Actueel
alle pijlers
The land that time forgot
dinsdag 9 september 2008 om 17:14
Tussen alle discussies over moslims en andere achterlijke culturen, wil ik het eens over een andere achterlijke cultuur hebben. Namelijk de Nederlandse.
Ik kwam erop doordat ik net op een andere pijler reageerde.
Soms kijk ik om me heen en denk ik: hoe kan dat? Waarom?
Hoe kan het toch dat Nederlandse vrouwen massaal naar Sex & the City the movie gaan, maar zelf niet meer ambieren dan een man die de rekeningen betaalt en een kindje om mee te tutten? Hoe kan het toch dat je tegenwoordig voor een prikkie de hele wereld kunt zien, met de hele wereld kunt communiceren, op de hele wereld kunt werken, wonen en leven, maar dat Nederlandse vrouwen niet verder lijken te komen dan hun aanrecht in Kuttenkrabbenveen?
Hoe kan het toch dat in landen om ons heen vrouwen runnen for president of vice president, hoogleraar worden, astronaut worden, hele legers leiden en cures for cancer verzinnen, maar dat de Nederlandse vrouwen als hoogste ambitie overblijfmoeder hebben?
Hoe kan het toch dat er een hele wereld is, die voor ons, omdat we het geluk hebben in Nederland geboren te zijn, open ligt als een oester, maar dat zo weinig vrouwen die parel erin willen grijpen?
Zit er hier iets in het water? Zijn wij echt the land that time forgot? Hebben al die vrouwen gewoon niet in de gaten dat er een hele wereld voor hen open ligt?
Wat is dat toch?
Wie het weet mag het zeggen!
Ik kwam erop doordat ik net op een andere pijler reageerde.
Soms kijk ik om me heen en denk ik: hoe kan dat? Waarom?
Hoe kan het toch dat Nederlandse vrouwen massaal naar Sex & the City the movie gaan, maar zelf niet meer ambieren dan een man die de rekeningen betaalt en een kindje om mee te tutten? Hoe kan het toch dat je tegenwoordig voor een prikkie de hele wereld kunt zien, met de hele wereld kunt communiceren, op de hele wereld kunt werken, wonen en leven, maar dat Nederlandse vrouwen niet verder lijken te komen dan hun aanrecht in Kuttenkrabbenveen?
Hoe kan het toch dat in landen om ons heen vrouwen runnen for president of vice president, hoogleraar worden, astronaut worden, hele legers leiden en cures for cancer verzinnen, maar dat de Nederlandse vrouwen als hoogste ambitie overblijfmoeder hebben?
Hoe kan het toch dat er een hele wereld is, die voor ons, omdat we het geluk hebben in Nederland geboren te zijn, open ligt als een oester, maar dat zo weinig vrouwen die parel erin willen grijpen?
Zit er hier iets in het water? Zijn wij echt the land that time forgot? Hebben al die vrouwen gewoon niet in de gaten dat er een hele wereld voor hen open ligt?
Wat is dat toch?
Wie het weet mag het zeggen!
Am Yisrael Chai!
dinsdag 9 september 2008 om 21:31
Werken is er om je eigen onafhankelijkheid zeker te stellen. Als je op je man gaat leunen en die gaat er op 'n gegeven moment vandoor, moet je het toch in je eentje weten te bolwerken. Ook vind ik het belangrijk om gelijkwaardig te zijn binnen 'n relatie. Door niet (of niet veel) te werken zou ik mezelf minderwaardig gaan voelen.
dinsdag 9 september 2008 om 21:33
Maar dat is wat anders, als iemand niet gelukkig wordt van een bepaalde keuze. Maar er zijn kennelijk ook hele volksstammen die wél gelukkig worden van een zelf gepoetst huis. Mijn buurvrouw wordt oprecht blij van een door haar schoongemaakt huis en vindt dat ze met een LOIstudie genoeg doet aan haar persoonlijke ontwikkeling. Ik doe een LOI studie naast een bijna full time baan en twee bestuursfuncties en vind dat eigenlijk nog te weinig en heb een hekel aan schoonmaken. Beiden zijn we - bij mijn weten althans - behoorlijk content. Ik vind haar keuze niet slim. Zij begrijpt de mijne vermoedelijk niet.
