Actueel
alle pijlers
"geweld tegen autoriteit amper te stoppen"
maandag 2 maart 2009 om 12:05
AMSTERDAM - Het toenemend geweld tegen gezagsdragers als politieagenten, ambulancebroeders, buschauffeurs en leraren is nauwelijks nog te stoppen. De verhuftering van de maatschappij kan mogelijk nog jaren doorgaan.
Dat concludeert hoogleraar pedagogiek Louis Tavecchio, verbonden aan de Universiteit van Amsterdam, naar aanleiding van een reeks incidenten afgelopen weekeinde waarbij minstens acht politieagenten gewond raakten. Ook buschauffeurs en ambulancebroeders moesten het opnieuw ontgelden. "Gezagdragers in ons land moeten er op verdacht zijn dat we mogelijk in een stijgende curve van buitenproportioneel geweld zitten. Of daar binnen een paar jaar een einde aan zal komen, is onvoorspelbaar. Dit kan nog wel enige jaren duren voordat het weer afneemt." Autoritair gezag wordt volgens hem nauwelijks nog gerespecteerd.
Door toenemende normvervaging kunnen agenten, maar ook buschauffeurs die autoriteit uitstralen, zich met geen enkel beleid meer wapenen tegen deze vorm van laagdrempelige agressie, zo stelt Tavecchio. "Het is griezelig dat ook kinderen van elf, twaalf jaar geen geweld meer schuwen."
Volgens de hoogleraar voelen Nederlanders zich vaker miskend. "Ze ondermijnen alle vormen van regelgeving en aanvaarden daardoor ook geen weerwoord." Vooral agenten werden afgelopen weekeinde slachtoffer van een ongekende geweldspiraal. Twee agenten in het Groningse Zevenhuis werden door een groep jongeren geschopt en geslagen toen ze één van hen wilden arresteren. In Zwolle gaf een dronken man een agent een kopstoot toen die hem wilde arresteren.
Een 37-jarige Haarlemmer reed bij een alcoholcontrole tweemaal met zijn auto in op politiemensen.
In Dordrecht begon een 29-jarige inwoner op agenten in te slaan. Een 30-jarige agent werd gisteren in Den Haag bij de arrestatie van een overspannen man met een mes in zijn schouder gestoken. In Rijswijk werd een 35-jarige buschauffeur door twee jongens op gewelddadige manier van zijn portemonnee en strippenkaarten beroofd.
Twee Rotterdamse ambulancemedewerkers kregen rake klappen van een 30-jarige man, die zij juist wilden helpen. De broeders kregen een melding over een dronkaard die op straat was aangetroffen. Toen ze hem optilden, begon hij om zich heen te slaan
Oplossingen, anyone ?
Dat concludeert hoogleraar pedagogiek Louis Tavecchio, verbonden aan de Universiteit van Amsterdam, naar aanleiding van een reeks incidenten afgelopen weekeinde waarbij minstens acht politieagenten gewond raakten. Ook buschauffeurs en ambulancebroeders moesten het opnieuw ontgelden. "Gezagdragers in ons land moeten er op verdacht zijn dat we mogelijk in een stijgende curve van buitenproportioneel geweld zitten. Of daar binnen een paar jaar een einde aan zal komen, is onvoorspelbaar. Dit kan nog wel enige jaren duren voordat het weer afneemt." Autoritair gezag wordt volgens hem nauwelijks nog gerespecteerd.
Door toenemende normvervaging kunnen agenten, maar ook buschauffeurs die autoriteit uitstralen, zich met geen enkel beleid meer wapenen tegen deze vorm van laagdrempelige agressie, zo stelt Tavecchio. "Het is griezelig dat ook kinderen van elf, twaalf jaar geen geweld meer schuwen."
Volgens de hoogleraar voelen Nederlanders zich vaker miskend. "Ze ondermijnen alle vormen van regelgeving en aanvaarden daardoor ook geen weerwoord." Vooral agenten werden afgelopen weekeinde slachtoffer van een ongekende geweldspiraal. Twee agenten in het Groningse Zevenhuis werden door een groep jongeren geschopt en geslagen toen ze één van hen wilden arresteren. In Zwolle gaf een dronken man een agent een kopstoot toen die hem wilde arresteren.
