Actueel
alle pijlers
Nederland 75 jaar bevrijd.
donderdag 12 september 2019 om 23:22
12 september 1944 werd het eerste Nederlandse - Mesch- dorp bevrijd.
https://nos.nl/75jaarbevrijding/bericht ... vrijd.html
Mede in het kader van de 75ste herdenking van Market Garden (september 1944) gaf Hans Goedkoop (Andere Tijden) een lezing / discussie avond in Arnhem.
Ik ben geweest en het was bijzonder interessant.
(foto eigen collectie)
De boodschap die hij had was pessimistisch, 'we' raken de aansluiting met de jongeren kwijt, die kennen oorlog alleen nog maar van films en spelletjes als call of duty.
Eigenlijk zijn we gedoemd dezelfde fouten weer te maken en links of rechtsom wel weer een flinke oorlog in te rollen.
In de zaal waren de meningen verdeeld maar wel is duidelijk dat de meeste aanwezigen gelijksoortige ervaringen hadden met jongeren.
Wat zijn jullie ervaringen?
TO trapt af:
Ik denk dat Hans gelijk heeft, de oorlog is inmiddels een ver van hun bed show en ze zijn er nauwelijks meer in geïnteresseerd.
Ik heb met mijn dochters kamp Vught , het Anne Frank huis en wat musea bezocht en dat vinden ze dan wel interessant maar eigenlijk leeft de oorlog niet meer zo.
Ze leven in een andere tijd met andere interesses
Ik heb een wat algemene poll gemaakt omdat er hier ook veel leerkrachten zitten die misschien vanuit hun ervaring kunnen reageren.
https://nos.nl/75jaarbevrijding/bericht ... vrijd.html
Mede in het kader van de 75ste herdenking van Market Garden (september 1944) gaf Hans Goedkoop (Andere Tijden) een lezing / discussie avond in Arnhem.
Ik ben geweest en het was bijzonder interessant.
(foto eigen collectie)
De boodschap die hij had was pessimistisch, 'we' raken de aansluiting met de jongeren kwijt, die kennen oorlog alleen nog maar van films en spelletjes als call of duty.
Eigenlijk zijn we gedoemd dezelfde fouten weer te maken en links of rechtsom wel weer een flinke oorlog in te rollen.
In de zaal waren de meningen verdeeld maar wel is duidelijk dat de meeste aanwezigen gelijksoortige ervaringen hadden met jongeren.
Wat zijn jullie ervaringen?
TO trapt af:
Ik denk dat Hans gelijk heeft, de oorlog is inmiddels een ver van hun bed show en ze zijn er nauwelijks meer in geïnteresseerd.
Ik heb met mijn dochters kamp Vught , het Anne Frank huis en wat musea bezocht en dat vinden ze dan wel interessant maar eigenlijk leeft de oorlog niet meer zo.
Ze leven in een andere tijd met andere interesses
Ik heb een wat algemene poll gemaakt omdat er hier ook veel leerkrachten zitten die misschien vanuit hun ervaring kunnen reageren.
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
zondag 22 september 2019 om 21:33
Ik heb als kind nog de verhalen uit eerste hand gehoord van mijn ouders en grootouders. Ook liepen er nog veel mensen rond die goed of fout geweest waren in WOII. De kinderen van nu hebben zelfs geen grootouders meer die die tijd hebben meegemaakt.
En de laatste oorlogsmisdadiger moet zich verantwoorden voor de kinderrechter omdat hij minderjarig was. De volwassen van toen zijn nu dood en geschiedenis.
https://www.ad.nl/buitenland/duitse-naz ... uckgo.com/
En de laatste oorlogsmisdadiger moet zich verantwoorden voor de kinderrechter omdat hij minderjarig was. De volwassen van toen zijn nu dood en geschiedenis.
https://www.ad.nl/buitenland/duitse-naz ... uckgo.com/
oudebaas wijzigde dit bericht op 22-09-2019 21:52
0.18% gewijzigd
„Ik ben goddank helemaal niets” (Japi)
zondag 22 september 2019 om 21:44
oudebaas schreef: ↑22-09-2019 21:33Ik heb als kind nog de verhalen uit eerste hand gehoord van mijn ouders en grootouders. Ook liepen er nog veel mensen rond die goed of fout geweest waren in WOII. De kinderen van nu hebben zelfs geen grootouders meer die die tijd hebben meegemaakt.
