Actueel
alle pijlers
Verpleeghuis verplicht familie tot meewerken
donderdag 2 augustus 2012 om 09:52
Twee verpleeghuizen van zorgorganisatie Vierstroom gaan familieleden van bewoners verplichten mee te helpen. Dat zei een woordvoerster van de de organisatie donderdag. Het betreft een experiment in tehuizen in Bergambacht en Vlist, waar tientallen mensen met dementie verblijven.
Familie moet per maand 4 uur meehelpen. Het gaat niet om verzorgende taken als wassen en dergelijke, maar bijvoorbeeld om gezelschap en toezicht houden. Eventueel kunnen mensen hun verplichting ook 'afkopen'. De organisatie weet nog niet wat de consequenties worden als familie weigert mee te werken.
'Je zou kunnen nadenken over het lager op de wachtlijst plaatsen van nieuwe bewoners', aldus de woordvoerster. 'Maar dat zijn maatregelen die we absoluut niet willen. We zullen te allen tijde in gesprek blijven met de familie.' Het experiment is volgens haar ook bedoeld om erachter te komen hoe om te gaan met families die niet willen meewerken.
En wat vinden jullie hier van?
Verplichten om mee te werken. Ze zijn niet voor niets in een verpleeghuis terecht gekomen. Na jarenlang mantelzorg voor vele, eindelijk een periode van rust, mag je de mantelzorg verplicht gaan vervullen in het verpleeghuis?
Ik heb echt mijn twijfels over dit soort projecten
Familie moet per maand 4 uur meehelpen. Het gaat niet om verzorgende taken als wassen en dergelijke, maar bijvoorbeeld om gezelschap en toezicht houden. Eventueel kunnen mensen hun verplichting ook 'afkopen'. De organisatie weet nog niet wat de consequenties worden als familie weigert mee te werken.
'Je zou kunnen nadenken over het lager op de wachtlijst plaatsen van nieuwe bewoners', aldus de woordvoerster. 'Maar dat zijn maatregelen die we absoluut niet willen. We zullen te allen tijde in gesprek blijven met de familie.' Het experiment is volgens haar ook bedoeld om erachter te komen hoe om te gaan met families die niet willen meewerken.
En wat vinden jullie hier van?
Verplichten om mee te werken. Ze zijn niet voor niets in een verpleeghuis terecht gekomen. Na jarenlang mantelzorg voor vele, eindelijk een periode van rust, mag je de mantelzorg verplicht gaan vervullen in het verpleeghuis?
Ik heb echt mijn twijfels over dit soort projecten
vrijdag 3 augustus 2012 om 11:02
Ik vraag me af hoe zij dit juridisch staande willen houden. Elke oudere die handelingsbevoegd is, kan inschrijven voor zo'n instelling, hun voorwaarden accepteren, maar heeft geen enkele zeggenschap over hun kinderen. Dan zou de instelling een akkoord van de kinderen moeten vragen voordat ze plaatsen. In de praktijk onhaalbaar. Er zijn legio redenen te verzinnen waarom een kind niet tekent: woont te ver weg, Is lichamelijk of geestelijk niet in staat hieraan te voldoen, heeft gebroken met ouders, ouders zijn op en negatieve manier oud aan het worden wat afwijkend gedrag tt gevolg heeft, noem maar op.
vrijdag 3 augustus 2012 om 11:07
quote:rionyriony schreef op 03 augustus 2012 @ 10:48:
ElleMichelle je praat zo emotioneel, haast vanuit een schuldgevoel, misschien plaatsvervangend. Je generaliseert. Als jij je bejaarde ouders oprecht graag ziet, dan houdt niemand je tegen. Maar je kan dat gevoel niet van toepassing verklaren op elk ouder mens. Ieders levensloop is nu eenmaal verschillend..Mijn ouders leven niet meer en ik ben blij dat wij,hun kinderen,ervoor hebben gezorgt dat ze tot hun dood in hun eigen huis hebben kunnen blijven.Dus ja er zullen ouders zijn die het leven van hun kind ondraaglijk hebben gemaakt dan is het niet vreemd dat die kinderen minder of niet meer bij hun ouders komen maar er is een nog veel grotere groep die hun eigen te drukke gezinsleven boven hun ouders stellen en dat vind ik zo'n gemis,maar ja dat vind ik......
