzonderlijk toeval zijn, als alles wat daarin staat klopt..
Het is daarbij vreemd dat er sowieso zoveel verschillende geloven zijn. Ik ben van mening dat dit komt door de aard van ons als mensen. Wij zijn nu eenmaal hiërarchischer ingesteld en zijn gewend aan autoriteit. In dit geval dus een god allah, boeda of wie dan ook. Dus ik snap best dat we een periode van geloven hebben.
Maar juist omdat er zoveel verschillende geloven zijn, doet me concluderen dat er niets van klopt, anders was het wel één geloof. Als je gelooft in god (omdat je in nederland bent geboren), en niet in allah (omdat je niet in turkije bent geboren) zegt me dat je net zo goed in elven en kabouters kunt geloven.. We geloven toch ook niet in Thor, of de griekse goden? waarom? omdat we die tijd voorbij zijn, en er geen enkele aanleiding is dat ze wel bestaan.
Tot halverwege de 19e eeuw heeft de mens eigenlijk prakisch niets gesnapt over het ontstaan van de aarde en haar natuurlijke wetten. Dus, omdat we het niet snapte, moest het wel 'gemaakt' zijn. Dat we dat toen de meest logische uitleg vonden betekent niet dat dat nog steeds zo is. Dus dat we toen geloofde, snap ik. maar nu is het allang achterhaald. Echter religie wordt helaas door deze 'eeuwenoude waarden' vastgezet in de de tijd, en moeten we het nog steeds geloven? ik vind dat werkelijk waar onbegrijpelijk.
Religie is voor mij niet meer als een hobby. Dat moet je zelf lekker op je zolderkamertje uitoefenen, alle uitingen of politieke meningen gebaseerd hierop neem ik derhalve weinig serieus. en kan ik een vriendschap ook niet echt laten floreren in diepte.
Dat betekent niet dat ik ageer tegen gelovigen, en al helemaal niet als het gewoon in de huiselijke kring wordt beleden, maar ik heb er gewoon helemaal niets mee. Ik kan er best mee omgaan, een pilsje mee drinken goed collegiaal mee omgaan of wat dan ook, maar geen diepgaande relatie of vriendschap mee opbouwen omdat ik hun levensvisie totaal niet begrijp. het is niet mijn bloedgroep qua denken laten en doen, en derhalve niet mijn vrienden.
Glas Beer: je hebt een zeer duidelijke mening over religieuzen en moslims in het bijzonder, maar schrijft er in het dagelijks leven niet mee om te gaan, en alleen maar atheistische vrienden te hebben. Waar baseer je dit allemaal op dan? Je slaat echt een beetje door: alsof iemand compleet veranderd na een bekering. Misschien zijn er in jouw omgeving ook mensen die geloven en dus eigenlijk religieus zijn, maar dat voor zich houden. Op het moment dat ze het aan jou vertellen slaat jouw mening over die persoon dus 180 graden om. Vreemd hoor.
Omdat ik religie buitengewoon ouderwets vind en schadelijk naar kinderen. Ik zie eigenlijk geen voordelen aan religie. Goed iemand kan daar hoop uit putten, of inspiratie, en daar niemand kwaad mee doen, maar ik vind het ridicuul.
Er is écht geen enkele aanleiding dat god aan de touwtjes trekt. De wetenschap heeft dit al lang bewezen, Wetenschap is namelijk cumulatief, heeft een kritische cyclus die ideeën peilt en theorien probeert te verklaren, er is dus simpelweg vooruitgang in de wetenschap. Ze houdt dus niet vast aan eeuwenoude tradities en waarden zoals het geloof doet. Ik kan er niet bij dat ondanks deze cumulatieve informatiebron, mensen nog steeds geloven in een god/schepping. 2000 jaar geleden, geschreven in een boek en nog steeds worden de toen gebruikelijke ideeën herhaald. Het zou een uitzonderlijk toeval zijn, als alles wat daarin staat klopt..
Het is daarbij vreemd dat er sowieso zoveel verschillende geloven zijn. Ik ben van mening dat dit komt door de aard van ons als mensen. Wij zijn nu eenmaal hiërarchischer ingesteld en zijn gewend aan autoriteit. In dit geval dus een god allah, boeda of wie dan ook. Dus ik snap best dat we een periode van geloven hebben.
