Actueel
alle pijlers
Starende en fluitende mannen : ARGH!!!
woensdag 21 maart 2007 om 14:36
ik plaats dit maar onder maatschappij omdat ik het een maatschappelijk probleem vind worden.Ik word namelijk echt gestoord van starende, fluitende en roepende mannen.Ik zie er niet slecht uit maar beschouw mezelf ook niet als een head-turner.Mannen blijkbaar wel. Als ik op de stoep loop en er komt een auto langs zitten ze me 9 van de 10 keer gewoon aan te staren, gaan langzamer rijden, kijken me soms helemaal na (hallo let op dee weg!!)ik werk op een bedrijventerrein en loop uin mijn pauze graag een blokje omMaar ik merk dat ik hier steeds minder zin in heb....ik word gewoon soms ongegeneerd nagefloten en als er weer zo'n auto met een starende man voorbij komt wordt ik echt pissig.Het is ZO respectloos allemaal. Geloof me: ik zie er echt niet goedkoop uit ofzo hoor....gewoon normaal dus het is niet dat ik extra uitdagend rondloop.Maar ik heb dit gewoon altijd en overalin de zomer betrap ik mezelf er zelfs op dat ik eigenlijk niet in rokjes naar buiten durf omdat ik dan helemaaaaaal de lul ben.Gisteren liep ik ff de mc donald's in en er zaten aan 1 tafeltje 2 jongens en verderop nog 1 man. Ik voelde ze gewoon kijken....en als ik dan naar buiten loop zie ik ze meekijken.Misschien denk je: "geniet van die aandacht!!" maar ik word er echt bloedchagerijnig van. Voel me een soort object waar je blijkbaar maar ongegeneerd naar mag staren en fluiten alsof ik een hond ben.Meer vrouwen die hier eigenlijk wel eens genoeg van hebben??We zijn dan zogrnaamd geemancipeerd en alles, maar op straat merk ik daar vaak nog weinig vaneen beetje meer respect is toch niet zo moeilijk??
donderdag 22 maart 2007 om 12:08
Maar wat is er nou precies intimiderend aan?
Ik kan me wel voorstellen als zo'n soort Russische maffiabaas je indringend aan blijft staren dat dat intimiderend is, maar de 'gewone man' op straat die je nakijkt, hoezo word je daar bang van? Oprechte vraag hoor?
En dat je het niet leuk vindt, tja, ieder z'n meug denk ik dan maar. Ik vind 't persoonlijk wel geinig en ik vind weer andere dingen niet leuk, die ook gewoon voorkomen in 't leven, dus dat is dan gewoon pech hebben.
Ik kan me wel voorstellen als zo'n soort Russische maffiabaas je indringend aan blijft staren dat dat intimiderend is, maar de 'gewone man' op straat die je nakijkt, hoezo word je daar bang van? Oprechte vraag hoor?
En dat je het niet leuk vindt, tja, ieder z'n meug denk ik dan maar. Ik vind 't persoonlijk wel geinig en ik vind weer andere dingen niet leuk, die ook gewoon voorkomen in 't leven, dus dat is dan gewoon pech hebben.
donderdag 22 maart 2007 om 12:15
Als je je arrogant opsteld of teruggetrokken overkomt zal niet snel iemand naar je fluiten.
Ik heb er nooit problemen mee als er gefloten wordt of als er een opmerking komt. Heerlijk zo'n compliment dat ik er met mijn 43 jaar nog zo uitzie dat het me overkomt. Zolang er niemand handtastelijk wordt is er toch geen dreiging?
Kijken doe ik net zo goed op straat en als het er heel leuk uitziet kijk ik nog weleens om ook. Zo groet ik ook mensen op straat en er is minstens een glimlach in het voorbij lopen als ik iemand recht in het gezicht kijk. Het zijn kicks voor niks.
Mijn dochter van vijftien wordt veelvuldig nagekeken en nagefloten. Als ze erg vervelend zijn heeft zij haar woordje wel klaar. Ondertussen geniet ze er van. Sinds kort heeft ze de sport opgevat om naar Jan en alleman te zwaaien als ze langs fietst, of te groeten tijdens het voorbij lopen. Komt ze thuis en verteld me dat de mensen zo gek kijken en negen van de tien keer niet weten waar ze moeten kijken.
Waarom is dat toch? Het is toch leuk als er een heel klein momentje vriendelijkheid is? Wederom kicks voor niks.
