Actueel
alle pijlers
Meeleven of Sensatie zoeken ?
vrijdag 1 mei 2009 om 18:12
Nav de gebeurtenissen op Koninginnedag, en de vele postings in het topic daar over.
Wanneer is iets "gewoon meeleven", en wanneer wordt het vals sentiment voor jullie ?
( Ik zit tussen eten en de afwas in, ik kom straks proberen uit te leggen wanneer iets integer op mij over komt, en wanneer iets "rellerigs" "sensatiezoekend" of als "vals sentiment" op mij overkomt )
Ik open dit topic oa omdat ik het andere topic eigenlijk niet verder wil vervuilen, ik kan me voorstellen dat andere dames deze discussie daar vervelend vinden
Wanneer is iets "gewoon meeleven", en wanneer wordt het vals sentiment voor jullie ?
( Ik zit tussen eten en de afwas in, ik kom straks proberen uit te leggen wanneer iets integer op mij over komt, en wanneer iets "rellerigs" "sensatiezoekend" of als "vals sentiment" op mij overkomt )
Ik open dit topic oa omdat ik het andere topic eigenlijk niet verder wil vervuilen, ik kan me voorstellen dat andere dames deze discussie daar vervelend vinden
Zo ! En dan kunnen we nu weer allemaal normaal doen....
zaterdag 2 mei 2009 om 10:04
Boro:
1. sociaal wenselijke reactie
2. inleven in het gebeurde omdat je zelf iets vglb ernstigs hebt meegemaakt
3. nogal gevoelig type zijn
Lijken me een aantal van de mogelijk ontelbare verklaringen.
Overigens heeft iedereen grenzen in het leed dat hij/zij zich aantrekt en dat is maar goed ook gezien de toestand in de wereld.
1. sociaal wenselijke reactie
2. inleven in het gebeurde omdat je zelf iets vglb ernstigs hebt meegemaakt
3. nogal gevoelig type zijn
Lijken me een aantal van de mogelijk ontelbare verklaringen.
Overigens heeft iedereen grenzen in het leed dat hij/zij zich aantrekt en dat is maar goed ook gezien de toestand in de wereld.
zaterdag 2 mei 2009 om 10:07
quote:Maleficent schreef op 02 mei 2009 @ 09:32:
Ik ben er namelijk ook geweest, dus verklaar mij maar allemaal voor gek. En ik ben niet gegaan omdat ik de naald wilde gaan zien, maar ik woon hier en hoewel ik er niet bij was, wist ik dat er veel vrienden waren en ik was oprecht van slag dat hier zoiets verschrikkelijks is gebeurd. En die bloemen leg je oor de nabestaanden, want het geeft een troost als je ondanks je onmenselijke verdriet voelt dat mensen aan je denken. Net zoals het troost geeft wanneer er een geliefde sterft en je krijgt veel kaarten. En je kaarsje brand je voor de mensen die vechten voor hun leven in het ziekenhuis want je hoopt dat er niet meer mensen sterven of dat ze geen pijn hebben. een ongeluk is al zoals het woord het zegt en dit was een aanslag dus opzet.Ik veroordeel (als dat het juiste woord is) totaal niet de mensen die daar een bloemetje neer willen leggen, het gaat mij meer om de mensen die dat doen in het kader van heeee ik ben op tv en zie mij eens verdrietig zijn en dan laat ik in het midden of dat oprecht of gespeeld is.
