Actueel
alle pijlers
The land that time forgot
dinsdag 9 september 2008 om 17:14
Tussen alle discussies over moslims en andere achterlijke culturen, wil ik het eens over een andere achterlijke cultuur hebben. Namelijk de Nederlandse.
Ik kwam erop doordat ik net op een andere pijler reageerde.
Soms kijk ik om me heen en denk ik: hoe kan dat? Waarom?
Hoe kan het toch dat Nederlandse vrouwen massaal naar Sex & the City the movie gaan, maar zelf niet meer ambieren dan een man die de rekeningen betaalt en een kindje om mee te tutten? Hoe kan het toch dat je tegenwoordig voor een prikkie de hele wereld kunt zien, met de hele wereld kunt communiceren, op de hele wereld kunt werken, wonen en leven, maar dat Nederlandse vrouwen niet verder lijken te komen dan hun aanrecht in Kuttenkrabbenveen?
Hoe kan het toch dat in landen om ons heen vrouwen runnen for president of vice president, hoogleraar worden, astronaut worden, hele legers leiden en cures for cancer verzinnen, maar dat de Nederlandse vrouwen als hoogste ambitie overblijfmoeder hebben?
Hoe kan het toch dat er een hele wereld is, die voor ons, omdat we het geluk hebben in Nederland geboren te zijn, open ligt als een oester, maar dat zo weinig vrouwen die parel erin willen grijpen?
Zit er hier iets in het water? Zijn wij echt the land that time forgot? Hebben al die vrouwen gewoon niet in de gaten dat er een hele wereld voor hen open ligt?
Wat is dat toch?
Wie het weet mag het zeggen!
Ik kwam erop doordat ik net op een andere pijler reageerde.
Soms kijk ik om me heen en denk ik: hoe kan dat? Waarom?
Hoe kan het toch dat Nederlandse vrouwen massaal naar Sex & the City the movie gaan, maar zelf niet meer ambieren dan een man die de rekeningen betaalt en een kindje om mee te tutten? Hoe kan het toch dat je tegenwoordig voor een prikkie de hele wereld kunt zien, met de hele wereld kunt communiceren, op de hele wereld kunt werken, wonen en leven, maar dat Nederlandse vrouwen niet verder lijken te komen dan hun aanrecht in Kuttenkrabbenveen?
Hoe kan het toch dat in landen om ons heen vrouwen runnen for president of vice president, hoogleraar worden, astronaut worden, hele legers leiden en cures for cancer verzinnen, maar dat de Nederlandse vrouwen als hoogste ambitie overblijfmoeder hebben?
Hoe kan het toch dat er een hele wereld is, die voor ons, omdat we het geluk hebben in Nederland geboren te zijn, open ligt als een oester, maar dat zo weinig vrouwen die parel erin willen grijpen?
Zit er hier iets in het water? Zijn wij echt the land that time forgot? Hebben al die vrouwen gewoon niet in de gaten dat er een hele wereld voor hen open ligt?
Wat is dat toch?
Wie het weet mag het zeggen!
Am Yisrael Chai!
zaterdag 13 september 2008 om 16:45
Hoe dan ook.
FV mist haar punt.
Ik zie de afgelopen 15 postings de een na de ander zeggen, 'Misschien is dat wat FV bedoelt'.
Niemand weet eigenlijk wat ze bedoelt, behalve dat ze aanstootgevend post.
En dat is op z'n minst opmerkelijk voor iemand die doet alsof ze de vrouwlijke wijsheid wel in pacht heeft.
FV mist haar punt.
Ik zie de afgelopen 15 postings de een na de ander zeggen, 'Misschien is dat wat FV bedoelt'.
Niemand weet eigenlijk wat ze bedoelt, behalve dat ze aanstootgevend post.
En dat is op z'n minst opmerkelijk voor iemand die doet alsof ze de vrouwlijke wijsheid wel in pacht heeft.
zaterdag 13 september 2008 om 16:50
:
[...]
