Actueel
alle pijlers
Moeder trouwt met moordenaar dochtertje
dinsdag 22 september 2009 om 11:03
Een moeder heeft de moordenaar van haar vierjarige dochter snel vergeven. Sterker nog, ze vindt dat de man te zwaar is gestraft.
De Duitse oud-politieagent Andreas B. (41) had de vierjarige Leonie twee jaar geleden zulk zwaar letsel toegebracht dat het meisje bezweek. Ze was eerst heftig met een voorwerp op haar hoofd geslagen en vijf dagen later hard door elkaar geschud. Niet lang daarna overleed Leonie. Stiefvader Andreas werd daarop tot 7,5 jaar cel veroordeeld.
Ondanks de moord en het feit dat de rechter de man als 'extreem gevoelloos' omschreef, bleef de 32-jarige moeder Miriam verliefd op B. Ze vergaf hem razendsnel en gaf hem in de gevangenis zelfs haar jawoord.
Hand in hand pleitte het stel deze week voor de Duitse rechtbank om strafvermindering. De rechter heeft nog geen uitspraak gedaan in de opmerkelijke zaak.
-------------------------------------------------------------------------------
Ik vind dit onbegrijpelijk.
Als mijn man dit zou hebben gedaan dan zou ik echt geen dag meer met hem onder 1 dak willen leven.Elke blik zou me herinneren aan de dood van ons kind.
En dan is in dit verhaal nog niet eens de vader van het kind maar de vriend van de moeder,de titel stiefvader niet eens waard in dit geval.
Hoe kan ze hem in hemelsnaam vergeven?
Op mij komt het over alsof ze hem boven haar dochter stelt...
Hoe zien jullie dit?
Zouden jullie de moordenaar van je kind ooit kunnen vergeven?
De Duitse oud-politieagent Andreas B. (41) had de vierjarige Leonie twee jaar geleden zulk zwaar letsel toegebracht dat het meisje bezweek. Ze was eerst heftig met een voorwerp op haar hoofd geslagen en vijf dagen later hard door elkaar geschud. Niet lang daarna overleed Leonie. Stiefvader Andreas werd daarop tot 7,5 jaar cel veroordeeld.
Ondanks de moord en het feit dat de rechter de man als 'extreem gevoelloos' omschreef, bleef de 32-jarige moeder Miriam verliefd op B. Ze vergaf hem razendsnel en gaf hem in de gevangenis zelfs haar jawoord.
Hand in hand pleitte het stel deze week voor de Duitse rechtbank om strafvermindering. De rechter heeft nog geen uitspraak gedaan in de opmerkelijke zaak.
-------------------------------------------------------------------------------
Ik vind dit onbegrijpelijk.
Als mijn man dit zou hebben gedaan dan zou ik echt geen dag meer met hem onder 1 dak willen leven.Elke blik zou me herinneren aan de dood van ons kind.
En dan is in dit verhaal nog niet eens de vader van het kind maar de vriend van de moeder,de titel stiefvader niet eens waard in dit geval.
Hoe kan ze hem in hemelsnaam vergeven?
Op mij komt het over alsof ze hem boven haar dochter stelt...
Hoe zien jullie dit?
Zouden jullie de moordenaar van je kind ooit kunnen vergeven?
dinsdag 22 september 2009 om 14:19
quote:Bianca40 schreef op 22 september 2009 @ 13:48:
[...]
Ik had ook niet verwacht dat jij een keer met me eens zou zijn neehoor... geintje (mn smileys doen het niet)
maar waarom denk jij van niet?Nou, ik denk het inderdaad maar, net als jij. En ik heb het idee dat het net zo vaak voorkomt bij biologische ouders als bij stiefouders. (dat in de kroeg rondhangen enzo dus he)
[...]
Ik had ook niet verwacht dat jij een keer met me eens zou zijn neehoor... geintje (mn smileys doen het niet)
maar waarom denk jij van niet?Nou, ik denk het inderdaad maar, net als jij. En ik heb het idee dat het net zo vaak voorkomt bij biologische ouders als bij stiefouders. (dat in de kroeg rondhangen enzo dus he)
dinsdag 22 september 2009 om 14:22
quote:Rollergirl schreef op 22 september 2009 @ 14:08:
[...]