Ik ben er namelijk ook geweest, dus verklaar mij maar allemaal voor gek. En ik ben niet gegaan omdat ik de naald wilde gaan zien, maar ik woon hier en hoewel ik er niet bij was, wist ik dat er veel vrienden waren en ik was oprecht van slag dat hier zoiets verschrikkelijks is gebeurd. En die bloemen leg je oor de nabestaanden, want het geeft een troost als je ondanks je onmenselijke verdriet voelt dat mensen aan je denken. Net zoals het troost geeft wanneer er een geliefde sterft en je krijgt veel kaarten. En je kaarsje brand je voor de mensen die vechten voor hun leven in het ziekenhuis want je hoopt dat er niet meer mensen sterven of dat ze geen pijn hebben. een ongeluk is al zoals het woord het zegt en dit was een aanslag dus opzet.Ik veroordeel (als dat het juiste woord is) totaal niet de mensen die daar een bloemetje neer willen leggen, het gaat mij meer om de mensen die dat doen in het kader van heeee ik ben op tv en zie mij eens verdrietig zijn en dan laat ik in het midden of dat oprecht of gespeeld is.
zaterdag 2 mei 2009 om 10:10
zaterdag 2 mei 2009 om 10:10
Dat is idd mss maar goed Mamzie .
Ik kan me punt 2. goed voorstellen. Zoals bijv. Yasmijn die bij elke ramp flashbacks krijgt van de ramp in enschede. Dat kan ik me voorstellen.
Maar het lijkt me sterk dat alle pubers uit mijn klas toendertijd een schokkende dood van een vriend meegemaakt hadden.
Punt 1: Ik vind het niet sociaal wenselijk om overstuur te raken van leed dat mij persoonlijk verder niet aangaat. Liever zou ik dan iemand troosten ipv zelf overstuur te raken
Punt 3: Gevoelig type zijn. Dat kan natuurlijk, maar juist dan zou ik me proberen te vermannnen. Omdat je imo zeker als je gevoelig bent je zelf moet beschermen tegen dit soort dingen.
Ik kan me punt 2. goed voorstellen. Zoals bijv. Yasmijn die bij elke ramp flashbacks krijgt van de ramp in enschede. Dat kan ik me voorstellen.
Maar het lijkt me sterk dat alle pubers uit mijn klas toendertijd een schokkende dood van een vriend meegemaakt hadden.
Punt 1: Ik vind het niet sociaal wenselijk om overstuur te raken van leed dat mij persoonlijk verder niet aangaat. Liever zou ik dan iemand troosten ipv zelf overstuur te raken
Punt 3: Gevoelig type zijn. Dat kan natuurlijk, maar juist dan zou ik me proberen te vermannnen. Omdat je imo zeker als je gevoelig bent je zelf moet beschermen tegen dit soort dingen.
Zo ! En dan kunnen we nu weer allemaal normaal doen....
zaterdag 2 mei 2009 om 10:10
Dat is inderdaad intrigerend, Borodini. Volgens mij is het verdriet wel oprecht, maar heeft het niets te maken met de rouw die naasten en verwanten doormaken. Misschien raakt het buitenstaanders zo, omdat mensen graag willen geloven dat de wereld een veilige en fijne plek is. Een moord, aanslag of bizar ongeluk is dan een gigantische confrontatie met de werkelijkheid, die helemaal niet zo veilig en mooi blijkt. Ik denk dus dat het om een diepgewortelde gedeelde angst gaat, die mensen door mee te rouwen en te huilen proberen te bezweren.
Dit is ook maar psychologie van de koude grond hoor, misschien heb ik het wel helemaal mis, maar ik vind het wel interessant om hier over na te denken.
Als je de redenatie trouwens doortrekt dan is het 'sensatiezoeken' ook een vorm van bezwering. Door continu het nieuws op te zoeken, je betrokken te voelen, bezweer je weer je angst voor de dood en voor pijn.
Dit is dus een reactie op je post van 9.58
Dit is ook maar psychologie van de koude grond hoor, misschien heb ik het wel helemaal mis, maar ik vind het wel interessant om hier over na te denken.
Als je de redenatie trouwens doortrekt dan is het 'sensatiezoeken' ook een vorm van bezwering. Door continu het nieuws op te zoeken, je betrokken te voelen, bezweer je weer je angst voor de dood en voor pijn.
