Actueel
alle pijlers
"geweld tegen autoriteit amper te stoppen"
maandag 2 maart 2009 om 12:05
AMSTERDAM - Het toenemend geweld tegen gezagsdragers als politieagenten, ambulancebroeders, buschauffeurs en leraren is nauwelijks nog te stoppen. De verhuftering van de maatschappij kan mogelijk nog jaren doorgaan.
Dat concludeert hoogleraar pedagogiek Louis Tavecchio, verbonden aan de Universiteit van Amsterdam, naar aanleiding van een reeks incidenten afgelopen weekeinde waarbij minstens acht politieagenten gewond raakten. Ook buschauffeurs en ambulancebroeders moesten het opnieuw ontgelden. "Gezagdragers in ons land moeten er op verdacht zijn dat we mogelijk in een stijgende curve van buitenproportioneel geweld zitten. Of daar binnen een paar jaar een einde aan zal komen, is onvoorspelbaar. Dit kan nog wel enige jaren duren voordat het weer afneemt." Autoritair gezag wordt volgens hem nauwelijks nog gerespecteerd.
Door toenemende normvervaging kunnen agenten, maar ook buschauffeurs die autoriteit uitstralen, zich met geen enkel beleid meer wapenen tegen deze vorm van laagdrempelige agressie, zo stelt Tavecchio. "Het is griezelig dat ook kinderen van elf, twaalf jaar geen geweld meer schuwen."
Volgens de hoogleraar voelen Nederlanders zich vaker miskend. "Ze ondermijnen alle vormen van regelgeving en aanvaarden daardoor ook geen weerwoord." Vooral agenten werden afgelopen weekeinde slachtoffer van een ongekende geweldspiraal. Twee agenten in het Groningse Zevenhuis werden door een groep jongeren geschopt en geslagen toen ze één van hen wilden arresteren. In Zwolle gaf een dronken man een agent een kopstoot toen die hem wilde arresteren.
Een 37-jarige Haarlemmer reed bij een alcoholcontrole tweemaal met zijn auto in op politiemensen.
In Dordrecht begon een 29-jarige inwoner op agenten in te slaan. Een 30-jarige agent werd gisteren in Den Haag bij de arrestatie van een overspannen man met een mes in zijn schouder gestoken. In Rijswijk werd een 35-jarige buschauffeur door twee jongens op gewelddadige manier van zijn portemonnee en strippenkaarten beroofd.
Twee Rotterdamse ambulancemedewerkers kregen rake klappen van een 30-jarige man, die zij juist wilden helpen. De broeders kregen een melding over een dronkaard die op straat was aangetroffen. Toen ze hem optilden, begon hij om zich heen te slaan
Oplossingen, anyone ?
Dat concludeert hoogleraar pedagogiek Louis Tavecchio, verbonden aan de Universiteit van Amsterdam, naar aanleiding van een reeks incidenten afgelopen weekeinde waarbij minstens acht politieagenten gewond raakten. Ook buschauffeurs en ambulancebroeders moesten het opnieuw ontgelden. "Gezagdragers in ons land moeten er op verdacht zijn dat we mogelijk in een stijgende curve van buitenproportioneel geweld zitten. Of daar binnen een paar jaar een einde aan zal komen, is onvoorspelbaar. Dit kan nog wel enige jaren duren voordat het weer afneemt." Autoritair gezag wordt volgens hem nauwelijks nog gerespecteerd.
Door toenemende normvervaging kunnen agenten, maar ook buschauffeurs die autoriteit uitstralen, zich met geen enkel beleid meer wapenen tegen deze vorm van laagdrempelige agressie, zo stelt Tavecchio. "Het is griezelig dat ook kinderen van elf, twaalf jaar geen geweld meer schuwen."