Een 37-jarige Haarlemmer reed bij een alcoholcontrole tweemaal met zijn auto in op politiemensen.
In Dordrecht begon een 29-jarige inwoner op agenten in te slaan. Een 30-jarige agent werd gisteren in Den Haag bij de arrestatie van een overspannen man met een mes in zijn schouder gestoken. In Rijswijk werd een 35-jarige buschauffeur door twee jongens op gewelddadige manier van zijn portemonnee en strippenkaarten beroofd.
Twee Rotterdamse ambulancemedewerkers kregen rake klappen van een 30-jarige man, die zij juist wilden helpen. De broeders kregen een melding over een dronkaard die op straat was aangetroffen. Toen ze hem optilden, begon hij om zich heen te slaan
Oplossingen, anyone ?
Polygamie = intensieve vrouwhouderij
woensdag 4 maart 2009 om 09:35
woensdag 4 maart 2009 om 09:39
quote:loomii schreef op 04 maart 2009 @ 09:20:
[...]
Nou, bedankt....
Vertel maar eens wat ik anders moet gaan doen dan.
Dan zijn wij allemaal (bijna iedereen hier) dus niet opgevoed
Maar zonder gekheid: ik denk dat veel ouders geen grenzen durven stellen. Alles voor de "harmonie" zeg maar. Kinderen moeten koste wat kost te vriend gehouden worden, want stel je toch es voor dat ze het je later kwalijk gaan nemen....(of dat ze gaan lopen schreeuwen)
Dit is natuurlijk een beetje gechargeerd, maar het gaat even om de strekking. Kijk maar eens naar die opvoedprogramma's: het komt allemaal op één ding neer: grenzen stellen en consequent zijn.
[...]
Nou, bedankt....
Vertel maar eens wat ik anders moet gaan doen dan.
Dan zijn wij allemaal (bijna iedereen hier) dus niet opgevoed
Maar zonder gekheid: ik denk dat veel ouders geen grenzen durven stellen. Alles voor de "harmonie" zeg maar. Kinderen moeten koste wat kost te vriend gehouden worden, want stel je toch es voor dat ze het je later kwalijk gaan nemen....(of dat ze gaan lopen schreeuwen)
Dit is natuurlijk een beetje gechargeerd, maar het gaat even om de strekking. Kijk maar eens naar die opvoedprogramma's: het komt allemaal op één ding neer: grenzen stellen en consequent zijn.
woensdag 4 maart 2009 om 10:01
quote:Liv schreef op 04 maart 2009 @ 09:39:
Maar zonder gekheid: ik denk dat veel ouders geen grenzen durven stellen.
Dit is natuurlijk een beetje gechargeerd, maar het gaat even om de strekking. Kijk maar eens naar die opvoedprogramma's: het komt allemaal op één ding neer: grenzen stellen en consequent zijn.Maar de hele maatschappij is volstrekt grenzeloos. En die grenzeloosheid wordt ook nog eens als een verdienste gezien. Alles moet kunnen, nietwaar? Waarom zou de opvoeding van kinderen (opvoeding = voorbereiding op zelfstandig leven in de maatchappij) haaks moeten staan op hoe die maatschappij functioneert? Dat klopt toch niet?
Maar zonder gekheid: ik denk dat veel ouders geen grenzen durven stellen.
Dit is natuurlijk een beetje gechargeerd, maar het gaat even om de strekking. Kijk maar eens naar die opvoedprogramma's: het komt allemaal op één ding neer: grenzen stellen en consequent zijn.Maar de hele maatschappij is volstrekt grenzeloos. En die grenzeloosheid wordt ook nog eens als een verdienste gezien. Alles moet kunnen, nietwaar? Waarom zou de opvoeding van kinderen (opvoeding = voorbereiding op zelfstandig leven in de maatchappij) haaks moeten staan op hoe die maatschappij functioneert? Dat klopt toch niet?
woensdag 4 maart 2009 om 10:34
quote:Zamirah schreef op 02 maart 2009 @ 16:15:
Gelukkig zijn er nog steeds mensen die wèl opvoeden.
ja en dan moet je behoorlijk stevig in je schoenen staan en consequent het vertrouwen winnen, want als ouder die het wel goed wil doen loop je weleens tegen dingen aan!!!!
