Actueel
alle pijlers
Mag ik nog wel vrouw zijn?
zondag 1 augustus 2021 om 21:49
Naar aanleiding van het circulerende artikel over moedermelk/mensenmelk vroeg ik mij af of ik nog wél een vrouw mag zijn.
Mag een trotse vrouw zijn nog wel? Is het erg als ik in bepaalde situaties juist níet over 1 kam geschoren wil worden met een man juist omdat ik een vrouw ben?
Ik wil een vrouw blijven!
https://www.telegraaf.nl/vrouw/56700203 ... m-aandacht
Mag een trotse vrouw zijn nog wel? Is het erg als ik in bepaalde situaties juist níet over 1 kam geschoren wil worden met een man juist omdat ik een vrouw ben?
Ik wil een vrouw blijven!
https://www.telegraaf.nl/vrouw/56700203 ... m-aandacht
dinsdag 3 augustus 2021 om 09:05
Mijn opmerking ging erover dat sommigen zich zo cis mogelijk uitdragen, terwijl ze misschien helemaal niet zo voelen, maar omdat ze zich verplicht voelen anders niet geaccepteerd te worden. Er ligt nog altijd de verwachting op trans personen dat ze na hun traditie volledig in het plaatje “man” of “vrouw” passen. Prima dat jij dat persoonlijk zo wil en fijn dat dat gelukt is, maar niet ieders pad ziet er hetzelfde uit.
dinsdag 3 augustus 2021 om 10:24
Maar wat is extra mannelijk of vrouwelijk dan?denkruim schreef: ↑02-08-2021 22:42Net zoals jij liever geen cisvrouw wordt genoemd zijn er ook trans personen die zo niet genoemd willen worden, iedereen heeft daar zo eigen voorkeuren in en dat is helemaal prima. Hoe vervelend sommigen het ook vinden heeft alles een label voor welke reden dan ook.
Transmannen en -vrouwen worden ook blootgesteld aan sociale normen en idealen, waardoor ze zich soms juist extra “mannelijk” of extra “vrouwelijk” gedragen/kleden/wat dan ook. Sommigen willen gezien worden als cis, wat vaak hand in hand gaat met heteronormativity. Terwijl ze zich misschien eigenlijk helemaal niet zo “mannelijk” of “vrouwelijk” willen uitdragen, maar bang zijn anders niet als “vol” te worden gezien.
Ik ben een vrouw, voel me vrouw en zou nooit iets anders willen zijn dan een vrouw. Maar zet je mij met 100 andere gelijkgestemde vrouwen in één ruimte en je zult 100 verschillende vrouwen zien… met verschillende gevoelens, verschillende gedragingen, verschillende eigenschappen, etc. etc.
Zo is een cliché dat vrouwen ontzettend van shoppen houden en mannen (on)geduldig op hun dames moeten wachten. Ik haat shoppen en ik ben altijd degene die op mijn kerel moet wachten…
dinsdag 3 augustus 2021 om 10:33
Dit klinkt heel fout. Je weet zelf het best hoe je je voelt en dan hoeft een ander niet voor je te bepalen dat je uit de kast komt.denkruim schreef: ↑03-08-2021 09:01Men moet een sociale transitie doorgaan wil je in aanmerking komen voor een medische transitie, zoals hormonen en eventueel operatieve ingrepen. Zo zijn er voorbeelden van het VU dat ze weigeren iemand groen licht te geven voor het starten van de puberteitsremmers, omdat degene niet voor de klas uit de kast wil komen. Een sociale transitie is dus niet per se iets wat de trans persoon zelf wil, maar iets wat verplicht is in het hele proces. Er wordt zelfs aan je getwijfeld door “professionals” als je je niet “mannelijk” of “vrouwelijk” genoeg kleedt.
Ik kan me best voorstellen dat het heel erg lastig is om bij wijze van met je billen bloot te gaan voor mensen die daar eigenlijk helemaal niks mee te maken hebben.
Het hele proces is heel intensief, lijkt me erg moeilijk en je gaat dat niet doen omdat je denkt: Ah, vandaag heb ik wel eens even zin om een man te zijn…
En dat mannelijk of vrouwelijk genoeg kleden vind ik wel wat onzin. Want wie bepaalt dat? Ik heb wel eens een jurk aan en ook wel eens hakken, maar echt niet dagelijks.
