Actueel
alle pijlers
Sprookjes
zondag 17 juli 2011 om 10:41
Sinds het sprookje van de 'Weapons of Mass Destruction' Bush de armslag gaf die hij nodig had om Irak binnen te vallen, wemelt het in de media van van de hele en halve leugens, en weglatingen, die een bijna surrealistisch beeld schetsen van wat er gaande is in de wereld.
Het WMD-verhaal was niet het eerste sprookje. Maar sindsdien lijkt er geen eind aan te komen. Het 'spinnen' van het nieuws heeft dermate groteske vormen aangenomen, dat je beter geen krant meer kunt lezen, en beter geen nieuwsuitzendingen meer kunt kijken, tenzij je verslaafd bent aan schijnzekerheden.
In een TO een overzicht geven van alle leugens die er over ons worden uitgestort, is ondoenlijk. En ook het schetsen van de bedoelingen van degenen die het nieuws 'spinnen', is meer iets voor een boek.
Hoe wapen jij je tegen sprookjes? Of vind je het wel prettig dat je niet 'alles' weet?
Het WMD-verhaal was niet het eerste sprookje. Maar sindsdien lijkt er geen eind aan te komen. Het 'spinnen' van het nieuws heeft dermate groteske vormen aangenomen, dat je beter geen krant meer kunt lezen, en beter geen nieuwsuitzendingen meer kunt kijken, tenzij je verslaafd bent aan schijnzekerheden.
In een TO een overzicht geven van alle leugens die er over ons worden uitgestort, is ondoenlijk. En ook het schetsen van de bedoelingen van degenen die het nieuws 'spinnen', is meer iets voor een boek.
Hoe wapen jij je tegen sprookjes? Of vind je het wel prettig dat je niet 'alles' weet?
zondag 17 juli 2011 om 21:15
quote:Frankie33 schreef op 17 juli 2011 @ 20:50:
Over de vraag of het dialectische uitgangspunt als door mij genoemd (machiavellisme vs altruisme) een mens ooit zal kunnen verheffen, mag je met de heer Hegel in debat gaan.
Afgezien daarvan: ik streef ook niet naar verheffing, Jaap. Ik streef naar deelname; dat heb ik lang genoeg moeten ontberen. Ik ben graag mens onder de mensen en verkies - in vrijheid - een beperktere vrijheid in gemeenschap, boven ultieme vrijheid in transcendentie.
Dat 'transcendentie' is een misvatting. Maar het is een beetje als met muziek, zal ik maar zeggen. Op het moment dat je 'gehoor' de valse noot in een orkest registreert, betekent dat niet dat je niet meer van 'hardcore' kunt genieten. Maar het zal nooit meer hetzelfde zijn als toen 'hardcore' alles voor je was, omdat je vrienden alle optredens afliepen.
Vrijheid is een avontuur. En wie het niet aandurft, moet er niet aan beginnen. Vandaar dat ik op dit forum ook regelmatig een lans heb gebroken voor mensen die de veiligheid van hun religie, of ideologie, voor geen goud kwijt willen.
Dan nog is dat geen reden om je volledig te laten manipuleren door mensen die jou, of je kinderen, zien als kanonnenvoer.
Over de vraag of het dialectische uitgangspunt als door mij genoemd (machiavellisme vs altruisme) een mens ooit zal kunnen verheffen, mag je met de heer Hegel in debat gaan.
Afgezien daarvan: ik streef ook niet naar verheffing, Jaap. Ik streef naar deelname; dat heb ik lang genoeg moeten ontberen. Ik ben graag mens onder de mensen en verkies - in vrijheid - een beperktere vrijheid in gemeenschap, boven ultieme vrijheid in transcendentie.
Dat 'transcendentie' is een misvatting. Maar het is een beetje als met muziek, zal ik maar zeggen. Op het moment dat je 'gehoor' de valse noot in een orkest registreert, betekent dat niet dat je niet meer van 'hardcore' kunt genieten. Maar het zal nooit meer hetzelfde zijn als toen 'hardcore' alles voor je was, omdat je vrienden alle optredens afliepen.