Je hebt wel gelijk bianca, ik vind net een rapport over mishandeling in NL en daarbij worden risicofactoren genoemd. Mishandeling komt vaker voor bij stiefgezinnen (is niet de enige risicofactor overigens).
Voor wie interesse heeft in de bron, even aangeven, dan plaats ik de link naar het rapport.
Oh, maar dat het een risico factor is geloof ik direct.
Ik doelde meer op het "man boven kind stellen" en liever leuke dingen doen met hun (nieuwe) man, dan met hun kinderen.
[...]
Je hebt wel gelijk bianca, ik vind net een rapport over mishandeling in NL en daarbij worden risicofactoren genoemd. Mishandeling komt vaker voor bij stiefgezinnen (is niet de enige risicofactor overigens).
Voor wie interesse heeft in de bron, even aangeven, dan plaats ik de link naar het rapport.
Oh, maar dat het een risico factor is geloof ik direct.
Ik doelde meer op het "man boven kind stellen" en liever leuke dingen doen met hun (nieuwe) man, dan met hun kinderen.
dinsdag 22 september 2009 om 14:27
Toch vind ik dit heel moeilijk hoor.
Voor ons is het makkelijk om te oordelen: "Ik zou dat nooit doen!".
Maar wordt dat ook niet gezegd tegen bijvoorbeeld vrouwen, die bij hun man blijven, ondanks dat ze mishandeld worden?
Het is een soort afhankelijkheid denk ik.
Wij kunnen niet weten hoe die vrouw denkt, wie weet ziet ze hem wel als een allerlaatste strohalm die verbonden is met haar kind.
Ik wil het niet goedpraten, ik denk ook oprecht dat ik dat niet zou kunnen, bij zo'n man blijven.
Volgens mij zou ik steeds het gemis voelen, als ik naar hem zou kijken.
Laatst had ik met een groep vrienden ook een hele discussie over vergeven.
Het is moeilijk als je zelf in een situatie zit, waarin dat van je gevraagd wordt.
Stel, je komt erachter, dat je broer een pedofiel blijkt te zijn bijvoorbeeld, kun je hem dan vergeven?
Nou ja, ik dwaal af merk ik.
Voor ons is het makkelijk om te oordelen: "Ik zou dat nooit doen!".
Maar wordt dat ook niet gezegd tegen bijvoorbeeld vrouwen, die bij hun man blijven, ondanks dat ze mishandeld worden?
Het is een soort afhankelijkheid denk ik.
Wij kunnen niet weten hoe die vrouw denkt, wie weet ziet ze hem wel als een allerlaatste strohalm die verbonden is met haar kind.
Ik wil het niet goedpraten, ik denk ook oprecht dat ik dat niet zou kunnen, bij zo'n man blijven.
Volgens mij zou ik steeds het gemis voelen, als ik naar hem zou kijken.
Laatst had ik met een groep vrienden ook een hele discussie over vergeven.
Het is moeilijk als je zelf in een situatie zit, waarin dat van je gevraagd wordt.
Stel, je komt erachter, dat je broer een pedofiel blijkt te zijn bijvoorbeeld, kun je hem dan vergeven?
Nou ja, ik dwaal af merk ik.
dinsdag 22 september 2009 om 14:30
dinsdag 22 september 2009 om 14:36
Ja, klopt, misschien is ze gestoord.
Dat ontken ik ook niet, maar ik vind het zo makkelijk om te roepen: "Ik zou...haat en moordlust voelen" bijvoorbeeld.
Dat denk je nu, dat weet je dus niet.
Het lijkt misschien alsof ik haar verdedig, dat is niet zo, ik kan er ook met de pet niet bij dat ze bij hem blijft.
Dat ontken ik ook niet, maar ik vind het zo makkelijk om te roepen: "Ik zou...haat en moordlust voelen" bijvoorbeeld.