Maar dat is heel wat anders dan de andere buurvrouw die tegen heug en meug thuis zit door omstandigheden en die eenzelfde daginvulling heeft als de ene buurvrouw, maar het liefste die van mij wil.
dinsdag 9 september 2008 om 21:34
Ik denk ook dat dat cultureel is. Er zijn namelijk ook genoeg landen waar vrouwen een tijd (ik bedoel dan een paar jaar) naar het buitenland gaan, zónder hun kinderen, om te werken en geld te verdienen en dat héél normaal en geaccepteerd is en niemand hen ontaarde moeders vindt, omdat men redeneert dat het juist zorgen voor het kind is. Ik noem als voorbeeld Jamaica of de Dominicaanse Republiek.
dinsdag 9 september 2008 om 21:35
Stel dat de mannencultuur aangepakt moet worden: dat kan beter op de werkvloer dan thuis. Tenzij iedereen haar eigen man eens goed de waarheid vertelt en de vrouw niet instemt met het idee dat zijn carrière belangrijker is. Daar begint het namelijk al. Ikzelf wil bv geen man die mijn afhankelijkheid zou bevorderen.
Trouwens, ik heb veel vriendinnen die zeer gedreven maar ook single zijn. Is geen man hebben ook een manier om de cultuur aan te pakken
?
dinsdag 9 september 2008 om 21:36
:
[...]
Nou dan zijn we het toch nog ergens over eens
Maar bij je laatste zin gaat het fout. Oma had geen keus. Oma was niet zo ontwikkeld en wist ook geen andere manieren om dat te doen. Wie zegt dat de vrouwen die thuisblijven zich hetzelfde gedragen als Oma? Dat klop dus gewoon niet in je redenering.
Dat is precies mijn punt. Oma had geen keus. Oma had ook geen ander voorbeeld. Margaretha heeft dat wel, en tóch willen haar studiegenootjes alles wat zij net zo helder verwoordde.
Ik vraag me dus af óf het een keuze is, en zo ja, waarom ze in godsnaam die keuze maken? Als oma wel een keuze had gehad, zou ze echt dat leven niet geleid hebben, hoor. Waarom moderne jonge meiden dan vrijwillig wel?
Am Yisrael Chai!
dinsdag 9 september 2008 om 21:37
Sorry maar ik vind onafhanelijkheid maar één van de meerdere redenen waarom ik werk. Tuurlijk ben ik ook voor onafhankelijkheid. Ik ben ook opgegoeid met: een slimme meid is op haar toekomst voorbereid. Helaas kan ik daardoor nu niet koken of naaien hahahaha
Gelijkwaardigheid in een relatie komt bij mij zeker niet alleen van werken. Sterker nog, bijna helemaal niet. Ik haal die gelijkwaardigheid niet uit, werken, geld en carriere.
Verander wat je niet kunt accepteren en accepteer wat je niet kunt veranderen
dinsdag 9 september 2008 om 21:37
Alsof iemand jóu monddood kan maken
En waarom zou ik niet mee mogen doen aan een discussie als mijn antwoord op de vraag niet iets inhoudelijk is, maar juist ingaat op het feit dat de vraag 'niet deugt'?
Bij mijn weten is Nederland trouwens je eigen land. Zo goed ken ik je nou ook weer niet om te weten wat het anders zou moeten zijn. Het valt me alleen op dat je altijd barst van de kritiek op Nederland terwijl je er tegelijkertijd prat op gaat de halve wereld te bereizen/te hebben bereisd. Als je dan een discussie opstart die in de kern neerkomt op 'waarom accepteert men compromissen' dan is het in zekere zin een kwestie van de splinter en de balk.
