Actueel
alle pijlers
School controleert lunchpakketjes: terecht?
maandag 16 maart 2009 om 10:44
Zojuist las ik dit artikeltje:
http://www.telegraaf.nl/b ... roleert_scholieren__.html
ja, helaas telegraaf, die weer totaal ongeoorloofd reppen van 'eetgestapo', maar waar het op neer komt: de school controleert broodtrommels en alle snoep en ongezonde eetwaar wordt in beslag genomen en kan 's middags door de ouders worden teruggeeist.
Mijn eerste reactie was: terecht, zouden meer scholen moeten doen!
wat vinden jullie?
http://www.telegraaf.nl/b ... roleert_scholieren__.html
ja, helaas telegraaf, die weer totaal ongeoorloofd reppen van 'eetgestapo', maar waar het op neer komt: de school controleert broodtrommels en alle snoep en ongezonde eetwaar wordt in beslag genomen en kan 's middags door de ouders worden teruggeeist.
Mijn eerste reactie was: terecht, zouden meer scholen moeten doen!
wat vinden jullie?
maandag 16 maart 2009 om 12:05
quote:Suzeli schreef op 16 maart 2009 @ 12:03:
@ pippa e.a. Ik vind juist dat doosje smarties niet kunnen. Iets te snoepen met een tractatie juist wel. Een tractatie is een speciale gelegenheid en incidenteel.
's middags uit school een koekje bij een kop thee. Of op zaterdag een bakje chips tijdens een film. maar echt niet iedere dag chips bij het spelen.Incidenteel? 30 kinderen, 30 verjaardagen, 30 schoolweken = elke week wel iets te tracteren. En dan hebben we het nog niet over alle andere 1000 redenen die er te verzinnen zijn om iets te trakteren.
@ pippa e.a. Ik vind juist dat doosje smarties niet kunnen. Iets te snoepen met een tractatie juist wel. Een tractatie is een speciale gelegenheid en incidenteel.
's middags uit school een koekje bij een kop thee. Of op zaterdag een bakje chips tijdens een film. maar echt niet iedere dag chips bij het spelen.Incidenteel? 30 kinderen, 30 verjaardagen, 30 schoolweken = elke week wel iets te tracteren. En dan hebben we het nog niet over alle andere 1000 redenen die er te verzinnen zijn om iets te trakteren.
Inad en ik zijn echt twee verschillende personen.
maandag 16 maart 2009 om 12:06
Mijn kinderen vonden fruit niet lekker , nee , dat was puur " moeten " .
Ik denk dat wij vroeger juist veel meer snoepten als kinderen nu ( in ieder geval veel eerder ) , maar we bewogen meer terwijl we lang niet zo vaak op sportverenigingen zaten als kinderen vandaag de dag .
Ik denk ook dat je door dit soort maatregelen een hele verkeerde lading meegeeft aan snoep of iets lekkers .
Ik denk dat wij vroeger juist veel meer snoepten als kinderen nu ( in ieder geval veel eerder ) , maar we bewogen meer terwijl we lang niet zo vaak op sportverenigingen zaten als kinderen vandaag de dag .
Ik denk ook dat je door dit soort maatregelen een hele verkeerde lading meegeeft aan snoep of iets lekkers .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 16 maart 2009 om 12:09
Ik weet niet of er al mesne iets over hebben gezegd, maar het voedingspatroon in de UK is echt bizar slecht onder sommige bevolkingsgroepen (ik weet niet hoe je dit politiek correct zegt, maar de onderkant van de samenleving is nogal erg onderkant). Ik weet niet of dat op de betreffende school ook zo is, maar er zijn kids die 's ochtends de deur uit worden gestuurd met wat geld om iets te kopen voor het ontbijt, een reep chocola ofzo. Of moeders die peuters rustig cola laten drinken uit een tuitbeker of flesje.
Toegegeven, niet iedereen eet zo hoor, gelukkig maar, maar ik heb wel de indruk dat het hier (UK) veel meer gebeurt dan in NL.
(Plus het is de dailytelegraph die het zegt.....die maken er altijd een mooi rechts verhaaltje van)
Toegegeven, niet iedereen eet zo hoor, gelukkig maar, maar ik heb wel de indruk dat het hier (UK) veel meer gebeurt dan in NL.
