Actueel
alle pijlers
Vrouwen met een deeltijdbaan zijn lui
donderdag 13 november 2008 om 16:53
Deeltijd-vrouwen zijn luie vrouwen’
door Laura Romanillos
Geplaatst op woensdag 12 november 2008 om 11:35
Oproep voor vrouwen in top breed gesteund door mannen
“Vrouwen die in deeltijd werken verpesten het voor de rest, en ook voor hun dochters en hun kleindochters.” Powerwoman en feministe Heleen Mees heeft geen goed woord over voor vrouwen die in deeltijd werken.
“Ze zijn lui, bang om hun nek uit te steken en gemakzuchtig. Ze zijn een totale verkwisting”, en zo kan ze nog wel even doorgaan. Uit onderzoek van het Sociaal Cultureel Planbureau (SCP) blijkt dat driekwart van de Nederlandse vrouwen een deeltijdbaan heeft. Slechts 7 procent van hen zou voltijd willen werken. Van de vrouwen die een kleine deeltijdbaan hebben (12 tot 19 uur) zou de helft wel meer willen werken, maar dan gemiddeld maar vijf uur meer, op het tijdstip dat het hen uitkomt. De helft van de vrouwen die fulltime werken zou liever minder willen werken.
Tegelijkertijd plaatste Woman Capital, een headhuntersbureau voor vrouwen, gisteren voor de tweede keer een paginagrote advertentie in Het Financieele Dagblad met een oproep aan minister Bos van Financiën om meer vrouwen te benoemen in de top van de financiële wereld. De eerste oproep, van ongeveer twee weken geleden, werd ondertekend door 34 vrouwen op topposities. De oproep van gisteren door ongeveer 70 topmannen. “De reacties waren overweldigend”, zegt manager Bercan Günel. “Daarom zijn we op het idee gekomen om het stokje over te geven aan de mannen. We vonden een hele grote groep bereid hun handtekening te zetten. Het is een hele mooie mix van nieuwe CEO’s en de oude garde die nu commissaris is. Maar ook advocaten en hoogleraren steunen onze oproep aan minister Bos” , aldus Günel.
Vrouwen die het liefst deeltijd willen werken en een tekort aan vrouwen in topposities lijken niet met elkaar te rijmen. “Dat heeft ook helemaal niets met elkaar te maken,” zegt Mees. “Die deeltijdvrouwen zouden zelfs als ze vijftig uur per week zouden werken niets bereiken. Er zijn ook mannen die zo zijn, die niet ambitieus zijn, en vier dagen per week werken omdat ze dat kunnen betalen. Het gaat om ‘angry young women’ die ambities hebben, keihard werken, maar toch niet benoemd worden op de hoge plekken.” Volgens Günel heeft het één wel degelijk iets met het ander te maken. “Het is schrijnend dat er amper geen vrouwelijke rolmodellen zijn. Als een jonge vrouw bij ABN Amro begint en ze kijkt omhoog ziet ze alleen maar mannen en macho-gedrag. Daardoor krijgt ze geen zin om extra haar best te doen om hogerop te komen en ook zo te worden.”
door Laura Romanillos
Geplaatst op woensdag 12 november 2008 om 11:35
Oproep voor vrouwen in top breed gesteund door mannen
“Vrouwen die in deeltijd werken verpesten het voor de rest, en ook voor hun dochters en hun kleindochters.” Powerwoman en feministe Heleen Mees heeft geen goed woord over voor vrouwen die in deeltijd werken.
“Ze zijn lui, bang om hun nek uit te steken en gemakzuchtig. Ze zijn een totale verkwisting”, en zo kan ze nog wel even doorgaan. Uit onderzoek van het Sociaal Cultureel Planbureau (SCP) blijkt dat driekwart van de Nederlandse vrouwen een deeltijdbaan heeft. Slechts 7 procent van hen zou voltijd willen werken. Van de vrouwen die een kleine deeltijdbaan hebben (12 tot 19 uur) zou de helft wel meer willen werken, maar dan gemiddeld maar vijf uur meer, op het tijdstip dat het hen uitkomt. De helft van de vrouwen die fulltime werken zou liever minder willen werken.
Tegelijkertijd plaatste Woman Capital, een headhuntersbureau voor vrouwen, gisteren voor de tweede keer een paginagrote advertentie in Het Financieele Dagblad met een oproep aan minister Bos van Financiën om meer vrouwen te benoemen in de top van de financiële wereld. De eerste oproep, van ongeveer twee weken geleden, werd ondertekend door 34 vrouwen op topposities. De oproep van gisteren door ongeveer 70 topmannen. “De reacties waren overweldigend”, zegt manager Bercan Günel. “Daarom zijn we op het idee gekomen om het stokje over te geven aan de mannen. We vonden een hele grote groep bereid hun handtekening te zetten. Het is een hele mooie mix van nieuwe CEO’s en de oude garde die nu commissaris is. Maar ook advocaten en hoogleraren steunen onze oproep aan minister Bos” , aldus Günel.
