Actueel
alle pijlers
Kwart jongeren keert terug ouderlijk huis
donderdag 12 mei 2016 om 08:49
Voor jongeren zijn steeds meer dingen flexibel en onzeker: relaties, banen en nu dus ook huisvesting', zegt bijzonder hoogleraar Jan Latten, hoogleraar sociale demografie en hoofddemograaf van het CBS over het vandaag gepubliceerde onderzoek van het CBS. 'Vastigheid is iets voor dertig plus'.
Het percentage 'boemerangkinderen' neemt sinds de jaren zeventig gestaag toe. Waar 16 procent van de jongeren die in 1995 het huis verlieten binnen vijf jaar terugkeerde, is tegenwoordig een kwart van de nestverlaters weer (tijdelijk) thuis. De toename kan deels worden verklaard door de stijging van het aantal alleenstaande jongeren. Kinderen die uit huis gaan wonen zijn steeds vaker alleen in plaats van met een partner en zijn daarom minder zelfredzaam, zo is de gedachte. Maar ook de groep die wél samen gaat wonen keert soms huiswaarts, blijkt uit de nieuwe cijfers. Een relatiebreuk blijft de nummer één oorzaak voor een terugkeer naar het ouderlijk nest.
Hier bron en volledig artikel:
http://www.volkskrant.nl/ ... -ouderlijk-huis~a4299168/
Wat denken jullie goede ontwikkeling of bléh! een teken dat het allemaal niet zo geweldig gaat in Nederland!
Het percentage 'boemerangkinderen' neemt sinds de jaren zeventig gestaag toe. Waar 16 procent van de jongeren die in 1995 het huis verlieten binnen vijf jaar terugkeerde, is tegenwoordig een kwart van de nestverlaters weer (tijdelijk) thuis. De toename kan deels worden verklaard door de stijging van het aantal alleenstaande jongeren. Kinderen die uit huis gaan wonen zijn steeds vaker alleen in plaats van met een partner en zijn daarom minder zelfredzaam, zo is de gedachte. Maar ook de groep die wél samen gaat wonen keert soms huiswaarts, blijkt uit de nieuwe cijfers. Een relatiebreuk blijft de nummer één oorzaak voor een terugkeer naar het ouderlijk nest.
Hier bron en volledig artikel:
http://www.volkskrant.nl/ ... -ouderlijk-huis~a4299168/
Wat denken jullie goede ontwikkeling of bléh! een teken dat het allemaal niet zo geweldig gaat in Nederland!
If you say one more time that islam is NOT a believe of peace..I will kill you!
donderdag 12 mei 2016 om 12:52
Ik geloof je hoor rosanne, ik herken het alleen niet in mijn eigen kennissenkring.
Ook niet van mijn 15 jaar in Amsterdam. Ik geloof ook dat het in de stad wat makkelijker is omdat er daar meer particuliere huur te vinden is, een zelfstandige huisjesmelker doet er toch minder moeilijk over dan Ymere.
Ook niet van mijn 15 jaar in Amsterdam. Ik geloof ook dat het in de stad wat makkelijker is omdat er daar meer particuliere huur te vinden is, een zelfstandige huisjesmelker doet er toch minder moeilijk over dan Ymere.
donderdag 12 mei 2016 om 12:55
quote:Boogschutter10 schreef op 12 mei 2016 @ 11:47:
Ja in hotel mamma wonen veel twintigers bijna gratis of voor heel weinig. Dak boven je hoofd, misschien wel in een mooi huis met tuin i.p.v. in een galerijflat, gratis maaltijden, etc.. Geld dat je erbij verdient kun je dan besteden aan de leuke dingen in het leven i.p.v. dat het elke maand opgaat aan huur/ boodschappen/ gemeente belastingen en gas/ water/ elektriciteit.
Geef mij die galerijflat maar. En natuurlijk zijn vaste lasten niet leuk, ik zou al mijn geld ook liever uitgeven aan alleen maar leuke dingen maar dat gaat niet en dat hoort nu eenmaal bij het volwassen leven vind ik. Liever vrijheid dan gespreid bed bij ouders en gratis maaltijden.
Heb samengewoond en toen ik alleen kwam te staan ben ik gewoon lekker alleen gaan wonen. Geen haar op mijn hoofd die eraan dacht terug te gaan naar mijn ouders. Ze zijn echt heel lief hoor, daar niet van maar ben te gehecht aan mijn vrijheid en het kunnen doen en laten wat ik wil. Daar heb ik best wat vaste lasten voor over. Mijn ouders zouden me overigens nooit op straat laten staan, echt niet.
Nu woon ik weer samen en dat gaat prima, nu heb ik ook wel het geluk dat mijn appartement op mijn naam staat. Maar ik denk dat ook als je een relatie hebt en samenwoont, het altijd slim is om ingeschreven te blijven staan bij de woningbouw. Zodat je wachttijd hebt opgebouwd als je onverhoopt alleen komt te staan en het huis staat niet op jouw naam en jij dus degene bent die eruit moet.
