kinderen elke dag van 08.00-14.00 uur naar school

Geen idee hoe het zit met een koopwoning en belastingteruggave, heb een huurwoning.



Maar ik vind kinderen opvoeden gewoon geen werk, en dus ook geen baan. Kinderen van thuisblijfmoeders worden echt niet beter of leuker opgevoed dan kinderen van moeders die werken. Dus het nut ontgaat me volkomen. Als nou onomstotelijk bewezen was dat kinderen het véél beter doen als moeders niet werkt, dan lijkt het me een duidelijke zaak. Maar dat ís gewoon niet zo, dus waarom blijf je dan thuis?

Dat van die koopwoning dat moet je dan maar van me aannemen

van een gemiddelde woning krijg je tussen de 250 en 300 euro terug. Per maand. Jan 4x modaal krijgt ook belasting terug over zijn villa van een miljoen, wel procentueel gezien minder, maar toch, op een bedrag van een miljoen kan dat nog best een aardig bedrag zijn per maand.



Stel, Ik zorg fulltime voor mijn kind, mijn man krijgt huurtoeslag, want zijn salaris is niet toereikend. Jij en je man werken fulltime, je krijgt kooptoeslag voor je woning en een aanzienlijk deel van de kinderopvang terug via de belasting. Dus wat is dan t verschil?



Kinderen opvoeden is inderdaad geen betaalde baan, daar heb je natuurlijk gelijk in. En mijn kind zal niet beter worden dan jouw kind, al denk ik wel persoonlijk dat het voor mijn kind leuker is dat hij niet het grootste gedeelte van zijn wakkere toestand doorbrengt bij de opvang.

Daarom werk ik niet fulltime.

Wat mij tegenstaat in de opmerking van Eileen is "de luie kont". Ik zal een thuisblijfmama zeker niet lui noemen, integendeel.



Wel vind ik dat zaken als aanrechtsubsidie e.d. afgeschaft kunnen worden, dat geld kan beter in (overigens niet-verplicht-gestelde) kinderopvang / nso / sportverenigingen voor kinderen gestoken worden. En dan niet alleen toegankelijk voor kinderen van twee werkende ouders, maar voor álle kinderen. Natuurlijk mag papa/mama thuis blijven voor de kinderen, maar dan wel een partner hebben die jou én je kind kan onderhouden. Of een leuk kapitaaltje achter de hand hebben dat jou/jullie in staat stelt om een tijdje geen inkomsten te hebben. Waarom moet "de maatschappij" daarvoor opdraaien ?



Wij moeten óók alles zelf betalen, van anderhalf kutbaantje. Kwijtscheldingen krijgen we daardoor niet, we verdienen overal nét teveel voor. Mijn man wilde geen kostwinner worden (zijn goed recht) en is dus parttime gaan werken om óók voor ons kind te zorgen. Daarmee belasten we de NSO dus ook meteen minder.

Wachtlijsten voor de nso op de dinsdag en donderdag zijn toch belachelijk ? Over flexibiliteit moet je het al helemaal niet hebben als je in wisseldiensten werkt.



En het afschaffen van de hypotheekrente-aftrek/huurtoeslag, tsja, dit land wil alles tegelijk. Huren moeten vrij worden gegeven, maar de huren mogen vervolgens niet omhoog, doet de woningbouw dit wel, dan "moet" de overheid hiervoor weer bijspringen. Die woningbouw lacht zich dood.



Ik heb in de schuldhulpverlening gewerkt, en 80 % van de gezinnen in "armoe" hebben dit aan zichzelf te danken.

De andere 20 % kan de weg niet vinden in al die moeilijke regelingen die voor HBO-minners niet eens te begrijpen zijn. Het afschaffen van al deze bureaucratie zal al heel veel mensen helpen.

Ik ben geen SP-stemmer, maar ik juich het toe dat mensen van de SP gericht bij mensen langs gaan om zaken op een rijtje te zetten en hen te helpen bij de aanvraag van huurtoeslag, zorgtoeslag e.d.

Moeders zouden natuurlijk ook gewoon op vrijdag kunnen gaan werken. Mijn kinderen gaan op vrijdag naar de nso en dat bevalt prima. Middelste wordt om twaalf uur opgehaald en oudste om half drie. Overblijven op school is standaard (Montessori) en wordt geregeld door ouders, zo'n 9 overblijfouders per dag (170 kinderen). De nso is om de hoek en de kinderen hoeven dus niet met busjes. Ik ben op donderdag thuis en heb zo een heerlijk dagje van 8.30-14.30 voor mijn jongste (die op dinsdag en vrijdag naar het kdv gaat).