Vrijheid is een avontuur. En wie het niet aandurft, moet er niet aan beginnen. Vandaar dat ik op dit forum ook regelmatig een lans heb gebroken voor mensen die de veiligheid van hun religie, of ideologie, voor geen goud kwijt willen.
Dan nog is dat geen reden om je volledig te laten manipuleren door mensen die jou, of je kinderen, zien als kanonnenvoer.
zondag 17 juli 2011 om 21:34
quote:Frankie33 schreef op 17 juli 2011 @ 20:09:
[...]
Ja ja.
Hoe dom denk je eigenlijk dat ik ben?
Blijkbaar denk jij dat ik denk dat jij dom bent. Maar dat zijn jouw eigen gedachten en daar ben je zelf voor verantwoordelijk.
(veel voorkomend fenomeen bij vrouwen: ze denken dat ze de gedachten van een man kunnen lezen. Leidt tot veel misverstanden )
[...]
Ja ja.
Hoe dom denk je eigenlijk dat ik ben?
Blijkbaar denk jij dat ik denk dat jij dom bent. Maar dat zijn jouw eigen gedachten en daar ben je zelf voor verantwoordelijk.
(veel voorkomend fenomeen bij vrouwen: ze denken dat ze de gedachten van een man kunnen lezen. Leidt tot veel misverstanden )
Polygamie = intensieve vrouwhouderij
zondag 17 juli 2011 om 22:04
zondag 17 juli 2011 om 22:17
[quote]Frankie33 schreef op 17 juli 2011 @ 22:04:
Sorry Jaap, ik volg je niet (..) [/qoute]
Daar was ik al bang voor. Dit soort discussies verheffen naar een meer filosofische benadering, is geen goed idee, als regel. Het is op zich geen gemis dat dat niet lukt. De slotzin van mijn vorige bijdrage kan ons verder helpen.
Ook voor mensen die geen afstand willen doen van hun veiligheid in een rol die ze kennen, en waar ze vertrouwd mee zijn, hebben geen behoefte aan het brengen van offers ter meerdere eer, en glorie, van mensen die hen zien als pariahs, of slaven. Je partiële aanpassing, door je te richten op Machiavelli, maakt niet dat je vrijer bent dan degenen die je te slim af bent. Integendeel!
Sorry Jaap, ik volg je niet (..) [/qoute]
Daar was ik al bang voor. Dit soort discussies verheffen naar een meer filosofische benadering, is geen goed idee, als regel. Het is op zich geen gemis dat dat niet lukt. De slotzin van mijn vorige bijdrage kan ons verder helpen.
Ook voor mensen die geen afstand willen doen van hun veiligheid in een rol die ze kennen, en waar ze vertrouwd mee zijn, hebben geen behoefte aan het brengen van offers ter meerdere eer, en glorie, van mensen die hen zien als pariahs, of slaven. Je partiële aanpassing, door je te richten op Machiavelli, maakt niet dat je vrijer bent dan degenen die je te slim af bent. Integendeel!
zondag 17 juli 2011 om 22:28
Kijk DS, ik vind je best 'n aardige man zo online, dat mag je rustig weten. Maar als je krom gaat lopen lullen krijg ook jij gewoon van leer, zo lang totdat ik alle valse retoriek gelokaliseerd en gladgetrokken heb. Ik hou van mensen, maar nog veel meer van integriteit.
@ Jaap
Ik heb geen behoefte om de mate van mijn persoonlijke vrijheid hier te bediscussieren terwijl ik heb aangegeven dat deze op een optimum zit binnen de door mij verkozen grenzen.
Ook deel ik je stelling niet dat discussies als deze waarschijnlijk wel in de soep zullen draaien zodra deze naar een meer filosofisch plan getild worden. Die stelling getuigt van dedain voor het wijsgerig niveau van je medeforummers (ik neem althans niet aan dat een dergelijke gedecideerde stelling komt uit het toetsenbord van iemand die zichzelf tot de filosofische nitwits rekent en derhalve de filosofie schuwt).
Ik hou het daarom voor gezien.
@ Jaap
Ik heb geen behoefte om de mate van mijn persoonlijke vrijheid hier te bediscussieren terwijl ik heb aangegeven dat deze op een optimum zit binnen de door mij verkozen grenzen.
