Actueel
alle pijlers
Moeder trouwt met moordenaar dochtertje
dinsdag 22 september 2009 om 11:03
Een moeder heeft de moordenaar van haar vierjarige dochter snel vergeven. Sterker nog, ze vindt dat de man te zwaar is gestraft.
De Duitse oud-politieagent Andreas B. (41) had de vierjarige Leonie twee jaar geleden zulk zwaar letsel toegebracht dat het meisje bezweek. Ze was eerst heftig met een voorwerp op haar hoofd geslagen en vijf dagen later hard door elkaar geschud. Niet lang daarna overleed Leonie. Stiefvader Andreas werd daarop tot 7,5 jaar cel veroordeeld.
Ondanks de moord en het feit dat de rechter de man als 'extreem gevoelloos' omschreef, bleef de 32-jarige moeder Miriam verliefd op B. Ze vergaf hem razendsnel en gaf hem in de gevangenis zelfs haar jawoord.
Hand in hand pleitte het stel deze week voor de Duitse rechtbank om strafvermindering. De rechter heeft nog geen uitspraak gedaan in de opmerkelijke zaak.
-------------------------------------------------------------------------------
Ik vind dit onbegrijpelijk.
Als mijn man dit zou hebben gedaan dan zou ik echt geen dag meer met hem onder 1 dak willen leven.Elke blik zou me herinneren aan de dood van ons kind.
En dan is in dit verhaal nog niet eens de vader van het kind maar de vriend van de moeder,de titel stiefvader niet eens waard in dit geval.
Hoe kan ze hem in hemelsnaam vergeven?
Op mij komt het over alsof ze hem boven haar dochter stelt...
Hoe zien jullie dit?
Zouden jullie de moordenaar van je kind ooit kunnen vergeven?
De Duitse oud-politieagent Andreas B. (41) had de vierjarige Leonie twee jaar geleden zulk zwaar letsel toegebracht dat het meisje bezweek. Ze was eerst heftig met een voorwerp op haar hoofd geslagen en vijf dagen later hard door elkaar geschud. Niet lang daarna overleed Leonie. Stiefvader Andreas werd daarop tot 7,5 jaar cel veroordeeld.
Ondanks de moord en het feit dat de rechter de man als 'extreem gevoelloos' omschreef, bleef de 32-jarige moeder Miriam verliefd op B. Ze vergaf hem razendsnel en gaf hem in de gevangenis zelfs haar jawoord.
Hand in hand pleitte het stel deze week voor de Duitse rechtbank om strafvermindering. De rechter heeft nog geen uitspraak gedaan in de opmerkelijke zaak.
-------------------------------------------------------------------------------
Ik vind dit onbegrijpelijk.
Als mijn man dit zou hebben gedaan dan zou ik echt geen dag meer met hem onder 1 dak willen leven.Elke blik zou me herinneren aan de dood van ons kind.
En dan is in dit verhaal nog niet eens de vader van het kind maar de vriend van de moeder,de titel stiefvader niet eens waard in dit geval.
Hoe kan ze hem in hemelsnaam vergeven?
Op mij komt het over alsof ze hem boven haar dochter stelt...
Hoe zien jullie dit?
Zouden jullie de moordenaar van je kind ooit kunnen vergeven?
dinsdag 22 september 2009 om 11:29
quote:ElleMichelle schreef op 22 september 2009 @ 11:27:
Maar andersom dan?
Las vorige week het verhaal van een man die zijn vrouw en moeder van zijn 4 kinderen had vermoord.Hij heeft de lotto gewonnen en ging met zijn nieuwe vrouw en zijn kinderen en kleinkinderen op vakantie daarvan.
Stel dat je vader je moeder had vermoord,hoe zou jij daar mee om kunnen gaan?Ik zou mijn vader nooit meer willen zien, zelfs een andere naam (achternaam that is) aannemen om niet meer met hem verbonden te zijn. En al helemaal niet mijn kinderen bij hem in de buurt laten of met hem op vakantie gaan.
Maar andersom dan?
Las vorige week het verhaal van een man die zijn vrouw en moeder van zijn 4 kinderen had vermoord.Hij heeft de lotto gewonnen en ging met zijn nieuwe vrouw en zijn kinderen en kleinkinderen op vakantie daarvan.
