Actueel
alle pijlers
Nederlandse koppen en het maaiveld
zaterdag 29 augustus 2009 om 09:19
"In Nederland mag je je kop niet boven het maaiveld uitsteken". Dat is een stelling die ik geregeld op dit forum tegenkom. Ik denk dat het waar is. Maar ik begon me ineens af te vragen: wat bedoelen mensen er eigenlijk mee als ze dat zeggen?
- dat Nederlanders zich niet zo goed kleden, vergeleken met andere landen?
- dat je in Nederland veel belasting moet betalen als je veel verdient?
- dat iedereen maar naar de universiteit mag?
- dat het onderwijs altijd aangepast is aan de langzaamste en niet aan de snelste?
- dat je buren jaloers zijn als je iets nieuws hebt?
Dus: wat bedoel jij, als je zegt dat je in Nederland je kop niet boven het maaiveld uit mag steken? Heb je er zelf wel eens last van, en op welke manier dan? Aan welk land of welke landen zou Nederland een voorbeeld moeten nemen, op dit gebied?
- dat Nederlanders zich niet zo goed kleden, vergeleken met andere landen?
- dat je in Nederland veel belasting moet betalen als je veel verdient?
- dat iedereen maar naar de universiteit mag?
- dat het onderwijs altijd aangepast is aan de langzaamste en niet aan de snelste?
- dat je buren jaloers zijn als je iets nieuws hebt?
Dus: wat bedoel jij, als je zegt dat je in Nederland je kop niet boven het maaiveld uit mag steken? Heb je er zelf wel eens last van, en op welke manier dan? Aan welk land of welke landen zou Nederland een voorbeeld moeten nemen, op dit gebied?
zaterdag 29 augustus 2009 om 10:30
zaterdag 29 augustus 2009 om 10:30
Eens wat betreft die regeltjes.
Als ik bijvoorbeeld het Britse studentenleven vergelijk met dat in NL, vind ik dat er hier (UK dus) meer ruimte is voor nieuwe initiatieven. Hier kun je veel makkelijker met een groepje zelf iets beginnen (een conferentie organiseren, of een cursus in het studentenleven, of een expeditie naar een land). Je komt met een goed idee en mensen zeggen: Prima, doe maar, haal maar wat geld bij elkaar, zoek wat mensen bij elkaar en doe het gewoon. Mijn ervaring in Nederland is dat het eerste waar je op stuit is: "Ja maar.......dat kan niet volgens de regeltjes, het moet van bovenaf worden aangeboden".
Misschien niet helemaal van toepassing op de koppen en het maaiveld, maar het slaat wel initiatief dood.
(Daarentegen kan ik een heel topic vollullen over wat ik leuker vind aan NL hoor
)
Als ik bijvoorbeeld het Britse studentenleven vergelijk met dat in NL, vind ik dat er hier (UK dus) meer ruimte is voor nieuwe initiatieven. Hier kun je veel makkelijker met een groepje zelf iets beginnen (een conferentie organiseren, of een cursus in het studentenleven, of een expeditie naar een land). Je komt met een goed idee en mensen zeggen: Prima, doe maar, haal maar wat geld bij elkaar, zoek wat mensen bij elkaar en doe het gewoon. Mijn ervaring in Nederland is dat het eerste waar je op stuit is: "Ja maar.......dat kan niet volgens de regeltjes, het moet van bovenaf worden aangeboden".
Misschien niet helemaal van toepassing op de koppen en het maaiveld, maar het slaat wel initiatief dood.
(Daarentegen kan ik een heel topic vollullen over wat ik leuker vind aan NL hoor
)
zaterdag 29 augustus 2009 om 10:32
quote:elninjoo schreef op 29 augustus 2009 @ 10:20:
De Nederlandse tolerantie richt zich op de verkeerde dingen. Voor 'n ambitieus/talentvol/succesvol iemand mogen wat mij betreft wetten best versoepeld worden, terwijl raddraaiers 'n stuk minder ruimte zouden mogen krijgen als dat ze hier krijgen.Dit komt omdat het Nederlandse principe erg gestoeld is op gelijkheid...