Meestal loop ik in een spijkerbroek met een shirt. Ik draag bijna geen make up, alleen op feestjes. Ik heb oorbellen en lang haar… maar dat is het dan ook wel. Ben ik dan wel vrouwelijk genoeg gekleed?
dinsdag 3 augustus 2021 om 10:38
Ik vind het persoonlijk heel erg dat dat moet. Iedereen zou zich moeten kunnen kleden, gedragen, whatever wat voor diegene het prettigst voelt.denkruim schreef: ↑03-08-2021 09:05Mijn opmerking ging erover dat sommigen zich zo cis mogelijk uitdragen, terwijl ze misschien helemaal niet zo voelen, maar omdat ze zich verplicht voelen anders niet geaccepteerd te worden. Er ligt nog altijd de verwachting op trans personen dat ze na hun traditie volledig in het plaatje “man” of “vrouw” passen. Prima dat jij dat persoonlijk zo wil en fijn dat dat gelukt is, maar niet ieders pad ziet er hetzelfde uit.
Toegegeven, ik zou er in eerste instantie een beetje raar van opkijken, maar eigenlijk vind ik ook dat mannen best vrouwenkleren zouden moeten kunnen dragen net als dat vrouwen mannenkleding kunnen dragen.
Het maakt jou wie je bent. Net als dat ik er niet minder mens om ben dat ik bijvoorbeeld geen schoonmaakprinses ben en dat mijn vriend veel zorgzamer is dan ik.
Ik hou meer van het sloopwerk en ik zie echt niet al het huishoudelijke werk liggen.
Ik houd dan weer niet zo van vieze vingers, terwijl mijn vriend daar geen moeite mee heeft.
dinsdag 3 augustus 2021 om 10:41
Maar wát is dat dan?
Wat maakt dat je mij wel accepteert als vrouw of ik mannenkleding, vrouwenkleding of een hobbezak aan heb, terwijl iemand die een heel lang en pijnlijk proces heeft moeten doorstaan om uiteindelijk de vrouw te worden die ze altijd was echt moet bewijzen die vrouw te zijn?
Dat is toch raar?
dinsdag 3 augustus 2021 om 11:50
Wat ik schreef heeft niets te maken met mijn acceptatie. Ik ben van vrijheid blijheid. Wil jij vanaf vandaag anders door het leven, andere naam, enz, dan vind ik dat allemaal best. De grens ligt gewoon daar waar je in andermans rechtvaardige belangen komt.Yraatje schreef: ↑03-08-2021 10:41Maar wát is dat dan?
Wat maakt dat je mij wel accepteert als vrouw of ik mannenkleding, vrouwenkleding of een hobbezak aan heb, terwijl iemand die een heel lang en pijnlijk proces heeft moeten doorstaan om uiteindelijk de vrouw te worden die ze altijd was echt moet bewijzen die vrouw te zijn?
Dat is toch raar?
dinsdag 3 augustus 2021 om 12:34
Ik ben het helemaal met je eens, helaas ziet het VU het anders en aangezien zij een monopolie hebben op de transzorg in Nederland is het voor veel trans personen werkelijkheid. Hierom pleiten veel activisten ook voor een hervorming van de transzorg, waarin het principe van informed consent geldig is, ipv diagnostiek en vergaande psychologische gesprekken. Ook omdat de diagnostiek nog steeds gebaseerd is op heel binaire gendernormen en er geen of weinig ruimte is voor bijvoorbeeld non-binaire personen.Yraatje schreef: ↑03-08-2021 10:38Ik vind het persoonlijk heel erg dat dat moet. Iedereen zou zich moeten kunnen kleden, gedragen, whatever wat voor diegene het prettigst voelt.
Toegegeven, ik zou er in eerste instantie een beetje raar van opkijken, maar eigenlijk vind ik ook dat mannen best vrouwenkleren zouden moeten kunnen dragen net als dat vrouwen mannenkleding kunnen dragen.
Het maakt jou wie je bent. Net als dat ik er niet minder mens om ben dat ik bijvoorbeeld geen schoonmaakprinses ben en dat mijn vriend veel zorgzamer is dan ik.
Ik hou meer van het sloopwerk en ik zie echt niet al het huishoudelijke werk liggen.
Ik houd dan weer niet zo van vieze vingers, terwijl mijn vriend daar geen moeite mee heeft.
dinsdag 3 augustus 2021 om 19:16
Op dit punt zit ik ook even vast: fascinerend.