Vrouwen die het liefst deeltijd willen werken en een tekort aan vrouwen in topposities lijken niet met elkaar te rijmen. “Dat heeft ook helemaal niets met elkaar te maken,” zegt Mees. “Die deeltijdvrouwen zouden zelfs als ze vijftig uur per week zouden werken niets bereiken. Er zijn ook mannen die zo zijn, die niet ambitieus zijn, en vier dagen per week werken omdat ze dat kunnen betalen. Het gaat om ‘angry young women’ die ambities hebben, keihard werken, maar toch niet benoemd worden op de hoge plekken.” Volgens Günel heeft het één wel degelijk iets met het ander te maken. “Het is schrijnend dat er amper geen vrouwelijke rolmodellen zijn. Als een jonge vrouw bij ABN Amro begint en ze kijkt omhoog ziet ze alleen maar mannen en macho-gedrag. Daardoor krijgt ze geen zin om extra haar best te doen om hogerop te komen en ook zo te worden.”
vrijdag 14 november 2008 om 10:04
Naast mijn part time job doe ik ambulant werk, ook in de horeca, anders houdt deze alleenstaande mama haar hoofd niet boven water. En ik verdom het om mijn handje op te houden, waar sommigen zo over schijnen te vallen. Niet iedereen is hetzelfde en niet iedereen heeft trouwens de boel in eigen hand.
Wat Goldfish beschrijft vind ik een goeie. Het zal je maar gebeuren, zeg......
Wat Goldfish beschrijft vind ik een goeie. Het zal je maar gebeuren, zeg......
vrijdag 14 november 2008 om 10:24
[quote]helleveeg schreef op 14 november 2008 @ 09:37:
Sarah, dat is misschien wel de kift.....
Zelf werk ik full-time. Dit is geen echte keuze maar financiele noodzaak maar ik vind het ook niet erg. Ik geef leiding over 5 part-timers en ik vind dat deze PT-ers net zo hard werken, net zo belangrijk zijn voor de organisatie en bovenop dat zijn ze flexibeler. Moet er een keer een dag geswitched worden, gewoon omdat anders iets geen doorgang kan vinden, zijn ze hiertoe altijd bereid. Moet er iets af, dan werken ze zonder gemopper over. Het ziekteverzuim is buitengewoon laag. De motivatie en inzet erg hoog.
Ik persoonlijk zie geen verschil, behalve dan dat zij geen topbaan ambieren. So what, we kunnen niet allemaal aan de top zitten?
Laat iedereen doen wat ze willen. En wees blij dat de keuze er is. Leg liever wat meer verantwoordelijkheden bij de vaders en diens werkgevers neer.[/quote]
Eindelijk eens iemand die ook de voordelen belicht van parttime!!!
De flexibiliteit ervan is idd een groot voordeel.
Als bij ons een duo collega ziek is, dan werkt bijna altijd de ander voor hem/haar, is voor de werkgever ook op die manier minder ziekteverzuim, zeker als kleine zelfstandige een groot voordeel.
Ook trouwens voor de werknemer, ik ruil weleens dagen als ik op mijn werkdag echt wat te doen heb wat ik niet wil missen.
Sarah, dat is misschien wel de kift.....
Zelf werk ik full-time. Dit is geen echte keuze maar financiele noodzaak maar ik vind het ook niet erg. Ik geef leiding over 5 part-timers en ik vind dat deze PT-ers net zo hard werken, net zo belangrijk zijn voor de organisatie en bovenop dat zijn ze flexibeler. Moet er een keer een dag geswitched worden, gewoon omdat anders iets geen doorgang kan vinden, zijn ze hiertoe altijd bereid. Moet er iets af, dan werken ze zonder gemopper over. Het ziekteverzuim is buitengewoon laag. De motivatie en inzet erg hoog.
Ik persoonlijk zie geen verschil, behalve dan dat zij geen topbaan ambieren. So what, we kunnen niet allemaal aan de top zitten?
Laat iedereen doen wat ze willen. En wees blij dat de keuze er is. Leg liever wat meer verantwoordelijkheden bij de vaders en diens werkgevers neer.[/quote]
Eindelijk eens iemand die ook de voordelen belicht van parttime!!!
De flexibiliteit ervan is idd een groot voordeel.
Als bij ons een duo collega ziek is, dan werkt bijna altijd de ander voor hem/haar, is voor de werkgever ook op die manier minder ziekteverzuim, zeker als kleine zelfstandige een groot voordeel.
