Actueel
alle pijlers
Mauro moet weg
woensdag 26 oktober 2011 om 16:52
Wat vinden jullie ervan dat Mauro na 9 jaar alsnog terug moet naar een (niet geheel veilig) Angola?
Ik vind dat je als land faalt in dit beleid en iemand zo lang in onzekerheid laat, een jongen die hier is opgegroeid en is ingeburgerd, iemand nu niet terug kan sturen omdat de regels zijn. Maar de meningen zijn nogal verdeeld geloof ik.
http://www.nu.nl/binnenla ... ro-moet-terug-angola.html
Ik vind dat je als land faalt in dit beleid en iemand zo lang in onzekerheid laat, een jongen die hier is opgegroeid en is ingeburgerd, iemand nu niet terug kan sturen omdat de regels zijn. Maar de meningen zijn nogal verdeeld geloof ik.
http://www.nu.nl/binnenla ... ro-moet-terug-angola.html
anoniem_116194 wijzigde dit bericht op 26-10-2011 17:00
Reden: Op verzoek van IBI een link
Reden: Op verzoek van IBI een link
% gewijzigd
dinsdag 1 november 2011 om 22:50
quote:louisavuitton schreef op 01 november 2011 @ 22:46:
[...]
Wat hadden de pleegouders dan moeten doen? Hem geen opleiding laten volgen? Hem niet laten hechten aan zijn broertje?
Mauro wil zelf graag blijven, zijn pleegouders willen dit ook, dan vecht je daar toch voor?
Punt is dat die jongen helemaal niet in een pleeggezin geplaatst had moeten worden, maar een jaar na aankomst op het vliegtuig terug naar Angola had gemoeten. En waarom kon hij niet bij zijn zus blijven in NL?
Volgens mij zijn er in de loop der jaren zoveel fouten gemaakt bij deze zaak, dat je Mauro alleen al op deze gronden moet laten blijven.
Dat geloof ik dus ook, sowieso die 4 jaar wachten al.
Verder helemaal eens.
[...]
Wat hadden de pleegouders dan moeten doen? Hem geen opleiding laten volgen? Hem niet laten hechten aan zijn broertje?
Mauro wil zelf graag blijven, zijn pleegouders willen dit ook, dan vecht je daar toch voor?
Punt is dat die jongen helemaal niet in een pleeggezin geplaatst had moeten worden, maar een jaar na aankomst op het vliegtuig terug naar Angola had gemoeten. En waarom kon hij niet bij zijn zus blijven in NL?
Volgens mij zijn er in de loop der jaren zoveel fouten gemaakt bij deze zaak, dat je Mauro alleen al op deze gronden moet laten blijven.
Dat geloof ik dus ook, sowieso die 4 jaar wachten al.
Verder helemaal eens.
dinsdag 1 november 2011 om 22:51
dinsdag 1 november 2011 om 22:53
quote:dezedanmaar13 schreef op 01 november 2011 @ 22:44:
[...]
Na 4 jaren nog steeds afstand houden? Lijkt me alleen mogelijk als je geen gevoel in je donder hebt. Het moet gewoon veel sneller dat vind ik een plicht die 'wij' als mens hebben t.o.v een ander mens.Gebeurt ook met pleegkinderen die bijv. uit huis zijn geplaatst en door Bureau Jeugdzorg zijn ondergebracht in pleeggezinnen. Maar daar hoor je niemand over.
[...]
Na 4 jaren nog steeds afstand houden? Lijkt me alleen mogelijk als je geen gevoel in je donder hebt. Het moet gewoon veel sneller dat vind ik een plicht die 'wij' als mens hebben t.o.v een ander mens.Gebeurt ook met pleegkinderen die bijv. uit huis zijn geplaatst en door Bureau Jeugdzorg zijn ondergebracht in pleeggezinnen. Maar daar hoor je niemand over.
dinsdag 1 november 2011 om 22:55
quote:MissDificil schreef op 01 november 2011 @ 22:53:
[...]
Gebeurt ook met pleegkinderen die bijv. uit huis zijn geplaatst en door Bureau Jeugdzorg zijn ondergebracht in pleeggezinnen. Maar daar hoor je niemand over.
O daar hoor mij dan ook over hoor. Super schrijnend. Toevoeging: als die kinderen dan na 4 jaar weg moeten omdat nu eenmaal de- ooit vastgestelde- regels zijn.
