Actueel
alle pijlers
Sexueel misbruik: Eindrapport commissie Samson
zondag 7 oktober 2012 om 11:28
Op maandag 8 oktober presenteert de commissie-Samson haar eindrapport. Met de presentatie en publicatie van het eindrapport wordt het onafhankelijk onderzoek van de commissie-Samson, naar seksueel misbruik van minderjarigen die onder verantwoordelijkheid van de overheid in instellingen of pleeggezinnen zijn geplaatst, afgesloten.
De titel van het rapport is: 'Omringd door zorg, toch niet veilig'.
De titel van het rapport is: 'Omringd door zorg, toch niet veilig'.
maandag 8 oktober 2012 om 19:38
Overal waar misstanden voorkomen blijven het mensen die aangepakt moeten worden voor de wet.
Altijd en overal.
Bij de katholieke vindt men het waarschijnlijk schrijnender dat deze mensen juist verkondigen dat je goed en zuiver en puur moet zijn met de maagd Maria en seksuele geheelonthouding door priesters als voorbeeld waarbij homoseksualiteit ten strengste wordt afgekeurd. Een instituut waarbij ook nog eens de politie buiten de afhandeling wordt gehouden.
Men vindt dat waarschijnlijk moeilijker te veronderstellen dan een "gewone" instelling in dienst van de overheid.
Maar evenwel is het gigantisch níet te verantwoorden dat juist in instellingen en pleeggezinnen waar kinderen worden opgevangen omdat ze het thuis slecht hebben niet op alle mogelijke manieren wordt geprobeerd die kinderen een veiliger thuishaven te geven maar ze opnieuw in een positie komen te zitten waarbij geen onttrekking uit de vroegere levensproblematiek mogelijk is.
Elk probleem heeft zijn eigen achtergrond. In de katholieke kerk werd het weggeveegd onder het mom van dat doen de geestelijken niet want die zijn per definitie goed.
Bij jeugdinstellingen hoop je dat daar mensen werken vanuit een morele overweging om die kinderen juist te helpen, de vraag is of daar niet ook veel mensen bij zitten die zelf een verkeerde achtergrond hebben gehad en daardoor niet altijd weten hoe je kinderen het beste kan begeleiden emotioneel gezien want theorie blijft theorie, het toch niet aan kunnen, te weinig tijd hebben en krijgen, niet willen zien of weten, wellicht een angstcultuur is voor meerderen of dat gelegenheid en uitdaging uiteindelijk de knoop doorhakt.
Je kan ze vergelijken, afwegingen maken, maar punt blijft natuurlijk dat bij elk kind er zo veel mogelijk aan gedaan wordt dat men veilig is.
Ik vind het allemaal erg. Wellicht ligt het aan het feit dat jeugdzorg vaak lijkt te beseffen dat de wereld nu éénmaal niet goed in elkaar zit en menselijk is maar dat daar té veel wordt getolereerd wat eigenlijk toch gestuurd, begeleid en aangepakt had moeten worden. En wat ik dus vind van jeugdzorg e.d. is dat ze veel slechte dingen gaan zien als normaal en pas bij zeer ernstige dingen zich op het hoofd gaan krabben. Misschien beroepsdeformatie. En dat bij de katholieke kerk de wereld gepredikt werd als slecht door de geestelijken en dat mensen hun toevlucht juist moeten zoeken in het geloof en de geestelijken maar ondertussen zij zelf juist het ergste deden waar ze andere mensen voor waarschuwden.
Maar mensen blijven overal mensen. En zijn overal tot slechte dingen in staat. Een ieder die dat doet dient afgestraft te worden. De vraag is wellicht als iemand een bepaalde functie heeft waarin de gemeenschap wordt toegesproken of je dat dan zwaarder moet straffen?
De straffen en voorkoming van opnieuw in zelfde beroep of hobby met kinderen terecht komen lijken in ieder geval sowieso altijd te licht, je weet zelden natuurlijk de precieze details van zaken, maar dat is mijns inziens ook een aandachtspunt. Wat is reëel, wat is de kans op recidive, en aangiftes worden zelfs al nauwelijks opgenomen bij politie en anders heb je ook nog melding maar daar wordt volgens mij ook te weinig mee gedaan?
Altijd en overal.
Bij de katholieke vindt men het waarschijnlijk schrijnender dat deze mensen juist verkondigen dat je goed en zuiver en puur moet zijn met de maagd Maria en seksuele geheelonthouding door priesters als voorbeeld waarbij homoseksualiteit ten strengste wordt afgekeurd. Een instituut waarbij ook nog eens de politie buiten de afhandeling wordt gehouden.
Men vindt dat waarschijnlijk moeilijker te veronderstellen dan een "gewone" instelling in dienst van de overheid.
Maar evenwel is het gigantisch níet te verantwoorden dat juist in instellingen en pleeggezinnen waar kinderen worden opgevangen omdat ze het thuis slecht hebben niet op alle mogelijke manieren wordt geprobeerd die kinderen een veiliger thuishaven te geven maar ze opnieuw in een positie komen te zitten waarbij geen onttrekking uit de vroegere levensproblematiek mogelijk is.
Elk probleem heeft zijn eigen achtergrond. In de katholieke kerk werd het weggeveegd onder het mom van dat doen de geestelijken niet want die zijn per definitie goed.