En de laatste oorlogsmisdadiger moet zich verantwoorden voor de kinderrechtet omdat hij minderjarig was. De volwassen van toen zijn nu dood en geschiedenis.
https://www.ad.nl/buitenland/duitse-naz ... uckgo.com/
Meisel wees Johann R. aan op een foto. Wat er in nazi-Duitsland aan de hand was kon ze ook vertellen. Ondanks haar hoge leeftijd doceert Judy Meisel nog steeds als getuige op middelbare scholen in de Verenigde Staten.
Hoe betrouwbaar is een fotoherkenning nog na 75 jaar?
En mij bekruipt altijd het gevoel dat de Duitsers hun naoorlogse falen willen compenseren met een jacht op bejaarden terwijl de echte daders vaak met relatief lage straffen weg kwamen.
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
zondag 22 september 2019 om 22:28
oudebaas schreef: ↑22-09-2019 21:33Ik heb als kind nog de verhalen uit eerste hand gehoord van mijn ouders en grootouders. Ook liepen er nog veel mensen rond die goed of fout geweest waren in WOII. De kinderen van nu hebben zelfs geen grootouders meer die die tijd hebben meegemaakt.
En de laatste oorlogsmisdadiger moet zich verantwoorden voor de kinderrechter omdat hij minderjarig was. De volwassen van toen zijn nu dood en geschiedenis.
https://www.ad.nl/buitenland/duitse-naz ... uckgo.com/
Toch wel hoor. In mijn eigen familie zijn (nu pubers) kinderen wiens grootouders de oorlog als kind hebben meegemaakt, dus ze zijn er wel degelijk. Mijn ouders waren kind tijdens de oorlog, maar groot genoeg om er heel veel van mee te krijgen. Pak 'm beet alle mensen vanaf 80 en ouder hebben de oorlog bewust meegemaakt.
zondag 22 september 2019 om 22:47
Blijenvrij schreef: ↑22-09-2019 22:28Toch wel hoor. In mijn eigen familie zijn (nu pubers) kinderen wiens grootouders de oorlog als kind hebben meegemaakt, dus ze zijn er wel degelijk. Mijn ouders waren kind tijdens de oorlog, maar groot genoeg om er heel veel van mee te krijgen. Pak 'm beet alle mensen vanaf 80 en ouder hebben de oorlog bewust meegemaakt.
Laten we zeggen dat "bewust" vanaf een jaar of 15 is.
Wie aan het begin van de oorlog 15 was, in 1940 dus, is nu 94
Dat zullen er niet veel zijn.
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
maandag 23 september 2019 om 07:49
Mijn schoonvader zegt een bepaald bombardement (een flinke) nog te herinneren, was in 1944Blijenvrij schreef: ↑22-09-2019 22:28Toch wel hoor. In mijn eigen familie zijn (nu pubers) kinderen wiens grootouders de oorlog als kind hebben meegemaakt, dus ze zijn er wel degelijk. Mijn ouders waren kind tijdens de oorlog, maar groot genoeg om er heel veel van mee te krijgen. Pak 'm beet alle mensen vanaf 80 en ouder hebben de oorlog bewust meegemaakt.
Toen was hij 8? Heeft impact gehad
Hij praat er nooit over, anders kon hij het mijn pubers vertellen.
maandag 23 september 2019 om 08:35
hollebollegijs schreef: ↑22-09-2019 22:47Laten we zeggen dat "bewust" vanaf een jaar of 15 is.