En nogmaals; 4 jaar afstand houden kán mijn inziens helemaal niet. Hoe zie jij je dat voor je in de praktijk?
[...]
Gebeurt ook met pleegkinderen die bijv. uit huis zijn geplaatst en door Bureau Jeugdzorg zijn ondergebracht in pleeggezinnen. Maar daar hoor je niemand over.
O daar hoor mij dan ook over hoor. Super schrijnend. Toevoeging: als die kinderen dan na 4 jaar weg moeten omdat nu eenmaal de- ooit vastgestelde- regels zijn.
En nogmaals; 4 jaar afstand houden kán mijn inziens helemaal niet. Hoe zie jij je dat voor je in de praktijk?
dinsdag 1 november 2011 om 22:58
quote:MissDificil schreef op 01 november 2011 @ 22:53:
[...]
Gebeurt ook met pleegkinderen die bijv. uit huis zijn geplaatst en door Bureau Jeugdzorg zijn ondergebracht in pleeggezinnen. Maar daar hoor je niemand over.
Daar zit een duidelijk verschil in: zowel de ouders als de pleegkinderen wonen in hetzelfde land en het beleid is er altijd op gericht dat de kinderen weer terug gaan naar hun ouders. De kinderen zien de ouders dan ook regelmatig zodat er een band opgebouwd kan worden met elkaar,
Duidelijke verschillen dus met Mauro.
[...]
Gebeurt ook met pleegkinderen die bijv. uit huis zijn geplaatst en door Bureau Jeugdzorg zijn ondergebracht in pleeggezinnen. Maar daar hoor je niemand over.
Daar zit een duidelijk verschil in: zowel de ouders als de pleegkinderen wonen in hetzelfde land en het beleid is er altijd op gericht dat de kinderen weer terug gaan naar hun ouders. De kinderen zien de ouders dan ook regelmatig zodat er een band opgebouwd kan worden met elkaar,
Duidelijke verschillen dus met Mauro.
dinsdag 1 november 2011 om 23:04
quote:louisavuitton schreef op 01 november 2011 @ 22:46:
[...]
Wat hadden de pleegouders dan moeten doen? Hem geen opleiding laten volgen? Hem niet laten hechten aan zijn broertje?
Mauro wil zelf graag blijven, zijn pleegouders willen dit ook, dan vecht je daar toch voor?
Punt is dat die jongen helemaal niet in een pleeggezin geplaatst had moeten worden, maar een jaar na aankomst op het vliegtuig terug naar Angola had gemoeten. En waarom kon hij niet bij zijn zus blijven in NL?
Volgens mij zijn er in de loop der jaren zoveel fouten gemaakt bij deze zaak, dat je Mauro alleen al op deze gronden moet laten blijven.
Je kan wel voor alles gaan vechten, maar op een gegeven moment moet je je hierin berusten. Ik kan ook wel gaan vechten om een wwb-uitkering naast het feit dat ik werkzaam ben in loondienst. Maar ga ik het krijgen? Nee, want ik voldoe niet aan de voorwaarden. Kan ik hoog en laag springen en maar blijven procederen, ik krijg het gewoon niet. Kan ik wel ondertussen alvast van alles gaan kopen, onder het mom van als ik meer geld heb straks is het toch geen probleem, maar dan maak ik mezelf blij met een dode mus.
Feit is dat de pleegouders niet hebben meegewerkt aan het uitzettraject, dan bestemd is om de uitgeprocedeerde voor te bereiden op zijn uitzet. Logisch dat iemand niet steil op sprong nu van de ene op de andere dag uit z'n nestje wilt worden weggerukt.
En de wetgever heeft juist beoogd alleenstaande minderjarigen tot hun achttiende niet terug te sturen, omdat het als inhumaan wordt gezien om jonge mensen zo terug te sturen. Nu hebben ze de kans om een stabiele jeugd te hebben, en een beroepsopleiding te volgen. Een kans die ze in het herkomstland wellicht niet eens hadden gehad. Bovendien leren ze zich zelfstandig te redden, en is er, indien een opvang in de zin van familie ontbreekt, een opvanghuis geregeld in het herkomstland.
Volgens jou zijn er fouten gemaakt, ben heel benieuwd wat voor fouten jij meent dat er zijn gemaakt. Die fouten zijn er namelijk wel gemaakt, maar ik heb tot dusver alleen aan Mauro's en zijn pleegouders kant deze fouten kunnen bespeuren.