Maar juist omdat er zoveel verschillende geloven zijn, doet me concluderen dat er niets van klopt, anders was het wel één geloof. Als je gelooft in god (omdat je in nederland bent geboren), en niet in allah (omdat je niet in turkije bent geboren) zegt me dat je net zo goed in elven en kabouters kunt geloven.. We geloven toch ook niet in Thor, of de griekse goden? waarom? omdat we die tijd voorbij zijn, en er geen enkele aanleiding is dat ze wel bestaan.
Tot halverwege de 19e eeuw heeft de mens eigenlijk prakisch niets gesnapt over het ontstaan van de aarde en haar natuurlijke wetten. Dus, omdat we het niet snapte, moest het wel 'gemaakt' zijn. Dat we dat toen de meest logische uitleg vonden betekent niet dat dat nog steeds zo is. Dus dat we toen geloofde, snap ik. maar nu is het allang achterhaald. Echter religie wordt helaas door deze 'eeuwenoude waarden' vastgezet in de de tijd, en moeten we het nog steeds geloven? ik vind dat werkelijk waar onbegrijpelijk.
Religie is voor mij niet meer als een hobby. Dat moet je zelf lekker op je zolderkamertje uitoefenen, alle uitingen of politieke meningen gebaseerd hierop neem ik derhalve weinig serieus. en kan ik een vriendschap ook niet echt laten floreren in diepte.
Dat betekent niet dat ik ageer tegen gelovigen, en al helemaal niet als het gewoon in de huiselijke kring wordt beleden, maar ik heb er gewoon helemaal niets mee. Ik kan er best mee omgaan, een pilsje mee drinken goed collegiaal mee omgaan of wat dan ook, maar geen diepgaande relatie of vriendschap mee opbouwen omdat ik hun levensvisie totaal niet begrijp. het is niet mijn bloedgroep qua denken laten en doen, en derhalve niet mijn vrienden.
dinsdag 13 november 2012 om 16:24
quote:Beauke schreef op 13 november 2012 @ 14:48:
Dat is waar. Ik dacht echt dat het minder tolerant zou zijn.
Ja, zo'n idee had ik al.
Hieronder een staatje van de Lesbian, gay, bisexual and transgender (LGBT) rights in o.a. Israël. De rest van de wereld is hier te vinden: http://en.wikipedia.org/w ... s_by_country_or_territory
Het is duidelijk dat Israël qua LGBT rechten bij de wereldtop hoort:
(Klik voor groot)
Dat is waar. Ik dacht echt dat het minder tolerant zou zijn.
Ja, zo'n idee had ik al.
Hieronder een staatje van de Lesbian, gay, bisexual and transgender (LGBT) rights in o.a. Israël. De rest van de wereld is hier te vinden: http://en.wikipedia.org/w ... s_by_country_or_territory
Het is duidelijk dat Israël qua LGBT rechten bij de wereldtop hoort:
(Klik voor groot)
dinsdag 13 november 2012 om 16:35
quote:martyr schreef op 13 november 2012 @ 14:28:
[...]
Enerzijds ben ik heel blij voor je dat je geaccepteerd bent door je schoonfamilie en de Turkse gemeenschap en dat je ouders je steunen. Anderzijds betreur ik het feit dat 'vrienden' het af laten weten.
Over die 'tolerantie' gesproken in je laatste alinea...Wat ik me heel erg afvraag bij jou, in hoeverre kwam dat als een verrassing? De media wil ons doen geloven dat vooral moslims intolerant zijn, maar van wat ik zelf meemaak weet ik dat intolerantie op z'n minst twee kanten op werkt. Ving je niet bepaalde signalen op uit je vriendenkring voordat jij je man ontmoette...?
Bij sommige mensen kwam het wel als verrassing.
De buurvrouw van mijn ouders, ken haar al mijn hele leven, is een soort oma voor me geweest. Ze was een goede vriendin van mijn moeder. Ze heeft me op zien groeien.
Toen ik nog thuiswoonde zag ik haar dagelijks. Toen ik ging samenwonen is ze één keer op visite geweest, toen ik ging trouwen kregen we een kaart zonder felicitaties maar met de tekst 'Als je allebei je best doet is er vast nog wel wat van te maken...'
Nou ja, oke, leuke boodschap .
Ze wou niet op mijn bruiloftsfeest komen (vorig jaar november), toen ze mijn moeder vroeg hoeveel mensen er zouden komen zei ze 'Nou, er komen Turken genoeg dus als ik niet kom zullen ze me niet missen, ik blijf thuis'.
