Actueel
alle pijlers
The land that time forgot
dinsdag 9 september 2008 om 17:14
Tussen alle discussies over moslims en andere achterlijke culturen, wil ik het eens over een andere achterlijke cultuur hebben. Namelijk de Nederlandse.
Ik kwam erop doordat ik net op een andere pijler reageerde.
Soms kijk ik om me heen en denk ik: hoe kan dat? Waarom?
Hoe kan het toch dat Nederlandse vrouwen massaal naar Sex & the City the movie gaan, maar zelf niet meer ambieren dan een man die de rekeningen betaalt en een kindje om mee te tutten? Hoe kan het toch dat je tegenwoordig voor een prikkie de hele wereld kunt zien, met de hele wereld kunt communiceren, op de hele wereld kunt werken, wonen en leven, maar dat Nederlandse vrouwen niet verder lijken te komen dan hun aanrecht in Kuttenkrabbenveen?
Hoe kan het toch dat in landen om ons heen vrouwen runnen for president of vice president, hoogleraar worden, astronaut worden, hele legers leiden en cures for cancer verzinnen, maar dat de Nederlandse vrouwen als hoogste ambitie overblijfmoeder hebben?
Hoe kan het toch dat er een hele wereld is, die voor ons, omdat we het geluk hebben in Nederland geboren te zijn, open ligt als een oester, maar dat zo weinig vrouwen die parel erin willen grijpen?
Zit er hier iets in het water? Zijn wij echt the land that time forgot? Hebben al die vrouwen gewoon niet in de gaten dat er een hele wereld voor hen open ligt?
Wat is dat toch?
Wie het weet mag het zeggen!
Ik kwam erop doordat ik net op een andere pijler reageerde.
Soms kijk ik om me heen en denk ik: hoe kan dat? Waarom?
Hoe kan het toch dat Nederlandse vrouwen massaal naar Sex & the City the movie gaan, maar zelf niet meer ambieren dan een man die de rekeningen betaalt en een kindje om mee te tutten? Hoe kan het toch dat je tegenwoordig voor een prikkie de hele wereld kunt zien, met de hele wereld kunt communiceren, op de hele wereld kunt werken, wonen en leven, maar dat Nederlandse vrouwen niet verder lijken te komen dan hun aanrecht in Kuttenkrabbenveen?
Hoe kan het toch dat in landen om ons heen vrouwen runnen for president of vice president, hoogleraar worden, astronaut worden, hele legers leiden en cures for cancer verzinnen, maar dat de Nederlandse vrouwen als hoogste ambitie overblijfmoeder hebben?
Hoe kan het toch dat er een hele wereld is, die voor ons, omdat we het geluk hebben in Nederland geboren te zijn, open ligt als een oester, maar dat zo weinig vrouwen die parel erin willen grijpen?
Zit er hier iets in het water? Zijn wij echt the land that time forgot? Hebben al die vrouwen gewoon niet in de gaten dat er een hele wereld voor hen open ligt?
Wat is dat toch?
Wie het weet mag het zeggen!
Am Yisrael Chai!
zaterdag 13 september 2008 om 19:54
Nou dan zijn we er toch.
Dan kan toch niemand meer ontkennen dat het voor een vrouw moeilijker is (al was het maar in sociaal opzicht, maar waarschijnlijk ook binnen haar eigen relatie) te besluiten fulltime te gaan werken dan dat het dat voor een man is? En dat het voor een vrouw het makkelijkst is gewoon toe te geven en niet die kritiek te trotseren?
Dan kan toch niemand meer ontkennen dat het voor een vrouw moeilijker is (al was het maar in sociaal opzicht, maar waarschijnlijk ook binnen haar eigen relatie) te besluiten fulltime te gaan werken dan dat het dat voor een man is? En dat het voor een vrouw het makkelijkst is gewoon toe te geven en niet die kritiek te trotseren?
zaterdag 13 september 2008 om 19:58
zaterdag 13 september 2008 om 20:01
Dan moet je niet nu beweren dat jouw man precies hetzelfde heeft gedaan als jij. Jij hebt de hele discussie harstochtelijk mij veracht omdat ik neer zou kijken op vrouwen zoals jij, die dolgelukkig zijn met naar school brengen en al hun professionele keuzes rondom het leven van hun kind hebben gemaakt.
Toen je vervolgens aangesproken werd over wat dat jouw man dan maakte, beweerde je ineens dat hij een supervader is want hij is net zo weinig (zelf noemde je het zelfs een beetje fröbelen oid) gaan werken als jij.
Waarom kan hij jouw kind dan niet van en naar school halen en brengen? Jullie hadden toch precies dezelfde stap terug gedaan?