Hier zijn heel veel mooie appartementen koop of voor senioren, dat is wel een groot nadeel.
Ja in hotel mamma wonen veel twintigers bijna gratis of voor heel weinig. Dak boven je hoofd, misschien wel in een mooi huis met tuin i.p.v. in een galerijflat, gratis maaltijden, etc.. Geld dat je erbij verdient kun je dan besteden aan de leuke dingen in het leven i.p.v. dat het elke maand opgaat aan huur/ boodschappen/ gemeente belastingen en gas/ water/ elektriciteit.
Geef mij die galerijflat maar. En natuurlijk zijn vaste lasten niet leuk, ik zou al mijn geld ook liever uitgeven aan alleen maar leuke dingen maar dat gaat niet en dat hoort nu eenmaal bij het volwassen leven vind ik. Liever vrijheid dan gespreid bed bij ouders en gratis maaltijden.
Heb samengewoond en toen ik alleen kwam te staan ben ik gewoon lekker alleen gaan wonen. Geen haar op mijn hoofd die eraan dacht terug te gaan naar mijn ouders. Ze zijn echt heel lief hoor, daar niet van maar ben te gehecht aan mijn vrijheid en het kunnen doen en laten wat ik wil. Daar heb ik best wat vaste lasten voor over. Mijn ouders zouden me overigens nooit op straat laten staan, echt niet.
Nu woon ik weer samen en dat gaat prima, nu heb ik ook wel het geluk dat mijn appartement op mijn naam staat. Maar ik denk dat ook als je een relatie hebt en samenwoont, het altijd slim is om ingeschreven te blijven staan bij de woningbouw. Zodat je wachttijd hebt opgebouwd als je onverhoopt alleen komt te staan en het huis staat niet op jouw naam en jij dus degene bent die eruit moet.
Hier zijn heel veel mooie appartementen koop of voor senioren, dat is wel een groot nadeel.
donderdag 12 mei 2016 om 12:58
Mijn broer heeft ook weer bij onze ouders gewoond toen zijn relatie uitging. Hij (en ik ook) hebben ons suf gezocht naar een betaalbare huurwoning, maar hij heeft ook co-ouderschap over zijn zoon dus woningen delen, anti-kraak, caravans etc vielen allemaal af. Na dik een jaar heeft hij een appartement kunnen huren binnen zijn budget, daar heeft hij erg veel geluk mee gehad. Broer is overigens in de 40. Nou geloof me, hij was blij dat onze ouders hem op konden vangen maar het was niet uit gemakzucht, het is echt niet leuk om op je 40ste weer bij je ouders te wonen.
Ik ben nu aan het zoeken voor een vriendin van me, zij is 25 en heeft een laag inkomen. Kamers, studio's antikraak, wát er is begint bij 600,-.
Ik vind de huren ook echt te hoog, het is echt treurig.
Ik ben nu aan het zoeken voor een vriendin van me, zij is 25 en heeft een laag inkomen. Kamers, studio's antikraak, wát er is begint bij 600,-.
Ik vind de huren ook echt te hoog, het is echt treurig.
donderdag 12 mei 2016 om 12:58
Ik heb ook het idee dat dat deels te maken heeft met gemakzucht en hoge eisen hoor.
Ik ken vrij veel twintigers die niet uit huis willen tot ze een huis kunnen kópen. Die kamers te min vinden, een studiootje ook. Dat is 'weggegooid geld', net als huren. Eigenlijk wil een groot deel starten op het punt waar hun ouders na jaren en jaren hard werken is geëindigd. Mijn ouders begonnen ook met een studiootje, toen een huurwoning, en half 30 een koopwoning. Ik begon met een kamer, een grotere kamer een miniappartement zonder eigen voordeur met man, een huurflatje en een koopwoning toen ik 31 was.
Maar die route die zien veel jongeren überhaupt niet zitten geloof ik. In mijn omgeving zijn de meesten thuis blijven wonen tot een koophuis of op z'n minst een grote eengezinswoning die ze huurden. Onderaan beginnen vonden de meesten teveel gedoe. En als je dan zo hoog in zet tja, dan kun je ook eerder weer terug moeten.
Ik ken vrij veel twintigers die niet uit huis willen tot ze een huis kunnen kópen. Die kamers te min vinden, een studiootje ook. Dat is 'weggegooid geld', net als huren. Eigenlijk wil een groot deel starten op het punt waar hun ouders na jaren en jaren hard werken is geëindigd. Mijn ouders begonnen ook met een studiootje, toen een huurwoning, en half 30 een koopwoning. Ik begon met een kamer, een grotere kamer een miniappartement zonder eigen voordeur met man, een huurflatje en een koopwoning toen ik 31 was.
