Actueel
alle pijlers
Topbestuurders dreigen met vertrek uit Nederland
vrijdag 16 mei 2008 om 13:52
Topbestuurders dreigen met vertrek uit Nederland
AMSTERDAM (AFN) - Topbestuurders van grote Nederlandse ondernemingen dreigen hun hoofdkantoren te verplaatsen als er geen einde komt aan de ophef over hun salarissen. Dat zeggen enkele bestuurders in een boek van Volkskrant-journalist Xander van Uffelen dat zaterdag verschijnt.
Shell-topman Jeroen van der Veer, die het afgelopen jaar 9,4 miljoen euro aan salarissen en beloningen opstreek, zegt in het boek dat “we normale mensen zijn die ook normaal respect verdienen”. Bestuursvoorzitter Ad Scheepbouwer van KPN meent dat alle aandacht voor een “select groepje bestuurders voelt als een beetje discriminatie”.
“De keuze is aan de samenleving”, stelt Van der Veer. “Of je hebt een hoofdkantoor en neemt op de koop toe dat er een groot aantal mensen hier werkzaam is met hoge salarissen. Of niet.” Scheepbouwer: “Door alle ophef zullen bedrijven minder activiteiten in Nederland gaan ontwikkelen en zal het talent wegtrekken”.
Dit riekt naar chantage vinden jullie niet?
Aan de ene kant hebben ze gelijk,vertrek zal vele banen in Nederland kosten,slecht voor de economie en imago.
Maar aan de andere kant maak je met zulke uitlatingen,de keuze is aan de samenleving,geen vrienden,en kun je van dezelfde samenleving een boycot tegen Shell verwachten.Als alle automobilisten Shell links laten liggen en naar de Tango rijden wat zal Shell dat in hun portemonnee voelen...
AMSTERDAM (AFN) - Topbestuurders van grote Nederlandse ondernemingen dreigen hun hoofdkantoren te verplaatsen als er geen einde komt aan de ophef over hun salarissen. Dat zeggen enkele bestuurders in een boek van Volkskrant-journalist Xander van Uffelen dat zaterdag verschijnt.
Shell-topman Jeroen van der Veer, die het afgelopen jaar 9,4 miljoen euro aan salarissen en beloningen opstreek, zegt in het boek dat “we normale mensen zijn die ook normaal respect verdienen”. Bestuursvoorzitter Ad Scheepbouwer van KPN meent dat alle aandacht voor een “select groepje bestuurders voelt als een beetje discriminatie”.
“De keuze is aan de samenleving”, stelt Van der Veer. “Of je hebt een hoofdkantoor en neemt op de koop toe dat er een groot aantal mensen hier werkzaam is met hoge salarissen. Of niet.” Scheepbouwer: “Door alle ophef zullen bedrijven minder activiteiten in Nederland gaan ontwikkelen en zal het talent wegtrekken”.
Dit riekt naar chantage vinden jullie niet?
Aan de ene kant hebben ze gelijk,vertrek zal vele banen in Nederland kosten,slecht voor de economie en imago.
Maar aan de andere kant maak je met zulke uitlatingen,de keuze is aan de samenleving,geen vrienden,en kun je van dezelfde samenleving een boycot tegen Shell verwachten.Als alle automobilisten Shell links laten liggen en naar de Tango rijden wat zal Shell dat in hun portemonnee voelen...
zaterdag 17 mei 2008 om 03:49
De gedachte "ze zullen hun geld wel waard zijn" vind ik naief. Veel van die toplui zitten er eerder vanwege hun contacten dan vanwege hun capaciteiten. Regelmatig zie je er eentje die zich onmogelijk heeft gemaakt weggewerkt worden met een gigantische gouden handdruk.
Ik ben ervan overtuigd dat er in dit land genoeg talent rondloopt dat het werk van veel van die lui probleemloos kan overnemen voor (zoals iemand hierboven al zegt) de helft van hun salaris (da's immers nog steeds een bijzonder dikke boterham), genoeg talent dat daar ook bereid toe is, en dat in veel gevallen beter zal functioneren dan wat er nu op die functies zit.
Van mij mogen ze hun heil zoeken in het buitenland. Ze zullen best goed zijn in wat ze doen, maar onvervangbaar, welnee.
