Actueel
alle pijlers
Ouders soms hopeloos over gedrag kinderen
woensdag 7 oktober 2009 om 09:16
"Driekwart soms hopeloos over gedrag kinderen
Uitgegeven: 7 oktober 2009 07:42
Laatst gewijzigd: 7 oktober 2009 08:57
DEN HAAG - Bijna driekwart van de ouders weet zich soms geen raad met het gedrag van hun kroost. Dat blijkt uit onderzoek in opdracht van het ministerie van Jeugd en Gezin onder 1100 ouders dat woensdag werd bekendgemaakt.
De helft van de vaders en moeders heeft moeite om consequent te blijven tegenover hun kinderen.
Van de ondervraagden zei evenwel 90 procent te vinden dat ze hun kinderen goed opvoeden. Het onderzoek werd uitgevoerd door onderzoeksbureau Ruigrok/NedPanel.
''Af en toe met je handen in het haar zitten lijkt bij een normale opvoeding te horen'', reageert minister André Rouvoet (Jeugd en Gezin) die woensdag het startsein geeft voor een opvoedestafette, een serie debatten."
Wie zit er nog meer wel eens met zijn handen in het haar?
En wat vinden we eigenlijk van een "opvoedestafette" en Rouvoet?
Uitgegeven: 7 oktober 2009 07:42
Laatst gewijzigd: 7 oktober 2009 08:57
DEN HAAG - Bijna driekwart van de ouders weet zich soms geen raad met het gedrag van hun kroost. Dat blijkt uit onderzoek in opdracht van het ministerie van Jeugd en Gezin onder 1100 ouders dat woensdag werd bekendgemaakt.
De helft van de vaders en moeders heeft moeite om consequent te blijven tegenover hun kinderen.
Van de ondervraagden zei evenwel 90 procent te vinden dat ze hun kinderen goed opvoeden. Het onderzoek werd uitgevoerd door onderzoeksbureau Ruigrok/NedPanel.
''Af en toe met je handen in het haar zitten lijkt bij een normale opvoeding te horen'', reageert minister André Rouvoet (Jeugd en Gezin) die woensdag het startsein geeft voor een opvoedestafette, een serie debatten."
Wie zit er nog meer wel eens met zijn handen in het haar?
En wat vinden we eigenlijk van een "opvoedestafette" en Rouvoet?
woensdag 7 oktober 2009 om 09:48
quote:HoiPippiLangkous schreef op 07 oktober 2009 @ 09:26:
Misschien een rare vraag hoor, maar waarom konden onze ouders wel opvoeden?
Vroeger ging het ook wel eens mis en waren er ouders die het ook niet goed deden.
Maar ouders van pakweg 50 jaar geleden hadden wel veel meer voorbeelden. De gezinnen waren over het algemeen groter.
Dus de oudste kinderen hielpen met het opvoeden van de jongsten en de jongsten konden de kunst weer afkijken van hun oudere broers en zussen die al kinderen hadden voordat zij zelf aan kinderen begonnen. Kwam jij zelf niet uit een groot gezin dan had je wel neefjes of nichtjes.
Tegenwoordig heb je veel gezinnen met 2, 3 kinderen met een paar jaar leeftijdsverschil. Dus dan help je als oudste niet mee met de opvoeding van de jongste en als jongste heb je niet altijd oudere broers of zussen met kinderen als voorbeeld.
Er is minder sociale controle en minder contact met de buren dus die vraag je ook niet zomaar om raad en als je de eerste in je vriendenkring bent die aan kinderen begint dan kan het soms best zo zijn dat je niemand in je omgeving kent met kleine kinderen en dus geen enkel voorbeeld hebt.
Misschien een rare vraag hoor, maar waarom konden onze ouders wel opvoeden?
Vroeger ging het ook wel eens mis en waren er ouders die het ook niet goed deden.
Maar ouders van pakweg 50 jaar geleden hadden wel veel meer voorbeelden. De gezinnen waren over het algemeen groter.