Am Yisrael Chai!
zaterdag 13 september 2008 om 20:03
Zeg, ik heb het nooit over ontaarde moeders gehad. Ik zei alleen dat een vrouw die minder gaat werken omwille van de kinderen, dit into account heeft genomen bij haar beslissing om kinderen te krijgen, en dat dit een keuze is geweest waarbij ze zich ongetwijfeld gelukkig voelt (want waarom anders dit doen?). En natuurlijk moet dit net zo goed voor de man gelden, moet de mogelijkheid bestaan dat beiden fulltime werken, of dat de man minder gaat werken. Maar dat betekent niet dat een vrouw die minder gaat werken om voor de kinderen te zorgen, die keuze per se maakt vanwege de norm of het geijkte pad. Dit kan namelijk ook gewoon betekenen dat ze dit wil. Het lijkt wel alsof je, als je een keuze maakt tegen het streng-feminisme in, meteen een doosje bent zonder eigen mening en wetenschap over wat je wel of niet gelukkig maakt.
zaterdag 13 september 2008 om 20:07
Digitalis,
Wat ik zeg, en daar sta ik ondanks de 36 paginas die we inmiddels volgeluld hebben volledig achter, is dat ik van mening ben dat er MINDER vrouwen zijn die die keuze maken omdat ze die zo weloverwogen hebben, dat dat ze er zijn omdat ze het geijkte pad volgen.
Ik vind het trouwens heel knap hoor, van al die vrouwen die bij HUN EERSTE KIND stoppen met werken, dat ze zonder ooit kinderen gehad te hebben zeker weten dat ze als thuisblijfmoeder veel gelukkiger zijn dan als werkende moeder. Want volgens mij zijn die vrouwen helemaal nooit werkende moeder geweest, en is dus in die gevallen al helemaal geen sprake van een welafgewogen keuze.
Wat ik zeg, en daar sta ik ondanks de 36 paginas die we inmiddels volgeluld hebben volledig achter, is dat ik van mening ben dat er MINDER vrouwen zijn die die keuze maken omdat ze die zo weloverwogen hebben, dat dat ze er zijn omdat ze het geijkte pad volgen.
Ik vind het trouwens heel knap hoor, van al die vrouwen die bij HUN EERSTE KIND stoppen met werken, dat ze zonder ooit kinderen gehad te hebben zeker weten dat ze als thuisblijfmoeder veel gelukkiger zijn dan als werkende moeder. Want volgens mij zijn die vrouwen helemaal nooit werkende moeder geweest, en is dus in die gevallen al helemaal geen sprake van een welafgewogen keuze.
Am Yisrael Chai!
zaterdag 13 september 2008 om 20:07
Digitalis, ik ben het in grote lijnen met jouw posting eens: vrouwen die minder gaan werken omdat ze meer gezinsleven willen: more power to them. Maar feit is écht dat dat voor mannen niet of in veel mindere mate geaccepteerd wordt, en dat er neergekeken wordt op vrouwen die, zoals ik, CEO van de multinational waarvoor ze werken willen worden, want dat zullen wel heel erg enge heksen zijn met sulletjes van mannen.
.
zaterdag 13 september 2008 om 20:10
:
Ja Shahla ik weet niet wat ik zou doen. Maar ik geloof dat ik liever alleenstaande moeder zou zijn dan onderdrukte moeder met een vent die geen fluit uitvoert en aanneemt dat alles míjn inherente taak is omdat ik een meisje ben.
Beter alleen dan in slecht gezelschap
Zoals ik het zie is 'de onderdrukte moeder' in principe dan ook een alleenstaande moeder, als ze toch overal alleen voor opdraait.
Ik heb overigens beide situaties meegemaakt en ik weet eigenlijk nog steeds niet welke situatie nou te prefereren is.
In beide gevallen sta je er alleen voor maar in het tweede voorbeeld heb je tenminste nog kánsen om het een en ander uit handen genomen te krijgen. Als je eenmaal overtuigd single mom bent, zijn die keuzes er niet meer. Dan komt gewoon definitief alles op jou neer, klaar. Of je moet een nieuwe man 'aantrekken' die wel bereid is de taken te verdelen maar met al aanwezige kinderen wordt dat al lastiger. In de meeste gevallen zal die man zeker niet meer met die kinderen doen dan de eigen vader normaliter zou doen als het gezin niet uit elkaar gevallen was.
Het is mij: shaHla 
(Iranian version)
(Iranian version)
zaterdag 13 september 2008 om 20:12
Mariannanas, met dat neerkijken op mannen die minder willen werken voor hun gezin en op vrouwen met grote ambities ben ik net zo goed tegen als op het neerkijken op vrouwen die graag thuis willen blijven voor de kids. Ik ben vooral voor de bewegingsvrijheid van mensen, dat men kan kiezen wat men wil doen.