De Nederlandse tolerantie richt zich op de verkeerde dingen. Voor 'n ambitieus/talentvol/succesvol iemand mogen wat mij betreft wetten best versoepeld worden, terwijl raddraaiers 'n stuk minder ruimte zouden mogen krijgen als dat ze hier krijgen.Dit komt omdat het Nederlandse principe erg gestoeld is op gelijkheid...
zaterdag 29 augustus 2009 om 10:33
quote:sneez schreef op 29 augustus 2009 @ 10:21:
Ik ben het er vaak wel mee eens; als je afwijkt van de norm, dan staat men direct klaar met (ver)oordelen. Doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg - dat is de NL mentaliteit. Erg remmend voor mensen voor wie "normaal" nét even anders is dan middelmaat.
Niks van gemerkt en ik steek mijn kop al vele jaren boven allerlei maaivelden uit.
Het zou bijvoorbeeld lastig worden om van het westen naar het oosten te verhuizen, daar zou ik met mijn persoonlijkheid moeilijkheden krijgen, ik moest op mijn tellen passen etc, want ze zijn hier niks gewend.
Volgende week krijg ik 30 buurt en dorpsgenoten op een BBQ en ik woon hier nog maar 6 maanden. Intolerant, stug, 'je komt er niet tussen'? Niks van gemerkt. Het ligt ook aan je eigen instelling en je manier van doen.
Dat is dan op persoonlijk vlak, dat snap ik ook wel maar ik vind het gezeik dat hier nooit iets kan en mag zo'n onzin. Als iedereen zou doen wat 'ie maar wilde dan zou het een grote puinhoop worden, dus er zijn regels. Nou, die zijn er in andere landen ook en die regels zijn daar vaak ook onredelijk als ze niet in je straatje passen.
Ik ben het er vaak wel mee eens; als je afwijkt van de norm, dan staat men direct klaar met (ver)oordelen. Doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg - dat is de NL mentaliteit. Erg remmend voor mensen voor wie "normaal" nét even anders is dan middelmaat.
Niks van gemerkt en ik steek mijn kop al vele jaren boven allerlei maaivelden uit.
Het zou bijvoorbeeld lastig worden om van het westen naar het oosten te verhuizen, daar zou ik met mijn persoonlijkheid moeilijkheden krijgen, ik moest op mijn tellen passen etc, want ze zijn hier niks gewend.
Volgende week krijg ik 30 buurt en dorpsgenoten op een BBQ en ik woon hier nog maar 6 maanden. Intolerant, stug, 'je komt er niet tussen'? Niks van gemerkt. Het ligt ook aan je eigen instelling en je manier van doen.
Dat is dan op persoonlijk vlak, dat snap ik ook wel maar ik vind het gezeik dat hier nooit iets kan en mag zo'n onzin. Als iedereen zou doen wat 'ie maar wilde dan zou het een grote puinhoop worden, dus er zijn regels. Nou, die zijn er in andere landen ook en die regels zijn daar vaak ook onredelijk als ze niet in je straatje passen.
zaterdag 29 augustus 2009 om 10:36
zaterdag 29 augustus 2009 om 10:37
Het gaat nu om WA en Maxima. Zij steken hun kop eruit door het project te beginnen in Mozambique, met enorm veel werkgelegenheid in een arm land (wat heet) scholen, een ziekenhuis enz.
Allemaal goed bedoeld en een plek om zich terug te trekken.
Echter, WA met al zijn Afrika ervaring zou moeten weten dat er dingen misgaan daar. Dat vind ik een 'beetje dom'.
Allemaal goed bedoeld en een plek om zich terug te trekken.
Echter, WA met al zijn Afrika ervaring zou moeten weten dat er dingen misgaan daar. Dat vind ik een 'beetje dom'.
Ik verbaas me erover dat de buitenkant van de dingen zoveel verbergt.
zaterdag 29 augustus 2009 om 10:40
quote:Zamirah schreef op 29 augustus 2009 @ 10:32:
[...]