Ze zei ook tegen mijn moeder dat ze het echt belachelijk vond dat mijn ouders 'dat allemaal goed' vonden. En 'waar beginnen jullie aan met die Turk...'.
Ik zag haar altijd als heel werelds, ze is zelf half Indisch, heeft lang in Canada gewoond, is geen oude boerenvrouw die nog nooit een buitenlander heeft gezien.
Dat heeft me wel pijn gedaan. En mijn altijd zo meegaande moeder is BOOS geworden, sindsdien praten ze niet meer met elkaar.
En mijn halfzus, zelf met een Congolees, die bij de naam van mijn man zei 'O een Turk, nou laat ze maar uitkijken dan..'.
Ik kan me nog goed haar frustratie herinneren, als het ging over de vooroordelen waar zij tegenaan liep, toen ze net met haar vriend was.
Ze heeft mijn man nog nooit gezien. Grotendeels door andere dingen hebben we geen contact meer, maar toen ik mijn trouwjurk ging uitzoeken dacht ik wel aan haar, hoe het had kunnen zijn als ze daar bij was.
Maarja. So be it.
[...]
Enerzijds ben ik heel blij voor je dat je geaccepteerd bent door je schoonfamilie en de Turkse gemeenschap en dat je ouders je steunen. Anderzijds betreur ik het feit dat 'vrienden' het af laten weten.
Over die 'tolerantie' gesproken in je laatste alinea...Wat ik me heel erg afvraag bij jou, in hoeverre kwam dat als een verrassing? De media wil ons doen geloven dat vooral moslims intolerant zijn, maar van wat ik zelf meemaak weet ik dat intolerantie op z'n minst twee kanten op werkt. Ving je niet bepaalde signalen op uit je vriendenkring voordat jij je man ontmoette...?
Bij sommige mensen kwam het wel als verrassing.
De buurvrouw van mijn ouders, ken haar al mijn hele leven, is een soort oma voor me geweest. Ze was een goede vriendin van mijn moeder. Ze heeft me op zien groeien.
Toen ik nog thuiswoonde zag ik haar dagelijks. Toen ik ging samenwonen is ze één keer op visite geweest, toen ik ging trouwen kregen we een kaart zonder felicitaties maar met de tekst 'Als je allebei je best doet is er vast nog wel wat van te maken...'
Nou ja, oke, leuke boodschap .
Ze wou niet op mijn bruiloftsfeest komen (vorig jaar november), toen ze mijn moeder vroeg hoeveel mensen er zouden komen zei ze 'Nou, er komen Turken genoeg dus als ik niet kom zullen ze me niet missen, ik blijf thuis'.
Ze zei ook tegen mijn moeder dat ze het echt belachelijk vond dat mijn ouders 'dat allemaal goed' vonden. En 'waar beginnen jullie aan met die Turk...'.
Ik zag haar altijd als heel werelds, ze is zelf half Indisch, heeft lang in Canada gewoond, is geen oude boerenvrouw die nog nooit een buitenlander heeft gezien.
Dat heeft me wel pijn gedaan. En mijn altijd zo meegaande moeder is BOOS geworden, sindsdien praten ze niet meer met elkaar.
En mijn halfzus, zelf met een Congolees, die bij de naam van mijn man zei 'O een Turk, nou laat ze maar uitkijken dan..'.
Ik kan me nog goed haar frustratie herinneren, als het ging over de vooroordelen waar zij tegenaan liep, toen ze net met haar vriend was.
Ze heeft mijn man nog nooit gezien. Grotendeels door andere dingen hebben we geen contact meer, maar toen ik mijn trouwjurk ging uitzoeken dacht ik wel aan haar, hoe het had kunnen zijn als ze daar bij was.
Maarja. So be it.
dinsdag 13 november 2012 om 17:18
quote:Beauke schreef op 13 november 2012 @ 13:06:
[...]
Ik roep helemaal niet maar wat. Tel Aviv is niet heel Israel, waar gewoon behoorlijk wat conservatieve mensen wonen die niks met homo's hebben. Nederland is toleranter, zeker weten.
Zie maar niet dat daar kussende mannen in soaps voorbij komen hoor.
http://www.nieuwsblad.be/ ... articleid=DMF20120612_147
De link: een artikel uit 2012.Bij "slikken en spuiten" zag ik ooit een reportage in Israel, waar een homoseksuele jongen in therapie moest om te genezen. Kennelijk wordt het daar toch nog niet best gaccepteerd.
[...]