Bij jeugdinstellingen hoop je dat daar mensen werken vanuit een morele overweging om die kinderen juist te helpen, de vraag is of daar niet ook veel mensen bij zitten die zelf een verkeerde achtergrond hebben gehad en daardoor niet altijd weten hoe je kinderen het beste kan begeleiden emotioneel gezien want theorie blijft theorie, het toch niet aan kunnen, te weinig tijd hebben en krijgen, niet willen zien of weten, wellicht een angstcultuur is voor meerderen of dat gelegenheid en uitdaging uiteindelijk de knoop doorhakt.
Je kan ze vergelijken, afwegingen maken, maar punt blijft natuurlijk dat bij elk kind er zo veel mogelijk aan gedaan wordt dat men veilig is.
Ik vind het allemaal erg. Wellicht ligt het aan het feit dat jeugdzorg vaak lijkt te beseffen dat de wereld nu éénmaal niet goed in elkaar zit en menselijk is maar dat daar té veel wordt getolereerd wat eigenlijk toch gestuurd, begeleid en aangepakt had moeten worden. En wat ik dus vind van jeugdzorg e.d. is dat ze veel slechte dingen gaan zien als normaal en pas bij zeer ernstige dingen zich op het hoofd gaan krabben. Misschien beroepsdeformatie. En dat bij de katholieke kerk de wereld gepredikt werd als slecht door de geestelijken en dat mensen hun toevlucht juist moeten zoeken in het geloof en de geestelijken maar ondertussen zij zelf juist het ergste deden waar ze andere mensen voor waarschuwden.
Maar mensen blijven overal mensen. En zijn overal tot slechte dingen in staat. Een ieder die dat doet dient afgestraft te worden. De vraag is wellicht als iemand een bepaalde functie heeft waarin de gemeenschap wordt toegesproken of je dat dan zwaarder moet straffen?
De straffen en voorkoming van opnieuw in zelfde beroep of hobby met kinderen terecht komen lijken in ieder geval sowieso altijd te licht, je weet zelden natuurlijk de precieze details van zaken, maar dat is mijns inziens ook een aandachtspunt. Wat is reëel, wat is de kans op recidive, en aangiftes worden zelfs al nauwelijks opgenomen bij politie en anders heb je ook nog melding maar daar wordt volgens mij ook te weinig mee gedaan?
dinsdag 9 oktober 2012 om 09:43
Ik vind het schrijnend dat deze kinderen, inmiddels volwassen geworden, ¤ 200,- eigen bijdrage moeten betalen voor psychische hulp.
Gelukkig wordt de regel afgeschaft maar het feit dat deze maatregel door de overheid werd opgelegd, vind ik onbegrijpelijk. In dit kader vind ik het ook passend dat er geen excuses gemaakt wordt. Gelukkig wel door de mevrouw van Jeugdzorg.
Gelukkig wordt de regel afgeschaft maar het feit dat deze maatregel door de overheid werd opgelegd, vind ik onbegrijpelijk. In dit kader vind ik het ook passend dat er geen excuses gemaakt wordt. Gelukkig wel door de mevrouw van Jeugdzorg.
donderdag 11 oktober 2012 om 02:53
Voor degenen die in het onderwerp geïnteresseerd zijn en/of daar daadwerkelijk hun eigen mening, vragen of ervaringen over kwijt willen, zie ook het viva blog:
http://www.viva.nl/2012/1 ... uik-samson-nieuwsfeeblog/
http://www.viva.nl/2012/1 ... uik-samson-nieuwsfeeblog/
vrijdag 12 oktober 2012 om 17:27
Bij Jeugdzorg waren het merendeels de pupillen zelf die onderling sexueel misbruik pleegden. Dat is al erg genoeg, maar bij de R.K. kerk waren het vooral de priesters en geestelijken die hun handen niet thuis konden houden. Mensen van wie je morele leiding zou mogen verwachten. Die hadden het "laat de kinderen tot mij komen" nogal vrij geinterpreteerd zeg maar.
Om de een of andere reden vind ik dat toch nog een graadje erger.
En ik heb nog niet veel geestelijken door het stof zien gaan, eerlijk gezegd. De daders zwijgen als het graf, de hand-boven-het-hoofd-houders prevelen obligate excuses en wagen het zelfs om te zeggen: "wir haben es nicht gewusst".
Om de een of andere reden vind ik dat toch nog een graadje erger.
En ik heb nog niet veel geestelijken door het stof zien gaan, eerlijk gezegd. De daders zwijgen als het graf, de hand-boven-het-hoofd-houders prevelen obligate excuses en wagen het zelfs om te zeggen: "wir haben es nicht gewusst".
Polygamie = intensieve vrouwhouderij
vrijdag 12 oktober 2012 om 19:01
vrijdag 12 oktober 2012 om 19:14
In tehuizen was de dader van sexueel misbruik meestal een pupil, volgens het rapport van de commissie Samson.
In gastgezinnen was de dader veelal de pleegvader of een ander mannelijk gezinslid (lees: pleegbroer dus minderjarige)
(bron: NRC Next van 6 oktober 2012).
Kortom: ik rust mijn koffer.
Je bent overigens opvallend fanatiek in het verdedigen van dat archaïsche R.K. pedo instituut en hun wandaden. Heb je soms aandelen in die club ?
In gastgezinnen was de dader veelal de pleegvader of een ander mannelijk gezinslid (lees: pleegbroer dus minderjarige)
(bron: NRC Next van 6 oktober 2012).
Kortom: ik rust mijn koffer.
Je bent overigens opvallend fanatiek in het verdedigen van dat archaïsche R.K. pedo instituut en hun wandaden. Heb je soms aandelen in die club ?
Polygamie = intensieve vrouwhouderij