Dat denk je nu, dat weet je dus niet.
Het lijkt misschien alsof ik haar verdedig, dat is niet zo, ik kan er ook met de pet niet bij dat ze bij hem blijft.
dinsdag 22 september 2009 om 14:40
Het is makkelijker, en natuurlijker, te vergeven wat jou is aangedaan dan wat een geliefde is aangedaan. Laat staan je kind. Als je jezelf laat slaan is dat aan jezelf, ook al klopt dat ook van geen kanten. Maar je kind laten slaan, die helemaal afhankelijk is van jou...nee! En vergeven kan voor jezelf mooi zijn, maar trouwen met de moordenaar gaat zover over die grens dat je nog slechts een stipje in de verte bent.
Wat zegt dit over de waarde die zij aan haar kind hecht, en diens leven?
Wat zegt dit over de waarde die zij aan haar kind hecht, en diens leven?
dinsdag 22 september 2009 om 14:44
quote:herfstrood schreef op 22 september 2009 @ 14:36:
Ja, klopt, misschien is ze gestoord.
Dat ontken ik ook niet, maar ik vind het zo makkelijk om te roepen: "Ik zou...haat en moordlust voelen" bijvoorbeeld.
Dat denk je nu, dat weet je dus niet.
Het lijkt misschien alsof ik haar verdedig, dat is niet zo, ik kan er ook met de pet niet bij dat ze bij hem blijft.
Ik weet heel zeker dat ik de moordenaar van mijn zoon ongelooflijk graag dood zou rijden of martelen of wat dan ook en ik weet (inmiddels na een x aantal jaar) ook heel zeker dta ik het hem nooit ga vergeven, dat zit er niet in. Ik leidt mijn eigen leven, ben er niet zoveel mee bezig dat het mijn leven met mijn 'nieuwe' gezin in de weg staat, maar vergeven nee.
En ja ik wordt wel ziek van het idee dat iemand met zo'n zwijn zou willen trouwen zeker met het monster dat je eigen kind om hefet gebracht :puke:
Ja, klopt, misschien is ze gestoord.
Dat ontken ik ook niet, maar ik vind het zo makkelijk om te roepen: "Ik zou...haat en moordlust voelen" bijvoorbeeld.
Dat denk je nu, dat weet je dus niet.
Het lijkt misschien alsof ik haar verdedig, dat is niet zo, ik kan er ook met de pet niet bij dat ze bij hem blijft.
Ik weet heel zeker dat ik de moordenaar van mijn zoon ongelooflijk graag dood zou rijden of martelen of wat dan ook en ik weet (inmiddels na een x aantal jaar) ook heel zeker dta ik het hem nooit ga vergeven, dat zit er niet in. Ik leidt mijn eigen leven, ben er niet zoveel mee bezig dat het mijn leven met mijn 'nieuwe' gezin in de weg staat, maar vergeven nee.
En ja ik wordt wel ziek van het idee dat iemand met zo'n zwijn zou willen trouwen zeker met het monster dat je eigen kind om hefet gebracht :puke:
dinsdag 22 september 2009 om 14:45
quote:herfstrood schreef op 22 september 2009 @ 14:36:
Ja, klopt, misschien is ze gestoord.
Dat ontken ik ook niet, maar ik vind het zo makkelijk om te roepen: "Ik zou...haat en moordlust voelen" bijvoorbeeld.
Dat denk je nu, dat weet je dus niet.
Het is helemaal niet makkelijk om dat te roepen. Ik kan me levendig voorstellen dat als iemand mijn kind bewust iets vreselijks aandoet, ik die persoon zou haten en willen ombrengen.Lijkt me een logische reactie als moeder zijnde.
Of ik het zou doen is een tweede uiteraard.
Ja, klopt, misschien is ze gestoord.
Dat ontken ik ook niet, maar ik vind het zo makkelijk om te roepen: "Ik zou...haat en moordlust voelen" bijvoorbeeld.