Zo raakten we saampjes van de week zomaar in gesprek met een man in de Appie Happie. Heel leuk gesprek en bij het weggaan bleek hij in de buurt te wonen en hebben we een stuk samen opgelopen. Dat zou veel en veel meer moeten gebeuren. Gewoon een praatje, een glimlach of even je hand opsteken.
(dochter heeft (nog steeds Harry Jekkers aanstaan) )
Gaat het over netwerken en mensen leren kennen. Groot uitvergroot dat mensen elkaar via cursussen moeten leren kennen, ontmoeten. :)
Ik heb er nooit problemen mee als er gefloten wordt of als er een opmerking komt. Heerlijk zo'n compliment dat ik er met mijn 43 jaar nog zo uitzie dat het me overkomt. Zolang er niemand handtastelijk wordt is er toch geen dreiging?
Kijken doe ik net zo goed op straat en als het er heel leuk uitziet kijk ik nog weleens om ook. Zo groet ik ook mensen op straat en er is minstens een glimlach in het voorbij lopen als ik iemand recht in het gezicht kijk. Het zijn kicks voor niks.
Mijn dochter van vijftien wordt veelvuldig nagekeken en nagefloten. Als ze erg vervelend zijn heeft zij haar woordje wel klaar. Ondertussen geniet ze er van. Sinds kort heeft ze de sport opgevat om naar Jan en alleman te zwaaien als ze langs fietst, of te groeten tijdens het voorbij lopen. Komt ze thuis en verteld me dat de mensen zo gek kijken en negen van de tien keer niet weten waar ze moeten kijken.
Waarom is dat toch? Het is toch leuk als er een heel klein momentje vriendelijkheid is? Wederom kicks voor niks.
Zo raakten we saampjes van de week zomaar in gesprek met een man in de Appie Happie. Heel leuk gesprek en bij het weggaan bleek hij in de buurt te wonen en hebben we een stuk samen opgelopen. Dat zou veel en veel meer moeten gebeuren. Gewoon een praatje, een glimlach of even je hand opsteken.
(dochter heeft (nog steeds Harry Jekkers aanstaan) )
Gaat het over netwerken en mensen leren kennen. Groot uitvergroot dat mensen elkaar via cursussen moeten leren kennen, ontmoeten. :)
donderdag 22 maart 2007 om 12:33
Haha Lolotte wat jij vertelt was één van mijn grote schrikken toen ik verhuisde van een klein dorp in Brabant naar een grote stad in 't Westen.
Kom je 's ochtends bij de bakker, doe je de deur open zeg je 'goeiemorgen!', kijkt iedereen je aan of jij gek bent geworden. Zonder wat terug te zeggen! Te zielig voor woorden vind ik ook de bordjes 'hier mag men elkaar groeten'. Oh fijn zeg, dat het nu wel mag, en dat ik dan nu misschien wel een groet of wie weet een glimlach terugkrijg. Ik woon in een volkswijk en moet zeggen dat ik nog heel regelmatig een praatje heb met de een of de ander ook al ken ik die niet, maar toch valt 't verschil op. Hiervoor woonde ik trouwens in de tweede stad van Guatemala, maar daar was men gewoon net zoals in Brabant :D.
Ik heb ook altijd 't idee dat als ik in de trein stap van Utrecht naar Heerlen die trein veel 'drukker' is, qua praten en veel gezelliger dan de trein van mijn stad naar Utrecht toe (dus binnen de Randstad). Maar dat kan ook een verbeelding zijn
.
Kom je 's ochtends bij de bakker, doe je de deur open zeg je 'goeiemorgen!', kijkt iedereen je aan of jij gek bent geworden. Zonder wat terug te zeggen! Te zielig voor woorden vind ik ook de bordjes 'hier mag men elkaar groeten'. Oh fijn zeg, dat het nu wel mag, en dat ik dan nu misschien wel een groet of wie weet een glimlach terugkrijg. Ik woon in een volkswijk en moet zeggen dat ik nog heel regelmatig een praatje heb met de een of de ander ook al ken ik die niet, maar toch valt 't verschil op. Hiervoor woonde ik trouwens in de tweede stad van Guatemala, maar daar was men gewoon net zoals in Brabant :D.
Ik heb ook altijd 't idee dat als ik in de trein stap van Utrecht naar Heerlen die trein veel 'drukker' is, qua praten en veel gezelliger dan de trein van mijn stad naar Utrecht toe (dus binnen de Randstad). Maar dat kan ook een verbeelding zijn
.
donderdag 22 maart 2007 om 12:48
Was gisteren in de tram. Er was geen enkele zitplaats meer vrij, veel mensen stonden. Of toch, ik zag een zitplaats vrij naast een negert die een fietsband vast had. Kennelijk had niemand zin om naast hem te zitten, zo met die grote fietsband voor zich.