Ook trouwens voor de werknemer, ik ruil weleens dagen als ik op mijn werkdag echt wat te doen heb wat ik niet wil missen.
vrijdag 14 november 2008 om 10:26
Het is schrijnend dat er amper geen vrouwelijke rolmodellen zijn. Als een jonge vrouw bij ABN Amro begint en ze kijkt omhoog ziet ze alleen maar mannen en macho-gedrag. Daardoor krijgt ze geen zin om extra haar best te doen om hogerop te komen en ook zo te worden.�
TO , hoe zou jij een vrouw omschrijven in die positie, ik vind het nogal generaliserend en discriminerend wat je daar over de man schrijft in die hogere positie.
TO , hoe zou jij een vrouw omschrijven in die positie, ik vind het nogal generaliserend en discriminerend wat je daar over de man schrijft in die hogere positie.
vrijdag 14 november 2008 om 11:25
quote:eileen schreef op 13 november 2008 @ 22:18:
Heleen Mees is niet genuanceerd, expres, want ze lokt een discussie uit. Ze heeft wel een punt. Ik lees even verderop een toekomstige mama van 37 (eerste kind, ook dat nog) die nu al slechts 2 dagen werkt. Dat lijkt me geen gezonde financiele situatie indien de toekomstige papa het laat afweten. Tuurlijk, jullie moeten alles zelf kunnen bepalen, maar hou alsjeblieft niet bij het werkende deel je hand op als het mis gaat. Zullen we dat afspreken?
Als de vader van de kinderen het laat afweten ..dan heeft hij ook zijn verantwoordelijkheden...Zullen we dat afsrpeken??
Trouwens, speak for yourself....met je hand ophouden bij het werkende deel. Ik dat veel vrouwen dat helemaal niet ambieren, Daarbij is het huishouden en het goed opvoeden van je kinderen al een baan op zich, een meer dan fulltime-baan. Hoe je dat met je partner indeelt, wie wat doet, dat moet ieder voor zich weten.
Als jij dan een groot deel van de tijd besteed aan het huishouden en de kids, dan is dat ook een baan. Daar mag tegenover staan dat je ook leeft van het salaris van je partner.
Deels of helemaal.
Want je doet ook veel voor je partner! Je neemt hem hierdoor veel verantwoordelijkheden op het thuisfront uit handen.
En daar is helemaal niets mis mee!!!!!
En daarbij, alsof iedere vrouw die zogenaamd de hand op houdt bij het werkende deel van nederland, denk je nu zelf dat ze daar altijd zo ontzettend gelukkig mee zijn...
Zullen we afspreken dat we met z'n allen eens wat genuanceerder worden? En elkaar de ruimte laten voor eigen keuzes?
Een parttime werkende, bewust kinderloze HBO-er mét toch wel wat ambities.
En het leuke is: ik weet zeker dat ik daar ook ruimte voor ga krijgen...ik de afgelopen jaren al heel wat flinke stappen gemaakt!!!
De top hoeft voor mij alleen niet, moet er niet aan denken.
Heleen Mees is niet genuanceerd, expres, want ze lokt een discussie uit. Ze heeft wel een punt. Ik lees even verderop een toekomstige mama van 37 (eerste kind, ook dat nog) die nu al slechts 2 dagen werkt. Dat lijkt me geen gezonde financiele situatie indien de toekomstige papa het laat afweten. Tuurlijk, jullie moeten alles zelf kunnen bepalen, maar hou alsjeblieft niet bij het werkende deel je hand op als het mis gaat. Zullen we dat afspreken?
Als de vader van de kinderen het laat afweten ..dan heeft hij ook zijn verantwoordelijkheden...Zullen we dat afsrpeken??
Trouwens, speak for yourself....met je hand ophouden bij het werkende deel. Ik dat veel vrouwen dat helemaal niet ambieren, Daarbij is het huishouden en het goed opvoeden van je kinderen al een baan op zich, een meer dan fulltime-baan. Hoe je dat met je partner indeelt, wie wat doet, dat moet ieder voor zich weten.
Als jij dan een groot deel van de tijd besteed aan het huishouden en de kids, dan is dat ook een baan. Daar mag tegenover staan dat je ook leeft van het salaris van je partner.
Deels of helemaal.
Want je doet ook veel voor je partner! Je neemt hem hierdoor veel verantwoordelijkheden op het thuisfront uit handen.
En daar is helemaal niets mis mee!!!!!
En daarbij, alsof iedere vrouw die zogenaamd de hand op houdt bij het werkende deel van nederland, denk je nu zelf dat ze daar altijd zo ontzettend gelukkig mee zijn...
Zullen we afspreken dat we met z'n allen eens wat genuanceerder worden? En elkaar de ruimte laten voor eigen keuzes?
Een parttime werkende, bewust kinderloze HBO-er mét toch wel wat ambities.
En het leuke is: ik weet zeker dat ik daar ook ruimte voor ga krijgen...ik de afgelopen jaren al heel wat flinke stappen gemaakt!!!
