Actueel
alle pijlers
The land that time forgot
dinsdag 9 september 2008 om 17:14
Tussen alle discussies over moslims en andere achterlijke culturen, wil ik het eens over een andere achterlijke cultuur hebben. Namelijk de Nederlandse.
Ik kwam erop doordat ik net op een andere pijler reageerde.
Soms kijk ik om me heen en denk ik: hoe kan dat? Waarom?
Hoe kan het toch dat Nederlandse vrouwen massaal naar Sex & the City the movie gaan, maar zelf niet meer ambieren dan een man die de rekeningen betaalt en een kindje om mee te tutten? Hoe kan het toch dat je tegenwoordig voor een prikkie de hele wereld kunt zien, met de hele wereld kunt communiceren, op de hele wereld kunt werken, wonen en leven, maar dat Nederlandse vrouwen niet verder lijken te komen dan hun aanrecht in Kuttenkrabbenveen?
Hoe kan het toch dat in landen om ons heen vrouwen runnen for president of vice president, hoogleraar worden, astronaut worden, hele legers leiden en cures for cancer verzinnen, maar dat de Nederlandse vrouwen als hoogste ambitie overblijfmoeder hebben?
Hoe kan het toch dat er een hele wereld is, die voor ons, omdat we het geluk hebben in Nederland geboren te zijn, open ligt als een oester, maar dat zo weinig vrouwen die parel erin willen grijpen?
Zit er hier iets in het water? Zijn wij echt the land that time forgot? Hebben al die vrouwen gewoon niet in de gaten dat er een hele wereld voor hen open ligt?
Wat is dat toch?
Wie het weet mag het zeggen!
Ik kwam erop doordat ik net op een andere pijler reageerde.
Soms kijk ik om me heen en denk ik: hoe kan dat? Waarom?
Hoe kan het toch dat Nederlandse vrouwen massaal naar Sex & the City the movie gaan, maar zelf niet meer ambieren dan een man die de rekeningen betaalt en een kindje om mee te tutten? Hoe kan het toch dat je tegenwoordig voor een prikkie de hele wereld kunt zien, met de hele wereld kunt communiceren, op de hele wereld kunt werken, wonen en leven, maar dat Nederlandse vrouwen niet verder lijken te komen dan hun aanrecht in Kuttenkrabbenveen?
Hoe kan het toch dat in landen om ons heen vrouwen runnen for president of vice president, hoogleraar worden, astronaut worden, hele legers leiden en cures for cancer verzinnen, maar dat de Nederlandse vrouwen als hoogste ambitie overblijfmoeder hebben?
Hoe kan het toch dat er een hele wereld is, die voor ons, omdat we het geluk hebben in Nederland geboren te zijn, open ligt als een oester, maar dat zo weinig vrouwen die parel erin willen grijpen?
Zit er hier iets in het water? Zijn wij echt the land that time forgot? Hebben al die vrouwen gewoon niet in de gaten dat er een hele wereld voor hen open ligt?
Wat is dat toch?
Wie het weet mag het zeggen!
Am Yisrael Chai!
zaterdag 13 september 2008 om 11:00
zaterdag 13 september 2008 om 11:17
Ik ben in een dorp opgegroeid (met zo'n 5000 inwoners) en heb de mentaliteit daar heel anders ervaren. Er heerste juist een ons-kent-ons sfeer, waar iedereen elkaar veroordeelde en overal over werd geroddeld, waar ik me helemaal niet prettig voelde. Alles wat afwijkend was werd negatief opgepakt en uitgebreid besproken. Je kind een hele week naar de opvang brengen? Ik geloof niet dat in het dorp waar ik vandaan kom de concensus het daarmee eens is en ik geloof dat je die keuze daar tot in den treure zal moeten verdedigen. Ik woon nu in een kleine stad waar de buren elkaar (net) kennen, maar voel me hier een stuk vrijer om te zijn wie ik ben.
zaterdag 13 september 2008 om 11:30
Als ik FV goed begrijp snapt ze dus niet hoe het komt dat er zoveel rolmodellen zijn en er toch weinig vrouwen zijn zich daaraan willen optrekken. Met nadruk op 'willen'.