Ik roep helemaal niet maar wat. Tel Aviv is niet heel Israel, waar gewoon behoorlijk wat conservatieve mensen wonen die niks met homo's hebben. Nederland is toleranter, zeker weten.
Zie maar niet dat daar kussende mannen in soaps voorbij komen hoor.
http://www.nieuwsblad.be/ ... articleid=DMF20120612_147
De link: een artikel uit 2012.Bij "slikken en spuiten" zag ik ooit een reportage in Israel, waar een homoseksuele jongen in therapie moest om te genezen. Kennelijk wordt het daar toch nog niet best gaccepteerd.
dinsdag 13 november 2012 om 17:21
quote:Kuzu schreef op 13 november 2012 @ 16:35:
[...]
Bij sommige mensen kwam het wel als verrassing.
De buurvrouw van mijn ouders, ken haar al mijn hele leven, is een soort oma voor me geweest. Ze was een goede vriendin van mijn moeder. Ze heeft me op zien groeien.
Toen ik nog thuiswoonde zag ik haar dagelijks. Toen ik ging samenwonen is ze één keer op visite geweest, toen ik ging trouwen kregen we een kaart zonder felicitaties maar met de tekst 'Als je allebei je best doet is er vast nog wel wat van te maken...'
Nou ja, oke, leuke boodschap .
Ze wou niet op mijn bruiloftsfeest komen (vorig jaar november), toen ze mijn moeder vroeg hoeveel mensen er zouden komen zei ze 'Nou, er komen Turken genoeg dus als ik niet kom zullen ze me niet missen, ik blijf thuis'.
Ze zei ook tegen mijn moeder dat ze het echt belachelijk vond dat mijn ouders 'dat allemaal goed' vonden. En 'waar beginnen jullie aan met die Turk...'.
Ik zag haar altijd als heel werelds, ze is zelf half Indisch, heeft lang in Canada gewoond, is geen oude boerenvrouw die nog nooit een buitenlander heeft gezien.
Dat heeft me wel pijn gedaan. En mijn altijd zo meegaande moeder is BOOS geworden, sindsdien praten ze niet meer met elkaar.
En mijn halfzus, zelf met een Congolees, die bij de naam van mijn man zei 'O een Turk, nou laat ze maar uitkijken dan..'.
Ik kan me nog goed haar frustratie herinneren, als het ging over de vooroordelen waar zij tegenaan liep, toen ze net met haar vriend was.
Ze heeft mijn man nog nooit gezien. Grotendeels door andere dingen hebben we geen contact meer, maar toen ik mijn trouwjurk ging uitzoeken dacht ik wel aan haar, hoe het had kunnen zijn als ze daar bij was.
Maarja. So be it.Echt sneu, maar wat dat betreft heeft Glaas Beer gelijk, beter dit dan doen alsof. Zo leer je je echte vrienden kennen.
[...]
Bij sommige mensen kwam het wel als verrassing.
De buurvrouw van mijn ouders, ken haar al mijn hele leven, is een soort oma voor me geweest. Ze was een goede vriendin van mijn moeder. Ze heeft me op zien groeien.
Toen ik nog thuiswoonde zag ik haar dagelijks. Toen ik ging samenwonen is ze één keer op visite geweest, toen ik ging trouwen kregen we een kaart zonder felicitaties maar met de tekst 'Als je allebei je best doet is er vast nog wel wat van te maken...'
Nou ja, oke, leuke boodschap .
Ze wou niet op mijn bruiloftsfeest komen (vorig jaar november), toen ze mijn moeder vroeg hoeveel mensen er zouden komen zei ze 'Nou, er komen Turken genoeg dus als ik niet kom zullen ze me niet missen, ik blijf thuis'.
Ze zei ook tegen mijn moeder dat ze het echt belachelijk vond dat mijn ouders 'dat allemaal goed' vonden. En 'waar beginnen jullie aan met die Turk...'.
Ik zag haar altijd als heel werelds, ze is zelf half Indisch, heeft lang in Canada gewoond, is geen oude boerenvrouw die nog nooit een buitenlander heeft gezien.
Dat heeft me wel pijn gedaan. En mijn altijd zo meegaande moeder is BOOS geworden, sindsdien praten ze niet meer met elkaar.
En mijn halfzus, zelf met een Congolees, die bij de naam van mijn man zei 'O een Turk, nou laat ze maar uitkijken dan..'.
Ik kan me nog goed haar frustratie herinneren, als het ging over de vooroordelen waar zij tegenaan liep, toen ze net met haar vriend was.