ElleMichelle je praat zo emotioneel, haast vanuit een schuldgevoel, misschien plaatsvervangend. Je generaliseert. Als jij je bejaarde ouders oprecht graag ziet, dan houdt niemand je tegen. Maar je kan dat gevoel niet van toepassing verklaren op elk ouder mens. Ieders levensloop is nu eenmaal verschillend..Mijn ouders leven niet meer en ik ben blij dat wij,hun kinderen,ervoor hebben gezorgt dat ze tot hun dood in hun eigen huis hebben kunnen blijven.Dus ja er zullen ouders zijn die het leven van hun kind ondraaglijk hebben gemaakt dan is het niet vreemd dat die kinderen minder of niet meer bij hun ouders komen maar er is een nog veel grotere groep die hun eigen te drukke gezinsleven boven hun ouders stellen en dat vind ik zo'n gemis,maar ja dat vind ik......
vrijdag 3 augustus 2012 om 11:11
Maar hoe willen ze dan controleren dat je echt geweest bent?
Demente bejaarden in een tehuis herkennen vaak hun eigen kinderen niet meer en in een eerder statium beweren ze gewoon dat ze Piet nooit meer zien, terwijl Piet net een half uur geleden nog op bezoek is geweest.
Mijn man vond het trouwens veel te pijnlijk om zijn moeder zo te zien, ze herkende hem nooit meer en zat in een stoel vastgebonden dement te zijn, hij heeft haar in dat stadium misschien 3x bezocht (vanuit de achterhoek naar Den Haag) het was bepaald niet naast de deur en was dan dagenlang van slag.
Demente bejaarden in een tehuis herkennen vaak hun eigen kinderen niet meer en in een eerder statium beweren ze gewoon dat ze Piet nooit meer zien, terwijl Piet net een half uur geleden nog op bezoek is geweest.
Mijn man vond het trouwens veel te pijnlijk om zijn moeder zo te zien, ze herkende hem nooit meer en zat in een stoel vastgebonden dement te zijn, hij heeft haar in dat stadium misschien 3x bezocht (vanuit de achterhoek naar Den Haag) het was bepaald niet naast de deur en was dan dagenlang van slag.
vrijdag 3 augustus 2012 om 11:12
quote:ElleMichelle schreef op 03 augustus 2012 @ 11:07:
[...]
Mijn ouders leven niet meer en ik ben blij dat wij,hun kinderen,ervoor hebben gezorgt dat ze tot hun dood in hun eigen huis hebben kunnen blijven...Dat moet ook maar kunnen hé! Als ze incontinent in de stoel zitten lukt dat echt niet meer.
[...]
Mijn ouders leven niet meer en ik ben blij dat wij,hun kinderen,ervoor hebben gezorgt dat ze tot hun dood in hun eigen huis hebben kunnen blijven...Dat moet ook maar kunnen hé! Als ze incontinent in de stoel zitten lukt dat echt niet meer.
vrijdag 3 augustus 2012 om 11:15
quote:ElleMichelle schreef op 03 augustus 2012 @ 11:07:
[...]
Mijn ouders leven niet meer en ik ben blij dat wij,hun kinderen,ervoor hebben gezorgt dat ze tot hun dood in hun eigen huis hebben kunnen blijven.Dus ja er zullen ouders zijn die het leven van hun kind ondraaglijk hebben gemaakt dan is het niet vreemd dat die kinderen minder of niet meer bij hun ouders komen maar er is een nog veel grotere groep die hun eigen te drukke gezinsleven boven hun ouders stellen en dat vind ik zo'n gemis,maar ja dat vind ik......
Niet iedereen is in staat om voor ouders die terminaal ziek zijn te zorgen in hun eigen huis.
