Actueel
alle pijlers
Vrouwen in deeltijdbaan het gelukkigst?
maandag 24 september 2007 om 13:30
Hallo! Vandaag in het nieuws: vrouwen zijn het gelukkigst wanneer ze een deeltijdbaan hebben, waarbij ze hun beroep kunnen combineren met hun gezinsleven. Deze vrouwen zijn gelukkiger dan vrouwen die een volle werkweek hebben en ze voelen zich ook beter dan huisvrouwen.
Ik ben zo benieuwd hoe dit nou zit?? Ik kan me voorstellen dat de meningen nogal verdeeld zullen zijn, vooral onder vrouwen die fulltime werken of fulltime huisvrouw zijn??
Ik ben zo benieuwd hoe dit nou zit?? Ik kan me voorstellen dat de meningen nogal verdeeld zullen zijn, vooral onder vrouwen die fulltime werken of fulltime huisvrouw zijn??
dinsdag 25 september 2007 om 12:46
En jij hebt dus ook altijd 100% zekerheid gehad dat je man niets zou overkomen? Dat hij niet ontslagen zou worden? Dat hij niet arbeidsongeschikt zou worden? Ben je helderziend of zo? Want een scheiding is niet de enige reden waarom de huisvrouw ineens de kost moet gaan verdienen, ook om andere redenen kan het inkomen van de man plotseling wegvallen. Maar nee, ook dat gebeurt natuurlijk alleen bij vrouwen die hun relatie niet voor de volle 100% vertrouwen...
Overigens vind ik het sowieso een non-argument. Ik (en velen met mij) werk niet omdat het moet, of omdat ik financieel onafhankelijk wil zijn, of omdat ik mijn man niet vertrouw, of omdat ik denk dat zijn inkomen misschien wel eens weg zou kunnen vallen. Ik werk omdat ik het leuk vind. Sterker, omdat ik het niet meer dan logisch vind om te werken. Het zou niet eens in mij op zijn gekomen om thuis te blijven, om wat voor reden dan ook.
dinsdag 25 september 2007 om 12:52
Het kan heel goed aan mij liggen hoor, maar ik vind je wederom nogal denigrerend overkomen naar vrouwen die niet fulltime werken. Waarom is dat?
Ik werk ook deeltijd mijn inkomen is voor de helft aanvulling op ons gezamelijk inkomen en verre van een zakcentje. Ik kan trots zeggen dat ik ook werk net als papa, klopt, mijn man kan trots zeggen dat hij ook deeltijd werkt net als mama. Of we kunnen zonder waarde oordeel zeggen dat we gewoon beide werken!
In zijn algemeen: ik voel me wel beter dan die drie jaren die ik thuis bij mijn zoon ben geweest. Niet specifiek gelukkig, maar wel beter en minder lamlendig. Ik vond de discipline en ritme houden in je leven erg lastig toen ik niet werkte. Ik zou het overigens ook niet weer doen mocht er een tweede komen. Ik vind de moeite die je moet doen voor het vinden van een baan na een aantal jaar thuis, niet opwegen tegen het thuis zijn. Ik heb niet het idee dat ik extra genoten heb van mijn zoon om dat ik niet werkte. Wel heeft mijn man een inhaalslag moeten maken wat betreft de band met onze zoon. Aangezien ik constant bij hem was, kwam hij voor alles naar mij toe, ook al deed mijn man nog zo zijn best om de tijd die hij met hem heeft goed in te vullen. Naar bed brengen, in bad gaan, eten geven, verhaaltje lezen, spelen, etc. etc.
dinsdag 25 september 2007 om 13:57
Ik lees hier uit een heleboel reacties de mening dat je als vrouw niets voorstelt wanneer je niet werkt. Als of je alleen een volledig mens zou kunnen zijn met een baan buitenshuis. Waar komt dat idee nou toch vandaan?