Dit komt omdat het Nederlandse principe erg gestoeld is op gelijkheid...
Ik ben heel erg voor gelijke kansen, vooral wat onderwijs en gezondheidszorg betreft. Wat dat betreft kan de maatschappij me niet on-hierarchies genoeg zijn.
Maar soms schiet de hang naar nivilering wel een beetje door in Nederland. Dan doet ineens iedereens menig er toe (en iedereen meot die mening ook maar te pas en te onpas spuien). Staat een 18-jarige een professor die al 30 jaar in het onderwerp zit de les te lezen.
[...]
Dit komt omdat het Nederlandse principe erg gestoeld is op gelijkheid...
Ik ben heel erg voor gelijke kansen, vooral wat onderwijs en gezondheidszorg betreft. Wat dat betreft kan de maatschappij me niet on-hierarchies genoeg zijn.
Maar soms schiet de hang naar nivilering wel een beetje door in Nederland. Dan doet ineens iedereens menig er toe (en iedereen meot die mening ook maar te pas en te onpas spuien). Staat een 18-jarige een professor die al 30 jaar in het onderwerp zit de les te lezen.
zaterdag 29 augustus 2009 om 10:40
quote:elninjoo schreef op 29 augustus 2009 @ 10:20:
De Nederlandse tolerantie richt zich op de verkeerde dingen. Voor 'n ambitieus/talentvol/succesvol iemand mogen wat mij betreft wetten best versoepeld worden, terwijl raddraaiers 'n stuk minder ruimte zouden mogen krijgen als dat ze hier krijgen.
Ahhh wat een lastige opmerking. Ik denk dat ik je intentie wel snap, al ben ik het daar niet mee eens (de waarlijk succesvollen weten zich juist onder dezelfde omstandigheden te onderscheiden), maar mijn hemel: de consequenties van wat je nu zegt! Wetten aanpassen... wie bepaalt dan wie ambitieus/talentvol/succesvol is? Waar meet je dat aan af? Is juist dat afmeten daarvan niet heel erg het maaiveld bevestigen?
Misschien ben ik ook wel heel ambitieus, talentvol en succesvol: op mijn eigen vlakken in het leven. Welke wet gaat voor mij versoepeld worden?
Ik zie het allemaal niet zo somber in hier (maar ja, ik woon dan ook in een Vinex-wijk met kind op komst dus ben ik heel erg middelmatig :puke: ). Ik denk namelijk dat je je sterk kan vergissen als je denkt dat je in andere landen veel meer het recht van de succesvolle gaat tegenkomen. Zo denk ik dat in het genoemde voorbeeld van Amerika 85% van de bevolking op een dusdanig platteland woont waar echt heel sterk achterdocht en argwaan tegen anders-denkenden wordt gepraktiseerd (je zal maar zwart en/of homosexueel zijn ergens achteraf in Montana of Texas...). Dat acht ik wel een beetje gelijk met alle vormen van 'ik ga het eens even heel anders doen, dat leven van mij, vergeleken met de buurman'.
En wat dat betreft, met alle regels en wetgeving die discriminiatie verbieden, subsidieregels voor kunstenaars, opvangmogelijkheden voor mensen die zich niet willen conformeren aan de maatschappij (zwervers die geen uitkering willen aanvragen om maar vrij te zijn), aparte bestemmingsplannen en voorzieningen voor mensen die liever in een woonboot of woonwagen willen wonen dan in een burgerlijk huis, diverse schooltypen voor allerhande (levens-)overtuigingen, etc etc, denk ik dat wij juist zoveel mogelijk mensen proberen te accommoderen in dit land op basis van hoe ze zelf willen leven.
Volgens mij gaat dat spreekwoord van kop boven het maaiveld voor ons ook op hoor, net als in de rest van de hele wereld. Niets menselijks is ons hier in Nederland vreemd. Maar ik verheug me nog altijd in het feit dat we juist mede door wet- en regelgeving (en is die niet vaak voortkomend uit volkscultuur want vastgesteld door datzelfde volk) dat maaiveld best wel heel groot en flexibel hebben gemaakt!