En helemaal tegen de tijd dat de terminale fase aangebroken is, en de kinderen 200 kilometer verderop zitten, dan kan dat erg lastig worden...
Los daarvan, niet iedereen is in staat om de lichamelijke en fysieke belasting te dragen van die zorg voor een terminale ouder.
Ik snap dat je er blij mee bent zoals jullie het gedaan hebben, en ik ben ook altijd nog blij met de zorg die ik gegeven heb.
Die zorg kon ik trouwens alleen geven doordat ik op dat moment werkeloos was, en ik thuis e.e.a goed heb kunnen regelen. (1 werkende man, 2 opgroeiende kinderen, en schoonouders woonden 230 km verderop).
Als ik had moeten werken, en als mijn man niet e.e.a had kunnen regelen met zijn werk, dan was de situatie heel anders geweest.
Ik bedoel maar, hoeveel mensen kunnen gedurende een lange periode die zorg verlenen, zonder dat ze in de knel komen met werk en/of gezin?
[...]
Mijn ouders leven niet meer en ik ben blij dat wij,hun kinderen,ervoor hebben gezorgt dat ze tot hun dood in hun eigen huis hebben kunnen blijven.Dus ja er zullen ouders zijn die het leven van hun kind ondraaglijk hebben gemaakt dan is het niet vreemd dat die kinderen minder of niet meer bij hun ouders komen maar er is een nog veel grotere groep die hun eigen te drukke gezinsleven boven hun ouders stellen en dat vind ik zo'n gemis,maar ja dat vind ik......
Niet iedereen is in staat om voor ouders die terminaal ziek zijn te zorgen in hun eigen huis.
En helemaal tegen de tijd dat de terminale fase aangebroken is, en de kinderen 200 kilometer verderop zitten, dan kan dat erg lastig worden...
Los daarvan, niet iedereen is in staat om de lichamelijke en fysieke belasting te dragen van die zorg voor een terminale ouder.
Ik snap dat je er blij mee bent zoals jullie het gedaan hebben, en ik ben ook altijd nog blij met de zorg die ik gegeven heb.
Die zorg kon ik trouwens alleen geven doordat ik op dat moment werkeloos was, en ik thuis e.e.a goed heb kunnen regelen. (1 werkende man, 2 opgroeiende kinderen, en schoonouders woonden 230 km verderop).
Als ik had moeten werken, en als mijn man niet e.e.a had kunnen regelen met zijn werk, dan was de situatie heel anders geweest.
Ik bedoel maar, hoeveel mensen kunnen gedurende een lange periode die zorg verlenen, zonder dat ze in de knel komen met werk en/of gezin?
Vergeet niet, een “Ja, maar..” is eigenlijk een “nee, want...”
vrijdag 3 augustus 2012 om 11:17
quote:toetyfroety schreef op 03 augustus 2012 @ 11:12:
[...]
Dat moet ook maar kunnen hé! Als ze incontinent in de stoel zitten lukt dat echt niet meer.
Ook dan is het (nog net) te doen, maar dan ben je wel afhankelijk van hoe je e.e.a kunt regelen met thuiszorg, artsen, familie en werk....
" Makkelijk is het zeer zeker niet" , sprak zij uit ervaring.
[...]
Dat moet ook maar kunnen hé! Als ze incontinent in de stoel zitten lukt dat echt niet meer.
Ook dan is het (nog net) te doen, maar dan ben je wel afhankelijk van hoe je e.e.a kunt regelen met thuiszorg, artsen, familie en werk....
" Makkelijk is het zeer zeker niet" , sprak zij uit ervaring.
Vergeet niet, een “Ja, maar..” is eigenlijk een “nee, want...”
vrijdag 3 augustus 2012 om 11:19
quote:ElleMichelle schreef op 03 augustus 2012 @ 11:07:
[...]