De top hoeft voor mij alleen niet, moet er niet aan denken.
vrijdag 14 november 2008 om 11:36
Ik ben niet lui, ik werk nu 36 uur (ene week 5 dagen, andere week 4) en ga per 1 jan 32 uur werken. Maar in de dagen dat ik niet op kantoor ben, werk ik thuis.
Namelijk het huishouden. Dat vind ik ook een beste klus.
wassen, strijken, stofzuigen, stoffen, dweilen en ga zo maar door.
En zo hebben we het weekend vrij voor leuke dingen.
Ik zie niet in dat ik daarom lui ben.
Ik ben die discussie een beetje zat dat vrouwen maar aan de top moeten gaan zitten. Geen behoefte aan, ben erg blij met mijn secretaresse werk en ik vind het fijn dat als ik hier de deur achter mij dicht doe, ik niet bang hoef te zijn dat mijn mobiel gaat rinkelen om dat dit of dat nog gedaan of geregeld moet worden!
Namelijk het huishouden. Dat vind ik ook een beste klus.
wassen, strijken, stofzuigen, stoffen, dweilen en ga zo maar door.
En zo hebben we het weekend vrij voor leuke dingen.
Ik zie niet in dat ik daarom lui ben.
Ik ben die discussie een beetje zat dat vrouwen maar aan de top moeten gaan zitten. Geen behoefte aan, ben erg blij met mijn secretaresse werk en ik vind het fijn dat als ik hier de deur achter mij dicht doe, ik niet bang hoef te zijn dat mijn mobiel gaat rinkelen om dat dit of dat nog gedaan of geregeld moet worden!
"ik ben het, Barbabelladingdong"
vrijdag 14 november 2008 om 11:49
quote:eileen schreef op 13 november 2008 @ 22:18:
Tuurlijk, jullie moeten alles zelf kunnen bepalen, maar hou alsjeblieft niet bij het werkende deel je hand op als het mis gaat. Zullen we dat afspreken?Dat is geen kwestie van je hand ophouden, maar van je deel krijgen wanneer je besluit uit elkaar te gaan. Afspreken om aan de tijd die je in het gezin stopt geen financiële waarde te hechten kan echt niet meer in deze tijd. Da's té negentiende eeuw.
Tuurlijk, jullie moeten alles zelf kunnen bepalen, maar hou alsjeblieft niet bij het werkende deel je hand op als het mis gaat. Zullen we dat afspreken?Dat is geen kwestie van je hand ophouden, maar van je deel krijgen wanneer je besluit uit elkaar te gaan. Afspreken om aan de tijd die je in het gezin stopt geen financiële waarde te hechten kan echt niet meer in deze tijd. Da's té negentiende eeuw.
vrijdag 14 november 2008 om 11:54
En Heleen Mees is ook tegen borstvoeding
Column
Heleen Mees
Bestuurslid PVDA New York roept in haar column op te stoppen met borstvoeding
Stop met Borstvoeding
Met een debatavond in de Rode Hoed in Amsterdam werd gisteren het startschot gegeven voor de landelijke lobby voor een jaar lang zoogverlof bij iedere baby. Anders dan de initiatiefnemers met de slogan 'Een babysabbatical voor iedereen!' willen doen geloven, is het ze slechts te doen om vrouwen, omdat daar "de tieten zitten opgeprikt". Niet alleen is het ergerlijk dat vrouwen gemakshalve tot melkvee worden gereduceerd, een babysabbatical schaadt ook het belang van kinderen.
Eind jaren '90 is de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) een campagne begonnen ter bevordering van borstvoeding met het oog op zuigelingen in ontwikkelingslanden. Onder de daar geldende omstandigheden (slechte hygiëne, gebrek aan schoon water en melkpoeder van inferieure kwaliteit) is borstvoeding beter dan flessenvoeding. Maar in plaats van de borstvoedingsactie specifiek te richten op ontwikkelingslanden, moeten van de WHO vrouwen wereldwijd er aan geloven.
In het kader van de internationale vrouwen-solidariteit staat nu echter op iedere verpakking babymelkpoeder in de Verenigde Staten de waarschuwing te lezen dat moedermelk beter is voor de baby. Alsof het een pakje sigaretten betreft! In België krijgen ziekenhuizen speciale certificaten als ze een bepaald quotum kersverse moeders aan de borstvoeding krijgen, en in Nederland tart het Voedingscentrum de intelligentie van vrouwen door lijstjes te publiceren met namen van Hollywood-sterren die ook borstvoeding geven.
Deze onbenullige vorm van voorlichting is nodig, omdat de wetenschappelijke basis voor borstvoeding minder stevig blijkt dan gedacht. Jarenlang is vrouwen wijs gemaakt dat je door borstvoeding te geven slimmere kinderen krijgt. Maar recent Iers onderzoek toont aan dat de moeder, en niet de melk uit haar borsten, het kind slim maakt.
