Actueel
alle pijlers
Veel werknemers in zorg overwegen ander werk
maandag 29 november 2010 om 11:46
Steeds meer werknemers in de zorg overwegen een baan buiten de sector. Dat blijkt uit het jaarlijkse onderzoek van vakbond Abvakabo FNV naar het imago van werken in de zorg.
Werknemers in de zorg zijn een stuk minder tevreden dan een jaar geleden, concludeert de bond.
Nu overweegt 58 procent van de werknemers wel eens een andere baan buiten de zorg te zoeken. In 2009 was dat nog 51,7 procent.
Rapportcijfer
Toch krijgt het werken in de zorg van de meesten nog steeds een voldoende. Maar het 'rapportcijfer' is wel iets lager dan een jaar geleden. Het aantal dat het cijfer 6 geeft, is toegenomen; het aantal dat een 7 geeft, is afgenomen.
Over de betaling neemt de onvrede toe. Vond vorig jaar nog 64 procent dat werken in de zorg slecht betaalt, inmiddels is dat 71 procent.
Ik las dit op Nu en ben helemaal niet geschokt. Ik werk zelf in de zorg en ik merk dat er inderdaad veel meer onvrede heerst op de werkvloer. Waar de oplossing ligt weet niemand. Maar als dit zo doorgaat, bestaat de zorg zoals wij die kennen straks nog? Of moeten we aan een ander systeem denken? Als werken in de zorg niet meer aantrekkelijk is, dan worden de personeelstekorten groter en moet men het doen met nog minder tijd voor de client.
Een tijd geleden werd er een artikel geschreven over een verzorgingshuis, dat het mogelijk maakt om extra zorgminuten te kopen. Is het zo dat mensen met geld straks inderdaad meer zorg krijgen en mensen die het geld niet hebben, pech hebben?
Werknemers in de zorg zijn een stuk minder tevreden dan een jaar geleden, concludeert de bond.
Nu overweegt 58 procent van de werknemers wel eens een andere baan buiten de zorg te zoeken. In 2009 was dat nog 51,7 procent.
Rapportcijfer
Toch krijgt het werken in de zorg van de meesten nog steeds een voldoende. Maar het 'rapportcijfer' is wel iets lager dan een jaar geleden. Het aantal dat het cijfer 6 geeft, is toegenomen; het aantal dat een 7 geeft, is afgenomen.
Over de betaling neemt de onvrede toe. Vond vorig jaar nog 64 procent dat werken in de zorg slecht betaalt, inmiddels is dat 71 procent.
Ik las dit op Nu en ben helemaal niet geschokt. Ik werk zelf in de zorg en ik merk dat er inderdaad veel meer onvrede heerst op de werkvloer. Waar de oplossing ligt weet niemand. Maar als dit zo doorgaat, bestaat de zorg zoals wij die kennen straks nog? Of moeten we aan een ander systeem denken? Als werken in de zorg niet meer aantrekkelijk is, dan worden de personeelstekorten groter en moet men het doen met nog minder tijd voor de client.
Een tijd geleden werd er een artikel geschreven over een verzorgingshuis, dat het mogelijk maakt om extra zorgminuten te kopen. Is het zo dat mensen met geld straks inderdaad meer zorg krijgen en mensen die het geld niet hebben, pech hebben?
Eigenlijk, ben ik een enorme burgertrut!!
dinsdag 7 december 2010 om 19:04
quote:schouderklopje schreef op 07 december 2010 @ 09:26:
Ik heb zelf in de zorg gewerkt (en het frustreert, ik ken het). Maar wat het probleem imo is van veel vrouwen in de zorg?
Zeuren en klagen. Maar directe actie ho maar. Ik snap dat het moeilijk is om iets van werkweigering te doen (want het zijn mensen en geen brieven die rond bezorgd moeten worden), maar dat is wel het enige statement wat iets zegt.
Want solidair zijn en allemaal nog een tandje harder lopen om de klappen op te vangen is leuk, lief en aardig. Maar zal geen manager de ogen doen openen...
Zo, heb gesproken. En amen (en ben blij dat ik er weg ben)
Hear hear! Ik zie PRECIES ditzelfde in het onderwijs. "Nee we gaan niet staken want we willen de leerlingen niet duperen". Volgens mij dupeer je je leerlingen juist door verdere onderwijsafbraak te blijven slikken.
Ik ben dus helaas ook niet zo optimistisch over een betere beloning van de zorg in de toekomst. In het onderwijs werkt het zo: als er geen WO-er te krijgen is, nemen we gewoon een HBO-er. Als er geen HBO-er te krijgen is, nemen we iemand die nog met de opleiding bezig is. De eisen schuiven steeds verder omlaag. Dat kan in de zorg ook gebeuren (als het niet al aan het gebeuren is): als er geen gediplomeerd verpleegkundige te krijgen is, nemen we een vakantiewerker. Of moet men maar met z'n tweeen het werk van vier verplegers doen. Beter betalen om goed personeel te krijgen zal niet gebeuren in de staatsziekenhuizen. Wel in de particuliere instellingen, voor de patienten die het betalen kunnen.
