Actueel
alle pijlers
Verkiezingen in Kenya
vrijdag 28 december 2007 om 21:29
Gistern waren de Keniaanse presidentsverkiezingen. President Kibaki zorgde voor economische groei, maar hield de corruptie in stand.
Achtergrond - Verkiezingen Kenia in teken van armoede en corruptie
Nairobi, 27 dec. „Wij merken niets van die economische vooruitgang onder president Mwai Kibaki”, sneert de arme boer Maora. Hij zet zijn spade in de aarde en zegt: „Alleen de effectenmakelaar op de beurs gaat het beter. Daarom stem ik op de oppositiekandidaat Raila Odinga”. Driekwart van de Kenianen leeft een karig bestaan in ruwe rurale gebieden.
In een nieuwe koffiebar in de Keniaanse hoofdstad Nairobi nippen twee nette dames aan hun kopje espresso. Zij vrezen een zege van Raila, leider van de Luo-stam: „Wat staat ons Kikuyu’s te wachten bij een verlies van onze leider Kibaki? Het presidentsschap behoort aan ons Kikuyu’s, we geven het nooit meer op.”
Onvoorspelbare uitslag
Er staat veel op het spel bij de verkiezingen vandaag waarbij 14 miljoen stemgerechtigden in Kenia een nieuwe president kiezen, 210 parlementsleden en 2.484 gemeenteraadsleden. Zelden verliep in een Afrikaans land de race voor het presidentsschap zo combattief, nooit eerder in Oost-Afrika dreigde een zittende president door kiezers te worden afgewezen.
De uitslag is onvoorspelbaar: van de negen presidentskandidaten krijgen de twee koplopers Mwai Kibaki (76) en Raila Odinga (62) volgens de opiniepeilingen vrijwel evenveel stemmen. Door het te verwachten nipte verschil groeit de kans op geweld en fraude. Er vielen bij de campagnes al dertig doden.
Kibaki kwam vijf jaar geleden aan de macht na de historische overwinning van de oppositie tegen de 24 jaar lang heersende president Moi. Al vanaf zijn eerste ministerspost in 1963 zit Kibaki in de Keniaanse politiek. Maar in tegenstelling tot andere Afrikaanse leiders voert hij niet energiek vanuit de frontlinie aan, hij is dynamisch als een koude pizza. „De saaie Kibaki valt moeilijk te verkopen aan een opgewonden publiek”, beaamt een campagnemedewerker van hem. En een grote zakenman: „Kibaki liet de economie weer groeien na de afbraak onder Moi, daarvoor verdient hij lof. Maar hij hakt geen knopen door, hij laat ministers ruzie maken en hij deed weinig aan het herstel van de geërodeerde wegen en de havens.”
Verwachtingen
De verlossing van Moi schiep hoge verwachtingen. „Zonder Moi is alles mogelijk”, scandeerden opgeluchte Kenianen na het verlies in 2002 van Mois kandidaat Uhuru Kenyatta tegen Kibaki. Een jaar lang ging Kenia door veel turbulentie. Verkeersagenten die buschauffeurs smeergeld afpersten werden door woedende passagiers het veld ingejaagd. Vermeende corrupte rechters werden naar huis gestuurd. Media en artiesten schokten omzichtige Kenianen met hun in vrijheid gemaakte kritische werk. Het conservatieve Kenia moderniseert in grote snelheid na jaren van repressie en sociale stagnatie, met meer kranten, meer culturele centra, meer musici en schrijvers en meer FM-radiostations. Kibaki schiep het klimaat voor deze culturele bloei.
Gratis onderwijs
Ook kwam Kibaki onmiddellijk de belofte voor gratis lager onderwijs na. Er gaan nu twee miljoen meer kinderen naar school. Armen crepeerden vroeger op de drempel van het ziekenhuis, door de oprichting van nieuw fonds krijgen ze nu medische hulp. Nairobi raakte verstopt door het grote aantal nieuwe auto’s op de wegen en de elektriciteit- en watervoorziening zijn verbeterd. Van de jaarlijkse economische groei van vijf tot zes procent profiteren vooralsnog echter vrijwel alleen de rijkere stedelingen, ze doen betere zaken in een omgeving met minder criminaliteit. Veel van die rijken behoren tot de Kikuyu-stam.
Een overwinning van Raila betekent een stem tegen de Kikuyu. Dit is de grootste van de veertig stammen en de meest invloedrijke in de zakenwereld en de politiek. Kenia’s eerste president Jomo Kenyatta was een Kikuyu en ook onder zijn opvolger Moi bleef een zakenelite van de stam aanzienlijke invloed uitoefenen. Kibaki’s kliek van vertrouwelingen komt van rond Mount Kenya, het woongebied van de Kikuyu. Het wijdverspreide gevoel onder andere stammen dat de Kikuyu’s „nu wel genoeg uit de ruif hebben gegeten” speelt Raila in de kaart.
Corruptie
Kibaki creëerde tijdens zijn campagnes in de diverse tribale gebieden 12 nieuwe districten, presentjes met de beloftes voor meer banen in het overheidsapparaat, en zijn vrouw deelde biljetten van vijftig shilling (een halve euro) op straat uit. Raila beloofde zijn medestanders, onder wie enkele notoir corrupte politici, posities in zijn regering.
Corruptie ligt net als tribalisme diep verankerd in de Keniaanse samenleving. Daar kon of wilde Kibaki weinig aan doen. Onder Moi verloor de staatskas vermoedelijk meer dan één miljard dollar door corruptie, Kibaki zette die traditie voort en door zijn ministers werden enkele honderden miljoenen gestolen.
Oppositieleider Raila Odinga (62)
Raila is relatief jong en uiterst dynamisch vergeleken met de bejaarde groep machthebbers rond Kibaki. Het merendeel van de Keniaanse stemmers is jong en hunkert om de stoffige politici opzij te schuiven. Raila huurde een voormalige campagneleider van Bill Clinton in. Hij voerde een briljante en moderne campagne. Al tijdens de uitzendingen van het wereldkampioenschap voetbal, in de zomer van vorig jaar, adverteerde hij met spotjes en op de Keniaanse tv de afgelopen weken waren behendig gemaakte propagandafilms en vlotte reclames te zien.
Dat werkte verfrissend in Kenia maar roept bij tegenstanders het beeld op van een gewetenloze populist. „Raila is de beste campagnevoerder van alle kandidaten”, zegt een bezorgde zakenman, „hij is uitvoerig over zijn beloftes hoe hij het geld gaat uitgeven, maar veel minder specifiek hoe het verdiend moet worden.” Met een overwinning van Raila groeit de beweging van populistische machtshebbers in Afrika, gevoed door de teleurstelling over de oude politieke garde.
