Van wie zijn die kinderen?

02-06-2012 23:16 423 berichten
Alle reacties Link kopieren
Beste forummers,



Ik worstel al best een tijd met een vraag.



Ik heb natuurlijk het proces tegen Robert M. en echtgenoot gevolgd.

En ben op de hoogte, van de ' successen' van de politie, met name in het buitenland, i.v.m. het oprollen van een internationaal netwerk.



Men spreekt dan over , op computer gevonden bestanden, van 27.000 plaatjes/fotoos.

32.000 plaatjes/fotoos.

etc.



Als een ieder, vind ik dit natuurlijk verschrikkelijk.

Maar ik vraag mij dan af ( als ik 's nachts niet kan slapen), wie zijn deze kinderen.

En hebben deze slachtoffers, geen, ouders, broers, zussen, tante's, ooms, opa's, oma's, neven, nichten, leerkrachten, huisarts, enz,enz.

Ik bedoel, je praat over duizenden plaatjes....... Wie zijn die kinderen.

En is er dan niemand, die het, doorziet, opmerkt, constateert, en aanklaagt. ?

Ik kan dit niet begrijpen......
Ontbijt: Een Smoothie banaan Lunch: Een cracker/avocado en guinoa salade Diner:57 pizza broodjes,13 donuts,2 bakken gefrituurde kipkluif, 9 Rosé
Alle reacties Link kopieren
quote:-susv- schreef op 03 juni 2012 @ 14:11:

[...]





Maar kom ik even terug op iets simpels. Welke man, vader leent zijn auto uit aan een kinderdagverlijfhulp?



Ik kom ook even terug op iets simpels, iets wat je al verschillende keren gevraagd is maar waar je geen antwoordt op geeft.

Zitten jouw kinderen op voetbal/ballet/scouting/muziekles?



Verder vind ik dat je ouders onterecht een schuldgevoel aanpraat.
Klopt, je kun het het hopen, je kunt met je kind blijven praten, je kunt je ogen open houden en je intuïtie niet negeren. Maar zelfs als je het zou willen, je kan een kind niet de omgang met de vader ontzeggen. Doe wat je wel kan en blijf alert.
Alle reacties Link kopieren
quote:mrspotatohead schreef op 03 juni 2012 @ 14:38:

Het is ook iets dat mij zorgen baart. Het feit dat je je kind niet kunt beschermen tegen dit soort beesten. Dat het iedereen kan zijn, opa, je (ex-)partner, de voetbaltrainer, je broer, een oom, de leerkracht...

Ik ben zelf sinds bijna een jaar alleenstaande moeder. Altijd thuisgebleven voor ons kindje, ook omdat ik moeite heb het allerbelangrijkst in mijn leven, mijn kind, toe te vertrouwen aan anderen. Maar ik realiseer me tegelijkertijd dat ik hem niet 24/7 bij mij kan houden en dat dat ongezond is.

En als alleenstaande mama voelt het nu dubbel zo moeilijk. Ik zal werk moeten zoeken, ons kind nog meer moeten toevertrouwen aan anderen. Ik val dus nu 'officieel' in de risicogroep? Of eigenlijk mijn kind?, mijn kind loopt nu dus een groter risico? Dat is een enge gedachte. Op dit moment ben ik alleen thuis, mijn kindje wilde bij opa en oma blijven. Oma gaat vanmiddag de hondjes uitlaten en met dit weer zal ze dat waarschijnlijk alleen doen. Dan is kind dus alleen met opa. Mijn vader, die mij nog nooit wat heeft aangedaan maar zelf als kind wel is misbruikt. Mijn vader die een aantal jaren geleden nog seksueel contact heeft opgezocht met een andere man...(daar kwamen we achter na een mislukte zelfmoordpoging). Ook ik denk nu 'dat zal hij nooit doen' maar weet ik het zeker? Moet ik daarom zorgen dat mijn kind nooit alleen is met zijn opa? Mijn kind dat nu ook een omgangsregeling heeft met zijn papa, mijn ex. Ieder weekend is hij samen met zijn papa. Zijn papa die eerst aan zichzelf denkt en zichzelf op nr. 1 zet en dan komt de rest, zijn kind inclusief. Dat betekent dat zijn sport voorgaat o.a., dat betekent wedstrijden in het weekend overdag, momenten waarop hij niet op ons kind kan letten, hem misschien wel weer bij anderen onderbrengt. Weet ik veel bij wie? Weet ik wat daar gebeurt?