dinsdag 9 september 2008 om 21:39
Ik zeg nergens dat zij niet gelukkig worden van die keus, ik denk dat ze er wel van gelukkig worden. Ik denk dat ik er ook best gelukkig van zou kunnen worden, als ik dacht dat dat een logische keus zou zijn omdat ik nou eenmaal met een vagina geboren zijn. Je schikt je een beetje in je lot zeg maar (dat klinkt dramatisch
![:-]](https://forum.viva.nl/smilies/77_happy.gif){kind=small}
). Als jij opgegroeid bent met het idee dat het normaal is dat jij kookt en poetst evt. een paar daagjes werkt (ben je er ook even uit), als je ziet dat je moeder dat doet en je tantes en de buurvrouwen, als je die daarna ook nog eens negatief hoort spreken over andere vrouwen die dat niet doen, die hun kinderen naar een ander brengen om zelf te werken (waarom heb je dan kinderen), dan is het niet zo gek dat jouw toekomstverwachting ook een beetje in die lijn ligt. En als je vriend dan ook nog eens dat allemaal prima en héél normaal vindt, dan is het toch wel veel onwaarschijnlijker dat je verder kijkt dan je neus lang is. Want die vriend is geen ongeemancipeerde machista lul die je slaat, natuurlijk niet, het is gewoon een normale Hollandse jongen die ook is opgevoed door een moeder die thuis was als hij uit school kwam en een vader die hem heeft ingeprent dat híj de verantwoordelijkheid zal hebben voor zijn gezin. En als je dan überhaupt niet zo tegendraads bent aangelegd, dan vind je het waarschijnlijk wel best.
En dat is niet erg in de zin dat die meiden een ongelukkig leven hebben, want dat hebben ze niet.
Dat is wél erg in de zin dat vrouwen dus geen échte keus hebben, er met al deze meiden misschien wel superveel potentieel verloren gaat wat aan een geweldige bijdrage aan onze maatschappij zou kunnen leveren, mochten ze van jongs af aan het idee hebben gehad dat dát de normale gang van zaken zou zijn voor vrouwen, dat als ze gaan scheiden (wat één op de drie toch doet) ze waarschijnlijk hun hand op moeten houden bij de staat / de werkenden, én dat het een vicieuze cirkel betekent waarin hun dochters ook weer zo opgroeien.
dinsdag 9 september 2008 om 21:40
Waarom ben je zo zeker van het feit dat Oma die keuze niet gemaakt zou hebben? Omdat je dat toen aangepraat is, omdat men dat zei? Het blijkt wel dat tegenwoordig de twintigers blijkbaar toch die keuze maken en dat ze toen in jouw tijd dus ongelijk hadden. De praktijk en huidige tijd bewijst dat dus heel duidelijk. Ik denk dat Oma gelukkiger was dan jij je kan indenken.
Verander wat je niet kunt accepteren en accepteer wat je niet kunt veranderen
dinsdag 9 september 2008 om 21:42
Ik ben het met je eens dat die mannencultuur aangepakt moet worden, en dat we elkaar niet af moeten kankeren. Ik had ook wel verwacht dat deze post van jou (of van iemand anders) misschien zou komen, maar vind het niet terecht.
Het is namelijk nog steeds logischer en gewoner om als vrouw economisch niet zelfstandig te zijn, geen carriere te maken, en er wel constant te zijn voor je kindjes, dan andersom. Daarom is in mijn ogen mijn post gerechtvaardigd. Ik vind het nl. geen échte keus.
dinsdag 9 september 2008 om 21:42
Tuurlijk is het jammer als ze een keuze ontnomen is (alhoewel sommigen juist weer erg ongelukkig worden van het moeten maken van keuzes, krijg je dat weer
): als ze nu toch oprecht, met hun hand op hun hart, kunnen zeggen dat ze gelukkig zijn, wie zijn wij dan om te zeggen dat het gemakzucht en gezapigheid is en dat ze meer moeten willen? Misschien vanuit de maatschappij bezien wel handig, maar vanuit die vrouwen bezien?
dinsdag 9 september 2008 om 21:43
:
[...]
Alsof iemand jóu monddood kan maken
En waarom zou ik niet mee mogen doen aan een discussie als mijn antwoord op de vraag niet iets inhoudelijk is, maar juist ingaat op het feit dat de vraag 'niet deugt'?