Ook deel ik je stelling niet dat discussies als deze waarschijnlijk wel in de soep zullen draaien zodra deze naar een meer filosofisch plan getild worden. Die stelling getuigt van dedain voor het wijsgerig niveau van je medeforummers (ik neem althans niet aan dat een dergelijke gedecideerde stelling komt uit het toetsenbord van iemand die zichzelf tot de filosofische nitwits rekent en derhalve de filosofie schuwt).
Ik hou het daarom voor gezien.
maandag 18 juli 2011 om 09:32
quote:Jaschenca schreef op 18 juli 2011 @ 00:13:
Wanneer weet ik dat het een "sprookje/leugen" is?
Dat is niet altijd op voorhand duidelijk. En er zijn gradaties. Het sprookje begint meestal met een feitelijke gebeurtenis. Die kan uitgelokt zijn ('False Flag'), of net zo goed een verrassing zijn voor de belanghebbende. Bij de moord op Karzai zou ik niet weten waar ik beginnen moet om te achterhalen hoe je die moet duiden. De man is dood. En degene die hem om het leven bracht ook. Beiden werkten voor de CIA. En Karzai was daarnaast drugsbaron en invloedrijk politicus in Kandahar. Meer weten we eigenlijk niet. Maar het is genoeg om de wenkbrauwen te fronsen bij het nieuws dat hij is omgebracht door de Taliban. Want als die CIA-man, wiens broers in een CIA-eliteteam vechten tegen wat doorgaans wordt aangeduid met 'Taliban', tevens een Taliban-terrorist was, dan wordt het tijd de stekker eruit te trekken, daar in Afghanistan.
Soms valt berichtgeving op een andere manier door de mand. Zoals die keer dat de Telegraaf een verslaggeefster stuurde naar een lampionnen-optocht in Den Haag. Om een 'Marokkanen-rel' te forceren. En er gebeurt niks. Maar ze komt terug met een 'sfeerverhaal', waarin een Marokkaanse jongen KEEK alsof hij een hond wilde schoppen. Voor bepaalde lezers is dat niet lachwekkend, maar huiveringwekkend. En sommige media grossieren daarin. Vergelijk ook dat bericht dat hier ineens opdook, eveneens Telegraaf, waarin iemand met een allochtone naam strafvermindering had gekregen. Zijn niet bij naam genoemde maat had strafvermeerdering gekregen. Maar het sprookje is de suggestie van slappe rechters, en allochtonen die ervan profiteren.
Ik lees berichten altijd met mijn 'feiten-bril' op. Wat is, in een bericht, vrijwel zeker 'waar'? En wat is 'kleuring'? Het nieuws wordt dan tamelijk saai. En dat is een weelde. Dan zijn er op '9/11', op '7/7', en in Madrid aanslagen geweest. Waarbij duizenden mensen zijn omgekomen. Punt.
Voor het vinden van de daders is tijd nodig.
Wanneer weet ik dat het een "sprookje/leugen" is?
Dat is niet altijd op voorhand duidelijk. En er zijn gradaties. Het sprookje begint meestal met een feitelijke gebeurtenis. Die kan uitgelokt zijn ('False Flag'), of net zo goed een verrassing zijn voor de belanghebbende. Bij de moord op Karzai zou ik niet weten waar ik beginnen moet om te achterhalen hoe je die moet duiden. De man is dood. En degene die hem om het leven bracht ook. Beiden werkten voor de CIA. En Karzai was daarnaast drugsbaron en invloedrijk politicus in Kandahar. Meer weten we eigenlijk niet. Maar het is genoeg om de wenkbrauwen te fronsen bij het nieuws dat hij is omgebracht door de Taliban. Want als die CIA-man, wiens broers in een CIA-eliteteam vechten tegen wat doorgaans wordt aangeduid met 'Taliban', tevens een Taliban-terrorist was, dan wordt het tijd de stekker eruit te trekken, daar in Afghanistan.