Ze heeft mijn man nog nooit gezien. Grotendeels door andere dingen hebben we geen contact meer, maar toen ik mijn trouwjurk ging uitzoeken dacht ik wel aan haar, hoe het had kunnen zijn als ze daar bij was.
Maarja. So be it.Echt sneu, maar wat dat betreft heeft Glaas Beer gelijk, beter dit dan doen alsof. Zo leer je je echte vrienden kennen.
dinsdag 13 november 2012 om 17:31
Als agnost zijnde (iemand die niet gelooft maar niets uitsluit moet ik even reageren op wat jij zegt.quote:glaas_beer schreef op 13 november 2012 @ 15:06:
[...]
Omdat ik religie buitengewoon ouderwets vind en schadelijk naar kinderen. Ik zie eigenlijk geen voordelen aan religie. Goed iemand kan daar hoop uit putten, of inspiratie, en daar niemand kwaad mee doen, maar ik vind het ridicuul.
Mensen kunnen alles wat oorspronkelijk goed bedoeld was op een kwaadaardige manier gebruiken. Dus ook geloof.
Ik had een rooms katholieke schoonfamilie en mijn toenmalige schoonmoeder was oprecht gelovig. Ik ben vanwege begravenissen wel eens naar zo'n mis gemoeten. Ik moet zeggen dat er op een manier gepreekt werd waarin vooral begrip en steun vanuit ging. En ook een oproep om de achtergebleven te steunen en steeds hun verhaal weer te laten doen en te luisteren (om maar een voorbeeld te noemen).
Ik heb gezien dat mensen steun halen uit het geloof, iets wat ik zelf als ongelovige niet kan, want ik zie er niets in. Maar ik zie dat anderen er wél iets in zien, en daar steun en troost uit halen. Het is niet aan mij om dat te ridiculiseren. Ik oordeel er niet over, hoewel ik het niet echt begrijp. Het is ook niet aan mij om er over te oordelen.
quote:glaas_beer schreef op 13 november 2012 @ 15:06:
[...]
Er is écht geen enkele aanleiding dat god aan de touwtjes trekt. De wetenschap heeft dit al lang bewezen, Wetenschap is namelijk cumulatief, heeft een kritische cyclus die ideeën peilt en theorien probeert te verklaren, er is dus simpelweg vooruitgang in de wetenschap.
Wetenschap kan alleen bewijzen, maar niets uitsluiten. Daarin komt wetenschap tekort.
Het is niet zo dat alleen dát bestaat wat wetenschap kan aantonen. Misschien bestaat er veel meer maar is wetenschap niet machtig genoeg om het aan te kúnnen tonen omdat ze in gebreke is.
Daarnaast kan men bepaalde zaken op wetenschappelijke manier bewijzen maar dat gebeurt óók vanuit een bepaald oogpunt. Vaak wordt het tegendeel OOK bewezen vanuit wetenschappelijk oogpunt. Mensen krijgen daar wel eens het heen en weer van, als ze in de krant lezen dat een bepaalde groente of vis ongezond zou zijn vanwege een wetenschappelijk onderzoek, terwijl altijd aangetoond was hoe gezond het was.
quote:glaas_beer schreef op 13 november 2012 @ 15:06:
[...]
Ze houdt dus niet vast aan eeuwenoude tradities en waarden zoals het geloof doet.
Wetenschap niet, maar de mensen die de wetenschap uitoefenen wél. Wetenschap is niet altijd objectief. Om wat ik hierboven schreef. Als wetenschapper Pietje vanuit een bepaald oogpunt wil aantonen dat iets goed is, dan lukt hem dat uiteindelijk wel. Maar wetenschapper Jantje wil aantonen dat het juist NIET goed is, en hem lukt dat uiteindelijk ook. Wetenschap wordt uitgeoefend door mensen die NIET altijd objectief zijn snap je?
[...]
Omdat ik religie buitengewoon ouderwets vind en schadelijk naar kinderen. Ik zie eigenlijk geen voordelen aan religie. Goed iemand kan daar hoop uit putten, of inspiratie, en daar niemand kwaad mee doen, maar ik vind het ridicuul.
Mensen kunnen alles wat oorspronkelijk goed bedoeld was op een kwaadaardige manier gebruiken. Dus ook geloof.