Ik heb het eerdere linkje van Chien er even bijgepakt want ik dreig in een identiteitscrisis terecht te komen
.https://transmagazine.nl/gender-terminologie/
Opvallend: gender is een persoonlijke beleving maar tegelijkertijd een reactie op een sociale constructie. Volgens mij is dan de conclusie dat je van socio-man naar socio-vrouw kan omslaan als je in een andere sociale omgeving komt.
Maar nu ikzelf: ik houd van strakke ontwerpen, ben in groepen niet dominant, hou van schoonmaken en ben handig. Verder ben ik nogal geëmancipeerd en daarmee nauwelijks bezig met rolverdelingen. Seksueel heb ik een duidelijke voorkeur voor wat ik zelf wil hebben en wat ik bij een ander zoek en dat is verschillend.
Als ik dan de typeringen van het linkje langsloop, dan zou het snel "agender" worden. Maar op sommige vlakken (seksueel vooral) wil ik wel verschil.
Genderfluïde dan: je voelt je afwisselend man of vrouw. Neuh, ook niet. Ik voel me eigenlijk nooit trans.
Gender-non-conform: mijn genderexpressie verschilt van het traditionele man-vrouw schema. Nou die dan maar, maar zijn we dat eigenlijk niet allemaal? Een beetje van dit en soms ook dat?
Ook het fenomeen "sociale transitie" kom ik niet uit: "een complex proces dat verschilt per persoon. Niet ieder transindividu wil en kan dezelfde stappen ondernemen."
Kun je dan ook gewoon hetzelfde blijven doen en concluderen "vanaf nu voel ik me van de andere gender" (even binair gedacht)?
Forummers met ervaring die ons verder kunnen helpen met inzicht?
dinsdag 3 augustus 2021 om 19:19
Vind jij dat in dit soort situaties sprake van is?
Als het gaat over de cheastmilk, over de toiletten, over transpersonen?
Wat eten we vanavond?
dinsdag 3 augustus 2021 om 19:46
In zijn algemeenheid niet.
Maar als iemand zegt: ik voel mijzelf vrouw als geboren man, vind ik niet dat ze dan ook b.v. naar de vrouwendag in de sauna mag. Dan snap ik dat het belang van de vrouwen die speciaal voor die dag kiezen zal prevaleren, tenzij die vrouwen er dan geen probleem mee hebben.
woensdag 4 augustus 2021 om 17:10
Maar MOET je iets zijn? Je bent toch goed wie je bent? Waarom moet er dan een stempeltje op gedrukt worden?Ceder schreef: ↑03-08-2021 19:16Op dit punt zit ik ook even vast: fascinerend.
Ik heb het eerdere linkje van Chien er even bijgepakt want ik dreig in een identiteitscrisis terecht te komen
https://transmagazine.nl/gender-terminologie/
Opvallend: gender is een persoonlijke beleving maar tegelijkertijd een reactie op een sociale constructie. Volgens mij is dan de conclusie dat je van socio-man naar socio-vrouw kan omslaan als je in een andere sociale omgeving komt.
Maar nu ikzelf: ik houd van strakke ontwerpen, ben in groepen niet dominant, hou van schoonmaken en ben handig. Verder ben ik nogal geëmancipeerd en daarmee nauwelijks bezig met rolverdelingen. Seksueel heb ik een duidelijke voorkeur voor wat ik zelf wil hebben en wat ik bij een ander zoek en dat is verschillend.
Als ik dan de typeringen van het linkje langsloop, dan zou het snel "agender" worden. Maar op sommige vlakken (seksueel vooral) wil ik wel verschil.
Genderfluïde dan: je voelt je afwisselend man of vrouw. Neuh, ook niet. Ik voel me eigenlijk nooit trans.
Gender-non-conform: mijn genderexpressie verschilt van het traditionele man-vrouw schema. Nou die dan maar, maar zijn we dat eigenlijk niet allemaal? Een beetje van dit en soms ook dat?
Ook het fenomeen "sociale transitie" kom ik niet uit: "een complex proces dat verschilt per persoon. Niet ieder transindividu wil en kan dezelfde stappen ondernemen."
Kun je dan ook gewoon hetzelfde blijven doen en concluderen "vanaf nu voel ik me van de andere gender" (even binair gedacht)?