Ik werk sinds een paar jaar niet meer buitenshuis, ik heb ook geen kinderen. Wij hebben een heel comfortabel leventje zo. Mijn man werkt en zorgt dat er voldoende geld binnen komt en ik regel alles daar om heen. Zo creeer je ook een soort van rust in je leven.
In het weekend en s'avonds hoeven we ons nergens meer druk om te maken. Alles is geregeld. We hebben tijd genoeg om leuke dingen te doen. Natuurlijk realiseer ik me dat dat niet op gaat als je het geld nodig hebt, maar als dat niet het geval is waarom zou je dan als vrouw (of als man) niet lekker thuis blijven? Alsof een baan zaligmakend is?
Ik werk sinds een paar jaar niet meer buitenshuis, ik heb ook geen kinderen. Wij hebben een heel comfortabel leventje zo. Mijn man werkt en zorgt dat er voldoende geld binnen komt en ik regel alles daar om heen. Zo creeer je ook een soort van rust in je leven.
In het weekend en s'avonds hoeven we ons nergens meer druk om te maken. Alles is geregeld. We hebben tijd genoeg om leuke dingen te doen. Natuurlijk realiseer ik me dat dat niet op gaat als je het geld nodig hebt, maar als dat niet het geval is waarom zou je dan als vrouw (of als man) niet lekker thuis blijven? Alsof een baan zaligmakend is?
dinsdag 25 september 2007 om 14:06
Dhelia, wat ben je recalcitrant zeg, overwerkt??
Joh, alle andere dreigingen van het alleen komen te staan heb je verzekeringen voor.
Ik werk ook omdat ik het leuk vind en qua gevoel blijf je full time moeder, maar nog leuker vind ik het dat ik ook tijd heb voor andere dingen die mij een blije echtgenote maken.Ik voel me daardoor een bevoorrecht mens.Ik geniet van het hier en nu en hoef me geen zorgen te maken over de toekomst.
Als mijn man ervandoor gaat,(doet ie niet want ik ben haske leuk) ga ik (gedwongen) fulltime werken ja, in het onderwijs is dat niet zo moeilijk.
Ik heb een beetje het idee dat jij een bietje gefrustreerd bent, kan ik me wel voorstellen hoor, ik zou niet met je willen ruilen.
jij niet met mij, einde discussie.
Ik ga verder niet met jou in discussie, want je toon bevalt me niet.
Ik doe op de vrije dag , rustig mijn huishoudelijke taakjes, zodat we met zijn allen in het weeekens alleen maar tijd voor elkaar hebben.
Joh, alle andere dreigingen van het alleen komen te staan heb je verzekeringen voor.
Ik werk ook omdat ik het leuk vind en qua gevoel blijf je full time moeder, maar nog leuker vind ik het dat ik ook tijd heb voor andere dingen die mij een blije echtgenote maken.Ik voel me daardoor een bevoorrecht mens.Ik geniet van het hier en nu en hoef me geen zorgen te maken over de toekomst.
Als mijn man ervandoor gaat,(doet ie niet want ik ben haske leuk) ga ik (gedwongen) fulltime werken ja, in het onderwijs is dat niet zo moeilijk.
Ik heb een beetje het idee dat jij een bietje gefrustreerd bent, kan ik me wel voorstellen hoor, ik zou niet met je willen ruilen.
jij niet met mij, einde discussie.
Ik ga verder niet met jou in discussie, want je toon bevalt me niet.
Ik doe op de vrije dag , rustig mijn huishoudelijke taakjes, zodat we met zijn allen in het weeekens alleen maar tijd voor elkaar hebben.
dinsdag 25 september 2007 om 14:13
ja maar de dames zijn zo bang dat als je man je verlaat!!
Maar ik ben daar ook niet zo bang voor, ik herken jouw situatie volledig, ware het niet dat ik alsnog 2 en halve dag werk, maar als die eraf kunnen , graag, elk jaar gaat er een half dagje af, hahahah.
Wij hebben ook alle tijd voor elkaar en gezin, dat is mij het risico (wat in mijn gevoel en ogen niet bestaat) wel waard.
