Actueel
alle pijlers
Marc de Hond: tot de dood ons scheidt
vrijdag 19 juni 2020 om 21:39
Portet Marc de Hond over laatste levensfase
Van Nie ging met De Hond mee tijdens ziekenhuisbezoeken, maar filmde ook persoonlijke momenten van hem en zijn gezin. Marc wist al enige tijd dat hij niet meer beter zou worden en wilde graag een document achterlaten voor zijn kinderen. Hij overleed 3 juni op 42-jarige leeftijd, en laat zijn vrouw Remona Fransen en twee jonge kinderen achter.
Bekijk hieronder de video met de aankondiging van Tot De Dood Ons Scheidt.
De documentaire Tot De Dood Ons Scheidt is donderdag 18 juni om 20.30 uur te zien bij Net5. Daarna kun je deze docu over Marc de Hond terugkijken bij Gids.tv.
Gisteravond opgenomen, omdat ik hem niet kon kijken. Nu net terug gekeken. Tranen met tuiten. Wat een topper, die Marc, z’n vrouw, z’n kinderen, Nada etc. Hoe bijzonder sterk stond hij in zijn gezondheid, ondanks alle tegenslagen. Op een gegeven moment zei hij: “ik had ook dood kunnen zijn, maar ik kreeg maar een dwarslaesie”. Dan ben je toch echt een optimist. Heel bijzonder. Deze docu heeft me echt aan het denken gezet en dat vind ik heel bijzonder.
Hebben jullie gekeken? En wat vonden jullie ervan?
Van Nie ging met De Hond mee tijdens ziekenhuisbezoeken, maar filmde ook persoonlijke momenten van hem en zijn gezin. Marc wist al enige tijd dat hij niet meer beter zou worden en wilde graag een document achterlaten voor zijn kinderen. Hij overleed 3 juni op 42-jarige leeftijd, en laat zijn vrouw Remona Fransen en twee jonge kinderen achter.
Bekijk hieronder de video met de aankondiging van Tot De Dood Ons Scheidt.
De documentaire Tot De Dood Ons Scheidt is donderdag 18 juni om 20.30 uur te zien bij Net5. Daarna kun je deze docu over Marc de Hond terugkijken bij Gids.tv.
Gisteravond opgenomen, omdat ik hem niet kon kijken. Nu net terug gekeken. Tranen met tuiten. Wat een topper, die Marc, z’n vrouw, z’n kinderen, Nada etc. Hoe bijzonder sterk stond hij in zijn gezondheid, ondanks alle tegenslagen. Op een gegeven moment zei hij: “ik had ook dood kunnen zijn, maar ik kreeg maar een dwarslaesie”. Dan ben je toch echt een optimist. Heel bijzonder. Deze docu heeft me echt aan het denken gezet en dat vind ik heel bijzonder.
Hebben jullie gekeken? En wat vonden jullie ervan?
zaterdag 20 juni 2020 om 15:18
Zo heb ik zijn voorstellingen en gesprek met hem ook ervaren. Vond hem een inspirerende man. Heb veel (gehad) aan zijn visieVGM1980 schreef: ↑20-06-2020 14:22Dat was niet wat ik er uit haalde, dat je maar sterk en stoer moet zijn.
Maar dat de hele dag janken en jezelf zielig vinden zonde van de tijd is die je nog hebt en je juist alles er uit moet halen wat er in ziet en geniet van alles wat nog wél kan en wat je nog hebt.
zaterdag 20 juni 2020 om 15:22
Ja, dat vond ik dus ook. En wat jij eerder zei dat het nergens in een groter geheel werd geplaatst vond ik ook.
Ik had best wel vaak dat ik dacht "nou, hier zou ik wel wat meer over willen weten", bijvoorbeeld toen zijn broer op bezoek kwam bij hem. Dat was bij uitstek een moment waarop ik behoefte had aan meer diepgang en meer duiding, misschien ook wat meer algemeens over hoe dat voor broers en zussen van patiënten is, ik weet niet.
Nu was het inderdaad een soort homevideo voor zijn nabestaanden die ik dan ook zat te bekijken terwijl ik geen nabestaande van hem ben.
Am Yisrael Chai!
zaterdag 20 juni 2020 om 15:31
Dat stuk van zijn broer heeft Marc verteld in zijn laatste interview in de volkskrant. Hoe dat is gegaan en hoe hij dat beleefde.