[...]
Wat hadden de pleegouders dan moeten doen? Hem geen opleiding laten volgen? Hem niet laten hechten aan zijn broertje?
Mauro wil zelf graag blijven, zijn pleegouders willen dit ook, dan vecht je daar toch voor?
Punt is dat die jongen helemaal niet in een pleeggezin geplaatst had moeten worden, maar een jaar na aankomst op het vliegtuig terug naar Angola had gemoeten. En waarom kon hij niet bij zijn zus blijven in NL?
Volgens mij zijn er in de loop der jaren zoveel fouten gemaakt bij deze zaak, dat je Mauro alleen al op deze gronden moet laten blijven.
Je kan wel voor alles gaan vechten, maar op een gegeven moment moet je je hierin berusten. Ik kan ook wel gaan vechten om een wwb-uitkering naast het feit dat ik werkzaam ben in loondienst. Maar ga ik het krijgen? Nee, want ik voldoe niet aan de voorwaarden. Kan ik hoog en laag springen en maar blijven procederen, ik krijg het gewoon niet. Kan ik wel ondertussen alvast van alles gaan kopen, onder het mom van als ik meer geld heb straks is het toch geen probleem, maar dan maak ik mezelf blij met een dode mus.
Feit is dat de pleegouders niet hebben meegewerkt aan het uitzettraject, dan bestemd is om de uitgeprocedeerde voor te bereiden op zijn uitzet. Logisch dat iemand niet steil op sprong nu van de ene op de andere dag uit z'n nestje wilt worden weggerukt.
En de wetgever heeft juist beoogd alleenstaande minderjarigen tot hun achttiende niet terug te sturen, omdat het als inhumaan wordt gezien om jonge mensen zo terug te sturen. Nu hebben ze de kans om een stabiele jeugd te hebben, en een beroepsopleiding te volgen. Een kans die ze in het herkomstland wellicht niet eens hadden gehad. Bovendien leren ze zich zelfstandig te redden, en is er, indien een opvang in de zin van familie ontbreekt, een opvanghuis geregeld in het herkomstland.
Volgens jou zijn er fouten gemaakt, ben heel benieuwd wat voor fouten jij meent dat er zijn gemaakt. Die fouten zijn er namelijk wel gemaakt, maar ik heb tot dusver alleen aan Mauro's en zijn pleegouders kant deze fouten kunnen bespeuren.
dinsdag 1 november 2011 om 23:11
quote:lottekeNL schreef op 01 november 2011 @ 20:04:
[...]
Zeg, sodehannes eens een heel eind op, met je insinuaties.
Maar aan je woordkeus 'linksmens' kan ik wel zien uit welke hoek jouw wind waait. Zielig figuur.
Kijk dat hen je altijd met "linksmensen" kunnen niet tegen
kritiek, meteen schelden.
Straks ben ik nog een fascist....... Allemaal heel voorspelbaar.
En inderdaad ik ben rechts en fan van geen Stijl?
En nu
[...]
Zeg, sodehannes eens een heel eind op, met je insinuaties.
Maar aan je woordkeus 'linksmens' kan ik wel zien uit welke hoek jouw wind waait. Zielig figuur.
Kijk dat hen je altijd met "linksmensen" kunnen niet tegen
kritiek, meteen schelden.
Straks ben ik nog een fascist....... Allemaal heel voorspelbaar.
En inderdaad ik ben rechts en fan van geen Stijl?
En nu
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
dinsdag 1 november 2011 om 23:11
Dat je pleegouder bent betekent niet dat je je aan liefde, zorg en aandacht dient te onthouden. Dit insinueer ik absoluut niet. Een manier van afstand houden is door er zelf altijd bij stil te blijven staan dat het geen '4ever' is, maar een tijdelijke situatie. Of althans, dat de kans sterk aanwezig daarop is. Daarnaast kan je het kind duidelijk maken dat je nu heel erg blij bent dat je het kind kunt opvangen, liefde geven, aandacht geven, etc. maar dat dit hoogstwaarschijnlijk niet voor altijd is. Spreken over een toekomst wanneer het pleegkind terug gaat.
Je zal mij niet horen zeggen dat er totaal geen band zou moeten zijn, maar je moet altijd stilstaan bij de gedachte dat de kans groot is, dat de aanwezigheid een tijdelijke periode betreft. Tja, en het kan zijn dat ze sterk aan elkaar gaan hechten. Dat zal niet te voorkomen zijn.