Dat denk je nu, dat weet je dus niet.
Het is helemaal niet makkelijk om dat te roepen. Ik kan me levendig voorstellen dat als iemand mijn kind bewust iets vreselijks aandoet, ik die persoon zou haten en willen ombrengen.Lijkt me een logische reactie als moeder zijnde.
Of ik het zou doen is een tweede uiteraard.
dinsdag 22 september 2009 om 14:45
Even los van de waarschijnlijkheid dat er een steekje los zit bij haar, wat zou een logische verklaring kunnen zijn waarom iemand bij haar volle verstand de moordenaar van haar kind toch vergeeft?
- Extreme afhankelijkheid werd al geopperd.
- Liefde?
- Weten wat er zich écht heeft afgespeeld?
- Iets op zich genomen waarvoor hij niet verantwoordelijk is?
- Extreme afhankelijkheid werd al geopperd.
- Liefde?
- Weten wat er zich écht heeft afgespeeld?
- Iets op zich genomen waarvoor hij niet verantwoordelijk is?
dinsdag 22 september 2009 om 14:48
quote:Sunemom schreef op 22 september 2009 @ 14:44:
[...]
Ik weet heel zeker dat ik de moordenaar van mijn zoon ongelooflijk graag dood zou rijden of martelen of wat dan ook en ik weet (inmiddels na een x aantal jaar) ook heel zeker dta ik het hem nooit ga vergeven, dat zit er niet in. Ik leidt mijn eigen leven, ben er niet zoveel mee bezig dat het mijn leven met mijn 'nieuwe' gezin in de weg staat, maar vergeven nee.
En ja ik wordt wel ziek van het idee dat iemand met zo'n zwijn zou willen trouwen zeker met het monster dat je eigen kind om hefet gebracht :puke:Sunemon?
Wat moet dit een moeilijk topic voor jou zijn dan...
Knap dat je meeschrijft!
[...]
Ik weet heel zeker dat ik de moordenaar van mijn zoon ongelooflijk graag dood zou rijden of martelen of wat dan ook en ik weet (inmiddels na een x aantal jaar) ook heel zeker dta ik het hem nooit ga vergeven, dat zit er niet in. Ik leidt mijn eigen leven, ben er niet zoveel mee bezig dat het mijn leven met mijn 'nieuwe' gezin in de weg staat, maar vergeven nee.
En ja ik wordt wel ziek van het idee dat iemand met zo'n zwijn zou willen trouwen zeker met het monster dat je eigen kind om hefet gebracht :puke:Sunemon?
Wat moet dit een moeilijk topic voor jou zijn dan...
Knap dat je meeschrijft!
dinsdag 22 september 2009 om 14:50
quote:geve schreef op 22 september 2009 @ 14:45:
Even los van de waarschijnlijkheid dat er een steekje los zit bij haar, wat zou een logische verklaring kunnen zijn waarom iemand bij haar volle verstand de moordenaar van haar kind toch vergeeft?
- Extreme afhankelijkheid werd al geopperd.
- Liefde?
- Weten wat er zich écht heeft afgespeeld?
- Iets op zich genomen waarvoor hij niet verantwoordelijk is?Je kind is dood, je zal je kind nooit meer zien/knuffelen/enz.... Nooit meer. Hoe het ook komt...vergeven is niet logisch. En met zo iemand trouwen al helemaal niet.
Even los van de waarschijnlijkheid dat er een steekje los zit bij haar, wat zou een logische verklaring kunnen zijn waarom iemand bij haar volle verstand de moordenaar van haar kind toch vergeeft?
- Extreme afhankelijkheid werd al geopperd.
- Liefde?
- Weten wat er zich écht heeft afgespeeld?
- Iets op zich genomen waarvoor hij niet verantwoordelijk is?Je kind is dood, je zal je kind nooit meer zien/knuffelen/enz.... Nooit meer. Hoe het ook komt...vergeven is niet logisch. En met zo iemand trouwen al helemaal niet.
dinsdag 22 september 2009 om 14:57
quote:minny schreef op 22 september 2009 @ 14:50:
Je kind is dood, je zal je kind nooit meer zien/knuffelen/enz.... Nooit meer. Hoe het ook komt...vergeven is niet logisch. En met zo iemand trouwen al helemaal niet.