Stel dat je vader je moeder had vermoord,hoe zou jij daar mee om kunnen gaan?Ik zou mijn vader nooit meer willen zien, zelfs een andere naam (achternaam that is) aannemen om niet meer met hem verbonden te zijn. En al helemaal niet mijn kinderen bij hem in de buurt laten of met hem op vakantie gaan.
dinsdag 22 september 2009 om 11:29
quote:siesa schreef op 22 september 2009 @ 11:21:
@kiddootje, ik heb die aflevering van char ook gezien (het gaat trouwens om een vróuw die haar kindje was vergeten af te zetten) en ik kan me dus wél voorstellen dat hij nog bij haar is. Alsof zij niet beseft wat ze fout heeft gedaan?! Zij wordt gek van haar schuldgevoel. Wat ze heeft gedaan is niet crimineel maar heel heel heel erg dom en nalatend. Echt té vreselijk voor het kindje en voor haar man maar ook voor haarzelf. Alsof zij zich nog in de spiegel aan kan kijken.. ik vind het gewoon heel erg knap van die man dat hij het haar kan vergeven (of ik het zelf zou kunnen weet ik niet)!
Ik heb ook niet gezegd dat ik bij diegene zou weggaan,maar het zet je aan het denken.
Ik denk dat het niet meer een kwestie is van willen,maar kunnen.
Je kan nog zoveel van elkaar houden,maar als er zoiets gebeurd,kun je dan nog wel een normale relatie houden?
Met al dat verdriet,wat je partner veroorzaakt heeft(tja,zo is het toch) schuldgevoel wat niet te beschrijven is naar de andere partner..VRESELIJK!
Dan moet je inderdaad heel,heel erg sterk zijn.
@kiddootje, ik heb die aflevering van char ook gezien (het gaat trouwens om een vróuw die haar kindje was vergeten af te zetten) en ik kan me dus wél voorstellen dat hij nog bij haar is. Alsof zij niet beseft wat ze fout heeft gedaan?! Zij wordt gek van haar schuldgevoel. Wat ze heeft gedaan is niet crimineel maar heel heel heel erg dom en nalatend. Echt té vreselijk voor het kindje en voor haar man maar ook voor haarzelf. Alsof zij zich nog in de spiegel aan kan kijken.. ik vind het gewoon heel erg knap van die man dat hij het haar kan vergeven (of ik het zelf zou kunnen weet ik niet)!
Ik heb ook niet gezegd dat ik bij diegene zou weggaan,maar het zet je aan het denken.
Ik denk dat het niet meer een kwestie is van willen,maar kunnen.
Je kan nog zoveel van elkaar houden,maar als er zoiets gebeurd,kun je dan nog wel een normale relatie houden?
Met al dat verdriet,wat je partner veroorzaakt heeft(tja,zo is het toch) schuldgevoel wat niet te beschrijven is naar de andere partner..VRESELIJK!
Dan moet je inderdaad heel,heel erg sterk zijn.
dinsdag 22 september 2009 om 11:31
Ik ben totaal verbijsterd en overrompeld door dit bericht. Ik kan hier met mijn gezonde verstand niet bij. Vraag me werkelijk af wat er in het hoofd van deze vrouw omgaat? Het enige dat in mij opkomt is dat ze ziek is! Psychisch gestoord, wel te verstaan. Deze vrouw zou nooit meer kinderen mogen krijgen.
Over de man in kwestie hou ik wijselijk mijn mond.
Over de man in kwestie hou ik wijselijk mijn mond.
dinsdag 22 september 2009 om 11:35
quote:minny schreef op 22 september 2009 @ 11:26:
[...]
Bij gorilla's is het doodnormaal. Als het mannetje de kinderen van het vrouwtje doodmaakt, dan gaat vrouwtje met dat mannetje weer nieuwe kindjes maken. Tegennatuurlijk is het in die zin dan weer niet.
Maar wij zijn geen gorilla's, en het is voor mensen simpelweg ziek en eng om zo te denken.
Hoofd.
Inderdaad, wij zijn geen gorilla's.
Menselijk biologisch, dus mét verstand er bij, is het niet te bevatten. Voor mij dan.
[...]