Ik had een rooms katholieke schoonfamilie en mijn toenmalige schoonmoeder was oprecht gelovig. Ik ben vanwege begravenissen wel eens naar zo'n mis gemoeten. Ik moet zeggen dat er op een manier gepreekt werd waarin vooral begrip en steun vanuit ging. En ook een oproep om de achtergebleven te steunen en steeds hun verhaal weer te laten doen en te luisteren (om maar een voorbeeld te noemen).
Ik heb gezien dat mensen steun halen uit het geloof, iets wat ik zelf als ongelovige niet kan, want ik zie er niets in. Maar ik zie dat anderen er wél iets in zien, en daar steun en troost uit halen. Het is niet aan mij om dat te ridiculiseren. Ik oordeel er niet over, hoewel ik het niet echt begrijp. Het is ook niet aan mij om er over te oordelen.
quote:glaas_beer schreef op 13 november 2012 @ 15:06:
[...]
Er is écht geen enkele aanleiding dat god aan de touwtjes trekt. De wetenschap heeft dit al lang bewezen, Wetenschap is namelijk cumulatief, heeft een kritische cyclus die ideeën peilt en theorien probeert te verklaren, er is dus simpelweg vooruitgang in de wetenschap.
Wetenschap kan alleen bewijzen, maar niets uitsluiten. Daarin komt wetenschap tekort.
Het is niet zo dat alleen dát bestaat wat wetenschap kan aantonen. Misschien bestaat er veel meer maar is wetenschap niet machtig genoeg om het aan te kúnnen tonen omdat ze in gebreke is.
Daarnaast kan men bepaalde zaken op wetenschappelijke manier bewijzen maar dat gebeurt óók vanuit een bepaald oogpunt. Vaak wordt het tegendeel OOK bewezen vanuit wetenschappelijk oogpunt. Mensen krijgen daar wel eens het heen en weer van, als ze in de krant lezen dat een bepaalde groente of vis ongezond zou zijn vanwege een wetenschappelijk onderzoek, terwijl altijd aangetoond was hoe gezond het was.
quote:glaas_beer schreef op 13 november 2012 @ 15:06:
[...]
Ze houdt dus niet vast aan eeuwenoude tradities en waarden zoals het geloof doet.
Wetenschap niet, maar de mensen die de wetenschap uitoefenen wél. Wetenschap is niet altijd objectief. Om wat ik hierboven schreef. Als wetenschapper Pietje vanuit een bepaald oogpunt wil aantonen dat iets goed is, dan lukt hem dat uiteindelijk wel. Maar wetenschapper Jantje wil aantonen dat het juist NIET goed is, en hem lukt dat uiteindelijk ook. Wetenschap wordt uitgeoefend door mensen die NIET altijd objectief zijn snap je?
dinsdag 13 november 2012 om 17:50
quote:iones schreef op 13 november 2012 @ 17:34:
Mensen kunnen je nu eenmaal enorm teleurstellen Kuzu, om allerlei onbegrijpelijke redenen. Jouw buurvrouw is denk ik geen oprecht mens. Hoe kan ze anders zó door de mand vallen?
Klopt.
In de vriendschap die ze met mijn moeder had was ze ook gewend om haar zin te krijgen. Ze is een dominante vrouw, terwijl mijn moeder heel zacht en meegaand is.
Buurvrouw was niet gewend dat mijn moeder tegen haar inging.
Toen mijn moeder dat wel deed, werd buurvrouw woedend.
Wou gelijk haar huissleutel terug (m'n moeder deed de post/planten als ze weg was enzo), smeet de deur voor mijn moeders gezicht dicht.
En nu een jaar later heeft ze nog steeds geen stom woord tegen mijn moeder gezegd. Ze waren 21 jaar bevriend
En dat allemaal vanwege mijn grote boze Turk
Mensen kunnen je nu eenmaal enorm teleurstellen Kuzu, om allerlei onbegrijpelijke redenen. Jouw buurvrouw is denk ik geen oprecht mens. Hoe kan ze anders zó door de mand vallen?
Klopt.
In de vriendschap die ze met mijn moeder had was ze ook gewend om haar zin te krijgen. Ze is een dominante vrouw, terwijl mijn moeder heel zacht en meegaand is.
Buurvrouw was niet gewend dat mijn moeder tegen haar inging.
Toen mijn moeder dat wel deed, werd buurvrouw woedend.
Wou gelijk haar huissleutel terug (m'n moeder deed de post/planten als ze weg was enzo), smeet de deur voor mijn moeders gezicht dicht.