----
Moge duidelijk zijn dat de Kikuyu m.i nou eens eindelijk de macht moeten opgeven. Alles is in hun handen en corruptie viert hoogtij. (ook zonder hun, dat dan weer wel)
Gisteravond heeft er een hevige brand gewoed in mijn geliefde Diani Beach, waar ik zoveel tijd doorbreng en waar het weeshuis staat waarvan ik in het bestuur zit. Diani is het toeristencenrtrum aan de zuidkust van Mombasa. Er is zoveel weg, shoppingmall, restaurantjes, barretjes, cottages, winkeltjes, dramatisch. Ben ervan in shock. Afrika kennende komt dat nooit meer goed. Ik heb live via telefoon een verslag gehad en het is vreselijk. Op Election Day. Dat geeft te denken.
Veel van het land aan de kust is in het bezit van de fam. Moi, Kikuyu uiteraard.
De stammenhaat in Kenya is erg, wij hebben het hier over discriminatie, we kunnen nog wat leren van hun.
Elke keer ben ik weer verbijsterd.
De stemmen zullen nooit eerlijk geteld worden, onmogelijk.
Raila ( een Luo) ligt op kop, maar ik zweer jullie dat Kibaki blijf zitten. Met steun van de Kikuyu families Kenyatta en Moi.
Als Raila wint, dan hebben we voor het eerst een niet Kikuyu.
Help me mee hopen!
Niet dat ik dan verwacht dat het goedkomt, want het komt nooit meer goed op dat continent, believe me, maar het kan de zaken ietsje verbeteren, waardoor het volk weer hoop krijgt.
En dat hebben ze nodig.
Achtergrond - Verkiezingen Kenia in teken van armoede en corruptie
Nairobi, 27 dec. „Wij merken niets van die economische vooruitgang onder president Mwai Kibaki”, sneert de arme boer Maora. Hij zet zijn spade in de aarde en zegt: „Alleen de effectenmakelaar op de beurs gaat het beter. Daarom stem ik op de oppositiekandidaat Raila Odinga”. Driekwart van de Kenianen leeft een karig bestaan in ruwe rurale gebieden.
In een nieuwe koffiebar in de Keniaanse hoofdstad Nairobi nippen twee nette dames aan hun kopje espresso. Zij vrezen een zege van Raila, leider van de Luo-stam: „Wat staat ons Kikuyu’s te wachten bij een verlies van onze leider Kibaki? Het presidentsschap behoort aan ons Kikuyu’s, we geven het nooit meer op.”
Onvoorspelbare uitslag
Er staat veel op het spel bij de verkiezingen vandaag waarbij 14 miljoen stemgerechtigden in Kenia een nieuwe president kiezen, 210 parlementsleden en 2.484 gemeenteraadsleden. Zelden verliep in een Afrikaans land de race voor het presidentsschap zo combattief, nooit eerder in Oost-Afrika dreigde een zittende president door kiezers te worden afgewezen.
De uitslag is onvoorspelbaar: van de negen presidentskandidaten krijgen de twee koplopers Mwai Kibaki (76) en Raila Odinga (62) volgens de opiniepeilingen vrijwel evenveel stemmen. Door het te verwachten nipte verschil groeit de kans op geweld en fraude. Er vielen bij de campagnes al dertig doden.
Kibaki kwam vijf jaar geleden aan de macht na de historische overwinning van de oppositie tegen de 24 jaar lang heersende president Moi. Al vanaf zijn eerste ministerspost in 1963 zit Kibaki in de Keniaanse politiek. Maar in tegenstelling tot andere Afrikaanse leiders voert hij niet energiek vanuit de frontlinie aan, hij is dynamisch als een koude pizza. „De saaie Kibaki valt moeilijk te verkopen aan een opgewonden publiek”, beaamt een campagnemedewerker van hem. En een grote zakenman: „Kibaki liet de economie weer groeien na de afbraak onder Moi, daarvoor verdient hij lof. Maar hij hakt geen knopen door, hij laat ministers ruzie maken en hij deed weinig aan het herstel van de geërodeerde wegen en de havens.”
Verwachtingen
De verlossing van Moi schiep hoge verwachtingen. „Zonder Moi is alles mogelijk”, scandeerden opgeluchte Kenianen na het verlies in 2002 van Mois kandidaat Uhuru Kenyatta tegen Kibaki. Een jaar lang ging Kenia door veel turbulentie. Verkeersagenten die buschauffeurs smeergeld afpersten werden door woedende passagiers het veld ingejaagd. Vermeende corrupte rechters werden naar huis gestuurd. Media en artiesten schokten omzichtige Kenianen met hun in vrijheid gemaakte kritische werk. Het conservatieve Kenia moderniseert in grote snelheid na jaren van repressie en sociale stagnatie, met meer kranten, meer culturele centra, meer musici en schrijvers en meer FM-radiostations. Kibaki schiep het klimaat voor deze culturele bloei.
Gratis onderwijs
Ook kwam Kibaki onmiddellijk de belofte voor gratis lager onderwijs na. Er gaan nu twee miljoen meer kinderen naar school. Armen crepeerden vroeger op de drempel van het ziekenhuis, door de oprichting van nieuw fonds krijgen ze nu medische hulp. Nairobi raakte verstopt door het grote aantal nieuwe auto’s op de wegen en de elektriciteit- en watervoorziening zijn verbeterd. Van de jaarlijkse economische groei van vijf tot zes procent profiteren vooralsnog echter vrijwel alleen de rijkere stedelingen, ze doen betere zaken in een omgeving met minder criminaliteit. Veel van die rijken behoren tot de Kikuyu-stam.
Een overwinning van Raila betekent een stem tegen de Kikuyu. Dit is de grootste van de veertig stammen en de meest invloedrijke in de zakenwereld en de politiek. Kenia’s eerste president Jomo Kenyatta was een Kikuyu en ook onder zijn opvolger Moi bleef een zakenelite van de stam aanzienlijke invloed uitoefenen. Kibaki’s kliek van vertrouwelingen komt van rond Mount Kenya, het woongebied van de Kikuyu. Het wijdverspreide gevoel onder andere stammen dat de Kikuyu’s „nu wel genoeg uit de ruif hebben gegeten” speelt Raila in de kaart.