Dit is dus een reactie op je post van 9.58
En zo is het toevallig ook nog eens een keer
zaterdag 2 mei 2009 om 10:11
Zolang bekenden vrienden of familie niet getroffen zijn, probeer ik me snel over het "leed van de wereld" heen te zetten. Anders heb je geen leven meer. De tijd komt heus nog wel dat er in je omgeving echt iets dramatisch gebeurd, dus ik heb geen behoefte om leed naar me toe te trekken. Om er grappen over te maken vind ik weer het andere (walgelijke) uiterste.
zaterdag 2 mei 2009 om 10:12
Dank je Jaqie. Ik begin echt aan mezelf te twijfelen. Ik probeer zo helder mogenlijk en voorzichtig ( vooral voorzichtig omdat ik er niet op uit ben mensen te kwetsen ) mijn gedachtes op beeld te krijgen.
Maar dat lukt blijkbaar niet helemaal ofzo.
( Mss moet ik "ik oordeel niet" als motto gaan gebruiken )
Maar dat lukt blijkbaar niet helemaal ofzo.
( Mss moet ik "ik oordeel niet" als motto gaan gebruiken )
Zo ! En dan kunnen we nu weer allemaal normaal doen....
zaterdag 2 mei 2009 om 10:15
Tja iedereen gaat anders om met emoties en de dood. En dat is soms heel moeilijk te begrijpen.
Ik heb zelf vaak een beetje het idee dat mensen die het zich heel erg aantrekken, terwijl ze er zelf op geen enkele wijze bij betrokken zijn, het onbewust als een uitlaatklep gebruiken voor hun eigen leed dat dieper verscholen zit.
Net zo goed als dat je heel erg kunt huilen om een film (waarbij je zelfs weet dat het nep is), en dat het dan eigenlijk je eigen verdriet is dat naar voren komt.
Ik ben zelf (te) nuchter en begrijp wel de verbazing die op dit topic aan de orde komt. Maar ik besef dat ik ook te nuchter en schouderophalend kan reageren en dat dat net zo goed een manco is.
Aan de andere kant zijn emoties lang niet altijd zuiver. Hoe graag je ook wilt dat je verdriet of je verbazing echt is, er zitten vaak minder mooie karaktertrekjes omheen.
Dus wat dat betreft zal er bij de ene groep echt wel wat sensatiezucht of aandachttrekkerij meespelen, terwijl de andere groep ook niet helemaal verschoond is van een superioriteitsgevoel.
Ach ja, we zijn net mensen.
Ik heb zelf vaak een beetje het idee dat mensen die het zich heel erg aantrekken, terwijl ze er zelf op geen enkele wijze bij betrokken zijn, het onbewust als een uitlaatklep gebruiken voor hun eigen leed dat dieper verscholen zit.
Net zo goed als dat je heel erg kunt huilen om een film (waarbij je zelfs weet dat het nep is), en dat het dan eigenlijk je eigen verdriet is dat naar voren komt.
Ik ben zelf (te) nuchter en begrijp wel de verbazing die op dit topic aan de orde komt. Maar ik besef dat ik ook te nuchter en schouderophalend kan reageren en dat dat net zo goed een manco is.
Aan de andere kant zijn emoties lang niet altijd zuiver. Hoe graag je ook wilt dat je verdriet of je verbazing echt is, er zitten vaak minder mooie karaktertrekjes omheen.
Dus wat dat betreft zal er bij de ene groep echt wel wat sensatiezucht of aandachttrekkerij meespelen, terwijl de andere groep ook niet helemaal verschoond is van een superioriteitsgevoel.
Ach ja, we zijn net mensen.
zaterdag 2 mei 2009 om 10:17
quote:Jacqie schreef op 02 mei 2009 @ 10:07:
[...]
Ik veroordeel (als dat het juiste woord is) totaal niet de mensen die daar een bloemetje neer willen leggen, het gaat mij meer om de mensen die dat doen in het kader van heeee ik ben op tv en zie mij eens verdrietig zijn en dan laat ik in het midden of dat oprecht of gespeeld is.