Luister, we zijn het er allemaal over eens dat haar reactie op zich wel uitzonderlijk is, anders was het ook geen nieuws. Wij kunnen niet in haar hoofd kijken om te ervaren wat daarin omgaat en sommigen (inclusief jij) proberen dat niet eens. Daar zal vast wel een persoonlijke reden voor zijn, maar dat maakt je niet de meest objectieve persoon om een oordeel te geven over haar gedrag. En dan is er nog de mogelijkheid dat haar gedrag héél verklaarbaar is, omdat niet de hele waarheid gekend is bijvoorbeeld.
Ik vind het heel erg moeilijk oordelen over dergelijke nieuwsfeiten. Meestal worden ze ook de wereld ingestuurd, juist met de bedoeling om dit soort hevige reacties uit te lokken.
Je kind is dood, je zal je kind nooit meer zien/knuffelen/enz.... Nooit meer. Hoe het ook komt...vergeven is niet logisch. En met zo iemand trouwen al helemaal niet.
Luister, we zijn het er allemaal over eens dat haar reactie op zich wel uitzonderlijk is, anders was het ook geen nieuws. Wij kunnen niet in haar hoofd kijken om te ervaren wat daarin omgaat en sommigen (inclusief jij) proberen dat niet eens. Daar zal vast wel een persoonlijke reden voor zijn, maar dat maakt je niet de meest objectieve persoon om een oordeel te geven over haar gedrag. En dan is er nog de mogelijkheid dat haar gedrag héél verklaarbaar is, omdat niet de hele waarheid gekend is bijvoorbeeld.
Ik vind het heel erg moeilijk oordelen over dergelijke nieuwsfeiten. Meestal worden ze ook de wereld ingestuurd, juist met de bedoeling om dit soort hevige reacties uit te lokken.
dinsdag 22 september 2009 om 15:02
quote:geve schreef op 22 september 2009 @ 14:57:
[...]
Luister, we zijn het er allemaal over eens dat haar reactie op zich wel uitzonderlijk is, anders was het ook geen nieuws. Wij kunnen niet in haar hoofd kijken om te ervaren wat daarin omgaat en sommigen (inclusief jij) proberen dat niet eens. Daar zal vast wel een persoonlijke reden voor zijn, maar dat maakt je niet de meest objectieve persoon om een oordeel te geven over haar gedrag. En dan is er nog de mogelijkheid dat haar gedrag héél verklaarbaar is, omdat niet de hele waarheid gekend is bijvoorbeeld.
Ik vind het heel erg moeilijk oordelen over dergelijke nieuwsfeiten. Meestal worden ze ook de wereld ingestuurd, juist met de bedoeling om dit soort hevige reacties uit te lokken.Haar kind is dood. Dat komt door hem.
Wat wil je verder nog weten?
Of is er naar jouw idee ooit ook maar enig excuus om een kind dood te slaan?
[...]
Luister, we zijn het er allemaal over eens dat haar reactie op zich wel uitzonderlijk is, anders was het ook geen nieuws. Wij kunnen niet in haar hoofd kijken om te ervaren wat daarin omgaat en sommigen (inclusief jij) proberen dat niet eens. Daar zal vast wel een persoonlijke reden voor zijn, maar dat maakt je niet de meest objectieve persoon om een oordeel te geven over haar gedrag. En dan is er nog de mogelijkheid dat haar gedrag héél verklaarbaar is, omdat niet de hele waarheid gekend is bijvoorbeeld.
Ik vind het heel erg moeilijk oordelen over dergelijke nieuwsfeiten. Meestal worden ze ook de wereld ingestuurd, juist met de bedoeling om dit soort hevige reacties uit te lokken.Haar kind is dood. Dat komt door hem.
Wat wil je verder nog weten?