Corruptie
Kibaki creëerde tijdens zijn campagnes in de diverse tribale gebieden 12 nieuwe districten, presentjes met de beloftes voor meer banen in het overheidsapparaat, en zijn vrouw deelde biljetten van vijftig shilling (een halve euro) op straat uit. Raila beloofde zijn medestanders, onder wie enkele notoir corrupte politici, posities in zijn regering.
Corruptie ligt net als tribalisme diep verankerd in de Keniaanse samenleving. Daar kon of wilde Kibaki weinig aan doen. Onder Moi verloor de staatskas vermoedelijk meer dan één miljard dollar door corruptie, Kibaki zette die traditie voort en door zijn ministers werden enkele honderden miljoenen gestolen.
Oppositieleider Raila Odinga (62)
Raila is relatief jong en uiterst dynamisch vergeleken met de bejaarde groep machthebbers rond Kibaki. Het merendeel van de Keniaanse stemmers is jong en hunkert om de stoffige politici opzij te schuiven. Raila huurde een voormalige campagneleider van Bill Clinton in. Hij voerde een briljante en moderne campagne. Al tijdens de uitzendingen van het wereldkampioenschap voetbal, in de zomer van vorig jaar, adverteerde hij met spotjes en op de Keniaanse tv de afgelopen weken waren behendig gemaakte propagandafilms en vlotte reclames te zien.
Dat werkte verfrissend in Kenia maar roept bij tegenstanders het beeld op van een gewetenloze populist. „Raila is de beste campagnevoerder van alle kandidaten”, zegt een bezorgde zakenman, „hij is uitvoerig over zijn beloftes hoe hij het geld gaat uitgeven, maar veel minder specifiek hoe het verdiend moet worden.” Met een overwinning van Raila groeit de beweging van populistische machtshebbers in Afrika, gevoed door de teleurstelling over de oude politieke garde.
----
Moge duidelijk zijn dat de Kikuyu m.i nou eens eindelijk de macht moeten opgeven. Alles is in hun handen en corruptie viert hoogtij. (ook zonder hun, dat dan weer wel)
Gisteravond heeft er een hevige brand gewoed in mijn geliefde Diani Beach, waar ik zoveel tijd doorbreng en waar het weeshuis staat waarvan ik in het bestuur zit. Diani is het toeristencenrtrum aan de zuidkust van Mombasa. Er is zoveel weg, shoppingmall, restaurantjes, barretjes, cottages, winkeltjes, dramatisch. Ben ervan in shock. Afrika kennende komt dat nooit meer goed. Ik heb live via telefoon een verslag gehad en het is vreselijk. Op Election Day. Dat geeft te denken.
Veel van het land aan de kust is in het bezit van de fam. Moi, Kikuyu uiteraard.
De stammenhaat in Kenya is erg, wij hebben het hier over discriminatie, we kunnen nog wat leren van hun.
Elke keer ben ik weer verbijsterd.
De stemmen zullen nooit eerlijk geteld worden, onmogelijk.
Raila ( een Luo) ligt op kop, maar ik zweer jullie dat Kibaki blijf zitten. Met steun van de Kikuyu families Kenyatta en Moi.
Als Raila wint, dan hebben we voor het eerst een niet Kikuyu.
Help me mee hopen!
Niet dat ik dan verwacht dat het goedkomt, want het komt nooit meer goed op dat continent, believe me, maar het kan de zaken ietsje verbeteren, waardoor het volk weer hoop krijgt.
En dat hebben ze nodig.
Ik verbaas me erover dat de buitenkant van de dingen zoveel verbergt.
zaterdag 29 december 2007 om 00:10
We gaan ondertussen lekker off-topic (maar goed t is jouw topic, dus dan mag t he )
Maaria wordt daar idd meer gezien als n griepje. Heb idd van meer mensen gehoord (en gezien) dat ze wat slordiger worden met de medicijnen. Ik moest wel, want mn ouders zouden gek worden als ik niet mn pilletjes zou slikken Gelukkig ging ik geen gekke dingen doen van de lariam (want 2 mnd malarone zou een erg duur grapje worden...)
Maaria wordt daar idd meer gezien als n griepje. Heb idd van meer mensen gehoord (en gezien) dat ze wat slordiger worden met de medicijnen. Ik moest wel, want mn ouders zouden gek worden als ik niet mn pilletjes zou slikken Gelukkig ging ik geen gekke dingen doen van de lariam (want 2 mnd malarone zou een erg duur grapje worden...)
zaterdag 29 december 2007 om 00:15
Die lariam is ook wel ontzettende troep toch? Ik heb in Guate geen pillen geslikt, behalve mijn eerste tropische reisje, maar het was zoveel werk voor een paar daagjes en de versie in Centraal Amerika is nogal licht. Maar wat ik hoor van lariam is geen kattepis (ken zelfs iemand die erdoor in een psychose is geraakt!!!!).
Deet is trouwens ook troep. Ik kan er niet tegen, mijn hele huid gaat er kapot van. Was echt balen want ik was met allemaal geitenwollensokkentypes, van die extreem radicale 'alles moet natuurlijk' fundamentalisten. Dus daar had ik 't al lang en breed mee aan de stok voor we überhaupt op plek van bestemming waren. Ik als enige aan de Deet en zij allemaal aan de citronella kaarsen en die shit. Ik vond 't echt verschrikkelijk dat mijn huid toen kapot ging, een overwinning voor hen
Het beste kan je je gewoon goed bedekken toch? (in Kenya is dat vast wel te doen, maar met mijn 1.75 in die bedden in Centraal Amerika moest ik moet sokken en handschoenen en bivakmuts op slapen , want dat stak allemaal uit 't bed en tegen de klamboe - die dan dus niet meer effectief is)
Dat boek is echt goed hoor, als je het leest denk je 'Ja! Hij heeft gelijk! Het is mogelijk! Laten we aan de slag gaan!'. Echt inspirerend vind ik. En niet zo'n geitenwollensok en ook niet zo'n kwal van 'je moet ze geen hengel geven maar ze leren vissen'. Hij wil ook niet de levensstandaard naar die van hier omvormen, maar hij gaat er vanuit dat er een ladder van (economische) ontwikkeling is, en dat wanneer je op de onderste tree staat, je zelf naar boven kan klimmen. Echter de extreem armen hebben zó weinig reserves of leven structureel zelfs ónder het bestaansminimum, dat ze niet eens op die eerste tree komen, en daarom ook niet verder kunnen ontwikkelen.