Nou, ik wel.
Tjongejonge, wat werd dat gezellig.
Of ik last had van die fietsband. Nee, had ik niet, hij kwam dan wel tegen mijn broek aan, maar dat gaf niet, was toch een oude broek.
Nee, zegt hij, da's niet waar, ik vind u erg mooi.
Hm...prima, ook goed: "Dank u wel."
Lang verhaal kort.
Ik weet waar hij woont. Ik weet waar hij vroeger woonde. Dat het daar leukerder was als waar hun nu woont, want waar hij nu woont, daar kunnen de slaapkamerramen niet open zomers, vanwege het lawaai. En 's winters is het te koud in de slaapkamer.
Dus ik weet nu ook waar hij slaapt.
In de huiskamer.
Ik weet waar zijn broer woont. Daar is het ook leuk.
Ik weet waar zijn vriend woont, minder leuk is het daar.
In 2001 was de Nederlandse winter heel streng. Hij moest toen een keer op de fiets omdat de trams niet reden. En hij had het toen vreselijk koud gehad. 2001 was dat.
Maar het Nederlandse weer is goed. Want als je geen slecht weer kent, kun je goed weer niet waarderen. Na slecht weer, kun je weer blij zijn met mooi weer. Als je altijd mooi weer hebt, dan kun je er ook niet blij meer zijn.
Zit wat in.
Neem nou Soedan, daar kwam hij vandaan. Daar is het altijd mooi weer.
Daar sta je niet meer stil bij het mooie weer. Het is normaal geworden, men is het gewend hè. Mensen waarderen mooi weer niet in Soedan, hier wel, in Nederland.
In Soedan wordt het soms wel 50 graden. Da's lekker. Want het is droog daar.
Maar 23 graden is lekkerder in Soedan. 23 graden is het daar ook wel eens, in de winter. Da's pas écht lekker, 23 graden in Soedan. Iedereen doet dan een shawl om en handschoenen aan, want ze vinden het te koud.
Hij niet, 23 graden is echt lekker.
Het was eigenlijk wel een hele grappige rit.
Ik moest eruit op het Leidseplein, heb tot het laatste moment gewacht met opstaan, want ik had geen zin om te zeggen 'nee, ik heb niet zo'n zin in een afspraakje' want ik zag dat hij daarop aan het aansturen was.
Conclusie. Naast een negert zitten is hartstikke leuk en je hoeft niet gelijk wat af te spreken.
Nou, ik wel.
Tjongejonge, wat werd dat gezellig.
Of ik last had van die fietsband. Nee, had ik niet, hij kwam dan wel tegen mijn broek aan, maar dat gaf niet, was toch een oude broek.
Nee, zegt hij, da's niet waar, ik vind u erg mooi.
Hm...prima, ook goed: "Dank u wel."
Lang verhaal kort.
Ik weet waar hij woont. Ik weet waar hij vroeger woonde. Dat het daar leukerder was als waar hun nu woont, want waar hij nu woont, daar kunnen de slaapkamerramen niet open zomers, vanwege het lawaai. En 's winters is het te koud in de slaapkamer.
Dus ik weet nu ook waar hij slaapt.
In de huiskamer.
Ik weet waar zijn broer woont. Daar is het ook leuk.
Ik weet waar zijn vriend woont, minder leuk is het daar.
In 2001 was de Nederlandse winter heel streng. Hij moest toen een keer op de fiets omdat de trams niet reden. En hij had het toen vreselijk koud gehad. 2001 was dat.
Maar het Nederlandse weer is goed. Want als je geen slecht weer kent, kun je goed weer niet waarderen. Na slecht weer, kun je weer blij zijn met mooi weer. Als je altijd mooi weer hebt, dan kun je er ook niet blij meer zijn.
Zit wat in.
Neem nou Soedan, daar kwam hij vandaan. Daar is het altijd mooi weer.
Daar sta je niet meer stil bij het mooie weer. Het is normaal geworden, men is het gewend hè. Mensen waarderen mooi weer niet in Soedan, hier wel, in Nederland.
In Soedan wordt het soms wel 50 graden. Da's lekker. Want het is droog daar.
Maar 23 graden is lekkerder in Soedan. 23 graden is het daar ook wel eens, in de winter. Da's pas écht lekker, 23 graden in Soedan. Iedereen doet dan een shawl om en handschoenen aan, want ze vinden het te koud.