De Nederlandse tolerantie richt zich op de verkeerde dingen. Voor 'n ambitieus/talentvol/succesvol iemand mogen wat mij betreft wetten best versoepeld worden, terwijl raddraaiers 'n stuk minder ruimte zouden mogen krijgen als dat ze hier krijgen.
Ahhh wat een lastige opmerking. Ik denk dat ik je intentie wel snap, al ben ik het daar niet mee eens (de waarlijk succesvollen weten zich juist onder dezelfde omstandigheden te onderscheiden), maar mijn hemel: de consequenties van wat je nu zegt! Wetten aanpassen... wie bepaalt dan wie ambitieus/talentvol/succesvol is? Waar meet je dat aan af? Is juist dat afmeten daarvan niet heel erg het maaiveld bevestigen?
Misschien ben ik ook wel heel ambitieus, talentvol en succesvol: op mijn eigen vlakken in het leven. Welke wet gaat voor mij versoepeld worden?
Ik zie het allemaal niet zo somber in hier (maar ja, ik woon dan ook in een Vinex-wijk met kind op komst dus ben ik heel erg middelmatig :puke: ). Ik denk namelijk dat je je sterk kan vergissen als je denkt dat je in andere landen veel meer het recht van de succesvolle gaat tegenkomen. Zo denk ik dat in het genoemde voorbeeld van Amerika 85% van de bevolking op een dusdanig platteland woont waar echt heel sterk achterdocht en argwaan tegen anders-denkenden wordt gepraktiseerd (je zal maar zwart en/of homosexueel zijn ergens achteraf in Montana of Texas...). Dat acht ik wel een beetje gelijk met alle vormen van 'ik ga het eens even heel anders doen, dat leven van mij, vergeleken met de buurman'.
En wat dat betreft, met alle regels en wetgeving die discriminiatie verbieden, subsidieregels voor kunstenaars, opvangmogelijkheden voor mensen die zich niet willen conformeren aan de maatschappij (zwervers die geen uitkering willen aanvragen om maar vrij te zijn), aparte bestemmingsplannen en voorzieningen voor mensen die liever in een woonboot of woonwagen willen wonen dan in een burgerlijk huis, diverse schooltypen voor allerhande (levens-)overtuigingen, etc etc, denk ik dat wij juist zoveel mogelijk mensen proberen te accommoderen in dit land op basis van hoe ze zelf willen leven.
Volgens mij gaat dat spreekwoord van kop boven het maaiveld voor ons ook op hoor, net als in de rest van de hele wereld. Niets menselijks is ons hier in Nederland vreemd. Maar ik verheug me nog altijd in het feit dat we juist mede door wet- en regelgeving (en is die niet vaak voortkomend uit volkscultuur want vastgesteld door datzelfde volk) dat maaiveld best wel heel groot en flexibel hebben gemaakt!
zaterdag 29 augustus 2009 om 10:42
quote:wuiles schreef op 29 augustus 2009 @ 10:01:
Het is nogal een huilie-opmerking. Als je jezelf echt onderscheidt dan ga je niet daarna zeuren dat je niet door iedereen wordt gesteund.Maar je kunt toch alleen maar uitzonderlijk zijn als je steun krijgt van anderen? Mensen die het echt helemaal in hun eentje doen bestaan volgens mij niet.
Het is nogal een huilie-opmerking. Als je jezelf echt onderscheidt dan ga je niet daarna zeuren dat je niet door iedereen wordt gesteund.Maar je kunt toch alleen maar uitzonderlijk zijn als je steun krijgt van anderen? Mensen die het echt helemaal in hun eentje doen bestaan volgens mij niet.
zaterdag 29 augustus 2009 om 10:43
quote:korenwolf schreef op 29 augustus 2009 @ 10:42:
[...]
Maar je kunt toch alleen maar uitzonderlijk zijn als je steun krijgt van anderen? Mensen die het echt helemaal in hun eentje doen bestaan volgens mij niet.Jawel, kom later terug met voorbeelden, de kappert wacht!