Forummers met ervaring die ons verder kunnen helpen met inzicht?
woensdag 4 augustus 2021 om 19:00
Ik hoef van mezelf niets te zijn, tenminste niet binnen de gender-discussie. Maar ik probeer me in te leven, gevoel ervoor te krijgen.
Aanvankelijk naar aanleiding van de OP ("ik voel me bedreigd in mijn vrouw zijn" vrij geformuleerd) maar later ook nav de (gewaardeerde) reacties van de transen hier. Hoe presenteer je je als vrouw of man of iets anders, wat maakt dat je je daarin bedreigd voelt?
Verder is het praktisch blijkbaar zeker ook relevant voor transen die zich medisch willen laten behandelen, want die moeten iets aantonen in hun uiterlijk, gedrag of gevoel om daarvoor in aanmerking te komen. Wat me op zich ook niet volledig onredelijk lijkt: ik zie nog geen arts het mes erin zetten als iemand aankomt met "voor mijn identiteit wil ik dat mijn galblaas verwijderd wordt".
woensdag 4 augustus 2021 om 20:15
Ook het fenomeen "sociale transitie" kom ik niet uit: "een complex proces dat verschilt per persoon. Niet ieder transindividu wil en kan dezelfde stappen ondernemen."
Kun je dan ook gewoon hetzelfde blijven doen en concluderen "vanaf nu voel ik me van de andere gender" (even binair gedacht)?
Forummers met ervaring die ons verder kunnen helpen met inzicht?
[/quote]
Kun je dan ook gewoon hetzelfde blijven doen en concluderen "vanaf nu voel ik me van de andere gender" (even binair gedacht)?
Forummers met ervaring die ons verder kunnen helpen met inzicht?
[/quote]
pékinoise wijzigde dit bericht op 05-08-2021 14:39
Reden: boodschap aangekomen
Reden: boodschap aangekomen
68.84% gewijzigd
woensdag 4 augustus 2021 om 21:39
Dank voor je reactie en openhartigheid. Ik ben blij voor je dat je die tante in je leven hebt gehad: een stabiele bakermat is zoveel waard!
Ik zal me toch eens wat verder gaan inlezen. Het fenomeen gender (zowel transgenderisme als cisgenderisme) interesseert me wel ondanks dat ik de maatschappelijke en politieke discussie daarover vrijwel volledig aan me voorbij heb laten gaan.
woensdag 4 augustus 2021 om 22:46
woensdag 4 augustus 2021 om 23:11
Alsjeblieft. Jij ook bedankt. Ik hoop dat het duidelijk was.Ceder schreef: ↑04-08-2021 21:39Dank voor je reactie en openhartigheid. Ik ben blij voor je dat je die tante in je leven hebt gehad: een stabiele bakermat is zoveel waard!
Ik zal me toch eens wat verder gaan inlezen. Het fenomeen gender (zowel transgenderisme als cisgenderisme) interesseert me wel ondanks dat ik de maatschappelijke en politieke discussie daarover vrijwel volledig aan me voorbij heb laten gaan.
Op het YouTube kanaal van Rose of Dawn staan veel goede video’s. Raad ik je zeker aan. Dat is een hele intelligente dame.
Nogmaals dank
woensdag 4 augustus 2021 om 23:20
Misschien staat hier dan kan ook nog wel wat interessants tussen om te kijken, struikelde er net over op social:
https://www.vpro.nl/lees/specials/2021/ ... enoot.html
Everything is fluid
woensdag 4 augustus 2021 om 23:24
En dat deed me aan deze denken:
https://www.vpro.nl/programmas/3lab/halfgoden.html
In de documentaire Halfgoden reist transgendermodel Valentijn De Hingh naar India, waar al eeuwenlang een diep ingewortelde cultuur rondom het derde geslacht bestaat.
https://www.vpro.nl/programmas/3lab/halfgoden.html
In de documentaire Halfgoden reist transgendermodel Valentijn De Hingh naar India, waar al eeuwenlang een diep ingewortelde cultuur rondom het derde geslacht bestaat.
Everything is fluid
donderdag 5 augustus 2021 om 07:11
Bedankt voor alle linkjes en tips.
Over Valentijn de Hingh heb ik destijds de documentaire "Valentijn" gekeken, en ook een stukje van 24-uur-met.