Dus de oudste kinderen hielpen met het opvoeden van de jongsten en de jongsten konden de kunst weer afkijken van hun oudere broers en zussen die al kinderen hadden voordat zij zelf aan kinderen begonnen. Kwam jij zelf niet uit een groot gezin dan had je wel neefjes of nichtjes.
Tegenwoordig heb je veel gezinnen met 2, 3 kinderen met een paar jaar leeftijdsverschil. Dus dan help je als oudste niet mee met de opvoeding van de jongste en als jongste heb je niet altijd oudere broers of zussen met kinderen als voorbeeld.
Er is minder sociale controle en minder contact met de buren dus die vraag je ook niet zomaar om raad en als je de eerste in je vriendenkring bent die aan kinderen begint dan kan het soms best zo zijn dat je niemand in je omgeving kent met kleine kinderen en dus geen enkel voorbeeld hebt.
woensdag 7 oktober 2009 om 09:48
woensdag 7 oktober 2009 om 09:50
Ik denk dat ouders tegenwoordig vaker nogal wat verwachten van hun opvoeding. "vroeger" was het goed als je ze met een baan en enig gevoel voor hygiene de deur uit kon doen. Liefst door middel van een huwelijk. Nu denken we dat we moeten opvoeden tot evenwichtige geslaagde gelukkige en ook vooral hele leuke mensen vol zelfvertrouwen. Onhaalbaar, en het meerendeel van die dingen zijn niet eens door opvoeden te bereiken. Maar succes maak je zelf, dus ook het succes van het kind is maakbaar. Of althans, dat is het idee. En dan is onzekerheid in de opvoeding al snel bereikt.
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
woensdag 7 oktober 2009 om 09:54
quote:Star schreef op 07 oktober 2009 @ 09:49:
Mijn ouders zijn van 1953 en 1954, maar die vroegen echt niet poeslief aan ons of we alsjeblieft ons speelgoed op wilden ruimen. Dat moesten we gewoon doen, punt uit. Ze waren gewoon lang niet zo lief vroeger
hier precies zo. Kreeg een draai om m'n oren als ik niet op ging ruimen.
De discussie van de pedagogische tik leefde toen denk ik ook nog niet. Als ik niet luisterde kreeg ik een tik voor m'n billen ofzo. Geen gezemel over dat het niet kon en dat het en zwaktebod zou zijn omdat je het met woorden niet af kon. Moet hier wel bij zeggen dat het bij mijn ouders ook bij een pedagogische tik bleef, heb dus geen enorme pakken slaag gehad.
Mijn ouders zijn van 1953 en 1954, maar die vroegen echt niet poeslief aan ons of we alsjeblieft ons speelgoed op wilden ruimen. Dat moesten we gewoon doen, punt uit. Ze waren gewoon lang niet zo lief vroeger
hier precies zo. Kreeg een draai om m'n oren als ik niet op ging ruimen.
De discussie van de pedagogische tik leefde toen denk ik ook nog niet. Als ik niet luisterde kreeg ik een tik voor m'n billen ofzo. Geen gezemel over dat het niet kon en dat het en zwaktebod zou zijn omdat je het met woorden niet af kon. Moet hier wel bij zeggen dat het bij mijn ouders ook bij een pedagogische tik bleef, heb dus geen enorme pakken slaag gehad.
woensdag 7 oktober 2009 om 09:54
Als je af en toe met je handen in het haar zit vanwege het gedrag van je kinderen betekend dat toch niet dat je niet kunt opvoeden? Mijn anderhalfjarige had net nog een enorme driftbui en ik wist ook even niet meer wat ik er mee aan moest. (uiteindelijk kunnen afleiden door een cd op te zetten) Mijn 3 jarige weigert op de wc te poepen en daar maak ik me ook wel eens zorgen om maar het betekend niet meteen dat ze opgroeit voor galg en rad.
woensdag 7 oktober 2009 om 09:56
Vroeger hoefden kinderen ook niet zo aan het "boekje" te voldoen. Als een kind tegenwoordig van de norm afwijkt, moeten er direct onderzoeken en speciaal onderwijs aan te pas komen. (wat niet perse slecht is hoor). Ik kan me van vroeger herinneren dat er ook "andere" kinderen in mijn klas zaten. Dat kinderen die niet mee konden komen gewoon ieder jaar meegingen (zittenblijven kwam echt nauwelijks voor).