Deet is trouwens ook troep. Ik kan er niet tegen, mijn hele huid gaat er kapot van. Was echt balen want ik was met allemaal geitenwollensokkentypes, van die extreem radicale 'alles moet natuurlijk' fundamentalisten. Dus daar had ik 't al lang en breed mee aan de stok voor we überhaupt op plek van bestemming waren. Ik als enige aan de Deet en zij allemaal aan de citronella kaarsen en die shit. Ik vond 't echt verschrikkelijk dat mijn huid toen kapot ging, een overwinning voor hen
Het beste kan je je gewoon goed bedekken toch? (in Kenya is dat vast wel te doen, maar met mijn 1.75 in die bedden in Centraal Amerika moest ik moet sokken en handschoenen en bivakmuts op slapen , want dat stak allemaal uit 't bed en tegen de klamboe - die dan dus niet meer effectief is)
Dat boek is echt goed hoor, als je het leest denk je 'Ja! Hij heeft gelijk! Het is mogelijk! Laten we aan de slag gaan!'. Echt inspirerend vind ik. En niet zo'n geitenwollensok en ook niet zo'n kwal van 'je moet ze geen hengel geven maar ze leren vissen'. Hij wil ook niet de levensstandaard naar die van hier omvormen, maar hij gaat er vanuit dat er een ladder van (economische) ontwikkeling is, en dat wanneer je op de onderste tree staat, je zelf naar boven kan klimmen. Echter de extreem armen hebben zó weinig reserves of leven structureel zelfs ónder het bestaansminimum, dat ze niet eens op die eerste tree komen, en daarom ook niet verder kunnen ontwikkelen.
zaterdag 29 december 2007 om 00:19
Ik mag dat altijd, vind ik zelf.
Je mag malarone ook maar een maand slikken.
Ik heb mijn zoon ook gestuurd afgelopen zomer naar het weeshuis, 6 weken, zonder lariam. En hem kennende gebruikte hij de deet ook niet. Wel veel instructies meegeven, hahaha, alsof ie er wat op uit zou doen. Het was voor hem ook niet bepaald de eerste keer in de tropen, dus ik vertrouwde het wel. Maar een bepaalde negert hield hem goed in de gaten voor mij
Ik vind nog nergens verkiezingsuitslagen, zal wel een zooitje zijn.
Net als Diani.
Je mag malarone ook maar een maand slikken.
Ik heb mijn zoon ook gestuurd afgelopen zomer naar het weeshuis, 6 weken, zonder lariam. En hem kennende gebruikte hij de deet ook niet. Wel veel instructies meegeven, hahaha, alsof ie er wat op uit zou doen. Het was voor hem ook niet bepaald de eerste keer in de tropen, dus ik vertrouwde het wel. Maar een bepaalde negert hield hem goed in de gaten voor mij
Ik vind nog nergens verkiezingsuitslagen, zal wel een zooitje zijn.
Net als Diani.
Ik verbaas me erover dat de buitenkant van de dingen zoveel verbergt.
zaterdag 29 december 2007 om 00:25
Ow ja, dat van die hengel. Ergens klopt dat wel. Alleen maar geven, zoals donormoney lost niet veel op.
Lariam is de grootste troep aller tijden. Heb het maar 1 keer geslikt, samen met exman en zoon die toen nog klein was, ex en ik werden er stapelmesjogge van, zoon had niks van de bijverschijnselen. Merkwaardig wel.
Maar ik neem dat risico never nooit weer, ik kreeg angstaanvallen.
Ex zag 'snachts Masai aan zijn bed staan.
En dan moet je mijn ex kennen, sterk als een beer en zo nuchter als wat. Maar toch debiel dromen.
We hebben het alledrie nooit weer geslikt en veel in de tropen geweest. En die ene keer dat ik het wel slikte, kreeg ik dus evengoed malaria.
Lariam is de grootste troep aller tijden. Heb het maar 1 keer geslikt, samen met exman en zoon die toen nog klein was, ex en ik werden er stapelmesjogge van, zoon had niks van de bijverschijnselen. Merkwaardig wel.
Maar ik neem dat risico never nooit weer, ik kreeg angstaanvallen.
Ex zag 'snachts Masai aan zijn bed staan.
En dan moet je mijn ex kennen, sterk als een beer en zo nuchter als wat. Maar toch debiel dromen.
We hebben het alledrie nooit weer geslikt en veel in de tropen geweest. En die ene keer dat ik het wel slikte, kreeg ik dus evengoed malaria.
Ik verbaas me erover dat de buitenkant van de dingen zoveel verbergt.
zaterdag 29 december 2007 om 00:33
Fijn, dan gaan we nog lekker offtopic verder
Lariam kan idd zeer verkeerd uitpakken. Was er eerst ook best huiverig voor, maar toch maar geprobeerd, want anders was t wel erg duur (wist niet dat malarone maar n maand mocht, heeft de tropenarts ook niets over gezegd maar goed). En niet echt last van gehad. Alleen wat misselijk in Nl |(in Kenia helemaal geen last gehad gelukkig), geen psychosen en andere enge dingen.
Deet is idd ook zooi; ik had elke keer zo'n 'broeierig' gevoel, alsof mn huid zich aan t opwarmen was. En dan staken die ellendige muggen me toch nog (mn bloe dzal wel lekker zijn :S)
Zal wel tot morgen duren voor de uitslag; alles wordt neem ik aan met de hand geteld, en als t dicht bij elkaar ligt misschien ook nog hertelling....
Lariam kan idd zeer verkeerd uitpakken. Was er eerst ook best huiverig voor, maar toch maar geprobeerd, want anders was t wel erg duur (wist niet dat malarone maar n maand mocht, heeft de tropenarts ook niets over gezegd maar goed). En niet echt last van gehad. Alleen wat misselijk in Nl |(in Kenia helemaal geen last gehad gelukkig), geen psychosen en andere enge dingen.
Deet is idd ook zooi; ik had elke keer zo'n 'broeierig' gevoel, alsof mn huid zich aan t opwarmen was. En dan staken die ellendige muggen me toch nog (mn bloe dzal wel lekker zijn :S)
Zal wel tot morgen duren voor de uitslag; alles wordt neem ik aan met de hand geteld, en als t dicht bij elkaar ligt misschien ook nog hertelling....
anoniem_47172 wijzigde dit bericht op 29-12-2007 00:34
Reden: typfoutjes...
Reden: typfoutjes...
% gewijzigd
zaterdag 29 december 2007 om 00:39
Baalde er idd ook van dat ik toch malaria kreeg (niet ernstig maar goed; ergens ook wel 'cool' dat ik malaria had, was ik meteen een 'echte' afrikaan ), vooral ondanks het feit dat ik alle voorzorgsmaatregelen had genomen. En anderen, tralala, helemaal niets slikten of sprayden en nergens last van hadden.