Liet Aletta Jacobs zich toch ook niet door tegenhouden ? En die is nogwel van vóór jouw tijd !
Ja maar dat is dus het punt! Ik weet dat het een grapje is, maar ik ga er even serieus op in. Mijn eigen moeder is in de vijftig en heeft weleens gezegd dat als zij wist wat er allemaal mogelijk was, toen ze moest kiezen, ze misschien wel iets heel anders gekozen had. Ze is lerares geworden, één van de mogelijke beroepen voor meisjes in die tijd (verder had je nog verpleegster en dan weet ik het al niet meer, misschien bibliotecaresse of secretaresse oid?).
Natuurlijk zijn er de Aletta Jacobsen in de wereld die ondanks alle tegenwerkingen van de gebaande paden afstromen. Maar laten we wel wezen, de meeste van ons zijn dat niet! Op het moment dat het gebaande pad (zoals in de tijd van mijn moeder) of huishoudschool, of mms met mogelijkheid tot een stuk of vijf beroepen is, denkt 99% van de meisjes van 15 niet verder.
Ik weet niet of jij op je vijftiende je roeping al had, ik absoluut niet. Op mijn vijftiende ging ik zaterdags dansen, in de pauzes naar de stad, had ik een vriendje en was dat allemaal heel spannend, en school vond ik erg leuk: vanwege de sociale contacten.
Ik kreeg echter zoveel mogelijkheden aangeboden dat ik uiteindelijk een studie ben gaan doen waar ik ten eerste nog nooit van gehoord had, die ten tweede gruwelijk saai klonk, en waar ten derde vooral jongens waren die hem volgden.
Als dat voor meiden gewoon is, en als het in de maatschappij gewoon wordt dat meiden werken, hun eigen centen verdienen, het beste uit zichzelf halen, etc., dan gaat er veel minder talent verloren!!!!
zaterdag 13 september 2008 om 17:04
:
[quote]:
En wat is er ambitieuzer dan gewoon gelukkig worden, waarmee dan ook? Als iemand gewoon (zoals mijn moeder dat deed) voor de kinderen fulltime wil zorgen en nu nog steeds niet werkt nu de kinderen uit het huis zijn, haar dagen vult met sodokupuzzels, detectives en schoonmaken, so fucking what? At the end of the day is zij misschien gelukkiger dan al die carrieretijgers voor wie niks nooit genoeg is. Ik ben trots op mijn moeder, ondanks het feit dat ze nooit carriere heeft gemaakt. Voor haar waren de hardloopwedstrijden die ze won het hoogtepunt, de liefde van haar man en kind. quote]
Er vanuit gaande dat de toon van de to van FV bedoeld is om mensen wakker te schudden ipv tegen hun schenen te schoppen denk ik dat FV wel echt een belangrijke discussie opent. Ik heb alle 300 pagina's gelezen en wat er voornamelijk lijkt te gebeuren is dat de simpele thuisblijfmoeder die gelukkig is met schoonmaken geplaatst wordt tegenover de bitchy carrieretijger in mantelpak en killerschoenen. Ik kan me zo voorstellen dat niet veel mensen hier zich in één van beide karikaturen kan vinden. Ik denk ook niet dat, ondanks het schoppen en de fok-stijl van de berichten, dit is wat FV bedoeld. Of waar ze op doelt.
Voor mij is de post hierboven van digitalis dan ook een goed voorbeeld van de discussie die FV (in mijn ogen) probeert aan te wakkeren. Ik ben ook trots op mijn moeder, en heb een heerlijke jeugd gehad met mijn moeder die om 3 uur thuis zat met een koekje en een kop thee. Ik kwam thuis van school en kon mijn verhalen bij haar kwijt. Mijn vader kwam 's avonds thuis van zijn werk en kon ook zijn verhalen bij haar kwijt. Maar haar verhalen? Ik heb ze vroeger nooit gehoord, de verhalen gingen altijd over mij en mijn zusje, over mijn vader, over de buurvrouw of vriendinnen, maar nooit over haar.
