Leegloop in de zorg dreigt...!

Leegloop dreigt in zorg door Natasja de Groot



AMSTERDAM - Meer dan de helft van het personeel in de zorg overweegt een andere baan. Weinig geld, te hoge werkdruk en te veel administratie doen zorgverleners verlangen naar een baan in een andere sector.



Vanwege de vergrijzing en de daarmee samenhangende stijgende kosten vreest driekwart van de mensen die zelf in de zorg werken dat de komende jaren de kwaliteit van zorg flink gaat afnemen. Zij vinden het nauwelijks nog verantwoord om zo met patiënten om te gaan. Deze onthutsende conclusies komen uit een landelijke zorgenquête onder 4000 personeelsleden in de zorg, die vandaag wordt gepresenteerd. In totaal werken nu 1,1 miljoen mensen in de zorg.



Uit het onderzoek, uitgevoerd door zorgverzekeraar Menzis, blijkt dat de politiek een dikke onvoldoende krijgt: een 4,1. Bijna 70 procent vindt dat er te weinig geld voor de zorg beschikbaar is en is bezorgd over de toekomstige bezuinigingen.



Uit op winst



Ook de zorgverzekeraars komen er slecht van af in de zorgenquête. Zij krijgen een gemiddeld rapportcijfer van 4,7. Volgens het personeel in de zorg zijn de verzekeraars alleen uit op winst en hebben ze weinig oog voor de patiënten. De ondervraagden uit de jeugdzorg, ouderenzorg, ziekenhuizen, thuiszorg en huisartsenzorg geven aan 40 procent van hun werktijd bezig te zijn met administratieve taken. Voor zorg blijft nog maar 60 procent van de tijd over.



'Medewerkers in zorg onmisbaar'



Bestuursvoorzitter Roger van Boxtel van Menzis noemt de uitkomsten van het onderzoek 'zeer verontrustend'.



"Dat zoveel mensen overwegen om uit de zorg te stappen, moeten we ons ernstig aantrekken", stelt van Boxtel. "Medewerkers zijn tenslotte onmisbaar. Zeker ook omdat door de vergrijzing de vraag naar zorg alleen maar toeneemt."



Van Boxtel: "De verwachting is dat we over vijftien jaar zo'n 400.000 extra zorgverleners nodig hebben. Daarom is het essentieel dat de mensen nu vooral werkzaam blijven in de zorg."



De verzekeraar heeft zelf een begin gemaakt met het terugdringen van de administratieve taken. Maar volgens Van Boxtel gaat dat nog lang niet ver genoeg. Hij pleit er daarom voor dat werkgevers, werknemers én de zorgverzekeraars gezamenlijk de handschoen oppakken om de problemen te lijf te gaan. Zijn idee is om een Stichting van de Zorg op te richten, naar het voorbeeld van de Stichting van de Arbeid. "Hier kunnen we gezamenlijk thema's aanpakken zoals het terugdringen van de bureaucratie en aantrekken van nieuwe personeel. Door samen op te trekken hebben we ook méér slagkracht. Tenslotte hebben we allemaal hetzelfde belang: de kwaliteit van zorg hoog houden en het betaalbaar houden." Van Boxtel hoopt eind van dit jaar de stichting op poten te hebben. De koepelorganisatie Verpleegkundigen & Verzorgenden Nederland juicht dit idee toe:



"De cijfers zijn verontrustend, maar tegelijkertijd ook niet verrassend. We herkennen dit beeld over het groeiend aantal werknemers dat de zorg wil verlaten. De oplossing ligt in het centraler stellen van het personeel. Door ze meer regie en verantwoordelijkheid te geven, komt ook weer een stukje werkvreugde terug." Dat lijkt nu goeddeels verdwenen. "Meer werkvreugde zorgt ook voor betere zorg. Want uiteindelijk blijft dit vak mensenwerk", reageert woordvoerder Monique Roedoe.

Ik word zelf ook schijtziek van het mismanagement van mijn ziekenhuis. Nummers zijn het geworden. Zowel patient als medewerkers.



In ons ziekenhuis kregen veel verpleegkundigen 2 weken geleden te horen dat ze na jaren trouwe dienst verdeeld zouden worden over verschillende afdelingen. Vanwege het geweldige 'beddenschuifplan'.



Op onze afdeling krijgen we er meer patienten bij.. Maar geen extra personeel. Terwijl we de beste bedbezetting van het hele ziekenhuis hebben. Daarnaast wordt er ook nog verwacht dat je naast de directe patientenzorg (waar je al amper tijd voor hebt), stagiaires begeleidt (ipv taakjes geeft) administratie bij houdt, patientenvervoer bent, taken van het laboratorium overneemt...



Het wordt steeds gekker. En ik voel me ook steeds gekker. Zal ik me dan toch maar laten omscholen? Ik ben er nog niet over uit... Ik hou wel echt van mijn beroep, maar het wordt je gewoonweg onmogelijk gemaakt om het goed en leuk te houden.



Ik nodig meneer Boxtel (en ook mijn eigen managers en directeuren) een maandje uit om op de afdelingen rond te lopen (of te liggen). Ogen open in de praktijk en dan nog eens durven beweren dat er nog wel bezuinigd kan worden op de handen aan bed.

quote:AlettaJacobs schreef op 18 mei 2010 @ 11:53:

Ik overweeg ook regelmatig ander werk. Jammer genoeg zitten er tussen droom en daad een hoop praktische bezwaren. Of is dat juist gelukkig? Leegloop lijkt me in het huidige economische klimaat niet bijzonder realistisch.



True. En dat is idd klote want dan zal er niet snel actie ondernomen worden. Terwijl de patient wel steeds meer de dupe wordt van mismanagement en valse lokkertjes.



Maar het lijkt me wel een bijzonder duidelijk signaal dat het werk in de zorg steeds zwaarder en ondergewaardeerd wordt... Dat lijkt me een terechte conclusie?



De werksfeer bij ons is bij ons momenteel zeer matig. Als fulltimer word ik gillend gek van alle onrust en rare beslissingen van hogere hand.

Hier ook geen hekel aan hard en onregelmatig werken.



Maar met 3 vpk op 22 patienten (waar de complexiteit van zorg natuurlijk variabel is) ..maar altijd standaared: vitale functies bewaken, medicatie (oraal, subcutaan, intraveneus), adl zorg, visite lopen, patienten naar onderzoeken brengen die aan de telemetrie liggen, dagcurves prikken bij diabeten, visite lopen met arts(en) en uitwerken, dossiers bijwerken, voorlichting geven, familie te woord staan, ontslagen, overnames, opnames.. savonds eten delen en soms koffierondes lopen etc etc etc + stagiairebegeleiding etc is gewoonweg niet haalbaar.

quote:Sanmi schreef op 18 mei 2010 @ 12:37:

Toch vind ik het knap.... de mensen in de zorg die klagen altijd over de werkdruk en administratieve lasten, maar ik merk er als patient eigenlijk heel weinig van. Dit bedoel ik als pluim richting de mensen in de zorg... jullie weten het richting de patient toch goed te doen.Klopt. Maar dat komt omdat vpk en verzorgenden nogal dommig zijn.. Te goed van vertrouwen... niet assertief genoeg... etc. Maar fijn dat jij er als patient er nog niet veel van merkt. Ik hoor helaas nog wel eens andere geluiden.