De tijd dat de kinders thuis zijn, ben ik er ook, en ik ben nooit overwerkt of loop nooit te snauwen dat ik nog zoveel moet, nou dat zie ik weleens anders bij veelwerkende moeders.
Kreten als , de wereld draait niet alleen om jou en ik heb nu geen tijd, heb ook de hele dag gewerkt, ja boeien denken die kinderen, ik wil mijn moeder , klaar.
Nou die van mij hebben mij en ben er trots en blij op/mee.
En geniet er met volle teugen van.
en voel me volledig volwaardig en ben niet angstig dat ik het kwijtraak.
morgen kan er ook een bom vallen, duh
dinsdag 25 september 2007 om 14:14
Zaligmakend niet. Zaligermakend dan thuisblijven wel. Ik moet er niet aan denken om thuis te zitten. Daarvoor heb ik teveel in mijn mars.
Om het geld hoef ik (of mijn man) niet te werken, we zouden het ook prima redden op één inkomen. We werken beiden omdat we dat niet meer dan normaal vinden en bovendien ook gewoon leuk. Ik snap die hele houding niet dat werken iets zou zijn dat je doet als je verder toch niks om handen hebt, of puur vanuit financiële noodzaak, maar in elk geval iets is dat je maar 't beste zoveel mogelijk kunt vermijden.
dinsdag 25 september 2007 om 14:31
Tja, dat vertrouwen in mannen die de thuisblijf moeders blijkbaar extra hebben en daardoor in alle gerustheid afhankelijk blijven, leven mijn inziens in een droom wereld. Het kan goed gaan, natuuuuurlijk. Maar het kan ook fout gaan.
Dat vertrouwen heb ik denk ik minder aangezien ik fulltime werk en zo een beetje 9 van de 10 collega's na werkuitjes met of zonder hotel overnachting naar de hoeren zie gaan. Nee, mijn man is net die ene die dat niet doet... naief. Of je ogen ervoor sluiten, op zich prima en wat dat betreft hoeft het geen bedreiging te zijn voor het huwelijk als je man een keertje een ander pakt.
Maar die mooie collega he? Gelukkig wil die mooie collega je man niet..
Tot zo ver mijn vertrouwen in mannen, nee, dit is geen frustratie, integendeel. Dit is realiteit die ik tegenkom. Dus afhankelijk zijn van iemand? Nah, op mezelf vertrouwen wel.
Ik ben overigens ook fulltime moeder. Net als anderen al omschreven. 24x7 ben ik moeder. En tussen 9 en 18 uur ben ik werkzaam voor mijn baas. Totaal andere rol.
Wat ik al eerder schreef, ik heb geen keus dan werken. Lijkt me heerlijk deeltijd. Maar een hypotheek kunnen krijgen zonder de hulp van een man, zalig.
Dat vertrouwen heb ik denk ik minder aangezien ik fulltime werk en zo een beetje 9 van de 10 collega's na werkuitjes met of zonder hotel overnachting naar de hoeren zie gaan. Nee, mijn man is net die ene die dat niet doet... naief. Of je ogen ervoor sluiten, op zich prima en wat dat betreft hoeft het geen bedreiging te zijn voor het huwelijk als je man een keertje een ander pakt.
Maar die mooie collega he? Gelukkig wil die mooie collega je man niet..
Tot zo ver mijn vertrouwen in mannen, nee, dit is geen frustratie, integendeel. Dit is realiteit die ik tegenkom. Dus afhankelijk zijn van iemand? Nah, op mezelf vertrouwen wel.
Ik ben overigens ook fulltime moeder. Net als anderen al omschreven. 24x7 ben ik moeder. En tussen 9 en 18 uur ben ik werkzaam voor mijn baas. Totaal andere rol.