Ben t trouwens met margaretha eens met de manier waarop je zou moeten helpen. Bijv voedselpakketten uitdelen heeft alleen een tijdelijk effect. Natuurlijk in nood ook nodig en nuttig, maar niet structureel uiteraard. Beter is t om bijv projecten te starten om teelt van groenten oid te starten. Toch een beetje het 'leren vissen' idee. De vraag blijft of het écht zal helpen (t is immers geen nieuw idee, en vast ook al vaak geprobeerd), maar alles wat de zelfredzaamheid verbetert is volgens mij nuttig en kan voor vooruitgang zorgen.
Ben t trouwens met margaretha eens met de manier waarop je zou moeten helpen. Bijv voedselpakketten uitdelen heeft alleen een tijdelijk effect. Natuurlijk in nood ook nodig en nuttig, maar niet structureel uiteraard. Beter is t om bijv projecten te starten om teelt van groenten oid te starten. Toch een beetje het 'leren vissen' idee. De vraag blijft of het écht zal helpen (t is immers geen nieuw idee, en vast ook al vaak geprobeerd), maar alles wat de zelfredzaamheid verbetert is volgens mij nuttig en kan voor vooruitgang zorgen.
zaterdag 29 december 2007 om 00:39
Het zou weleens kunnen dat de uitslag weken op zich laat wachten.
Deet is killing voor de huid, eigenlijk spuit ik het alleen op safari op in het binnenland. Aan de kust 'vergeet' ik het altijd.
Kop in het zand steken natuurlijk, weet ik.
Deet is killing voor de huid, eigenlijk spuit ik het alleen op safari op in het binnenland. Aan de kust 'vergeet' ik het altijd.
Kop in het zand steken natuurlijk, weet ik.
Ik verbaas me erover dat de buitenkant van de dingen zoveel verbergt.
zaterdag 29 december 2007 om 00:41
Helemaal mee eens. Microkrediet, prima, beste uitvinding van de eeuw. Kennis en expertise delen tussen landen, ook prima, onoverkomenlijk en noodzakelijk en zinvol. Die Nederlandse stichting die gepensioneerden uitzendt om elders een tijdje les te gaan geven of wat op te zetten, hartstikke goed.
Maar 'ze leren vissen'. Als-je-blieft zeg. Ik krijg daar echt kotsneigingen van. Het komt op mij zo gigantisch paternalistisch en superieur over. Het feit dat mensen in een ontwikkelingsland geboren worden wil niet zeggen dat 't randdebielen zijn hoor. Maar nee, die negertjes en indiaantjes en andere untermenschen die zijn nog te achterlijk om zelf te verzinnen dat je ook uit kan gaan vissen.
(trouwens met die houding heb ik ook eea faliekant zien mislukken. Mensen van mijn leeftijd die voor vijftien ECTS een stage gaan doen en dan serieus verwachten dat ze iets op gaan zitten. En dat gaat dan helemaal de mist in natuurlijk. Want met honderdmiljoen dingen is geen rekening gehouden, of is nog nooit over nagedacht. En daar wordt ook niet over nagedacht, want wij, Europeanen, zullen het toch zeker wel weten, niet dan?!
Niet dat ik nou alleen maar over Sachs door wil gaan, maar hij beschrijft ditzelfde zelfs op Wereldbank niveau. Bedroevend. En 'ze leren vissen' is daar voor mij een perfecte uiting van (net als op 't topic van borstvoeding die vrouwen die mekkeren dat 'hun hele salaris naar de kdv gaat')
zaterdag 29 december 2007 om 00:48
Zo dat is eruit.
Ik ben daar behoorlijk gefrustreerd over.
Valt 't op?
Girl, ik betwijfel ten zeerste of wij met onze backpacks de paden op en de lanen in moeten om projecten op te gaan starten. Zelf geloof ik meer in het voorzien van middelen voor projectplannen vanuit een eigen gemeenschap. En dat is dan natuurlijk vaak geld, maar kan net zo goed expertise zijn.
Waarom zou elk land zich net zoals het onze moeten ontwikkelen? Waarom zouden wij een project moeten starten voor groenteteelt, waarom kan je niet bekijken wat er uit een bepaalde samenleving zélf voor ideeën komen, en dáár dan mee verder gaan?
Veel van de Wereldbank ideeën (als: ga geen voedsel meer verbouwen maar industriele producten produceren en exporteren, en importeer je voedsel) zijn he-le-maal verkeerd gegaan en hebben land van de regen in de drup geholpen.
Daarnaast denk ik dat de enige échte hulp eerlijkere handel is. Daarmee bedoel ik niet dat een arbeidster in een textielfabriek in India evenveel zou moeten verdienen als een arbeidster in een textielfabriek in Enschede, maar wel dat bv. importbarrieres naar de rijkere landen opgeheven moeten worden. Nu worden ze alleen naar de armere landen opgeheven. Nu zeggen wij: gooi je grenzen open! En doen dat zelf niet. De enige die daar beter van worden zijn wij zelf. Dat noem ik geen hulp. Het landbouwbeleid van de EU moet ook flink op de schop. Ik denk dat handel ook de enige zinvolle en substantiele bijdrage kan leveren. Het geld wat nu aan ontwikkelingshulp binnenkomt is een schijntje (zelfs emigranten sturen meer naar huis dan staten aan ontwikkelingshulp sturen), en als je 't afzet tegen de kosten die ontwikkelingslanden moeten maken vanwege Europees en Amerikaans beleid (bijvoorbeeld dus die importheffingen) dan is 't denk ik vijf (of tien) keer zo weinig.
Wanneer een land in een zekere economische groei en ontwikkeling terecht komt, komt de rest meestal vanzelf.
Maar dat is slechts mijn bescheiden mening.
Ik ben daar behoorlijk gefrustreerd over.
Valt 't op?
Girl, ik betwijfel ten zeerste of wij met onze backpacks de paden op en de lanen in moeten om projecten op te gaan starten. Zelf geloof ik meer in het voorzien van middelen voor projectplannen vanuit een eigen gemeenschap. En dat is dan natuurlijk vaak geld, maar kan net zo goed expertise zijn.
Waarom zou elk land zich net zoals het onze moeten ontwikkelen? Waarom zouden wij een project moeten starten voor groenteteelt, waarom kan je niet bekijken wat er uit een bepaalde samenleving zélf voor ideeën komen, en dáár dan mee verder gaan?
Veel van de Wereldbank ideeën (als: ga geen voedsel meer verbouwen maar industriele producten produceren en exporteren, en importeer je voedsel) zijn he-le-maal verkeerd gegaan en hebben land van de regen in de drup geholpen.