Je zal mij niet horen zeggen dat er totaal geen band zou moeten zijn, maar je moet altijd stilstaan bij de gedachte dat de kans groot is, dat de aanwezigheid een tijdelijke periode betreft. Tja, en het kan zijn dat ze sterk aan elkaar gaan hechten. Dat zal niet te voorkomen zijn.
dinsdag 1 november 2011 om 23:18
quote:MissDificil schreef op 01 november 2011 @ 23:11:
Dat je pleegouder bent betekent niet dat je je aan liefde, zorg en aandacht dient te onthouden. Dit insinueer ik absoluut niet. Een manier van afstand houden is door er zelf altijd bij stil te blijven staan dat het geen '4ever' is, maar een tijdelijke situatie. Of althans, dat de kans sterk aanwezig daarop is. Daarnaast kan je het kind duidelijk maken dat je nu heel erg blij bent dat je het kind kunt opvangen, liefde geven, aandacht geven, etc. maar dat dit hoogstwaarschijnlijk niet voor altijd is. Spreken over een toekomst wanneer het pleegkind terug gaat.
Je zal mij niet horen zeggen dat er totaal geen band zou moeten zijn, maar je moet altijd stilstaan bij de gedachte dat de kans groot is, dat de aanwezigheid een tijdelijke periode betreft. Tja, en het kan zijn dat ze sterk aan elkaar gaan hechten. Dat zal niet te voorkomen zijn.
En ze dan toch nog uit elkaar rukken? Ik begrijp niet dat er mensen zijn die dat een ander gunnen omdat dit nu eenmaal de regels zijn. We hebben het nog steeds over een kind. Die dan voor de wet nét volwassen is.
Het is gewoon slecht geregeld in NL laten we dat nu eerst eens aanpakken ipv andere mensen daarmee ernstig tekort te doen.
Dat je pleegouder bent betekent niet dat je je aan liefde, zorg en aandacht dient te onthouden. Dit insinueer ik absoluut niet. Een manier van afstand houden is door er zelf altijd bij stil te blijven staan dat het geen '4ever' is, maar een tijdelijke situatie. Of althans, dat de kans sterk aanwezig daarop is. Daarnaast kan je het kind duidelijk maken dat je nu heel erg blij bent dat je het kind kunt opvangen, liefde geven, aandacht geven, etc. maar dat dit hoogstwaarschijnlijk niet voor altijd is. Spreken over een toekomst wanneer het pleegkind terug gaat.
Je zal mij niet horen zeggen dat er totaal geen band zou moeten zijn, maar je moet altijd stilstaan bij de gedachte dat de kans groot is, dat de aanwezigheid een tijdelijke periode betreft. Tja, en het kan zijn dat ze sterk aan elkaar gaan hechten. Dat zal niet te voorkomen zijn.
En ze dan toch nog uit elkaar rukken? Ik begrijp niet dat er mensen zijn die dat een ander gunnen omdat dit nu eenmaal de regels zijn. We hebben het nog steeds over een kind. Die dan voor de wet nét volwassen is.
Het is gewoon slecht geregeld in NL laten we dat nu eerst eens aanpakken ipv andere mensen daarmee ernstig tekort te doen.
dinsdag 1 november 2011 om 23:20
quote:dezedanmaar13 schreef op 01 november 2011 @ 23:11:
Missdificil, kijk jij enkel maar de regels van de wet of neem je het humane deel ook mee in je mening?
Beide.
Ik ben juridisch geschoold en werkzaam in de juridische sector. Ik weet hoe de wetgeving is beoogd en ook wat uitspraken zijn in soortgelijke gevallen. Daarbij heb ik deze zaak eerst wat verder uitgezocht dan de gemiddelde persoon die iets op tv ziet en er vervolgens ook een mening over heeft. Het humane deel neem ik zeker in overweging, het is tenslotte een groot deel van mijn vakgebied. Maar in deze situatie vind ik het opgeblazen en nee, niet schrijnend genoeg. Overigens, uitspraken die de afgelopen tijd zijn gedaan (bijvoorbeeld Sahar of dat jongetje dat ongeneeslijk ziek was) vind ik niet meer dan terecht dat hierin de verblijfsvergunning door discretionaire bevoegdheid is toegekend. (overigens kijken juristen niet enkel naar de regels van de wet. Dit is zelfs niet de bedoeling. Er zijn vrijwel altijd hardheidsclausules of er is ruimte voor discretionaire bevoegdheid).