Bij gorilla's is het doodnormaal. Als het mannetje de kinderen van het vrouwtje doodmaakt, dan gaat vrouwtje met dat mannetje weer nieuwe kindjes maken. Tegennatuurlijk is het in die zin dan weer niet.
Maar wij zijn geen gorilla's, en het is voor mensen simpelweg ziek en eng om zo te denken.
Hoofd.
Inderdaad, wij zijn geen gorilla's.
Menselijk biologisch, dus mét verstand er bij, is het niet te bevatten. Voor mij dan.
dinsdag 22 september 2009 om 11:41
dinsdag 22 september 2009 om 11:44
quote:ElleMichelle schreef op 22 september 2009 @ 11:18:
Ik snap trouwens ook niet dat er vrouwen zijn die hun (nieuwe) vriend boven hun bloedeigen kind stelt.
Ook voor vaders trouwens,lees hier op VIVA ook vaak dat bij een scheiding de vader meer tijd heeft voor zijn nieuwe vriendin en haar kinderen dan voor zijn eigen kinderen.
Ik vind gelijkstelling prima maar achterstelling van je eigen kinderen...no way
Maar met de moordenaar van je kind trouwen,dat mens spoort niet....
Ik heb in deze zin een spreekwoord gehoord van een Nigeriaan: als er vuur komt red je eerst jezelf en dan pas je kind. Uitleg: omdat als je jezelf niet meer hebt kun je je kind niet meer redden.
Ik heb mijn kinderen 'achtergesteld' op mijn nieuwe partner. Omdat ik me zonder hem zo levenloos voelde dat ik niet het idee had dat ik ze ook maar iets van waarde te bieden had. Stom, psychisch gestoord, maar goed, niet zo heel erg ondenkbaar en onmenselijk als het lijkt.
Deze vrouw is er wel heel kwaad aan toe. Zal wel een krantenberichtje worden ooit en hopelijk inderdaad niet meer in staat nog een kind te krijgen met deze meneer (politieagent, yewks).
Ik snap trouwens ook niet dat er vrouwen zijn die hun (nieuwe) vriend boven hun bloedeigen kind stelt.
Ook voor vaders trouwens,lees hier op VIVA ook vaak dat bij een scheiding de vader meer tijd heeft voor zijn nieuwe vriendin en haar kinderen dan voor zijn eigen kinderen.
Ik vind gelijkstelling prima maar achterstelling van je eigen kinderen...no way
Maar met de moordenaar van je kind trouwen,dat mens spoort niet....
Ik heb in deze zin een spreekwoord gehoord van een Nigeriaan: als er vuur komt red je eerst jezelf en dan pas je kind. Uitleg: omdat als je jezelf niet meer hebt kun je je kind niet meer redden.
Ik heb mijn kinderen 'achtergesteld' op mijn nieuwe partner. Omdat ik me zonder hem zo levenloos voelde dat ik niet het idee had dat ik ze ook maar iets van waarde te bieden had. Stom, psychisch gestoord, maar goed, niet zo heel erg ondenkbaar en onmenselijk als het lijkt.
Deze vrouw is er wel heel kwaad aan toe. Zal wel een krantenberichtje worden ooit en hopelijk inderdaad niet meer in staat nog een kind te krijgen met deze meneer (politieagent, yewks).
dinsdag 22 september 2009 om 11:52
quote:geve schreef op 22 september 2009 @ 11:37:
Wel, je moet het zo positief mogelijk bekijken: als ze maar 1 kind had kan hij in ieder geval niet recidiveren. Beiden verplicht steriliseren lijkt me geen overbodige voorwaarde in ruil voor strafvermindering.
Vind ik serieus lastig Geev, om dit positief te bekijken.
Ik zit er over na te denken maar ik ben dus inderdaad voor sterilisatie als mensen een kind (zwaar) mishandelen/misbruiken/verwaarlozen. Zoals zo'n moeder van Savannah, die een tijdje geleden vond dat ze wel genoeg gestraft was en nog een kind wilde krijgen. Daar moet toch een stokje voor gestoken worden denk ik dan. Het kan toch niet waar zijn dat zo'n monster nog een keer een kind krijgt? Ik word nog misselijk als ik denk aan wat het meisje doorstaan heeft.
Ook deze moeder is de titel niet waardig vind ik.
Geldt overigens tevens voor vaders die zich misdragen tegenover kinderen wat mij betreft.
Wel, je moet het zo positief mogelijk bekijken: als ze maar 1 kind had kan hij in ieder geval niet recidiveren. Beiden verplicht steriliseren lijkt me geen overbodige voorwaarde in ruil voor strafvermindering.
Vind ik serieus lastig Geev, om dit positief te bekijken.
Ik zit er over na te denken maar ik ben dus inderdaad voor sterilisatie als mensen een kind (zwaar) mishandelen/misbruiken/verwaarlozen. Zoals zo'n moeder van Savannah, die een tijdje geleden vond dat ze wel genoeg gestraft was en nog een kind wilde krijgen. Daar moet toch een stokje voor gestoken worden denk ik dan. Het kan toch niet waar zijn dat zo'n monster nog een keer een kind krijgt? Ik word nog misselijk als ik denk aan wat het meisje doorstaan heeft.
Ook deze moeder is de titel niet waardig vind ik.
Geldt overigens tevens voor vaders die zich misdragen tegenover kinderen wat mij betreft.
dinsdag 22 september 2009 om 12:01
quote:eleonora schreef op 22 september 2009 @ 11:52:
Ik zit er over na te denken maar ik ben dus inderdaad voor sterilisatie als mensen een kind (zwaar) mishandelen/misbruiken/verwaarlozen. Zoals zo'n moeder van Savannah, die een tijdje geleden vond dat ze wel genoeg gestraft was en nog een kind wilde krijgen. Daar moet toch een stokje voor gestoken worden denk ik dan. Het kan toch niet waar zijn dat zo'n monster nog een keer een kind krijgt? Ik word nog misselijk als ik denk aan wat het meisje doorstaan heeft.
Ook deze moeder is de titel niet waardig vind ik.
Geldt overigens tevens voor vaders die zich misdragen tegenover kinderen wat mij betreft.Ben ik met je eens, maar als zij hem kan vergeven, wie zijn diegenen dan die dit zwaar veroordelen? Uiteindelijk moeten zij verder met hun leven, inclusief hun verleden. Als maatschappij hebben we de verantwoordelijkheid dat het zich niet meer kan herhalen.
Ik zit er over na te denken maar ik ben dus inderdaad voor sterilisatie als mensen een kind (zwaar) mishandelen/misbruiken/verwaarlozen. Zoals zo'n moeder van Savannah, die een tijdje geleden vond dat ze wel genoeg gestraft was en nog een kind wilde krijgen. Daar moet toch een stokje voor gestoken worden denk ik dan. Het kan toch niet waar zijn dat zo'n monster nog een keer een kind krijgt? Ik word nog misselijk als ik denk aan wat het meisje doorstaan heeft.
Ook deze moeder is de titel niet waardig vind ik.
Geldt overigens tevens voor vaders die zich misdragen tegenover kinderen wat mij betreft.Ben ik met je eens, maar als zij hem kan vergeven, wie zijn diegenen dan die dit zwaar veroordelen? Uiteindelijk moeten zij verder met hun leven, inclusief hun verleden. Als maatschappij hebben we de verantwoordelijkheid dat het zich niet meer kan herhalen.
dinsdag 22 september 2009 om 12:04
dinsdag 22 september 2009 om 12:05
quote:geve schreef op 22 september 2009 @ 12:01:
[...]
Ben ik met je eens, maar als zij hem kan vergeven, wie zijn diegenen dan die dit zwaar veroordelen? Uiteindelijk moeten zij verder met hun leven, en met hun verleden. Als maatschappij hebben we de verantwoordelijkheid dat het zich niet meer kan herhalen.
Ik begrijp wat je zegt. Snappen doe ik het niet (jou wel maar die redenatie niet, ook al zal het een waarheid als een koe zijn) maar ik begrijp het wel.
Maar waar blijft het kind in deze zaak?
Niet het kind wat er niet meer is maar wél de historie van dat arme, door bruut geweld omgekomen kind? Mag de geschiedenis van dát kind niet meetellen in de toekomst van een volgend kind bij dezelfde ouders?
Dat vind ik een heel moeilijke kwestie.
[...]