Andere dingen die in mij opkwamen: Maxim Februari bij Zomergasten. "Iedereen begint over die piemel" gevolgd door een gezamenlijke lach. Maar eigenlijk kan ik me dat fysieke juist wel voorstellen (de transseksualiteit) maar nauwelijks het sociale (het transgenderisme). Dan komen juist sketches van Little Britain in mij op.
Van de andere kant: de Tomboy kan ik wel aanvoelen. Als in: de jongensachtige, ongecompliceerde vrouw die graag onder mannen is. Blijkbaar zit er toch wel iets op dat sociale vlak bij mij. Alleen daarbij zie ik nooit zo de drang tot transseksualiteit.
Wellicht heb ik meer inzicht na het kijken van de linkjes
Over Valentijn de Hingh heb ik destijds de documentaire "Valentijn" gekeken, en ook een stukje van 24-uur-met.
Andere dingen die in mij opkwamen: Maxim Februari bij Zomergasten. "Iedereen begint over die piemel" gevolgd door een gezamenlijke lach. Maar eigenlijk kan ik me dat fysieke juist wel voorstellen (de transseksualiteit) maar nauwelijks het sociale (het transgenderisme). Dan komen juist sketches van Little Britain in mij op.
Van de andere kant: de Tomboy kan ik wel aanvoelen. Als in: de jongensachtige, ongecompliceerde vrouw die graag onder mannen is. Blijkbaar zit er toch wel iets op dat sociale vlak bij mij. Alleen daarbij zie ik nooit zo de drang tot transseksualiteit.
Wellicht heb ik meer inzicht na het kijken van de linkjes
donderdag 5 augustus 2021 om 07:23
Ceder schreef: ↑05-08-2021 07:11Bedankt voor alle linkjes en tips.
Over Valentijn de Hingh heb ik destijds de documentaire "Valentijn" gekeken, en ook een stukje van 24-uur-met.
Andere dingen die in mij opkwamen: Maxim Februari bij Zomergasten. "Iedereen begint over die piemel" gevolgd door een gezamenlijke lach. Maar eigenlijk kan ik me dat fysieke juist wel voorstellen (de transseksualiteit) maar nauwelijks het sociale (het transgenderisme). Dan komen juist sketches van Little Britain in mij op.
Van de andere kant: de Tomboy kan ik wel aanvoelen. Als in: de jongensachtige, ongecompliceerde vrouw die graag onder mannen is. Blijkbaar zit er toch wel iets op dat sociale vlak bij mij. Alleen daarbij zie ik nooit zo de drang tot transseksualiteit.
Wellicht heb ik meer inzicht na het kijken van de linkjes
Ik kan het me allebei juist wel voorstellen. Ik droomde ooit dat ik een penis had, was blij dat ik wakker werd zeg
Dat was maar een droom voor mij, gelukkig.Maar sociaal heb je misschien wel altijd met een masker op gelopen, en dat moet je ineens afzetten, terwijl je ook niet weet hoe daar op gereageerd wordt. Lijkt me heel eng.
donderdag 5 augustus 2021 om 09:57
Als je er meer over wil lezen raad ik je het boek “Gender, Sex and the Shaping of Modern Europe: A History from the French Revolution to the Present Day” zeker aan!Ceder schreef: ↑04-08-2021 21:39Dank voor je reactie en openhartigheid. Ik ben blij voor je dat je die tante in je leven hebt gehad: een stabiele bakermat is zoveel waard!
Ik zal me toch eens wat verder gaan inlezen. Het fenomeen gender (zowel transgenderisme als cisgenderisme) interesseert me wel ondanks dat ik de maatschappelijke en politieke discussie daarover vrijwel volledig aan me voorbij heb laten gaan.
donderdag 5 augustus 2021 om 10:03
Het idee lijkt wellicht niet volledig onredelijk, maar de praktijk is dat m.i. vaak wel. Kun je iemands trans-zijn meten ahv van of degene wel of geen rokjes draagt? Of make-up? Of binders? Packers? Of zelfs gedragingen, en waar baseer je dan op welke gedragingen wel of niet “juist” zijn? Een borstverkleining kun je zo laten uitvoeren, een borstverwijdering moet je psychologische gesprekken voor voeren en maanden dan wel jaren voor op de wachtlijst staan. Waarom?Ceder schreef: ↑04-08-2021 19:00Ik hoef van mezelf niets te zijn, tenminste niet binnen de gender-discussie. Maar ik probeer me in te leven, gevoel ervoor te krijgen.