(Plus het is de dailytelegraph die het zegt.....die maken er altijd een mooi rechts verhaaltje van)
maandag 16 maart 2009 om 12:11
Mijn kinderen krijgen van dag 1 fruit mee, weten niet beter.
Ja, ze zien wel dat er door een aantal andere kinderen Oreo's wordt gegeten, vinden ze niet altijd leuk nee.
Maar ze viinden fruit ook erg lekker dus waarom niet, het is veel gezonder en ik hoef niet mee te doen aan die commercie van welke koek nu weer in is.
Het zelfde geld voor pakjes, gewoon een drinkbeker mee met karvan.
Die pakjes zitten boordevol suiker, nog veel meer als hele zoete karvan.
Natuurlijk krijgen ze hier ook weleens wat lekkers en mogen ze weleens een koekje en pakje mee naar school maar dat is meer een uitzondering.
Net als cola op een verjaardag.
Ja, ze zien wel dat er door een aantal andere kinderen Oreo's wordt gegeten, vinden ze niet altijd leuk nee.
Maar ze viinden fruit ook erg lekker dus waarom niet, het is veel gezonder en ik hoef niet mee te doen aan die commercie van welke koek nu weer in is.
Het zelfde geld voor pakjes, gewoon een drinkbeker mee met karvan.
Die pakjes zitten boordevol suiker, nog veel meer als hele zoete karvan.
Natuurlijk krijgen ze hier ook weleens wat lekkers en mogen ze weleens een koekje en pakje mee naar school maar dat is meer een uitzondering.
Net als cola op een verjaardag.
maandag 16 maart 2009 om 12:14
quote:Supersmollie1 schreef op 16 maart 2009 @ 11:41:
[...]
Dit is 1 onderzoek. Ik ben nog niet overtuigd.
Ik heb het overigens niet over kinderen die structureel hyperactief worden. Ik heb het over de twintig minuten na een suikerrijk hapje dat de kinderen niet meer in bedwang te houden zijn. En die na die 20 minuten inkakken omdat ze in hun post-suiker dip zitten.Het is niet 1 onderzoek, het gaat om minimaal 12 onderzoeken. Je moet beter lezen.
[...]
Dit is 1 onderzoek. Ik ben nog niet overtuigd.
Ik heb het overigens niet over kinderen die structureel hyperactief worden. Ik heb het over de twintig minuten na een suikerrijk hapje dat de kinderen niet meer in bedwang te houden zijn. En die na die 20 minuten inkakken omdat ze in hun post-suiker dip zitten.Het is niet 1 onderzoek, het gaat om minimaal 12 onderzoeken. Je moet beter lezen.
maandag 16 maart 2009 om 12:14
quote:Supersmollie1 schreef op 16 maart 2009 @ 12:05:
[...]
Incidenteel? 30 kinderen, 30 verjaardagen, 30 schoolweken = elke week wel iets te tracteren. En dan hebben we het nog niet over alle andere 1000 redenen die er te verzinnen zijn om iets te trakteren.
Dan kan 1 keer in de week tracteren toch nog minder kwaad als concequent iets te snoepen in de broodtrommel (en dan waarschijnlijk 's middags uit school en 's avonds voor de tv ook).
Enne ik kan van mijn school niet herinneren dat er voor andere dingen dan verjaardagen getracteerd werd. Is dat nu zo anders?
[...]
Incidenteel? 30 kinderen, 30 verjaardagen, 30 schoolweken = elke week wel iets te tracteren. En dan hebben we het nog niet over alle andere 1000 redenen die er te verzinnen zijn om iets te trakteren.
Dan kan 1 keer in de week tracteren toch nog minder kwaad als concequent iets te snoepen in de broodtrommel (en dan waarschijnlijk 's middags uit school en 's avonds voor de tv ook).
Enne ik kan van mijn school niet herinneren dat er voor andere dingen dan verjaardagen getracteerd werd. Is dat nu zo anders?
maandag 16 maart 2009 om 12:15
quote:Supersmollie1 schreef op 16 maart 2009 @ 12:04:
[...]