En nu een jaar later heeft ze nog steeds geen stom woord tegen mijn moeder gezegd. Ze waren 21 jaar bevriend
En dat allemaal vanwege mijn grote boze Turk
dinsdag 13 november 2012 om 19:07
quote:iones schreef op 13 november 2012 @ 17:18:
[...]
Bij "slikken en spuiten" zag ik ooit een reportage in Israel, waar een homoseksuele jongen in therapie moest om te genezen. Kennelijk wordt het daar toch nog niet best gaccepteerd.Die 'therapie' heb je overal. Ook in Nederland, wordt nog vergoed ook. Zegt verder niks.
Een conclusie over een heel land, kun je niet alleen daarop baseren.
Er zijn hier genoeg feiten gepost over over de homovriendelijkheid van Israël. Nogmaals: Israël behoort (ook wat de LGBT rights betreft) tot de wereldtop.
Weet je wáár homoseksualiteit 'toch nog niet best geaccepteerd' wordt? In de 24 islamitische landen die om Israël heen liggen.
In die landen kunnen homo's niet eens in in therapie, maar aan de hijskraan of met hun hoofd op het hakblok.
.
[...]
Bij "slikken en spuiten" zag ik ooit een reportage in Israel, waar een homoseksuele jongen in therapie moest om te genezen. Kennelijk wordt het daar toch nog niet best gaccepteerd.Die 'therapie' heb je overal. Ook in Nederland, wordt nog vergoed ook. Zegt verder niks.
Een conclusie over een heel land, kun je niet alleen daarop baseren.
Er zijn hier genoeg feiten gepost over over de homovriendelijkheid van Israël. Nogmaals: Israël behoort (ook wat de LGBT rights betreft) tot de wereldtop.
Weet je wáár homoseksualiteit 'toch nog niet best geaccepteerd' wordt? In de 24 islamitische landen die om Israël heen liggen.
In die landen kunnen homo's niet eens in in therapie, maar aan de hijskraan of met hun hoofd op het hakblok.
.
dinsdag 13 november 2012 om 21:03
quote:iones schreef op 13 november 2012 @ 18:28:
Ik vraag me af hoe die buurvrouw dat uitlegt aan andere mensen, waarom ze geen contact meer heeft met jouw moeder.
Als ze de waarheid vertelt, daar kan ze toch niet steeds mee wegkomen? Dan gaan mensen toch raar op kijken?
Ze was sowieso al niet echt populair bij de andere buren.
Dus of ze zal vertellen hoe en wat, geen idee.
Ik vraag me af hoe die buurvrouw dat uitlegt aan andere mensen, waarom ze geen contact meer heeft met jouw moeder.
Als ze de waarheid vertelt, daar kan ze toch niet steeds mee wegkomen? Dan gaan mensen toch raar op kijken?
Ze was sowieso al niet echt populair bij de andere buren.
Dus of ze zal vertellen hoe en wat, geen idee.
woensdag 14 november 2012 om 01:09
quote:Kuzu schreef op 13 november 2012 @ 16:35:
[...]
Bij sommige mensen kwam het wel als verrassing.
De buurvrouw van mijn ouders, ken haar al mijn hele leven, is een soort oma voor me geweest. Ze was een goede vriendin van mijn moeder. Ze heeft me op zien groeien.
Toen ik nog thuiswoonde zag ik haar dagelijks. Toen ik ging samenwonen is ze één keer op visite geweest, toen ik ging trouwen kregen we een kaart zonder felicitaties maar met de tekst 'Als je allebei je best doet is er vast nog wel wat van te maken...'
Nou ja, oke, leuke boodschap .
Ze wou niet op mijn bruiloftsfeest komen (vorig jaar november), toen ze mijn moeder vroeg hoeveel mensen er zouden komen zei ze 'Nou, er komen Turken genoeg dus als ik niet kom zullen ze me niet missen, ik blijf thuis'.
Ze zei ook tegen mijn moeder dat ze het echt belachelijk vond dat mijn ouders 'dat allemaal goed' vonden. En 'waar beginnen jullie aan met die Turk...'.
Ik zag haar altijd als heel werelds, ze is zelf half Indisch, heeft lang in Canada gewoond, is geen oude boerenvrouw die nog nooit een buitenlander heeft gezien.
Dat heeft me wel pijn gedaan. En mijn altijd zo meegaande moeder is BOOS geworden, sindsdien praten ze niet meer met elkaar.