Wat ik al eerder schreef, ik heb geen keus dan werken. Lijkt me heerlijk deeltijd. Maar een hypotheek kunnen krijgen zonder de hulp van een man, zalig.
dinsdag 25 september 2007 om 14:37
Dat is natuurlijk niet zo Sto, alleen ik vind het naief om te denken dat je volledig afhankelijk kan blijven de rest van je leven.
Ik pleit wel voor onafhankelijkheid, omdat het voor een vrouw zoveel ellende opbrengt als het de mist in gaat. Achterblijven met de kinderen met bijstand.
Ik heb de thuisblijfmoeders hard nodig, die voor het overblijven zorgen, die oppassen op mijn kinderen. De voorlees moeders, veel respect voor, echt.
Alleen dat pure afhankelijke van een man, het is gewoon riskant. Waarom? Omdat ik die zelfde mannen onder ogen kom met hun streken..
Ik pleit wel voor onafhankelijkheid, omdat het voor een vrouw zoveel ellende opbrengt als het de mist in gaat. Achterblijven met de kinderen met bijstand.
Ik heb de thuisblijfmoeders hard nodig, die voor het overblijven zorgen, die oppassen op mijn kinderen. De voorlees moeders, veel respect voor, echt.
Alleen dat pure afhankelijke van een man, het is gewoon riskant. Waarom? Omdat ik die zelfde mannen onder ogen kom met hun streken..
dinsdag 25 september 2007 om 14:49
kaboutertje
Tja, en ik ben een mens die zich niet laat leiden door de slechte voorbeelden en heb dusdanig vertrouwen in mijzelf dat ik me dan ook wel weet te handhaven.
Ik ben geen watje, werk parttime, als de situatie het vraagt ga ik fulltime werken, maar de situatie nu is dat ik een lieve zorgzame man heb, die altijd thuiskomt.
Ik heb het niet nodig nu, en daar geniet ik van.
ben daardoor niets minder of meer dan een ander en ook niet onvolwaardiger of volwaardiger, ik geniet van de riante situatie, ik zou me pas een malloot voelen als ik dat niet zou doen als de mogelijkheid er is.
Ik heb dan weer voorbeelden van mensen die moeten en in 1 klap dood neervallen,
of hun hele leven druk maken om hun baan en met pensioen nieteens meer kunnen genieten, ziek v jhet werken.
Ik hou er rekening mee dat ik ook morgen kan doodvallen en wil daarom er zoveel mogelijk zijn voor mijn gezin en niet voor een baas.
Ik prent dat mijn man ook in, eerst zorgen dat je een fijne functie hebt, je moet er zo vaak voor gaan en dan pas kijken wat het schuift.
Maar als jij dagelijks voorbeelden ziet van die soort loosers die buiten de pot pissen, kan ik me jouw reactie wel voorstellen.
Tja, en ik ben een mens die zich niet laat leiden door de slechte voorbeelden en heb dusdanig vertrouwen in mijzelf dat ik me dan ook wel weet te handhaven.
Ik ben geen watje, werk parttime, als de situatie het vraagt ga ik fulltime werken, maar de situatie nu is dat ik een lieve zorgzame man heb, die altijd thuiskomt.
Ik heb het niet nodig nu, en daar geniet ik van.
ben daardoor niets minder of meer dan een ander en ook niet onvolwaardiger of volwaardiger, ik geniet van de riante situatie, ik zou me pas een malloot voelen als ik dat niet zou doen als de mogelijkheid er is.
Ik heb dan weer voorbeelden van mensen die moeten en in 1 klap dood neervallen,
of hun hele leven druk maken om hun baan en met pensioen nieteens meer kunnen genieten, ziek v jhet werken.
Ik hou er rekening mee dat ik ook morgen kan doodvallen en wil daarom er zoveel mogelijk zijn voor mijn gezin en niet voor een baas.
Ik prent dat mijn man ook in, eerst zorgen dat je een fijne functie hebt, je moet er zo vaak voor gaan en dan pas kijken wat het schuift.