Dit is tricky, hoor. Met een BMI t/m 30 nemen we je wel aan, maar boven de 30 niet meer? Dat kan niet volgens het gelijkheidsbeginsel.Heb je gelijk in natuurlijk. Ik zat meer te denken in termen van zo moddervet dat je gewoon niet in staat bent je werk normaal uit te voeren. Maar in principe heb ik zeker geen bezwaar tegen iemand met overgewicht in het onderwijs.
[...]
Dit is tricky, hoor. Met een BMI t/m 30 nemen we je wel aan, maar boven de 30 niet meer? Dat kan niet volgens het gelijkheidsbeginsel.Heb je gelijk in natuurlijk. Ik zat meer te denken in termen van zo moddervet dat je gewoon niet in staat bent je werk normaal uit te voeren. Maar in principe heb ik zeker geen bezwaar tegen iemand met overgewicht in het onderwijs.
maandag 16 maart 2009 om 12:15
quote:yasmijn schreef op 16 maart 2009 @ 12:12:
Ik vind het werkelijk van alle ratten besnuffeld.
Wat een bemoeizucht.
Wij zijn van de oude stempel , denk ik .
Ik heb ook het idee dat moeders van nu veel onzekerder zijn , zich ook meer laten ' welgevallen " door wat mensen-die-er-voor-geleerd-hebben vanaf weten .
Yasmijn , hoe hoog was jij gaan springen als jouw zoon zijn koek was afgepakt door de juf ?
Ik vind het werkelijk van alle ratten besnuffeld.
Wat een bemoeizucht.
Wij zijn van de oude stempel , denk ik .
Ik heb ook het idee dat moeders van nu veel onzekerder zijn , zich ook meer laten ' welgevallen " door wat mensen-die-er-voor-geleerd-hebben vanaf weten .
Yasmijn , hoe hoog was jij gaan springen als jouw zoon zijn koek was afgepakt door de juf ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 16 maart 2009 om 12:21
Ik volg de discussie rondom het voorkomen dat kinderen overgewicht krijgen altijd met interesse (hier en in het algemeen).
Ik heb drie kinderen, waarvan de oudste volgens de schoolarts ondergewicht heeft (wat niet direct zorgwekkend is omdat hij een zeer tengere bouw heeft), de jongste is exact gemiddeld, maar de middelste valt in de 'risicogroep'. Alledrie eten verhoudingsgewijs ongeveer hetzelfde en spelen veel buiten.
Wit brood vinden ze alledrie vies en naar school krijgen ze 2 bruine boterhammen met een plakje ham of kipfilet mee en een pakje chocolademelk, magere drinkyoghurt of halfvolle melk. Op hun school wordt wel advies gegeven rondom wat je je kind meegeeft, maar broodtrommels worden niet gecontroleerd.
Kinderen die chips of snoep meekrijgen als 10-uurtje, moeten dit inleveren bij de juf en krijgen dan een volkorenbiscuit. Zo ook met cola e.d., dat moet geruild worden tegen een beker thee of water en de cola gaat mee retour naar huis. Zoals ik begrijp van mijn kinderen, komt dat soms wel 1 of 2 keer voor bij nieuwe kinderen en dan is het wel duidelijk en werken de ouders mee.
Vanwege het gewicht van de middelste ben ik regelmatig (vanaf cb en schoolarts) doorverwezen naar diëtist, wat ik tot nu toe geweigerd heb, en regelmatig teruggeroepen voor extra tussentijdse controles. Toen ik aan de arts laatst vroeg hoeveel overgewicht mijn middelste nu écht heeft, antwoordde ze: 2 tot 3 kilo. Middelste is zich ondertussen zeer bewust van zijn gewicht en eetpatroon en vraagt zich bij vrijwel alles wat hij krijgt af of het wel gezond is en of hij er niet dik van wordt.
Dan denk ik wel eens dat al die aandacht die aan het voorkomen van overgewicht gegeven wordt in sómmige gevallen wel eens overdreven wordt. Of ligt dat nou aan mij?
Ik heb drie kinderen, waarvan de oudste volgens de schoolarts ondergewicht heeft (wat niet direct zorgwekkend is omdat hij een zeer tengere bouw heeft), de jongste is exact gemiddeld, maar de middelste valt in de 'risicogroep'. Alledrie eten verhoudingsgewijs ongeveer hetzelfde en spelen veel buiten.
Wit brood vinden ze alledrie vies en naar school krijgen ze 2 bruine boterhammen met een plakje ham of kipfilet mee en een pakje chocolademelk, magere drinkyoghurt of halfvolle melk. Op hun school wordt wel advies gegeven rondom wat je je kind meegeeft, maar broodtrommels worden niet gecontroleerd.
Kinderen die chips of snoep meekrijgen als 10-uurtje, moeten dit inleveren bij de juf en krijgen dan een volkorenbiscuit. Zo ook met cola e.d., dat moet geruild worden tegen een beker thee of water en de cola gaat mee retour naar huis. Zoals ik begrijp van mijn kinderen, komt dat soms wel 1 of 2 keer voor bij nieuwe kinderen en dan is het wel duidelijk en werken de ouders mee.
Vanwege het gewicht van de middelste ben ik regelmatig (vanaf cb en schoolarts) doorverwezen naar diëtist, wat ik tot nu toe geweigerd heb, en regelmatig teruggeroepen voor extra tussentijdse controles. Toen ik aan de arts laatst vroeg hoeveel overgewicht mijn middelste nu écht heeft, antwoordde ze: 2 tot 3 kilo. Middelste is zich ondertussen zeer bewust van zijn gewicht en eetpatroon en vraagt zich bij vrijwel alles wat hij krijgt af of het wel gezond is en of hij er niet dik van wordt.
Dan denk ik wel eens dat al die aandacht die aan het voorkomen van overgewicht gegeven wordt in sómmige gevallen wel eens overdreven wordt. Of ligt dat nou aan mij?
maandag 16 maart 2009 om 12:23
Ik heb dat onderzoek even opgezocht....
Het artikel in the British Medical Journal verwijst zelf weer naar drei ander onderzoeken.
De erste zegt dit (samentvatting):
This study tested the hypothesis that commonly reported negative effects of sugar on children's behavior may be due to parental expectancies. A challenge study design was employed, in which thirty-five 5- to 7-year-old boys reported by their mothers to be behaviorally ''sugar sensitive,'' and their mothers, were randomly assigned to experimental and control groups. In the experimental group, mothers were told their children had received a large dose of sugar, whereas in the control condition mothers were told their sons received a placebo; all children actually received the placebo (aspartame). Mothers and sons were videotaped while interacting together and each mother was then questioned about the interaction. Mothers in the sugar expectancy condition rated their children as significantly more hyperactive. Behavioral observations revealed these mothers exercised more control by maintaining physical closeness, as well as showing trends to criticize, look at, and talk to their sons more than did control mothers. For several variables, the expectancy effect was stronger for cognitively rigid mothers.
Het artikel in the British Medical Journal verwijst zelf weer naar drei ander onderzoeken.
De erste zegt dit (samentvatting):
This study tested the hypothesis that commonly reported negative effects of sugar on children's behavior may be due to parental expectancies. A challenge study design was employed, in which thirty-five 5- to 7-year-old boys reported by their mothers to be behaviorally ''sugar sensitive,'' and their mothers, were randomly assigned to experimental and control groups. In the experimental group, mothers were told their children had received a large dose of sugar, whereas in the control condition mothers were told their sons received a placebo; all children actually received the placebo (aspartame). Mothers and sons were videotaped while interacting together and each mother was then questioned about the interaction. Mothers in the sugar expectancy condition rated their children as significantly more hyperactive. Behavioral observations revealed these mothers exercised more control by maintaining physical closeness, as well as showing trends to criticize, look at, and talk to their sons more than did control mothers. For several variables, the expectancy effect was stronger for cognitively rigid mothers.
maandag 16 maart 2009 om 12:24
de tweede zegt het volgende:
Adverse behavioral responses to ingestion of any kind of candy have been reported repeatedly in the lay press. Parents and teachers alike attribute excessive motor activity and other disruptive behaviors to candy consumption. However, anecdotal observations of this kind need to be tested scientifically before conclusions can be drawn, and criteria for interpreting diet behavior studies must be rigorous. Ingredients in nonchocolate candy (sugar, artificial food colors), components in chocolate candy (sugar, artificial food colors in coatings, caffeine), and chocolate itself have been investigated for any adverse effects on behavior. Feingold theorized that food additives (artificial colors and flavors) and natural salicylates caused hyperactivity in children and elimination of these components would result in dramatic improvement in behavior. Numerous double-blind studies of the Feingold hypothesis have led to the rejection of the idea that this elimination diet has any benefit beyond the normal placebo effect. Although sugar is widely believed by the public to cause hyperactive behavior, this has not been scientifically substantiated. Twelve double-blind, placebo-controlled studies of sugar challenges failed to provide any evidence that sugar ingestion leads to untoward behavior in children with Attention-Deficit Hyperactivity Disorder or in normal children. Likewise, none of the studies testing candy or chocolate found any negative effect of these foods on behavior. For children with behavioral problems, diet-oriented treatment does not appear to be appropriate. Rather, clinicians treating these children recommend a multidisciplinary approach. The goal of diet treatment is to ensure a balanced diet with adequate energy and nutrients for optimal growth.