Ik ben ervan overtuigd dat er in dit land genoeg talent rondloopt dat het werk van veel van die lui probleemloos kan overnemen voor (zoals iemand hierboven al zegt) de helft van hun salaris (da's immers nog steeds een bijzonder dikke boterham), genoeg talent dat daar ook bereid toe is, en dat in veel gevallen beter zal functioneren dan wat er nu op die functies zit.
Van mij mogen ze hun heil zoeken in het buitenland. Ze zullen best goed zijn in wat ze doen, maar onvervangbaar, welnee.
zaterdag 17 mei 2008 om 12:14
Jeroen van der Veer van Shell heeft een beloning in prestatieaandelen gekregen, terwijl hij daar geen aanspraak op maakte. De raad van commissarissen moest daarvoor de uitkomst van de beloningsregeling overrulen, zo blijkt uit het maandag verschenen jaarverslag van Shell.
Van der Veer heeft 65 procent van zijn prestatieaandelen toegewezen gekregen, zo staat in het jaarverslag. Van der Veer heeft 65 procent van zijn prestatieaandelen toegewezen gekregen. Volgens de spelregels had de topman daar normaal gesproken geen recht op.
De raad van commissarissen had vooraf afgesproken dat de prestatieaandelen alleen uitgekeerd zouden worden als Shell op de eerste, tweede of derde plek zou eindigen in een competitie met vijf ondernemingen. Over de periode 2005-2007 eindigde Shell op de vierde plek. De raad van commissarissen stelt echter dat het gat met de nummer drie zo klein is, dat alsnog tot uitbetaling van de bonus is overgegaan. De commissarissen hebben de vrijheid om in te grijpen. Ze doen dat deze keer omdat op andere onderdelen Shell wel goed heeft gescoord, zo staat in de toelichting.
De aandelen die Van der Veer daardoor begin 2008 ontving, zijn bij de huidige koers 2,2 miljoen euro waard. De aandelenbonus komt bovenop het vaste salaris (1,8 miljoen) en een jaarbonus (2,9 miljoen). Shell betaalde ook 1,4 miljoen euro aan pensioen.
In de toekomst kunnen de bedragen van de prestatieaandelen nog hoger uitvallen want Shell wil de lange termijn bonus verder opschroeven. Nu kan de topman zijn vaste salaris maximaal 2,5 keer laten toenemen met prestatieaandelen. In de toekomst moet dat kunnen oplopen tot maximaal 4 keer het basissalaris, zo stelt de raad van commissarissen voor aan de aandeelhouders. Zij moeten zich later dit jaar over dat plan uitspreken.
Door de extra aandelenbonus plus de hoge variabele bonus is het inkomen van Van der Veer verdubbeld ten opzichte van 2006. Alle gegevens van zijn inkomen over de afgelopen periode is na te zoeken in de databaseBron; volkskrant.
Jeroen heeft dus, net als vele andere werknemers van Shell, eigelijk geen recht op zijn prestatieaandelen.
Van der Veer heeft 65 procent van zijn prestatieaandelen toegewezen gekregen, zo staat in het jaarverslag. Van der Veer heeft 65 procent van zijn prestatieaandelen toegewezen gekregen. Volgens de spelregels had de topman daar normaal gesproken geen recht op.
De raad van commissarissen had vooraf afgesproken dat de prestatieaandelen alleen uitgekeerd zouden worden als Shell op de eerste, tweede of derde plek zou eindigen in een competitie met vijf ondernemingen. Over de periode 2005-2007 eindigde Shell op de vierde plek. De raad van commissarissen stelt echter dat het gat met de nummer drie zo klein is, dat alsnog tot uitbetaling van de bonus is overgegaan. De commissarissen hebben de vrijheid om in te grijpen. Ze doen dat deze keer omdat op andere onderdelen Shell wel goed heeft gescoord, zo staat in de toelichting.
De aandelen die Van der Veer daardoor begin 2008 ontving, zijn bij de huidige koers 2,2 miljoen euro waard. De aandelenbonus komt bovenop het vaste salaris (1,8 miljoen) en een jaarbonus (2,9 miljoen). Shell betaalde ook 1,4 miljoen euro aan pensioen.
In de toekomst kunnen de bedragen van de prestatieaandelen nog hoger uitvallen want Shell wil de lange termijn bonus verder opschroeven. Nu kan de topman zijn vaste salaris maximaal 2,5 keer laten toenemen met prestatieaandelen. In de toekomst moet dat kunnen oplopen tot maximaal 4 keer het basissalaris, zo stelt de raad van commissarissen voor aan de aandeelhouders. Zij moeten zich later dit jaar over dat plan uitspreken.