Soms valt berichtgeving op een andere manier door de mand. Zoals die keer dat de Telegraaf een verslaggeefster stuurde naar een lampionnen-optocht in Den Haag. Om een 'Marokkanen-rel' te forceren. En er gebeurt niks. Maar ze komt terug met een 'sfeerverhaal', waarin een Marokkaanse jongen KEEK alsof hij een hond wilde schoppen. Voor bepaalde lezers is dat niet lachwekkend, maar huiveringwekkend. En sommige media grossieren daarin. Vergelijk ook dat bericht dat hier ineens opdook, eveneens Telegraaf, waarin iemand met een allochtone naam strafvermindering had gekregen. Zijn niet bij naam genoemde maat had strafvermeerdering gekregen. Maar het sprookje is de suggestie van slappe rechters, en allochtonen die ervan profiteren.
Ik lees berichten altijd met mijn 'feiten-bril' op. Wat is, in een bericht, vrijwel zeker 'waar'? En wat is 'kleuring'? Het nieuws wordt dan tamelijk saai. En dat is een weelde. Dan zijn er op '9/11', op '7/7', en in Madrid aanslagen geweest. Waarbij duizenden mensen zijn omgekomen. Punt.
Voor het vinden van de daders is tijd nodig.
maandag 18 juli 2011 om 16:00
quote:Frankie33 schreef op 17 juli 2011 @ 15:38:
[...]
Ontstijgen aan die strijd kan alleen als je een autarkische kluizenaar bent of geen ego hebt whatsoever. In welk laatste geval het 'ontstijgen aan de strijd' geen lang leven beschoren zal zijn, aangezien je dan in een ommezien ten hemel bent gestegen (m.a.w. tot 'brood' voor anderen dient).
Eens.
Het zal voor betreffend persoon funest zijn.
‘Ontstijgen aan die strijd’ met neveneffect het als ‘brood’ te dienen voor de ander, zou betekenen, totaal altruïsme of opoffering. Ik vraag mij af of dat eigenlijk bestaat. Zelfs iemand die zichzelf met bommen opblaast zogenaamd zich opofferend in naam van God of Allah, handelt i.m.o. nog steeds uit egoïstisch motief, zij het geïndoctrineerd, dat terzijde, zoals het inwinnen van de belofte die de martelaar zogenaamd is toegeëigend.
Ieder mens laat in meer of mindere mate egoïsme zien in gedragingen, puur om te overleven. Het dienen als brood voor de ander, is dus inherent aan ‘de één zijn dood is de ander zijn brood’.
@ Jaap, de nuancering om te verkiezen het brood te zijn voor anderen zolang of indien dat vrijheid biedt, gaat i.m.o. dus niet op, wil dit je overleven.
Verheffing of ontstijging klinkt mooi, echter leidt niet tot het gewenste effect, namelijk je staande kunnen houden en praktisch gezien meedraaien in deze sprookjeswereld, zonder jezelf te verliezen. Aldus, niet het gewenste effect.
[...]
Ontstijgen aan die strijd kan alleen als je een autarkische kluizenaar bent of geen ego hebt whatsoever. In welk laatste geval het 'ontstijgen aan de strijd' geen lang leven beschoren zal zijn, aangezien je dan in een ommezien ten hemel bent gestegen (m.a.w. tot 'brood' voor anderen dient).
Eens.
Het zal voor betreffend persoon funest zijn.
‘Ontstijgen aan die strijd’ met neveneffect het als ‘brood’ te dienen voor de ander, zou betekenen, totaal altruïsme of opoffering. Ik vraag mij af of dat eigenlijk bestaat. Zelfs iemand die zichzelf met bommen opblaast zogenaamd zich opofferend in naam van God of Allah, handelt i.m.o. nog steeds uit egoïstisch motief, zij het geïndoctrineerd, dat terzijde, zoals het inwinnen van de belofte die de martelaar zogenaamd is toegeëigend.
Ieder mens laat in meer of mindere mate egoïsme zien in gedragingen, puur om te overleven. Het dienen als brood voor de ander, is dus inherent aan ‘de één zijn dood is de ander zijn brood’.
@ Jaap, de nuancering om te verkiezen het brood te zijn voor anderen zolang of indien dat vrijheid biedt, gaat i.m.o. dus niet op, wil dit je overleven.