Ik wijd het ook aan de opvoeding, het verlopen moraal.
Gelukkig zijn er nog steeds mensen die wèl opvoeden.
ja en dan moet je behoorlijk stevig in je schoenen staan en consequent het vertrouwen winnen, want als ouder die het wel goed wil doen loop je weleens tegen dingen aan!!!!
Ik wijd het ook aan de opvoeding, het verlopen moraal.
woensdag 4 maart 2009 om 11:14
quote:loomii schreef op 04 maart 2009 @ 10:01:
[...]
Maar de hele maatschappij is volstrekt grenzeloos. En die grenzeloosheid wordt ook nog eens als een verdienste gezien. Alles moet kunnen, nietwaar? Waarom zou de opvoeding van kinderen (opvoeding = voorbereiding op zelfstandig leven in de maatchappij) haaks moeten staan op hoe die maatschappij functioneert? Dat klopt toch niet?
Eens met loomii. Grenzeloosheid wordt als verdienste gezien. 'Alles moet kunnen, alles moet mogen, alles moet nu.'
Het wordt ouders die grenzen stellen aan hun kinderen nogal moeilijk gemaakt in de huidige maatschappij.
Op scholen heerst veelal een cultuur bij de leerkrachten waarin niet geloofd wordt in de mogelijkheden van jongeren die zij van alles aan kennis en vaardigheden mogen bijbrengen. Onderwijzen lijkt letterlijk onder-wijzen geworden. Er wordt bij voorbaat al uitgegaan van de lamlendigheid van de jeugd en van onwil bij hen om iets moois te gaan doen met en binnen hun mogelijkheden.
Wanneer je als betrokken ouder naar een school stapt om bijvoorbeeld over de ondermaats blijvend getoonde 'prestaties' van je kind te komen praten, wordt je al snel beschouwd als een ouder die te veel verwacht van kind, of - oh schrik - nog enger: van de onderwijzers en leraren. Uiteraard zitten daar uitzonderingen tussen. Maar jammer genoeg zijn dat uitzonderingen.
Jongeren zijn de doelgroep van het gros van de bedrijven. Jongeren worden gebombardeerd met reclames over van alles en nog wat aan consumptiegoederen die hun leven 'leuker' kan maken. Veel volwassenen gaan daarin mee. En dat zien jongeren aan hun levenshouding, aan wat die volwassenen belangrijk vinden.
Welke 'volwassen' houding zien jongeren in deze maatschappij bij diegenen die volwassen geacht worden te zijn?
[...]
Maar de hele maatschappij is volstrekt grenzeloos. En die grenzeloosheid wordt ook nog eens als een verdienste gezien. Alles moet kunnen, nietwaar? Waarom zou de opvoeding van kinderen (opvoeding = voorbereiding op zelfstandig leven in de maatchappij) haaks moeten staan op hoe die maatschappij functioneert? Dat klopt toch niet?
Eens met loomii. Grenzeloosheid wordt als verdienste gezien. 'Alles moet kunnen, alles moet mogen, alles moet nu.'
Het wordt ouders die grenzen stellen aan hun kinderen nogal moeilijk gemaakt in de huidige maatschappij.
Op scholen heerst veelal een cultuur bij de leerkrachten waarin niet geloofd wordt in de mogelijkheden van jongeren die zij van alles aan kennis en vaardigheden mogen bijbrengen. Onderwijzen lijkt letterlijk onder-wijzen geworden. Er wordt bij voorbaat al uitgegaan van de lamlendigheid van de jeugd en van onwil bij hen om iets moois te gaan doen met en binnen hun mogelijkheden.
Wanneer je als betrokken ouder naar een school stapt om bijvoorbeeld over de ondermaats blijvend getoonde 'prestaties' van je kind te komen praten, wordt je al snel beschouwd als een ouder die te veel verwacht van kind, of - oh schrik - nog enger: van de onderwijzers en leraren. Uiteraard zitten daar uitzonderingen tussen. Maar jammer genoeg zijn dat uitzonderingen.