[...]
Maar je kunt toch alleen maar uitzonderlijk zijn als je steun krijgt van anderen? Mensen die het echt helemaal in hun eentje doen bestaan volgens mij niet.Jawel, kom later terug met voorbeelden, de kappert wacht!
Ik verbaas me erover dat de buitenkant van de dingen zoveel verbergt.
zaterdag 29 augustus 2009 om 10:46
quote:heejhallo schreef op 29 augustus 2009 @ 10:30:
Als ik bijvoorbeeld het Britse studentenleven vergelijk met dat in NL, vind ik dat er hier (UK dus) meer ruimte is voor nieuwe initiatieven. Hier kun je veel makkelijker met een groepje zelf iets beginnen (een conferentie organiseren, of een cursus in het studentenleven, of een expeditie naar een land). Je komt met een goed idee en mensen zeggen: Prima, doe maar, haal maar wat geld bij elkaar, zoek wat mensen bij elkaar en doe het gewoon. Mijn ervaring in Nederland is dat het eerste waar je op stuit is: "Ja maar.......dat kan niet volgens de regeltjes, het moet van bovenaf worden aangeboden".Dit hoor ik van meer mensen die in het buitenland gestudeerd hebben. Ik heb zelf alleen ervaring met NL universiteiten en die vind ik inderdaad weinig stimulerend voor nieuwe ideeen.
Als ik bijvoorbeeld het Britse studentenleven vergelijk met dat in NL, vind ik dat er hier (UK dus) meer ruimte is voor nieuwe initiatieven. Hier kun je veel makkelijker met een groepje zelf iets beginnen (een conferentie organiseren, of een cursus in het studentenleven, of een expeditie naar een land). Je komt met een goed idee en mensen zeggen: Prima, doe maar, haal maar wat geld bij elkaar, zoek wat mensen bij elkaar en doe het gewoon. Mijn ervaring in Nederland is dat het eerste waar je op stuit is: "Ja maar.......dat kan niet volgens de regeltjes, het moet van bovenaf worden aangeboden".Dit hoor ik van meer mensen die in het buitenland gestudeerd hebben. Ik heb zelf alleen ervaring met NL universiteiten en die vind ik inderdaad weinig stimulerend voor nieuwe ideeen.
zaterdag 29 augustus 2009 om 10:58
quote:Dahlia74 schreef op 29 augustus 2009 @ 09:37:
Terwijl wij juist blij moeten zijn met ondernemers, met mensen die durven en de daarbij behorende risico's nemen.
Ik zat hier nog even over na te denken; ik denk dat er in NL wel ruimte is voor ondernemers. Ik ben bijvoorbeeld erg tevreden over Syntens, een innovatienetwerk voor ondernemers waar Economische zaken geld in stopt. Daar zitten mensen die je echt verder kunnen helpen met cursussen en contacten.
Ook krijg ik elke maand wel een mail van diverse organisaties over een prijsvraag of subsidie op het gebied van innovatie.
Terwijl wij juist blij moeten zijn met ondernemers, met mensen die durven en de daarbij behorende risico's nemen.
Ik zat hier nog even over na te denken; ik denk dat er in NL wel ruimte is voor ondernemers. Ik ben bijvoorbeeld erg tevreden over Syntens, een innovatienetwerk voor ondernemers waar Economische zaken geld in stopt. Daar zitten mensen die je echt verder kunnen helpen met cursussen en contacten.
Ook krijg ik elke maand wel een mail van diverse organisaties over een prijsvraag of subsidie op het gebied van innovatie.
zaterdag 29 augustus 2009 om 10:59
Kop boven het maaiveld-idee: als iemand zich door bijzondere inspanning en/of bijzondere talenten enorm onderscheidt van zijn peers, maar dan door diezelfde peers gesaboteerd en tegengewerkt wordt. In bijv. de VS zijn mensen meer geneigd je toe te juichen en te helpen.