Ik ben er geweest dus en ik was al heel vroeg vrijdagmorgen. Ben wel eerst naar mijn oude buren gegaan (heb niet van iedereen het telnummer) om even te vragen of iedereen oke was. Daarna daarheen. Ik had niet verwacht dat het zo'n spektakel was en werd ook wel overvallen door de media-ploegen. Maar goed, ik heb nog nooit zoiets dergelijks meegemaakt en wist niet dat het zo vol zou staan met media. Eigenlijk stond iedereen daar te huilen. Als je dan ineens een camera in je porum krijgt kan dat toch heel ongemakkelijk voelen?
Er was iemand die mij vroeg; hoe is dit voor je zoontje? Ik zei; hij is zelf erg ziek, dus hij snapt het nog niet. Zij zegt; misschien maar beter ook.
Dan sta ik toch ook wel lekker met mijn bek vol tanden. Misschien maar beter dat hij zo ziek is dat hij dat daarom niet snapt??? echt, en die mensen hebben een opleiding gevolgd?
dus degene die zo'n camera in je neus douwt kan ook wel rare dingen met je doen
[...]
Ik veroordeel (als dat het juiste woord is) totaal niet de mensen die daar een bloemetje neer willen leggen, het gaat mij meer om de mensen die dat doen in het kader van heeee ik ben op tv en zie mij eens verdrietig zijn en dan laat ik in het midden of dat oprecht of gespeeld is.
Ik ben er geweest dus en ik was al heel vroeg vrijdagmorgen. Ben wel eerst naar mijn oude buren gegaan (heb niet van iedereen het telnummer) om even te vragen of iedereen oke was. Daarna daarheen. Ik had niet verwacht dat het zo'n spektakel was en werd ook wel overvallen door de media-ploegen. Maar goed, ik heb nog nooit zoiets dergelijks meegemaakt en wist niet dat het zo vol zou staan met media. Eigenlijk stond iedereen daar te huilen. Als je dan ineens een camera in je porum krijgt kan dat toch heel ongemakkelijk voelen?
Er was iemand die mij vroeg; hoe is dit voor je zoontje? Ik zei; hij is zelf erg ziek, dus hij snapt het nog niet. Zij zegt; misschien maar beter ook.
Dan sta ik toch ook wel lekker met mijn bek vol tanden. Misschien maar beter dat hij zo ziek is dat hij dat daarom niet snapt??? echt, en die mensen hebben een opleiding gevolgd?
dus degene die zo'n camera in je neus douwt kan ook wel rare dingen met je doen
Stressed is just desserts spelled backwards
zaterdag 2 mei 2009 om 10:20
zaterdag 2 mei 2009 om 10:20
quote:borodini schreef op 02 mei 2009 @ 10:12:
Dank je Jaqie. Ik begin echt aan mezelf te twijfelen. Ik probeer zo helder mogenlijk en voorzichtig ( vooral voorzichtig omdat ik er niet op uit ben mensen te kwetsen ) mijn gedachtes op beeld te krijgen.
Maar dat lukt blijkbaar niet helemaal ofzo.
( Mss moet ik "ik oordeel niet" als motto gaan gebruiken )Ik heb het idee dat, als sommigen je nick zien (een nick in het algemeen, niet perse de jouwe) het al niet met je eens zijn gewoon omdat jij het bent. En daarbij wordt er inderdaad niet goed gelezen (vooringenomenheid?), worden er te snel verkeerde conclusies getrokken(vooroordelen?) en hebben sommigen ook gewoon een waas waardoor alles vertroebeld wordt. En met de rest is gewoon goed te praten
Dank je Jaqie. Ik begin echt aan mezelf te twijfelen. Ik probeer zo helder mogenlijk en voorzichtig ( vooral voorzichtig omdat ik er niet op uit ben mensen te kwetsen ) mijn gedachtes op beeld te krijgen.