Wie aan het begin van de oorlog 15 was, in 1940 dus, is nu 94
Dat zullen er niet veel zijn.
Bewust zal een jaar of 3, 4 of 5 zijn. Dan waren ze 8, 9 of 10 toen de oorlog over was, deze mensen zullen best wat herinneringen hebben.
maandag 23 september 2019 om 08:45
Mijn ouders waren kind in die tijd. M'n vader zal 7 zijn geweest en m'n moeder 4 bij de bevrijding. Er zijn geen familieleden van hen omgekomen tijdens de oorlog. M'n moeders spectaculairste verhaal is dat ze weg moesten duiken vanwege een bomaanslag en dat het raam waaronder ze zaten in stukken barstte. En in m'n vaders straat viel een bom precies op een outhouse waar een buurman net zat te poepen.
maandag 23 september 2019 om 10:18
Op die leeftijd ben je je niet bewust van alle processen die er achter zaten. Of de dingen die elders gebeurden.Blijenvrij schreef: ↑23-09-2019 08:35Bewust zal een jaar of 3, 4 of 5 zijn. Dan waren ze 8, 9 of 10 toen de oorlog over was, deze mensen zullen best wat herinneringen hebben.
maandag 23 september 2019 om 10:52
Wat ik aan mijn ouders (nou ja mijn vader, moeder is van net na de oorlog) en schoonouders wel merk, is dat sommige dingen echt impact hadden.
Zoals bij mijn schoonvader het bombardement van 1944, en de angst die hij toen voelde, als jongen. En wat hij daar zag.
Mijn schoonmoeder weet ook nog wel wat, dat de Duitsers aan huis kwamen.
(natuurlijk, houd je bij dat soort herinneringen een slag om de arm, of ze het echt nog weten, of het ze verteld is)
Maar de impact die de oorlog had op hun ouders was heel groot, het verdriet van familieleden die niet terugkwamen etc. Mijn oma had voor de oorlog zes broers, na de oorlog nog eentje
Dat doet wel iets met mensen en dat neem je mee richting je kinderen.
maandag 23 september 2019 om 18:49
Blijenvrij schreef: ↑23-09-2019 08:35Bewust zal een jaar of 3, 4 of 5 zijn. Dan waren ze 8, 9 of 10 toen de oorlog over was, deze mensen zullen best wat herinneringen hebben.
Wat herinneringen hebben is iets anders dan iets bewust meemaken.
Het probleem is dat dingen die ze zelf hebben meegemaakt door elkaar gaan lopen met films die ze gezien hebben, boeken die ze gelezen hebben en verhalen die ze van anderen hebben gehoord.
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
maandag 23 september 2019 om 20:01
Ligt ook wel aan waar je woonde natuurlijk. Heel deel van Nederland heeft weinig van de oorlog meegekregen, of er goed aan verdiend. In de steden in de randstad is het best heftig geweest.redbulletje schreef: ↑23-09-2019 19:58Mijn ouders herinneringen uit hun oorlogskindertijd bevatte geen angst, maar eerder avontuurlijke spanning.
zondag 29 september 2019 om 08:39
Vandaag precies 78 jaar geleden dat de grootste vernietigingsactie tegen Joden plaatsvond.
https://www.tracesofwar.nl/articles/155 ... bi-Jar.htm
Voor het grote publiek bleef het door de koude oorlog verborgen maar je kan rustig concluderen dat West Europa - al klinkt het wat wrang - veel minder geschonden uit de oorlog is gekomen dan Oost Europa
https://www.tracesofwar.nl/articles/155 ... bi-Jar.htm
Voor het grote publiek bleef het door de koude oorlog verborgen maar je kan rustig concluderen dat West Europa - al klinkt het wat wrang - veel minder geschonden uit de oorlog is gekomen dan Oost Europa
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
zondag 29 september 2019 om 18:13
Volgens mij was deze massamoord ook 1 van de redenen om naar een efficiëntere en meer afstandelijke manier van massamoord te zoeken. Te veel soldaten kregen belemmerende klachten om nog functioneel te zijn.hollebollegijs schreef: ↑29-09-2019 08:39Vandaag precies 78 jaar geleden dat de grootste vernietigingsactie tegen Joden plaatsvond.
