Actueel
alle pijlers
The land that time forgot
dinsdag 9 september 2008 om 17:14
Tussen alle discussies over moslims en andere achterlijke culturen, wil ik het eens over een andere achterlijke cultuur hebben. Namelijk de Nederlandse.
Ik kwam erop doordat ik net op een andere pijler reageerde.
Soms kijk ik om me heen en denk ik: hoe kan dat? Waarom?
Hoe kan het toch dat Nederlandse vrouwen massaal naar Sex & the City the movie gaan, maar zelf niet meer ambieren dan een man die de rekeningen betaalt en een kindje om mee te tutten? Hoe kan het toch dat je tegenwoordig voor een prikkie de hele wereld kunt zien, met de hele wereld kunt communiceren, op de hele wereld kunt werken, wonen en leven, maar dat Nederlandse vrouwen niet verder lijken te komen dan hun aanrecht in Kuttenkrabbenveen?
Hoe kan het toch dat in landen om ons heen vrouwen runnen for president of vice president, hoogleraar worden, astronaut worden, hele legers leiden en cures for cancer verzinnen, maar dat de Nederlandse vrouwen als hoogste ambitie overblijfmoeder hebben?
Hoe kan het toch dat er een hele wereld is, die voor ons, omdat we het geluk hebben in Nederland geboren te zijn, open ligt als een oester, maar dat zo weinig vrouwen die parel erin willen grijpen?
Zit er hier iets in het water? Zijn wij echt the land that time forgot? Hebben al die vrouwen gewoon niet in de gaten dat er een hele wereld voor hen open ligt?
Wat is dat toch?
Wie het weet mag het zeggen!
Ik kwam erop doordat ik net op een andere pijler reageerde.
Soms kijk ik om me heen en denk ik: hoe kan dat? Waarom?
Hoe kan het toch dat Nederlandse vrouwen massaal naar Sex & the City the movie gaan, maar zelf niet meer ambieren dan een man die de rekeningen betaalt en een kindje om mee te tutten? Hoe kan het toch dat je tegenwoordig voor een prikkie de hele wereld kunt zien, met de hele wereld kunt communiceren, op de hele wereld kunt werken, wonen en leven, maar dat Nederlandse vrouwen niet verder lijken te komen dan hun aanrecht in Kuttenkrabbenveen?
Hoe kan het toch dat in landen om ons heen vrouwen runnen for president of vice president, hoogleraar worden, astronaut worden, hele legers leiden en cures for cancer verzinnen, maar dat de Nederlandse vrouwen als hoogste ambitie overblijfmoeder hebben?
Hoe kan het toch dat er een hele wereld is, die voor ons, omdat we het geluk hebben in Nederland geboren te zijn, open ligt als een oester, maar dat zo weinig vrouwen die parel erin willen grijpen?
Zit er hier iets in het water? Zijn wij echt the land that time forgot? Hebben al die vrouwen gewoon niet in de gaten dat er een hele wereld voor hen open ligt?
Wat is dat toch?
Wie het weet mag het zeggen!
Am Yisrael Chai!
zaterdag 13 september 2008 om 20:26
Sorry hoor, maar dat was níet FV's insteek. Wellicht dat ze gaandeweg wat is bijgedraaid (voortschrijdend inzicht?) maar ergens in het begin kwam het er toch op neer dat een Nederlandse vrouw wellicht dácht dat ze qua geluk op een 9 zat, maar eigenlijk was het niet meer dan een 6,5. Je kón simpelweg niet gelukkig zijn met je Libelle in K'veen resp. de Achterhoek
zaterdag 13 september 2008 om 20:26
Whopper,
Ik probeer helemaal je man niet af te fakkelen. Het stoort me gewoon dat je kennelijk voor je man andere criteria hanteert dan voor vrouwen.
De aannames die jij doet, en die ook Yasmijn bijvoorbeeld weer doet, die kloppen niet. Een vrouw die werkt is niet per definitie GEEN voorleesmoeder, luizenmoeder, nooit thuis, of dumpt haar kind 5 dagen per week.
Je ziet nota bene aan je eigen man dat het kan, hell, je verdedigt hem zelfs alsof hij de Messias zelf is. Waarom zeg je dan over vrouwen die wel willen werken dat je dat niet begrijpt?
Ik ben óók sportdagmoeder, overblijfmoeder, schoolreisjesmoeder, knutselmoeder en sta net als jouw man op woensdagmiddag keurig om 12 uur op het schoolplein. Want hee
, ik heb óók een baan waarbij ik mijn tijden zo kan indelen dat ik mijn kind vaak zie.
Toch ga jij, en de meeste anderen ervan uit dat vrouwen alleen werken omdat ze moeten, dat ze jaloers zouden zijn op het feit dat jij niet hoeft, dat ze dus hun kinderen nooit zien, etcetera.