Bij mijn weten is Nederland trouwens je eigen land. Zo goed ken ik je nou ook weer niet om te weten wat het anders zou moeten zijn. Het valt me alleen op dat je altijd barst van de kritiek op Nederland terwijl je er tegelijkertijd prat op gaat de halve wereld te bereizen/te hebben bereisd. Als je dan een discussie opstart die in de kern neerkomt op 'waarom accepteert men compromissen' dan is het in zekere zin een kwestie van de splinter en de balk.
Ach kom nou toch, wat een onzin dat je alleen kritiek zou mogen hebben als je vervolgens ook direct emigreert. Heb jij nooit kritiek op je werkgever? Of op de processen binnen je bedrijf? Vind jij nooit dat dingen veranderd zouden kunnen worden? Of mag je in jouw ogen alleen kritiek op je eigen werkgever hebben als je dan ook per direct ontslag neemt?
Toevallig vind ik dat bekrompene inderdaad het meest vervelende aspect aan de Nederlandse cultuur. Daarom doe ik daar zelf, voor zover dat in mijn mogelijkheid ligt, ook niet aan mee. Dat wil verder natuurlijk niet zeggen dat het mijn leven niet ook raakt, dat die cultuur er is.
Als ik op mijn werk kritiek heb op het feit dat er zo oeverloos vergaderd wordt waar nooit iets uitkomt, kan ik aan de ene kant zorgen dat ik zelf in ieder geval niet een vergadering plan als ik niets te melden heb, maar blijft het feit dat de rest van mijn collegas dat wel doet toch ook voor mij vervelend?
Am Yisrael Chai!
dinsdag 9 september 2008 om 21:44
Waarschijnlijk zouden ze dan wel thuisblijven, alleen denk ik niet dat veel vrouwen in die culturen zouden vinden dat het krijgen van dat geld van je man hetzelfde is als er zelf voor werken (of dezelfde zekerheden biedt, of dezelfde onafhankelijkheid die je nou eenmaal hebt met geld).
Dus, nee, ik denk het niet.
dinsdag 9 september 2008 om 21:44
Hmm, nu ga je er vanuit dat oma daar zelf niets over losgelaten heeft. Even voor mijn beurt: die van mij wel. En zij heeft vaak gezegd dat ze wilde dat ze in deze tijd jong was geweest om een opleiding te kunnen volgen, te kunnen werken en zelfstandig te zijn.
Daarnaast zijn het ook onze 'oma's' (of in elk geval die generatie en de generatie daarna) die de tweede feministische golf hebben vormgegeven.
dinsdag 9 september 2008 om 21:48
En nee, ik zie het niet alsof de discussie neerkomt op "waarom accepteert men compromissen". Want jij en ieder ander roepen juist dat het helemaal geen compromis is, maar een vrije, overtuigde, geweldige keuze waar je helemaal gelukkig van wordt.
Dat ik in NL woon is inderdaad een compromis. Als ik de keuze had, was ik hier weg. Misschien is het juist daarom zo onbegrijpelijk dat wat ik echt als afschuwelijk beschouw, voor een ander zo fantastisch is. Ik wilde daar de beweegredenen achter weten, wellicht dat ik dit land beter te behappen zou vinden als ik zou weten wát er dan precies zo leuk aan is.
Dat ik in NL woon is inderdaad een compromis. Als ik de keuze had, was ik hier weg. Misschien is het juist daarom zo onbegrijpelijk dat wat ik echt als afschuwelijk beschouw, voor een ander zo fantastisch is. Ik wilde daar de beweegredenen achter weten, wellicht dat ik dit land beter te behappen zou vinden als ik zou weten wát er dan precies zo leuk aan is.
Am Yisrael Chai!
dinsdag 9 september 2008 om 21:49
:
[...]
Tuurlijk is het jammer als ze een keuze ontnomen is (alhoewel sommigen juist weer erg ongelukkig worden van het moeten maken van keuzes, krijg je dat weer
Maar ik bezie het dus ook vanuit de maatschappij.
En vanuit de dochters van de volgende generatie, voor wie het nog steeds een lastige situatie zal zijn.