Ik denk dat de druk tegenwoordig veel en veel groter is. Nou weet ik niet of dit direct te maken heeft met dat "voldoen aan een norm", maar dat zal ongetwijfeld een rol spelen.
Ik denk dat de druk tegenwoordig veel en veel groter is. Nou weet ik niet of dit direct te maken heeft met dat "voldoen aan een norm", maar dat zal ongetwijfeld een rol spelen.
woensdag 7 oktober 2009 om 09:58
quote:HoiPippiLangkous schreef op 07 oktober 2009 @ 09:26:
Misschien een rare vraag hoor, maar waarom konden onze ouders wel opvoeden?
Ik denk dat de kids van tegenwoordiger veel mondiger zijn.
Ik scheel 16 jaar met mijn zus en die is echt in het tijdperk (ong 10 jr na de oorlog) u zeggen en geen tegenspraak, sober leven want er was geen geld, degene die er onder komt (11 jr ouder) die heeft het al minder, en ik helemaal niet, nu leven mijn ouders niet meer, maar ik mocht eigenlijk bijna alles zeggen tegen mijn ouders als ik het maar op een normale toon zei.
Ik kan mij nog herrinneren dat mijn nichtje (dochter van mijn zus 9 jr jonger dan ik) tegen mijn oma, Je zei, ik was kwaad.......want ik moest U zeggen.
Mijn schoonmoeder uit 1928(helaas net overleden) noemde ik gewoon bij haar voornaam en die liep gewoon in een spijkerbroek.
Dat zag ik mijn oma 30 jr geleden echt niet doen en die was echt toen nog jonger.
Ik denk dat de maatschappij harder is geworden, de kids mondiger en wijzer o.a door het internet. De ouders drukker, dus kids meer naar KVD of BSO of gewoon gastouder/oppas.
En waarschijnlijk is onze generatie minder consequent, we proberen het wel maar het is echt af en toe moeilijk.,
En dan hoor je vanmorgen iemand op radio 2 die had het al met een kind van 4 maanden dat hem helemaal uitnam.....dan staat je nog wat te wachten als je dat nu al moeilijk vind.........Heel veel sterkte meneer op de radio
Misschien een rare vraag hoor, maar waarom konden onze ouders wel opvoeden?
Ik denk dat de kids van tegenwoordiger veel mondiger zijn.
Ik scheel 16 jaar met mijn zus en die is echt in het tijdperk (ong 10 jr na de oorlog) u zeggen en geen tegenspraak, sober leven want er was geen geld, degene die er onder komt (11 jr ouder) die heeft het al minder, en ik helemaal niet, nu leven mijn ouders niet meer, maar ik mocht eigenlijk bijna alles zeggen tegen mijn ouders als ik het maar op een normale toon zei.
Ik kan mij nog herrinneren dat mijn nichtje (dochter van mijn zus 9 jr jonger dan ik) tegen mijn oma, Je zei, ik was kwaad.......want ik moest U zeggen.
Mijn schoonmoeder uit 1928(helaas net overleden) noemde ik gewoon bij haar voornaam en die liep gewoon in een spijkerbroek.
Dat zag ik mijn oma 30 jr geleden echt niet doen en die was echt toen nog jonger.
Ik denk dat de maatschappij harder is geworden, de kids mondiger en wijzer o.a door het internet. De ouders drukker, dus kids meer naar KVD of BSO of gewoon gastouder/oppas.