Dat veel vrouwen kiezen voor het leven dat ze leiden, is duidelijk maar waarom kiezen ze voor dat leven? Omdat het fijn is etc. roepen velen. Ja maar waarom is dat fijn? Eh.......
FV ik denk dat je een kern probeert te raken waarvan velen zich niet bewust zijn dat die bestaat.
Persoonlijk laat ik me inspireren door grote vrouwen. Niet omdat het per se moet of dat ik hogerop wil of de geschiedenis in wil gaan als grote vrouw nr. zoveel maar puur omdat het een innerlijk verlangen is. Dat verlangen MEER uit je leven te willen halen, denk dat FV daarop doelt. En dat MEER verschilt inderdaad van vrouw tot vrouw. Waar de grenzen van de 1 bereikt zijn, begint de vrijheid van de ander.
Wat wil ik eigen zeggen...nou ja...denk dat ik elke post wel begrijp. Bottom-line is dat je zelf bepaalt hoeveel je neemt van het buffet des levens. De een schept 10 keer op en heeft nog steeds niet genoeg en de ander zit na 1 bord al vol. Voor ieder is wel een rol weggelegd. Als we allemaal naar de top willen grijpen dan blijft het aan de basis wel erg leeg...en flikkeren we met z'n allen keihard naar beneden
Dat veel vrouwen kiezen voor het leven dat ze leiden, is duidelijk maar waarom kiezen ze voor dat leven? Omdat het fijn is etc. roepen velen. Ja maar waarom is dat fijn? Eh.......
FV ik denk dat je een kern probeert te raken waarvan velen zich niet bewust zijn dat die bestaat.
Persoonlijk laat ik me inspireren door grote vrouwen. Niet omdat het per se moet of dat ik hogerop wil of de geschiedenis in wil gaan als grote vrouw nr. zoveel maar puur omdat het een innerlijk verlangen is. Dat verlangen MEER uit je leven te willen halen, denk dat FV daarop doelt. En dat MEER verschilt inderdaad van vrouw tot vrouw. Waar de grenzen van de 1 bereikt zijn, begint de vrijheid van de ander.
Wat wil ik eigen zeggen...nou ja...denk dat ik elke post wel begrijp. Bottom-line is dat je zelf bepaalt hoeveel je neemt van het buffet des levens. De een schept 10 keer op en heeft nog steeds niet genoeg en de ander zit na 1 bord al vol. Voor ieder is wel een rol weggelegd. Als we allemaal naar de top willen grijpen dan blijft het aan de basis wel erg leeg...en flikkeren we met z'n allen keihard naar beneden
zaterdag 13 september 2008 om 12:13
:
Geeft niet Liv.
Het belangrijkst is trouwens of je TEVREDEN bent met hetgeen je hebt opgeschept.
Als ik de discussie een beetje heb gevolgd (met de nadruk op een beetje), is tevredenheid een begrip dat FV niet bepaald nastrevenswaardig vind. Waarom zou je tevreden zijn als je ook meer en beter kunt?
(Is overigens niet mijn mening, ik sluit mij helemaal aan bij het betoog van Ottelien, niets aan toe te voegen.)
Wees blij!
zaterdag 13 september 2008 om 13:43
[quote]:
En wat is er ambitieuzer dan gewoon gelukkig worden, waarmee dan ook? Als iemand gewoon (zoals mijn moeder dat deed) voor de kinderen fulltime wil zorgen en nu nog steeds niet werkt nu de kinderen uit het huis zijn, haar dagen vult met sodokupuzzels, detectives en schoonmaken, so fucking what? At the end of the day is zij misschien gelukkiger dan al die carrieretijgers voor wie niks nooit genoeg is. Ik ben trots op mijn moeder, ondanks het feit dat ze nooit carriere heeft gemaakt. Voor haar waren de hardloopwedstrijden die ze won het hoogtepunt, de liefde van haar man en kind. quote]
Er vanuit gaande dat de toon van de to van FV bedoeld is om mensen wakker te schudden ipv tegen hun schenen te schoppen denk ik dat FV wel echt een belangrijke discussie opent. Ik heb alle 300 pagina's gelezen en wat er voornamelijk lijkt te gebeuren is dat de simpele thuisblijfmoeder die gelukkig is met schoonmaken geplaatst wordt tegenover de bitchy carrieretijger in mantelpak en killerschoenen. Ik kan me zo voorstellen dat niet veel mensen hier zich in één van beide karikaturen kan vinden. Ik denk ook niet dat, ondanks het schoppen en de fok-stijl van de berichten, dit is wat FV bedoeld. Of waar ze op doelt.
