Actueel
alle pijlers
Verpleeghuis verplicht familie tot meewerken
donderdag 2 augustus 2012 om 09:52
Twee verpleeghuizen van zorgorganisatie Vierstroom gaan familieleden van bewoners verplichten mee te helpen. Dat zei een woordvoerster van de de organisatie donderdag. Het betreft een experiment in tehuizen in Bergambacht en Vlist, waar tientallen mensen met dementie verblijven.
Familie moet per maand 4 uur meehelpen. Het gaat niet om verzorgende taken als wassen en dergelijke, maar bijvoorbeeld om gezelschap en toezicht houden. Eventueel kunnen mensen hun verplichting ook 'afkopen'. De organisatie weet nog niet wat de consequenties worden als familie weigert mee te werken.
'Je zou kunnen nadenken over het lager op de wachtlijst plaatsen van nieuwe bewoners', aldus de woordvoerster. 'Maar dat zijn maatregelen die we absoluut niet willen. We zullen te allen tijde in gesprek blijven met de familie.' Het experiment is volgens haar ook bedoeld om erachter te komen hoe om te gaan met families die niet willen meewerken.
En wat vinden jullie hier van?
Verplichten om mee te werken. Ze zijn niet voor niets in een verpleeghuis terecht gekomen. Na jarenlang mantelzorg voor vele, eindelijk een periode van rust, mag je de mantelzorg verplicht gaan vervullen in het verpleeghuis?
Ik heb echt mijn twijfels over dit soort projecten
Familie moet per maand 4 uur meehelpen. Het gaat niet om verzorgende taken als wassen en dergelijke, maar bijvoorbeeld om gezelschap en toezicht houden. Eventueel kunnen mensen hun verplichting ook 'afkopen'. De organisatie weet nog niet wat de consequenties worden als familie weigert mee te werken.
'Je zou kunnen nadenken over het lager op de wachtlijst plaatsen van nieuwe bewoners', aldus de woordvoerster. 'Maar dat zijn maatregelen die we absoluut niet willen. We zullen te allen tijde in gesprek blijven met de familie.' Het experiment is volgens haar ook bedoeld om erachter te komen hoe om te gaan met families die niet willen meewerken.
En wat vinden jullie hier van?
Verplichten om mee te werken. Ze zijn niet voor niets in een verpleeghuis terecht gekomen. Na jarenlang mantelzorg voor vele, eindelijk een periode van rust, mag je de mantelzorg verplicht gaan vervullen in het verpleeghuis?
Ik heb echt mijn twijfels over dit soort projecten
donderdag 2 augustus 2012 om 15:12
quote:Ruza schreef op 02 augustus 2012 @ 15:04:
[...]
Tja. Ik wil dan weer best een beetje van mijn tijd opgeven voor een vreemde die daar blij van wordt. Je hoeft geen uur te theeleuten. Een gesprekje van 5 minuten worden ouderen vaak al blij van.
Juist en daar gaat het ook om. Vaak vergeten we dat we in HUN woning en HUN huis komen. Hun leefomgeving waar zij zich veilig horen te voelen. Als je dan genegeert gaat worden door bezoek is dat best sneu.
Dat gesprekje is juist zo belangrijk om gewaardeert te worden en zo te mogen zijn wie je bent ipv ze te nergeren omdat ze niets toe zouden voegen in jouw leven.
[...]
Tja. Ik wil dan weer best een beetje van mijn tijd opgeven voor een vreemde die daar blij van wordt. Je hoeft geen uur te theeleuten. Een gesprekje van 5 minuten worden ouderen vaak al blij van.
Juist en daar gaat het ook om. Vaak vergeten we dat we in HUN woning en HUN huis komen. Hun leefomgeving waar zij zich veilig horen te voelen. Als je dan genegeert gaat worden door bezoek is dat best sneu.
Dat gesprekje is juist zo belangrijk om gewaardeert te worden en zo te mogen zijn wie je bent ipv ze te nergeren omdat ze niets toe zouden voegen in jouw leven.
donderdag 2 augustus 2012 om 15:14
quote:princessetamtam schreef op 02 augustus 2012 @ 15:03:
[...]
als ik naar mijn oma ga praat ik ook met de andere bewoners, haar vriendin gaat mee koffiedrinken beneden, we nemen ook anderen mee als ze dat willen en ze te handhaven zijn in de aula, je gaat vanzelf ook om anderen bekommeren.Dat kan idd als je elkaar tegenkomt of in 'n gemeenschappelijke ruimte wat gaat drinken, maar ik zou me niet verplicht willen voelen op die anderen te passen als ik bijv. mijn paps of mams wil meenemen voor 'n wandeling.