Tegenover de voordelen van borstvoeding (kinderen zijn minder gevoelig voor infecties en vrouwen lopen iets minderrisico op borstkanker) staat ook een aantal nadelen. In de eerste maanden neemt borstvoeding ruim 50 uur per week in beslag, dat is meer dan een fulltime werkweek. Vrouwen komen daardoor zelf nauwelijks aan eten en slapen toe, en ze zien er een paar weken na de bevalling vaak uit als halve anorexiapatiënten.
Column
Heleen Mees
Bestuurslid PVDA New York roept in haar column op te stoppen met borstvoeding
Stop met Borstvoeding
Met een debatavond in de Rode Hoed in Amsterdam werd gisteren het startschot gegeven voor de landelijke lobby voor een jaar lang zoogverlof bij iedere baby. Anders dan de initiatiefnemers met de slogan 'Een babysabbatical voor iedereen!' willen doen geloven, is het ze slechts te doen om vrouwen, omdat daar "de tieten zitten opgeprikt". Niet alleen is het ergerlijk dat vrouwen gemakshalve tot melkvee worden gereduceerd, een babysabbatical schaadt ook het belang van kinderen.
Eind jaren '90 is de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) een campagne begonnen ter bevordering van borstvoeding met het oog op zuigelingen in ontwikkelingslanden. Onder de daar geldende omstandigheden (slechte hygiëne, gebrek aan schoon water en melkpoeder van inferieure kwaliteit) is borstvoeding beter dan flessenvoeding. Maar in plaats van de borstvoedingsactie specifiek te richten op ontwikkelingslanden, moeten van de WHO vrouwen wereldwijd er aan geloven.
In het kader van de internationale vrouwen-solidariteit staat nu echter op iedere verpakking babymelkpoeder in de Verenigde Staten de waarschuwing te lezen dat moedermelk beter is voor de baby. Alsof het een pakje sigaretten betreft! In België krijgen ziekenhuizen speciale certificaten als ze een bepaald quotum kersverse moeders aan de borstvoeding krijgen, en in Nederland tart het Voedingscentrum de intelligentie van vrouwen door lijstjes te publiceren met namen van Hollywood-sterren die ook borstvoeding geven.
Deze onbenullige vorm van voorlichting is nodig, omdat de wetenschappelijke basis voor borstvoeding minder stevig blijkt dan gedacht. Jarenlang is vrouwen wijs gemaakt dat je door borstvoeding te geven slimmere kinderen krijgt. Maar recent Iers onderzoek toont aan dat de moeder, en niet de melk uit haar borsten, het kind slim maakt.
Tegenover de voordelen van borstvoeding (kinderen zijn minder gevoelig voor infecties en vrouwen lopen iets minderrisico op borstkanker) staat ook een aantal nadelen. In de eerste maanden neemt borstvoeding ruim 50 uur per week in beslag, dat is meer dan een fulltime werkweek. Vrouwen komen daardoor zelf nauwelijks aan eten en slapen toe, en ze zien er een paar weken na de bevalling vaak uit als halve anorexiapatiënten.
vrijdag 14 november 2008 om 11:57
Wat mij betreft heeft Mees zeker een punt, hoewel ze het wat ongenuanceerd brengt. Maar die ongenuanceerdheid levert heel wat discussie en commentaar op, dus misschien is dat juist wel goed.
Waar ik me altijd enorm aan stoor in dit soort discussies is dat de man altijd de geweldige functie heeft en de vrouw 'maar' een baantje en daarnaast voor het huishouden en de kinderen zorgt. De vrouw is bijna altijd degene die er in uren en salaris op achteruit gaat als er kinderen komen. Waarom is dat zo'n vanzelfsprekendheid? Wat is er mis met economische en financiële onafhankelijkheid, zeker als je bedenkt dat 1 op de 3 huwelijken op de klippen loopt? Wat dat betreft is Nederland een aartsconservatief, achterlijk land.
Meneer Pop en ik zijn er altijd van uitgegaan dat we samen kinderen wilden en daar samen voor willen zorgen. We werken dus allebei vier dagen. Daardoor hebben we allebei een baan met voldoende uitdaging, fraai salaris en carrièreperspectieven, terwijl we toch ook veel tijd hebben voor de kinderen (die overigens drie dagen per week rondhangen op hun zeer professioneel gerunde KDV/NSO met lieve juffen). The best of both worlds! Als ik zo eens rondkijk in mijn vriendenkring en bij mijn collega's, zijn wij lang niet de enigen die het zo geregeld hebben. En ja toetyfroety, wij hebben dus een hulp omdat we allebei huishoudelijk zwakbegaafd zijn en liever tijd besteden aan de kinderen als we vrij zijn.