https://www.tracesofwar.nl/articles/155 ... bi-Jar.htm
Voor het grote publiek bleef het door de koude oorlog verborgen maar je kan rustig concluderen dat West Europa - al klinkt het wat wrang - veel minder geschonden uit de oorlog is gekomen dan Oost Europa
Ik kan alleen zo snel niet terug vinden in welk boek het staat.
zondag 29 september 2019 om 18:31
Klopt inderdaad.Suðri schreef: ↑29-09-2019 18:13Volgens mij was deze massamoord ook 1 van de redenen om naar een efficiëntere en meer afstandelijke manier van massamoord te zoeken. Te veel soldaten kregen belemmerende klachten om nog functioneel te zijn.
Ik kan alleen zo snel niet terug vinden in welk boek het staat.
Ik denk dat ze zich na de Wannsee conferentie - januari 1942 - meer gingen toeleggen op partizanen bestrijding.
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
zondag 29 september 2019 om 18:40
hollebollegijs schreef: ↑29-09-2019 08:39Vandaag precies 78 jaar geleden dat de grootste vernietigingsactie tegen Joden plaatsvond.
https://www.tracesofwar.nl/articles/155 ... bi-Jar.htm
Voor het grote publiek bleef het door de koude oorlog verborgen maar je kan rustig concluderen dat West Europa - al klinkt het wat wrang - veel minder geschonden uit de oorlog is gekomen dan Oost Europa
Is dat vandaag?
'Babi Yar', de 13e symphonie van Dimitri Sjostakovitsj, gecomponeerd op een gedicht van Jevgeni Jevtoesjenko.
https://www.youtube.com/watch?v=uo8nS2EthOU
Babi Jar
Er staat geen monument bij Babi Jar.
Er is alleen de steile afgrond, als een ruwe gedenksteen.
Ik ben bang.
Vandaag ben ik zo oud
Als het gehele Joodse ras zelf.
Ik zie mezelf als een oude Israëliet.
Ik zwerf over de wegen van het oude Egypte
En hier, aan het kruis, verdwijn ik, gemarteld
En zelfs nu draag ik de littekens van de nagels.
Het komt me voor dat ik zelf Dreyfus ben.
De Filistijnen hebben me verraden – en veroordelen nu.
Ik zit in een kooi. Omsingeld en in de val,
Ik word vervolgd, bespuugd, belasterd, en
De gracieuze sletjes in hun Brusselse kanten kragen krijsen,
Terwijl de paraplu’s in mijn gezicht steken.
Ik zie mezelf als een jongen in Belostik
Bloed vloeit, en stroomt over de vloeren,
De bazen van de bar en kroeg schreeuwen ongehinderd
En rieken naar wodka en uien, half om half.
Ik word teruggeworpen door een laars, ik heb geen kracht over.
Tevergeefs smeek ik het pogromgepeupel,
Tot spotternijen van ‘Dood aan de Joden, en red ons Rusland!’
Mijn moeder wordt geslagen door een klerk.
O, Rusland van mijn hart, ik weet dat je
Internationaal bent, van nature.
Maar vaak misbruiken zij, wier handen in vuil zijn gedrenkt,
Je zuiverste naam, in naam van haat.
Ik ken de goedheid van mijn geboorteland.
Hoe smerig is het, dat zonder de minste huivering,
De antisemieten zichzelf hebben uitgeroepen tot de ‘Unie van het Russische Volk!’
Het komt me voor dat ik Anne Frank ben,
Transparant, als de dunste tak in april,
En ik ben verliefd, en heb geen behoefte aan gezegdes.