[...]
als ik naar mijn oma ga praat ik ook met de andere bewoners, haar vriendin gaat mee koffiedrinken beneden, we nemen ook anderen mee als ze dat willen en ze te handhaven zijn in de aula, je gaat vanzelf ook om anderen bekommeren.Dat kan idd als je elkaar tegenkomt of in 'n gemeenschappelijke ruimte wat gaat drinken, maar ik zou me niet verplicht willen voelen op die anderen te passen als ik bijv. mijn paps of mams wil meenemen voor 'n wandeling.
donderdag 2 augustus 2012 om 15:17
quote:mimsey schreef op 02 augustus 2012 @ 15:08:
De zorgsector kan wel niet jouw ding zijn, maar ik denk dat we daar in de toekomst niet aan ontkomen. Keuze is luxe.
En zo stellig verkondigen dat je niets gaat doen om te helpen (konten wassen is wel zo'n onzin) of dat je niets kunt doen omdat je zo onregelmatig eet, vind ik getuigen van verregaande egoisme die deze maatschappij zo doet verloederen.
Als je echt niet kunt, prima, maar verschuil je niet achter slappe smoesjes. En ga ook niet heel populistisch lopen zaniken over de maatschappij of de politiek, dat die het allemaal zo verpesten, want in dit geval is er maar heel weinig dat die kunnen doen. Het grootste deel ligt... Bij jezelf.
Nogmaals; diegenen met een mishandelende ouder.. Alle begrip. Maar nogmaals; alles wat je zelf in deze afschuift, komt keihard op de rug van een ander neer.WIJ zijn de maatschappij toch?
De zorgsector kan wel niet jouw ding zijn, maar ik denk dat we daar in de toekomst niet aan ontkomen. Keuze is luxe.
En zo stellig verkondigen dat je niets gaat doen om te helpen (konten wassen is wel zo'n onzin) of dat je niets kunt doen omdat je zo onregelmatig eet, vind ik getuigen van verregaande egoisme die deze maatschappij zo doet verloederen.
Als je echt niet kunt, prima, maar verschuil je niet achter slappe smoesjes. En ga ook niet heel populistisch lopen zaniken over de maatschappij of de politiek, dat die het allemaal zo verpesten, want in dit geval is er maar heel weinig dat die kunnen doen. Het grootste deel ligt... Bij jezelf.
Nogmaals; diegenen met een mishandelende ouder.. Alle begrip. Maar nogmaals; alles wat je zelf in deze afschuift, komt keihard op de rug van een ander neer.WIJ zijn de maatschappij toch?
donderdag 2 augustus 2012 om 15:23
Maar het gaat toch niet om afschuiven. Je hebt geen verantwoordelijkheid voor je ouders of je familie, tenzij je dat zelf zo voelt (of je hebt het over minderjarige kinderen). En dat mag ieder voor zich uitmaken en niet een of ander verpleeghuis. Dat klinkt veel harder dan ik het bedoel, en ik vind ook absoluut dat er voor mensen gezorgd moet worden, maar dit is wat mij betreft een inbraak op persoonlijke keuzevrijheid -ook van de oudere trouwens.
donderdag 2 augustus 2012 om 15:25
Iets wat je als vrijwilliger heel goed zou kunnen doen, is bijvoorbeeld muziek luisteren. Zie dit (ontroerende) voorbeeld:
http://www.youtube.com/wa ... ture=youtube_gdata_player
Een vriendin van mij gaat regelmatig met haar hond langs een verzorgingshuis. Het aaien en knuffelen van die hond is het hoogtepunt van de week voor veel ouderen. Er komen herinneringen omhoog van eigen huisdieren, er komen emoties los, er ontstaat communicatie waar ze verder passief de dag door brengen. Oke, de hond moet er geschikt voor zijn, maar om nou te zeggen dat het een heel belastende taak is. Maar het ontlast de verzorging, en maakt het leven van een dementerende oudere een stuk aangenamer.