Maar wat hij ook steeds duidelijk maakte is dat hij het voor zijn kinderen deed. De intervieuw-tour, de docu het boek. Dat ze later weten wie hij was en dat dat veel meer was dan een man in een rolstoel die ziek was. En van elk verdriet ook een leerproces te maken en te ontdekken wat het belangrijkste is in een leven dat ineens voorbij kan zijn.
Maar wat hij ook steeds duidelijk maakte is dat hij het voor zijn kinderen deed. De intervieuw-tour, de docu het boek. Dat ze later weten wie hij was en dat dat veel meer was dan een man in een rolstoel die ziek was. En van elk verdriet ook een leerproces te maken en te ontdekken wat het belangrijkste is in een leven dat ineens voorbij kan zijn.
Ik zeg maar zo, ik zeg maar..
zaterdag 20 juni 2020 om 15:45
woensdag 1 juli 2020 om 07:46
woensdag 1 juli 2020 om 11:00
Er zit voor mij geen les in dit soort documentaires. Ik bespeur bij de mensen in mijn omgeving die het wel een mooi portret vonden een soort "kijk, zo hoor je dood aan kanker te gaan"-gevoel. Om dezelfde reden kijk ik ook niet naar dat BNN-programma over jonge stervende mensen.
Mocht ik nu terminaal zijn, ik zou mezelf de zieligste persoon vinden op aarde. Ik begrijp niet zo goed waarom mensen van terminale patiënten verwachten dat hun dood een soort louterende ervaring voor de kerngezonde televisiekijker moet zijn. Dat voelt heel viezig.
Maar misschien raakt het mij persoonlijk te veel, als kind dat heel jong een veel te jonge ouder verloor. Er was echt helemaal niets "mooi" aan.
Mocht ik nu terminaal zijn, ik zou mezelf de zieligste persoon vinden op aarde. Ik begrijp niet zo goed waarom mensen van terminale patiënten verwachten dat hun dood een soort louterende ervaring voor de kerngezonde televisiekijker moet zijn. Dat voelt heel viezig.
Maar misschien raakt het mij persoonlijk te veel, als kind dat heel jong een veel te jonge ouder verloor. Er was echt helemaal niets "mooi" aan.
woensdag 1 juli 2020 om 17:13
Voor de omgeving niet, nee. Voor diegene die de persoon liefhebben.
Ikzelf ben ook ziek, en ja dat vind ik kl*te, maar ik haal er zeker lessen van en waardeer veel meer dan ik voorheen deed. Alleen is dat niet uit te leggen aan mensen die gezond zijn. Zelf wist ik dat ook niet precies, voor ik ziek werd.
Ikzelf ben ook ziek, en ja dat vind ik kl*te, maar ik haal er zeker lessen van en waardeer veel meer dan ik voorheen deed. Alleen is dat niet uit te leggen aan mensen die gezond zijn. Zelf wist ik dat ook niet precies, voor ik ziek werd.
Ik zeg maar zo, ik zeg maar..
donderdag 2 juli 2020 om 10:11
Dat herken ik wel wat je schrijft. Weet niet om wat voor ziekte het bij jou gaat (gaat me ook niet aan), of het terminaal is of een chronische ziekte. Dat laatste geldt voor mij. Ik zal niet sterven aan wat ik mankeer, misschien voelt het daarom niet zozeer 'zwaar' voor mij, zo'n documentaire, maar meer als les in hoe ik naar dingen kan kijken. Ik ben van mezelf vrij positief (al vloek ik heus ook wel) en vind het fijn om te zien dat anderen met een ziekte een voorbeeld voor me kunnen zijn. Dat de situatie anders is dan ik gewild had is jammer, maar voor wie loopt het leven zoals gepland? Het is fijn als je ondanks de shit toch veerkracht hebt om er samen met je geliefden iets moois van te maken. Meestal dan, want het lukt niemand in 100% van de tijd.VGM1980 schreef: ↑01-07-2020 17:13Voor de omgeving niet, nee. Voor diegene die de persoon liefhebben.
Ikzelf ben ook ziek, en ja dat vind ik kl*te, maar ik haal er zeker lessen van en waardeer veel meer dan ik voorheen deed. Alleen is dat niet uit te leggen aan mensen die gezond zijn. Zelf wist ik dat ook niet precies, voor ik ziek werd.