Waar ik me altijd enorm aan stoor in dit soort discussies is dat de man altijd de geweldige functie heeft en de vrouw 'maar' een baantje en daarnaast voor het huishouden en de kinderen zorgt. De vrouw is bijna altijd degene die er in uren en salaris op achteruit gaat als er kinderen komen. Waarom is dat zo'n vanzelfsprekendheid? Wat is er mis met economische en financiële onafhankelijkheid, zeker als je bedenkt dat 1 op de 3 huwelijken op de klippen loopt? Wat dat betreft is Nederland een aartsconservatief, achterlijk land.
Meneer Pop en ik zijn er altijd van uitgegaan dat we samen kinderen wilden en daar samen voor willen zorgen. We werken dus allebei vier dagen. Daardoor hebben we allebei een baan met voldoende uitdaging, fraai salaris en carrièreperspectieven, terwijl we toch ook veel tijd hebben voor de kinderen (die overigens drie dagen per week rondhangen op hun zeer professioneel gerunde KDV/NSO met lieve juffen). The best of both worlds! Als ik zo eens rondkijk in mijn vriendenkring en bij mijn collega's, zijn wij lang niet de enigen die het zo geregeld hebben. En ja toetyfroety, wij hebben dus een hulp omdat we allebei huishoudelijk zwakbegaafd zijn en liever tijd besteden aan de kinderen als we vrij zijn.
vrijdag 14 november 2008 om 12:06
quote:nemovisje schreef op 14 november 2008 @ 10:44:
uhh sarah, de TO heeft een stuk geplakt in haar openingspost dat in de krant stond. Je quote nu een krantenartikel. En daar is TO het juist níet mee eens...je hebt helemaal gelijk, maar ik ben dan ook een parttimer die lui is en dus ook niet goed leest
uhh sarah, de TO heeft een stuk geplakt in haar openingspost dat in de krant stond. Je quote nu een krantenartikel. En daar is TO het juist níet mee eens...je hebt helemaal gelijk, maar ik ben dan ook een parttimer die lui is en dus ook niet goed leest
vrijdag 14 november 2008 om 12:07
Mees heeft ergens wel een punt. Smit Kroes heeft ook wel ergens een punt. Rouvoet heeft ook wel ergens een punt. Beatrijs Smulders heeft ook wel ergens een punt. Iedereen die een mening heeft over hoe vrouwen hun leven zouden moeten leven en waarom, hebben wel ergens een punt. Speaking for myself krijg ik er een punthoofd van.
Mijn punt is dat het eens afgelopen moet zijn met vrouwen telkens in het op dat moment gewenste model willen te kneden. We're fine as we are, thank you.
Dus, optieften allemaal met je gezeik!
Zo, ziehier mijn persoonlijke manifest voor mijn persoonlijke vierde feministische golf.
Mijn punt is dat het eens afgelopen moet zijn met vrouwen telkens in het op dat moment gewenste model willen te kneden. We're fine as we are, thank you.
Dus, optieften allemaal met je gezeik!
Zo, ziehier mijn persoonlijke manifest voor mijn persoonlijke vierde feministische golf.
vrijdag 14 november 2008 om 12:50
Heleen Mees is econoom, jurist en publicist. Sinds 2000 woont zij in New York, waar zij een topbaan heeft als adviseur in Europese Unie-zaken. Daarnaast werkt zij sinds 2005 voor de campagne van Hillary Clinton. Behalve haar vaste column in NRC Handelsblad, publiceert zij onder andere in deInternational Herald Tribune, Le Monde en de Financial Times.
Mees is medeoprichtster van Women on Top, een organisatie die zich inzet voor de verbetering van de positie van vrouwen wereldwijd. Samen met Neelie Kroes is zij in Nederland de vurigste pleitbezorgers van meer vrouwen aan de top.
In November 2007 hield Mees de Pietje Bell-lezing, een initiatief van Kunsthal Rotterdam en NRC Handelsblad. In Vita Activa pleit Mees ervoor om de verzorgingsstaat om te bouwen tot een kansenmaatschappij naar New Yorks model.
Ter gelegenheid van Internationale Vrouwendag 2008 hield Mees samen met Femke van Zeijl en Mariko Peters en namens Women on Top een pleidooi voor een monument voor de slachtoffers van onbestraft oorlogsgeweld:
Eer de Onbekende Verkrachte Vrouw.
De bedoelingen van Mevrouw Mees zijn meer dan lovenswaardig, het komt alleen wat rottig uit haar snavel.
En de toon zet de muziek. Ze heeft natuurlijk een punt als ze zegt dat er veel meer vrouwen aan de top horen maar om ambitiloze vrouwen nou meteen lui te noemen getuigt niet van veel nuance.
Jammer, met zulke uitspraken kan je in één interview kapotmaken wat je in 10 jaar opbouwt...
Mees is medeoprichtster van Women on Top, een organisatie die zich inzet voor de verbetering van de positie van vrouwen wereldwijd. Samen met Neelie Kroes is zij in Nederland de vurigste pleitbezorgers van meer vrouwen aan de top.