Dementie duurt gemiddeld slechts acht jaar, vanaf het prille begin (dus niet vanaf diagnose dat vaak veel later plaatsvindt). Het is een dodelijke ziekte, met beperkte levensverwachting. Het is dus niet dat je de rest van je leven op moet offeren.
http://www.youtube.com/wa ... ture=youtube_gdata_player
Een vriendin van mij gaat regelmatig met haar hond langs een verzorgingshuis. Het aaien en knuffelen van die hond is het hoogtepunt van de week voor veel ouderen. Er komen herinneringen omhoog van eigen huisdieren, er komen emoties los, er ontstaat communicatie waar ze verder passief de dag door brengen. Oke, de hond moet er geschikt voor zijn, maar om nou te zeggen dat het een heel belastende taak is. Maar het ontlast de verzorging, en maakt het leven van een dementerende oudere een stuk aangenamer.
Dementie duurt gemiddeld slechts acht jaar, vanaf het prille begin (dus niet vanaf diagnose dat vaak veel later plaatsvindt). Het is een dodelijke ziekte, met beperkte levensverwachting. Het is dus niet dat je de rest van je leven op moet offeren.
Wat wilde ik nou toch typen?
donderdag 2 augustus 2012 om 15:26
De familie verplichten gaat veel te ver.
Ik zorg samen met broer en vader voor moeder maar je moet het ook maar kunnen.Daarbij hoeft een kind zijn leven niet opzij te zetten voor zorg aan ouders.
Wij willen graag moeders thuis verzorgen en dat kan alleen als je er allemaal achter staat.Ik zou het alleen ook niet kunnen.
Ik zou niet te beroerd zijn om ook andere mensen te helpen die hulpbehoevend zijn, wat niet wil zeggen dat iedereen dat maar moet doen.(als het een om een grote hulpvraag gaat niet)
En het moet al helemaal geen verplichting worden.
Ieder het zijne maar dit kun je de mensen niet verplichten.
Ik zorg samen met broer en vader voor moeder maar je moet het ook maar kunnen.Daarbij hoeft een kind zijn leven niet opzij te zetten voor zorg aan ouders.
Wij willen graag moeders thuis verzorgen en dat kan alleen als je er allemaal achter staat.Ik zou het alleen ook niet kunnen.
Ik zou niet te beroerd zijn om ook andere mensen te helpen die hulpbehoevend zijn, wat niet wil zeggen dat iedereen dat maar moet doen.(als het een om een grote hulpvraag gaat niet)
En het moet al helemaal geen verplichting worden.
Ieder het zijne maar dit kun je de mensen niet verplichten.
donderdag 2 augustus 2012 om 15:30
quote:Anna37 schreef op 02 augustus 2012 @ 15:23:
Maar het gaat toch niet om afschuiven. Je hebt geen verantwoordelijkheid voor je ouders of je familie, tenzij je dat zelf zo voelt (of je hebt het over minderjarige kinderen). En dat mag ieder voor zich uitmaken en niet een of ander verpleeghuis. Dat klinkt veel harder dan ik het bedoel, en ik vind ook absoluut dat er voor mensen gezorgd moet worden, maar dit is wat mij betreft een inbraak op persoonlijke keuzevrijheid -ook van de oudere trouwens.Maar dat is wat ik met mijn cijfers probeer aan te geven, dat we als we zo door gaan die keuze niet meer hebben. Of wel, maar dan is de andere optie dat onze dierbare te weinig zorg krijgen. Er zijn gewoon niet genoeg professionele handen.
Maar het gaat toch niet om afschuiven. Je hebt geen verantwoordelijkheid voor je ouders of je familie, tenzij je dat zelf zo voelt (of je hebt het over minderjarige kinderen). En dat mag ieder voor zich uitmaken en niet een of ander verpleeghuis. Dat klinkt veel harder dan ik het bedoel, en ik vind ook absoluut dat er voor mensen gezorgd moet worden, maar dit is wat mij betreft een inbraak op persoonlijke keuzevrijheid -ook van de oudere trouwens.Maar dat is wat ik met mijn cijfers probeer aan te geven, dat we als we zo door gaan die keuze niet meer hebben. Of wel, maar dan is de andere optie dat onze dierbare te weinig zorg krijgen. Er zijn gewoon niet genoeg professionele handen.
Wat wilde ik nou toch typen?
donderdag 2 augustus 2012 om 15:31
quote:panadol schreef op 02 augustus 2012 @ 15:26:
De familie verplichten gaat veel te ver.