Toen ik een jaartje of 16 was is mijn moeder gaan werken. En zelfs als puber merkte ik al dat ze opbloeide. Tijdens het eten 's avonds was het nu een drukte van belang aangezien we nu alle vier een hoop verhalen te vertellen hadden. Mijn moeder is geen carriere tijger geworden, en een mantelpak heeft ze al helemaal niet, maar ze is zich wel aan het ontplooien. Als moeder, als vrouw, als mens.
Sinds een jaartje doet mijn moeder nu ook vrijwilligerswerk. Ze geeft Nederlandse les aan allochtone vrouwen en is compleet in haar element. En ik ben supertrots op mijn moeder. Niet omdat ze iets 'goeds' doet, maar omdat ze iets doet wat haar aan het hart ligt, waar ze haar talenten in kwijt kan, waar ze om gewaardeerd wordt en wat haar een enorme berg levensenergie geeft. Mijn moeder stráált en heeft het ontzettend naar haar zin. En de verhalen houden maar niet op
Misschien is dit wel de reden dat FV zich druk maakt om hoe andere vrouwen hun leven invullen. Omdat ze graag zou zien dat wij in Nederland, in een land met relatief veel mogelijkheden en een vrijheden, allemaal datgene in ons ontdekken dat ons zo laat stralen als mijn moeder. Dat we onszelf uitdagen en ontplooien en uit ons keurslijf rukken en gaan doen wat ons gelukkig maakt. Dat we ambitieuzer worden en minder genoegen nemen met een 'standaard' leven. Niet omdat dat niet goed is, maar omdat er méér is. Wat dat 'meer' is is voor een ieder weer anders. Maar we hoeven echt niet allemaal carrieretijgers te worden om dat 'meer' in te vullen. Mijn moeder heeft heel duidelijke een 'meer' vervuld leven, en ze is er echt niet minder moeder om geworden. Misschien zelfs wel meer...
Friezin,
Dit is inderdaad précies wat ik bedoel, en ik vind dergelijke verhalen ook fantastisch om te lezen.
Am Yisrael Chai!
zaterdag 13 september 2008 om 17:05
Wat een kul verhaal Marg. Mijn moeder is alweer in de 60 maar die heeft echt wel haar kansen gecreeerd en/of benut.
Ook nu werken er meer vrouwen in de zorg en onderwijs, dienstverlenende sectoren.
En parttime.
Dat schijnen wij Nederlandse vrouwen lekker te vinden.
Evenals zoveel mogelijk voor onze eigen kinderen zorgen. Vanalles wat kunnen en mogen proeven, kiezen en delen, in de kwantiteit die wij fijn vinden is wat ónze emancipatie heeft gebracht.
En dat is de ultieme vrijheid.
Wees er gewoonweg trots op.
Ook nu werken er meer vrouwen in de zorg en onderwijs, dienstverlenende sectoren.
En parttime.
Dat schijnen wij Nederlandse vrouwen lekker te vinden.
Evenals zoveel mogelijk voor onze eigen kinderen zorgen. Vanalles wat kunnen en mogen proeven, kiezen en delen, in de kwantiteit die wij fijn vinden is wat ónze emancipatie heeft gebracht.
En dat is de ultieme vrijheid.
Wees er gewoonweg trots op.
zaterdag 13 september 2008 om 17:08
Waarschijnlijk wel. Maar daar gaat het niet om. Het gaat niet om carrieretijgers die altijd maar meer meer meer willen en nooit genoeg hebben en op hun dertigste overwerkt thuiszitten.
Het gaat ook niet om onderdrukte mokkels die gefrustreerd zijn omdat ze eigenlijk kinderen haten en het huishouden de hel vinden maar van hun man niets anders mogen doen.
Waarom zou je het zo in het belachelijke trekken?