Door de extra aandelenbonus plus de hoge variabele bonus is het inkomen van Van der Veer verdubbeld ten opzichte van 2006. Alle gegevens van zijn inkomen over de afgelopen periode is na te zoeken in de databaseBron; volkskrant.
Jeroen heeft dus, net als vele andere werknemers van Shell, eigelijk geen recht op zijn prestatieaandelen.
zaterdag 17 mei 2008 om 13:12
Eh, nu vergis je je toch met een paar cijfertjes. De directeur van de Hartstichting verdiende geen acht ton, maar ruim anderhalve ton. Naar het schijnt een vrij normaal salaris voor een cardioloog, het beroep dat hij daarvoor uitoefende.
Wanneer je als stichting een directeur met verstand van zaken wilt, die zich met de juiste kennis weet te buigen over onderzoeken om daar budgetten aan toe te kennen, ben je een dergelijk bedrag blijkbaar kwijt. Want waarom zou een cardioloog anders zijn werk als arts stop zetten om een dergelijke toko te leiden?
Grootste fout van de Hartstichting was hun defensief gedrag i.p.v. vanaf het begin gewoon open zijn over hun argumenten.
Ik geloof niet meer in sprookjes.
zaterdag 17 mei 2008 om 13:50
Ik weet zelf de klepel ook niet precies te hangen, maar misschien was lindy in de war met de bloedbank. Daar staat me vaag een bedrag van 8 ton van bij, en er waren ook toestanden over het commercieel verkopen van bloed. En onvrede onder het personeel omdat een aantal kleinere bloedbanken werd gesloten waardoor personeel en donoren verder moest reizen. Er is toen een initiatief gestart door verontruste donoren maar daar heb ik nooit meer iets over gehoord, de storm is blijkbaar gaan liggen.
woensdag 13 augustus 2008 om 10:33
Beste Emmeke, de storm bij Sanquin Bloedbank is helemaal niet gaan liggen!! Daarom onderstaand artikel.
Bloed is rood
Column door: Bloeddonor
Oranje-spotjes waren 'in' op de radio. Frits Barend sprak een spot in met een oproep om bloeddonor te worden, op 14 juni 2008, wereldbloeddonordag. "In Nederland zijn vierhonderd duizend donors" zei Frits. Dit waren er meer, maar het aantal is in de laatste jaren teruggelopen en het is interessant een tipje van de sluier op te lichten waarmee dat te maken kan hebben.
Onder veel donoren is er een gevoel dat anderen zich aan hun belangeloos afgestaan bloed en plasma lijken te verrijken. Al meer dan twee jaar protesteren vele donoren actief tegen de mega-beloningen van de Raad van Bestuur van Sanquin Bloedvoorziening. Ondermeer omdat tegelijkertijd het aantal locaties waar bloed afgenomen wordt in de loop van de jaren kleiner is geworden, waardoor reistijd en kosten toenemen. Reiskosten van de donoren worden nog steeds niet vergoed.
Sanquin stelt zich eigenlijk op als een marktpartij. Sanquin levert bloedplasma(producten) op een markt. Moeten ook bij Sanquin 'marktconforme salarissen' betaald worden? En zijn die salarissen - als dat al zo nodig zou moeten - wel marktconform? De beloning van de voorzitter van de Raad van Bestuur van Sanquin, kan, zoals onlangs bleek, helemaal niet vergeleken kan worden met die van de academische ziekenhuizen, zoals de Raad van Toezicht stelt. De heer Buunen, de voorzitter, verdient namelijk veel meer in 2007 ¤ 320.000 (incl. pensioen en sociale lasten).
Nou geven bloed- en plasmadonoren graag deze grondstoffen gratis voor de gezondheidszorg, maar een groeiende groep wil een transparanter beleid van Sanquin Bloedvoorziening en 'zelfs' medezeggenschap. Kritische donoren die zich organiseren in de Landelijke Vereniging van Bloed- & Plasmadonoren (LVB) proberen deze zaken bespreekbaar te maken. De LVB ziet dat steeds meer donoren stoppen vanwege de onvrede, met name over de megasalarissen van de Raad van Bestuur. In de zomer van 2007 bracht de LVB Sanquin in verlegenheid doordat de Volkskrant en NOVA dit item oppikten. Sanquin is uiteindelijk om de tafel gaan zitten en beloofde de LVB een plek in de structuur te geven. Minister Klink antwoordde dit ook op vragen van de Kamer, die vreesde voor het in gevaar komen van de bloedvoorziening.