Voor mij is de post hierboven van digitalis dan ook een goed voorbeeld van de discussie die FV (in mijn ogen) probeert aan te wakkeren. Ik ben ook trots op mijn moeder, en heb een heerlijke jeugd gehad met mijn moeder die om 3 uur thuis zat met een koekje en een kop thee. Ik kwam thuis van school en kon mijn verhalen bij haar kwijt. Mijn vader kwam 's avonds thuis van zijn werk en kon ook zijn verhalen bij haar kwijt. Maar haar verhalen? Ik heb ze vroeger nooit gehoord, de verhalen gingen altijd over mij en mijn zusje, over mijn vader, over de buurvrouw of vriendinnen, maar nooit over haar.
Toen ik een jaartje of 16 was is mijn moeder gaan werken. En zelfs als puber merkte ik al dat ze opbloeide. Tijdens het eten 's avonds was het nu een drukte van belang aangezien we nu alle vier een hoop verhalen te vertellen hadden. Mijn moeder is geen carriere tijger geworden, en een mantelpak heeft ze al helemaal niet, maar ze is zich wel aan het ontplooien. Als moeder, als vrouw, als mens.
Sinds een jaartje doet mijn moeder nu ook vrijwilligerswerk. Ze geeft Nederlandse les aan allochtone vrouwen en is compleet in haar element. En ik ben supertrots op mijn moeder. Niet omdat ze iets 'goeds' doet, maar omdat ze iets doet wat haar aan het hart ligt, waar ze haar talenten in kwijt kan, waar ze om gewaardeerd wordt en wat haar een enorme berg levensenergie geeft. Mijn moeder stráált en heeft het ontzettend naar haar zin. En de verhalen houden maar niet op
Misschien is dit wel de reden dat FV zich druk maakt om hoe andere vrouwen hun leven invullen. Omdat ze graag zou zien dat wij in Nederland, in een land met relatief veel mogelijkheden en een vrijheden, allemaal datgene in ons ontdekken dat ons zo laat stralen als mijn moeder. Dat we onszelf uitdagen en ontplooien en uit ons keurslijf rukken en gaan doen wat ons gelukkig maakt. Dat we ambitieuzer worden en minder genoegen nemen met een 'standaard' leven. Niet omdat dat niet goed is, maar omdat er méér is. Wat dat 'meer' is is voor een ieder weer anders. Maar we hoeven echt niet allemaal carrieretijgers te worden om dat 'meer' in te vullen. Mijn moeder heeft heel duidelijke een 'meer' vervuld leven, en ze is er echt niet minder moeder om geworden. Misschien zelfs wel meer...
En wat is er ambitieuzer dan gewoon gelukkig worden, waarmee dan ook? Als iemand gewoon (zoals mijn moeder dat deed) voor de kinderen fulltime wil zorgen en nu nog steeds niet werkt nu de kinderen uit het huis zijn, haar dagen vult met sodokupuzzels, detectives en schoonmaken, so fucking what? At the end of the day is zij misschien gelukkiger dan al die carrieretijgers voor wie niks nooit genoeg is. Ik ben trots op mijn moeder, ondanks het feit dat ze nooit carriere heeft gemaakt. Voor haar waren de hardloopwedstrijden die ze won het hoogtepunt, de liefde van haar man en kind. quote]
Er vanuit gaande dat de toon van de to van FV bedoeld is om mensen wakker te schudden ipv tegen hun schenen te schoppen denk ik dat FV wel echt een belangrijke discussie opent. Ik heb alle 300 pagina's gelezen en wat er voornamelijk lijkt te gebeuren is dat de simpele thuisblijfmoeder die gelukkig is met schoonmaken geplaatst wordt tegenover de bitchy carrieretijger in mantelpak en killerschoenen. Ik kan me zo voorstellen dat niet veel mensen hier zich in één van beide karikaturen kan vinden. Ik denk ook niet dat, ondanks het schoppen en de fok-stijl van de berichten, dit is wat FV bedoeld. Of waar ze op doelt.
Voor mij is de post hierboven van digitalis dan ook een goed voorbeeld van de discussie die FV (in mijn ogen) probeert aan te wakkeren. Ik ben ook trots op mijn moeder, en heb een heerlijke jeugd gehad met mijn moeder die om 3 uur thuis zat met een koekje en een kop thee. Ik kwam thuis van school en kon mijn verhalen bij haar kwijt. Mijn vader kwam 's avonds thuis van zijn werk en kon ook zijn verhalen bij haar kwijt. Maar haar verhalen? Ik heb ze vroeger nooit gehoord, de verhalen gingen altijd over mij en mijn zusje, over mijn vader, over de buurvrouw of vriendinnen, maar nooit over haar.
Toen ik een jaartje of 16 was is mijn moeder gaan werken. En zelfs als puber merkte ik al dat ze opbloeide. Tijdens het eten 's avonds was het nu een drukte van belang aangezien we nu alle vier een hoop verhalen te vertellen hadden. Mijn moeder is geen carriere tijger geworden, en een mantelpak heeft ze al helemaal niet, maar ze is zich wel aan het ontplooien. Als moeder, als vrouw, als mens.
Sinds een jaartje doet mijn moeder nu ook vrijwilligerswerk. Ze geeft Nederlandse les aan allochtone vrouwen en is compleet in haar element. En ik ben supertrots op mijn moeder. Niet omdat ze iets 'goeds' doet, maar omdat ze iets doet wat haar aan het hart ligt, waar ze haar talenten in kwijt kan, waar ze om gewaardeerd wordt en wat haar een enorme berg levensenergie geeft. Mijn moeder stráált en heeft het ontzettend naar haar zin. En de verhalen houden maar niet op
Misschien is dit wel de reden dat FV zich druk maakt om hoe andere vrouwen hun leven invullen. Omdat ze graag zou zien dat wij in Nederland, in een land met relatief veel mogelijkheden en een vrijheden, allemaal datgene in ons ontdekken dat ons zo laat stralen als mijn moeder. Dat we onszelf uitdagen en ontplooien en uit ons keurslijf rukken en gaan doen wat ons gelukkig maakt. Dat we ambitieuzer worden en minder genoegen nemen met een 'standaard' leven. Niet omdat dat niet goed is, maar omdat er méér is. Wat dat 'meer' is is voor een ieder weer anders. Maar we hoeven echt niet allemaal carrieretijgers te worden om dat 'meer' in te vullen. Mijn moeder heeft heel duidelijke een 'meer' vervuld leven, en ze is er echt niet minder moeder om geworden. Misschien zelfs wel meer...
zaterdag 13 september 2008 om 14:20
Als dat is wat FV bedoelt, dan mag ze dat nog een keer komen vertellen zonder de sneer naar de moeder die vrijwilligerswerk doet, die op school in de MR zit, die drie dagen in de week werkt.
Want zoals jouw moeder opbloeide van het werken en later van vrijwilligerswerk, is eigenlijk waar het om gaat. En dan hoef je wat mij betreft niet je punt te maken door neerbuigend te doen naar mensen die precies DAT bereikt hebben in Kutkrabbeveen.
zaterdag 13 september 2008 om 14:32
Maar misschien sneert FV wel naar die mensen die zeggen dat ze gelukkig zijn met wat ze bereikt hebben, maar die eigenlijk 'maar' genoegen nemen met wat ze hebben. Uit lamlendigheid, gebrek aan inspiratie, of een tekort aan ambitie. Wat ik met mijn verhaal wilde laten zien is dat ambitie zich niet per sé manifesteert als carriere tijgeren, maar als het beste uit jezelf halen (dat stukje 'meer' waar ik over schreef) in plaats van genoegen nemen met. Ik vind mijn moeder namelijk heel ambitieus doordat ze is gaan ontdekken wat haar talenten zijn, wat ze leuk vindt en waar ze trots op is. In essentie dus het feit dat ze 'meer' uit het leven wilde halen.
zaterdag 13 september 2008 om 14:37
Ik snap jouw verhaal ook wel, en ik ben het er ook mee eens, maar dat is niet wat ik uit het verhaal ( en de diverse postings verspreid over de 300 pagina's) van FV haal.