Maar die route die zien veel jongeren überhaupt niet zitten geloof ik. In mijn omgeving zijn de meesten thuis blijven wonen tot een koophuis of op z'n minst een grote eengezinswoning die ze huurden. Onderaan beginnen vonden de meesten teveel gedoe. En als je dan zo hoog in zet tja, dan kun je ook eerder weer terug moeten.
donderdag 12 mei 2016 om 13:00
Ik ben nu overigens bijna elf jaar onafgebroken uit huis. Was net twintig toen ik ging en dat vond ik eigenlijk al veel te laat. Sibling heeft tot zesentwintigste thuis gewoond, die vond het wel relaxt. Het eten stond klaar, de was werd gedaan... Maar hij kon ik meer zijn gang gaan dan ik ooit kon. Ik spreek nu puur voor mezelf maar ik denk dat meisjes gewoon eerder weg willen omdat ouders voor hen vaak strenger zijn, meer regels hebben en jongens meer hun eigen gang kunnen gaan.
Ook ben ik de oudste thuis en dat ben je toch degene die 'de weg vrij moet maken'. Wat de oudste mocht, mag de jongste ook en vaak meer. Mijn ouders zijn ook echt relaxter geworden met alles toen ik uit huis was. Ik ook, trouwens
Ook ben ik de oudste thuis en dat ben je toch degene die 'de weg vrij moet maken'. Wat de oudste mocht, mag de jongste ook en vaak meer. Mijn ouders zijn ook echt relaxter geworden met alles toen ik uit huis was. Ik ook, trouwens
donderdag 12 mei 2016 om 13:01
quote:Monatala schreef op 12 mei 2016 @ 12:27:
[...]
Dus omdat jij het vroeger zwaar hebt gehad mag de jonge generatie geen gebruik maken van de makkelijke weg? Als die ouders het niet willen kunnen ze ook nee zeggen hoor. En eerlijk gezegd zou ik ook liever weer een half jaar onder moeders vleugels zitten en flink sparen dan elke twee maanden van antikraak naar antikraak gaan. Kun je ook nog eens niet te laat komen voor moederdag Ik heb het helemaal niet zwaar gehad, het was normaal, iedereen deed het zo en uit de rest van je woorden lijkt het meer te gaan om jou dan of je kinderen leren om op eigen benen te staan, vooruit te leren denken en ook leren dat aan alles een prijskaartje hangt. Al blijven kinderen tot hun 50ste thuis wonen,prima als het kan maar ik denk dat het belangrijker is dat je kinderen leert om zelf hun problemen op te lossen die bij het volwassen zijn hoort. Op een dag ben jij er niet meer om hun vangnet te zijn en dan stort hún wereld in als er tegenslag komt en niet de jouwe. Op de korte termijn doe je je kind een plezier maar op de lange......?
[...]
Dus omdat jij het vroeger zwaar hebt gehad mag de jonge generatie geen gebruik maken van de makkelijke weg? Als die ouders het niet willen kunnen ze ook nee zeggen hoor. En eerlijk gezegd zou ik ook liever weer een half jaar onder moeders vleugels zitten en flink sparen dan elke twee maanden van antikraak naar antikraak gaan. Kun je ook nog eens niet te laat komen voor moederdag Ik heb het helemaal niet zwaar gehad, het was normaal, iedereen deed het zo en uit de rest van je woorden lijkt het meer te gaan om jou dan of je kinderen leren om op eigen benen te staan, vooruit te leren denken en ook leren dat aan alles een prijskaartje hangt. Al blijven kinderen tot hun 50ste thuis wonen,prima als het kan maar ik denk dat het belangrijker is dat je kinderen leert om zelf hun problemen op te lossen die bij het volwassen zijn hoort. Op een dag ben jij er niet meer om hun vangnet te zijn en dan stort hún wereld in als er tegenslag komt en niet de jouwe. Op de korte termijn doe je je kind een plezier maar op de lange......?
donderdag 12 mei 2016 om 13:02
quote:nessemeisje schreef op 12 mei 2016 @ 12:58:
Mijn broer heeft ook weer bij onze ouders gewoond toen zijn relatie uitging. Hij (en ik ook) hebben ons suf gezocht naar een betaalbare huurwoning, maar hij heeft ook co-ouderschap over zijn zoon dus woningen delen, anti-kraak, caravans etc vielen allemaal af. Na dik een jaar heeft hij een appartement kunnen huren binnen zijn budget, daar heeft hij erg veel geluk mee gehad. Broer is overigens in de 40. Nou geloof me, hij was blij dat onze ouders hem op konden vangen maar het was niet uit gemakzucht, het is echt niet leuk om op je 40ste weer bij je ouders te wonen.
Ik ben nu aan het zoeken voor een vriendin van me, zij is 25 en heeft een laag inkomen. Kamers, studio's antikraak, wát er is begint bij 600,-.