Waarom verandert er dan niets aan deze kwesties bij Sanquin?
Sanquin denkt waarschijnlijk dat de storm van vorige zomer is gaan liggen. Op kritische vragen zegt ze dat ze de donortevredenheid meet met een enquete en dat ze zich laat adviseren door de Landelijke Donor Raad voor wat betreft de geluiden van de donoren. Deze Raad is overigens niet zo vertegenwoordigend als het klinkt. Leden van de Landelijke Donor Raad vertegenwoordigen alleen zichzelf. Zij hebben geen duidelijk mandaat van donoren, bijvoorbeeld via verkiezingen. Saillant detail is dat in het reglement van de Landelijke Donor Raad staat dat donoren medezeggenschap moeten hebben en invloed moeten hebben op het beleid van Sanquin. Het tegenwerken van een representatieve donorvertegenwoordiging - zoals de LVB voorstaat - door de Raad van Bestuur gaat daar lijnrecht tegenin. De LVB wordt, na een paar keer toegelaten te zijn als observator, sinds maart weer niet uitgenodigd voor de vergaderingen van de Landelijke Donor Raad.
Sanquin staat niet te springen om de LVB te verwelkomen. De LVB krijgt geen ruimte zich fatsoenlijk aan de donoren te presenteren. Niet zelfstandig via een mailing, maar zelfs niet via Bloedverwant, het blad dat donoren krijgen. De LVB wilde van meet af aan formeel een mandaat krijgen van de donoren, zodat duidelijk was namens hoeveel donoren de LVB sprak. De LVB vertolkt op dit moment het geluid van tussen de 6.000 en 10.000 donoren die in 2007 en 2008 spontaan naar de LVB, naar Sanquin, in de media en op internet protesteerden tegen de hoge beloning van de Raad van Bestuur en de afwezigheid van de mogelijkheid om reiskosten vergoed te kunnen krijgen. Veel donoren gaven daarnaast aan verontrust te zijn vanwege de geringe transparantie bij Sanquin. Ook is er bezorgdheid over kostenstijgingen vanwege patenten en de grote commerciële belangen in de wereld plasmamarkt. Sanquin is hier zeer onduidelijk over, terwijl het wel gaat over belangeloos afgestane bloedproducten door donoren.
De LVB heeft zich tot minister Klink gewend om in te grijpen. Sanquin heeft een monopolie in het kader van de Wet op de Bloedvoorziening. Het kan niet zo zijn, zegt de LVB, dat een door de overheid aangewezen bedrijf democratische spelregels aan zijn laars lapt en weigert om de uitgangspunten van Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen te onderschrijven. Sanquin negeert de verontruste donoren volledig. Sanquin is in bloed en plasma geïnteresseerd, niet in opvattingen van de donoren.
Laat Frits Barend, toch bekend om zijn min of meer linkse talkshow Barend & Van Dorp, zich door de oranje-euforie verblinden? Bloed is rood Frits!
Zie verder www.lvbdonoren.nl
Bloed is rood
Column door: Bloeddonor
Oranje-spotjes waren 'in' op de radio. Frits Barend sprak een spot in met een oproep om bloeddonor te worden, op 14 juni 2008, wereldbloeddonordag. "In Nederland zijn vierhonderd duizend donors" zei Frits. Dit waren er meer, maar het aantal is in de laatste jaren teruggelopen en het is interessant een tipje van de sluier op te lichten waarmee dat te maken kan hebben.
Onder veel donoren is er een gevoel dat anderen zich aan hun belangeloos afgestaan bloed en plasma lijken te verrijken. Al meer dan twee jaar protesteren vele donoren actief tegen de mega-beloningen van de Raad van Bestuur van Sanquin Bloedvoorziening. Ondermeer omdat tegelijkertijd het aantal locaties waar bloed afgenomen wordt in de loop van de jaren kleiner is geworden, waardoor reistijd en kosten toenemen. Reiskosten van de donoren worden nog steeds niet vergoed.