Mijn ouders leven niet meer en ik ben blij dat wij,hun kinderen,ervoor hebben gezorgt dat ze tot hun dood in hun eigen huis hebben kunnen blijven.Dus ja er zullen ouders zijn die het leven van hun kind ondraaglijk hebben gemaakt dan is het niet vreemd dat die kinderen minder of niet meer bij hun ouders komen maar er is een nog veel grotere groep die hun eigen te drukke gezinsleven boven hun ouders stellen en dat vind ik zo'n gemis,maar ja dat vind ik......Inderdaad, dat vind jij. Ik vind van niet. Mijn eigen gezin (mijn kinderen en ikzelf) zijn op dit moment belangrijker voor mij dan mijn (demente) moeder. Ik zorg voor haar, zo goed en kwaad als het kan, maar niet van harte. Ik vervul mijn plicht vanuit een sociaal wenselijk gedrag. Ik heb teveel meegemaakt.. helaas!
[...]
Mijn ouders leven niet meer en ik ben blij dat wij,hun kinderen,ervoor hebben gezorgt dat ze tot hun dood in hun eigen huis hebben kunnen blijven.Dus ja er zullen ouders zijn die het leven van hun kind ondraaglijk hebben gemaakt dan is het niet vreemd dat die kinderen minder of niet meer bij hun ouders komen maar er is een nog veel grotere groep die hun eigen te drukke gezinsleven boven hun ouders stellen en dat vind ik zo'n gemis,maar ja dat vind ik......Inderdaad, dat vind jij. Ik vind van niet. Mijn eigen gezin (mijn kinderen en ikzelf) zijn op dit moment belangrijker voor mij dan mijn (demente) moeder. Ik zorg voor haar, zo goed en kwaad als het kan, maar niet van harte. Ik vervul mijn plicht vanuit een sociaal wenselijk gedrag. Ik heb teveel meegemaakt.. helaas!
vrijdag 3 augustus 2012 om 11:27
Veel mooie posts hierboven. Ik geloof ook niet dat dit juridisch stand houdt.
Er wordt ook maar vanuit gegaan dat alle ouderen dit willen. Het ergste aan dit voorstel vind ik nog dat je ouderen ahankelijk zou maken van iets waar zij zel ook niks over te zeggen hebben (gehad). Ik ken situaties van ouderen die hun familie niet meer willen zien, en kinderen met verslavigsproblematiek of ernstige psychische problemen, die je echt niet op een groep kwetsbare ouderen wil loslaten (en dat is niet altijd direct heel duidelijk zichtbaar, en verpleeghuis personeel heeft echt geen deskundigheid/tijd om op dit soort dingen te gaan letten).
Ik zou het persoonlijk niet erg vinden om dit 'op te brengen' maar de gedachte dat mijn familie verplicht zou worden om mij op te zoeken, daar krijg ik echt de rillingen van. Zie mijn familie nu minder dan 4 uur per maand, en dat werkt prima (en overigens geen dramatische situatie).
Er wordt ook maar vanuit gegaan dat alle ouderen dit willen. Het ergste aan dit voorstel vind ik nog dat je ouderen ahankelijk zou maken van iets waar zij zel ook niks over te zeggen hebben (gehad). Ik ken situaties van ouderen die hun familie niet meer willen zien, en kinderen met verslavigsproblematiek of ernstige psychische problemen, die je echt niet op een groep kwetsbare ouderen wil loslaten (en dat is niet altijd direct heel duidelijk zichtbaar, en verpleeghuis personeel heeft echt geen deskundigheid/tijd om op dit soort dingen te gaan letten).
Ik zou het persoonlijk niet erg vinden om dit 'op te brengen' maar de gedachte dat mijn familie verplicht zou worden om mij op te zoeken, daar krijg ik echt de rillingen van. Zie mijn familie nu minder dan 4 uur per maand, en dat werkt prima (en overigens geen dramatische situatie).
vrijdag 3 augustus 2012 om 11:43
quote:47084 schreef op 03 augustus 2012 @ 11:02:
Ik vraag me af hoe zij dit juridisch staande willen houden. Elke oudere die handelingsbevoegd is, kan inschrijven voor zo'n instelling, hun voorwaarden accepteren, maar heeft geen enkele zeggenschap over hun kinderen. Dan zou de instelling een akkoord van de kinderen moeten vragen voordat ze plaatsen. In de praktijk onhaalbaar. Er zijn legio redenen te verzinnen waarom een kind niet tekent: woont te ver weg, Is lichamelijk of geestelijk niet in staat hieraan te voldoen, heeft gebroken met ouders, ouders zijn op en negatieve manier oud aan het worden wat afwijkend gedrag tt gevolg heeft, noem maar op.