Of is er naar jouw idee ooit ook maar enig excuus om een kind dood te slaan?
dinsdag 22 september 2009 om 15:04
quote:Liv schreef op 22 september 2009 @ 14:19:
[...]
Nou, ik denk het inderdaad maar, net als jij. En ik heb het idee dat het net zo vaak voorkomt bij biologische ouders als bij stiefouders. (dat in de kroeg rondhangen enzo dus he)
Ik denk dat (uitgaande van de situatie moeder-stiefvader) de moeder altijd 'bang' is om het kind duidelijk meer boven de stiefvader te stellen.
Ik vind het heel moeilijk om te verwoorden.. ik voel wat ik bedoel maar krijg het niet op papier.
Ik heb zelf een stiefvader gehad (de lieverd is helaas overleden), heb een (hele lieve) stiefmoeder, mijn zoon heeft een stiefvader (mijn man dus) en af een toe een losse 'stiefmoeder' (vriendinnen van mijn ex). En daarbij heb ik dus een stiefdochter en stiefzoon, waar ik gelukkig heel goed mee overweg kan.
Ik voel dus het verschil in houden van tussen stief en biologisch en denk dat m daar de oorzaak in zit (hoe onbegrijpelijk ik het ook blijf vinden dat iemand iets aan zou doen hoor!)
[...]
Nou, ik denk het inderdaad maar, net als jij. En ik heb het idee dat het net zo vaak voorkomt bij biologische ouders als bij stiefouders. (dat in de kroeg rondhangen enzo dus he)
Ik denk dat (uitgaande van de situatie moeder-stiefvader) de moeder altijd 'bang' is om het kind duidelijk meer boven de stiefvader te stellen.
Ik vind het heel moeilijk om te verwoorden.. ik voel wat ik bedoel maar krijg het niet op papier.
Ik heb zelf een stiefvader gehad (de lieverd is helaas overleden), heb een (hele lieve) stiefmoeder, mijn zoon heeft een stiefvader (mijn man dus) en af een toe een losse 'stiefmoeder' (vriendinnen van mijn ex). En daarbij heb ik dus een stiefdochter en stiefzoon, waar ik gelukkig heel goed mee overweg kan.
Ik voel dus het verschil in houden van tussen stief en biologisch en denk dat m daar de oorzaak in zit (hoe onbegrijpelijk ik het ook blijf vinden dat iemand iets aan zou doen hoor!)
dinsdag 22 september 2009 om 15:05
@geve ik vind je 'inlevingsvermogen' bewonderenswaardig ik geloof zelf alleen niet dat er ooit een reden kan zijn om een kind dood te slaan of welke vorm van mishandeling met de dood van dat kind tot gevolg dan ook. En met iemand die zoiets doet trouwen vind ik echt misselijkmakend. Van iedereen, maar zeker van de moeder van dat arme kind.
dinsdag 22 september 2009 om 15:11
quote:geve schreef op 22 september 2009 @ 14:45:
Even los van de waarschijnlijkheid dat er een steekje los zit bij haar, wat zou een logische verklaring kunnen zijn waarom iemand bij haar volle verstand de moordenaar van haar kind toch vergeeft?
- Extreme afhankelijkheid werd al geopperd.
- Liefde?
- Weten wat er zich écht heeft afgespeeld?
- Iets op zich genomen waarvoor hij niet verantwoordelijk is?
- Extreme afhankelijk zal zowiezo het geval zijn geweest, anders was die moeder al veel eerder weggerend met haar kind onder haar arm.
- Liefde? De oerliefde die je voelt voor je kind lijkt me altijd onmeetbaar aan de liefde voor een 'derde'. Is niet met elkaar te vergelijken. Liefde voor je kind(eren) is de enige onvoorwaardelijke liefde die er bestaat.
- Wat zich echt heeft afgespeeld maakt niet zoveel uit. Het kind is dood! (punt)
- Als hij de schuld op zich zou hebben genomen dan is het enige wat ik kan bedenken dat de moeder het gedaan heeft.. .en dan is hij een lul dat ie met haar trouwt.