Ik zorg samen met broer en vader voor moeder maar je moet het ook maar kunnen.Daarbij hoeft een kind zijn leven niet opzij te zetten voor zorg aan ouders.Wij willen graag moeders thuis verzorgen en dat kan alleen als je er allemaal achter staat.Ik zou het alleen ook niet kunnen.
Ik zou niet te beroerd zijn om ook andere mensen te helpen die hulpbehoevend zijn, wat niet wil zeggen dat iedereen dat maar moet doen.(als het een om een grote hulpvraag gaat niet)
En het moet al helemaal geen verplichting worden.
Ieder het zijne maar dit kun je de mensen niet verplichten.Die 4 uur per maand is al je leven opzij zetten?
De familie verplichten gaat veel te ver.
Ik zorg samen met broer en vader voor moeder maar je moet het ook maar kunnen.Daarbij hoeft een kind zijn leven niet opzij te zetten voor zorg aan ouders.Wij willen graag moeders thuis verzorgen en dat kan alleen als je er allemaal achter staat.Ik zou het alleen ook niet kunnen.
Ik zou niet te beroerd zijn om ook andere mensen te helpen die hulpbehoevend zijn, wat niet wil zeggen dat iedereen dat maar moet doen.(als het een om een grote hulpvraag gaat niet)
En het moet al helemaal geen verplichting worden.
Ieder het zijne maar dit kun je de mensen niet verplichten.Die 4 uur per maand is al je leven opzij zetten?
donderdag 2 augustus 2012 om 15:32
quote:Sim69 schreef op 02 augustus 2012 @ 15:27:
Het gaat om 4 uur per maand, staat er. Dat lijkt me wel op te brengen toch?
Verplichting gaat te ver.
4 uur per maand is voor mij heel weinig en geen probleem.(voor familie)
Maar het ligt ook aan de hulp vraag om met iemand een praatje te maken of een blokje om te gaan die niet je ouders zijn zou ik gewoon doen.Mensen zijn zeer verschillend en daarom vind ik dat het ook geen verplichting moet worden.
Het gaat om 4 uur per maand, staat er. Dat lijkt me wel op te brengen toch?
Verplichting gaat te ver.
4 uur per maand is voor mij heel weinig en geen probleem.(voor familie)
Maar het ligt ook aan de hulp vraag om met iemand een praatje te maken of een blokje om te gaan die niet je ouders zijn zou ik gewoon doen.Mensen zijn zeer verschillend en daarom vind ik dat het ook geen verplichting moet worden.
donderdag 2 augustus 2012 om 15:35
Het leven bestaat uit allemaal verplichtingen.
Je bent verplicht premies te betalen en belasting, kinderen hebben schoolplicht, je zal wel moeten werken wil je wat te besteden hebben (normaal gesproken dan, uitkeringstrekkers daargelaten).
Die 4 uurtjes per maand zie ik nu niet als zo`n zware opgave.
dat is wekelijks een uur of elke 14 dagen 2 uurtjes. Met koffie zetten en opdrinken en daarbij ook eens een rondje maken met de koffie voor de rest en dan zit je tijd er weer op.
Je bent verplicht premies te betalen en belasting, kinderen hebben schoolplicht, je zal wel moeten werken wil je wat te besteden hebben (normaal gesproken dan, uitkeringstrekkers daargelaten).
Die 4 uurtjes per maand zie ik nu niet als zo`n zware opgave.
dat is wekelijks een uur of elke 14 dagen 2 uurtjes. Met koffie zetten en opdrinken en daarbij ook eens een rondje maken met de koffie voor de rest en dan zit je tijd er weer op.
donderdag 2 augustus 2012 om 15:36
donderdag 2 augustus 2012 om 15:39
Als je mensen beter betaald, de zorg anders inricht etc valt er nog een boel te verbouwen. En ja, er zijn vast manieren om familie en vrijwilligers te betrkken, maar dan wel op vrijwillige basis, ook van de oudere/zorgbehoefdigde.
Ik heb niks tegen verplichtingen op zich, maar wel tegen verplichtingen die op familie-afkomst zijn gebaseerd. Daar heb je namelijk geen enkele keuzevrijheid in.
Ik heb niks tegen verplichtingen op zich, maar wel tegen verplichtingen die op familie-afkomst zijn gebaseerd. Daar heb je namelijk geen enkele keuzevrijheid in.
donderdag 2 augustus 2012 om 15:41
Mijn oma (inmiddels overleden) heeft 8 kinderen en heeft ruim 9 jaar in een verzoringstehuis gelegen na een herseninfarct. Kinderen hebben geregeld dat oma iedere dag 2x bezoek kreeg, dat kon omdat de kinderen in de buurt wonen.