Helemaal mee eens.
Wat ik me ook afvraag is wie de rekening krijgt als de kinderen niet willen helpen. Zijn dat dan de kinderen, krijgen deze een rekening voor de (meer)zorg van hun moeder? Of de client. krijgt deze een rekening i.v.m. meerzorg?
Mag het verpleeghuis zomaar iemand lager op de wachtlijst zetten omdat de kinderen niet mee willen werken(om wat voor reden dan ook)
Inderdaad, hoe zit dit juridisch?
Bovendien moeten die vier uurtjes hulp van elk familielid voor elke client weer geadministreerd worden. Rekeningen moeten worden opgemaakt, herinneringen verstuurd enz.
Ik vraag me af hoe zij dit juridisch staande willen houden. Elke oudere die handelingsbevoegd is, kan inschrijven voor zo'n instelling, hun voorwaarden accepteren, maar heeft geen enkele zeggenschap over hun kinderen. Dan zou de instelling een akkoord van de kinderen moeten vragen voordat ze plaatsen. In de praktijk onhaalbaar. Er zijn legio redenen te verzinnen waarom een kind niet tekent: woont te ver weg, Is lichamelijk of geestelijk niet in staat hieraan te voldoen, heeft gebroken met ouders, ouders zijn op en negatieve manier oud aan het worden wat afwijkend gedrag tt gevolg heeft, noem maar op.
Helemaal mee eens.
Wat ik me ook afvraag is wie de rekening krijgt als de kinderen niet willen helpen. Zijn dat dan de kinderen, krijgen deze een rekening voor de (meer)zorg van hun moeder? Of de client. krijgt deze een rekening i.v.m. meerzorg?
Mag het verpleeghuis zomaar iemand lager op de wachtlijst zetten omdat de kinderen niet mee willen werken(om wat voor reden dan ook)
Inderdaad, hoe zit dit juridisch?
Bovendien moeten die vier uurtjes hulp van elk familielid voor elke client weer geadministreerd worden. Rekeningen moeten worden opgemaakt, herinneringen verstuurd enz.
De zin van het leven, die schrijf je zelf.
vrijdag 3 augustus 2012 om 12:20
quote:ElleMichelle schreef op 03 augustus 2012 @ 10:17:
Wees blij als je nog naar je ouder kan gaan......
Straks kan het niet meer en dan krijg je weer extra tijd voor jezelf....
Maar waar word je blijer van,nog samen kunnen zijn met je ouder of meer tijd voor jezelf?Mijn kinderen dan maar verwaarlozen??
Wees blij als je nog naar je ouder kan gaan......
Straks kan het niet meer en dan krijg je weer extra tijd voor jezelf....
Maar waar word je blijer van,nog samen kunnen zijn met je ouder of meer tijd voor jezelf?Mijn kinderen dan maar verwaarlozen??
vrijdag 3 augustus 2012 om 12:22
quote:ElleMichelle schreef op 03 augustus 2012 @ 11:07:
[...]
Mijn ouders leven niet meer en ik ben blij dat wij,hun kinderen,ervoor hebben gezorgt dat ze tot hun dood in hun eigen huis hebben kunnen blijven.Dus ja er zullen ouders zijn die het leven van hun kind ondraaglijk hebben gemaakt dan is het niet vreemd dat die kinderen minder of niet meer bij hun ouders komen maar er is een nog veel grotere groep die hun eigen te drukke gezinsleven boven hun ouders stellen en dat vind ik zo'n gemis,maar ja dat vind ik......Vind jij. Tot op zekere hoogte wil ik best voor mijn ouders zorgen (doe ik al) maar het moet niet ten koste gaan van mijn eigen gezinsleven.