Waar het (volgens mij) om gaat was dat veel meiden al van jongs af aan een andere toekomstverwachting hebben dan jongens, en dat dat jammer is en zonde en verspilling van talent.
Wat eenieder uiteindelijk beslist moet hij zelf weten.
Maar als het zo zou zijn dat het voor meiden net zo logisch zou zijn om hun eigen geld te verdienen, een baan te hebben en daarin proberen op te klimmen of carriere te maken of bij te leren, en hun economische bijdrage aan het huishouden, gezin, en de maatschappij zouden leveren, en het net zo vreemd zou zijn om minder dan vier dagen te gaan werken, dan zou denk ik veel meer talent naar buiten komen dan nu het geval is.
Ik vind het prachtig dat jij wil excelleren in moederschap en partnerschap. Ik wil dat ook. En ik ga er toch verdorie van uit dat mijn man dat ook wil! (in het vaderschap dan) want waarom zou ik in hemelsnaam mijn leven delen met een vent die daarvoor zijn schouders op zou halen?! Maar ik geloof niet dat ik er één tegen ben gekomen die, ondanks dat hij wil excelleren in vaderschap en partnerschap, erover piekert om zijn baan op te zeggen en zich daar 24 uur per dag mee bezig te houden. Jij?
En dáár gaat de discussie over, niet over geld, materie, wie is gelukkiger, etc.
zaterdag 13 september 2008 om 17:10
Helemaal mee eens.:
Als ik FV goed begrijp snapt ze dus niet hoe het komt dat er zoveel rolmodellen zijn en er toch weinig vrouwen zijn zich daaraan willen optrekken. Met nadruk op 'willen'.
Dat veel vrouwen kiezen voor het leven dat ze leiden, is duidelijk maar waarom kiezen ze voor dat leven? Omdat het fijn is etc. roepen velen. Ja maar waarom is dat fijn? Eh.......
FV ik denk dat je een kern probeert te raken waarvan velen zich niet bewust zijn dat die bestaat.
Persoonlijk laat ik me inspireren door grote vrouwen. Niet omdat het per se moet of dat ik hogerop wil of de geschiedenis in wil gaan als grote vrouw nr. zoveel maar puur omdat het een innerlijk verlangen is. Dat verlangen MEER uit je leven te willen halen, denk dat FV daarop doelt. En dat MEER verschilt inderdaad van vrouw tot vrouw. Waar de grenzen van de 1 bereikt zijn, begint de vrijheid van de ander.
Wat wil ik eigen zeggen...nou ja...denk dat ik elke post wel begrijp. Bottom-line is dat je zelf bepaalt hoeveel je neemt van het buffet des levens. De een schept 10 keer op en heeft nog steeds niet genoeg en de ander zit na 1 bord al vol. Voor ieder is wel een rol weggelegd. Als we allemaal naar de top willen grijpen dan blijft het aan de basis wel erg leeg...en flikkeren we met z'n allen keihard naar beneden
zaterdag 13 september 2008 om 17:11
Whopper, ik weet eigenlijk niet of FV en ik hier zo anders over denken. FV gebruikt wat scherpere bewoordingen (ok, soms flink denigrerend) maar volgens mij willen en hopen we allebei dat deze vrouwen 'meer' halen uit het leven. (Ik blijf het tussen quotes plaatsen omdat dat 'meer' compleet subjectief is en niet noodzakelijkerwijs werk of carriere is.)