Jongeren zijn de doelgroep van het gros van de bedrijven. Jongeren worden gebombardeerd met reclames over van alles en nog wat aan consumptiegoederen die hun leven 'leuker' kan maken. Veel volwassenen gaan daarin mee. En dat zien jongeren aan hun levenshouding, aan wat die volwassenen belangrijk vinden.
Welke 'volwassen' houding zien jongeren in deze maatschappij bij diegenen die volwassen geacht worden te zijn?
woensdag 4 maart 2009 om 16:41
quote:loomii schreef op 04 maart 2009 @ 10:01:
[...]
Maar de hele maatschappij is volstrekt grenzeloos. En die grenzeloosheid wordt ook nog eens als een verdienste gezien. Alles moet kunnen, nietwaar? Waarom zou de opvoeding van kinderen (opvoeding = voorbereiding op zelfstandig leven in de maatchappij) haaks moeten staan op hoe die maatschappij functioneert? Dat klopt toch niet?
En dus? Dan maar geen grenzen stellen?
Ik denk dat de slogan: "verbeter de wereld (maatschappij) begin bij jezelf" hier wel van toepassing is...........
[...]
Maar de hele maatschappij is volstrekt grenzeloos. En die grenzeloosheid wordt ook nog eens als een verdienste gezien. Alles moet kunnen, nietwaar? Waarom zou de opvoeding van kinderen (opvoeding = voorbereiding op zelfstandig leven in de maatchappij) haaks moeten staan op hoe die maatschappij functioneert? Dat klopt toch niet?
En dus? Dan maar geen grenzen stellen?
Ik denk dat de slogan: "verbeter de wereld (maatschappij) begin bij jezelf" hier wel van toepassing is...........
woensdag 4 maart 2009 om 16:43
quote:Omen schreef op 04 maart 2009 @ 11:14:
[...]
Eens met loomii. Grenzeloosheid wordt als verdienste gezien. 'Alles moet kunnen, alles moet mogen, alles moet nu.'
Het wordt ouders die grenzen stellen aan hun kinderen nogal moeilijk gemaakt in de huidige maatschappij.
Op scholen heerst veelal een cultuur bij de leerkrachten waarin niet geloofd wordt in de mogelijkheden van jongeren die zij van alles aan kennis en vaardigheden mogen bijbrengen. Onderwijzen lijkt letterlijk onder-wijzen geworden. Er wordt bij voorbaat al uitgegaan van de lamlendigheid van de jeugd en van onwil bij hen om iets moois te gaan doen met en binnen hun mogelijkheden.
Eens, en dat vind ik ook heel erg jammer.
Wanneer je als betrokken ouder naar een school stapt om bijvoorbeeld over de ondermaats blijvend getoonde 'prestaties' van je kind te komen praten, wordt je al snel beschouwd als een ouder die te veel verwacht van kind, of - oh schrik - nog enger: van de onderwijzers en leraren. Uiteraard zitten daar uitzonderingen tussen. Maar jammer genoeg zijn dat uitzonderingen.
Jongeren zijn de doelgroep van het gros van de bedrijven. Jongeren worden gebombardeerd met reclames over van alles en nog wat aan consumptiegoederen die hun leven 'leuker' kan maken. Veel volwassenen gaan daarin mee. En dat zien jongeren aan hun levenshouding, aan wat die volwassenen belangrijk vinden.
Welke 'volwassen' houding zien jongeren in deze maatschappij bij diegenen die volwassen geacht worden te zijn?Des te meer reden om je kinderen niet alleen met grenzen, maar ook weerbaar op te voeden. Niet meegaan in de consumptie-maatschappij, leren dat je niet altijd alles zomaar kunt krijgen. En dat is echt niet zo moeilijk als het lijkt. Het goede voorbeeld geven inderdaad, is daarin heel erg belangrijk.
[...]
Eens met loomii. Grenzeloosheid wordt als verdienste gezien. 'Alles moet kunnen, alles moet mogen, alles moet nu.'
Het wordt ouders die grenzen stellen aan hun kinderen nogal moeilijk gemaakt in de huidige maatschappij.