Ik vind je suggesties een beetje vergezocht. Ik begrijp dat je je afvraagt wat iemand megod zover kan brengen om met de moordenaar van je kind te gaan trouwen. Maar hier kan - zelfs - ik geen verzachtende omstandigheden bij bedenken.
Even los van de waarschijnlijkheid dat er een steekje los zit bij haar, wat zou een logische verklaring kunnen zijn waarom iemand bij haar volle verstand de moordenaar van haar kind toch vergeeft?
- Extreme afhankelijkheid werd al geopperd.
- Liefde?
- Weten wat er zich écht heeft afgespeeld?
- Iets op zich genomen waarvoor hij niet verantwoordelijk is?
- Extreme afhankelijk zal zowiezo het geval zijn geweest, anders was die moeder al veel eerder weggerend met haar kind onder haar arm.
- Liefde? De oerliefde die je voelt voor je kind lijkt me altijd onmeetbaar aan de liefde voor een 'derde'. Is niet met elkaar te vergelijken. Liefde voor je kind(eren) is de enige onvoorwaardelijke liefde die er bestaat.
- Wat zich echt heeft afgespeeld maakt niet zoveel uit. Het kind is dood! (punt)
- Als hij de schuld op zich zou hebben genomen dan is het enige wat ik kan bedenken dat de moeder het gedaan heeft.. .en dan is hij een lul dat ie met haar trouwt.
Ik vind je suggesties een beetje vergezocht. Ik begrijp dat je je afvraagt wat iemand megod zover kan brengen om met de moordenaar van je kind te gaan trouwen. Maar hier kan - zelfs - ik geen verzachtende omstandigheden bij bedenken.
dinsdag 22 september 2009 om 15:11
@ Minny
Ik suggereerde al dat hij die moord misschien op zich heeft genomen, bijvoorbeeld om haar uit de gevangenis te houden. Ik ken de omstandigheden niet en het interesseert me ook niet om dat na te lezen, voor zover die mogelijkheid al zou onderzocht zijn. Maar dat zou voor mij een perfect logische verklaring zijn waarom ze met hem trouwt. Er zijn vast nog andere verklaringen.
Ik suggereerde al dat hij die moord misschien op zich heeft genomen, bijvoorbeeld om haar uit de gevangenis te houden. Ik ken de omstandigheden niet en het interesseert me ook niet om dat na te lezen, voor zover die mogelijkheid al zou onderzocht zijn. Maar dat zou voor mij een perfect logische verklaring zijn waarom ze met hem trouwt. Er zijn vast nog andere verklaringen.
dinsdag 22 september 2009 om 15:13
quote:Ainne schreef op 22 september 2009 @ 15:06:
quote:
ElleMichelle schreef op 22 september 2009 @ 11:03:
Zouden jullie de moordenaar van je kind ooit kunnen vergeven?
[...]
Absoluut never nooit niet.
Ik ook never nooit niet, onder geen enkele omstandigheid. Zelfs als iemand onder invloed van drank, drugs, ellende, psychose of noem maar zoiets zou doen zou ik werkelijk niet voor mezelf instaan.
Ik vraag me ook af waarom het niet vaker gebeurt dat familie van een vermoord kind geen wraak neemt op de dader.
quote:
ElleMichelle schreef op 22 september 2009 @ 11:03:
Zouden jullie de moordenaar van je kind ooit kunnen vergeven?
[...]
Absoluut never nooit niet.
Ik ook never nooit niet, onder geen enkele omstandigheid. Zelfs als iemand onder invloed van drank, drugs, ellende, psychose of noem maar zoiets zou doen zou ik werkelijk niet voor mezelf instaan.