Missdificil, kijk jij enkel maar de regels van de wet of neem je het humane deel ook mee in je mening?
Beide.
Ik ben juridisch geschoold en werkzaam in de juridische sector. Ik weet hoe de wetgeving is beoogd en ook wat uitspraken zijn in soortgelijke gevallen. Daarbij heb ik deze zaak eerst wat verder uitgezocht dan de gemiddelde persoon die iets op tv ziet en er vervolgens ook een mening over heeft. Het humane deel neem ik zeker in overweging, het is tenslotte een groot deel van mijn vakgebied. Maar in deze situatie vind ik het opgeblazen en nee, niet schrijnend genoeg. Overigens, uitspraken die de afgelopen tijd zijn gedaan (bijvoorbeeld Sahar of dat jongetje dat ongeneeslijk ziek was) vind ik niet meer dan terecht dat hierin de verblijfsvergunning door discretionaire bevoegdheid is toegekend. (overigens kijken juristen niet enkel naar de regels van de wet. Dit is zelfs niet de bedoeling. Er zijn vrijwel altijd hardheidsclausules of er is ruimte voor discretionaire bevoegdheid).
dinsdag 1 november 2011 om 23:22
quote:MissDificil schreef op 01 november 2011 @ 23:20:
[...]
Beide.
Ik ben juridisch geschoold en werkzaam in de juridische sector. Ik weet hoe de wetgeving is beoogd en ook wat uitspraken zijn in soortgelijke gevallen. Daarbij heb ik deze zaak eerst wat verder uitgezocht dan de gemiddelde persoon die iets op tv ziet en er vervolgens ook een mening over heeft. Het humane deel neem ik zeker in overweging, het is tenslotte een groot deel van mijn vakgebied. Maar in deze situatie vind ik het opgeblazen en nee, niet schrijnend genoeg. Overigens, uitspraken die de afgelopen tijd zijn gedaan (bijvoorbeeld Sahar of dat jongetje dat ongeneeslijk ziek was) vind ik niet meer dan terecht dat hierin de verblijfsvergunning door discretionaire bevoegdheid is toegekend. (overigens kijken juristen niet enkel naar de regels van de wet. Dit is zelfs niet de bedoeling. Er zijn vrijwel altijd hardheidsclausules of er is ruimte voor discretionaire bevoegdheid).Oke. Mag ik vragen waarom je dit dan niet schrijnend genoeg vindt?
[...]
Beide.
Ik ben juridisch geschoold en werkzaam in de juridische sector. Ik weet hoe de wetgeving is beoogd en ook wat uitspraken zijn in soortgelijke gevallen. Daarbij heb ik deze zaak eerst wat verder uitgezocht dan de gemiddelde persoon die iets op tv ziet en er vervolgens ook een mening over heeft. Het humane deel neem ik zeker in overweging, het is tenslotte een groot deel van mijn vakgebied. Maar in deze situatie vind ik het opgeblazen en nee, niet schrijnend genoeg. Overigens, uitspraken die de afgelopen tijd zijn gedaan (bijvoorbeeld Sahar of dat jongetje dat ongeneeslijk ziek was) vind ik niet meer dan terecht dat hierin de verblijfsvergunning door discretionaire bevoegdheid is toegekend. (overigens kijken juristen niet enkel naar de regels van de wet. Dit is zelfs niet de bedoeling. Er zijn vrijwel altijd hardheidsclausules of er is ruimte voor discretionaire bevoegdheid).Oke. Mag ik vragen waarom je dit dan niet schrijnend genoeg vindt?
dinsdag 1 november 2011 om 23:25
quote:MissDificil schreef op 01 november 2011 @ 23:21:
[...]
Dus op basis van de band die is ontstaan moet je beoordelen of iemand mag blijven in het pleeggezin? En hoe ga je dat toetsen?
Daarom pleit ik ook voor één jaar. Daarna moet er een besluit zijn. Juist om het zo humaan mogelijk te houden.
We kunnen zelfs naar de maan dus waarom kunnen we dit dan niet realiseren? Al het geld wat nu gebruikt wordt voor de vaak jarenlange opvang kan toch ook gestopt worden in mensen die dit adequaat kunnen uitzoeken zodat dit ook gerealiseerd kan worden?