In November 2007 hield Mees de Pietje Bell-lezing, een initiatief van Kunsthal Rotterdam en NRC Handelsblad. In Vita Activa pleit Mees ervoor om de verzorgingsstaat om te bouwen tot een kansenmaatschappij naar New Yorks model.
Ter gelegenheid van Internationale Vrouwendag 2008 hield Mees samen met Femke van Zeijl en Mariko Peters en namens Women on Top een pleidooi voor een monument voor de slachtoffers van onbestraft oorlogsgeweld:
Eer de Onbekende Verkrachte Vrouw.
De bedoelingen van Mevrouw Mees zijn meer dan lovenswaardig, het komt alleen wat rottig uit haar snavel.
En de toon zet de muziek. Ze heeft natuurlijk een punt als ze zegt dat er veel meer vrouwen aan de top horen maar om ambitiloze vrouwen nou meteen lui te noemen getuigt niet van veel nuance.
Jammer, met zulke uitspraken kan je in één interview kapotmaken wat je in 10 jaar opbouwt...
vrijdag 14 november 2008 om 13:05
Ik werk fulltime en ben best ambitieus, heb ook een goede baan, al is het geen topfunctie. Daarnaast ben ik moeder (co-ouder). Ik vind het leven van parttime werkende moeders veel ingewikkelder dan het mijne, en vind ze allesbehalve lui.
Ik plan iedere week strak, deel de zorg met mijn ex-man, heb een inwonende au pair, besteed al het huishoudelijke werk uit. Als ik thuis ben, ben ik er voor mijn kind, en hoef ik verder vrijwel niets te doen (beetje boodschappen, beetje koken). En als ik op mijn werk ben, ben ik daar, heb ik verder weinig aan mijn hoofd.
Parttime werkende moeders houden in mijn ogen veel meer ballen in de lucht, die rijden op en neer naar clubjes, doen vaak zelf het huishouden, spannen zich in op school, zitten in commissies, etc. Hoezo nou lui?
Ik kan die Heleen Mees trouwens wel vreten, zo'n vervelend wijf.
Ik merk trouwens wel dat ik af en toe in de verdediging gedrongen word omdat ik fulltime werk, terwijl ik niets heb met die hele discussie: iedereen moet doen waar ie zich het beste bij voelt. Ik vind dat als je meerdere kinderen hebt dat je dan ook een bedrijf(je) runt.
Ik plan iedere week strak, deel de zorg met mijn ex-man, heb een inwonende au pair, besteed al het huishoudelijke werk uit. Als ik thuis ben, ben ik er voor mijn kind, en hoef ik verder vrijwel niets te doen (beetje boodschappen, beetje koken). En als ik op mijn werk ben, ben ik daar, heb ik verder weinig aan mijn hoofd.
Parttime werkende moeders houden in mijn ogen veel meer ballen in de lucht, die rijden op en neer naar clubjes, doen vaak zelf het huishouden, spannen zich in op school, zitten in commissies, etc. Hoezo nou lui?
Ik kan die Heleen Mees trouwens wel vreten, zo'n vervelend wijf.
Ik merk trouwens wel dat ik af en toe in de verdediging gedrongen word omdat ik fulltime werk, terwijl ik niets heb met die hele discussie: iedereen moet doen waar ie zich het beste bij voelt. Ik vind dat als je meerdere kinderen hebt dat je dan ook een bedrijf(je) runt.
vrijdag 14 november 2008 om 14:26
Veel mannen zouden de keuzemogelijkheden die wij als vrouw hebben, ook willen. Maar in veel bedrijfstakken, met name de zg. mannenberoepen (bouw, metaal etc.) is het echt niet mogelijk om als man bv. 24 uur te gaan werken. Zelfs als je geen topfunctie ambieert.
Ik herinner me een college van heel lang geleden. Hij werkte 38 uur (zoals wij destijd allemaal in dat bedrijf) en geen minuut langer. Hij deed zijn werk goed en plichtsgetrouw. Maar als hem een promotie werd aangeboden weigerde hij dit. Waarom? Hij had een hobby (trainen van jonge jongetjes op hoog voetbal niveau bij de KNVB) waar hij al zijn energie in stak. Het werk was om zijn eten en huur te kunnen betalen. En kijk, dat vind ik dus mooi
Ik herinner me een college van heel lang geleden. Hij werkte 38 uur (zoals wij destijd allemaal in dat bedrijf) en geen minuut langer. Hij deed zijn werk goed en plichtsgetrouw. Maar als hem een promotie werd aangeboden weigerde hij dit. Waarom? Hij had een hobby (trainen van jonge jongetjes op hoog voetbal niveau bij de KNVB) waar hij al zijn energie in stak. Het werk was om zijn eten en huur te kunnen betalen. En kijk, dat vind ik dus mooi
vrijdag 14 november 2008 om 14:30
Mijn man is ook part time gaan werken om voor onze dochter te zorgen. We werken allebei exact evenveel en zorgen ook allebei evenveel. Idem voor het huishouden.