Hij niet, 23 graden is echt lekker.
Het was eigenlijk wel een hele grappige rit.
Ik moest eruit op het Leidseplein, heb tot het laatste moment gewacht met opstaan, want ik had geen zin om te zeggen 'nee, ik heb niet zo'n zin in een afspraakje' want ik zag dat hij daarop aan het aansturen was.
Conclusie. Naast een negert zitten is hartstikke leuk en je hoeft niet gelijk wat af te spreken.
donderdag 22 maart 2007 om 13:00
Een paar jaar geleden werd er gebouwd op het bedrijventerrein waar ik toen werkte. Als ik dan naar mijn werk fietste kwam ik altijd langs een paar bouwvakkers. De 1e dag begon het met een enthousiaste hoi. De kunst is om net zo enthousiast terug te doen denk ik haha. Dus dan riep ik goedemorgen terug en daar achteraan nog een werk ze!
En zo groetten wij elkaar elke ochtend weer, waarbij we elkaar een fijne dag wensten, of euh..geniet van je koffie straks. En zo werd ik door de bouwvakkers bestempeld als ONZE VRIENDIN.
Ach, das toch best leuk af en toe, iedere ochtend iemand die je een goedemorgen en een fijne dag wenst, de werkende mannen krijgen hun aandacht en jij hebt al wat leuks meegemaakt nog voor je dag goed en wel is begonnen haha.
En zo groetten wij elkaar elke ochtend weer, waarbij we elkaar een fijne dag wensten, of euh..geniet van je koffie straks. En zo werd ik door de bouwvakkers bestempeld als ONZE VRIENDIN.
Ach, das toch best leuk af en toe, iedere ochtend iemand die je een goedemorgen en een fijne dag wenst, de werkende mannen krijgen hun aandacht en jij hebt al wat leuks meegemaakt nog voor je dag goed en wel is begonnen haha.
Die hormoonslavernij!!
donderdag 22 maart 2007 om 13:03
Als puisterende hysterische puber stond ik altijd met een hele groep op de bus te wachten.... met vriendinnen riepen we altijd van alles naar elk manspersoon wat er ook maar enigszins acceptabel uitzag . Zal misschien best oervervelend geweest zijn maar kan me niet herinneren dat daar ooit één man beledigd om is geweest.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 22 maart 2007 om 13:03
Een man ging eens in de metro een liedje voor me zingen. Iedereen kijken. Nogal beschamend, maar ik lachte gewoon met de man mee. Is toch lief?
Ik heb er echt geen problemen mee, zo ontmoet je nog eens rare types wat altijd interessant kan zijn. Komt ook weleens een man naar me toe (en incidenteel een vrouw) die gewoon vertelt dat 'ie me mooi vindt, verder niks. Ik bedank diegene altijd, is toch leuk?
donderdag 22 maart 2007 om 13:07
Even geduld hebben, na je 40ste is er geen hond meer die nog naar je kijkt, ze stoppen hoogstens om je van je tasje te beroven, maar niet meer om je te laten oversteken bij een zebra:) En fluiten, nee hoor, ja kan moeiteloos langs bouwplaatsen lopen. Best wel vreemd, maar ach ik denk dan maar, ik heb mijn tijd gehad.
donderdag 22 maart 2007 om 13:08
Stel je nou eens voor dat je een knappe man bent , Double Think :D:D:D en je zou de hele dag waarderende blikken van vrouwen en meisjes krijgen , ze zouden zich massaal omdraaien om je butt te inspecteren, sommige dappere zouden 'hallo, handsome " zeggen , of je zou een vette knipoog scoren.........is dat erg, manonvriendelijk, intimiderend, bloedirritant of een opsteker, gezellig, complimenteus ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 22 maart 2007 om 13:19
donderdag 22 maart 2007 om 13:20
whahaha dat deden wij ook en we hadden de grootste lol als er jongens bij waren die niet wisten hoe ze kijken moesten :D
\In mijn jeugd was het in" om een naam te hebben staan op je helm..hetzij die van jezelf of van je toenmalig vriendje....daar kon je ook hele leuke geintjes mee uithalen...net doen of je diegen kende en dan lekker beledigd zijn als hij jouw naam niet meer wist...heerlijke tijden waren dat ;)
Boven de veertig fluiten ze (bijna) niet meer maar je word wel netjes met MEVROUW aangeproken met het daarbijbehorende KNIKJE ;(
donderdag 22 maart 2007 om 14:31
donderdag 22 maart 2007 om 14:42