Op scholen heerst veelal een cultuur bij de leerkrachten waarin niet geloofd wordt in de mogelijkheden van jongeren die zij van alles aan kennis en vaardigheden mogen bijbrengen. Onderwijzen lijkt letterlijk onder-wijzen geworden. Er wordt bij voorbaat al uitgegaan van de lamlendigheid van de jeugd en van onwil bij hen om iets moois te gaan doen met en binnen hun mogelijkheden.
Eens, en dat vind ik ook heel erg jammer.
Wanneer je als betrokken ouder naar een school stapt om bijvoorbeeld over de ondermaats blijvend getoonde 'prestaties' van je kind te komen praten, wordt je al snel beschouwd als een ouder die te veel verwacht van kind, of - oh schrik - nog enger: van de onderwijzers en leraren. Uiteraard zitten daar uitzonderingen tussen. Maar jammer genoeg zijn dat uitzonderingen.
Jongeren zijn de doelgroep van het gros van de bedrijven. Jongeren worden gebombardeerd met reclames over van alles en nog wat aan consumptiegoederen die hun leven 'leuker' kan maken. Veel volwassenen gaan daarin mee. En dat zien jongeren aan hun levenshouding, aan wat die volwassenen belangrijk vinden.
Welke 'volwassen' houding zien jongeren in deze maatschappij bij diegenen die volwassen geacht worden te zijn?Des te meer reden om je kinderen niet alleen met grenzen, maar ook weerbaar op te voeden. Niet meegaan in de consumptie-maatschappij, leren dat je niet altijd alles zomaar kunt krijgen. En dat is echt niet zo moeilijk als het lijkt. Het goede voorbeeld geven inderdaad, is daarin heel erg belangrijk.
woensdag 4 maart 2009 om 18:01
quote:Liv schreef op 04 maart 2009 @ 16:41:
En dus? Dan maar geen grenzen stellen?
Ik denk dat de slogan: "verbeter de wereld (maatschappij) begin bij jezelf" hier wel van toepassing is...........Mijn kanttekening was ingegeven door de mening die er in dit topic lijkt te heersen dat de verhuftering van de maatschappij ligt aan de jeugd en het gebrek aan opvoeding die die krijgt door de ouders. Dat vind ik nogal simpel en onjuist gedacht. Het gebrek aan grenzen is veel meer een fenomeen dat door de hele maatschappij waarneembaar is en ligt in de waarden die wij met zijn allen aanhangen. Dat kun je niet op één groep afschuiven.
En dus? Dan maar geen grenzen stellen?
Ik denk dat de slogan: "verbeter de wereld (maatschappij) begin bij jezelf" hier wel van toepassing is...........Mijn kanttekening was ingegeven door de mening die er in dit topic lijkt te heersen dat de verhuftering van de maatschappij ligt aan de jeugd en het gebrek aan opvoeding die die krijgt door de ouders. Dat vind ik nogal simpel en onjuist gedacht. Het gebrek aan grenzen is veel meer een fenomeen dat door de hele maatschappij waarneembaar is en ligt in de waarden die wij met zijn allen aanhangen. Dat kun je niet op één groep afschuiven.
woensdag 4 maart 2009 om 18:07
quote:elninjoo schreef op 02 maart 2009 @ 12:08:
Ze moeten terug kunnen slaan als ze aangevallen worden, dus zelfverdedigingscursussen en weer bewapend de straat op. Eventueel met wapens die geen schade nalaten zoals zo'n elektroshockding. Gelijk keihard afstraffen dat soort tuig dat hulpverleners aanvalt.
Goed idee
Dan ga ik met een stroomstok voor de klas staan
Ze moeten terug kunnen slaan als ze aangevallen worden, dus zelfverdedigingscursussen en weer bewapend de straat op. Eventueel met wapens die geen schade nalaten zoals zo'n elektroshockding. Gelijk keihard afstraffen dat soort tuig dat hulpverleners aanvalt.
Goed idee
Dan ga ik met een stroomstok voor de klas staan
Frankly my dear, I don"t give a damn
woensdag 4 maart 2009 om 18:13
quote:Omen schreef op 04 maart 2009 @ 11:14:
[...]