[...]
Dus op basis van de band die is ontstaan moet je beoordelen of iemand mag blijven in het pleeggezin? En hoe ga je dat toetsen?
Daarom pleit ik ook voor één jaar. Daarna moet er een besluit zijn. Juist om het zo humaan mogelijk te houden.
We kunnen zelfs naar de maan dus waarom kunnen we dit dan niet realiseren? Al het geld wat nu gebruikt wordt voor de vaak jarenlange opvang kan toch ook gestopt worden in mensen die dit adequaat kunnen uitzoeken zodat dit ook gerealiseerd kan worden?
dinsdag 1 november 2011 om 23:26
quote:MissDificil schreef op 01 november 2011 @ 23:11:
Dat je pleegouder bent betekent niet dat je je aan liefde, zorg en aandacht dient te onthouden. Dit insinueer ik absoluut niet. Een manier van afstand houden is door er zelf altijd bij stil te blijven staan dat het geen '4ever' is, maar een tijdelijke situatie. Of althans, dat de kans sterk aanwezig daarop is. Daarnaast kan je het kind duidelijk maken dat je nu heel erg blij bent dat je het kind kunt opvangen, liefde geven, aandacht geven, etc. maar dat dit hoogstwaarschijnlijk niet voor altijd is. Spreken over een toekomst wanneer het pleegkind terug gaat.
Je zal mij niet horen zeggen dat er totaal geen band zou moeten zijn, maar je moet altijd stilstaan bij de gedachte dat de kans groot is, dat de aanwezigheid een tijdelijke periode betreft. Tja, en het kan zijn dat ze sterk aan elkaar gaan hechten. Dat zal niet te voorkomen zijn.
Ik denk niet dat het zo werkt.
Als je als kind op het vliegtuig wordt gezet door je bloedeigen moeder en je wordt in een vreemd land opgevangen door hele lieve mensen ga je je daaraan hechten. Dat is juist goed voor de ontwikkeling voor het kind. Dat je in je achterhoofd zou moeten houden dat het niet voor altijd is werkt in theorie misschien, maar zeker niet in de praktijk.
Daarom, nogmaals, laat de hele procedure niet langer dan 1,5 jaar duren.
Negen jaar iemand hier laten blijven en dan verwachten dat hij zich niet al te erg heeft gehecht aan zijn pleegouder is onmogelijk.
Dat je pleegouder bent betekent niet dat je je aan liefde, zorg en aandacht dient te onthouden. Dit insinueer ik absoluut niet. Een manier van afstand houden is door er zelf altijd bij stil te blijven staan dat het geen '4ever' is, maar een tijdelijke situatie. Of althans, dat de kans sterk aanwezig daarop is. Daarnaast kan je het kind duidelijk maken dat je nu heel erg blij bent dat je het kind kunt opvangen, liefde geven, aandacht geven, etc. maar dat dit hoogstwaarschijnlijk niet voor altijd is. Spreken over een toekomst wanneer het pleegkind terug gaat.
Je zal mij niet horen zeggen dat er totaal geen band zou moeten zijn, maar je moet altijd stilstaan bij de gedachte dat de kans groot is, dat de aanwezigheid een tijdelijke periode betreft. Tja, en het kan zijn dat ze sterk aan elkaar gaan hechten. Dat zal niet te voorkomen zijn.
Ik denk niet dat het zo werkt.
Als je als kind op het vliegtuig wordt gezet door je bloedeigen moeder en je wordt in een vreemd land opgevangen door hele lieve mensen ga je je daaraan hechten. Dat is juist goed voor de ontwikkeling voor het kind. Dat je in je achterhoofd zou moeten houden dat het niet voor altijd is werkt in theorie misschien, maar zeker niet in de praktijk.
Daarom, nogmaals, laat de hele procedure niet langer dan 1,5 jaar duren.
Negen jaar iemand hier laten blijven en dan verwachten dat hij zich niet al te erg heeft gehecht aan zijn pleegouder is onmogelijk.
woensdag 2 november 2011 om 08:00
quote:Zanne schreef op 01 november 2011 @ 23:26:
[...]
.
Daarom, nogmaals, laat de hele procedure niet langer dan 1,5 jaar duren.
Negen jaar iemand hier laten blijven en dan verwachten dat hij zich niet al te erg heeft gehecht aan zijn pleegouder is onmogelijk.