Ik vind de huren ook echt te hoog, het is echt treurig.Dat kan natuurlijk altijd. Maar ik vraag me altijd af waarom mensen dan niet ingeschreven staan bij de woningbouwvereniging. Ik heb een koophuis, maar vanaf mijn vorige huurwoning sta ik ingeschreven. Nu wel zo'n 8/9 jaar vermoed ik, dat zou betekenen dat ik zodra ik het wil wel binnen een maand of 3 een woning heb. Als ik niet té kieskeurig ben. Geen eengezinswoning, maar wel een acceptabel flatje.
Mijn broer heeft ook weer bij onze ouders gewoond toen zijn relatie uitging. Hij (en ik ook) hebben ons suf gezocht naar een betaalbare huurwoning, maar hij heeft ook co-ouderschap over zijn zoon dus woningen delen, anti-kraak, caravans etc vielen allemaal af. Na dik een jaar heeft hij een appartement kunnen huren binnen zijn budget, daar heeft hij erg veel geluk mee gehad. Broer is overigens in de 40. Nou geloof me, hij was blij dat onze ouders hem op konden vangen maar het was niet uit gemakzucht, het is echt niet leuk om op je 40ste weer bij je ouders te wonen.
Ik ben nu aan het zoeken voor een vriendin van me, zij is 25 en heeft een laag inkomen. Kamers, studio's antikraak, wát er is begint bij 600,-.
Ik vind de huren ook echt te hoog, het is echt treurig.Dat kan natuurlijk altijd. Maar ik vraag me altijd af waarom mensen dan niet ingeschreven staan bij de woningbouwvereniging. Ik heb een koophuis, maar vanaf mijn vorige huurwoning sta ik ingeschreven. Nu wel zo'n 8/9 jaar vermoed ik, dat zou betekenen dat ik zodra ik het wil wel binnen een maand of 3 een woning heb. Als ik niet té kieskeurig ben. Geen eengezinswoning, maar wel een acceptabel flatje.
donderdag 12 mei 2016 om 13:02
Ik ben ook begonnen op een kamer en heb daar ruim een jaar een gouden tijd gehad. Toen kreeg ik mijn huidige appartement toegewezen dankzij de wachttijd die ik had opgebouwd na het inschrijven op mijn achttiende.
Vind het ook zo'n onzin dat mensen huren gelijk stellen aan geld weggooien. Je krijgt er toch onderdak (en vrijheid) voor terug?
Vind het ook zo'n onzin dat mensen huren gelijk stellen aan geld weggooien. Je krijgt er toch onderdak (en vrijheid) voor terug?
donderdag 12 mei 2016 om 13:03
quote:blue_lagoon schreef op 12 mei 2016 @ 13:00:
Ik ben nu overigens bijna elf jaar onafgebroken uit huis. Was net twintig toen ik ging en dat vond ik eigenlijk al veel te laat. Sibling heeft tot zesentwintigste thuis gewoond, die vond het wel relaxt. Het eten stond klaar, de was werd gedaan... Maar hij kon ik meer zijn gang gaan dan ik ooit kon. Ik spreek nu puur voor mezelf maar ik denk dat meisjes gewoon eerder weg willen omdat ouders voor hen vaak strenger zijn, meer regels hebben en jongens meer hun eigen gang kunnen gaan.
Ook ben ik de oudste thuis en dat ben je toch degene die 'de weg vrij moet maken'. Wat de oudste mocht, mag de jongste ook en vaak meer. Mijn ouders zijn ook echt relaxter geworden met alles toen ik uit huis was. Ik ook, trouwens Ik ook met 19, broer bleef thuis tot zijn vriendin hem meenam om te gaan samwnwonen, ruin in de 20.
Ik ben nu overigens bijna elf jaar onafgebroken uit huis. Was net twintig toen ik ging en dat vond ik eigenlijk al veel te laat. Sibling heeft tot zesentwintigste thuis gewoond, die vond het wel relaxt. Het eten stond klaar, de was werd gedaan... Maar hij kon ik meer zijn gang gaan dan ik ooit kon. Ik spreek nu puur voor mezelf maar ik denk dat meisjes gewoon eerder weg willen omdat ouders voor hen vaak strenger zijn, meer regels hebben en jongens meer hun eigen gang kunnen gaan.
Ook ben ik de oudste thuis en dat ben je toch degene die 'de weg vrij moet maken'. Wat de oudste mocht, mag de jongste ook en vaak meer. Mijn ouders zijn ook echt relaxter geworden met alles toen ik uit huis was. Ik ook, trouwens Ik ook met 19, broer bleef thuis tot zijn vriendin hem meenam om te gaan samwnwonen, ruin in de 20.
donderdag 12 mei 2016 om 13:04
quote:Rhaegal schreef op 12 mei 2016 @ 13:02:
[...]