Op scholen heerst veelal een cultuur bij de leerkrachten waarin niet geloofd wordt in de mogelijkheden van jongeren die zij van alles aan kennis en vaardigheden mogen bijbrengen. Onderwijzen lijkt letterlijk onder-wijzen geworden. Er wordt bij voorbaat al uitgegaan van de lamlendigheid van de jeugd en van onwil bij hen om iets moois te gaan doen met en binnen hun mogelijkheden.
Wanneer je als betrokken ouder naar een school stapt om bijvoorbeeld over de ondermaats blijvend getoonde 'prestaties' van je kind te komen praten, wordt je al snel beschouwd als een ouder die te veel verwacht van kind, of - oh schrik - nog enger: van de onderwijzers en leraren. Uiteraard zitten daar uitzonderingen tussen. Maar jammer genoeg zijn dat uitzonderingen.
Welke 'volwassen' houding zien jongeren in deze maatschappij bij diegenen die volwassen geacht worden te zijn?
Ben ik niet met je eens.
Ik geef les op een zwarte vmbo-school in Rotterdam en ik blijf geloven in de kinderen. Hoe dan ook
Dit bemerk ik ook nog steeds bij mijn collega's.
Ik behandel de kinderen met respect en als gelijkwaardigen en zo word ik ook door hen behandeld.
Helaas hebben ouders (niet alle) een gekleurde bril op wat betreft hun kinderen.
Willen niet inzien dat hun schatje helemaal zo'n schatje niet is, willen niet inzien dat hun dochter al op haar kunnen zit en echt geen niveau hoger kan.
Ook komen wij regelmatig ouders tegen die zich helemaal niet interesseren voor school en hun kinderen.
[...]
Op scholen heerst veelal een cultuur bij de leerkrachten waarin niet geloofd wordt in de mogelijkheden van jongeren die zij van alles aan kennis en vaardigheden mogen bijbrengen. Onderwijzen lijkt letterlijk onder-wijzen geworden. Er wordt bij voorbaat al uitgegaan van de lamlendigheid van de jeugd en van onwil bij hen om iets moois te gaan doen met en binnen hun mogelijkheden.
Wanneer je als betrokken ouder naar een school stapt om bijvoorbeeld over de ondermaats blijvend getoonde 'prestaties' van je kind te komen praten, wordt je al snel beschouwd als een ouder die te veel verwacht van kind, of - oh schrik - nog enger: van de onderwijzers en leraren. Uiteraard zitten daar uitzonderingen tussen. Maar jammer genoeg zijn dat uitzonderingen.
Welke 'volwassen' houding zien jongeren in deze maatschappij bij diegenen die volwassen geacht worden te zijn?
Ben ik niet met je eens.
Ik geef les op een zwarte vmbo-school in Rotterdam en ik blijf geloven in de kinderen. Hoe dan ook
Dit bemerk ik ook nog steeds bij mijn collega's.
Ik behandel de kinderen met respect en als gelijkwaardigen en zo word ik ook door hen behandeld.
Helaas hebben ouders (niet alle) een gekleurde bril op wat betreft hun kinderen.
Willen niet inzien dat hun schatje helemaal zo'n schatje niet is, willen niet inzien dat hun dochter al op haar kunnen zit en echt geen niveau hoger kan.
Ook komen wij regelmatig ouders tegen die zich helemaal niet interesseren voor school en hun kinderen.
Frankly my dear, I don"t give a damn
woensdag 4 maart 2009 om 19:04
quote:loomii schreef op 04 maart 2009 @ 18:01:
[...]
Mijn kanttekening was ingegeven door de mening die er in dit topic lijkt te heersen dat de verhuftering van de maatschappij ligt aan de jeugd en het gebrek aan opvoeding die die krijgt door de ouders. Dat vind ik nogal simpel en onjuist gedacht. Het gebrek aan grenzen is veel meer een fenomeen dat door de hele maatschappij waarneembaar is en ligt in de waarden die wij met zijn allen aanhangen. Dat kun je niet op één groep afschuiven.