En waarschijnlijk is onze generatie minder consequent, we proberen het wel maar het is echt af en toe moeilijk.,
En dan hoor je vanmorgen iemand op radio 2 die had het al met een kind van 4 maanden dat hem helemaal uitnam.....dan staat je nog wat te wachten als je dat nu al moeilijk vind.........Heel veel sterkte meneer op de radio
Je bent niet ongelukkig door wat je meemaakt, maar je bent ongelukkig door de manier hoe je ermee omgaat
woensdag 7 oktober 2009 om 10:00
quote:Liv schreef op 07 oktober 2009 @ 09:56:
Vroeger hoefden kinderen ook niet zo aan het "boekje" te voldoen. Als een kind tegenwoordig van de norm afwijkt, moeten er direct onderzoeken en speciaal onderwijs aan te pas komen. (wat niet perse slecht is hoor). Ik kan me van vroeger herinneren dat er ook "andere" kinderen in mijn klas zaten. Dat kinderen die niet mee konden komen gewoon ieder jaar meegingen (zittenblijven kwam echt nauwelijks voor).
Ik denk dat de druk tegenwoordig veel en veel groter is. Nou weet ik niet of dit direct te maken heeft met dat "voldoen aan een norm", maar dat zal ongetwijfeld een rol spelen.Eens, de eisen zijn op school ook veel hoger, tegenwoordig krijgen ze al schrijfles in de kleuterklas, wel op een speelse manier, maar mag een kind aub nog kind zijn.
Vroeger hoefden kinderen ook niet zo aan het "boekje" te voldoen. Als een kind tegenwoordig van de norm afwijkt, moeten er direct onderzoeken en speciaal onderwijs aan te pas komen. (wat niet perse slecht is hoor). Ik kan me van vroeger herinneren dat er ook "andere" kinderen in mijn klas zaten. Dat kinderen die niet mee konden komen gewoon ieder jaar meegingen (zittenblijven kwam echt nauwelijks voor).
Ik denk dat de druk tegenwoordig veel en veel groter is. Nou weet ik niet of dit direct te maken heeft met dat "voldoen aan een norm", maar dat zal ongetwijfeld een rol spelen.Eens, de eisen zijn op school ook veel hoger, tegenwoordig krijgen ze al schrijfles in de kleuterklas, wel op een speelse manier, maar mag een kind aub nog kind zijn.
Je bent niet ongelukkig door wat je meemaakt, maar je bent ongelukkig door de manier hoe je ermee omgaat
woensdag 7 oktober 2009 om 10:00
Ook ik weet regelmatig niet wat ik moet, of achteraf denk dat ik het toch niet zo handig heb aangepakt.
Vannacht nog toen die van 2,5 wakker werd en niet meer wilde slapen (en ik wel!). Achteraf natuurlijk spijt dat ik niet rustig en beheersd bleef, dat jong kon er ook niets aan doen en moest de dag gewoon even verwerken. Maar uiteindelijk heeft het ons 3 uur nachtrust gekost......
En als mijn dochter volledig voor niets door het lint gaat en niets (rustig blijven, begrijpend, boos worden, negeren) helpt, zitten wij ook met ons handen in ons haar.
Ik weet dat mijn ouders ook regelmatig niet meer wisten wat ze moesten doen. Niks mis mee lijkt mee, je hebt geen sluitende handleiding en bent zelf ook maar gewoon mens.
Wat handreikingen hoe je het beste met je kinderen om kunt gaan lijkt me alleen maar goed. Of je die altijd weet op te volgen is natuurlijk een tweede, dat lukte mij vannacht ook echt niet.
Vannacht nog toen die van 2,5 wakker werd en niet meer wilde slapen (en ik wel!). Achteraf natuurlijk spijt dat ik niet rustig en beheersd bleef, dat jong kon er ook niets aan doen en moest de dag gewoon even verwerken. Maar uiteindelijk heeft het ons 3 uur nachtrust gekost......
En als mijn dochter volledig voor niets door het lint gaat en niets (rustig blijven, begrijpend, boos worden, negeren) helpt, zitten wij ook met ons handen in ons haar.
Ik weet dat mijn ouders ook regelmatig niet meer wisten wat ze moesten doen. Niks mis mee lijkt mee, je hebt geen sluitende handleiding en bent zelf ook maar gewoon mens.