We hebben allebei een erg goede functie. Ik ben advocaat en hij arts. En geen enkel probleem op ons werk.
Ze vragen ons vaak zat voor extra werk, symposia, cursussen etc. Maar als dat op een zorgdag is weigeren we beiden resoluut. Geen enkele discussie over mogelijk.
We hebben wel eens van zorgdag geruild, maar dat is de enige concessie die we doen.
En als je zo duidelijk bent werkt dat prima.
En carriere is voor ons nog heel prima mogelijk hoor.
We hebben allebei een erg goede functie. Ik ben advocaat en hij arts. En geen enkel probleem op ons werk.
Ze vragen ons vaak zat voor extra werk, symposia, cursussen etc. Maar als dat op een zorgdag is weigeren we beiden resoluut. Geen enkele discussie over mogelijk.
We hebben wel eens van zorgdag geruild, maar dat is de enige concessie die we doen.
En als je zo duidelijk bent werkt dat prima.
En carriere is voor ons nog heel prima mogelijk hoor.
vrijdag 14 november 2008 om 20:16
quote:helleveeg schreef op 14 november 2008 @ 14:26:
Veel mannen zouden de keuzemogelijkheden die wij als vrouw hebben, ook willen. Maar in veel bedrijfstakken, met name de zg. mannenberoepen (bouw, metaal etc.) is het echt niet mogelijk om als man bv. 24 uur te gaan werken. Zelfs als je geen topfunctie ambieert.
Ik herinner me een college van heel lang geleden. Hij werkte 38 uur (zoals wij destijd allemaal in dat bedrijf) en geen minuut langer. Hij deed zijn werk goed en plichtsgetrouw. Maar als hem een promotie werd aangeboden weigerde hij dit. Waarom? Hij had een hobby (trainen van jonge jongetjes op hoog voetbal niveau bij de KNVB) waar hij al zijn energie in stak. Het werk was om zijn eten en huur te kunnen betalen. En kijk, dat vind ik dus mooi
Ja, het leven bestaat toch inderdaad ook niet alleen maar uit werken.
Mensen die iedere keer maar weer hogerop willen en daar al hun energie in steken zijn toch eigenlijk een soort slaven.
Ik vind trouwens dat die Mees dus wat mij betreft helemaal geen punt heeft. Laat dat mens toch opflikkeren.
Emancipatie is idd zelf kiezen wat je wilt.
Onafhankelijkheid bereik je ook door parttime te werken want daar gaat het toch om. Je hebt mss wat minder geld te besteden maar dat is toch niet zo erg. Je redt je eigen kont als vrouw zijnde en dat is wat belangrijk is.
Veel mannen zouden de keuzemogelijkheden die wij als vrouw hebben, ook willen. Maar in veel bedrijfstakken, met name de zg. mannenberoepen (bouw, metaal etc.) is het echt niet mogelijk om als man bv. 24 uur te gaan werken. Zelfs als je geen topfunctie ambieert.
Ik herinner me een college van heel lang geleden. Hij werkte 38 uur (zoals wij destijd allemaal in dat bedrijf) en geen minuut langer. Hij deed zijn werk goed en plichtsgetrouw. Maar als hem een promotie werd aangeboden weigerde hij dit. Waarom? Hij had een hobby (trainen van jonge jongetjes op hoog voetbal niveau bij de KNVB) waar hij al zijn energie in stak. Het werk was om zijn eten en huur te kunnen betalen. En kijk, dat vind ik dus mooi
Ja, het leven bestaat toch inderdaad ook niet alleen maar uit werken.
Mensen die iedere keer maar weer hogerop willen en daar al hun energie in steken zijn toch eigenlijk een soort slaven.
Ik vind trouwens dat die Mees dus wat mij betreft helemaal geen punt heeft. Laat dat mens toch opflikkeren.
Emancipatie is idd zelf kiezen wat je wilt.
Onafhankelijkheid bereik je ook door parttime te werken want daar gaat het toch om. Je hebt mss wat minder geld te besteden maar dat is toch niet zo erg. Je redt je eigen kont als vrouw zijnde en dat is wat belangrijk is.
vrijdag 14 november 2008 om 21:25
quote:Bronny schreef op 14 november 2008 @ 13:29:
Misschien vind mw Mees geld en macht erg belangrijk. En vinden en heleboel moeders met part time baan geluk, vrijheid, vrije tijd veel belangrijker. Kwestie van prioriteiten.Alsof je met een fulltime baan geen geluk, vrijheid en vrije tijd hebt.........
Misschien vind mw Mees geld en macht erg belangrijk. En vinden en heleboel moeders met part time baan geluk, vrijheid, vrije tijd veel belangrijker. Kwestie van prioriteiten.Alsof je met een fulltime baan geen geluk, vrijheid en vrije tijd hebt.........
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