Maar dat lukt blijkbaar niet helemaal ofzo.
( Mss moet ik "ik oordeel niet" als motto gaan gebruiken )Ik heb het idee dat, als sommigen je nick zien (een nick in het algemeen, niet perse de jouwe) het al niet met je eens zijn gewoon omdat jij het bent. En daarbij wordt er inderdaad niet goed gelezen (vooringenomenheid?), worden er te snel verkeerde conclusies getrokken(vooroordelen?) en hebben sommigen ook gewoon een waas waardoor alles vertroebeld wordt. En met de rest is gewoon goed te praten
zaterdag 2 mei 2009 om 10:22
quote:Maleficent schreef op 02 mei 2009 @ 10:17:
[...]
Er was iemand die mij vroeg; hoe is dit voor je zoontje? Ik zei; hij is zelf erg ziek, dus hij snapt het nog niet. Zij zegt; misschien maar beter ook.
Dan sta ik toch ook wel lekker met mijn bek vol tanden. Misschien maar beter dat hij zo ziek is dat hij dat daarom niet snapt??? echt, en die mensen hebben een opleiding gevolgd?Lijkt mij dat zij bedoelde: "Maar beter ook dat hij het nog niet snapt!"
[...]
Er was iemand die mij vroeg; hoe is dit voor je zoontje? Ik zei; hij is zelf erg ziek, dus hij snapt het nog niet. Zij zegt; misschien maar beter ook.
Dan sta ik toch ook wel lekker met mijn bek vol tanden. Misschien maar beter dat hij zo ziek is dat hij dat daarom niet snapt??? echt, en die mensen hebben een opleiding gevolgd?Lijkt mij dat zij bedoelde: "Maar beter ook dat hij het nog niet snapt!"
zaterdag 2 mei 2009 om 10:24
quote:Noorderling1 schreef op 02 mei 2009 @ 10:22:
[...]
Lijkt mij dat zij bedoelde: "Maar beter ook dat hij het nog niet snapt!"
Natuurlijk. Maar het kwam er wel heel kut uit.
en had zij mij daarna nog een vraag gesteld en dat was uitgezonen stond ik daar misschien ook met een kwaad of ongemakkelijk of niet oprecht gezicht. Dat bedoel ik.
[...]
Lijkt mij dat zij bedoelde: "Maar beter ook dat hij het nog niet snapt!"
Natuurlijk. Maar het kwam er wel heel kut uit.
en had zij mij daarna nog een vraag gesteld en dat was uitgezonen stond ik daar misschien ook met een kwaad of ongemakkelijk of niet oprecht gezicht. Dat bedoel ik.
Stressed is just desserts spelled backwards
zaterdag 2 mei 2009 om 10:28
Ik vraag me dus af of je met je hoofd op TV moet willen komen. Er wordt gereageerd op hoe iets overkomt. Mijn eerste reflex zou zijn, ik wil niet op TV. Maar als ik daar had gestaan had ik misschien ook wel een rare reactie gestameld, of uit zenuwen was gaan lachen of zo, omdat het je overrompeld. En dan had iemand anders weer op mij gereageerd zoals ik reageerde op die ene vent.
zaterdag 2 mei 2009 om 10:30
Je moet niet aan jezelf gaan twijfelen Boro en ik vind jouw bijdragen niet kwetsend. Ik denk dat een beetje relativeringsvermogen bij dit soort gebeurtenissen alleen maar heel gezond is.
Ik denk dat geschokt zijn en oprecht verdriet hebben in dit geval een beetje door elkaar gehaald worden.
Ik vind vooral de beelden in de krant en dan m.n. in de Telegraaf van gisteren erg onrespectvol richting nabestaanden. Tussen nieuws brengen en sensatie creeëren zit een wereld van verschil. Het zal je kind maar zijn die daar op de foto staat. Walgelijk vind ik dat!