Ik ben het met FV eensch dat er meer uit het leven te halen is dan (voor vrouwen) het moederschap. Maar ik denk dat met de stresserige maastchappij en de enorme druk waar vrouwen onder geplaatst worden (een goede moeder, partner, vriendin, werknemer, dochter etc moeten zijn) het part time werken in combinatie met het moederschap en voor het gezin zorgen misschien wel het meest rustgevende is (of het minst stresserige). Ik kan me in deze situatie dan ook voorstellen dat sommige vrouwen dat, wanneer de mogelijkheid er is om minder te gaan werken, er voor kiezen meer tijd te besteden aan het moederschap (en overblijfmoeder etc zijn) omdat dat meer geluksgevoel oplevert, zowel voor haarzelf als voor het gezin. (Want minder stress en meer rust & regelmaat)
Maar, deze vrouwen maken deze keus dus als gevolg van de enorme hoeveelheid druk en stress waar zij onder verkeren, en dus niet omdat zij 'meer' uit het leven halen. En dus ben ik het in die zin met FV eens dat dit niet goed genoeg is. Ik wil daar vrouwen niet mee afvallen, maar meer Het Systeem, of De Structuur, of Onze Manier Van Leven in Nederland aan de kaart stellen, net als FV doet. Ik vind het ook zonde om te zien dat sommige vrouwen niet 'meer' uit het leven (willen) halen dan de part-time baan en het voor het gezin zorgen. Omdat ik heb gezien hoe mijn moeder opbloeide toen ze niet meer alleen moeder van of vrouw van was, maar eindelijk kon ontdekken wie ze zelf was, als vrouw en als mens. En ik denk dat respect voor iemand hebben betekent dat je die persoon het beste gunt. En dat je die persoon soms ook een beetje mag pushen om het beste uit zichzelf te halen door zijn of haar talenten te gebruiken, ipv ze te laten verwelken in het boodschappen doen of het huis schoonmaken. Daarmee wil ik overigens niet zeggen dat overblijfmoeder niet goed genoeg is, maar dat ik denk dat je op een gegeven moment 'meer' kan of wil dan overblijfmoeder zijn. Als je de mogelijkheid en de tijd hebt om je talenten te ontdekken & ontwikkelen en je jezelf niet meer hoeft weg te cijferen omdat je nou eenmaal moeder bent of een gezin hebt om voor te zorgen in een maatschappij die enorm veel druk op je legt.
zaterdag 13 september 2008 om 17:15
Kind, ga toch weg. Het is preciés wat je niet bedoelt.
Het verhaal van Friezin voor je samengevat:
Mama zorgt voor kinderen tot die volledig zelfstandig zijn. Mama is ineens oud. Mama realiseert dat ze zelf niks heeft. Mama gaat maar vrijwilligerswerk doen.
En dat is exact wat jij typeert is je openingspost. Een moedertje zonder ambities.
Alleen omdat het een lekker sentimenteel verhaal is, sluit je je er ineens bij aan.
Maar in essentie schop je er tegenaan.
zaterdag 13 september 2008 om 17:17
Dat heeft iemand anders geroepen hoor, niet ik. En zelfs al zou dat zo zijn, dan is het a) niet toegestaan om prive gegevens van forummers op het forum te plaatsen en b) totaal irrelevant voor de discussie.:
geen wonder dat ze anderen zo zuur de maat neemtpure onvrede.
Am Yisrael Chai!
zaterdag 13 september 2008 om 17:21
Oh nee, sorry, dan zal het inderdaad wel bullshit zijn wat ik van de mijne hoor.
Er zijn nu ook héél wat meer vrouwen die recht studeren, of geneeskunde om maar wat te noemen, want jij vertelt me toch zeker niet dat er van de generatie van jouw moeder net zoveel mensen dát soort dingen gingen doen?
En hoeveel vrouwen gingen econometrie studeren, of wisten überhaupt dat het mogelijk was toen ze klaar waren met de middelbare school en als ze het geluk hadden gehad door te mogen leren van thuis ipv naar de huishoudschool gestuurd te worden?! Of hadden die meiden van twaalf ook hun eigen kansen moeten creeeren?!