Verheffing of ontstijging klinkt mooi, echter leidt niet tot het gewenste effect, namelijk je staande kunnen houden en praktisch gezien meedraaien in deze sprookjeswereld, zonder jezelf te verliezen. Aldus, niet het gewenste effect.
maandag 18 juli 2011 om 16:22
Gaia, net als Frankie, zit je opgesloten in een idee dat je effect moet hebben. Ik heb net een topic geopend 'Wereldwijde cultuur bestrijding extremisme'. Daarin betoogt de spreker, waarnaar ik link, dat we vergeten zijn wat democratie inhoudt. En dat het de moeite waard is dat te verdedigen. En hij geeft als voorbeeld dat er in veel landen (bijvoorbeeld) een 'religieuze partij' is, een 'militaristische partij', en een 'democratische partij'. Dan komt de democratische partij aan het bewind. Die maakt fouten. Wordt daarop afgerekend. En vervolgens stemt men voor de 'militaristische' of de 'religieuze' partij, want democratie werkt niet.
Waar ik mij mee bezighoud, is het verankeren van die democratie als basis. En binnen die structuur iedereen de vrijheid te geven te kiezen. En die basis is in gevaar. Het huis zélf staat op instorten, omdat iedereen zo druk bezig is met het ontwikkelen van manieren om 'effect' te hebben. Het wemelt van de adviesbureaus, 'spindoctors' en 'public relations' types die vreselijk hun best doen om mensen te manipuleren. En hun persoonlijke succesjes te verkopen als het ultiem haalbare. Terwijl ze defacto druk bezig zijn een gouden gevangenis te timmeren.
Waar ik mij mee bezighoud, is het verankeren van die democratie als basis. En binnen die structuur iedereen de vrijheid te geven te kiezen. En die basis is in gevaar. Het huis zélf staat op instorten, omdat iedereen zo druk bezig is met het ontwikkelen van manieren om 'effect' te hebben. Het wemelt van de adviesbureaus, 'spindoctors' en 'public relations' types die vreselijk hun best doen om mensen te manipuleren. En hun persoonlijke succesjes te verkopen als het ultiem haalbare. Terwijl ze defacto druk bezig zijn een gouden gevangenis te timmeren.
maandag 18 juli 2011 om 17:13
Ik denk dat je je niet aan alle leugens kunt onttrekken. Wat je wel kunt doen is zoveel mogenlijk opestaan voor tegenstrijdigheden, andere ideen en kanten van een verhaal. Er bijvoorbaat vanuit gaan dat een media verhaal een eenzijdige belichting is van een complexere situatie. Maar ook proberen zoveel mogenlijk de advocaat van de duivel te spelen, tot je zeker bent dat de duivel een leuegen is. Dat zorgt ervoor dat je alles en alles hebt geprobeerd om te begrijpen waar de leugen vandaan komt en waarom.
maandag 18 juli 2011 om 17:13
quote:jaap schreef op 18 juli 2011 @ 09:32:
[...]
Ik lees berichten altijd met mijn 'feiten-bril' op. Wat is, in een bericht, vrijwel zeker 'waar'? En wat is 'kleuring'? Het nieuws wordt dan tamelijk saai. En dat is een weelde. Dan zijn er op '9/11', op '7/7', en in Madrid aanslagen geweest. Waarbij duizenden mensen zijn omgekomen. Punt.
Voor het vinden van de daders is tijd nodig.
Een feiten-bril hanteren bij het lezen van dergelijke berichten, behoort m.i. niet tot de menselijke mogenlijkheden, gezien dergelijke informatieverwerking hoe dan ook subjectief blijft. Verder, als je een bericht leest, ga je nog steeds af op hetgeen je op papier ziet, en hoe je dat interpreteert, etc etc.; of dit een waar feit is, blijft onzeker. Ik zou dan bijv. eerder zeggen, een ‘kritische’ of ‘toetsende’bril is het streven in deze.
De enige zekerheid is de zekerheid van onzekerheid. Vragen blijven stellen en op onderzoek uitgaan kán, maar hoeft niet, de geloofwaardigheid van berichten in bepaalde mate ondersteunen danwel weerleggen. Dat hangt o.a. weer af van de kwaliteit der vragen/onderzoek. Het belang van de juiste formulering van de vraagstelling.
Elk nieuws item is nooit 100% objectief, dat weten we. Het blijft altijd onderworpen aan een zekere onzekerheid. Vandaar is toetsing zo belangrijk; en ik ben het met je eens Jaap, dat het inderdaad erg treurig is dat het onderzoek(journalisme) steeds meer uit het oog verloren wordt.