Ik vind het echt heel erg dat vriendinnen van mij en ikzelf irritatie krijgen met hun vriend omdat zij beter scoren dan hij en ze dat niet trekken, dat die jongens er soms lastig mee om kunnen gaan dat die meiden autonoom zijn en dús zich niet neerleggen bij wat die jongens het beste vinden (bv. bij hypotheken), om maar wat voorbeeldjes uit real life te noemen. Dat zijn geen superongeemancipeerde mannen hoor, dat zijn allemaal jongens die het normaal vinden dat vrouwen ook werken en die ook alles in het huishouden kunnen en gewoon doen. Maar het zit gewoon erg in onze cultuur geworteld zoiets.
En dan kan je óf je er bij neerleggen (misschien ken je het voorbeeld van de man die de financieën op een ongunstige manier regelt, en die niet accepteert dat de vrouw het beter weet, daar steeds ruzie over krijgt, en de vrouw uiteindelijk beslist zo´n carriere te maken en zoveel te verdienen dat het niet uitmaakt hoeveel haar vent over de balk smijt met domme beleggingskeuzes etc) óf vechten en je relatie kwijtraken of je vriendinnen.
dinsdag 9 september 2008 om 21:50
Jezus mens, neem jezelf toch eens niet zo serieus. Tuurlijk heb ik kritiek op mijn werk. Maar die is zowel negatief als positief en voor zover hij negatief is, probeer ik tegelijkertijd een oplossing aan te dragen (toevallig vandaag na werktijd nog een heleboel tijd aan besteed!).
Zodra de negatieve kritiek de positieve overheerst, zou ik inderdaad weg zijn.
Voor zover je hier laat zien, overheerst het negatieve bij jou. Mij heb je er niet mee, Nederland evenmin. Jezelf waarschijnlijk wel maar hoera: dat mag je lekker allemaal zelf weten.
dinsdag 9 september 2008 om 21:51
Mijn oma is daar anders altijd heel duidelijk in geweest hoor. Als zij nu jong geweest was was ze niet met mijn opa getrouwd (was een moetje) , had ze geen kinderen gekregen en was ze iets heel anders gaan doen. Mijn oma werkte overigens wel (opa had een eigen zaak dus werkten samen), maar was liever naar de toneelacademie gegaan, maar dat deden meisjes niet.
Am Yisrael Chai!
dinsdag 9 september 2008 om 21:52
Dat komt denk ik omdat je niet in een afhankelijke situatie zit, en dan is het geen issue.
Als je goeie seks hebt, is seks niet belangrijk in je relatie. Als je slechte skes hebt wordt het het belangrijkste. Zo is het denk ik ook met afhankelijkheid, als je die economische zelfstandigheid hebt, is het geen issue. Als je bij alles wat je uitgeeft denkt shit dit is zijn geld wordt het wel anders (ik koop graag tijdschriften en mijn vriend vindt het belachelijk 4 euro uit te geven aan een bundel papier, om maar een voorbeeld te noemen. Als ik met zijn geld boodschappen ga doen, neem ik dan ook eigenlijk nooit een tijdschrift mee).
dinsdag 9 september 2008 om 21:53
Oma baalde OMDAT ze geen keuze had. Dat wil niet zeggen dat ze áls ze wel een keuze had gehad dat ze niet dezelfde keus had gemaakt (sommige wel, sommige niet dat blijkt nu in deze tijd heel duidelijk). Ik vind het dus super dat Oma de bres op gegaan is om ons een keuze te geven. Maar ga dan niet zeuren als mensen soms een andere keuze maken dan die jij goed of slecht vind.
De feministische golf is dus helemaal goed geweest. Maar we slaan nu door. We moeten ons blijven concentreren op de mannen cultuur en niet op de goed/slechte keuzes van elkaar. Laat dus die zogenaamde stoere vrouwen die zeggen dat vrouwen achter het aanrecht vandaan moeten komen zich focussen op de mannen cultuur, glazen plafond enz enz en niet de eigen sekse gaan oproepen om een andere keuze te maken.
FV jij zou dus de vrouwen kunnen bijdragen, juist door te stimuleren dat je eigen zoon een keuze maakt voor gelijke verdeling in het werk en opvoeding enz enz. Hij zou dus juist de keuze moeten maken die je eerder beschreef.
Verander wat je niet kunt accepteren en accepteer wat je niet kunt veranderen