En daar gaat het volgens mij om, er zijn mensen die altijd kansen creeren, ook op hun vijftiende. Maar er zijn er veel meer die dat niet doen. En als die dan, zoal nu, te horen krijgen dat je kan worden wat je wilt worden, dat er studies zijn als industriele techniek, technische bedrijfskunde, lucht en ruimtevaarttechniek, vrije tijds management, gezondheidsmanagement en zorgmanagement, health economy, bewegingswetenschappen, industrieel ontwerpen, geodesie, planologie, life sciences, kunstmatige intelligentie, integrale veiligheidskunde, internationale ontwikkelingsstudies, en noem maar op, en als je dan ook nog uitgelegd krijgt wat het inhoudt en wat je ermee kan worden, dan denk ik dat je een andere keus kan maken dan de keus die de generatie van mijn moeder maakte.
Maar hey, als jouw moeder dat niet herkend zal het inderdaad wel gelul zijn.
zaterdag 13 september 2008 om 17:28
Ik heb de wijsheid niet in pacht, en dat ook niet beweerd. De verwarring is ontstaan, volgens mij, omdat ik eigenlijk twee discussies tegelijk aan het voeren ben.
Aan de ene kant datgene wat Friezin schetst, en aan de andere kant hetgeen Omen schetste.
Dat zijn eigenlijk twee onderwerpen, maar in mijn beleving hangen ze zeer nauw met elkaar samen. Is het een misschien wel het gevolg van het ander.
Dat Nederland in mijn beleving een land is waar alles wat afwijkt vooral geassimileerd of de kop in gedrukt moet worden, is in mijn beleving een van de oorzaken dat vrouwen in Nederland veel minder geëmancipeerd zijn dan in de rest van de wereld.
Natuurlijk is het zo dat in de hele wereld vrouwen nog steeds een flinke achterstand hebben tov mannen, maar het feit dat Nederland een land is waar men liever heeft dat alles blijft zoals het was, waar het adagium "doe maar gewoon dan doe je al gek genoeg" is en waar "zo zijn de regels nu eenmaal" zo'n beetje de meest gebezigde uitdrukking is in de taal, helpt nou niet echt mee om die achterstand te WILLEN inlopen.
Am Yisrael Chai!
zaterdag 13 september 2008 om 17:50
Nee, ik bedoel dat niet. Ik denk dat tevredenheid een van de hoogst haalbare doelen is. Wat ik wél bedoel, is dat je je zou kunnen afvragen of je tevreden bent met iets omdat je nu eenmaal gelooft dat er toch niet meer te halen valt dan dat, en dat je er dus maar beter tevreden mee kunt zijn, of dat je tevreden bent met iets omdat het is wat je echt, diep in jezelf, wil.
Iemand die in Afrika woont in een land met hongersnood, is waarschijnlijk meer dan tevreden met een kopje rijst.
Maar voor iemand die in Nederland woont, waar zelfs in vuilnisbakken meer keuze aan eten te vinden dan dat ene kopje rijst, is het op zijn minst opmerkelijk dat diegene tevreden is met slechts dat ene kopje rijst. Als het zo is dat diegene van alle andere dingen die hij gegeten heeft uiteindelijk besluit dat een kopje rijst per dag het allerlekkerste is en allervoedzaamste is dat ie kan bedenken, zeg ik "power to you".
Maar als diegene besluit tevreden te zijn met dat ene kopje rijst, omdat ie niets anders durft te nemen, of niet weet dat er in de supermarkt meer is dan dat, of gewoon omdat ie zijn ouders ook al honderd jaar alleen een kopje rijst ziet eten, of omdat de mensen om hem heen hem zullen uitlachen of veroordelen omdat ie iets anders wil dan een kopje rijst (of niet eens wat anders wil, maar gewoon twéé kopjes rijst wil), dan denk ik "what a waste".
Am Yisrael Chai!
zaterdag 13 september 2008 om 17:59
Eh, lees je openingspost nog even door wil je? Die term Kuttenkrabbeveen komt toch echt uit jouw koker.
Evenals die (volkomen misplaatste en feitelijk geheel onjuiste) sneer naar "mijn omgeving daar in de Achterhoek". Uit al je posts is - in meer of mindere mate - het absolute neerkijken van alles wat niet-randstad is klip en klaar.