Daarnaast denk ik dat de enige échte hulp eerlijkere handel is. Daarmee bedoel ik niet dat een arbeidster in een textielfabriek in India evenveel zou moeten verdienen als een arbeidster in een textielfabriek in Enschede, maar wel dat bv. importbarrieres naar de rijkere landen opgeheven moeten worden. Nu worden ze alleen naar de armere landen opgeheven. Nu zeggen wij: gooi je grenzen open! En doen dat zelf niet. De enige die daar beter van worden zijn wij zelf. Dat noem ik geen hulp. Het landbouwbeleid van de EU moet ook flink op de schop. Ik denk dat handel ook de enige zinvolle en substantiele bijdrage kan leveren. Het geld wat nu aan ontwikkelingshulp binnenkomt is een schijntje (zelfs emigranten sturen meer naar huis dan staten aan ontwikkelingshulp sturen), en als je 't afzet tegen de kosten die ontwikkelingslanden moeten maken vanwege Europees en Amerikaans beleid (bijvoorbeeld dus die importheffingen) dan is 't denk ik vijf (of tien) keer zo weinig.
Wanneer een land in een zekere economische groei en ontwikkeling terecht komt, komt de rest meestal vanzelf.
Maar dat is slechts mijn bescheiden mening.
zaterdag 29 december 2007 om 00:49
Klopt, zelfredzaamheid. Maar dat is zo moeilijk daar. Je snapt denk ik heel goed wat ik bedoel. Niks denigrerends naar de Afrikanen toe maar ik heb het zovaak gezien, zo snel de hulpverlener de kont keert is al het 'geleerde' vergeten en vervallen ze in hun oude gewoontes (nee, ik scheer ze niet allemaal over één kam, ken veel geslaagde Kenianen).
En stel je installeert een handige machine, machine gaat kapot, geen mens repareert hem.
Heb het dan wel over het platteland he? Niet Nairobi of Mombasa.
En wederom de vrouwen, zij willen graag leren en dingen doen, de mannen, het zal ze een worst zijn.
Zonder vrouwen was het continent allang totaal naar de filistijnen.
En nu hebben we de Chinezen, die timmeren aan de weg, letterlijk. Zij hebben de weg tussen MBS en NAI verbeterd (volgens mij zijn ze nu bij Voi) met inhuren van de lokalen. Helemaal goed natuurlijk. Werkgelegenheid en ontwikkelingshulp, in één klap. Vlak ze niet weg, die zien toekomst....vraag maar aan de Wereldbank, ghegheghe.
Kibaki was erg trots en wilde dat de weg Kibaki Rd zou gaan heten.
Hahaha, de weg heet China Road, na veel gedoe in de media. Het volk wilde geen Kibaki Road.
En stel je installeert een handige machine, machine gaat kapot, geen mens repareert hem.
Heb het dan wel over het platteland he? Niet Nairobi of Mombasa.
En wederom de vrouwen, zij willen graag leren en dingen doen, de mannen, het zal ze een worst zijn.
Zonder vrouwen was het continent allang totaal naar de filistijnen.
En nu hebben we de Chinezen, die timmeren aan de weg, letterlijk. Zij hebben de weg tussen MBS en NAI verbeterd (volgens mij zijn ze nu bij Voi) met inhuren van de lokalen. Helemaal goed natuurlijk. Werkgelegenheid en ontwikkelingshulp, in één klap. Vlak ze niet weg, die zien toekomst....vraag maar aan de Wereldbank, ghegheghe.
Kibaki was erg trots en wilde dat de weg Kibaki Rd zou gaan heten.
Hahaha, de weg heet China Road, na veel gedoe in de media. Het volk wilde geen Kibaki Road.
Ik verbaas me erover dat de buitenkant van de dingen zoveel verbergt.
zaterdag 29 december 2007 om 00:50
Idd ja, 'wij westerlingen' denken de waarheid in pacht te hebben. Heb dat in Kenia ook echt gezien. Kwamen er Nl gasten die wel wisten hoe het allemaal opgelost diende te worden. Op sommige punten zullen ze/we vast wel gelijk hebben, maar je moet je ook realiseren (en accepteren) dat dingen daar nu eenmaal anders gaan. Natuurlijk heb ik ook dingen gezien in Kenia waarvan ik dacht, jeetje dat zou toch anders moeten (kunnen) en in t weeshuis waar ik was ook wel dingen aangekaart. Daar is soms iets mee gedaan, soms ook niet. En dan heb ik ook gedacht: oke, ik zou het zo doen, maar is het nu zo erg dat het anders gebeurt?
Ik weet nog wel dat een jongen zich echt enorm kon opwinden over de manier waarop er schoongemaakt werd (of iets in die geest); dan dacht ik echt (maar ja, al wel 'afgestompt' door 2 mnd in Kenia, haha): 'jeetje man, laat t rusten. maak je daar toch niet druk om. heeft toch geen nut en wat maakt het uit als het niet op jouw manier gebeurt; die van jou is niet perse beter' . Maar dat hebben we toch wel een beetje over ons heen hoor, dat wij in het Westen wel weten hoe het allemaal moet. Want wij zijn immers rijk en zij niet. Niou zal dit best voor sommige zaken oppgaan, maar dat je dan ook maar meteen denkt dat je beter weet hoe een huis schoongemaakt dient te worden (om maar even bij het vb te blijven)....... nee, nogal arrogant.
Ik weet nog wel dat een jongen zich echt enorm kon opwinden over de manier waarop er schoongemaakt werd (of iets in die geest); dan dacht ik echt (maar ja, al wel 'afgestompt' door 2 mnd in Kenia, haha): 'jeetje man, laat t rusten. maak je daar toch niet druk om. heeft toch geen nut en wat maakt het uit als het niet op jouw manier gebeurt; die van jou is niet perse beter' . Maar dat hebben we toch wel een beetje over ons heen hoor, dat wij in het Westen wel weten hoe het allemaal moet. Want wij zijn immers rijk en zij niet. Niou zal dit best voor sommige zaken oppgaan, maar dat je dan ook maar meteen denkt dat je beter weet hoe een huis schoongemaakt dient te worden (om maar even bij het vb te blijven)....... nee, nogal arrogant.
zaterdag 29 december 2007 om 00:57
Girl, klopt.
Ik heb me er zelf ook schuldig aan gemaakt, denken dat dingen beter kunnen.
Maar we moeten ons aanpassen, het werkt zo anders als hier. En dat moeten we kunnen scheiden.