[...]
Mijn ouders leven niet meer en ik ben blij dat wij,hun kinderen,ervoor hebben gezorgt dat ze tot hun dood in hun eigen huis hebben kunnen blijven.Dus ja er zullen ouders zijn die het leven van hun kind ondraaglijk hebben gemaakt dan is het niet vreemd dat die kinderen minder of niet meer bij hun ouders komen maar er is een nog veel grotere groep die hun eigen te drukke gezinsleven boven hun ouders stellen en dat vind ik zo'n gemis,maar ja dat vind ik......Vind jij. Tot op zekere hoogte wil ik best voor mijn ouders zorgen (doe ik al) maar het moet niet ten koste gaan van mijn eigen gezinsleven.
vrijdag 3 augustus 2012 om 13:10
quote:greatwhitesilence schreef op 03 augustus 2012 @ 12:35:
Goh, en ik maar denken dat je tot het gezin van je ouders behoort...Het gezin waar ik deel van uitmaakte bestaat niet meer sinds mijn ouders twee jaar geleden gescheiden zijn. Even los daarvan: ik heb de verantwoordelijkheid over 2 jonge kinderen en die hebben eerste prioriteit.
Goh, en ik maar denken dat je tot het gezin van je ouders behoort...Het gezin waar ik deel van uitmaakte bestaat niet meer sinds mijn ouders twee jaar geleden gescheiden zijn. Even los daarvan: ik heb de verantwoordelijkheid over 2 jonge kinderen en die hebben eerste prioriteit.
vrijdag 3 augustus 2012 om 23:10
quote:evelynsalt schreef op 03 augustus 2012 @ 13:10:
[...]
Het gezin waar ik deel van uitmaakte bestaat niet meer sinds mijn ouders twee jaar geleden gescheiden zijn. Even los daarvan: ik heb de verantwoordelijkheid over 2 jonge kinderen en die hebben eerste prioriteit.
Juist, mijn man en ik werken beide fulltime, hebben twee kinderen, vrije dagen hard genoeg nodig, om calamiteiten en vakantie's op te vangen, doe de administratie van ouders en schoonouders ga mee op artsenbezoek e.d. maar kan niet nog eens 16 uur per maand gaan klaar staan in een verpleegtehuis. (want ja twee ouders en een schoonmoeder en schoonstiefvader, echte vader van mijn echtgenoot is toen mijn man 7 jaar was uit zijn leven verdwenen, moeten wij daar straks dan wel voor opdraaien, zoja komt er nog vier uur per maand bij!).
Mijn vader is dementerend, mijn schoonvader heeft 3 hersenbloedingen gehad en wacht op de fatale hersenbloeding die overigens in een verpleegtehuis verblijft, mijn schoonmoeder is kankerpatient met hartklachten.
Mijn man heeft weliswaar een zus, maar om die te vragen om zorg te verlenen? ze is al jaren gokverslaafd en kan absoluut niet met geld omgaan, lijkt mij niet zo'n goede om zorg te laten verlenen in een verpleegtehuis, de trouwringen etc. kunnen dan zomaar ineens verdwenen zijn...
En dan nog, deze mensen hebben jaren premie afgedragen, als ze daarmee nog geen zorg krijgen, wordt het tijd dat je ze een pilletje aanbiedt om euthanasie te plegen. De huidige generatie moet beiden werken om alles te kunnen betalen en kunnen daardoor niet ook nog eens voor zieke ouders gaan zorgen!
[...]
Het gezin waar ik deel van uitmaakte bestaat niet meer sinds mijn ouders twee jaar geleden gescheiden zijn. Even los daarvan: ik heb de verantwoordelijkheid over 2 jonge kinderen en die hebben eerste prioriteit.