Maar wil alleen dat we elkaar in de ogen kijken.
Hoe weinig kan iemand zien, of zelfs voelen!
Bladeren zijn verboden, net als de lucht,
Maar veel is nog steeds toegestaan – heel voorzichtig
In verduisterde kamers elkaar te omhelzen.
- ‘Ze komen eraan!’
- ‘Nee, wees niet bang – dit zijn geluiden
Van de lente zelf. Ze komt binnenkort,
Snel, je lippen!’
- ‘Ze breken de deur open!’
- ‘Nee, rivierijs breekt…’
Wilde grassen ruisen over Babi Jar,
De bomen zien er onbuigzaam uit, alsof ze een oordeel geven.
Hier, in stilte, schreeuwt alles, en, hoed in de hand,
Voel ik mijn haar grijs worden.
En ikzelf, als een lange geluidloze schreeuw,
Boven de duizenden en duizenden begravenen,
Ik ben iedere oude man die hier geëxecuteerd is,
Net zoals ik ieder kind ben dat hier vermoord is.
Geen vezel in mijn lichaam zal dit vergeten.
Moge de ‘Internationale’ donderen en weergalmen
Wanneer, voor altijd, de laatste antisemieten op deze aarde
Zijn begraven en vergeten.
Er is geen Joods bloed dat bloed van mij is,
Maar, gehaat met een bijtende hartstocht
Word ik door antisemieten als een Jood.
En dat is waarom ik mezelf een Rus noem!
Vertaling: Marko Fondse
https://raamoprusland.nl/dossiers/cultu ... r-babi-jar
nounou
zondag 29 september 2019 om 20:00
Zazamaenade schreef: ↑29-09-2019 18:40Is dat vandaag?
'Babi Yar', de 13e symphonie van Dimitri Sjostakovitsj, gecomponeerd op een gedicht van Jevgeni Jevtoesjenko.
https://www.youtube.com/watch?v=uo8nS2EthOU
Babi Jar
Er staat geen monument bij Babi Jar.
Er is alleen de steile afgrond, als een ruwe gedenksteen.
Inmiddels hebben ze er een herdenkingspark van gemaakt maar het klopt
dat er jaren niets aan gedaan is.
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
zaterdag 12 oktober 2019 om 18:27
Een kijktip (40 minuten)
Bij toeval stuitte ik op deze documentaire uit 1980 over Hannie Schaft
(meisje met het rode haar)
https://www.vpro.nl/speel~WO_VPRO_22705 ... haar~.html
Wat hem bijzonder kijkenswaardig maakt is dat de makers alle nog levende leden van haar verzetsgroep hebben opgespoord en hun verhaal laten doen, verder nog een Joodse vrouw die door Hannie aan een onderduikadres is geholpen en mensen waar Hannie zelf ondergedoken heeft gezeten.
Ze krijgen zelfs een Nederlandse SD er voor de camera die een aanslag overleefde.
Met de camera gaan ze ook langs alle onderduikadressen, plaatsen van de aanslagen etc. kortom voor een jaren 80 docu zeker het kijken waard
Bij toeval stuitte ik op deze documentaire uit 1980 over Hannie Schaft
(meisje met het rode haar)
https://www.vpro.nl/speel~WO_VPRO_22705 ... haar~.html
Wat hem bijzonder kijkenswaardig maakt is dat de makers alle nog levende leden van haar verzetsgroep hebben opgespoord en hun verhaal laten doen, verder nog een Joodse vrouw die door Hannie aan een onderduikadres is geholpen en mensen waar Hannie zelf ondergedoken heeft gezeten.
Ze krijgen zelfs een Nederlandse SD er voor de camera die een aanslag overleefde.
Met de camera gaan ze ook langs alle onderduikadressen, plaatsen van de aanslagen etc. kortom voor een jaren 80 docu zeker het kijken waard
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