Ik kan alleen maar hopen dat mijn kind alleen maar goede mensen tegenkomt, met het hart op de juiste plek. Ik kan alleen maar hopen dat hij geluk heeft, dat het hem nooit zal overkomen. Hopen dat opa, buurman, leerkracht, papa, oom, voetbaltrainer, etc etc hem dit soort dingen niet aandoen. Hopen dat ik geluk heb met mijn kind. Maar hem kunnen beschermen? Nee, die illusie heb ik niet. En dat is een enge gedachte.Tja, ik begrijp je! Ik zou zeggen: laat je gezonde verstand en gevoel hier de leidraad zijn. Wat is het eigenlijk een klotewereld en wat is belangrijk en wat niet! Maar als je zo schrijft denk ik: het feit dat je de gevaren ziet is al 80% van het voorkomen. Een top-moeder!
Wat is het leven toch mooi!
Alle reacties Link kopieren
.
Alle reacties Link kopieren
.
Alle reacties Link kopieren
.
Alle reacties Link kopieren
quote:-susv- schreef op 03 juni 2012 @ 14:48:

[...]





Ik voel me niet verplicht om mijn privezaken hier neer te zetten. Maar jij mag dat wel vragen en bedenken wat het antwoord zou kunnen zijn.

Maar voor zover ik weet, gaan kinderen van 19 dagen oud nog niet op voetballen en muziekles zal er ook nog wel niet inzitten. Ze schreeuwen wel even zelf hard genoeg, zodat we dit als muziek in de oren kunnen ervaren.Nou, ik neem aan dat ze nergens op zitten. En dat ze tot hun 18e naar school gehaald en gebracht worden.
quote:-susv- schreef op 03 juni 2012 @ 14:45:

[...]





M. is de beschuldigde en de dader. Feit.

De anderen sleep jij er bij. Kan je beter niet doen. Feiten en meningen door elkaar halen brengt veel verwarring.



Ik weet heel goed wat ik schrijf en haal geen feiten en meningen door elkaar.

Met 'hen' bedoelde ik de ouders van die kinderen. Want als zij achteraf moeten nadenken of ze iets anders hadden moeten doen, zou dat het erkennen van een foute keuze zijn. Een foute keuze die als gevolg heeft dat hun kind misbruikt is. Terwijl zij geen grip hebben op het gebeurde, het overkwam hen.
Alle reacties Link kopieren
Een aantal jaren geleden had ik een vriendin die destijds getrouwd was met een 'man' met pedofiele gevoelens. Dat vertelde ze me later toen ze gescheiden was. Hij keek kinderporno. En liet haar die plaatjes zelfs zien tijdens de seks....zij liet het toe....ongelooflijk gewoon. Ze walgde ervan en toch deed ze niets....Ze heeft later gezegd dat ze gelukkig nooit kinderen hebben gekregen, dat wilde zij ook niet met hem...vanwege zijn gevoelens...ze heeft nooit aangifte gedaan tegen hem...ik heb zelfs wel eens gedacht of ik niet aangifte tegen haar had moeten doen omdat zij geen aangifte tegen hem had gedaan. Maar is dat niet vreemd? Aangifte doen tegen iemand omdat diegene geen aangifte tegen een ander heeft gedaan? Ik weet het niet...tot op de dag van vandaag zit het hele verhaal me dwars. We zijn geen vriendinnen meer (andere redenen trouwens). Zij kreeg trouwens last van nachtmerries toen ze waren gescheiden. Ze zag die plaatjes nog voor zich....En die 'vent' loopt dus nog vrolijk rond. Hij vertelde haar wel eens dat hij een kindje op zijn schouders had genomen en toen opgelucht was dat zijn lichaam niet reageerde....daar trots op was...hoe verknipt kunnen mensen zijn
Alle reacties Link kopieren
MrsP, ik zou daar zelfs nu nog melding van maken.
Alle reacties Link kopieren
.
Alle reacties Link kopieren
quote:Bluebirds schreef op 03 juni 2012 @ 14:55:

MrsP, ik zou daar zelfs nu nog melding van maken.



Van haar of van hem? Ik weet nog maar weinig van die kerel....weet zijn voornaam nog, zou heel diep moeten nadenken wat zijn achternaam is...geen idee waar hij woont of werkt of wat dan ook...maar krijg gewoon kippevel van het hele idee...en dan lopen er duizenden, tienduizenden van dit soort 'mensen' rond....



Vroeger had ik een vriendinnetje. We waren een jaar of acht denk ik. Zij had een broertje en een zusje. Haar moeder was behoorlijk verknipt. Dat broertje had het altijd heel vaak over seks. Achteraf te vaak. Op een dag had het broertje schijnbaar iets gedaan wat niet mocht. De moeder lag op de bank met een andere vrouw, ik meen de buurvrouw. Het broertje kreeg op zijn kop waar wij bij waren. Hij moest voor de ogen van de moeder en haar 'vriendin' en voor onze ogen zijn broek en onderbroekje naar beneden doen als straf. Het jongetje moest huilen en wilde het niet. En wij maar giechelen (tja, kinderen he). Maar hij moest. En deed het uiteindelijk ook. Ik heb later toen ik oud genoeg was om te begrijpen wat daar gebeurde, vaak aan hem gedacht. En nu nog. Maar als kind begrijp je het niet. Je vindt het vreemd, hebt wel door dat het raar is wat er gebeurt, lacht een beetje en gaat dan weer spelen....
Alle reacties Link kopieren
quote:-susv- schreef op 03 juni 2012 @ 14:55:

[...]