Zolang je dat nog automatisch denkt als een vrouw zegt dat ze werkt, terwijl je je eigen man het graf in prijst omdat hij werkt en tóch een goede ouder is, is het inderdaad treurig gesteld met het verwachtingspatroon van vrouwen.
En nu ga ik lekker stappen, doeg!
Ik probeer helemaal je man niet af te fakkelen. Het stoort me gewoon dat je kennelijk voor je man andere criteria hanteert dan voor vrouwen.
De aannames die jij doet, en die ook Yasmijn bijvoorbeeld weer doet, die kloppen niet. Een vrouw die werkt is niet per definitie GEEN voorleesmoeder, luizenmoeder, nooit thuis, of dumpt haar kind 5 dagen per week.
Je ziet nota bene aan je eigen man dat het kan, hell, je verdedigt hem zelfs alsof hij de Messias zelf is. Waarom zeg je dan over vrouwen die wel willen werken dat je dat niet begrijpt?
Ik ben óók sportdagmoeder, overblijfmoeder, schoolreisjesmoeder, knutselmoeder en sta net als jouw man op woensdagmiddag keurig om 12 uur op het schoolplein. Want hee
, ik heb óók een baan waarbij ik mijn tijden zo kan indelen dat ik mijn kind vaak zie. Toch ga jij, en de meeste anderen ervan uit dat vrouwen alleen werken omdat ze moeten, dat ze jaloers zouden zijn op het feit dat jij niet hoeft, dat ze dus hun kinderen nooit zien, etcetera.
Zolang je dat nog automatisch denkt als een vrouw zegt dat ze werkt, terwijl je je eigen man het graf in prijst omdat hij werkt en tóch een goede ouder is, is het inderdaad treurig gesteld met het verwachtingspatroon van vrouwen.
En nu ga ik lekker stappen, doeg!
Am Yisrael Chai!
zaterdag 13 september 2008 om 20:26
Niet om weer een sentimenteel verhaal neer te planten, maar mijn moeder wilde vroeger ook dierenarts worden. Maar toen ik kwam (ze was 20) bleef ze thuis en ging ze bij andere mensen schoonmaken om de eindjes aan elkaar te kunnen knopen. Overigens werkte mijn vader ook 'gewoon' full-time, maar zijn salaris was niet echt toereikend.:
[...]
Dat ben ik dan weer helemaal met je eens. Overigens schreef ik altijd 'dierenarts' in zo'n boekje
zaterdag 13 september 2008 om 20:26
Ik snap wel wat jij bedoelt, maar ik ben het gewoon niet met je eens. Dat zal dan wel komen omdat voor mij een kinderwens altijd in combinatie met omstandigheden gezien is. Dus als je het heel cru wilt stellen: ik zou nooit kinderen hebben gewild met een man die niet voor zijn eigen kroost zou willen zorgen, of als ik alleenstaand zou zijn geweest, of als ik arm zou zijn geweest zonder vooruitzicht op een beter leven.
.
zaterdag 13 september 2008 om 20:31
Ja, dat ben ik helemaal met je eens. Zolang datgene WAT je neemt maar ook precies is wat jij zélf wilt, en niet wat jij denkt dat je traditioneel hoort te willen. En zolang je maar niet denkt dat er een grens zit aan HOEVEEL je mag nemen omdat je nu eenmaal een vrouw bent.
(je = in deze post algemeen, dus niet "je" als in jij, Whopper :-))
anoniem_16655 wijzigde dit bericht op 13-09-2008 20:34
Reden: aanvulling
Reden: aanvulling
% gewijzigd
.
zaterdag 13 september 2008 om 20:33
Tja, bij mij was dat onvoorwaardelijk. Het willen op zich. Ik wilde kinderen, hoe dan ook. Ik ben niet afgegaan op omstandigheden. Die kunnen zo betrekkelijk zijn, van het ene op het andere moment veranderen dat ik in tegenstelling tot jou daar dus vooral niet op ben afgegaan. Alleenstaand, arm, voorlopig weinig vooruitzicht op 'beter' en aan de vader hebben we ook niks. Maar weet je, in the end geeft dat allemaal niks want op dat vlak heb ik wel wat ik wil: twee kinderen.
Het is mij: shaHla 
(Iranian version)
(Iranian version)
zaterdag 13 september 2008 om 20:35
Nog even snel dan:
Het eerste wat je aan Mariannanas vroeg toen ze zei full time te werken was iets over haar kinderen wegbrengen. En daarvoor zei je zelfs dat je totaal niet kon begrijpen waarom een vrouw die full time wil werken een kind wilde.
Terwijl je aan je man ziet, dat werken niet automatisch betekent dat je je kind nooit ziet, of een slechte ouder bent oid, jij prijst hem zelfs uitvoerig, dat daar vooral geen misverstand over kan bestaan dat hij een hele goede ouder is.
Jij hebt dus kennelijk een andere standaard voor mannen dan voor vrouwen, want ipv dat je denkt als je leest dat Mariannanas full time werkt dat ze het dus wel zo ongeveer als jouw man geregeld zal hebben, ga je er klakkeloos vanuit dat het feit dat zij werkt betekent dat haar kinderen dús ergens ondergebracht worden.
Am Yisrael Chai!
zaterdag 13 september 2008 om 20:36
Heel veel plezier:
Whopper,
Ik probeer helemaal je man niet af te fakkelen. Het stoort me gewoon dat je kennelijk voor je man andere criteria hanteert dan voor vrouwen.
Ik geloof dat ik dat niet doe hoor.
De aannames die jij doet, en die ook Yasmijn bijvoorbeeld weer doet, die kloppen niet. Een vrouw die werkt is niet per definitie GEEN voorleesmoeder, luizenmoeder, nooit thuis, of dumpt haar kind 5 dagen per week.
Ik heb dat nergens gezegd, ik zeg dat ik dat wel doe en wat andere vrouwen doen dat weet ik dus niet en daar doe ik ook geen aanames over, ik heb dat Yasmijn ook niet zien doen.
Je ziet nota bene aan je eigen man dat het kan, hell, je verdedigt hem zelfs alsof hij de Messias zelf is. Waarom zeg je dan over vrouwen die wel willen werken dat je dat niet begrijpt?
Mijn man werkt niet fulltime, had ik dat nog niet gezegd?
Ik ben óók sportdagmoeder, overblijfmoeder, schoolreisjesmoeder, knutselmoeder en sta net als jouw man op woensdagmiddag keurig om 12 uur op het schoolplein. Want hee
Toch ga jij, en de meeste anderen ervan uit dat vrouwen alleen werken omdat ze moeten, dat ze jaloers zouden zijn op het feit dat jij niet hoeft, dat ze dus hun kinderen nooit zien, etcetera.
Nee, ik geloof niet dat ik daarvan uitga, als ik dat ergens gezged heb dan heb ik me onhandig verwoord
Zolang je dat nog automatisch denkt als een vrouw zegt dat ze werkt, terwijl je je eigen man het graf in prijst omdat hij werkt en tóch een goede ouder is, is het inderdaad treurig gesteld met het verwachtingspatroon van vrouwen.
Ik prijs hem omdat hij HIJ is en ik vind dat hij het heel erg goed doet. Omdat ik respect heb voor hem. Hij prijst mij ook om dezelfde reden, omdat hij trots op me is. Iets met gelijkheid ofzo
En nu ga ik lekker stappen, doeg!
zaterdag 13 september 2008 om 20:36
En dat ik over een paar jaar weer wat anders, wat ik wil, tot uitvoer wil brengen, is weer een ander verhaal. Ben nogal een generalist, proef graag aan een hele hoop dingen maar op een dag zal ik toch specialist ergens in moeten worden, beroepsmatig. Alleen zit dat er nu nog effe niet in. Dat is niet helemaal mijn keuze maar zolang dat enkel betekent: nog wat wachten, dan is dat zo.
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
zaterdag 13 september 2008 om 20:37
zaterdag 13 september 2008 om 20:43
Het was niet bedoeld om je te wijzen op het feit dat je fout zat oid, dus wat mij betreft hoef je geen excuses aan te bieden. Ik probeer je gewoon te wijzen op wat ik bedoelde. Verwachtingspatroon als vrouw werkt is anders dan als man werkt. Het komt vrijwel nooit voor dat iemand hoort dat je als vrouw full time werkt en dan direct denkt "oh, die zal wel eigen tijd kunnen indelen/huisman hebben/thuis werken/iets anders", er wordt direct vanuit gegaan dat de kinderen dús gedumpt worden oid.
Am Yisrael Chai!
zaterdag 13 september 2008 om 20:45
zaterdag 13 september 2008 om 20:58
Wat mij betreft had je ook geen excuses hoeven aanbieden, hoor Whopper, want ik voelde me niet gekwetst ofzo :-). Mij viel slechts op dat jij inderdaad een bepaald verwachtingspatroon blijkt te hebben, toen ik meldde dat ik fulltime werk en kinderen heb. En da's niet zo vreemd, want dat gebeurt mij zeer regelmatig, dat met name andere vrouwen daar een mening over hebben.