Juist, mijn man en ik werken beide fulltime, hebben twee kinderen, vrije dagen hard genoeg nodig, om calamiteiten en vakantie's op te vangen, doe de administratie van ouders en schoonouders ga mee op artsenbezoek e.d. maar kan niet nog eens 16 uur per maand gaan klaar staan in een verpleegtehuis. (want ja twee ouders en een schoonmoeder en schoonstiefvader, echte vader van mijn echtgenoot is toen mijn man 7 jaar was uit zijn leven verdwenen, moeten wij daar straks dan wel voor opdraaien, zoja komt er nog vier uur per maand bij!).
Mijn vader is dementerend, mijn schoonvader heeft 3 hersenbloedingen gehad en wacht op de fatale hersenbloeding die overigens in een verpleegtehuis verblijft, mijn schoonmoeder is kankerpatient met hartklachten.
Mijn man heeft weliswaar een zus, maar om die te vragen om zorg te verlenen? ze is al jaren gokverslaafd en kan absoluut niet met geld omgaan, lijkt mij niet zo'n goede om zorg te laten verlenen in een verpleegtehuis, de trouwringen etc. kunnen dan zomaar ineens verdwenen zijn...
En dan nog, deze mensen hebben jaren premie afgedragen, als ze daarmee nog geen zorg krijgen, wordt het tijd dat je ze een pilletje aanbiedt om euthanasie te plegen. De huidige generatie moet beiden werken om alles te kunnen betalen en kunnen daardoor niet ook nog eens voor zieke ouders gaan zorgen!
zaterdag 4 augustus 2012 om 09:19
quote:Christiana schreef op 03 augustus 2012 @ 23:10:
[...]
En dan nog, deze mensen hebben jaren premie afgedragen, als ze daarmee nog geen zorg krijgen, wordt het tijd dat je ze een pilletje aanbiedt om euthanasie te plegen.Met deze quote ben ik het 100% eens. Vermomd als bezorgde weldoener, gedraagt deze zorginstelling zich als een zeer onbetrouwbare dienstverlener, als een oplichter dus waar je premiegeld kennelijk niet veilig is.
[...]
En dan nog, deze mensen hebben jaren premie afgedragen, als ze daarmee nog geen zorg krijgen, wordt het tijd dat je ze een pilletje aanbiedt om euthanasie te plegen.Met deze quote ben ik het 100% eens. Vermomd als bezorgde weldoener, gedraagt deze zorginstelling zich als een zeer onbetrouwbare dienstverlener, als een oplichter dus waar je premiegeld kennelijk niet veilig is.
it's a big club and you ain't in it
zaterdag 4 augustus 2012 om 10:11
In de praktijk niet eenvoudig. Ik woon niet in de buurt van ouders en schoonouders. Als ik bij beide vrijwilligerswerk moet gaan doen, ben ik dus zo'n beetje elk weekend bij hun te vinden.
Ik doe vrijwilligerswerk, dit is plaatselijk geörienteerd. Ik zou dit op moeten geven om aan de vraag van de zorginstelling te kunnen voldoen.
Daarnaast ben ik absoluut niet geschikt om koffie te drinken met dementen om te gaan wandelen. Ik ben niet goed in het geven van zorg, alleen het geven van zorg aan (schoon)ouders kost mij al heelveel energie. Ik kan niet omgaan met ziek mensen.
Juridisch lijkt mij overigens niet haalbaar.
Ik doe vrijwilligerswerk, dit is plaatselijk geörienteerd. Ik zou dit op moeten geven om aan de vraag van de zorginstelling te kunnen voldoen.
Daarnaast ben ik absoluut niet geschikt om koffie te drinken met dementen om te gaan wandelen. Ik ben niet goed in het geven van zorg, alleen het geven van zorg aan (schoon)ouders kost mij al heelveel energie. Ik kan niet omgaan met ziek mensen.
Juridisch lijkt mij overigens niet haalbaar.
zondag 5 augustus 2012 om 23:14
quote:Dahlia74 schreef op 04 augustus 2012 @ 10:11:
In de praktijk niet eenvoudig. Ik woon niet in de buurt van ouders en schoonouders. Als ik bij beide vrijwilligerswerk moet gaan doen, ben ik dus zo'n beetje elk weekend bij hun te vinden.