Volgens de hoogleraar voelen Nederlanders zich vaker miskend. "Ze ondermijnen alle vormen van regelgeving en aanvaarden daardoor ook geen weerwoord." Vooral agenten werden afgelopen weekeinde slachtoffer van een ongekende geweldspiraal. Twee agenten in het Groningse Zevenhuis werden door een groep jongeren geschopt en geslagen toen ze één van hen wilden arresteren. In Zwolle gaf een dronken man een agent een kopstoot toen die hem wilde arresteren.
Een 37-jarige Haarlemmer reed bij een alcoholcontrole tweemaal met zijn auto in op politiemensen.
In Dordrecht begon een 29-jarige inwoner op agenten in te slaan. Een 30-jarige agent werd gisteren in Den Haag bij de arrestatie van een overspannen man met een mes in zijn schouder gestoken. In Rijswijk werd een 35-jarige buschauffeur door twee jongens op gewelddadige manier van zijn portemonnee en strippenkaarten beroofd.
Twee Rotterdamse ambulancemedewerkers kregen rake klappen van een 30-jarige man, die zij juist wilden helpen. De broeders kregen een melding over een dronkaard die op straat was aangetroffen. Toen ze hem optilden, begon hij om zich heen te slaan
Oplossingen, anyone ?
Polygamie = intensieve vrouwhouderij
vrijdag 6 maart 2009 om 10:14
quote:lindy schreef op 06 maart 2009 @ 08:03:
feit is wel dat veel ouders geen flauw idee hebben wat hun bloedjes van kinderen uithalen als ze zelf met andere zaken bezig zijn.Je zegt "veel ouders". Over hoeveel ouders heb je het dan, procentueel gezien? En met wat voor zaken zijn ze zelf dan bezig terwijl de koters dingen aan het uithalen zijn?
feit is wel dat veel ouders geen flauw idee hebben wat hun bloedjes van kinderen uithalen als ze zelf met andere zaken bezig zijn.Je zegt "veel ouders". Over hoeveel ouders heb je het dan, procentueel gezien? En met wat voor zaken zijn ze zelf dan bezig terwijl de koters dingen aan het uithalen zijn?
vrijdag 6 maart 2009 om 10:27
quote:Zamirah schreef op 06 maart 2009 @ 10:24:
Door de ontelbare scheidingen en het wel moeten werken van beide ouders zitten nog weinig moeders thuis te wachten met een potje thee wanneer de kinderen uit school komen.
Bedoel je dat, Donkey?Ik denk het niet, want Donkey zal wel niet voor niets Wolkers citeren die stelt dat opvoeden zo belangrijk is, dat je het niet aan vrouwen moet overlaten. Misschien dat vader thuis moet zitten te wachten met een potje thee?
Door de ontelbare scheidingen en het wel moeten werken van beide ouders zitten nog weinig moeders thuis te wachten met een potje thee wanneer de kinderen uit school komen.
Bedoel je dat, Donkey?Ik denk het niet, want Donkey zal wel niet voor niets Wolkers citeren die stelt dat opvoeden zo belangrijk is, dat je het niet aan vrouwen moet overlaten. Misschien dat vader thuis moet zitten te wachten met een potje thee?
vrijdag 6 maart 2009 om 10:56
quote:Zamirah schreef op 06 maart 2009 @ 10:24:
Door de ontelbare scheidingen en het wel moeten werken van beide ouders zitten nog weinig moeders thuis te wachten met een potje thee wanneer de kinderen uit school komen.
Bedoel je dat, Donkey?
Nee dat bedoel ik niet. Ik ben voorstander van werkende vrouwen.
Wat ik bedoel is dat door echtscheidingen veel vaders "buitenspel" staan als het over opvoeding gaat.
Maar ook dat veel (niet-gescheiden) vaders zich eigenlijk weinig bemoeien met de opvoeding van hun kinderen. Uit een soort laksheid, of om andere redenen. Die vaders zijn dus wel in het gezin aanwezig maar als opvoeder zijn ze absent, dat laten ze aan de moeders over.