Over het geneuzel van carrierevrouwen en ouderschap: vlak na de geboorte van onze zoon werkte ik 4 dagen per week in een pittige baan, het soort baan waar mevrouw Jongerius de mond vol van heeft als ze doelt op arbeidsparticipatie, manlief werkte 5 dagen in een dergelijke baan. Ik had van tevoren het hoogste woord hierover, ik ergerde mij altijd aan al die dames die dan om vijf uur weg moesten om hun kind te halen, het managerschap lonkte naar mij en ik zou het wel eens even gaan doen. Alhoewel ik mijn job fantastisch vond, vond ik de combinatie van ouderschap en een bijna fulltime job een grote nachtmerrie. De dodelijke vermoeidheid na een lange vergadering of een lange autorit bij een klant vandaan en daarna op het uiterste nippertje de kleine jongen ophalen, half slapend een flesje en later een maaltijd geven, het gehaast 's ochtends om zoonlief te voeden, zelf te douchen en er nog een beetje representatief uit te zien(afhankelijk ook hoe het die nacht met zoonlief was gegaan), te ontbijten en weg te komen. De late avondmaaltijden samen en het uitgeteld om 10 uur in bed liggen. Weg avond. De enorme rotzooi die door de week heen in huis ontstond en de futloosheid en tegezin in het weekend om daar weer me aan de slag te gaan(zelfs met hulp). Last but not least het gehuil van die kleine bij de creche bij het afscheid nemen en dan echt moeten gaan! En dan deelden manlief en ik nog alle werkzaamheden samen en zijn we ook nog behoorlijk van de discipline! Nee, het zou makkelijker worden als ie groter zou zijn. Toen hij dan met 4 jaar naar school ging werkte ik in een andere, iets mindere zware baan ook vier dagen. Nu zou het dus rustiger worden. Dat viel even tegen. Het ontbijt is belangrijk voor een opgroeiend kind, maar om dat erin te krijgen, moet je er toch echt wel samen aan tafel zitten, waardoor het allemaal weer wat langer duurt. Leuk aankleden, even wassen, haar kammen e.d. Trommeltje klaarmaken voor de ochtend en de overblijf(BSO regelt dit gelukkig zelf). Gehaast weg naar je werk waardoor je de klasse-mededelingen op het bord niet goed leest en dus met de kleding voor de sportdag of het mee te brengen lapje voor het moederdagknutselkado een week te laat komt. Vraag aan tafel 's avonds(natuurlijk rond kindertjesbedtijd, dus te laat): 'Mam, pap, wanneer mag ik 's bij Japie spelen na schooltijd? En kan Isabelle een keer bij mij?' Helaas, lukt niet, papa en mama motten werken. En daarna met zijn allen weer doodmoe naar bed, terwijl de vieze jongenskleren, overhemden en de haren in het afvoerputje van de douche zich weer opstapelen. In een woord geweldig allemaal, dat combineren.

Maar tegenwoordig? Ik heb eindelijk die keuze (want ik heb eindeloos begrip voor iedereen, vooral voor diegenen die die keuze niet hebben): ik ben lekker twee dagen gaan werken, kind blij, man blij, ik blij. Geen oververmoeid kind meer dat zijn schoolvriendjes buiten school amper kan zien, 's ochtends kunnen we vaak rustig met zijn allen ontbijten(goed voor de gezondheid), 'savond eten we op tijd samen, half 8 uiterlijk 8 uur is nu de juiste kindertjesbedtijd, we hebben allebei genoeg energie over om op een toegewijde manier een gezellig verhaaltje voor te lezen, want de troep van de vorige dag hebben manlief of ik allang opgeruimd! En in mijn vrije dagen maak ik me nuttig door voor te lezen op school (waar ik nu het debet ontwaar dat kinderen van beide fulltime werkende ouders hebben op organisatorisch en emotioneel niveau) en andere maatschappelijke taken te ontplooien op vrijwillige basis. En ons kind vaart hier zichtbaar zo goed bij, dat we nu over een tweede nadenken. Want op deze kwalitatieve manier voelt het als een positieve bijdrage aan de wereld later onze kinderen als volwassenen af te kunnen leveren aan de maatschappij.

Misschien een beetje lang geworden, maar dit was mijn relaas over de combi werken-ouderschap, uit eigen ervaring. Ongetwijfeld zijn er mensen die dit anders zien. Het zou absoluut uitstekend zijn als kinderen op school overblijven, als ze maar om 3 uur naar een veilige thuishaven kunnen. Mama's en papa's kunnen dan 's morgens een paar uur werken en hebben meer tijd over om thuis alles op de rit te krijgen.

nou als ik , werkende in het speciaal onderwijs,met die kinderen al om 8 uur moet beginnen , dan neem ik een andere baan.



Want shahala geeft al toe dat ze aan een dergelijk kind meer werk heeft thuis, wat denken jullie als je er 's-morgens 18 zo vroeg al over je heen krijgt.

kanonne!!!!!!! Ze komen nu al dagelijks te laat met het busje.



Als iedereen nou lekker even zijn eigen verantwoording neemt betreffende werk en kids, hoe te regelen etc. , dank u.

Ik vind het een slecht idee, want het betekent dat mijn kind dan nog langere dagen heeft. Ik werk vier hele dagen per week (alleenstaande ouder) en heb iedere woensdag vrij. Na schooltijd wordt zij door de buitenschoolse opvang opgepikt, vier dagen per week. Bovendien zijn wij nooit voor 18.30 thuis. En op onze enige doordeweekse vrije dag zouden we dan nog minder tijd samen kunnen doorbrengen. Lijkt me vreselijk!! Bovendien kan ik beroepsmatig ook niet mijn werktijden aanpassen.