Zij kan nl niet weten wie er wel en niet gelukkig is met haar leven in een oord ver buiten de randstad, met een deeltijdbaan en het moederschap. Zij gaat ervan uit dat je niet gelukig kan zijn met zo'n leven, en dat geluk uberhaupt niet je hoogste ambitie kan zijn.
Zij kan nl niet weten wie er wel en niet gelukkig is met haar leven in een oord ver buiten de randstad, met een deeltijdbaan en het moederschap. Zij gaat ervan uit dat je niet gelukig kan zijn met zo'n leven, en dat geluk uberhaupt niet je hoogste ambitie kan zijn.
zaterdag 13 september 2008 om 15:53
Het komt erop neer dat jij kunt begrijpen dat vrouwen echt en oprecht gelukkig kunnen zijn met een leven in een dorp, met een parttime baan (die natuurlijk niet de beste en best betaalde is want parttime), elke ochtend de kinderen naar school brengen en koffie bij de buurvrouw, boodschapjes op tijd in huis en knutselmiddagen op school.
FV kan dat niet alleen niet begrijpen, ze vindt eht ook niet goed genoeg en praat er denigrerend over. En dat verzin ik niet; dat is zo. Als je het hebt over Kutkrabberveen, poep eten en vegeteren dan lijkt het mij dat je er geen respect voor hebt.
Overigens geloof ik wel dat mensen oprecht gelukkig kunnen worden van een flitsende carriere, een drukke baan en een druk sociaal leven. Maar dat dat nu eenmaal niet voor eidereen werkt daar kan ik ook heel goed inkomen.
FV kan dat niet alleen niet begrijpen, ze vindt eht ook niet goed genoeg en praat er denigrerend over. En dat verzin ik niet; dat is zo. Als je het hebt over Kutkrabberveen, poep eten en vegeteren dan lijkt het mij dat je er geen respect voor hebt.
Overigens geloof ik wel dat mensen oprecht gelukkig kunnen worden van een flitsende carriere, een drukke baan en een druk sociaal leven. Maar dat dat nu eenmaal niet voor eidereen werkt daar kan ik ook heel goed inkomen.
zaterdag 13 september 2008 om 16:30
Ik weet niet of dit slaat op het voorbeeld van Whopper met haar grote wagen, maar in dat geval vind ik het onzin.
Je bent in mijn ogen idd succesvol (op een bepaald gebied) als je het economisch gemaakt hebt.
Je bent voor mij ook succesvol (op een bepaald gebied) als je een goede relatie hebt en een gezin dat prima draait en waar geen grote problemen zijn.
Je bent ook succesvol (op een bepaald gebied) als je een studie hebt afgerond, en zo kan ik nog wel even doorgaan.
Maar als ik op straat iemand met een Bentley zie rijden denk ik zo die heeft goed geboerd, en als dan blijkt dat de auto gekregen is, trek ik dat idee weer in. Dat wil niet zeggen dat ik denk dat diegene gefaald heeft of überhaupt niet succesvol is of zelfs dat ze niet economisch succesvol is (misschien heeft ze zelf wel een Lamborghini in de garage maar was dat niet zo praktisch in de stad) maar dat is er dan gewoon niet vanaf te zien.
Als ik op de universiteit zie dat er mensen zijn die gezakt zijn of gesjeesd dan denk ik ook dat ze niet succesvol zijn op dat gebied. Niet dat ze überhaupt niet succesvol zouden zijn in hun leven, alleen bewonder ik ze dan niet meer om dit ene aspect.
zaterdag 13 september 2008 om 16:38
zaterdag 13 september 2008 om 16:43