Ben ik met je eens, maar als zij hem kan vergeven, wie zijn diegenen dan die dit zwaar veroordelen? Uiteindelijk moeten zij verder met hun leven, en met hun verleden. Als maatschappij hebben we de verantwoordelijkheid dat het zich niet meer kan herhalen.
Ik begrijp wat je zegt. Snappen doe ik het niet (jou wel maar die redenatie niet, ook al zal het een waarheid als een koe zijn) maar ik begrijp het wel.
Maar waar blijft het kind in deze zaak?
Niet het kind wat er niet meer is maar wél de historie van dat arme, door bruut geweld omgekomen kind? Mag de geschiedenis van dát kind niet meetellen in de toekomst van een volgend kind bij dezelfde ouders?
Dat vind ik een heel moeilijke kwestie.
dinsdag 22 september 2009 om 12:12
Als de vader of stiefvader van mn zoon al iets goed verkeerds zegt (in mijn ogen) tegen mn zoon dan ben ik al in staat om 1 van de 2 (of desnoods allebei tegelijk) te 'permabannen'.
Dat tijgergevoel hoort in je te zitten. Normaliter ga je letterlijk door het vuur om je kinderen verdriet, aangedaan door volwassenen, te besparen.
De vrouw in de OP heeft dat dus duidelijk niet, ik vind het respectloos naar het overleden kind. Vraag me af hoe de opa's, oma's, tantes en ooms van het overleden kind hier mee omgaan.
Dat tijgergevoel hoort in je te zitten. Normaliter ga je letterlijk door het vuur om je kinderen verdriet, aangedaan door volwassenen, te besparen.
De vrouw in de OP heeft dat dus duidelijk niet, ik vind het respectloos naar het overleden kind. Vraag me af hoe de opa's, oma's, tantes en ooms van het overleden kind hier mee omgaan.
anoniem_64c8d7a3e6e27 wijzigde dit bericht op 22-09-2009 12:12
Reden: typvautje
Reden: typvautje
% gewijzigd
dinsdag 22 september 2009 om 12:33
quote:mamzelle schreef op 22 september 2009 @ 11:44:
[...]
Ik heb in deze zin een spreekwoord gehoord van een Nigeriaan: als er vuur komt red je eerst jezelf en dan pas je kind. Uitleg: omdat als je jezelf niet meer hebt kun je je kind niet meer redden.
Ik heb mijn kinderen 'achtergesteld' op mijn nieuwe partner. Omdat ik me zonder hem zo levenloos voelde dat ik niet het idee had dat ik ze ook maar iets van waarde te bieden had. Stom, psychisch gestoord, maar goed, niet zo heel erg ondenkbaar en onmenselijk als het lijkt.
Deze vrouw is er wel heel kwaad aan toe. Zal wel een krantenberichtje worden ooit en hopelijk inderdaad niet meer in staat nog een kind te krijgen met deze meneer (politieagent, yewks).Ik zie dat spreekwoord anders,ik zou ons allebei uit het vuur redden maar ik zou mijn kind nooit alleen in het vuur achterlaten om mezelf nog te redden dan blijven we samen in het vuur...
[...]
Ik heb in deze zin een spreekwoord gehoord van een Nigeriaan: als er vuur komt red je eerst jezelf en dan pas je kind. Uitleg: omdat als je jezelf niet meer hebt kun je je kind niet meer redden.
Ik heb mijn kinderen 'achtergesteld' op mijn nieuwe partner. Omdat ik me zonder hem zo levenloos voelde dat ik niet het idee had dat ik ze ook maar iets van waarde te bieden had. Stom, psychisch gestoord, maar goed, niet zo heel erg ondenkbaar en onmenselijk als het lijkt.
Deze vrouw is er wel heel kwaad aan toe. Zal wel een krantenberichtje worden ooit en hopelijk inderdaad niet meer in staat nog een kind te krijgen met deze meneer (politieagent, yewks).Ik zie dat spreekwoord anders,ik zou ons allebei uit het vuur redden maar ik zou mijn kind nooit alleen in het vuur achterlaten om mezelf nog te redden dan blijven we samen in het vuur...
dinsdag 22 september 2009 om 12:36
quote:ElleMichelle schreef op 22 september 2009 @ 12:33:
[...]