Adverse behavioral responses to ingestion of any kind of candy have been reported repeatedly in the lay press. Parents and teachers alike attribute excessive motor activity and other disruptive behaviors to candy consumption. However, anecdotal observations of this kind need to be tested scientifically before conclusions can be drawn, and criteria for interpreting diet behavior studies must be rigorous. Ingredients in nonchocolate candy (sugar, artificial food colors), components in chocolate candy (sugar, artificial food colors in coatings, caffeine), and chocolate itself have been investigated for any adverse effects on behavior. Feingold theorized that food additives (artificial colors and flavors) and natural salicylates caused hyperactivity in children and elimination of these components would result in dramatic improvement in behavior. Numerous double-blind studies of the Feingold hypothesis have led to the rejection of the idea that this elimination diet has any benefit beyond the normal placebo effect. Although sugar is widely believed by the public to cause hyperactive behavior, this has not been scientifically substantiated. Twelve double-blind, placebo-controlled studies of sugar challenges failed to provide any evidence that sugar ingestion leads to untoward behavior in children with Attention-Deficit Hyperactivity Disorder or in normal children. Likewise, none of the studies testing candy or chocolate found any negative effect of these foods on behavior. For children with behavioral problems, diet-oriented treatment does not appear to be appropriate. Rather, clinicians treating these children recommend a multidisciplinary approach. The goal of diet treatment is to ensure a balanced diet with adequate energy and nutrients for optimal growth.
maandag 16 maart 2009 om 12:25
maandag 16 maart 2009 om 12:25
maandag 16 maart 2009 om 12:25
quote:blijfgewoonbianca schreef op 16 maart 2009 @ 12:15:
[...]
Wij zijn van de oude stempel , denk ik .
Ik heb ook het idee dat moeders van nu veel onzekerder zijn , zich ook meer laten ' welgevallen " door wat mensen-die-er-voor-geleerd-hebben vanaf weten .
Yasmijn , hoe hoog was jij gaan springen als jouw zoon zijn koek was afgepakt door de juf ? volgens mij is het eerder andersom, vroeger gebeurde wat de meester zei, nu kan de meester een knal voor zijn kop krijgen van en vader als hij zijn zoontje een onvoldoende heeft gegeven.
[...]
Wij zijn van de oude stempel , denk ik .
Ik heb ook het idee dat moeders van nu veel onzekerder zijn , zich ook meer laten ' welgevallen " door wat mensen-die-er-voor-geleerd-hebben vanaf weten .
Yasmijn , hoe hoog was jij gaan springen als jouw zoon zijn koek was afgepakt door de juf ? volgens mij is het eerder andersom, vroeger gebeurde wat de meester zei, nu kan de meester een knal voor zijn kop krijgen van en vader als hij zijn zoontje een onvoldoende heeft gegeven.
maandag 16 maart 2009 om 12:25
quote:Lemmy schreef op 16 maart 2009 @ 12:21:
Ik volg de discussie rondom het voorkomen dat kinderen overgewicht krijgen altijd met interesse (hier en in het algemeen).
Ik heb drie kinderen, waarvan de oudste volgens de schoolarts ondergewicht heeft (wat niet direct zorgwekkend is omdat hij een zeer tengere bouw heeft), de jongste is exact gemiddeld, maar de middelste valt in de 'risicogroep'. Alledrie eten verhoudingsgewijs ongeveer hetzelfde en spelen veel buiten.