Ik doe vrijwilligerswerk, dit is plaatselijk geörienteerd. Ik zou dit op moeten geven om aan de vraag van de zorginstelling te kunnen voldoen.
Daarnaast ben ik absoluut niet geschikt om koffie te drinken met dementen om te gaan wandelen. Ik ben niet goed in het geven van zorg, alleen het geven van zorg aan (schoon)ouders kost mij al heelveel energie. Ik kan niet omgaan met ziek mensen.
Juridisch lijkt mij overigens niet haalbaar.
Dahlia je zult niet de enige zijn die dat niet kan, tijdens mijn studie, heb ik drie jaar als weekendkracht op een gesloten afdeling gewerkt met dementerenden, dat ging prima, een oude vrouw die met een pop rondloopt, volwassenen luiers verschonen, agressieve buien sussen, helpen met eten. Het wordt alleen een heel ander verhaal, als ik dat voor mijn vader, moeder of schoonouders moet doen. Dat is iets heel anders. En denk niet dat deze directeur van dit verpleegtehuis zich dit realiseert, deze meneer ziet alleen maar euro tekens, familie inschakelen, kwaliteit niet belangrijk, maar op een afdeling met 40 bewoners, is dit toch 160 uur minimaal aan salaris besparing, en of die bewoners er mee geholpen zijn, zal hem een "zorg"zijn.
Ben alleen benieuwd of hij dan zelf die administratie die dit met zich mee brengt op zich neemt, of dat dit ook door familieleden moet worden bijgehouden.
Als moeder snel moet worden opgenomen, geeft heel de familie/straat etc. zich op als "vrijwilliger" en is ze opgenomen, meldt iedereen zich af, zit ze toch mooi in het verpleegtehuis, als ze er eenmaal zit, lijkt het mij lastig om ze naar huis te sturen..
In de praktijk niet eenvoudig. Ik woon niet in de buurt van ouders en schoonouders. Als ik bij beide vrijwilligerswerk moet gaan doen, ben ik dus zo'n beetje elk weekend bij hun te vinden.
Ik doe vrijwilligerswerk, dit is plaatselijk geörienteerd. Ik zou dit op moeten geven om aan de vraag van de zorginstelling te kunnen voldoen.
Daarnaast ben ik absoluut niet geschikt om koffie te drinken met dementen om te gaan wandelen. Ik ben niet goed in het geven van zorg, alleen het geven van zorg aan (schoon)ouders kost mij al heelveel energie. Ik kan niet omgaan met ziek mensen.
Juridisch lijkt mij overigens niet haalbaar.
Dahlia je zult niet de enige zijn die dat niet kan, tijdens mijn studie, heb ik drie jaar als weekendkracht op een gesloten afdeling gewerkt met dementerenden, dat ging prima, een oude vrouw die met een pop rondloopt, volwassenen luiers verschonen, agressieve buien sussen, helpen met eten. Het wordt alleen een heel ander verhaal, als ik dat voor mijn vader, moeder of schoonouders moet doen. Dat is iets heel anders. En denk niet dat deze directeur van dit verpleegtehuis zich dit realiseert, deze meneer ziet alleen maar euro tekens, familie inschakelen, kwaliteit niet belangrijk, maar op een afdeling met 40 bewoners, is dit toch 160 uur minimaal aan salaris besparing, en of die bewoners er mee geholpen zijn, zal hem een "zorg"zijn.
Ben alleen benieuwd of hij dan zelf die administratie die dit met zich mee brengt op zich neemt, of dat dit ook door familieleden moet worden bijgehouden.
Als moeder snel moet worden opgenomen, geeft heel de familie/straat etc. zich op als "vrijwilliger" en is ze opgenomen, meldt iedereen zich af, zit ze toch mooi in het verpleegtehuis, als ze er eenmaal zit, lijkt het mij lastig om ze naar huis te sturen..