Maar soms zo frusterend...zaken die je hier in een handomdraai oplost, moeten daar met de meest grote zorgvuldigheid en vooral heel veel geduld, benaderd worden. Geduld is een groot goed in Kenia
Hoevaak ik niet aan Gert, opperkeniaan, heb gevraagd: maar waarom kan dat niet???
Hij: stop your European way of thinking.
Tuurlijk had ie altijd gelijk.
Ik heb me er zelf ook schuldig aan gemaakt, denken dat dingen beter kunnen.
Maar we moeten ons aanpassen, het werkt zo anders als hier. En dat moeten we kunnen scheiden.
Maar soms zo frusterend...zaken die je hier in een handomdraai oplost, moeten daar met de meest grote zorgvuldigheid en vooral heel veel geduld, benaderd worden. Geduld is een groot goed in Kenia
Hoevaak ik niet aan Gert, opperkeniaan, heb gevraagd: maar waarom kan dat niet???
Hij: stop your European way of thinking.
Tuurlijk had ie altijd gelijk.
Ik verbaas me erover dat de buitenkant van de dingen zoveel verbergt.
zaterdag 29 december 2007 om 00:58
Oh Margaretha, ik bedoel ook juist dat er ideeen vanuit de mensen zelf moeten komen, en idd dat zij aan de slag kunnen met een project. Hoewel de start gemaakt zou kunnen worden met hulp vanuit het Westen. Ik heb zeker niet de illusie dat backpackers of idd 15ects stagelopers afrika gaan veranderen door een of ander op papier vast heel leuk idee. Maar het blijft lastig.
En het is ook idd zo dat het westen er toch altijd op een of andere manier zelf een slaatje uit wil slaan. Ik las laatst bijvoorbeeld dat wij door onze landbouwsubsidies aan de boeren hier het voor de derdewereldlanden onmogelijk maken spullen in europa af te zetten, omdat hun producten duurder zijn dan die van de europese boeren (door de subsidie). Tja, dan schiet t natuurlijk ook niets op.Er zou echt structureel iets veranderd moeten worden, al weet ik ook niet hoe we dat precies zouden moeten doen :(
China is idd een goed voorbeeld van een land dat aan het opklimmen is (al zijn er ook zat mensen op het platteland die niets hebben, maar t begin is er)
En het is ook idd zo dat het westen er toch altijd op een of andere manier zelf een slaatje uit wil slaan. Ik las laatst bijvoorbeeld dat wij door onze landbouwsubsidies aan de boeren hier het voor de derdewereldlanden onmogelijk maken spullen in europa af te zetten, omdat hun producten duurder zijn dan die van de europese boeren (door de subsidie). Tja, dan schiet t natuurlijk ook niets op.Er zou echt structureel iets veranderd moeten worden, al weet ik ook niet hoe we dat precies zouden moeten doen :(
China is idd een goed voorbeeld van een land dat aan het opklimmen is (al zijn er ook zat mensen op het platteland die niets hebben, maar t begin is er)
zaterdag 29 december 2007 om 00:59
Ja er gaat hier vanalles mis. Ik heb nog steeds geen eigen internet (Afrika begint in de Pyreneeën Yas ) en jat signaal van de buurman. Soms weet ik effe niet wat er allemaal gebeurt.
Ik vraag mij dan af in hoeverre zo'n gemeenschap die kapt met 'het geleerde' of de machines laat voor wat 't zijn in eerste instantie wel verandering wil. En als zij daar zelf niet erg om staan te springen, waarom er dan tijd, geld en energie in steken? Het platteland blijft altijd achter in 't begin, als 't land maar zelf gaat ontwikkelen, dan gaat 't platteland vanzelf mee denk ik.
Ik heb laatst een heel stuk in 't NRC Magazine gelezen over Chinezen in Afrika. Zij maken bepaalde gebieden en sectoren winstgevend waar dat noch Afrikanen noch Europeanen noch Amerikanen gelukt is. Ook een paar kanttekeningen. Zo geven zij bv. niet om milieuwetten (en waarom zou een regering van een land als Congo daar wel om geven dus lekker kappen en jagen in beschermde gebieden), ook niet om mensenrechten trouwens. Een jongen van mijn master heeft vorig jaar een scriptie daarover geschreven die ik inmiddels ook heb gelezen en gekopieerd. Heel interessant! Het kan een mooi initiatief zijn of 't kan een soort destructieve samenwerking zijn denk ik.
Ik vraag mij dan af in hoeverre zo'n gemeenschap die kapt met 'het geleerde' of de machines laat voor wat 't zijn in eerste instantie wel verandering wil. En als zij daar zelf niet erg om staan te springen, waarom er dan tijd, geld en energie in steken? Het platteland blijft altijd achter in 't begin, als 't land maar zelf gaat ontwikkelen, dan gaat 't platteland vanzelf mee denk ik.
Ik heb laatst een heel stuk in 't NRC Magazine gelezen over Chinezen in Afrika. Zij maken bepaalde gebieden en sectoren winstgevend waar dat noch Afrikanen noch Europeanen noch Amerikanen gelukt is. Ook een paar kanttekeningen. Zo geven zij bv. niet om milieuwetten (en waarom zou een regering van een land als Congo daar wel om geven dus lekker kappen en jagen in beschermde gebieden), ook niet om mensenrechten trouwens. Een jongen van mijn master heeft vorig jaar een scriptie daarover geschreven die ik inmiddels ook heb gelezen en gekopieerd. Heel interessant! Het kan een mooi initiatief zijn of 't kan een soort destructieve samenwerking zijn denk ik.
zaterdag 29 december 2007 om 01:00
Typ nogal langzaam, dus loop er steeds een beetje achteraan, haha.
Yasmijn; ik heb ook zeker dingen willen veranderen. In het begin ook heel vaak gevraagd: waarom doen jullie het zo? Waarom niet op deze manier? etc Maar goed, op een gegeven moment merk je dat het toch geen nut heeft je op te winden en laat je t zoveel mogelijk rusten. Al heb ik me op sommige momenten toch echt flink heb moeten inhouden, haha
Yasmijn; ik heb ook zeker dingen willen veranderen. In het begin ook heel vaak gevraagd: waarom doen jullie het zo? Waarom niet op deze manier? etc Maar goed, op een gegeven moment merk je dat het toch geen nut heeft je op te winden en laat je t zoveel mogelijk rusten. Al heb ik me op sommige momenten toch echt flink heb moeten inhouden, haha
zaterdag 29 december 2007 om 01:05
Girl, aan de andere kant heeft de EU speciale handelsverdragen met 79 landen in Afrika, het Caribisch gebied en de Stille Oceaan (ACS of ACP landen). Maarja, de Canarische banaan wordt natuurlijk gepromoot ten koste van die uit Brazilie of Mozambique, bijvoorbeeld.