Wat ik dus niet bedoel is dat vrouwen niet kunnen opvoeden (kom maar weer van die kast af Loomii ). Wat ik bedoel is dat vaders het als opvoeders te veel laten afweten. Ze laten het aan de vrouwen over zeg maar, en dat is een vorm van gemakzucht die ons opbreekt.
Door de ontelbare scheidingen en het wel moeten werken van beide ouders zitten nog weinig moeders thuis te wachten met een potje thee wanneer de kinderen uit school komen.
Bedoel je dat, Donkey?
Nee dat bedoel ik niet. Ik ben voorstander van werkende vrouwen.
Wat ik bedoel is dat door echtscheidingen veel vaders "buitenspel" staan als het over opvoeding gaat.
Maar ook dat veel (niet-gescheiden) vaders zich eigenlijk weinig bemoeien met de opvoeding van hun kinderen. Uit een soort laksheid, of om andere redenen. Die vaders zijn dus wel in het gezin aanwezig maar als opvoeder zijn ze absent, dat laten ze aan de moeders over.
Wat ik dus niet bedoel is dat vrouwen niet kunnen opvoeden (kom maar weer van die kast af Loomii ). Wat ik bedoel is dat vaders het als opvoeders te veel laten afweten. Ze laten het aan de vrouwen over zeg maar, en dat is een vorm van gemakzucht die ons opbreekt.
Polygamie = intensieve vrouwhouderij
vrijdag 6 maart 2009 om 12:59
quote:Donkeyshot schreef op 06 maart 2009 @ 10:56:
(kom maar weer van die kast af Loomii ).
Uit de kast, van de kast af...... druk druk druk
Nou ja, in elk geval is het (mij) nu duidelijker wat je met je eerdere post bedoelde en ik kan het alleen maar met je eens zijn.
DS, wat betreft de gescheiden vaders die buitenspel staan na de scheiding, zou dat niet een gevolg kunnen zijn van die door jou geconstateerde laksigheid bij de vaders? Je hoort gescheiden vaders vaak klagen over hun vaderrol na de scheiding, maar ik zie ze er vaak ook maar weinig voor over hebben om die vaderrol wél te kunnen blijven vervullen (dit even veralgemeniseerd voor het gemak van de discussie, er zijn uiteraard ook gescheiden vaders die hun kinderen wél hoog op het prioriteitenlijstje hebben staan).
(kom maar weer van die kast af Loomii ).
Uit de kast, van de kast af...... druk druk druk
Nou ja, in elk geval is het (mij) nu duidelijker wat je met je eerdere post bedoelde en ik kan het alleen maar met je eens zijn.
DS, wat betreft de gescheiden vaders die buitenspel staan na de scheiding, zou dat niet een gevolg kunnen zijn van die door jou geconstateerde laksigheid bij de vaders? Je hoort gescheiden vaders vaak klagen over hun vaderrol na de scheiding, maar ik zie ze er vaak ook maar weinig voor over hebben om die vaderrol wél te kunnen blijven vervullen (dit even veralgemeniseerd voor het gemak van de discussie, er zijn uiteraard ook gescheiden vaders die hun kinderen wél hoog op het prioriteitenlijstje hebben staan).
vrijdag 6 maart 2009 om 13:04
Wat ik meermalen heb gezien is een vreemd soort interactie tussen de ouders. Ongeveer als volgt:
- kind is vervelend en onhandelbaar
- moeder vermaant het kind
- kind luistert niet en blijft vervelend
- dan grijpt vader in en roept het kind tot de orde
- moeder kiest opeens partij voor het kind en verwijt vader dat
hij niet subtiel genoeg is
- vader trekt zich terug en denkt: nou dan bemoei ik me er
maar niet meer mee, het is ook nooit goed
- kind kliert uiteraard gewoon door
Ik zie het dan op 2 vlakken fout gaan:
- moeders moeten inzien dat vaders op een andere (maar daarom nog niet persé slechtere) manier optreden, en niet meteen hun zielige hartelapje gaan beschermen door de vader te gaan bekritiseren.