De nadruk gaat richting het brengen van mediastunts, sensatienieuws, alsook sprookjes waarbij nauwelijks sprake van realiteitstoetsing; krijgt steeds meer de uitstraling van Amerikaanse banaliteit.
Ik irriteer mij dan ook regelmatig mateloos aan de manier waarop het nieuws tegenwoordig wordt gebracht.
[...]
Ik lees berichten altijd met mijn 'feiten-bril' op. Wat is, in een bericht, vrijwel zeker 'waar'? En wat is 'kleuring'? Het nieuws wordt dan tamelijk saai. En dat is een weelde. Dan zijn er op '9/11', op '7/7', en in Madrid aanslagen geweest. Waarbij duizenden mensen zijn omgekomen. Punt.
Voor het vinden van de daders is tijd nodig.
Een feiten-bril hanteren bij het lezen van dergelijke berichten, behoort m.i. niet tot de menselijke mogenlijkheden, gezien dergelijke informatieverwerking hoe dan ook subjectief blijft. Verder, als je een bericht leest, ga je nog steeds af op hetgeen je op papier ziet, en hoe je dat interpreteert, etc etc.; of dit een waar feit is, blijft onzeker. Ik zou dan bijv. eerder zeggen, een ‘kritische’ of ‘toetsende’bril is het streven in deze.
De enige zekerheid is de zekerheid van onzekerheid. Vragen blijven stellen en op onderzoek uitgaan kán, maar hoeft niet, de geloofwaardigheid van berichten in bepaalde mate ondersteunen danwel weerleggen. Dat hangt o.a. weer af van de kwaliteit der vragen/onderzoek. Het belang van de juiste formulering van de vraagstelling.
Elk nieuws item is nooit 100% objectief, dat weten we. Het blijft altijd onderworpen aan een zekere onzekerheid. Vandaar is toetsing zo belangrijk; en ik ben het met je eens Jaap, dat het inderdaad erg treurig is dat het onderzoek(journalisme) steeds meer uit het oog verloren wordt.
De nadruk gaat richting het brengen van mediastunts, sensatienieuws, alsook sprookjes waarbij nauwelijks sprake van realiteitstoetsing; krijgt steeds meer de uitstraling van Amerikaanse banaliteit.
Ik irriteer mij dan ook regelmatig mateloos aan de manier waarop het nieuws tegenwoordig wordt gebracht.
maandag 18 juli 2011 om 17:15
Ik geloof ook niet dat we ons totaal los kunnen maken van het ego. We kunnen ons er wel bewust van worden en er een omgang mee vinden. Weten waar je referentiekader ligt en op wat voor manier je omgeving je beinvloed, en ook je ego je beinvloed schept een zekere vrijheid jezelf te zijn zonder jezelf te verliezen.
maandag 18 juli 2011 om 18:07
Gaia, het is ook niet de bedoeling hier spijkers op laag water te gaan zoeken. Of mensen met een ingevreten paranoia op te zadelen.
Ik gaf voorbeelden bij het blijven bij de feiten. '9/11', '7/7' en 'Madrid' zijn feiten. Evenals het gegeven dat daarbij duizenden mensen zijn omgekomen. 'Punt', schreef ik erachter. Vanaf dat gegeven begint het sprookjesgedeelte. Waarbij het er toe doet dat je scherp blijft. En je niet laat verleiden in te stappen bij de 'narrative' die bij je visie op wat er in de wereld gebeurt past. Of die het meest wordt aangeboden. Zolang er geen onomstotelijk bewijs is.
En roept iemand dan: 'Al Qaida heeft het gedaan!', dan moet het een reflex zijn om niet alleen te vragen naar het bewijs. Maar in een moeite door: 'Wie is Al Qaida?', en 'Waarom doen ze dit?'. En ook bij de antwoorden op die vragen steeds weer vragen naar bewijs. Komt er een videoboodschap als bewijs, weer vragen hoe zeker het is dat die origineel is? Zijn er wellicht ook andere bronnen? Bevestigen die deze boodschap? Of ontkennen ze die?