Overigens ben ik het met Wuiles eens zoiets over jezelf zeggen not done is, want klagerig. Het mechanisme als zodanig is wel zichtbaar.
Ook vreselijk Nederlands en hieraan verwant: tegen iemand die hard gewerkt heeft voor prestatie x zeggen: ja, maar jij hebt geluk gehad dat je x kreeg, voor jou is het makkelijk.
Overigens ben ik het met Wuiles eens zoiets over jezelf zeggen not done is, want klagerig. Het mechanisme als zodanig is wel zichtbaar.
Ook vreselijk Nederlands en hieraan verwant: tegen iemand die hard gewerkt heeft voor prestatie x zeggen: ja, maar jij hebt geluk gehad dat je x kreeg, voor jou is het makkelijk.
zaterdag 29 augustus 2009 om 11:02
quote:yasmijn schreef op 29 augustus 2009 @ 10:43:
[...]
Jawel, kom later terug met voorbeelden, de kappert wacht!
Ik geloof er niet in. Ik heb eens gekeken naar bekende kunstenaars en schrijvers. Die hebben bijzonder vaak een vrouw op de achtergrond die de kost voor ze verdient, om de eerste 10 jaar te overbruggen.
Een schrijver heeft een uitgever nodig die erin gelooft. Een sporter heeft een coach nodig. Een ondernemer heeft investeerders nodig. Enz.
Maar ben benieuwd naar voorbeelden van het tegendeel.
[...]
Jawel, kom later terug met voorbeelden, de kappert wacht!
Ik geloof er niet in. Ik heb eens gekeken naar bekende kunstenaars en schrijvers. Die hebben bijzonder vaak een vrouw op de achtergrond die de kost voor ze verdient, om de eerste 10 jaar te overbruggen.
Een schrijver heeft een uitgever nodig die erin gelooft. Een sporter heeft een coach nodig. Een ondernemer heeft investeerders nodig. Enz.
Maar ben benieuwd naar voorbeelden van het tegendeel.
zaterdag 29 augustus 2009 om 11:11
quote:MissMara schreef op 29 augustus 2009 @ 10:59:
Kop boven het maaiveld-idee: als iemand zich door bijzondere inspanning en/of bijzondere talenten enorm onderscheidt van zijn peers, maar dan door diezelfde peers gesaboteerd en tegengewerkt wordt. In bijv. de VS zijn mensen meer geneigd je toe te juichen en te helpen.
Overigens ben ik het met Wuiles eens zoiets over jezelf zeggen not done is, want klagerig. Het mechanisme als zodanig is wel zichtbaar.
Ook vreselijk Nederlands en hieraan verwant: tegen iemand die hard gewerkt heeft voor prestatie x zeggen: ja, maar jij hebt geluk gehad dat je x kreeg, voor jou is het makkelijk.
Als ik in NL vertel dat ik promoveer hoor ik 8 van de 10 keer "Nou, van ons belastinggeld?" of "En wanneer ga je dan echt werken?". In de VS heb ik aleen maar leuke bemoedigende reacites gehad (wat misschein ook beleefdheid was hoor). Misschien is het niet sjiek om te verzuchten dat je in Nederland je kop niet boven het maaiveld mag uitsteken, maar het is ook niet sjiek andermans prestaties af te serveren met dooddoeners. (Maar misschien heb ik gewoon zelf wel een enorme chip on my shoulder, haha).
Wat uitdrukkingen met een agrarisch tintje betreft....wat betekent eigenlijk dat je je licht niet onder de korenmaat moet zetten?
Kop boven het maaiveld-idee: als iemand zich door bijzondere inspanning en/of bijzondere talenten enorm onderscheidt van zijn peers, maar dan door diezelfde peers gesaboteerd en tegengewerkt wordt. In bijv. de VS zijn mensen meer geneigd je toe te juichen en te helpen.
Overigens ben ik het met Wuiles eens zoiets over jezelf zeggen not done is, want klagerig. Het mechanisme als zodanig is wel zichtbaar.