FV, het kan toch gewoon een kwestie van proberen zijn voor die moeders die met hun eerste kind thuisblijven? Werken kan altijd nog lijkt me. Werken kan ook desillusies opleveren, net als thuisblijven dat kan.
FV, het kan toch gewoon een kwestie van proberen zijn voor die moeders die met hun eerste kind thuisblijven? Werken kan altijd nog lijkt me. Werken kan ook desillusies opleveren, net als thuisblijven dat kan.
zaterdag 13 september 2008 om 20:12
Ego: ware emancipatie is in mijn ogen een relatie waarbij beide partners overleggen hoe hun gezinsleven vormgegeven gaat worden, ervan uitgaand dat beide partners evenveel rechten en plichten hebben, en dat beider ambities en dromen even belangrijk zijn. Dan zouden meisjes ook, wetend dat hun dromen even belangrijk zijn als die van jongens, in vriendenboekjes schrijven dat ze hersenchirurg willen worden, ipv oma.
En als vrouwen onder die exacte omstandigheden kiezen voor een parttime baan en zitting in de oudervereniging van school, dan vind ik dat alleen maar heel erg toe te juichen. Zo lang het dus een bewuste keuze is, en niet een traditionele keuze omdat ze nu eenmaal denken dat er niet méér mogelijk is.
En als vrouwen onder die exacte omstandigheden kiezen voor een parttime baan en zitting in de oudervereniging van school, dan vind ik dat alleen maar heel erg toe te juichen. Zo lang het dus een bewuste keuze is, en niet een traditionele keuze omdat ze nu eenmaal denken dat er niet méér mogelijk is.
.
zaterdag 13 september 2008 om 20:13
zaterdag 13 september 2008 om 20:15
In uren, niet in tijden. En over frobelen heb ik het nooit gehad. Hij is consultant en kan voor een groot deel wel, maar voor een deel ook niet zijn eiegn uren indelen. En nee, ik heb jou niet veracht om je denkbeelden, ik heb gezegd dat ik jouw minachtende toon niet trek. Maar misschien is dat wel mijn ding, dat ik daar aan moet werken ofzo.
Mijn man werkt andere uren dan schooltijden, ik breng en haal en eet met hem een boterham tussen de middag. Mijn man is op woensdag vrij en zorgt dat hij 's middags op tijd thuis is. Ik weet niet wat jouw manier van discussieren precies is, maar ik geloof dat je me op woorden probeert te pakken ofzo. dat is niet nodig want ik lieg niet hier, ik doe me niet beter voor dan ik ben en ben in staat en bereid fouten toe te geven als ik die maak.
Wij zijn beiden 4 dagen gaan werken toen onze zoon kwam. Dat heb ik gezegd en dat is zo. Ik heb ook gezegd dat ik zo'n vrouw ben waar jij in jouw openingspost over hebt; ik ben nl sinds mijn zoon geboren is nog meer in uren bij de baas terug gegaan en ik heb ook al gezegd dat ik mijn baan helemaal aan de wilgen heb gehangen toen dat neit meer ging omdat mijn man nu eenmaal meer verdient dan ik. Ik ben niet financieel onafhankelijk, werk evenveel als mijnman alleen op andere uren zodat ik onze zoon naar- en van school akn halen en omdat dat met een eigen zaak nu eenmaal makkelijker is dan als je, zoals mijn man, voor een baas werkt en soms een heel eind moet reizen voor je werk.
Je kunt mij proberen af te fakkelen, doe je best, maar laat mijn man met rust. Hij brengt evenveel tijd met onze zoon door als ik en we hebben, mede door zijn werktijden en het feit dat hij niet de man is die roept dat je met zijn baan niet minder kunt werken, heel veel tijd met z'n drietjes. Hij is een man uit duizenden en wilde dit kind net zo graag als ik, zelfs zonder baarmoeder en eierstokken. Hij doet de was en hij kookt en hij zorgt voor een dak boven ons hoofd.
Je zou jaloers kunnen worden op mij om deze man......
zaterdag 13 september 2008 om 20:16
Digi, inderdaad, werken kan altijd nog, studeren ook.
Ik heb de jaren thuis met kind gekoesterd, tot op de dag van vandaag denk ik daar met veel geluk aan terug, zelfs met weemoed.
Nu werk ik al een paar jaar in loondienst en zelfs een studie.
Een eind in de 40 en ik heb alle kansen nog.
Nooit had ik de jaren willen missen van overblijfmoeder,. gymmoeder, leesmoeder, sintmoeder, rijmoeder, museummoeder en wat voor moeders je maar kunt bedenken.