Dat is precies wat mij in het algemeen stoort: als mannen een mooie carriere opbouwen en kinderen hebben, dan wordt daar niet zo veel van gedacht, behalve misschien een "sowee, wat goed!". Als vrouwen hetzelfde doen, dan zijn de vooroordelen niet van de lucht en is de vrouw een heks die haar kinderen verwaarloost, dumpt of als accessoires ziet. Zo lang dat zo is, zal de tijd dat jonge meisjes voor hun keuzes of dromen uit durven komen, nog lang op zich laten wachten, en dat vind ik erg.
Dat is precies wat mij in het algemeen stoort: als mannen een mooie carriere opbouwen en kinderen hebben, dan wordt daar niet zo veel van gedacht, behalve misschien een "sowee, wat goed!". Als vrouwen hetzelfde doen, dan zijn de vooroordelen niet van de lucht en is de vrouw een heks die haar kinderen verwaarloost, dumpt of als accessoires ziet. Zo lang dat zo is, zal de tijd dat jonge meisjes voor hun keuzes of dromen uit durven komen, nog lang op zich laten wachten, en dat vind ik erg.
.
zaterdag 13 september 2008 om 21:07
Nou, eigenlijk was mijn denkfout een andere; ik was in de veronderstelling dat ik in dat stukje genoemd had het 5 dagen wegbrengen. En omdat jij op dat stukje reageerde...enfin. het verhaal is inmiddles uitgelegd.
Ik begrijp nog steeds niet waarom iemand kinderen zou willen en ze 5 dagen naar de creche zou brengen. Uitzonderingen daargelaten want er zijn alstijd mensen die niet ander kunnen, maar de moeders die En kinderen willen EN ze dan 5 dagen wegbrengen mogen me het uitleggen want ik wil dat dus heel graag weten. En begrijpen.
Ik begrijp nog steeds niet waarom iemand kinderen zou willen en ze 5 dagen naar de creche zou brengen. Uitzonderingen daargelaten want er zijn alstijd mensen die niet ander kunnen, maar de moeders die En kinderen willen EN ze dan 5 dagen wegbrengen mogen me het uitleggen want ik wil dat dus heel graag weten. En begrijpen.
zaterdag 13 september 2008 om 21:14
Sja, ik woon in het bruisende Enschede, dus ik kan het weten 
Marie, als er meisjes/jonge vrouwen zijn van tegenwoordig, die dat willen, wat is daar mis mee? Zij weten iig dat er altijd nog kansen zijn om het later in te halen. Mijn moeder had dat niet.
Ik wel en ik grijp dat ook aan.
So wat is het verschil? Waarom is het raar dat ze eerst bij de kinderen blijven en daarna hun kansen pakken?
Ik ben al 'oud' maar supergemotiveerd. Ik heb een hele leuke baan, helemaal mijn ding en daarnaast een studie. En geen kinderen meer aan mijn rokken, geen geregel.
Wat is daar nou mis mee.
Marie, als er meisjes/jonge vrouwen zijn van tegenwoordig, die dat willen, wat is daar mis mee? Zij weten iig dat er altijd nog kansen zijn om het later in te halen. Mijn moeder had dat niet.
Ik wel en ik grijp dat ook aan.
So wat is het verschil? Waarom is het raar dat ze eerst bij de kinderen blijven en daarna hun kansen pakken?
Ik ben al 'oud' maar supergemotiveerd. Ik heb een hele leuke baan, helemaal mijn ding en daarnaast een studie. En geen kinderen meer aan mijn rokken, geen geregel.
Wat is daar nou mis mee.
Ik verbaas me erover dat de buitenkant van de dingen zoveel verbergt.
zaterdag 13 september 2008 om 21:23
Ik zeg niet dat er iets mis is met "later kansen pakken", ik zeg alleen dat er ook niets mis is met dat éérder doen. Feit is, en dat kun je toch moeilijk ontkennen, dat anno 2008 nog veel meisjes denken dat het hun taak zal zijn om de kinderen te verzorgen en dat zij daar hun ambities op afstemmen. En ik kan het niet genoeg zeggen: als dat is wat die meisjes diep van binnen het aller-allerliefste willen, dan is daar niets mis mee. Wél als die keuzes gemaakt worden omdat diezelfde meisjes denken dat er geen andere keuzes mogelijk zijn.
.
zaterdag 13 september 2008 om 21:26
En overigens, Yasmijn, dat "later kansen pakken" van jou is natuurlijk ook maar betrekkelijk. Een vrouw kan wel dénken: "Eigenlijk wil ik het allerliefst de allerbeste hersenchirurg van de wereld worden, maar ik ga eerst mijn kinderen verzorgen en opvoeden, en dan ga ik mij op mijn 40e inschrijven voor een studie geneeskunde"; de realiteit is natuurlijk wel anders.
.