Aan de andere kant, hoewel ik denk dat landbouwbeleid omvormingen onoverkomelijk zijn, vraag ik me af hoeveel Nederlanders biefstuk uit de Centraal Afrikaanse Republiek gaan eten.
Ik heb een mooi voorbeeld dat ik altijd in dit soort discussies geef. Ik heb 't niet zelf gezien maar gehoord van een vrouw die 't wel zelf meegemaakt heeft. Er was eens een dorpje in Mexico. De inwoners leefden als boeren, stonden op als 't licht werd, gingen de hele dag werken, en naar bed als 't donker werd, ze leefden van de oogst en wat ze 'teveel' hadden verkochten ze en van de opbrengst kochten ze wat schaars was. Toen kwam een westerse hulporganisatie. Die zag meteen dat alles véél efficienter en effectiever kon. De productie per inwoner of per ha kon zoveel procent omhoog, met hetzelfde werk kon je zoveel meer bereiken, etc. Dussss toen deden ze hun goddelijke ding daarzo, en de inwoners leefden NIET lang en gelukkig. Die baalden. Want die hadden opeens heel veel vrije tijd, maar helemaal niks te doen in die vrije tijd. En dat wilden ze ook niet.
Je kan dan natuurlijk een MacDonalds en een bioscoop neerplanten. Je kan ook een alcohol-verkoop beginnen, geheid dat die als een trein gaat lopen in zo'n gebied.
Enfin, jullie snappen 't idee wel denk ik.
Efficientie is niet een universele waarde.
Aan de andere kant, hoewel ik denk dat landbouwbeleid omvormingen onoverkomelijk zijn, vraag ik me af hoeveel Nederlanders biefstuk uit de Centraal Afrikaanse Republiek gaan eten.
Ik heb een mooi voorbeeld dat ik altijd in dit soort discussies geef. Ik heb 't niet zelf gezien maar gehoord van een vrouw die 't wel zelf meegemaakt heeft. Er was eens een dorpje in Mexico. De inwoners leefden als boeren, stonden op als 't licht werd, gingen de hele dag werken, en naar bed als 't donker werd, ze leefden van de oogst en wat ze 'teveel' hadden verkochten ze en van de opbrengst kochten ze wat schaars was. Toen kwam een westerse hulporganisatie. Die zag meteen dat alles véél efficienter en effectiever kon. De productie per inwoner of per ha kon zoveel procent omhoog, met hetzelfde werk kon je zoveel meer bereiken, etc. Dussss toen deden ze hun goddelijke ding daarzo, en de inwoners leefden NIET lang en gelukkig. Die baalden. Want die hadden opeens heel veel vrije tijd, maar helemaal niks te doen in die vrije tijd. En dat wilden ze ook niet.
Je kan dan natuurlijk een MacDonalds en een bioscoop neerplanten. Je kan ook een alcohol-verkoop beginnen, geheid dat die als een trein gaat lopen in zo'n gebied.
Enfin, jullie snappen 't idee wel denk ik.
Efficientie is niet een universele waarde.
zaterdag 29 december 2007 om 01:10
Al dat gepraat over Kenya geeft me erg veel heimwee.
Hoewel ik doodsbang ben wat ik aan zal treffen in Diani.
Het lullige is, mijn vriend is er nog nooit geweest, dus ik vertelde hem zoveel verhalen. Ik wilde hem meenemen, maar hij zal Diani nooit zien zoals het was......
We balen als een stekker nu, want we zijn allebei 2 maanden werkeloos geweest, ik door een faillisement, hij doordat ie wegging bij defensie, dus zaten we nutteloos thuis. We hadden gewoon moeten gaan.
Heb ik nu spijt van.
Nu zijn we weer aan het werk.
Marg snapt wel waarom ik toen eigenlijk geen zin had om te gaan....
En dan krijg je wel weer de Keniafever en dan is ineens alles anders en kan ik hem nooit meer laten zien hoe het geweest is........
Hoewel ik doodsbang ben wat ik aan zal treffen in Diani.
Het lullige is, mijn vriend is er nog nooit geweest, dus ik vertelde hem zoveel verhalen. Ik wilde hem meenemen, maar hij zal Diani nooit zien zoals het was......
We balen als een stekker nu, want we zijn allebei 2 maanden werkeloos geweest, ik door een faillisement, hij doordat ie wegging bij defensie, dus zaten we nutteloos thuis. We hadden gewoon moeten gaan.
Heb ik nu spijt van.
Nu zijn we weer aan het werk.
Marg snapt wel waarom ik toen eigenlijk geen zin had om te gaan....
En dan krijg je wel weer de Keniafever en dan is ineens alles anders en kan ik hem nooit meer laten zien hoe het geweest is........
Ik verbaas me erover dat de buitenkant van de dingen zoveel verbergt.
zaterdag 29 december 2007 om 01:11
Tja, is bij veel dingen de vraag. Wij hebben er altijd de mond van vol dat we de derdewereld willen helpen, maar vaak toch niet bereid de 'offers' te brengen om écht te helpen. Hoe we dat kunnen veranderen, tja, lastig...
Idd een goed voorbeeld van dat dorpje. Alles moet idd snel, snel en zo efficient mogelijk maar ondertussen maken we elkaar helemaal gek met alle dingen die we zogenaamd moeten (dure huizen, flitsende banen, te gekke vrienden etcetc); we zijn nergens tevreden meer mee. En op een of andere manier is er idd de neiging dit 'geweldige' leven ook naar de derdewereld te brengen
Idd een goed voorbeeld van dat dorpje. Alles moet idd snel, snel en zo efficient mogelijk maar ondertussen maken we elkaar helemaal gek met alle dingen die we zogenaamd moeten (dure huizen, flitsende banen, te gekke vrienden etcetc); we zijn nergens tevreden meer mee. En op een of andere manier is er idd de neiging dit 'geweldige' leven ook naar de derdewereld te brengen
zaterdag 29 december 2007 om 01:14
Yasmijn; snap je gevoel wel. Ik vind t al gek om voor te stellen dat sommige dingene r nu niet meer zijn, maar voor jou was het echt een tweede thuis. De hele situatie lijkt me dan ook erg naar voor je. Je hebt zo te lezen nog wel steeds de zin en behoefte naar Kenia te gan. Maar hopen dat er weer mooie dingen voor in de plaats gaan komen.