Ik heb de jaren thuis met kind gekoesterd, tot op de dag van vandaag denk ik daar met veel geluk aan terug, zelfs met weemoed.
Nu werk ik al een paar jaar in loondienst en zelfs een studie.
Een eind in de 40 en ik heb alle kansen nog.
Nooit had ik de jaren willen missen van overblijfmoeder,. gymmoeder, leesmoeder, sintmoeder, rijmoeder, museummoeder en wat voor moeders je maar kunt bedenken.
Ik verbaas me erover dat de buitenkant van de dingen zoveel verbergt.
zaterdag 13 september 2008 om 20:19
O en mijn exman was/is zo'n zefde man als die van Whopper.
Hij wilde net zo graag als ik een kind, eigen bedrijf, maar hij deed net zoveel met kind en huishouden, zo niet meer, als ik.
Hij wás er. Al draaide hij 80 uur per week in den beginne, een betere papa als hij ben ik nooit tegengekomen.
Hij wilde net zo graag als ik een kind, eigen bedrijf, maar hij deed net zoveel met kind en huishouden, zo niet meer, als ik.
Hij wás er. Al draaide hij 80 uur per week in den beginne, een betere papa als hij ben ik nooit tegengekomen.
Ik verbaas me erover dat de buitenkant van de dingen zoveel verbergt.
zaterdag 13 september 2008 om 20:20
zaterdag 13 september 2008 om 20:22
Whopper: dat klinkt alsof jullie het helemaal goed geregeld hebben, en jullie situatie is dan ook precies wat ik bedoel. Samen afwegingen maken, niet gebaseerd op wat traditie is, maar op wat beide partijen willen, en daar dan gelukkig mee zijn. Vind ik fijn.
Mijn man en ik hebben samen diezelfde gesprekken gevoerd, en mijn ambities bleken gewoon groter dan de zijne. En dus werk ik fulltime en heb ik nog genoeg gezinsleven om mij gelukkig te voelen (en een chronisch slaaptekort en weinig sociaal leven, maar dat zijn gevolgen van keuzes die ik gemaakt heb), en heeft hij zijn professionele leven om de kinderen heen geregeld. Iedereen blij.
Mijn man en ik hebben samen diezelfde gesprekken gevoerd, en mijn ambities bleken gewoon groter dan de zijne. En dus werk ik fulltime en heb ik nog genoeg gezinsleven om mij gelukkig te voelen (en een chronisch slaaptekort en weinig sociaal leven, maar dat zijn gevolgen van keuzes die ik gemaakt heb), en heeft hij zijn professionele leven om de kinderen heen geregeld. Iedereen blij.
.
zaterdag 13 september 2008 om 20:23
Voor iemand die claimt zo intelligent te zijn en zo veel 'meer' te willen heb je wel erg veel moeite met basale vaardigheden als lezen he?
Nee. Nederland is niet beter. Nederland is anders. Zoals jij niet nalaat te roepen. Zij het dat het bij jou altijd gekoppeld is aan de kwalificatie 'slechter' en dat ik het houd bij 'anders'. Andere omstandigheden leiden, net als andere wensen, tot andere keuzes. Aangezien er twee mogelijke oorzaken zijn, kan je dan ook niet uit het gevolg (andere keuze) afleiden of dat ten gevolge van een andere wens dan wel een andere omstandigheid is.
Oftewel: dat Nederlandse vrouwen andere keuzes maken, wil niet zeggen dat hun wensen anders zijn, dus ook niet dat zij met hun 16 miljoen (mannen meegerekend) het beter weten dan de overige miljarden.
zaterdag 13 september 2008 om 20:24
Ik denk dat je niet helemaal snapt waar ik op doel. Ik bedoelde dat als je écht kinderen wilt je ze hoe dan ook wel zal krijgen, zelfs als die bepaalde omstandigheden niet zo zijn of worden als je in eerste instantie had gepland. Dan wil je ze toch ook nog als later blijkt dat het eerste plan niet heeft gewerkt?
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
zaterdag 13 september 2008 om 20:25
Okee, ik vroeg me dus al een paar bladzijden geleden al af hoe je dat hebt geregeld, maar zo dus. Prima toch?
Weet je, dat is precies wat ik bedoelde met dat het er niet om gaat HOEVEEL je van het buffet des levens neemt, maar WAT je neemt. Als je je er beiden prettig onder voelt, dan is dat toch prima?
Weet je, dat is precies wat ik bedoelde met dat het er niet om gaat HOEVEEL je van het buffet des levens neemt, maar WAT je neemt. Als je je er beiden prettig onder voelt, dan is dat toch prima?