Heb gezien dat veel ouderen geen bezoek krijgen; maar toch wil een langs breken voor mensen die het niet doen. Mijn nichtjes en ik hebben het toch wel gemerkt dat onze ouders in die periode "vaak" afwezig waren ivm met oma.
We waren toen allemaal tussen de 10 en de 20 en het is best lastig als je ouders iedere zaterdag/zondag of aan andere dag 3 uur afwezig waren (2x in de week) of dat we dingen zelf moesten doen.
Zelf ben ik enigst kind en zo echt niet weten hoe dat moet over 20 jaar met mijn ouders die 100 km verder op wonen. Stel je kind(eren) dan kun je toch niet iedere zondag op en neer? Want ook partner heeft ouders, dan ben je sowieso al iedere zondag kwijt!
Gelukkig heb ik (en ouders ook) een goede baan waardoor er later veel zorg kan worden ingekocht, maar stiekem hoop ik (en ouders ook) dat ze gewoon hartinfarct krijgen rond hun 80e-85e en nooit in een verzorgingstehuis komen (of dat euthansie dan veel breder is bij dementie etc), want dat is gewoon pure ellende....
Sorry maar dat gaat niet, want ik zou toch ook graag tijd met mijn kinderen willen hebben....en nee die gaan niet mee naar een verzorgingstehuis, dat hoeven ze allemaal niet te zien als ze onder de 15...
Heb gezien dat veel ouderen geen bezoek krijgen; maar toch wil een langs breken voor mensen die het niet doen. Mijn nichtjes en ik hebben het toch wel gemerkt dat onze ouders in die periode "vaak" afwezig waren ivm met oma.
We waren toen allemaal tussen de 10 en de 20 en het is best lastig als je ouders iedere zaterdag/zondag of aan andere dag 3 uur afwezig waren (2x in de week) of dat we dingen zelf moesten doen.
Zelf ben ik enigst kind en zo echt niet weten hoe dat moet over 20 jaar met mijn ouders die 100 km verder op wonen. Stel je kind(eren) dan kun je toch niet iedere zondag op en neer? Want ook partner heeft ouders, dan ben je sowieso al iedere zondag kwijt!
Gelukkig heb ik (en ouders ook) een goede baan waardoor er later veel zorg kan worden ingekocht, maar stiekem hoop ik (en ouders ook) dat ze gewoon hartinfarct krijgen rond hun 80e-85e en nooit in een verzorgingstehuis komen (of dat euthansie dan veel breder is bij dementie etc), want dat is gewoon pure ellende....
Sorry maar dat gaat niet, want ik zou toch ook graag tijd met mijn kinderen willen hebben....en nee die gaan niet mee naar een verzorgingstehuis, dat hoeven ze allemaal niet te zien als ze onder de 15...
donderdag 2 augustus 2012 om 15:57
mijn zoon is nu 11, brabo en hij heeft met mij en met school regelmatig de gesloten afdeling bezocht en hij is er echt niet slechter van geworden.
mijn oma ziet al haar achterkleinkinderen daar in de aula of ook boven, het is er heus geen hel op aarde.
en hoe kunnen ze het op hun 15de dan opeens wel aan als het nog nooit gezien hebben ?
mijn oma ziet al haar achterkleinkinderen daar in de aula of ook boven, het is er heus geen hel op aarde.
en hoe kunnen ze het op hun 15de dan opeens wel aan als het nog nooit gezien hebben ?
donderdag 2 augustus 2012 om 16:02
Ben als kind wel 'ns door 'n tante meegenomen naar 'n afdeling met zwaar geestelijk gehandicapten waar ze werkte en dat vond ik erg afschrikwekkend. Vind ze nu nog steeds eng. Demente bejaarden overigens niet tot nog toe, maar waarschijnlijk wordt het wel anders als je lieve ouders een karakterverandering ondergaan en je niet meer herkennen.
donderdag 2 augustus 2012 om 16:04
quote:elninjoo schreef op 02 augustus 2012 @ 16:02:
Ben als kind wel 'ns door 'n tante meegenomen naar 'n afdeling met zwaar geestelijk gehandicapten waar ze werkte en dat vond ik erg afschrikwekkend. Vind ze nu nog steeds eng. Demente bejaarden overigens niet tot nog toe, maar waarschijnlijk wordt het wel anders als je lieve ouders een karakterverandering ondergaan en je niet meer herkennen.
daar heb ik geen ervaring mee, alleen met demente bejaarden, die heb ik nooit eng gevonden.
echt niet herkennen heb ik nog niet meegemaakt, mijn opa wist nog en mijn oma weet nu zeker wel vaak wie bij hun hoort, ze gaan je wel voor anderen aanzien maar daar wen je aan.
Ben als kind wel 'ns door 'n tante meegenomen naar 'n afdeling met zwaar geestelijk gehandicapten waar ze werkte en dat vond ik erg afschrikwekkend. Vind ze nu nog steeds eng. Demente bejaarden overigens niet tot nog toe, maar waarschijnlijk wordt het wel anders als je lieve ouders een karakterverandering ondergaan en je niet meer herkennen.
daar heb ik geen ervaring mee, alleen met demente bejaarden, die heb ik nooit eng gevonden.
echt niet herkennen heb ik nog niet meegemaakt, mijn opa wist nog en mijn oma weet nu zeker wel vaak wie bij hun hoort, ze gaan je wel voor anderen aanzien maar daar wen je aan.
donderdag 2 augustus 2012 om 16:05
quote:somana schreef op 02 augustus 2012 @ 15:35:
Die 4 uurtjes per maand zie ik nu niet als zo`n zware opgave.
dat is wekelijks een uur of elke 14 dagen 2 uurtjes. Met koffie zetten en opdrinken en daarbij ook eens een rondje maken met de koffie voor de rest en dan zit je tijd er weer op.
En, als de school eist dat je vier uur in de maand mee helpt met activiteiten, de creche waar je kind op zit ook eist dat je vier uur mee helpt in de maand, en dan nog het verzorgcentrum er bij omdat familie daar zit. verplicht verplicht verplicht.
Dat is wél waar het in de toekomst heen gaat.
Die 4 uurtjes per maand zie ik nu niet als zo`n zware opgave.
dat is wekelijks een uur of elke 14 dagen 2 uurtjes. Met koffie zetten en opdrinken en daarbij ook eens een rondje maken met de koffie voor de rest en dan zit je tijd er weer op.
En, als de school eist dat je vier uur in de maand mee helpt met activiteiten, de creche waar je kind op zit ook eist dat je vier uur mee helpt in de maand, en dan nog het verzorgcentrum er bij omdat familie daar zit. verplicht verplicht verplicht.
Dat is wél waar het in de toekomst heen gaat.
donderdag 2 augustus 2012 om 16:26
quote:princessetamtam schreef op 02 augustus 2012 @ 16:04:
[...]
daar heb ik geen ervaring mee, alleen met demente bejaarden, die heb ik nooit eng gevonden.
echt niet herkennen heb ik nog niet meegemaakt, mijn opa wist nog en mijn oma weet nu zeker wel vaak wie bij hun hoort, ze gaan je wel voor anderen aanzien maar daar wen je aan.Het schijnt dat ze in het eerste stadium erg opstandig kunnen zijn en enorm lelijk doen tegen juist hun dierbaren omdat ze niet beseffen wat er gebeurt. Of juist dat ze wel beseffen dat er iets met ze aan de hand is, maar zich machteloos voelen. Mijn tante was in elk geval niet meer te handhaven thuis en pas toen ze in 'n tehuis zat kwam ze wat tot rust. Al had ze daar ook momenten dat ze met haar kop tegen de muur aan 't slaan was. Tegen mij (en andere familie) was ze meestal heel gezellig en grappig, maar of ze nu echt zo gelukkig zijn? Mijn vader heeft zijn moeder ook verloren aan dementie en zelf zegt ie mij altijd, geef me alsjeblieft 'n spuitje als ik zo word. Zou ik dan weer niet kunnen, maar ik snap zijn punt.
[...]
daar heb ik geen ervaring mee, alleen met demente bejaarden, die heb ik nooit eng gevonden.
echt niet herkennen heb ik nog niet meegemaakt, mijn opa wist nog en mijn oma weet nu zeker wel vaak wie bij hun hoort, ze gaan je wel voor anderen aanzien maar daar wen je aan.Het schijnt dat ze in het eerste stadium erg opstandig kunnen zijn en enorm lelijk doen tegen juist hun dierbaren omdat ze niet beseffen wat er gebeurt. Of juist dat ze wel beseffen dat er iets met ze aan de hand is, maar zich machteloos voelen. Mijn tante was in elk geval niet meer te handhaven thuis en pas toen ze in 'n tehuis zat kwam ze wat tot rust. Al had ze daar ook momenten dat ze met haar kop tegen de muur aan 't slaan was. Tegen mij (en andere familie) was ze meestal heel gezellig en grappig, maar of ze nu echt zo gelukkig zijn? Mijn vader heeft zijn moeder ook verloren aan dementie en zelf zegt ie mij altijd, geef me alsjeblieft 'n spuitje als ik zo word. Zou ik dan weer niet kunnen, maar ik snap zijn punt.
donderdag 2 augustus 2012 om 16:30
Wat ik mij nu af loop te vragen, nav deze hele discussie, is of het aandachtspunt niet verkeert ligt.
Waar gaat het namelijk om? Het verpleeghuis heeft een tekort, en wil dat gat opvullen door het inzetten van "verplichte vrijwilligers" .
Waar gaat het nu in hemelsnaam om? Mensen die op een gesloten afdeling zitten (zoals de dementerenden) hebben vaak het grootste zorgpakket. Oftewel die kosten het meest, want zij hebben de meeste zorg nodig. Er moet 24/7 iemand aanwezig zijn voor zorg, begeleiding etc.
Het budget voor zo'n afdeling is dus berekend op het aantal personen wat er zit.
Nu is er geen geld meer voor voldoende begeleiding (hun kerntaak!) en dus moeten er vrijwilligers ingezet worden. Is dat niet een enorme verschuiving van het probleem?
Het management (meestal gestudeerd, op hbo niveau) komt er met hun financieel adviseurs niet meer uit, en dan moet "jan met de korte achternaam" dat maar oplossen middels onbetaald werk? Waarom zou "jan met de korte achternaam" dat probleem wel kunnen oplossen?
En bovendien, stel je nu eens voor dat "jan met de korte achternaam" zonder dure hbo-studie en accountant om de financien te bewaken niet uit komt met het geld, en geen geld heeft om de kinderopvang te betalen. (en ja, "jan met de korte achternaam" krijg kinderopvangtoeslag). Dan kan "jan met de korte achternaam" toch ook niet aankondigen dat bij wijze van experiment hij de kinderen bij het gemeentehuis afzet, en dat elke ambtenaar die daar werk elke maand maar 4 uur op moet passen?
Als "jan met de korte achternaam" met zijn financieen uit moet komen, dan moet een verpleeghuis dat toch ook? Waarom is het wel acceptabel voor sommigen dat een verpleeghuis dat gedrag wel kan vertonen, en "jan met de korte achternaam" niet?
Waar gaat het namelijk om? Het verpleeghuis heeft een tekort, en wil dat gat opvullen door het inzetten van "verplichte vrijwilligers" .
Waar gaat het nu in hemelsnaam om? Mensen die op een gesloten afdeling zitten (zoals de dementerenden) hebben vaak het grootste zorgpakket. Oftewel die kosten het meest, want zij hebben de meeste zorg nodig. Er moet 24/7 iemand aanwezig zijn voor zorg, begeleiding etc.
Het budget voor zo'n afdeling is dus berekend op het aantal personen wat er zit.
Nu is er geen geld meer voor voldoende begeleiding (hun kerntaak!) en dus moeten er vrijwilligers ingezet worden. Is dat niet een enorme verschuiving van het probleem?
Het management (meestal gestudeerd, op hbo niveau) komt er met hun financieel adviseurs niet meer uit, en dan moet "jan met de korte achternaam" dat maar oplossen middels onbetaald werk? Waarom zou "jan met de korte achternaam" dat probleem wel kunnen oplossen?
En bovendien, stel je nu eens voor dat "jan met de korte achternaam" zonder dure hbo-studie en accountant om de financien te bewaken niet uit komt met het geld, en geen geld heeft om de kinderopvang te betalen. (en ja, "jan met de korte achternaam" krijg kinderopvangtoeslag). Dan kan "jan met de korte achternaam" toch ook niet aankondigen dat bij wijze van experiment hij de kinderen bij het gemeentehuis afzet, en dat elke ambtenaar die daar werk elke maand maar 4 uur op moet passen?
Als "jan met de korte achternaam" met zijn financieen uit moet komen, dan moet een verpleeghuis dat toch ook? Waarom is het wel acceptabel voor sommigen dat een verpleeghuis dat gedrag wel kan vertonen, en "jan met de korte achternaam" niet?
Vergeet niet, een “Ja, maar..” is eigenlijk een “nee, want...”
donderdag 2 augustus 2012 om 16:30
quote:Anna37 schreef op 02 augustus 2012 @ 15:39:
Als je mensen beter betaald, de zorg anders inricht etc valt er nog een boel te verbouwen. En ja, er zijn vast manieren om familie en vrijwilligers te betrkken, maar dan wel op vrijwillige basis, ook van de oudere/zorgbehoefdigde.
Ik heb niks tegen verplichtingen op zich, maar wel tegen verplichtingen die op familie-afkomst zijn gebaseerd. Daar heb je namelijk geen enkele keuzevrijheid in.
Er wordt op dit moment hard nagedacht over manieren om de zorg beter in te richten, maar dat kost tijd en geld.
Mensen meer betalen, zou kunnen helpen, maar dan nog... Er zijn te weinig mensen.
Wederom; er zijn nu te weinig bedden, wachtrijen, te weinig arbeidskrachten.
De komende decennia neemt het aantal dementerenden met bijna de helft toe. Dat nog naast anderede factoren als het steeds ouder worden van de mens, en het dus langer en meer zorg behoeven.
De beroepsbevolking neemt,als gevolg van de vergrijzing, echter vooralsnog af, dus nog minder beschikbare arbeidskrachten. Maakt niet uit hoeveel je ze betaald, ze zijn er gewoon niet.
Nu al niet, en over een tijdje nog minder. Ouderenzorg is gewoon een nijpend probleem.
Beste oplossing zou zijn als er een medicijn tegen dementie gevonden zou worden, maar vooralsnog is dat slechts toekomstmuziek.
Tot die tijd moeten we roeien met de riemen die we hebben; mantelzorgers en vrijwillers dus.
Als je mensen beter betaald, de zorg anders inricht etc valt er nog een boel te verbouwen. En ja, er zijn vast manieren om familie en vrijwilligers te betrkken, maar dan wel op vrijwillige basis, ook van de oudere/zorgbehoefdigde.
Ik heb niks tegen verplichtingen op zich, maar wel tegen verplichtingen die op familie-afkomst zijn gebaseerd. Daar heb je namelijk geen enkele keuzevrijheid in.
Er wordt op dit moment hard nagedacht over manieren om de zorg beter in te richten, maar dat kost tijd en geld.
Mensen meer betalen, zou kunnen helpen, maar dan nog... Er zijn te weinig mensen.
Wederom; er zijn nu te weinig bedden, wachtrijen, te weinig arbeidskrachten.
De komende decennia neemt het aantal dementerenden met bijna de helft toe. Dat nog naast anderede factoren als het steeds ouder worden van de mens, en het dus langer en meer zorg behoeven.
De beroepsbevolking neemt,als gevolg van de vergrijzing, echter vooralsnog af, dus nog minder beschikbare arbeidskrachten. Maakt niet uit hoeveel je ze betaald, ze zijn er gewoon niet.
Nu al niet, en over een tijdje nog minder. Ouderenzorg is gewoon een nijpend probleem.
Beste oplossing zou zijn als er een medicijn tegen dementie gevonden zou worden, maar vooralsnog is dat slechts toekomstmuziek.
Tot die tijd moeten we roeien met de riemen die we hebben; mantelzorgers en vrijwillers dus.
Wat wilde ik nou toch typen?
donderdag 2 augustus 2012 om 16:32
dat klopt, mijn opa is ook heel opstandig geweest tot ie niet meer besefte dat ie dement werd.
mijn oma niet maar bij haar is het anders verlopen, ze denkt ook dat ze nog helemaal bij de tijd is, geloof ik.
ze heeft best een fijn leven daar op de afdeling, haar vriendinnetje zit naast haar en ze kan aardig met de andere dementen overweg, ik zou er ook niet voor tekenen maar goed.
mijn oma niet maar bij haar is het anders verlopen, ze denkt ook dat ze nog helemaal bij de tijd is, geloof ik.
ze heeft best een fijn leven daar op de afdeling, haar vriendinnetje zit naast haar en ze kan aardig met de andere dementen overweg, ik zou er ook niet voor tekenen maar goed.