Dat kan natuurlijk altijd. Maar ik vraag me altijd af waarom mensen dan niet ingeschreven staan bij de woningbouwvereniging. Ik heb een koophuis, maar vanaf mijn vorige huurwoning sta ik ingeschreven. Nu wel zo'n 8/9 jaar vermoed ik, dat zou betekenen dat ik zodra ik het wil wel binnen een maand of 3 een woning heb. Als ik niet té kieskeurig ben. Geen eengezinswoning, maar wel een acceptabel flatje.Dat hangt toch helemaal van je regio af? Hier is de wachttijd 12 jaar. Hoe wil je dat doen op je 25ste?
[...]
Dat kan natuurlijk altijd. Maar ik vraag me altijd af waarom mensen dan niet ingeschreven staan bij de woningbouwvereniging. Ik heb een koophuis, maar vanaf mijn vorige huurwoning sta ik ingeschreven. Nu wel zo'n 8/9 jaar vermoed ik, dat zou betekenen dat ik zodra ik het wil wel binnen een maand of 3 een woning heb. Als ik niet té kieskeurig ben. Geen eengezinswoning, maar wel een acceptabel flatje.Dat hangt toch helemaal van je regio af? Hier is de wachttijd 12 jaar. Hoe wil je dat doen op je 25ste?
donderdag 12 mei 2016 om 13:05
quote:Rhaegal schreef op 12 mei 2016 @ 13:02:
[...]
Ik heb een koophuis, maar vanaf mijn vorige huurwoning sta ik ingeschreven. Nu wel zo'n 8/9 jaar vermoed ik, dat zou betekenen dat ik zodra ik het wil wel binnen een maand of 3 een woning heb. Als ik niet té kieskeurig ben. Geen eengezinswoning, maar wel een acceptabel flatje.Inderdaad heel verstandig!
[...]
Ik heb een koophuis, maar vanaf mijn vorige huurwoning sta ik ingeschreven. Nu wel zo'n 8/9 jaar vermoed ik, dat zou betekenen dat ik zodra ik het wil wel binnen een maand of 3 een woning heb. Als ik niet té kieskeurig ben. Geen eengezinswoning, maar wel een acceptabel flatje.Inderdaad heel verstandig!
donderdag 12 mei 2016 om 13:07
quote:Rhaegal schreef op 12 mei 2016 @ 13:02:
[...]
Dat kan natuurlijk altijd. Maar ik vraag me altijd af waarom mensen dan niet ingeschreven staan bij de woningbouwvereniging. Ik heb een koophuis, maar vanaf mijn vorige huurwoning sta ik ingeschreven. Nu wel zo'n 8/9 jaar vermoed ik, dat zou betekenen dat ik zodra ik het wil wel binnen een maand of 3 een woning heb. Als ik niet té kieskeurig ben. Geen eengezinswoning, maar wel een acceptabel flatje.Omdat woningbouw geen zin heeft voor veel mensen. Boven de 34000 euro kom je er noet meer voor in aanmerking.
[...]
Dat kan natuurlijk altijd. Maar ik vraag me altijd af waarom mensen dan niet ingeschreven staan bij de woningbouwvereniging. Ik heb een koophuis, maar vanaf mijn vorige huurwoning sta ik ingeschreven. Nu wel zo'n 8/9 jaar vermoed ik, dat zou betekenen dat ik zodra ik het wil wel binnen een maand of 3 een woning heb. Als ik niet té kieskeurig ben. Geen eengezinswoning, maar wel een acceptabel flatje.Omdat woningbouw geen zin heeft voor veel mensen. Boven de 34000 euro kom je er noet meer voor in aanmerking.
donderdag 12 mei 2016 om 13:07
quote:Rhaegal schreef op 12 mei 2016 @ 13:03:
[...]
Ik ook met 19, broer bleef thuis tot zijn vriendin hem meenam om te gaan samwnwonen, ruin in de 20.
Broer is inderdaad ook direct ingetrokken bij zijn vriendin, haha!
Ik ben eigenlijk heel blij dat ik ook de ervaring van alleen wonen heb gehad. Dat was niet altijd makkelijk en ging dikwijls met vallen en opstaan maar heb een fijne tijd gehad en er veel van geleerd.
[...]
Ik ook met 19, broer bleef thuis tot zijn vriendin hem meenam om te gaan samwnwonen, ruin in de 20.
Broer is inderdaad ook direct ingetrokken bij zijn vriendin, haha!
Ik ben eigenlijk heel blij dat ik ook de ervaring van alleen wonen heb gehad. Dat was niet altijd makkelijk en ging dikwijls met vallen en opstaan maar heb een fijne tijd gehad en er veel van geleerd.
donderdag 12 mei 2016 om 13:08
quote:Dragisa schreef op 12 mei 2016 @ 13:04:
[...]
Dat hangt toch helemaal van je regio af? Hier is de wachttijd 12 jaar. Hoe wil je dat doen op je 25ste?
Hier is de wachttijd ook een jaar of 8. Maar voor een heleboel dingen zijn er géén wachttijden. Beetje creatief zijn helpt ook. Mijn eerste kamertje was 9m2.... Van daaruit een iets grotere kamer gezocht.