Gezien jouw sneren naar mijn vermeende woonplaats is het op zijn minst wat kleinzielig om nou zelf te gaan lopen miepen. Temeer daar het opvallend is dat iemand die zelf niet in de randstad woont en daarenboven nog eens in een plaats die synoniem staat voor kleinstedelijke burgerlijkheid, precies dat anderen voor de voeten werpt.
zaterdag 13 september 2008 om 18:05
Volgens mij lopen in deze discussie nog steeds twee punten volledig door elkaar heen.
1. Hebben vrouwen en mannen gelijke kansen, gelijke mogelijkheden, gelijke verwachtingen en heeft de maatschappij gelijke verwachtingen van vrouwen en mannen. En zo nee, hoe komt dat, is dat goed, moet dat veranderen?
2. Kunnen mensen gelukkig zijn met 'niks', met hun leven gewoon leven zonder er méér uit te willen halen (in welke vorm dan ook), hun dagelijkse rondje langs school, supermarkt, baantje-voor-erbij? En is het aantal mensen dat daarmee gelukkig is, nou hoger in NL dan elders?
Dat eerste is de gewone staat-der-emancipatiediscussie die hier eens in de zoveel tijd voorbijkomt.
Het tweede punt zou interessant kunnen zijn ware het niet dat vooral FV er een handje van heeft om haar mening daarover te larderen met waardeoordelen.
1. Hebben vrouwen en mannen gelijke kansen, gelijke mogelijkheden, gelijke verwachtingen en heeft de maatschappij gelijke verwachtingen van vrouwen en mannen. En zo nee, hoe komt dat, is dat goed, moet dat veranderen?
2. Kunnen mensen gelukkig zijn met 'niks', met hun leven gewoon leven zonder er méér uit te willen halen (in welke vorm dan ook), hun dagelijkse rondje langs school, supermarkt, baantje-voor-erbij? En is het aantal mensen dat daarmee gelukkig is, nou hoger in NL dan elders?
Dat eerste is de gewone staat-der-emancipatiediscussie die hier eens in de zoveel tijd voorbijkomt.
Het tweede punt zou interessant kunnen zijn ware het niet dat vooral FV er een handje van heeft om haar mening daarover te larderen met waardeoordelen.
zaterdag 13 september 2008 om 18:07
Ik begrijp maar niet dat men niet begrijpt dat sommige vrouwen gewoon moeder willen zijn, zonder fulltime baan en flitsende carriere. Wat is daar nu zo moeilijk aan om te vatten? Wie zijn jullie om te oordelen dat dat niet 'meer uit het leven halen' is? Ik word er een beetje naar van. Net alsof als ik geen flitsende carriere heb, er automatisch wordt gedacht dat ik een luie vrouw ben en mijn best niet doe of wil doen. Bijzonder denigrerend. En patronising, dat willen dat anderen hun leven gaan leiden zoals jij dat graag zou willen zien.
zaterdag 13 september 2008 om 18:10
Dhelia, ik denk wel dat je daar gelukkig mee kan zijn, maar ik vraag me bij een hele hoop van die jonge vrouwen die ik ken die hun leven zo invullen af of ze niet gelukkiger zouden zijn als ze wat anders zouden doen.
Een beetje zoals uit die post van Friezin blijkt, haar moeder was niet ongelukkig in de tijd dat ze thuis was, maar werd wel gelukkiger toen ze zichzelf meer ging ontplooien en alles wat erbij hoort om buitenshuis aan de slag te zijn met iets waar je hart voor hebt.
Een beetje zoals uit die post van Friezin blijkt, haar moeder was niet ongelukkig in de tijd dat ze thuis was, maar werd wel gelukkiger toen ze zichzelf meer ging ontplooien en alles wat erbij hoort om buitenshuis aan de slag te zijn met iets waar je hart voor hebt.