Ik vraag me ook af waarom het niet vaker gebeurt dat familie van een vermoord kind geen wraak neemt op de dader.
dinsdag 22 september 2009 om 15:13
quote:geve schreef op 22 september 2009 @ 15:11:
@ Minny
Ik suggereerde al dat hij die moord misschien op zich heeft genomen, bijvoorbeeld om haar uit de gevangenis te houden. Ik ken de omstandigheden niet en het interesseert me ook niet om dat na te lezen, voor zover die mogelijkheid al zou onderzocht zijn. Maar dat zou voor mij een perfect logische verklaring zijn waarom ze met hem trouwt. Er zijn vast nog andere verklaringen.In dat geval sporen ze alsnog allebei niet en is het eveneens onwenselijk dat er nog meer kinderen ooit ook maar iets met die twee te maken krijgen.
Ander scenario, dezelfde mening.
@ Minny
Ik suggereerde al dat hij die moord misschien op zich heeft genomen, bijvoorbeeld om haar uit de gevangenis te houden. Ik ken de omstandigheden niet en het interesseert me ook niet om dat na te lezen, voor zover die mogelijkheid al zou onderzocht zijn. Maar dat zou voor mij een perfect logische verklaring zijn waarom ze met hem trouwt. Er zijn vast nog andere verklaringen.In dat geval sporen ze alsnog allebei niet en is het eveneens onwenselijk dat er nog meer kinderen ooit ook maar iets met die twee te maken krijgen.
Ander scenario, dezelfde mening.
dinsdag 22 september 2009 om 15:15
quote:minny schreef op 22 september 2009 @ 15:13:
[...]
In dat geval sporen ze alsnog allebei niet en is het eveneens onwenselijk dat er nog meer kinderen ooit ook maar iets met die twee te maken krijgen.
Ander scenario, dezelfde mening.Wederom een gevalletje 'gedwongen castratie/sterilisatie' zoals op een ander topic voorbij kwam.
[...]
In dat geval sporen ze alsnog allebei niet en is het eveneens onwenselijk dat er nog meer kinderen ooit ook maar iets met die twee te maken krijgen.
Ander scenario, dezelfde mening.Wederom een gevalletje 'gedwongen castratie/sterilisatie' zoals op een ander topic voorbij kwam.
dinsdag 22 september 2009 om 15:16
quote:rosanna08 schreef op 22 september 2009 @ 15:15:
ik ben geneigd om te denken dat het moedergevoel er bij deze vrouw niet zo diep in zit. Niet iedere vrouw die kinderen heeft, heeft dat oergevoel helaas.Dat blijkt wel, anders zou het uberhaupt al nooit zo ver gekomen zijn. Nee... dat oergevoel had Onze Lieve Heer toch een beetje beter moeten regelen.
ik ben geneigd om te denken dat het moedergevoel er bij deze vrouw niet zo diep in zit. Niet iedere vrouw die kinderen heeft, heeft dat oergevoel helaas.Dat blijkt wel, anders zou het uberhaupt al nooit zo ver gekomen zijn. Nee... dat oergevoel had Onze Lieve Heer toch een beetje beter moeten regelen.
dinsdag 22 september 2009 om 15:21
quote:Bianca40 schreef op 22 september 2009 @ 15:11:
- Als hij de schuld op zich zou hebben genomen dan is het enige wat ik kan bedenken dat de moeder het gedaan heeft.. .en dan is hij een lul dat ie met haar trouwt.In het hypothetische geval dat zij het gedaan heeft, hij de schuld op zich heeft genomen en de straf uitzit, dan is de liefde tussen die twee zo groot dat trouwen als iets volstrekt logisch daarop volgt. In uitzonderlijke omstandigheden als dit moet je de motivatie ook in het uitzonderlijke zoeken.
- Als hij de schuld op zich zou hebben genomen dan is het enige wat ik kan bedenken dat de moeder het gedaan heeft.. .en dan is hij een lul dat ie met haar trouwt.In het hypothetische geval dat zij het gedaan heeft, hij de schuld op zich heeft genomen en de straf uitzit, dan is de liefde tussen die twee zo groot dat trouwen als iets volstrekt logisch daarop volgt. In uitzonderlijke omstandigheden als dit moet je de motivatie ook in het uitzonderlijke zoeken.