Wat handreikingen hoe je het beste met je kinderen om kunt gaan lijkt me alleen maar goed. Of je die altijd weet op te volgen is natuurlijk een tweede, dat lukte mij vannacht ook echt niet.
woensdag 7 oktober 2009 om 10:03
Sientje, helemaal mee eens. Ik herken het 'handen in het haar gevoel' en ik twijfel regelmatig. Zo vind ik mezelf niet consequent en te soft. Maar toch doe ik het volgens mijzelf goed.
Gisteren vertelde de peuterleidster van mijn oudste dochter (bijna 3) dat zij nogal streng is voor haar eigen 4 kinderen. Dat intrigeerde me en ik vroeg me later echt af wat ze daar dan mee bedoelt. Wat is streng? Wat is consequent?
Gisteren vertelde de peuterleidster van mijn oudste dochter (bijna 3) dat zij nogal streng is voor haar eigen 4 kinderen. Dat intrigeerde me en ik vroeg me later echt af wat ze daar dan mee bedoelt. Wat is streng? Wat is consequent?
woensdag 7 oktober 2009 om 10:04
quote:miertje M schreef op 07 oktober 2009 @ 10:00:
[...]
Eens, de eisen zijn op school ook veel hoger, tegenwoordig krijgen ze al schrijfles in de kleuterklas, wel op een speelse manier, maar mag een kind aub nog kind zijn.Het zijn vaak de ouders die aandringen op "leren". Ouders zijn om de een of andere reden snel bezorgd dat hum kind "de boot mist". Het kan allemaal niet jong genoeg aangeleerd worden.
[...]
Eens, de eisen zijn op school ook veel hoger, tegenwoordig krijgen ze al schrijfles in de kleuterklas, wel op een speelse manier, maar mag een kind aub nog kind zijn.Het zijn vaak de ouders die aandringen op "leren". Ouders zijn om de een of andere reden snel bezorgd dat hum kind "de boot mist". Het kan allemaal niet jong genoeg aangeleerd worden.
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
woensdag 7 oktober 2009 om 10:04
Ik denk dat ouders vroeger autoritairder waren.
Geen gesprekken en uitleg, gewoon stoppen , opruimen nu.
eerlijk gezegd als ze hier niet doen wat ik zeg doe ik dat ook en dat kletsen komt daarna wel.
ik moeder, jij kind, hop en nou wegwezen en doe wat ik zeg.
en als het gedaan is wat gedaan moest worden is het tijd voor de gezelligheid, eerlijk verdiend.
ik heb soms het idee dat mensen niet meer streng durven te zijn,terwijl dat zo duidlijk is voor een kind en duidelijkheid is prettig.
Geen gesprekken en uitleg, gewoon stoppen , opruimen nu.
eerlijk gezegd als ze hier niet doen wat ik zeg doe ik dat ook en dat kletsen komt daarna wel.
ik moeder, jij kind, hop en nou wegwezen en doe wat ik zeg.
en als het gedaan is wat gedaan moest worden is het tijd voor de gezelligheid, eerlijk verdiend.
ik heb soms het idee dat mensen niet meer streng durven te zijn,terwijl dat zo duidlijk is voor een kind en duidelijkheid is prettig.
woensdag 7 oktober 2009 om 10:05
quote:miertje M schreef op 07 oktober 2009 @ 09:58:
[...]
Ik denk dat de kids van tegenwoordiger veel mondiger zijn.
Ik scheel 16 jaar met mijn zus en die is echt in het tijdperk (ong 10 jr na de oorlog) u zeggen en geen tegenspraak, sober leven want er was geen geld, degene die er onder komt (11 jr ouder) die heeft het al minder, en ik helemaal niet, nu leven mijn ouders niet meer, maar ik mocht eigenlijk bijna alles zeggen tegen mijn ouders als ik het maar op een normale toon zei.
Ik kan mij nog herrinneren dat mijn nichtje (dochter van mijn zus 9 jr jonger dan ik) tegen mijn oma, Je zei, ik was kwaad.......want ik moest U zeggen.