Aanvankelijk naar aanleiding van de OP ("ik voel me bedreigd in mijn vrouw zijn" vrij geformuleerd) maar later ook nav de (gewaardeerde) reacties van de transen hier. Hoe presenteer je je als vrouw of man of iets anders, wat maakt dat je je daarin bedreigd voelt?
Verder is het praktisch blijkbaar zeker ook relevant voor transen die zich medisch willen laten behandelen, want die moeten iets aantonen in hun uiterlijk, gedrag of gevoel om daarvoor in aanmerking te komen. Wat me op zich ook niet volledig onredelijk lijkt: ik zie nog geen arts het mes erin zetten als iemand aankomt met "voor mijn identiteit wil ik dat mijn galblaas verwijderd wordt".
donderdag 5 augustus 2021 om 10:55
Mijn eerste gevoel is ook dat dat helemaal niet gekoppeld hoeft te zijn: ik kan me er wel wat bij voorstellen dat iemand genen-vrouw is, graag organen-man wil zijn en socio-gemengd (zie schets van mezelf die ik eerder gaf: op gender vlak jezelf vast leggen vind ik nodeloos gepolariseerd).denkruim schreef: ↑05-08-2021 10:03Het idee lijkt wellicht niet volledig onredelijk, maar de praktijk is dat m.i. vaak wel. Kun je iemands trans-zijn meten ahv van of degene wel of geen rokjes draagt? Of make-up? Of binders? Packers? Of zelfs gedragingen, en waar baseer je dan op welke gedragingen wel of niet “juist” zijn? Een borstverkleining kun je zo laten uitvoeren, een borstverwijdering moet je psychologische gesprekken voor voeren en maanden dan wel jaren voor op de wachtlijst staan. Waarom?
Van de andere kant is het zonder somatisch ziektebeeld verwijderen van organen dusdanig ingrijpend dat ik het heel zinnig vind om daar eerst psychologisch naar te kijken.
De medische ethiek daarbij is een doorlopende discussie: welk deel van de verantwoordelijkheid is van de arts en welk deel van de patiënt. Daarin is al jarenlang een verschuiving richting patiënt (borstvergroting wel of niet met verplichting tot eerst psychologische gesprekken? Er zijn artsen in met name commerciële klinieken die vinden dat als je al twijfelt aan de beweegredenen van de patiënt, dat je de patiënt niet serieus neemt).
Dat het volledig wegnemen van geslachtsorganen of het onderdrukken van hun functie op een ander niveau ligt dan alleen het vergroten of verkleinen ervan dat vind ik wel logisch.
donderdag 5 augustus 2021 om 13:13
Alleen psychologische gesprekken zou prima zijn, echter gaat diagnostisering gebaseerd op een binaire genderindeling m.i. te ver. Ik denk dat de meeste volwassenen prima zelf de keuze kunnen maken over wat ze met hun lichaam willen, zeker na gesprekken met een arts/endocrinoloog/psycholoog. Jarenlange wachtlijsten, maandelijkse gesprekken en dan nog meer wachtlijsten zijn niet per se helpend in het proces. Misschien dat een tussenweg een prima oplossing zou zijn.Ceder schreef: ↑05-08-2021 10:55Mijn eerste gevoel is ook dat dat helemaal niet gekoppeld hoeft te zijn: ik kan me er wel wat bij voorstellen dat iemand genen-vrouw is, graag organen-man wil zijn en socio-gemengd (zie schets van mezelf die ik eerder gaf: op gender vlak jezelf vast leggen vind ik nodeloos gepolariseerd).
Van de andere kant is het zonder somatisch ziektebeeld verwijderen van organen dusdanig ingrijpend dat ik het heel zinnig vind om daar eerst psychologisch naar te kijken.
De medische ethiek daarbij is een doorlopende discussie: welk deel van de verantwoordelijkheid is van de arts en welk deel van de patiënt. Daarin is al jarenlang een verschuiving richting patiënt (borstvergroting wel of niet met verplichting tot eerst psychologische gesprekken? Er zijn artsen in met name commerciële klinieken die vinden dat als je al twijfelt aan de beweegredenen van de patiënt, dat je de patiënt niet serieus neemt).
Dat het volledig wegnemen van geslachtsorganen of het onderdrukken van hun functie op een ander niveau ligt dan alleen het vergroten of verkleinen ervan dat vind ik wel logisch.