Maar als jij dagelijks voorbeelden ziet van die soort loosers die buiten de pot pissen, kan ik me jouw reactie wel voorstellen.
dinsdag 25 september 2007 om 16:35
Dus daar wil je eigenlijk mee zeggen dat als je thuis blijft je niet zo veel in je mars hebt? (rare uitdrukking trouwens, maar goed). Ik ben de hele dag eerlijk gezegd lekker bezig, en niet alleen met schoonmaken en koken.
Maar ik vind dat iedereen vooral moet doen waar hij zin in heeft. Jij wilt werken, dat moet je vooral doen, daar veroordeel ik je niet om. Maar ik blijf liever thuis en hou de boel hier draaiende en leef me uit op mijn hobbies.
dinsdag 25 september 2007 om 17:24
O ja, was ik even vergeten. Begrijpend lezen is niet je sterkste kant.
Dat IK meer in mijn mars heb dan thuis te zitten, leidt niet AUTOMATISCH tot de conclusie dat thuiszitten DUS betekent dat je niets in je mars hebt. Enkel dat ik het zonde van MIJN intelligentie vind om die te verkwisten thuis op de bank. Ik kan toevallig dingen die maar weinig anderen kunnen, dus vind ik het zonde om mijn capaciteiten te verkwisten aan dingen die iedereen kan, zoals schoonmaken en de was doen en verder niets. Ik heb meer in mijn mars dan dat, dus doe ik ook meer dan dat.
dinsdag 25 september 2007 om 18:10
o ik kan ook dingen die maar heel weinigen kunnen, namelijk een carriere theater achter de rug en voor mijn gezin opgegeven.
Begrijpend lezen is als rt -er tegenwoordig mijn vak voor 3 dagen per week.
past beter bij mijn gezin zo een baan.
Verder vind ik je wederom denigrerend naar huismoeders toe.
Tis de toon die je zet.
Ik denk dat ik juist heel goed begrijpend kan lezen , namelijk dat jij een jaloers gefrustreerd overwerkt vrouwtje bent, ga s genieten ipv andere vrouwen denigrerend neer proberen te sabelen en dan heb ik het niet over mijzelf, want ik gebruik mijn kwaliteiten die velen niet hebben ook heel goed.
Begrijpend lezen is als rt -er tegenwoordig mijn vak voor 3 dagen per week.
past beter bij mijn gezin zo een baan.
Verder vind ik je wederom denigrerend naar huismoeders toe.
Tis de toon die je zet.
Ik denk dat ik juist heel goed begrijpend kan lezen , namelijk dat jij een jaloers gefrustreerd overwerkt vrouwtje bent, ga s genieten ipv andere vrouwen denigrerend neer proberen te sabelen en dan heb ik het niet over mijzelf, want ik gebruik mijn kwaliteiten die velen niet hebben ook heel goed.
dinsdag 25 september 2007 om 18:43
dinsdag 25 september 2007 om 19:24
dinsdag 25 september 2007 om 19:47
Nou, veel geldverstrekkers vinden 32 uur fulltime als er een hypotheek verstrekt wordt, ongeacht de CAO van het bedrijf. Ik heb dat vandaag weer een paar keer meegemaakt in mijn werk.
Dus ik vroeg me af wat jullie er van vinden.
Ik vind het zelf ook parttime.
Dus ik vroeg me af wat jullie er van vinden.
Ik vind het zelf ook parttime.
Ik verbaas me erover dat de buitenkant van de dingen zoveel verbergt.
dinsdag 25 september 2007 om 20:23
Maar die wetmakers vinden 32 uur ook vaak fulltime. Let maar eens op als er statistiekjes gepubliceerd worden over hoeveel Nederlanders fulltime werken.
Ik heb al wel vaker gedacht dat ik stiekem misschien helemaal geen vrouw was, maar nu lijkt het er alweer op, want ik word helemaal niet het gelukkigst van een part time baan. Wel van een leuke baan (waarbij wat ik leuk vind voor veel anderen vermoedelijk helemaal niet leuk is), dat draagt wel bij aan hoe gelukkig ik ben.