Sanquin stelt zich eigenlijk op als een marktpartij. Sanquin levert bloedplasma(producten) op een markt. Moeten ook bij Sanquin 'marktconforme salarissen' betaald worden? En zijn die salarissen - als dat al zo nodig zou moeten - wel marktconform? De beloning van de voorzitter van de Raad van Bestuur van Sanquin, kan, zoals onlangs bleek, helemaal niet vergeleken kan worden met die van de academische ziekenhuizen, zoals de Raad van Toezicht stelt. De heer Buunen, de voorzitter, verdient namelijk veel meer in 2007 ¤ 320.000 (incl. pensioen en sociale lasten).
Nou geven bloed- en plasmadonoren graag deze grondstoffen gratis voor de gezondheidszorg, maar een groeiende groep wil een transparanter beleid van Sanquin Bloedvoorziening en 'zelfs' medezeggenschap. Kritische donoren die zich organiseren in de Landelijke Vereniging van Bloed- & Plasmadonoren (LVB) proberen deze zaken bespreekbaar te maken. De LVB ziet dat steeds meer donoren stoppen vanwege de onvrede, met name over de megasalarissen van de Raad van Bestuur. In de zomer van 2007 bracht de LVB Sanquin in verlegenheid doordat de Volkskrant en NOVA dit item oppikten. Sanquin is uiteindelijk om de tafel gaan zitten en beloofde de LVB een plek in de structuur te geven. Minister Klink antwoordde dit ook op vragen van de Kamer, die vreesde voor het in gevaar komen van de bloedvoorziening.
Waarom verandert er dan niets aan deze kwesties bij Sanquin?
Sanquin denkt waarschijnlijk dat de storm van vorige zomer is gaan liggen. Op kritische vragen zegt ze dat ze de donortevredenheid meet met een enquete en dat ze zich laat adviseren door de Landelijke Donor Raad voor wat betreft de geluiden van de donoren. Deze Raad is overigens niet zo vertegenwoordigend als het klinkt. Leden van de Landelijke Donor Raad vertegenwoordigen alleen zichzelf. Zij hebben geen duidelijk mandaat van donoren, bijvoorbeeld via verkiezingen. Saillant detail is dat in het reglement van de Landelijke Donor Raad staat dat donoren medezeggenschap moeten hebben en invloed moeten hebben op het beleid van Sanquin. Het tegenwerken van een representatieve donorvertegenwoordiging - zoals de LVB voorstaat - door de Raad van Bestuur gaat daar lijnrecht tegenin. De LVB wordt, na een paar keer toegelaten te zijn als observator, sinds maart weer niet uitgenodigd voor de vergaderingen van de Landelijke Donor Raad.
Sanquin staat niet te springen om de LVB te verwelkomen. De LVB krijgt geen ruimte zich fatsoenlijk aan de donoren te presenteren. Niet zelfstandig via een mailing, maar zelfs niet via Bloedverwant, het blad dat donoren krijgen. De LVB wilde van meet af aan formeel een mandaat krijgen van de donoren, zodat duidelijk was namens hoeveel donoren de LVB sprak. De LVB vertolkt op dit moment het geluid van tussen de 6.000 en 10.000 donoren die in 2007 en 2008 spontaan naar de LVB, naar Sanquin, in de media en op internet protesteerden tegen de hoge beloning van de Raad van Bestuur en de afwezigheid van de mogelijkheid om reiskosten vergoed te kunnen krijgen. Veel donoren gaven daarnaast aan verontrust te zijn vanwege de geringe transparantie bij Sanquin. Ook is er bezorgdheid over kostenstijgingen vanwege patenten en de grote commerciële belangen in de wereld plasmamarkt. Sanquin is hier zeer onduidelijk over, terwijl het wel gaat over belangeloos afgestane bloedproducten door donoren.
De LVB heeft zich tot minister Klink gewend om in te grijpen. Sanquin heeft een monopolie in het kader van de Wet op de Bloedvoorziening. Het kan niet zo zijn, zegt de LVB, dat een door de overheid aangewezen bedrijf democratische spelregels aan zijn laars lapt en weigert om de uitgangspunten van Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen te onderschrijven. Sanquin negeert de verontruste donoren volledig. Sanquin is in bloed en plasma geïnteresseerd, niet in opvattingen van de donoren.
Laat Frits Barend, toch bekend om zijn min of meer linkse talkshow Barend & Van Dorp, zich door de oranje-euforie verblinden? Bloed is rood Frits!
Zie verder www.lvbdonoren.nl