Dat soort dingen deden onderzoeksjournalisten in het verleden. Maar tegenwoordig plukken de kranten, weekbladen en journaals het nieuws rechtstreeks van de telex (nieuwsdiensten), en wordt er wat dat betreft veel meer van de lezer verwacht. Het wegvallen van onderzoeksjournalistiek heeft bovendien de deuren wagenwijd geopend voor types, en organisaties, die hun eigen draai aan de feiten willen geven. De kans dat ze betrapt worden is nu kleiner, dan toen er nog onderzoeksjournalisten bij de media werkten.
Ik gaf voorbeelden bij het blijven bij de feiten. '9/11', '7/7' en 'Madrid' zijn feiten. Evenals het gegeven dat daarbij duizenden mensen zijn omgekomen. 'Punt', schreef ik erachter. Vanaf dat gegeven begint het sprookjesgedeelte. Waarbij het er toe doet dat je scherp blijft. En je niet laat verleiden in te stappen bij de 'narrative' die bij je visie op wat er in de wereld gebeurt past. Of die het meest wordt aangeboden. Zolang er geen onomstotelijk bewijs is.
En roept iemand dan: 'Al Qaida heeft het gedaan!', dan moet het een reflex zijn om niet alleen te vragen naar het bewijs. Maar in een moeite door: 'Wie is Al Qaida?', en 'Waarom doen ze dit?'. En ook bij de antwoorden op die vragen steeds weer vragen naar bewijs. Komt er een videoboodschap als bewijs, weer vragen hoe zeker het is dat die origineel is? Zijn er wellicht ook andere bronnen? Bevestigen die deze boodschap? Of ontkennen ze die?
Dat soort dingen deden onderzoeksjournalisten in het verleden. Maar tegenwoordig plukken de kranten, weekbladen en journaals het nieuws rechtstreeks van de telex (nieuwsdiensten), en wordt er wat dat betreft veel meer van de lezer verwacht. Het wegvallen van onderzoeksjournalistiek heeft bovendien de deuren wagenwijd geopend voor types, en organisaties, die hun eigen draai aan de feiten willen geven. De kans dat ze betrapt worden is nu kleiner, dan toen er nog onderzoeksjournalisten bij de media werkten.
maandag 18 juli 2011 om 18:24
quote:jaap schreef op 18 juli 2011 @ 18:07:
Gaia, het is ook niet de bedoeling hier spijkers op laag water te gaan zoeken. Of mensen met een ingevreten paranoia op te zadelen.
Dat had ik reeds begrepen Jaap, je hoeft je voor mij niet te verantwoorden.
Overigens, mensen "met een ingevreten paranoia opzadelen", dat lukt je ook niet; de paranoia is in dit opzicht namelijk al ingevreten. Jij, wij, of andere externe factoren kunnen hoogstens de paranoia in andere mensen of onszelf doen aanwakkeren, of een reeds ingevreten paranoia doen versterken.
Gaia, het is ook niet de bedoeling hier spijkers op laag water te gaan zoeken. Of mensen met een ingevreten paranoia op te zadelen.
Dat had ik reeds begrepen Jaap, je hoeft je voor mij niet te verantwoorden.
Overigens, mensen "met een ingevreten paranoia opzadelen", dat lukt je ook niet; de paranoia is in dit opzicht namelijk al ingevreten. Jij, wij, of andere externe factoren kunnen hoogstens de paranoia in andere mensen of onszelf doen aanwakkeren, of een reeds ingevreten paranoia doen versterken.
maandag 18 juli 2011 om 18:29
quote:jaap schreef op 18 juli 2011 @ 18:07:
...
Maar tegenwoordig plukken de kranten, weekbladen en journaals het nieuws rechtstreeks van de telex (nieuwsdiensten), en wordt er wat dat betreft veel meer van de lezer verwacht. Het wegvallen van onderzoeksjournalistiek heeft bovendien de deuren wagenwijd geopend voor types, en organisaties, die hun eigen draai aan de feiten willen geven. De kans dat ze betrapt worden is nu kleiner, dan toen er nog onderzoeksjournalisten bij de media werkten.
Eens. En eveneens is het de werkwijze van de ontvanger van het nieuws; mensen plukken iets van internet en zien het te snel voor waarheid aan.