Ik denk dat geschokt zijn en oprecht verdriet hebben in dit geval een beetje door elkaar gehaald worden.
Ik vind vooral de beelden in de krant en dan m.n. in de Telegraaf van gisteren erg onrespectvol richting nabestaanden. Tussen nieuws brengen en sensatie creeëren zit een wereld van verschil. Het zal je kind maar zijn die daar op de foto staat. Walgelijk vind ik dat!
zaterdag 2 mei 2009 om 10:32
Precies Noorderling. Ik stond daar helemaal van de wap. Er stonden allemaal mensen te huilen en ik was zelf ook emotioneel. Dan staat er ineens zo'n camera in je porum. Je wordt overvallen. Toen ik naar huis fietste was ik daar ook naar van, want je wilt het gewoon prive houden eigenlijk. Maar goed, ik ben niet zo mediageniek dus gelukkig niet uitgezonden. Zij pakken er ook wel de meest spraakmakende reacties tussenuit natuurlijk.
Stressed is just desserts spelled backwards
zaterdag 2 mei 2009 om 10:35
quote:Bambi schreef op 02 mei 2009 @ 10:18:
Ik denk dat het vooral behoefte aan saamhorigheid is, Boro. Wij samen met ons verdriet. Daardoor voelen mensen zich misschien weer even veilig na zoiets onveiligs als een ramp of aanslag.
Dit vind ik een heldere uitleg ( kan ik jou nog inhuren voor uitleggen ? Ik hoef geen laarzen e.d. )
Het zou idd goed kunnen dat mensen dit doen om veiligheid te zoeken bij elkaar.
Ik denk dat het vooral behoefte aan saamhorigheid is, Boro. Wij samen met ons verdriet. Daardoor voelen mensen zich misschien weer even veilig na zoiets onveiligs als een ramp of aanslag.
Dit vind ik een heldere uitleg ( kan ik jou nog inhuren voor uitleggen ? Ik hoef geen laarzen e.d. )
Het zou idd goed kunnen dat mensen dit doen om veiligheid te zoeken bij elkaar.
Zo ! En dan kunnen we nu weer allemaal normaal doen....
zaterdag 2 mei 2009 om 10:42
Ik heb in het andere topic gezegd dat wij als gezin en omgeving iets gruwelijks hebben meegemaakt in december.
Landelijk nieuws.
Mijn onschuldige zoon moest onderduiken voor de pers, hij kon niet eens zijn eigen huis meer in door alle ranzige cameraploegen. Ze stonden goddomme in zijn achtertuin! SBS, RTL, de hele ranzige bende.
Ik weer dat ze hun werk doen. Maar mijn exman die de dagen na het ontdekte drama dat huis inging om de poezen te voeren wilde maar 1 ding: de journalisten voor de bek slaan.
Je eigen kind wat moet onderduiken, dat is vreselijk.
En ze stonden zelfs bij mijn werk, en we werden benaderd via hyves, mail en telefoon, smekend om een interview.
Na familieoverleg en met de recherche hebben we besloten dat niet te doen.
Landelijk nieuws.
Mijn onschuldige zoon moest onderduiken voor de pers, hij kon niet eens zijn eigen huis meer in door alle ranzige cameraploegen. Ze stonden goddomme in zijn achtertuin! SBS, RTL, de hele ranzige bende.
Ik weer dat ze hun werk doen. Maar mijn exman die de dagen na het ontdekte drama dat huis inging om de poezen te voeren wilde maar 1 ding: de journalisten voor de bek slaan.
Je eigen kind wat moet onderduiken, dat is vreselijk.
En ze stonden zelfs bij mijn werk, en we werden benaderd via hyves, mail en telefoon, smekend om een interview.
Na familieoverleg en met de recherche hebben we besloten dat niet te doen.
Ik verbaas me erover dat de buitenkant van de dingen zoveel verbergt.