Ook vreselijk Nederlands en hieraan verwant: tegen iemand die hard gewerkt heeft voor prestatie x zeggen: ja, maar jij hebt geluk gehad dat je x kreeg, voor jou is het makkelijk.
Als ik in NL vertel dat ik promoveer hoor ik 8 van de 10 keer "Nou, van ons belastinggeld?" of "En wanneer ga je dan echt werken?". In de VS heb ik aleen maar leuke bemoedigende reacites gehad (wat misschein ook beleefdheid was hoor). Misschien is het niet sjiek om te verzuchten dat je in Nederland je kop niet boven het maaiveld mag uitsteken, maar het is ook niet sjiek andermans prestaties af te serveren met dooddoeners. (Maar misschien heb ik gewoon zelf wel een enorme chip on my shoulder, haha).
Wat uitdrukkingen met een agrarisch tintje betreft....wat betekent eigenlijk dat je je licht niet onder de korenmaat moet zetten?
zaterdag 29 augustus 2009 om 11:15
quote:MissMara schreef op 29 augustus 2009 @ 10:59:
In bijv. de VS zijn mensen meer geneigd je toe te juichen en te helpen.
Tot je zegt dat je niet in god gelooft en met iemand van je eigen sekse wil trouwen.
Misschien wordt prestatie daar toegejuigd maar als het op andere manieren van de kop boven het maaiveld uitsteken gaat dan zijn er maar een paar plaatsen waar je in dat grote land terecht kunt hoor. Vind ik betrekkelijk allemaal die amerikaanse tolerantie. Dat is ook maar beperkt.
In bijv. de VS zijn mensen meer geneigd je toe te juichen en te helpen.
Tot je zegt dat je niet in god gelooft en met iemand van je eigen sekse wil trouwen.
Misschien wordt prestatie daar toegejuigd maar als het op andere manieren van de kop boven het maaiveld uitsteken gaat dan zijn er maar een paar plaatsen waar je in dat grote land terecht kunt hoor. Vind ik betrekkelijk allemaal die amerikaanse tolerantie. Dat is ook maar beperkt.
zaterdag 29 augustus 2009 om 11:21
Het verschil zit hem volgens mij ook heel duidelijk in hoe mensen verwachten dat je je presenteert. Als ik kijk naar mijn zoon -topsporttalent- moet hij zich in Nederland vooral niet presenteren als zijnde goed of een van de betere spelers. Nee, juist heel bescheiden (want dan stijgt hij blijkbaar in achting van coaches en scouts) en dan maar in de wedstrijd laten zien wat hij kan. In Amerika komt hij daar niet mee weg. Daar moet hij zich juist presenteren als: hier ben ik en zie maar dat je beter bent als ik. Anders wordt je nog niet eens geselecteerd want ze beschouwen dat dan als: je kent je eigen kwaliteiten niet.
Groetjes,
Zwarte Raaf
Groetjes,
Zwarte Raaf
zaterdag 29 augustus 2009 om 11:23
Haha, ja, Leo, ik redeneer eigenlijk net als HH vanuit de wetenschappelijke wereld.
HH: dat je je talenten niet moet verbergen, letterlijk: je lamp niet onder een emmer zetten. Izze Bijbel, jeweettog.
Ja, ik pas me aan op de reacties: in NL vertel ik bijna niemand over mijn ambities, valt vaak verkeerd, terwijl mensen in het buitenland daar enthousiast op reageren. Ook heb ik in NL van een collega wel eens te horen gekregen dat ik te enthousiast over mijn onderzoek vertelde. Dat was natuurlijk niet de bedoeling!
HH: dat je je talenten niet moet verbergen, letterlijk: je lamp niet onder een emmer zetten. Izze Bijbel, jeweettog.
Ja, ik pas me aan op de reacties: in NL vertel ik bijna niemand over mijn ambities, valt vaak verkeerd, terwijl mensen in het buitenland daar enthousiast op reageren. Ook heb ik in NL van een collega wel eens te horen gekregen dat ik te enthousiast over mijn onderzoek vertelde. Dat was natuurlijk niet de bedoeling!