- vaders moeten niet zo gauw in hun schulp kruipen als hun partner kommentaar heeft op hun manier van optreden
- kind is vervelend en onhandelbaar
- moeder vermaant het kind
- kind luistert niet en blijft vervelend
- dan grijpt vader in en roept het kind tot de orde
- moeder kiest opeens partij voor het kind en verwijt vader dat
hij niet subtiel genoeg is
- vader trekt zich terug en denkt: nou dan bemoei ik me er
maar niet meer mee, het is ook nooit goed
- kind kliert uiteraard gewoon door
Ik zie het dan op 2 vlakken fout gaan:
- moeders moeten inzien dat vaders op een andere (maar daarom nog niet persé slechtere) manier optreden, en niet meteen hun zielige hartelapje gaan beschermen door de vader te gaan bekritiseren.
- vaders moeten niet zo gauw in hun schulp kruipen als hun partner kommentaar heeft op hun manier van optreden
Polygamie = intensieve vrouwhouderij
vrijdag 6 maart 2009 om 16:46
quote:loomii schreef op 06 maart 2009 @ 12:59:
[...]
Uit de kast, van de kast af...... druk druk druk
Nou ja, in elk geval is het (mij) nu duidelijker wat je met je eerdere post bedoelde en ik kan het alleen maar met je eens zijn.
DS, wat betreft de gescheiden vaders die buitenspel staan na de scheiding, zou dat niet een gevolg kunnen zijn van die door jou geconstateerde laksigheid bij de vaders? Je hoort gescheiden vaders vaak klagen over hun vaderrol na de scheiding, maar ik zie ze er vaak ook maar weinig voor over hebben om die vaderrol wél te kunnen blijven vervullen (dit even veralgemeniseerd voor het gemak van de discussie, er zijn uiteraard ook gescheiden vaders die hun kinderen wél hoog op het prioriteitenlijstje hebben staan).
Helemaal mee eensch.
Ik snap die vaders niet. Hoe kun je nu zo gemakkelijk je kinderen laten voor wat ze zijn...je eigen vleesch en bloed. Ontaarde vaders, dat zijn het.
Als een moeder zoiets doet ( weggaan en de kids bij pa laten, en zo af en toe eens ophalen als het haar uitkomt, als haar nieuwe neukertje er even niet is...) is ze immers een ontaarde moeder.
Ik begrijp niks van die kerels.
[...]
Uit de kast, van de kast af...... druk druk druk
Nou ja, in elk geval is het (mij) nu duidelijker wat je met je eerdere post bedoelde en ik kan het alleen maar met je eens zijn.
DS, wat betreft de gescheiden vaders die buitenspel staan na de scheiding, zou dat niet een gevolg kunnen zijn van die door jou geconstateerde laksigheid bij de vaders? Je hoort gescheiden vaders vaak klagen over hun vaderrol na de scheiding, maar ik zie ze er vaak ook maar weinig voor over hebben om die vaderrol wél te kunnen blijven vervullen (dit even veralgemeniseerd voor het gemak van de discussie, er zijn uiteraard ook gescheiden vaders die hun kinderen wél hoog op het prioriteitenlijstje hebben staan).
Helemaal mee eensch.
Ik snap die vaders niet. Hoe kun je nu zo gemakkelijk je kinderen laten voor wat ze zijn...je eigen vleesch en bloed. Ontaarde vaders, dat zijn het.
Als een moeder zoiets doet ( weggaan en de kids bij pa laten, en zo af en toe eens ophalen als het haar uitkomt, als haar nieuwe neukertje er even niet is...) is ze immers een ontaarde moeder.
Ik begrijp niks van die kerels.