Ik had binnen 3 maanden een bovenwoning in mijn huidige stad, ondanks wachttijden. Via via, niet te hoge eisen, enz. Vanuit daar nog 2 jaar gewacht op een echte woning. Het is te doen. Maar als je je alleen richt op woningbouwverenigingen of koopwoningen wordt het wel lastig.
[...]
Dat hangt toch helemaal van je regio af? Hier is de wachttijd 12 jaar. Hoe wil je dat doen op je 25ste?
Hier is de wachttijd ook een jaar of 8. Maar voor een heleboel dingen zijn er géén wachttijden. Beetje creatief zijn helpt ook. Mijn eerste kamertje was 9m2.... Van daaruit een iets grotere kamer gezocht.
Ik had binnen 3 maanden een bovenwoning in mijn huidige stad, ondanks wachttijden. Via via, niet te hoge eisen, enz. Vanuit daar nog 2 jaar gewacht op een echte woning. Het is te doen. Maar als je je alleen richt op woningbouwverenigingen of koopwoningen wordt het wel lastig.
donderdag 12 mei 2016 om 13:08
quote:Geronimo2 schreef op 12 mei 2016 @ 13:01:
[...]
Ik heb het helemaal niet zwaar gehad, het was normaal, iedereen deed het zo en uit de rest van je woorden lijkt het meer te gaan om jou dan of je kinderen leren om op eigen benen te staan, vooruit te leren denken en ook leren dat aan alles een prijskaartje hangt. Al blijven kinderen tot hun 50ste thuis wonen,prima als het kan maar ik denk dat het belangrijker is dat je kinderen leert om zelf hun problemen op te lossen die bij het volwassen zijn hoort. Op een dag ben jij er niet meer om hun vangnet te zijn en dan stort hún wereld in als er tegenslag komt en niet de jouwe. Op de korte termijn doe je je kind een plezier maar op de lange......?Ja, ik spreek ook voor de andere kant, aangezien ik qua leeftijdscategorie meer bij degenen zit die weer terug naar pa en ma zouden kunnen gaan. Ik geef aan dat ik het een prettig idee vindt dat de mogelijkheid er is. Bovendien ondersteunen veel ouders dit ook door het zelf aan te bieden. Dat jij het als ouder geen fijn idee vindt, kan natuurlijk ook.
[...]
Ik heb het helemaal niet zwaar gehad, het was normaal, iedereen deed het zo en uit de rest van je woorden lijkt het meer te gaan om jou dan of je kinderen leren om op eigen benen te staan, vooruit te leren denken en ook leren dat aan alles een prijskaartje hangt. Al blijven kinderen tot hun 50ste thuis wonen,prima als het kan maar ik denk dat het belangrijker is dat je kinderen leert om zelf hun problemen op te lossen die bij het volwassen zijn hoort. Op een dag ben jij er niet meer om hun vangnet te zijn en dan stort hún wereld in als er tegenslag komt en niet de jouwe. Op de korte termijn doe je je kind een plezier maar op de lange......?Ja, ik spreek ook voor de andere kant, aangezien ik qua leeftijdscategorie meer bij degenen zit die weer terug naar pa en ma zouden kunnen gaan. Ik geef aan dat ik het een prettig idee vindt dat de mogelijkheid er is. Bovendien ondersteunen veel ouders dit ook door het zelf aan te bieden. Dat jij het als ouder geen fijn idee vindt, kan natuurlijk ook.
Als het niet gaat zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat
donderdag 12 mei 2016 om 13:08
Als tegendraadse koppige puber verliet ik het huis met de woorden" ik kom nooooooit meer terug".
Nou is jaren later alles koek en ei tussen mij en mijn vader maar terug naar huis....ik moet er niet aan denken.
Ik heb trouwens wel met vrienden huizen gehuurd onder de leegstandswet. Was behoorlijk onzeker want eenmaal verkocht moesten we weer wieberen. Uiteindelijk vijf jaar en in vier huizen zo gewoond. Het laatste kaar zelfs met onze oudste zoon. Kortom het kan wel maar echt relax wonen is het inderdaad niet.
Meer fatsoenlijk geprijste huurwoningen zou veel schelen denk ik.
Nou is jaren later alles koek en ei tussen mij en mijn vader maar terug naar huis....ik moet er niet aan denken.
Ik heb trouwens wel met vrienden huizen gehuurd onder de leegstandswet. Was behoorlijk onzeker want eenmaal verkocht moesten we weer wieberen. Uiteindelijk vijf jaar en in vier huizen zo gewoond. Het laatste kaar zelfs met onze oudste zoon. Kortom het kan wel maar echt relax wonen is het inderdaad niet.
Meer fatsoenlijk geprijste huurwoningen zou veel schelen denk ik.
donderdag 12 mei 2016 om 13:09
quote:Rhiannon1986 schreef op 12 mei 2016 @ 13:07:
[...]