Mijn schoonmoeder uit 1928(helaas net overleden) noemde ik gewoon bij haar voornaam en die liep gewoon in een spijkerbroek.
Dat zag ik mijn oma 30 jr geleden echt niet doen en die was echt toen nog jonger.
Ik denk dat de maatschappij harder is geworden, de kids mondiger en wijzer o.a door het internet. De ouders drukker, dus kids meer naar KVD of BSO of gewoon gastouder/oppas.
En waarschijnlijk is onze generatie minder consequent, we proberen het wel maar het is echt af en toe moeilijk.,
En dan hoor je vanmorgen iemand op radio 2 die had het al met een kind van 4 maanden dat hem helemaal uitnam.....dan staat je nog wat te wachten als je dat nu al moeilijk vind.........Heel veel sterkte meneer op de radio
Ik vond de eerste jaren van mijn kinderen ook erg heftig. Ze kunnen niet praten, dus het is maar gokken wat er aan de hand is en wat ze nodig hebben. Onze zoon kon/kan echt ongelofelijk krijsen zonder aanwijsbare reden en laat zich dan niet troosten.
Ik was ook blij dat ze 1 waren...
[...]
Ik denk dat de kids van tegenwoordiger veel mondiger zijn.
Ik scheel 16 jaar met mijn zus en die is echt in het tijdperk (ong 10 jr na de oorlog) u zeggen en geen tegenspraak, sober leven want er was geen geld, degene die er onder komt (11 jr ouder) die heeft het al minder, en ik helemaal niet, nu leven mijn ouders niet meer, maar ik mocht eigenlijk bijna alles zeggen tegen mijn ouders als ik het maar op een normale toon zei.
Ik kan mij nog herrinneren dat mijn nichtje (dochter van mijn zus 9 jr jonger dan ik) tegen mijn oma, Je zei, ik was kwaad.......want ik moest U zeggen.
Mijn schoonmoeder uit 1928(helaas net overleden) noemde ik gewoon bij haar voornaam en die liep gewoon in een spijkerbroek.
Dat zag ik mijn oma 30 jr geleden echt niet doen en die was echt toen nog jonger.
Ik denk dat de maatschappij harder is geworden, de kids mondiger en wijzer o.a door het internet. De ouders drukker, dus kids meer naar KVD of BSO of gewoon gastouder/oppas.
En waarschijnlijk is onze generatie minder consequent, we proberen het wel maar het is echt af en toe moeilijk.,
En dan hoor je vanmorgen iemand op radio 2 die had het al met een kind van 4 maanden dat hem helemaal uitnam.....dan staat je nog wat te wachten als je dat nu al moeilijk vind.........Heel veel sterkte meneer op de radio
Ik vond de eerste jaren van mijn kinderen ook erg heftig. Ze kunnen niet praten, dus het is maar gokken wat er aan de hand is en wat ze nodig hebben. Onze zoon kon/kan echt ongelofelijk krijsen zonder aanwijsbare reden en laat zich dan niet troosten.
Ik was ook blij dat ze 1 waren...
woensdag 7 oktober 2009 om 10:10
quote:HoiPippiLangkous schreef op 07 oktober 2009 @ 09:26:
Misschien een rare vraag hoor, maar waarom konden onze ouders wel opvoeden?Ik weet niet of ze dat wel konden. Want het resultaat van hun opvoeding zijn volwassenen die regelmatig niet weten wat ze met hun kroost aanmoeten. Dus we hebben wel geleerd wat onze ouders van ons verwachten, maar eigenlijk niet echt leren nadenken en beslissingen nemen. Alles was immers al bedacht, we hoefden alleen nog maar te volgen. En dat heeft lang gewerkt, maar in een wereld die zo snel veranderd als deze, is dat niet meer genoeg. Ik denk niet dat onze ouders ooit bezig zijn geweest met cyberpesten, hoe zorg ik dat mijn kind veilig vrijt of hoe lang mag mijn kind achter de pc/DS etc.
Misschien een rare vraag hoor, maar waarom konden onze ouders wel opvoeden?Ik weet niet of ze dat wel konden. Want het resultaat van hun opvoeding zijn volwassenen die regelmatig niet weten wat ze met hun kroost aanmoeten. Dus we hebben wel geleerd wat onze ouders van ons verwachten, maar eigenlijk niet echt leren nadenken en beslissingen nemen. Alles was immers al bedacht, we hoefden alleen nog maar te volgen. En dat heeft lang gewerkt, maar in een wereld die zo snel veranderd als deze, is dat niet meer genoeg. Ik denk niet dat onze ouders ooit bezig zijn geweest met cyberpesten, hoe zorg ik dat mijn kind veilig vrijt of hoe lang mag mijn kind achter de pc/DS etc.
woensdag 7 oktober 2009 om 10:11
quote:sarah2ndlife schreef op 07 oktober 2009 @ 10:04:
Ik denk dat ouders vroeger autoritairder waren.
Geen gesprekken en uitleg, gewoon stoppen , opruimen nu.
eerlijk gezegd als ze hier niet doen wat ik zeg doe ik dat ook en dat kletsen komt daarna wel.
ik moeder, jij kind, hop en nou wegwezen en doe wat ik zeg.
en als het gedaan is wat gedaan moest worden is het tijd voor de gezelligheid, eerlijk verdiend.
ik heb soms het idee dat mensen niet meer streng durven te zijn,terwijl dat zo duidlijk is voor een kind en duidelijkheid is prettig.
De wereld is ook veranderd. Vroeger was er relatief veel eenvormige arbeid. Je kon het maar op 1 manier doen als je het goed wilde doen, En de baas controleerde of je stipt binnen was etc. Dus ook veel strenger. Nu word je geacht aan zelfregulering te doen. Je mag zelf weten hoe laat je binnen bent, als je er maar voor zorgt dat je de afgesproken contracturen werkt. In relatief veel banen wordt er van je verwacht dat je zelf meedenkt hoe iets het beste gedaan kan worden. Dit wordt niet meer van bovenaf ingeschoten. Dat vereist ook een ander opvoeding.
Ik denk dat de huidige opvoeding juist een hele goede afspiegeling van onze maatschappij is. En ja, er ontspoort wel eens een kind. En je hebt incompetente ouders. Dat is van alle tijden, daar helpt geen debat aan.
Ik denk dat ouders vroeger autoritairder waren.
Geen gesprekken en uitleg, gewoon stoppen , opruimen nu.
eerlijk gezegd als ze hier niet doen wat ik zeg doe ik dat ook en dat kletsen komt daarna wel.
ik moeder, jij kind, hop en nou wegwezen en doe wat ik zeg.
en als het gedaan is wat gedaan moest worden is het tijd voor de gezelligheid, eerlijk verdiend.
ik heb soms het idee dat mensen niet meer streng durven te zijn,terwijl dat zo duidlijk is voor een kind en duidelijkheid is prettig.
De wereld is ook veranderd. Vroeger was er relatief veel eenvormige arbeid. Je kon het maar op 1 manier doen als je het goed wilde doen, En de baas controleerde of je stipt binnen was etc. Dus ook veel strenger. Nu word je geacht aan zelfregulering te doen. Je mag zelf weten hoe laat je binnen bent, als je er maar voor zorgt dat je de afgesproken contracturen werkt. In relatief veel banen wordt er van je verwacht dat je zelf meedenkt hoe iets het beste gedaan kan worden. Dit wordt niet meer van bovenaf ingeschoten. Dat vereist ook een ander opvoeding.
Ik denk dat de huidige opvoeding juist een hele goede afspiegeling van onze maatschappij is. En ja, er ontspoort wel eens een kind. En je hebt incompetente ouders. Dat is van alle tijden, daar helpt geen debat aan.
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
woensdag 7 oktober 2009 om 10:14
En ik denk dat men teveel verwacht van een kind en te weinig kan hebben. Vroeger renden de kinderen door het plaatselijke bos (park) en dat ging dan wel wat lawaaierig, maar ach, je was toch buiten aan het spelen. Als er nu een kind in een bos een beetje kabaal maakt, irriteren de wandelaars zich daaraan. want ze komen voor hun rust in de natuur. Ja en men zit voor hun rust in de tuin, dus daar spelen mag ook alleen maar zachtjes. En in je kamer spelen ook alleen maar stil want anders hebben de buren er last van. In een restaurant alleen maar stil achter je bord zitten, vooral dooreten en wel met mes en vork en o jee als je kind meer praat dan men wenselijk acht. Het is toch van de zotte dat er geluidsnormen worden bedacht voor spelende kinderen op een schoolplein?
woensdag 7 oktober 2009 om 10:17
Om nog maar te zwijgen van overvolle kinderagenda's. School en dan wel hoge cijfers en zo hoog mogelijke niveau's. Ondersteuning als een kind een vak niet zo goed beheerst. Naschoolse activiteiten moeten ook, net als sport en sociale contacten. En ouders werken steeds meer, dus in het weekend moet er van alles gedaan. het huishouden, de boodschappen en de familytime. En natuurlijk op visite want aan je eigen sociale contacten dient ook gewerkt te worden. Op vakantie gaan we ver en lang en tussendoor minimaal een pretpark of vier in het jaar. Kleding moet wel echt dat en dat merk en die en die stijl zijn. En uiteraard heeft je kind een tv, DVD, spelcomputer, portable spelcomputer en de gangbare rages nodig.
woensdag 7 oktober 2009 om 10:17
woensdag 7 oktober 2009 om 10:19
quote:krokusje schreef op 07 oktober 2009 @ 09:41:
ik vind opvoeden moeilijker dan ik vooraf mogelijk had gehouden. Heb een pittige, drukke peuter met een enorm sterke eigen wil, en ik weet ook lang niet altijd wat ik met hem aan moet. Doe nu een "cursus" Peuter in zicht!
Ik merk dus dat ik te consequent ben. Ben "bang" dat ik, wanneer ik soms uit gemak wat toegeef, dat ik al het vorige consequent zijn teniet doe.
Cursus is confronterend, maar wel leuk om even kritisch naar jezelf te kijken.Té consequent? Kan dat dan met zo'n type kind als die van ons?
ik vind opvoeden moeilijker dan ik vooraf mogelijk had gehouden. Heb een pittige, drukke peuter met een enorm sterke eigen wil, en ik weet ook lang niet altijd wat ik met hem aan moet. Doe nu een "cursus" Peuter in zicht!
Ik merk dus dat ik te consequent ben. Ben "bang" dat ik, wanneer ik soms uit gemak wat toegeef, dat ik al het vorige consequent zijn teniet doe.
Cursus is confronterend, maar wel leuk om even kritisch naar jezelf te kijken.Té consequent? Kan dat dan met zo'n type kind als die van ons?
woensdag 7 oktober 2009 om 10:23
quote:miertje M schreef op 07 oktober 2009 @ 10:00:
[...]
Eens, de eisen zijn op school ook veel hoger, tegenwoordig krijgen ze al schrijfles in de kleuterklas, wel op een speelse manier, maar mag een kind aub nog kind zijn.Misschien doen ze dit wel juist zodat de overgang naar groep 3 makkelijker wordt? Van alleen maar spelen naar de hele dag leren is een slechte aansluiting dus die geleidelijke overgang die ze nu hebben door middel van voorbereidend schrijven en rekenen vind ik een enorm goede zet!
[...]
Eens, de eisen zijn op school ook veel hoger, tegenwoordig krijgen ze al schrijfles in de kleuterklas, wel op een speelse manier, maar mag een kind aub nog kind zijn.Misschien doen ze dit wel juist zodat de overgang naar groep 3 makkelijker wordt? Van alleen maar spelen naar de hele dag leren is een slechte aansluiting dus die geleidelijke overgang die ze nu hebben door middel van voorbereidend schrijven en rekenen vind ik een enorm goede zet!