Het klinkt somber, maar ik denk dat we naar deze tweedeling toe gaan. Ik weet niet of acties van het zorgpersoneel dit kunnen voorkomen, maar het valt in elk geval te proberen.
Ik heb zelf in de zorg gewerkt (en het frustreert, ik ken het). Maar wat het probleem imo is van veel vrouwen in de zorg?
Zeuren en klagen. Maar directe actie ho maar. Ik snap dat het moeilijk is om iets van werkweigering te doen (want het zijn mensen en geen brieven die rond bezorgd moeten worden), maar dat is wel het enige statement wat iets zegt.
Want solidair zijn en allemaal nog een tandje harder lopen om de klappen op te vangen is leuk, lief en aardig. Maar zal geen manager de ogen doen openen...
Zo, heb gesproken. En amen (en ben blij dat ik er weg ben)
Hear hear! Ik zie PRECIES ditzelfde in het onderwijs. "Nee we gaan niet staken want we willen de leerlingen niet duperen". Volgens mij dupeer je je leerlingen juist door verdere onderwijsafbraak te blijven slikken.
Ik ben dus helaas ook niet zo optimistisch over een betere beloning van de zorg in de toekomst. In het onderwijs werkt het zo: als er geen WO-er te krijgen is, nemen we gewoon een HBO-er. Als er geen HBO-er te krijgen is, nemen we iemand die nog met de opleiding bezig is. De eisen schuiven steeds verder omlaag. Dat kan in de zorg ook gebeuren (als het niet al aan het gebeuren is): als er geen gediplomeerd verpleegkundige te krijgen is, nemen we een vakantiewerker. Of moet men maar met z'n tweeen het werk van vier verplegers doen. Beter betalen om goed personeel te krijgen zal niet gebeuren in de staatsziekenhuizen. Wel in de particuliere instellingen, voor de patienten die het betalen kunnen.
Het klinkt somber, maar ik denk dat we naar deze tweedeling toe gaan. Ik weet niet of acties van het zorgpersoneel dit kunnen voorkomen, maar het valt in elk geval te proberen.
dinsdag 7 december 2010 om 21:01
Eens met lilaa. Omdat zorginstellingen toch hun vetoverbetaalde managers willen behouden zullen ze de uitvoerenden op een steeds lager nivo willen inzetten.
Waar nu verzorgenden worden ingezet zijn ze bij ons nu de huishoudelijk medewerkers aan het aansporen de opleiding tot helpende te volgen. Scheelt weer een paar euro per uur.
De verzorgenden worden voor het gemak bij het grof vuil gezet, maar gelukkig behouden de managers hun baan.
Zelf heb ik liever betere arbeidsvoorwaarden zoals het opheffen van gebroken diensten.
Het zijn de arbeidsomstandigheden waar ik doodziek van wordt. Het zorgen voor mensen vind ik nog steeds fijn om te doen.
Waar nu verzorgenden worden ingezet zijn ze bij ons nu de huishoudelijk medewerkers aan het aansporen de opleiding tot helpende te volgen. Scheelt weer een paar euro per uur.
De verzorgenden worden voor het gemak bij het grof vuil gezet, maar gelukkig behouden de managers hun baan.
Zelf heb ik liever betere arbeidsvoorwaarden zoals het opheffen van gebroken diensten.
Het zijn de arbeidsomstandigheden waar ik doodziek van wordt. Het zorgen voor mensen vind ik nog steeds fijn om te doen.
woensdag 8 december 2010 om 15:45
Ik ben veroleegkundige in een verpleeghuis,31 jaar bijna 10 jaar ervaring. Ik werk 28 uur in dagdiensten, 1 weekend in de maand en verdien ongeveer 1500 euro netto.
Is op zich niet heel slecht, maar ik vind het voor de verantwoording die je hebt niet heel veel. Ik ben, zeker in de weekenden, meestal de enige verpleegkundige in huis en vervul dan ook een soort triage functie voor de arts. Ik bepaal waarvoor de arts moet langskomen, wat telefonisch kan en wat moet wachten tot maandag. Ik vind dat best een grote verantwoordelijkheid.
Het werk vind ik wel heel erg leuk, al wordt het door alle regeltjes niet echt makkelijker...
Is op zich niet heel slecht, maar ik vind het voor de verantwoording die je hebt niet heel veel. Ik ben, zeker in de weekenden, meestal de enige verpleegkundige in huis en vervul dan ook een soort triage functie voor de arts. Ik bepaal waarvoor de arts moet langskomen, wat telefonisch kan en wat moet wachten tot maandag. Ik vind dat best een grote verantwoordelijkheid.
Het werk vind ik wel heel erg leuk, al wordt het door alle regeltjes niet echt makkelijker...