De eerste 10 jaar zal hij zich ook gehecht hebben aan zijn biologische moeder en zonder problemen op het vliegtuig gezet,
al vermoed ik dat hij hier geen inspraak in had.
De rest van zijn leven kan hij in Angola een band opbouwen met
zijn eigen familie en indien gewenst met vakantie naar zijn
pleegouders in Nederland.
[...]
.
Daarom, nogmaals, laat de hele procedure niet langer dan 1,5 jaar duren.
Negen jaar iemand hier laten blijven en dan verwachten dat hij zich niet al te erg heeft gehecht aan zijn pleegouder is onmogelijk.
De eerste 10 jaar zal hij zich ook gehecht hebben aan zijn biologische moeder en zonder problemen op het vliegtuig gezet,
al vermoed ik dat hij hier geen inspraak in had.
De rest van zijn leven kan hij in Angola een band opbouwen met
zijn eigen familie en indien gewenst met vakantie naar zijn
pleegouders in Nederland.
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
woensdag 2 november 2011 om 08:06
ArmoedeAngola is een van de landen in Afrika met de meeste armoede. De CIA World Factbook schatte dat in 2003 70% van de bevolking onder de armoedegrens leefde. [11]
[bewerken] Politieke situatieIn 2002, na de dood van Unita-leider Jonas Savimbi, werd een staakt-het-vuren bereikt, en sindsdien worden pogingen gedaan tot wederopbouw van het land. MPLA en Unita zijn een ontwerp voor een nieuwe grondwet overeengekomen, en hoewel de Unita nog niet volledig ontwapend is, en zich nog met diamantsmokkel bezighoudt, zijn de VN-sancties tegen Unita opgeheven.
Nadat partijenstelsels in de meeste Afrikaanse landen hadden afgedaan, voerde president Dos Santos in 1991 een meerpartijenstelsel in. Het ambt van premier, afgeschaft in 1977, werd in 1991 opnieuw ingevoerd. Bij de verkiezingen die sindsdien gehouden worden komt de MPLA-PT altijd als grootste uit de bus.
Belangrijke problemen die het land momenteel het hoofd moet bieden, zijn de terugkeer van vluchtelingen, de herintegratie van Unitarebellen in de bevolking en de vermindering van de eenzijdige economische afhankelijkheid van aardolie.
[bewerken] Bestuurlijke hiërarchie
Tuurlijk......niks aan de hand hoor in Angola. De enige die met de uitzetting van Mauro wat heeft gewonnen is dat CDA. Wat zijn ze begaan met hun medemens.
[bewerken] Politieke situatieIn 2002, na de dood van Unita-leider Jonas Savimbi, werd een staakt-het-vuren bereikt, en sindsdien worden pogingen gedaan tot wederopbouw van het land. MPLA en Unita zijn een ontwerp voor een nieuwe grondwet overeengekomen, en hoewel de Unita nog niet volledig ontwapend is, en zich nog met diamantsmokkel bezighoudt, zijn de VN-sancties tegen Unita opgeheven.
Nadat partijenstelsels in de meeste Afrikaanse landen hadden afgedaan, voerde president Dos Santos in 1991 een meerpartijenstelsel in. Het ambt van premier, afgeschaft in 1977, werd in 1991 opnieuw ingevoerd. Bij de verkiezingen die sindsdien gehouden worden komt de MPLA-PT altijd als grootste uit de bus.
Belangrijke problemen die het land momenteel het hoofd moet bieden, zijn de terugkeer van vluchtelingen, de herintegratie van Unitarebellen in de bevolking en de vermindering van de eenzijdige economische afhankelijkheid van aardolie.
[bewerken] Bestuurlijke hiërarchie
Tuurlijk......niks aan de hand hoor in Angola. De enige die met de uitzetting van Mauro wat heeft gewonnen is dat CDA. Wat zijn ze begaan met hun medemens.
woensdag 2 november 2011 om 08:08
quote:hollebollegijs schreef op 02 november 2011 @ 08:00:
[...]
De rest van zijn leven kan hij in Angola een band opbouwen met
zijn eigen familie en indien gewenst met vakantie naar zijn
pleegouders in Nederland.Alsof dat te betalen is in een land, waarin meer dan de helft van de bevolking onder de armoedegrens leeft.....
[...]
De rest van zijn leven kan hij in Angola een band opbouwen met
zijn eigen familie en indien gewenst met vakantie naar zijn
pleegouders in Nederland.Alsof dat te betalen is in een land, waarin meer dan de helft van de bevolking onder de armoedegrens leeft.....
woensdag 2 november 2011 om 08:15
quote:evelynsalt schreef op 02 november 2011 @ 08:08:
[...]
Alsof dat te betalen is in een land, waarin meer dan de helft van de bevolking onder de armoedegrens leeft.....
Een band met je familie opbouwen doe je niet met geld.
Het is niet aan Nederland en de Nederlanders om de
rest van de wereld een rijk leven te geven.
Wel kunnen we ons inspannen de welvaart eerlijker te verdelen.
[...]
Alsof dat te betalen is in een land, waarin meer dan de helft van de bevolking onder de armoedegrens leeft.....
Een band met je familie opbouwen doe je niet met geld.
Het is niet aan Nederland en de Nederlanders om de
rest van de wereld een rijk leven te geven.
Wel kunnen we ons inspannen de welvaart eerlijker te verdelen.
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
woensdag 2 november 2011 om 08:21
quote:evelynsalt schreef op 02 november 2011 @ 08:06:
ArmoedeAngola is een van de landen in Afrika met de meeste armoede. De CIA World Factbook schatte dat in 2003 70% van de bevolking onder de armoedegrens leefde. [11]
[bewerken] Politieke situatieIn 2002, na de dood van Unita-leider Jonas Savimbi, werd een staakt-het-vuren bereikt, en sindsdien worden pogingen gedaan tot wederopbouw van het land. MPLA en Unita zijn een ontwerp voor een nieuwe grondwet overeengekomen, en hoewel de Unita nog niet volledig ontwapend is, en zich nog met diamantsmokkel bezighoudt, zijn de VN-sancties tegen Unita opgeheven.
Nadat partijenstelsels in de meeste Afrikaanse landen hadden afgedaan, voerde president Dos Santos in 1991 een meerpartijenstelsel in. Het ambt van premier, afgeschaft in 1977, werd in 1991 opnieuw ingevoerd. Bij de verkiezingen die sindsdien gehouden worden komt de MPLA-PT altijd als grootste uit de bus.
Belangrijke problemen die het land momenteel het hoofd moet bieden, zijn de terugkeer van vluchtelingen, de herintegratie van Unitarebellen in de bevolking en de vermindering van de eenzijdige economische afhankelijkheid van aardolie.
[bewerken] Bestuurlijke hiërarchie
Tuurlijk......niks aan de hand hoor in Angola. De enige die met de uitzetting van Mauro wat heeft gewonnen is dat CDA. Wat zijn ze begaan met hun medemens.Daarmee zeg je dus dat we eigenlijk heel Angola zouden moeten opvangen in Nederland?
ArmoedeAngola is een van de landen in Afrika met de meeste armoede. De CIA World Factbook schatte dat in 2003 70% van de bevolking onder de armoedegrens leefde. [11]
[bewerken] Politieke situatieIn 2002, na de dood van Unita-leider Jonas Savimbi, werd een staakt-het-vuren bereikt, en sindsdien worden pogingen gedaan tot wederopbouw van het land. MPLA en Unita zijn een ontwerp voor een nieuwe grondwet overeengekomen, en hoewel de Unita nog niet volledig ontwapend is, en zich nog met diamantsmokkel bezighoudt, zijn de VN-sancties tegen Unita opgeheven.
Nadat partijenstelsels in de meeste Afrikaanse landen hadden afgedaan, voerde president Dos Santos in 1991 een meerpartijenstelsel in. Het ambt van premier, afgeschaft in 1977, werd in 1991 opnieuw ingevoerd. Bij de verkiezingen die sindsdien gehouden worden komt de MPLA-PT altijd als grootste uit de bus.
Belangrijke problemen die het land momenteel het hoofd moet bieden, zijn de terugkeer van vluchtelingen, de herintegratie van Unitarebellen in de bevolking en de vermindering van de eenzijdige economische afhankelijkheid van aardolie.
[bewerken] Bestuurlijke hiërarchie
Tuurlijk......niks aan de hand hoor in Angola. De enige die met de uitzetting van Mauro wat heeft gewonnen is dat CDA. Wat zijn ze begaan met hun medemens.Daarmee zeg je dus dat we eigenlijk heel Angola zouden moeten opvangen in Nederland?