Omdat woningbouw geen zin heeft voor veel mensen. Boven de 34000 euro kom je er noet meer voor in aanmerking.Dat zou kunnen en dan kan ik het ook wel vergeten. Maar je weet nooit waar het goed voor is. En met een inkomen hoger dan dat heb je weer meer mogelijkheden.
[...]
Omdat woningbouw geen zin heeft voor veel mensen. Boven de 34000 euro kom je er noet meer voor in aanmerking.Dat zou kunnen en dan kan ik het ook wel vergeten. Maar je weet nooit waar het goed voor is. En met een inkomen hoger dan dat heb je weer meer mogelijkheden.
donderdag 12 mei 2016 om 13:11
En in mijn vriendenkring is dit eigenlijk een normale route. De meerderheid heeft daar lang anti-kraak gewoond of in sloopwoningen. Pas rond de 30 hadden de meesten een 'grotemensenhuis', koop of huur. Daarvoor hadden veel mensen een sloopwoningen, woonden ze in oude klaslokalen of oude kantoorpanden, kleine particuliere studiootjes, kamers, enz, en ik heb idd veel mensen verhuisd want dat wisselde nogal vaak.
donderdag 12 mei 2016 om 13:16
quote:Rhaegal schreef op 12 mei 2016 @ 12:58:
Ik heb ook het idee dat dat deels te maken heeft met gemakzucht en hoge eisen hoor.
Ik ken vrij veel twintigers die niet uit huis willen tot ze een huis kunnen kópen. Die kamers te min vinden, een studiootje ook. Dat is 'weggegooid geld', net als huren. Eigenlijk wil een groot deel starten op het punt waar hun ouders na jaren en jaren hard werken is geëindigd.Dat zie/hoor ik inderdaad ook wel vaker. En ik snap ergens nog wel dat iemand die 10km verder naar het MBO of HBO gaat nog vier jaar thuis blijft wonen en niet op kamers gaat (voor iemand die naar de universiteit gaat, snap ik dat dan weer niet, ook al woon je al je hele leven in bijv Leiden of Utrecht). Maar als degene die dan op zijn 20e of 21e klaar is met MBO of HBO en werk heeft en dan vervolgens nog eens vijf of tien jaar thuis blijft wonen tot er meteen een groot huis kan worden gekocht dan begrijp ik echt niet waarom dat verkozen wordt boven "eerst een kleine studio en van daaruit verder zien".
Ik heb ook het idee dat dat deels te maken heeft met gemakzucht en hoge eisen hoor.
Ik ken vrij veel twintigers die niet uit huis willen tot ze een huis kunnen kópen. Die kamers te min vinden, een studiootje ook. Dat is 'weggegooid geld', net als huren. Eigenlijk wil een groot deel starten op het punt waar hun ouders na jaren en jaren hard werken is geëindigd.Dat zie/hoor ik inderdaad ook wel vaker. En ik snap ergens nog wel dat iemand die 10km verder naar het MBO of HBO gaat nog vier jaar thuis blijft wonen en niet op kamers gaat (voor iemand die naar de universiteit gaat, snap ik dat dan weer niet, ook al woon je al je hele leven in bijv Leiden of Utrecht). Maar als degene die dan op zijn 20e of 21e klaar is met MBO of HBO en werk heeft en dan vervolgens nog eens vijf of tien jaar thuis blijft wonen tot er meteen een groot huis kan worden gekocht dan begrijp ik echt niet waarom dat verkozen wordt boven "eerst een kleine studio en van daaruit verder zien".
donderdag 12 mei 2016 om 13:18
Ik ben trouwens van de generatie die eind jaren 80, na de uni, op de arbeidsmarkt werd geschopt tijdens een enorme crisis. Kamer en huizen tekort zijn in de randstad van alle tijden, naast je studie werkte je 20 uur in de horeca voor aanvulling van je beurs en je moest ook lenen want broers en zussen studeerden ook gewoon. En nee, ik was niet de enige want de hele stad werd bevolkt door mensen die het net zo deden. Goed geld verdienen voor een hypotheek (en je je studielening moest je ook afbetalen) was pas rond je dertigste en je ging niet maximaal lenen om ook nog meubels te kopen (kon toen nog ) want veel schuld betekende ook korten op leukere uitgaven.
Nu wil iedereen voor zijn 30ste een compleet ingericht koophuis en een vast contract want ze vinden dat ze daar recht op hebben en in het laatste gaan ze de fout in. Je hebt nergens recht op, je moet leren knokken voor wat je wil en doorzetten. Ziekte, werkeloosheid, scheiding, recessie, er kan zoveel tegen zitten in het leven en hoe beter je om leert gaan met tegenslagen des te hoger is je frustratiegrens. Als je die niet hebt is de kans op burn out , stress en psychische ziekten veel groter.