En, het is natuurlijk ook fijn 's ochtends iets rustiger aan te kunnen doen want ik vind het nu al allemaal zo'n gestress.

[quote]woestje schreef op 24 september 2007 @ 12:46:

Maar tegenwoordig? Ik heb eindelijk die keuze (want ik heb eindeloos begrip voor iedereen, vooral voor diegenen die die keuze niet hebben



Ja, Woestje...je zegt het heel goed. Jij hebt gelukkig die keuze. Ik helaas niet als alleenstaande ouder. Maar je verhaal is zeer herkenbaar. Lijkt me heerlijk om dochterlief zelf van school te kunnen halen en vaker dan alleen de woensdagmiddag vriendjes uit te nodigen. Het is nu al bijna niet te doen...laat staan wanneer men het onderwijs nog vroeger wilt starten.

Ik heb enorm veel respect voor Sparkle, dat ze als alleenstaande ouder niet haar hand ophoudt bij ex-partner of de Sociale Dienst. Ik lees zo vaak op deze site, en andere sites, dat thuisblijfmoeders of die met een klein deeltijdbaantje (laat maar zeggen, de afhankelijken) het zo goed voor elkaar hebben. Dat is mijn keuze, zeggen ze dan. Toch is er nooit 1 vraag beantwoord, (ik heb 'm gesteld, meerdere onafhankelijke vrouwen ook...) wie betaalt je ouwedag, en wat financieel te doen als je partner een leukere mevrouw aantreft waar hij mee samen verder wil?

Lijkt me helemaal niets, die nieuwe schooltijden. Erg vroeg op voor kinderen, die van mij is 's morgens niet op z'n best in elk geval. Om 14.00 klaar lijkt me wel weer prettig, maar niet om daar een hele woensdagmiddag voor op te geven.



Wij zijn net naar Engeland verhuisd en mijn oudste van 5 gaat nu hier naar een Engese school. Ik schrok van de schooltijden; hij begint om 8.45 tot 15.15, elke dag! Geen woensdagmiddag vrij...dat mis ik echt! Tegen de tijd dat we thuis zijn is het al bijna 15.45, er blijft erg weinig tijd over om wat te ondernemen( de jongste van anderhalf heeft z'n regemaat nodig en moet tussen 17.30 en 18.00 eten, anders kon ik daar nog wat schuiven).

En hij gaat nog niet eens naar sportclubs of zwemles( dat moeten we nog uitzoeken). De meeste kinderen uit z'n klas worden opgehaald door de nanny of au-pair, en stuk voor stuk moeten ze voetballen, tennissen, art-class, zwemmen of Franse les(echt waar!!!).Ik vind Engeland geweldig, maar hier kan ik nog niet echt aan wennen.

@ eileen, de reden dat jij van mij geen antwoord krijgt op je brandende vragen is de manier waarop jij in de eerste instantie veroordeeld. Hoe jij denigrerend over tbm of parttime werkende moeders doet zorgt ervoor dat ik helemaal geen behoefte heb om jou te gaan antwoorden. Jij hebt toch je oordeel al klaar.

eileen, ik voel me bevoorrecht met een deeltijdbaantje'' en mijn afhankelijke gevoel aan mijn heerlijke partner en gezin.



wat ben jij een denigrerend mens zeg.



Ik neem niet alleen jouw IQ zeer in twijfel, maar ook jouw EQ

Volgens mij ging dit topic over het wijzigen van schooltijden? Lijkt mij verschrikkelijk maarja dat komt misschien ook wel omdat het hier nu eindelijk goed geregeld is. De BSO is in een klaslokaal op school, dus de kinderen hoeven niet naar een andere locatie maar blijven de hele dag in hetzelfde gebouw. Voor mij geeft het rust op mijn werkdagen (ja idd parttimer, ooit samen met man besloten en nee we hebben geen subsidies en/of toeslagen want man verdiende echt genoeg maar ik wilde graag werken) voor mijn kinderen geeft het rust, ze weten waar ze aan toe zijn.

8-14.00 uur, tja mijn baas ziet me aankomen dan kan ik dus alle dagen werken van 8.30 maar tot 13.30 en wanneer lunch ik dan? En dan werk ik nog dichtbij huis wat als je ook nog echt reistijd hebt?

iedereen weet wel dat het een eigen keuze is, maar waar ik me aan erger is dat iemand gaat zeggen waar hun belastingcenten heengaat. dan zeg ik, je hoeft niet te werken, je wilt het of niet.

en het is inderdaad niet leuk als je beiden werkt en net boven de grens van belastingvoordeel enz. zit.

dit is hetzelfde voor mensen die in de bijstand zitten, als ze een baan kunnen krijgen die net boven bijstandniveau zit, dan gaan ze bedenken ik kom er slechter uit, dus ik ga niet werken.

er zijn altijd mensen die er misbruik van maken, maar oordeel niet.

dus geen luie mensen.

geen werkende mensen die aan geld denken.

iedereen wil het liefst wat bij hun leefstijl past.