Bronnen worden nauwelijks meer getoetst op kwaliteit en betrouwbaarheid.
...
Maar tegenwoordig plukken de kranten, weekbladen en journaals het nieuws rechtstreeks van de telex (nieuwsdiensten), en wordt er wat dat betreft veel meer van de lezer verwacht. Het wegvallen van onderzoeksjournalistiek heeft bovendien de deuren wagenwijd geopend voor types, en organisaties, die hun eigen draai aan de feiten willen geven. De kans dat ze betrapt worden is nu kleiner, dan toen er nog onderzoeksjournalisten bij de media werkten.
Eens. En eveneens is het de werkwijze van de ontvanger van het nieuws; mensen plukken iets van internet en zien het te snel voor waarheid aan.
Bronnen worden nauwelijks meer getoetst op kwaliteit en betrouwbaarheid.
maandag 18 juli 2011 om 18:33
quote:gaia9 schreef op 18 juli 2011 @ 18:24:
Dat had ik reeds begrepen Jaap, je hoeft je voor mij niet te verantwoorden.
Overigens, mensen "met een ingevreten paranoia opzadelen", dat lukt je ook niet; de paranoia is in dit opzicht namelijk al ingevreten. Jij, wij, of andere externe factoren kunnen hoogstens de paranoia in mensen doen aanwakkeren, of een reeds ingevreten paranoia doen versterken.Het is wel mijn ervaring, dat mensen die 'ineens het licht zien', de neiging hebben door te slaan. En aan de andere kant van het spectrum weer verder te gaan met het bouwen van zekerheid. Dit keer de zekerheid dat iedereen liegt. Het kost mensen gewoon ontzettend veel moeite om onzekerheid voor lief te nemen. En de uitdaging die dat oplevert, te omarmen als prettig. Mensen houden alleen van avontuur, als het geld kost, en Disney de attractie in beheer heeft
Dat had ik reeds begrepen Jaap, je hoeft je voor mij niet te verantwoorden.
Overigens, mensen "met een ingevreten paranoia opzadelen", dat lukt je ook niet; de paranoia is in dit opzicht namelijk al ingevreten. Jij, wij, of andere externe factoren kunnen hoogstens de paranoia in mensen doen aanwakkeren, of een reeds ingevreten paranoia doen versterken.Het is wel mijn ervaring, dat mensen die 'ineens het licht zien', de neiging hebben door te slaan. En aan de andere kant van het spectrum weer verder te gaan met het bouwen van zekerheid. Dit keer de zekerheid dat iedereen liegt. Het kost mensen gewoon ontzettend veel moeite om onzekerheid voor lief te nemen. En de uitdaging die dat oplevert, te omarmen als prettig. Mensen houden alleen van avontuur, als het geld kost, en Disney de attractie in beheer heeft
maandag 18 juli 2011 om 18:42
quote:fransoise schreef op 18 juli 2011 @ 17:15:
Ik geloof ook niet dat we ons totaal los kunnen maken van het ego. We kunnen ons er wel bewust van worden en er een omgang mee vinden. Weten waar je referentiekader ligt en op wat voor manier je omgeving je beinvloed, en ook je ego je beinvloed schept een zekere vrijheid jezelf te zijn zonder jezelf te verliezen.Het ego als een gegeven beschouwen, doet afbreuk aan je mogelijkheden. Zie het als een poging het universum te beschrijven vanuit een gefixeerde planeet aarde. Onwaarschijnlijk interessante materie, maar hier gaat het te ver om praktisch nut te hebben, denk ik.
Ik geloof ook niet dat we ons totaal los kunnen maken van het ego. We kunnen ons er wel bewust van worden en er een omgang mee vinden. Weten waar je referentiekader ligt en op wat voor manier je omgeving je beinvloed, en ook je ego je beinvloed schept een zekere vrijheid jezelf te zijn zonder jezelf te verliezen.Het ego als een gegeven beschouwen, doet afbreuk aan je mogelijkheden. Zie het als een poging het universum te beschrijven vanuit een gefixeerde planeet aarde. Onwaarschijnlijk interessante materie, maar hier gaat het te ver om praktisch nut te hebben, denk ik.