Ik zie dat spreekwoord anders,ik zou ons allebei uit het vuur redden maar ik zou mijn kind nooit alleen in het vuur achterlaten om mezelf nog te redden dan blijven we samen in het vuur...
Mee eens...
Maar het blijft een feit dat er nou eenmaal heel veel 'moeders' zijn (en waarschijnlijk ook veel vaders) die de liefde van de de man boven de kinderen stellen. Ik zie ook weleens mensen met kleine kinderen in de kroeg zitten, die kinderen lopen te jammeren omdat ze zich vervelen. (Stief)pa en ma zitten lekker aan de bar en werpen hooguit af en toe een geirriteerde blik naar de kinderen.
Ik denk dat dit vaker voorkomt bij een stief-gezin dan binnen een huwelijk tussen biologische vader en moeder.
[...]
Ik zie dat spreekwoord anders,ik zou ons allebei uit het vuur redden maar ik zou mijn kind nooit alleen in het vuur achterlaten om mezelf nog te redden dan blijven we samen in het vuur...
Mee eens...
Maar het blijft een feit dat er nou eenmaal heel veel 'moeders' zijn (en waarschijnlijk ook veel vaders) die de liefde van de de man boven de kinderen stellen. Ik zie ook weleens mensen met kleine kinderen in de kroeg zitten, die kinderen lopen te jammeren omdat ze zich vervelen. (Stief)pa en ma zitten lekker aan de bar en werpen hooguit af en toe een geirriteerde blik naar de kinderen.
Ik denk dat dit vaker voorkomt bij een stief-gezin dan binnen een huwelijk tussen biologische vader en moeder.
dinsdag 22 september 2009 om 12:40
dinsdag 22 september 2009 om 12:59
quote:Bianca40 schreef op 22 september 2009 @ 12:36:
[...]
Mee eens...
Maar het blijft een feit dat er nou eenmaal heel veel 'moeders' zijn (en waarschijnlijk ook veel vaders) die de liefde van de de man boven de kinderen stellen. Ik zie ook weleens mensen met kleine kinderen in de kroeg zitten, die kinderen lopen te jammeren omdat ze zich vervelen. (Stief)pa en ma zitten lekker aan de bar en werpen hooguit af en toe een geirriteerde blik naar de kinderen.
Ik denk dat dit vaker voorkomt bij een stief-gezin dan binnen een huwelijk tussen biologische vader en moeder.Eh? Ik denk het niet.
[...]
Mee eens...
Maar het blijft een feit dat er nou eenmaal heel veel 'moeders' zijn (en waarschijnlijk ook veel vaders) die de liefde van de de man boven de kinderen stellen. Ik zie ook weleens mensen met kleine kinderen in de kroeg zitten, die kinderen lopen te jammeren omdat ze zich vervelen. (Stief)pa en ma zitten lekker aan de bar en werpen hooguit af en toe een geirriteerde blik naar de kinderen.
Ik denk dat dit vaker voorkomt bij een stief-gezin dan binnen een huwelijk tussen biologische vader en moeder.Eh? Ik denk het niet.
dinsdag 22 september 2009 om 13:49
dinsdag 22 september 2009 om 14:08
quote:Bianca40 schreef op 22 september 2009 @ 13:48:
[...]
Ik had ook niet verwacht dat jij een keer met me eens zou zijn neehoor... geintje (mn smileys doen het niet)
maar waarom denk jij van niet?
Je hebt wel gelijk bianca, ik vind net een rapport over mishandeling in NL en daarbij worden risicofactoren genoemd. Mishandeling komt vaker voor bij stiefgezinnen (is niet de enige risicofactor overigens).
Voor wie interesse heeft in de bron, even aangeven, dan plaats ik de link naar het rapport.
[...]
Ik had ook niet verwacht dat jij een keer met me eens zou zijn neehoor... geintje (mn smileys doen het niet)
maar waarom denk jij van niet?
Je hebt wel gelijk bianca, ik vind net een rapport over mishandeling in NL en daarbij worden risicofactoren genoemd. Mishandeling komt vaker voor bij stiefgezinnen (is niet de enige risicofactor overigens).
Voor wie interesse heeft in de bron, even aangeven, dan plaats ik de link naar het rapport.