Het was niet grappig en al helemaal niet grappig bedoeld.

Maar geen antwoord geven he.
Alle reacties Link kopieren
quote:-susv- schreef op 03 juni 2012 @ 14:56:

[...]





Precies omdat mensen zich schamen. Ze offeren liever daar kinderen voor op. Schandalig.Ik ben het helemaal met je eens. Zelfs ik voel me nu dus schuldig....ik heb haar wel gezegd toen dat ze alsnog aangifte moest doen. Maar ik geloof niet dat ze het ooit heeft gedaan.
Ik zou de vriendin vragen om zijn naam en aangeven dat het je nog altijd dwars zit en dat je anoniem melding wil doen.

Als er maar genoeg meldingen binnenkomen gaat zo iemand in het oog springen en wordt er onderzoek op gezet.
Alle reacties Link kopieren
.
Alle reacties Link kopieren
quote:Bluebirds schreef op 03 juni 2012 @ 15:03:

Ik zou de vriendin vragen om zijn naam en aangeven dat het je nog altijd dwars zit en dat je anoniem melding wil doen.

Als er maar genoeg meldingen binnenkomen gaat zo iemand in het oog springen en wordt er onderzoek op gezet.Ik heb al jaren geen contact meer met die vriendin. We zijn nl. geen vriendinnen meer. Moeilijk hoor, dit soort kwesties...ik zal toch eens diep gaan nadenken of ik hem niet kan opsporen
Alle reacties Link kopieren
quote:-susv- schreef op 03 juni 2012 @ 15:04:

[...]





Laat jij je kinderen tot hun 18e. op een kinderdagverblijf opgroeien?Een normaal antwoordt zou heel prettig zijn voor de discussie.
Alle reacties Link kopieren
.
quote:-susv- schreef op 03 juni 2012 @ 15:10:

[...]





Lijkt mij ook, houdt het daar dan ook bij.Wat mij betreft ben jij met je laatste postings afgeserveerd als discussiepartner.
Alle reacties Link kopieren
quote:-susv- schreef op 03 juni 2012 @ 15:10:

[...]





Lijkt mij ook, houdt het daar dan ook bij.Tsjonge, jij hebt het wiel niet uitgevonden he
Alle reacties Link kopieren
Mijn kindje poept sinds de scheiding veel in zijn broek. Heeft hierdoor vaak een heel rood huidje rondom zijn anusje (doordat er veel afgeveegd en schoongemaakt moet worden, doordat hij het niet altijd zegt en dus nog wel eens doorloopt met ontlasting aan zijn kontje, hij is vier jaartjes), soms zelfs is de huid stuk. Dan moet ik en ook zijn papa dus billenzalf smeren. Kwam hij laatst van een weekend terug bij papa en zijn huid weer helemaal stuk, zo erg had ik het nog niet gezien. Mijn ex had er al billenzalf op gesmeerd. Na het douchen wil ik er weer billenzalf opsmeren, dus mijn kindje moet even bukken van mij. Terwijl hij gebukt staat, pakt hij ineens met zijn handjes zijn anusje en spreidt deze helemaal. Echt een raar gebaar. Op dat moment reageer ik dus met ' wat doe je nou gek?' begint hij te lachen en gek te doen. Echt een kleuter. Tja. Moet ik me nou zorgen maken of niet? En vragen van mijn kant aan hem zijn al snel suggestieve vragen. Ik kan niet anders dat het voorval onthouden en proberen zo scherp mogelijk te zijn. Maar dan zonder mijn angsten op mijn kind over te brengen.

Slechts een klein voorbeeldje dat van alles kan betekenen. Het hoeft niet. Kan wel.
Alle reacties Link kopieren
.
Alle reacties Link kopieren
quote:-susv- schreef op 03 juni 2012 @ 15:04:

[...]



Laat jij je kinderen tot hun 18e. op een kinderdagverblijf opgroeien?



Want na die periode is het gevaar geweken ofzo?



Ik heb 3 kinderen. de oudste is 8. Zit op voetbal, speelt bij vriendjes of vriendinnetjes thuis. Sommige nieuwe vriendjes ken ik amper, en hun ouders ook niet. Ik laat hem daar wel spelen...



Hij loopt nu ook tussen de middag zelf van school naar huis, en weer terug....





Er wordt regelmatig bij opa en oma gelogeerd. En de ooms passen ook wel eens op....



Het zou dus gewoon 'zomaar' kunnen gebeuren. Kan ik dat voorkomen?....

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven