Actueel
alle pijlers
Vliegtuigcrash Libie
woensdag 12 mei 2010 om 12:23
Er is vanochtend een vliegtuig neeregestort bij Libie. Het toestel was onderweg van Zuid Afrika naar London en er zaten blijkbaar enkele tientalle Nederlanders (reisgezelschap van Kras) aan boord.
Op één na alle passagiers zijn overleden. Die ene overlevende schijnt een 10 jarig Nederlands kind te zijn.
Linkje naar nu.nl : Vliegtuigcrash
Allemaal te triest voor woorden. Heel veel sterkte voor de nabestaanden, hopelijk is er snel meer duidelijkheid voor hen.
*edit: Inmiddels lijkt het te gaan om 63 Nederlanders aan boord*
Op één na alle passagiers zijn overleden. Die ene overlevende schijnt een 10 jarig Nederlands kind te zijn.
Linkje naar nu.nl : Vliegtuigcrash
Allemaal te triest voor woorden. Heel veel sterkte voor de nabestaanden, hopelijk is er snel meer duidelijkheid voor hen.
*edit: Inmiddels lijkt het te gaan om 63 Nederlanders aan boord*
vrijdag 14 mei 2010 om 19:29
Ik denk dat het te maken heeft met vereenzelviging met dat Nederlandse jochie, het had bij wijze van spreken, jouw kind kunnen zijn. Het komt een heel stuk dichterbij dan al die hongersnood kindjes in Afrika met vliegen in het gezicht...
Waar houdt de nieuwsgierigheid op en doe je een stap opzij?
Mensen hebben een allesoverheersende honger naar nieuws, hoe tragisch ook. Daarna pas hebben ze daarop al dan niet commentaar. Wij zijn geen haar beter. Ikzelf heb bewust de foto's niet willen zien ( lees nooit telegraaf dus dat was alvast niet zo moeilijk) en heb het 1 maal op tv zien langskomen en dat vond ik meteen wel weer genoeg....maar ik wil evenzogoed weten hoe het met Ruben gaat, en vind het ook schofterig hoe de journalisten zich ten opzichte van hem gedragen, maar tegelijkertijd wil ik wel weten wat hij dan gezegd heeft, dus in die zin voeden wij een vraag behoefte waarop de media dan weer inspeelt...zo gaat dat gewoon.
Zielige kindjes met scheurbuik en hepatitis, die zien we op tv en dan vinden we dat naar, maar daar blijft het dan ook wel vaak bij, het is een tevervanmijnbedshow allemaal, en dus staan we op om onszelf nog eens even een lekker koud glas cola in te schenken. Bij een Ruben is dat alweer heel anders. Een vliegtuig crash is sowieso spannend, en dan zoveel doden, en 1 kind. EEN KIND, die het heeft overleeft, natuurlijk duikt iedereen er massaal bovenop. Of het ethisch verantwoord is, dat is een tweede, want natuurlijk hadden ze Ruben met rust moeten laten, daarover zijn we het allemaal wel eens lijkt me zo....maar ja, we willen wél weten hoe het met hem gaat, toch? En de meneren en mevrouwen journalist vechten om dat beste plaatje en dat beste interview, als het moet gaan ze daarbij over lijken....
Ik vergelijk het soms met mijn werk, daarbij moet ik afstand bewaren maar tevens wel betrokken blijven, zo niet, dan moet ik serieus ander werk overwegen. Dat het me de ene keer meer raakt, dan de andere keer, heeft te maken dat sommige zaken zo triest zijn of juist herkenbaar en dus dichtbij komen, dat het je meer onder de huid gaat zitten als een andere keer. Sommige situaties kunnen ook betrekking direct of indirect op je eigen leef of gezinssituatie hebben, zoals een Ruben dichterbij komt dan een aidsbaby uit Verweggistan...
Als ik op een moment merk dat ik of secundair getraumatiseerd raak, of juist gevoelloos mijn werk afraffel, dan is het tijd voor een carrière switch.
Waar houdt de nieuwsgierigheid op en doe je een stap opzij?
Mensen hebben een allesoverheersende honger naar nieuws, hoe tragisch ook. Daarna pas hebben ze daarop al dan niet commentaar. Wij zijn geen haar beter. Ikzelf heb bewust de foto's niet willen zien ( lees nooit telegraaf dus dat was alvast niet zo moeilijk) en heb het 1 maal op tv zien langskomen en dat vond ik meteen wel weer genoeg....maar ik wil evenzogoed weten hoe het met Ruben gaat, en vind het ook schofterig hoe de journalisten zich ten opzichte van hem gedragen, maar tegelijkertijd wil ik wel weten wat hij dan gezegd heeft, dus in die zin voeden wij een vraag behoefte waarop de media dan weer inspeelt...zo gaat dat gewoon.
Zielige kindjes met scheurbuik en hepatitis, die zien we op tv en dan vinden we dat naar, maar daar blijft het dan ook wel vaak bij, het is een tevervanmijnbedshow allemaal, en dus staan we op om onszelf nog eens even een lekker koud glas cola in te schenken. Bij een Ruben is dat alweer heel anders. Een vliegtuig crash is sowieso spannend, en dan zoveel doden, en 1 kind. EEN KIND, die het heeft overleeft, natuurlijk duikt iedereen er massaal bovenop. Of het ethisch verantwoord is, dat is een tweede, want natuurlijk hadden ze Ruben met rust moeten laten, daarover zijn we het allemaal wel eens lijkt me zo....maar ja, we willen wél weten hoe het met hem gaat, toch? En de meneren en mevrouwen journalist vechten om dat beste plaatje en dat beste interview, als het moet gaan ze daarbij over lijken....
Ik vergelijk het soms met mijn werk, daarbij moet ik afstand bewaren maar tevens wel betrokken blijven, zo niet, dan moet ik serieus ander werk overwegen. Dat het me de ene keer meer raakt, dan de andere keer, heeft te maken dat sommige zaken zo triest zijn of juist herkenbaar en dus dichtbij komen, dat het je meer onder de huid gaat zitten als een andere keer. Sommige situaties kunnen ook betrekking direct of indirect op je eigen leef of gezinssituatie hebben, zoals een Ruben dichterbij komt dan een aidsbaby uit Verweggistan...
Als ik op een moment merk dat ik of secundair getraumatiseerd raak, of juist gevoelloos mijn werk afraffel, dan is het tijd voor een carrière switch.
vrijdag 14 mei 2010 om 19:42
Uiteraard Zoy maar ik heb meer een mening over de zogenaamd journalistieke bijdrage van de Telegraaf en die rattin dan over het joch. Ik bedoel, heel erg, en dat is het. Ik hoef niet te weten hoe het verder gaat, dat is mijn zaak gewoonweg niet. Ik hoef van vrijwel geen enkel slachtoffer ergens van te weten hoe het nou verder gaat. Niet alleen is het natuurlijk om niet overál verschrikkelijk om te geven, het is ook ethischer om je niet te bemoeien met jan en alleman. Als iemand er zelf over wil praten doet 'ie dat wel, denk ik dan.
vrijdag 14 mei 2010 om 19:45
Ja maar ja, dan kan Lindy ook wel een andere job zoeken, als we állemaal er zo over zouden denken, kukelt de hele media als een kaartenhuis in mekaar, zouden miljoenen mensen werkeloos worden en alle kranten bij voorbaat al naar het oud papier kunnen...
Wij blijven nieuwsgierige kuddedieren, ja, jij ook!
Wij blijven nieuwsgierige kuddedieren, ja, jij ook!
vrijdag 14 mei 2010 om 19:51
Nou, er is een verschil tussen zaken met wat ons wel aangaat, wat bekende of onbekende mensen zélf willen vertellen en dit soort praktijken.
Raar genoeg ben ik niet zo erg nieuwsgierig naar dit soort zaken hoor Zoy, ook niet naar het wel en wee van de sterrren etcetera, of het moet astronomie zijn, want dat kan ik dan weer niet vaak genoeg zien. Ik zit wellicht gewoon zelf raar in elkaar hoor, maar GTST vind ik echt voldoende ellende (en mijn eigen familie die nog erger is dan GTST niet te vergeten).
Raar genoeg ben ik niet zo erg nieuwsgierig naar dit soort zaken hoor Zoy, ook niet naar het wel en wee van de sterrren etcetera, of het moet astronomie zijn, want dat kan ik dan weer niet vaak genoeg zien. Ik zit wellicht gewoon zelf raar in elkaar hoor, maar GTST vind ik echt voldoende ellende (en mijn eigen familie die nog erger is dan GTST niet te vergeten).
vrijdag 14 mei 2010 om 19:57
Mooi gezegd Zoyla.
Ik heb er ook veel over nagedacht moet ik zeggen. Over waarom dit "ons allemaal" zo raakt. In eerste instantie raakte het me ook niet zo erg.
Maar toen bleek het vliegtuig uit Johannesburg te komen. En een week eerder was er een vriendin uit Johannesburg komen vliegen. Stel dat zij.... Brrrr....
Vervolgens bleek dat één jongentje het overleeft had. Als enige! En dat jongentje bleek uit mijn woonplaats te komen. En net zo oud te zijn als mijn jongste stiefzoontje. Stel dat hij.... Brrrr....
En vandaag hoor ik dat er een aantel collega's naar de school van Ruben en Enzo gaan om morele steun te geven aan de ouders, leerlingen en personeel. Lijkt me, ondanks dat hulpverlenen ook mijn vak is, toch een ontzettend nare taak. Dus, om in stijl te blijven, stel dat ik.... Brrr....
En dan komt het al met al toch wel wat dichterbij dan aids babies uit Afrika. Hoewel die me ook erg hard kunnen raken als ze elk uur op TV zijn. Behalve onze persoonlijke situatie kan ook de media ons medeleven wel heel erg beïnvloeden denk ik... Maar al met al... ben toch geraakt.
Ik heb hier niet alles gelezen. Maar ik merk dat in mijn wereldje steeds weer de discussie opduikt wat nu beter is voor Ruben. Kun je beter ook dood zijn als je je hele gezin kwijtraakt. Of is het beter als je het overleeft? Ik denk dat je beter af bent als je blijft leven maar ben een van de weinigen merk ik! Wat vinden jullie?
Ik heb er ook veel over nagedacht moet ik zeggen. Over waarom dit "ons allemaal" zo raakt. In eerste instantie raakte het me ook niet zo erg.
Maar toen bleek het vliegtuig uit Johannesburg te komen. En een week eerder was er een vriendin uit Johannesburg komen vliegen. Stel dat zij.... Brrrr....
Vervolgens bleek dat één jongentje het overleeft had. Als enige! En dat jongentje bleek uit mijn woonplaats te komen. En net zo oud te zijn als mijn jongste stiefzoontje. Stel dat hij.... Brrrr....
En vandaag hoor ik dat er een aantel collega's naar de school van Ruben en Enzo gaan om morele steun te geven aan de ouders, leerlingen en personeel. Lijkt me, ondanks dat hulpverlenen ook mijn vak is, toch een ontzettend nare taak. Dus, om in stijl te blijven, stel dat ik.... Brrr....
En dan komt het al met al toch wel wat dichterbij dan aids babies uit Afrika. Hoewel die me ook erg hard kunnen raken als ze elk uur op TV zijn. Behalve onze persoonlijke situatie kan ook de media ons medeleven wel heel erg beïnvloeden denk ik... Maar al met al... ben toch geraakt.
Ik heb hier niet alles gelezen. Maar ik merk dat in mijn wereldje steeds weer de discussie opduikt wat nu beter is voor Ruben. Kun je beter ook dood zijn als je je hele gezin kwijtraakt. Of is het beter als je het overleeft? Ik denk dat je beter af bent als je blijft leven maar ben een van de weinigen merk ik! Wat vinden jullie?
vrijdag 14 mei 2010 om 20:02
GTST? Maak je nu serieus een vergelijking, want you lost me here. Ook vind ik nieuws omtrent een hollandse servivor van een verder fataal vliegtuig ongeluk van een heel andere orde, dan nieuws over de sterren, welke je samen in 1 adem door noemt.
Kijk jij nooit naar het journaal dan?
Ik kijk nml geen gtst, nooit gedaan ook..
Kijk jij nooit naar het journaal dan?
Ik kijk nml geen gtst, nooit gedaan ook..
vrijdag 14 mei 2010 om 20:07
Nou... ik denk dat die GTST fan ergens wel een punt heeft als je bedenkt dat de media wel echt veel invloed heeft op hoe wij ons voelen. Zo waren er laatst 2 aardbevingen, een in Haiti en een in Chili. Die in Chili was blijkbaar wat minder belangrijk, kreeg bijna geen aandacht. Maar waarom minder erg?
Ik lees geen telegraaf maar kan me zo voorstellen dat zij wel vaker schofterige journalistiek bedreven hebben. Ik vind dit ook schandalig hoor, maar denk dat het ook wel erg wordt uitvergroot...
Ik lees geen telegraaf maar kan me zo voorstellen dat zij wel vaker schofterige journalistiek bedreven hebben. Ik vind dit ook schandalig hoor, maar denk dat het ook wel erg wordt uitvergroot...
vrijdag 14 mei 2010 om 20:08
Dat dus Luisa.
Wij zijn net terug vanuit Marokko, en hebben diezelfde vliegtuigen zien staan op Brussel airport. Libië en Marokko liggen best bij mekaar in de buurt....dan denk je ook; wij hadden dat net zo goed kunnen zijn....klopt....
Het is trouwens niet zo dat ik wakker lig van een Ruben, maar ik vind het wel heel erg voor hem allemaal en zijn nabestaanden.
Of hij beter af was als hij ook dood was geweest, dat valt te betwisten. Hij is nml pas 8, en heeft nog een heel leven voor zich...hij kán dit verwerken en een eerlijke kans op een redelijk goed leven krijgen....
In die zin kan je stellen dat zijn leeftijd zijn redding is. Ik heb begrepen dat hij gaat wonen bij zijn oom en zijn tante.
Het zal voor altijd een litteken blijven, maar ik denk dat hij echt blij mag zijn dat hij er nog is...
Ik denk dat het anders zou zijn als een moeder, Rubens moeder bijvoorbeeld, haar hele hebben en houwen in 1 keer had verloren, kleine kans dat zo'n vrouw de zin van het leven daarna nog terug zou kunnen vinden, als man en kids in 1 klap van de wereldkaart zijn afgevaagd, maar een kind van 8....die redt zich wel, als de meneren en mevrouwen journalisten hem maar een klein beetje de ruimte gunnen, om deze hele tragedie op zijn manier en in zijn tijd te kunnen verwerken....
Wij zijn net terug vanuit Marokko, en hebben diezelfde vliegtuigen zien staan op Brussel airport. Libië en Marokko liggen best bij mekaar in de buurt....dan denk je ook; wij hadden dat net zo goed kunnen zijn....klopt....
Het is trouwens niet zo dat ik wakker lig van een Ruben, maar ik vind het wel heel erg voor hem allemaal en zijn nabestaanden.
Of hij beter af was als hij ook dood was geweest, dat valt te betwisten. Hij is nml pas 8, en heeft nog een heel leven voor zich...hij kán dit verwerken en een eerlijke kans op een redelijk goed leven krijgen....
In die zin kan je stellen dat zijn leeftijd zijn redding is. Ik heb begrepen dat hij gaat wonen bij zijn oom en zijn tante.
Het zal voor altijd een litteken blijven, maar ik denk dat hij echt blij mag zijn dat hij er nog is...
Ik denk dat het anders zou zijn als een moeder, Rubens moeder bijvoorbeeld, haar hele hebben en houwen in 1 keer had verloren, kleine kans dat zo'n vrouw de zin van het leven daarna nog terug zou kunnen vinden, als man en kids in 1 klap van de wereldkaart zijn afgevaagd, maar een kind van 8....die redt zich wel, als de meneren en mevrouwen journalisten hem maar een klein beetje de ruimte gunnen, om deze hele tragedie op zijn manier en in zijn tijd te kunnen verwerken....
vrijdag 14 mei 2010 om 20:12
Ja, en ik heb een terroristische attack meegemaakt en een bijna-crash. Zo kunnen we ons allemaal wel linken en identificeren met een echt slachtoffer, en dat is exact wat ons zo aanspreekt. Het is veilig want je bent het zélf niet, maar je bent toch een beetje nieuwswaardig. Precies zoals jezelf identificeren met een fictief karakter dus.
vrijdag 14 mei 2010 om 20:21
quote:Zamirah schreef op 14 mei 2010 @ 17:53:
[...]
Van iemand die je niet kent??
Ik vind die ramp heel erg, maar om je enkel en alleen te bekommeren om een jongetje omdat hij Nederlands is is sowieso al raar.
Weet je hoeveel kinderen dagelijks wereldwijd sterven? Aan aids, hongerdood, geweld, uitbuiting, ongelukken?
Ik neem dan aan dat jij ook die kinderen volgt? Want het raakt je toch zo?
Als iedereen dacht zoals jij zou niemand meer aan vrijwilligerswerk in de directe omgeving doen?
Zoals Zoyla het mooi omschreef, dit verhaal is herkenbaar en komt dichtbij.
Natuurlijk zijn er meer dingen verschrikkelijk op deze aardkloot, ik heb ook niet gezegd dat ik dat niet erg vindt.
Ik volg inderdaad niet al het ellende op de wereld, dat zou een mens kapot maken.
Maar er is niets mis met 'naastenliefde' en ik blijf erbij het is een hele menselijke reactie, gezonde biologische reactie om dit meer aangrijpend te ervaren als mensen waar je minder herkenning in vindt.
[...]
Van iemand die je niet kent??
Ik vind die ramp heel erg, maar om je enkel en alleen te bekommeren om een jongetje omdat hij Nederlands is is sowieso al raar.
Weet je hoeveel kinderen dagelijks wereldwijd sterven? Aan aids, hongerdood, geweld, uitbuiting, ongelukken?
Ik neem dan aan dat jij ook die kinderen volgt? Want het raakt je toch zo?
Als iedereen dacht zoals jij zou niemand meer aan vrijwilligerswerk in de directe omgeving doen?
Zoals Zoyla het mooi omschreef, dit verhaal is herkenbaar en komt dichtbij.
Natuurlijk zijn er meer dingen verschrikkelijk op deze aardkloot, ik heb ook niet gezegd dat ik dat niet erg vindt.
Ik volg inderdaad niet al het ellende op de wereld, dat zou een mens kapot maken.
Maar er is niets mis met 'naastenliefde' en ik blijf erbij het is een hele menselijke reactie, gezonde biologische reactie om dit meer aangrijpend te ervaren als mensen waar je minder herkenning in vindt.
vrijdag 14 mei 2010 om 21:11
Zullen we het er gewoon over eens zijn dat we het oneens zijn?
Ik begrijp beide stand punten.
Ik vind ook dat hij met rust gelaten moet worden.
Maar dit jongetje gaat me wel aan het hart.
Waarom hij wel en een kind met aids in Zimbabwe niet?
Ten eerste beweert niemand dat dat ze minder doet.
Maar dit jongetje komt gewoon wat dichterbij.
En ik hoef niet te weten wat hij iedere minuut van de dag doet. Maar ik wil graag weten dat het goed met hem gaat.
Egoistisch?
Ik kom net thuis van het werk. Zie ik daar een kind zitten, met een fiets naast zich. Alleen en kijkt verdrietig. Iedereen loopt door.
Ik stop en vraag toch even of alles goed is.
Is dat ook sensatie of medeleven?
Blijkt ze te zijn aangereden door een bus. Is goed afgelopen hoor. Maar ze had stuur in de buik gekregen en was heel erg geschrokken.
Ik ben bij haar blijven wachten tot haar moeder kwam en heb een flesje water voor haar gehaald.
Ik kende haar niet, dus kan ik dan ook niet met haar mee leven?
Ik begrijp beide stand punten.
Ik vind ook dat hij met rust gelaten moet worden.
Maar dit jongetje gaat me wel aan het hart.
Waarom hij wel en een kind met aids in Zimbabwe niet?
Ten eerste beweert niemand dat dat ze minder doet.
Maar dit jongetje komt gewoon wat dichterbij.
En ik hoef niet te weten wat hij iedere minuut van de dag doet. Maar ik wil graag weten dat het goed met hem gaat.
Egoistisch?
Ik kom net thuis van het werk. Zie ik daar een kind zitten, met een fiets naast zich. Alleen en kijkt verdrietig. Iedereen loopt door.
Ik stop en vraag toch even of alles goed is.
Is dat ook sensatie of medeleven?
Blijkt ze te zijn aangereden door een bus. Is goed afgelopen hoor. Maar ze had stuur in de buik gekregen en was heel erg geschrokken.
Ik ben bij haar blijven wachten tot haar moeder kwam en heb een flesje water voor haar gehaald.
Ik kende haar niet, dus kan ik dan ook niet met haar mee leven?
vrijdag 14 mei 2010 om 22:22
quote:Equus schreef op 14 mei 2010 @ 19:21:
Wat is er mis met meeleven met mensen die bijv. een ongeluk gehad hebben?
Ieder mens met gevoel en empatisch vermogen wordt geraakt door een erg verhaal. Je hoeft iemand niet te kennen om door de situatie of het verhaal van diegene geraakt te kunnen worden en medeleven te voelen.Precies het gaat dus alleen over JOU JOU en JOU. Dit soort "medeleven" en "altruisme" is egocentrisme pur sang
Wat is er mis met meeleven met mensen die bijv. een ongeluk gehad hebben?
Ieder mens met gevoel en empatisch vermogen wordt geraakt door een erg verhaal. Je hoeft iemand niet te kennen om door de situatie of het verhaal van diegene geraakt te kunnen worden en medeleven te voelen.Precies het gaat dus alleen over JOU JOU en JOU. Dit soort "medeleven" en "altruisme" is egocentrisme pur sang
vrijdag 14 mei 2010 om 22:29
[
Ik lees geen telegraaf maar kan me zo voorstellen dat zij wel vaker schofterige journalistiek bedreven hebben. Ik vind dit ook schandalig hoor, maar denk dat het ook wel erg wordt uitvergroot...[/quote]
En waarom wordt het zo erg uitvergroot, denk je?
Omdat we nu eenmaal niets anders te doen hebben, we dat "leuk" vinden?
De Telegraaf is een riooljournalistiek lager dan het laagste, as low as you can go.
Grof schandalig, want wat als die journaliste zich versproken had en het arme jochie het vreselijke nieuws over zijn ouders van haar als eerst had gehoord? Het kereltje heeft al schade genoeg op gelopen!
Herstelt daar wel weer van, heeft tijd nodig, maar was hij die schok te boven gekomen, als je van een wildvreemde, notabene, aan de telefoon moet vernemen dat je je familie kwijt bent geraakt?
Ik lees geen telegraaf maar kan me zo voorstellen dat zij wel vaker schofterige journalistiek bedreven hebben. Ik vind dit ook schandalig hoor, maar denk dat het ook wel erg wordt uitvergroot...[/quote]
En waarom wordt het zo erg uitvergroot, denk je?
Omdat we nu eenmaal niets anders te doen hebben, we dat "leuk" vinden?
De Telegraaf is een riooljournalistiek lager dan het laagste, as low as you can go.
Grof schandalig, want wat als die journaliste zich versproken had en het arme jochie het vreselijke nieuws over zijn ouders van haar als eerst had gehoord? Het kereltje heeft al schade genoeg op gelopen!
Herstelt daar wel weer van, heeft tijd nodig, maar was hij die schok te boven gekomen, als je van een wildvreemde, notabene, aan de telefoon moet vernemen dat je je familie kwijt bent geraakt?
zaterdag 15 mei 2010 om 14:34
Pff Zamirah en Meds, wat een oordelen over anderen, die alleen maar zeggen mee te leven en geraakt te zijn. Ergerlijk.
Dat doet toch verder niks af aan al het andere leed op de wereld?
En die agressieve toon, volledig misplaatst en onprettig om te lezen. Lekker makkelijk, binnen de veilige anonimiteit van een forum.
Dat doet toch verder niks af aan al het andere leed op de wereld?
En die agressieve toon, volledig misplaatst en onprettig om te lezen. Lekker makkelijk, binnen de veilige anonimiteit van een forum.