Maar dan is het toch júist zaak je kinderen "goed" op te voeden? (als je althans die waarden niet aanhangt)
Ben het met je eens dat de verhuftering (mooi woord ) niet alleen te wijten is aan opvoeding (volgens mij zei ik dat hier ook al, eerder), maar om het te bestrijden, of om in ieder geval een klein steentje bij te dragen aan het tegengaan van de verhuftering lijkt me een goede opvoeding een eerste vereiste voor de volwassenen van de toekomst.
Nou de rest nog...........
[...]
Mijn kanttekening was ingegeven door de mening die er in dit topic lijkt te heersen dat de verhuftering van de maatschappij ligt aan de jeugd en het gebrek aan opvoeding die die krijgt door de ouders. Dat vind ik nogal simpel en onjuist gedacht. Het gebrek aan grenzen is veel meer een fenomeen dat door de hele maatschappij waarneembaar is en ligt in de waarden die wij met zijn allen aanhangen. Dat kun je niet op één groep afschuiven.
Maar dan is het toch júist zaak je kinderen "goed" op te voeden? (als je althans die waarden niet aanhangt)
Ben het met je eens dat de verhuftering (mooi woord ) niet alleen te wijten is aan opvoeding (volgens mij zei ik dat hier ook al, eerder), maar om het te bestrijden, of om in ieder geval een klein steentje bij te dragen aan het tegengaan van de verhuftering lijkt me een goede opvoeding een eerste vereiste voor de volwassenen van de toekomst.
Nou de rest nog...........
woensdag 4 maart 2009 om 21:11
quote:complicated schreef op 04 maart 2009 @ 09:35:
[...]
Laat ik nu altijd gedacht hebben dat benepenheid juist een van de grootste pijlers onder normvervaging was, Wilhelmus.
Helaas, je hebt het weer eens mis.
Goddeloosheid en deigrerend gedrag zijn pijlers. En jouw stompzinnige bijdragen lezend weet ik nu al dat jouw kind uiteindelijk zal opgroeien tot een vervelend joch met dezelfde ikke ikke mentaliteit.
[...]
Laat ik nu altijd gedacht hebben dat benepenheid juist een van de grootste pijlers onder normvervaging was, Wilhelmus.
Helaas, je hebt het weer eens mis.
Goddeloosheid en deigrerend gedrag zijn pijlers. En jouw stompzinnige bijdragen lezend weet ik nu al dat jouw kind uiteindelijk zal opgroeien tot een vervelend joch met dezelfde ikke ikke mentaliteit.
woensdag 4 maart 2009 om 21:17
donderdag 5 maart 2009 om 10:27
quote:willem1959 schreef op 04 maart 2009 @ 21:11:
[...]
Helaas, je hebt het weer eens mis.
Goddeloosheid en deigrerend gedrag zijn pijlers. En jouw stompzinnige bijdragen lezend weet ik nu al dat jouw kind uiteindelijk zal opgroeien tot een vervelend joch met dezelfde ikke ikke mentaliteit.
Ik vind het een bijzonder geruststellende gedachte dat juist jij met deze voorspelling komt. Was het van iemand anders geweest, dan had ik me misschien zorgen gemaakt.
Wat betreft je opmerking over goddeloosheid: daar kan ik het alleen maar roerend mee eens zijn. We moeten God weer in onze harten toelaten. Want alleen Hij kan onze maatschappelijke problemen oplossen. Compli zegt: Broeders en Zusters, geef elkaar de hand en zing Hallelujah!
[...]
Helaas, je hebt het weer eens mis.
Goddeloosheid en deigrerend gedrag zijn pijlers. En jouw stompzinnige bijdragen lezend weet ik nu al dat jouw kind uiteindelijk zal opgroeien tot een vervelend joch met dezelfde ikke ikke mentaliteit.
Ik vind het een bijzonder geruststellende gedachte dat juist jij met deze voorspelling komt. Was het van iemand anders geweest, dan had ik me misschien zorgen gemaakt.
Wat betreft je opmerking over goddeloosheid: daar kan ik het alleen maar roerend mee eens zijn. We moeten God weer in onze harten toelaten. Want alleen Hij kan onze maatschappelijke problemen oplossen. Compli zegt: Broeders en Zusters, geef elkaar de hand en zing Hallelujah!