Er is al zoveel geschreven over het pamperen van kinderen en hoe slecht het ze voorbereid op de maatschappij en toch wordt het makkelijk terzijde geschoven. Nee zeggen tegen kinderen is geen liefdeloosheid, nee zeggen is het beste met je kind voor hebben. Vroeger was niet alles beter maar er was denk wel meer realiteitszin bij ouders dan de maatschappij keihard kan zijn en dat je je kind daar beter op kon voorbereiden dan het er van weghouden. Het is net als je kinderen troosten of belonen met snoep, op korte termijn maak je je kind blij tot ze als volwassene zichzelf troosten door de koelkast leeg te eten en met ernstig overgewicht moeten kampen. Als ouder is je eerste verantwoordelijkheid om een stabiel en zelfverzekerd mens af te leveren en dat werkt niet door alles voor hun op te lossen.
Nu wil iedereen voor zijn 30ste een compleet ingericht koophuis en een vast contract want ze vinden dat ze daar recht op hebben en in het laatste gaan ze de fout in. Je hebt nergens recht op, je moet leren knokken voor wat je wil en doorzetten. Ziekte, werkeloosheid, scheiding, recessie, er kan zoveel tegen zitten in het leven en hoe beter je om leert gaan met tegenslagen des te hoger is je frustratiegrens. Als je die niet hebt is de kans op burn out , stress en psychische ziekten veel groter.
Er is al zoveel geschreven over het pamperen van kinderen en hoe slecht het ze voorbereid op de maatschappij en toch wordt het makkelijk terzijde geschoven. Nee zeggen tegen kinderen is geen liefdeloosheid, nee zeggen is het beste met je kind voor hebben. Vroeger was niet alles beter maar er was denk wel meer realiteitszin bij ouders dan de maatschappij keihard kan zijn en dat je je kind daar beter op kon voorbereiden dan het er van weghouden. Het is net als je kinderen troosten of belonen met snoep, op korte termijn maak je je kind blij tot ze als volwassene zichzelf troosten door de koelkast leeg te eten en met ernstig overgewicht moeten kampen. Als ouder is je eerste verantwoordelijkheid om een stabiel en zelfverzekerd mens af te leveren en dat werkt niet door alles voor hun op te lossen.
donderdag 12 mei 2016 om 13:19
Mijn dochter is 21, studeert, woont op kamers, heeft een leuke bijbaan waar ze al vanaf haar 16 de werkt (en dus een vast contract heeft). Maar ik weet nu al dat ze volgend jaar als ze klaar is met haar studie, weer thuis komt wonen.
Waarom, omdat ze dan uit haar kamer weg moet, ze nog te kort ingeschreven staat bij de wb (staat al vanaf haar 18 ingeschreven) ze staat dan 4 jaar ingeschreven wachttijd is gemiddeld een jaar of 7/8, huis kopen zit er niet in want ondanks haar vast contract krijgt ze niet meer uren want te duur, als ze een baan vind in haar studie richting krijgt ze voorlopig geen vast contract en voor particuliere huur verdient ze als starter te weinig.
Dus heel veel keus blijft er voor haar niet over dan weer hier komen wonen, vind ze dat leuk nee, vinden wij dat leuk nee, maar iedereen die zegt dat er altijd wel een mogelijkheid is,dat zal best zo zijn maar niet zo heel makkelijk te realiseren als jullie denken/zeggen.
Met een starters inkomen van rond de 1400,= in de maand een particuliere huur van 800,= en dan nog alle andere kosten erbij is niet te doen, dan maar weer thuis en sparen, liever dat dan schulden.
Waarom, omdat ze dan uit haar kamer weg moet, ze nog te kort ingeschreven staat bij de wb (staat al vanaf haar 18 ingeschreven) ze staat dan 4 jaar ingeschreven wachttijd is gemiddeld een jaar of 7/8, huis kopen zit er niet in want ondanks haar vast contract krijgt ze niet meer uren want te duur, als ze een baan vind in haar studie richting krijgt ze voorlopig geen vast contract en voor particuliere huur verdient ze als starter te weinig.
Dus heel veel keus blijft er voor haar niet over dan weer hier komen wonen, vind ze dat leuk nee, vinden wij dat leuk nee, maar iedereen die zegt dat er altijd wel een mogelijkheid is,dat zal best zo zijn maar niet zo heel makkelijk te realiseren als jullie denken/zeggen.
Met een starters inkomen van rond de 1400,= in de maand een particuliere huur van 800,= en dan nog alle andere kosten erbij is niet te doen, dan maar weer thuis en sparen, liever dat dan schulden.
donderdag 12 mei 2016 om 13:21
Een vriendin had eens ongeveer twee weken haar zoon weer in huis, ik geloof dat hij toen ook zo rond de dertig was, het was een noodgeval door een blikseminslag, groot gat in het dak en binnen waterschade. Het werd bijna moord en doodslag , hij was toen nog zo'n vrijgezel die graag de bloemetjes buitenzet en na en avondje stappen een stel vrienden en vriendinnen mee naar huis nam en niet om 22.00.
verba volant, scripta manent.
