Respect

In recente discussies in de maatschappij wordt steeds vaker gerept over RESPECT.



Zoals Wiki aangeeft, is het nogal afhankelijk van de context als we de betekenis in het maatschappelijke verkeer willen achterhalen.



Staan we nu aan de vooravond van een beschavingsoffensief? Of is het meer dat sommigen respect eisen in de zin zoals weergegeven in Wiki: '(..) wie respect eist, wil niet worden tegengesproken (..)'?



Wat is in jullie ogen een blijk van respect? De naleving van een ritueel? Of een persoonlijke, welgemeende blijk van erkenning van de ander die een zekere mate van opoffering vraagt?

Dhelia schreef op 13 september 2008 @ 13:50:

Als een ander niet beschaafd is, is dat geen reden om jezelf ook zo te verlagen.

Dat is een waar woord!



Respect in de omgangsvormen kun je inderdaad niet afdwingen. Wel de omgangsvormen, maar dan zonder dat het een blijk van respect inhoudt. En daar mogen we in Nederland wel eens over nadenken nu erover wordt nagedacht of, en hoe we bepaalde omgangsvormen af moeten/kunnen dwingen. Dan kom je terecht in het eisen van respect, wat zoveel inhoudt als 'geen tegenspraak dulden'. De 'kleren van de Keizer'.



Op een ander niveau kun je, onder gelijken, wel respect verdienen voor een buitengewone prestatie of vaardigheid, maar dat is niet wat ter discussie staat.

goldfish schreef op 14 september 2008 @ 01:07:

Ik denk dat het in de eerste plaats begint met respect voor jezelf, als je dat krijgt/hebt dan komt de rest vanzelf.

Ook moet je bedenken dat je het toch nooit helemaal goed kan doen. Net zoals je bij jezelf altijd wel dingen hebt die je niet waardeert. Zo kan een ander het ook nooit helemaal goed doen. Maar de dingen die wel goed gaan, waardeer die! En dus ook van een ander! Dat is echt belangrijk.

Niemand is perfect. In dat opzicht bestaat 'respect' ook maar voor 70% ofzo. Van jezelf kan je ook altijd zoveel door de vingers zien dus waarom van een ander niet. Natuurlijk zal het wel eens voorkomen dat iemand geen goede bedoelingen heeft. Maar ik geloof niet dat je daarvan uit moet gaan.

Zelfrespect is het soort respect dat niet typisch bedoeld wordt in de maatschappelijke discussie over respect tonen. Maar een relatie is er wel, daar heb je gelijk in. Onzekere mensen, met weinig of geen zelfrespect, zullen vermoedelijk eerder naar rituelen grijpen voor houvast.



Respect tonen, waar het in de discussies die je in de media en op de forums tegenkomt over gaat, doorgaans als gevolg van observaties van onbehouwen of asociaal gedrag van anderen, is in belangrijke mate een kwestie van opvoeding. Enerzijds moet een kind geleerd worden hoe het respect toont, en anderzijds voor wie men respect dient te hebben. Op beide punten zijn we in onze samenleving behoorlijk tekort geschoten de afgelopen decennia, generaliserend gesproken. In belangrijke mate omdat nieuwe opvoedingsmethoden (maatschappijbreed) ons dicteerden dat het kind zo ongeveer als het centrum van het universum diende te worden beschouwd, en op een voetstuk werd geplaatst door ouders en leerkrachten. De rechten van het kind zijn een frequent terugkerend thema sinds de vroege jaren zeventig, en onze stijl van opvoeden weerspiegelt dat. Gisteren in de NRC nog een fragment in een artikel dat dit perfect weergeeft: Een moeder die haar kind aanspreekt op zijn gedrag richting docent, waarop de docent onzeker, haast beschaamd reageert. Van automatismen op dit gebied is in elk geval al geruime tijd geen sprake meer, en dan wordt het een beetje roulette, waarbij excessen vaker voor zullen komen.



Voor een 'beschavingsoffensief' is meer nodig dan dat premier Balkenende of minister Rouvoet iets roept over normen en waarden, en het afdwingen van fatsoensnormen middels strenge straffen, bij wet bepaald, brengt ons bij 'respect eisen', wat per saldo niet meer oplevert dan afgedwongen rituelen die niet breed worden gedragen, en waarvan amper wordt begrepen wat nut en noodzaak daarvan zijn. Er is dus meer behoefte aan uitleg en discussie over juist dat aspect: Nut en Noodzaak.



Waaróm sta je als jongere op in bus, trein of tram voor (zwangere) vrouwen, gehandicapten en ouderen? Waaróm onthoudt je je in het sociale verkeer van verbale agressie? Waaróm hou je de deur open voor iemand die na jou komt? Waaróm schreeuw je niet de hele buurt bij elkaar na een avondje stappen? Waaróm zet je je auto niet op een invalidenplek? Waaróm maak je geen misbruik van sociale wetten? Waaróm zou je luisteren naar iemand die ouder is dan jij? Waaróm sta je op voor een magistraat of vorst? Waaróm dring je niet voor? Waaróm begroet je iemand (en hoe zie je of iemand dat doet op een respectvolle manier)? Waaróm laat je iemand uitpraten in een discussie? Waaróm help je mensen in een moeilijke situatie?......................