Wit brood vinden ze alledrie vies en naar school krijgen ze 2 bruine boterhammen met een plakje ham of kipfilet mee en een pakje chocolademelk, magere drinkyoghurt of halfvolle melk. Op hun school wordt wel advies gegeven rondom wat je je kind meegeeft, maar broodtrommels worden niet gecontroleerd.
Kinderen die chips of snoep meekrijgen als 10-uurtje, moeten dit inleveren bij de juf en krijgen dan een volkorenbiscuit. Zo ook met cola e.d., dat moet geruild worden tegen een beker thee of water en de cola gaat mee retour naar huis. Zoals ik begrijp van mijn kinderen, komt dat soms wel 1 of 2 keer voor bij nieuwe kinderen en dan is het wel duidelijk en werken de ouders mee.
Vanwege het gewicht van de middelste ben ik regelmatig (vanaf cb en schoolarts) doorverwezen naar diëtist, wat ik tot nu toe geweigerd heb, en regelmatig teruggeroepen voor extra tussentijdse controles. Toen ik aan de arts laatst vroeg hoeveel overgewicht mijn middelste nu écht heeft, antwoordde ze: 2 tot 3 kilo. Middelste is zich ondertussen zeer bewust van zijn gewicht en eetpatroon en vraagt zich bij vrijwel alles wat hij krijgt af of het wel gezond is en of hij er niet dik van wordt.
Dan denk ik wel eens dat al die aandacht die aan het voorkomen van overgewicht gegeven wordt in sómmige gevallen wel eens overdreven wordt. Of ligt dat nou aan mij?
Lemmy, waarom wil je niet naar een dietist? Die kan je adviezen geven waarmee je je zoon zou kunnen helpen.
Je ziet nu zelf dat alle kinderen verschillend zijn en dat je hetzelfde eetpatroon kan hebben, maar de een wordt er dik van en de ander niet. Waarom degene die wel dik is niet helpen om minder dik te worden?
Ik volg de discussie rondom het voorkomen dat kinderen overgewicht krijgen altijd met interesse (hier en in het algemeen).
Ik heb drie kinderen, waarvan de oudste volgens de schoolarts ondergewicht heeft (wat niet direct zorgwekkend is omdat hij een zeer tengere bouw heeft), de jongste is exact gemiddeld, maar de middelste valt in de 'risicogroep'. Alledrie eten verhoudingsgewijs ongeveer hetzelfde en spelen veel buiten.
Wit brood vinden ze alledrie vies en naar school krijgen ze 2 bruine boterhammen met een plakje ham of kipfilet mee en een pakje chocolademelk, magere drinkyoghurt of halfvolle melk. Op hun school wordt wel advies gegeven rondom wat je je kind meegeeft, maar broodtrommels worden niet gecontroleerd.
Kinderen die chips of snoep meekrijgen als 10-uurtje, moeten dit inleveren bij de juf en krijgen dan een volkorenbiscuit. Zo ook met cola e.d., dat moet geruild worden tegen een beker thee of water en de cola gaat mee retour naar huis. Zoals ik begrijp van mijn kinderen, komt dat soms wel 1 of 2 keer voor bij nieuwe kinderen en dan is het wel duidelijk en werken de ouders mee.
Vanwege het gewicht van de middelste ben ik regelmatig (vanaf cb en schoolarts) doorverwezen naar diëtist, wat ik tot nu toe geweigerd heb, en regelmatig teruggeroepen voor extra tussentijdse controles. Toen ik aan de arts laatst vroeg hoeveel overgewicht mijn middelste nu écht heeft, antwoordde ze: 2 tot 3 kilo. Middelste is zich ondertussen zeer bewust van zijn gewicht en eetpatroon en vraagt zich bij vrijwel alles wat hij krijgt af of het wel gezond is en of hij er niet dik van wordt.
Dan denk ik wel eens dat al die aandacht die aan het voorkomen van overgewicht gegeven wordt in sómmige gevallen wel eens overdreven wordt. Of ligt dat nou aan mij?
Lemmy, waarom wil je niet naar een dietist? Die kan je adviezen geven waarmee je je zoon zou kunnen helpen.
Je ziet nu zelf dat alle kinderen verschillend zijn en dat je hetzelfde eetpatroon kan hebben, maar de een wordt er dik van en de ander niet. Waarom degene die wel dik is niet helpen om minder dik te worden?