En mijn halfzus, zelf met een Congolees, die bij de naam van mijn man zei 'O een Turk, nou laat ze maar uitkijken dan..'.
Ik kan me nog goed haar frustratie herinneren, als het ging over de vooroordelen waar zij tegenaan liep, toen ze net met haar vriend was.
Ze heeft mijn man nog nooit gezien. Grotendeels door andere dingen hebben we geen contact meer, maar toen ik mijn trouwjurk ging uitzoeken dacht ik wel aan haar, hoe het had kunnen zijn als ze daar bij was.
Maarja. So be it.
Blijf dit alles best heftig vinden voor jou. Vind het knap dat jij er zo nuchter onder blijft. Hoewel ik stiekempjes denk dat het irl wat meer aan je knaagt dan dat hier je voor doet komen (niet aanvallend bedoeld ofzo).
Dat van je zus is helemaal de wereld op de kop. Duidelijk dus dat het de Islamitische achtergrond van je man is waar ze over vallen.
Hun onwetendheid zal er waarschijnlijk niet eeuwig zijn. Als ze na verloop van tijd zien dat jij, jouw man en kinderen gelukkig zijn en als gezin gewoon functioneren. En dus duidelijk wordt dat hun veroordelen over huiselijk geweld, onderdrukking en ontvoering onterecht zijn lijkt het me sterk als ze jouw man nog steeds niet willen accepteren. Mocht dat wel het geval zijn ben ik best bereid één van m'n zussen en buurvrouw met je te delen, zodat dat gat in jouw leven tenminste opgevuld wordt.
[...]
Bij sommige mensen kwam het wel als verrassing.
De buurvrouw van mijn ouders, ken haar al mijn hele leven, is een soort oma voor me geweest. Ze was een goede vriendin van mijn moeder. Ze heeft me op zien groeien.
Toen ik nog thuiswoonde zag ik haar dagelijks. Toen ik ging samenwonen is ze één keer op visite geweest, toen ik ging trouwen kregen we een kaart zonder felicitaties maar met de tekst 'Als je allebei je best doet is er vast nog wel wat van te maken...'
Nou ja, oke, leuke boodschap .
Ze wou niet op mijn bruiloftsfeest komen (vorig jaar november), toen ze mijn moeder vroeg hoeveel mensen er zouden komen zei ze 'Nou, er komen Turken genoeg dus als ik niet kom zullen ze me niet missen, ik blijf thuis'.
Ze zei ook tegen mijn moeder dat ze het echt belachelijk vond dat mijn ouders 'dat allemaal goed' vonden. En 'waar beginnen jullie aan met die Turk...'.
Ik zag haar altijd als heel werelds, ze is zelf half Indisch, heeft lang in Canada gewoond, is geen oude boerenvrouw die nog nooit een buitenlander heeft gezien.
Dat heeft me wel pijn gedaan. En mijn altijd zo meegaande moeder is BOOS geworden, sindsdien praten ze niet meer met elkaar.
En mijn halfzus, zelf met een Congolees, die bij de naam van mijn man zei 'O een Turk, nou laat ze maar uitkijken dan..'.
Ik kan me nog goed haar frustratie herinneren, als het ging over de vooroordelen waar zij tegenaan liep, toen ze net met haar vriend was.
Ze heeft mijn man nog nooit gezien. Grotendeels door andere dingen hebben we geen contact meer, maar toen ik mijn trouwjurk ging uitzoeken dacht ik wel aan haar, hoe het had kunnen zijn als ze daar bij was.
Maarja. So be it.
Blijf dit alles best heftig vinden voor jou. Vind het knap dat jij er zo nuchter onder blijft. Hoewel ik stiekempjes denk dat het irl wat meer aan je knaagt dan dat hier je voor doet komen (niet aanvallend bedoeld ofzo).
Dat van je zus is helemaal de wereld op de kop. Duidelijk dus dat het de Islamitische achtergrond van je man is waar ze over vallen.
Hun onwetendheid zal er waarschijnlijk niet eeuwig zijn. Als ze na verloop van tijd zien dat jij, jouw man en kinderen gelukkig zijn en als gezin gewoon functioneren. En dus duidelijk wordt dat hun veroordelen over huiselijk geweld, onderdrukking en ontvoering onterecht zijn lijkt het me sterk als ze jouw man nog steeds niet willen accepteren. Mocht dat wel het geval zijn ben ik best bereid één van m'n zussen en buurvrouw met je te delen, zodat dat gat in jouw leven tenminste opgevuld wordt.
