Wangedrag leerlingen in het vo

08-03-2024 12:12 207 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Naar aanleiding van dit artikel en onderzoek van RTL ben ik benieuwd wat jullie ervaringen hiermee zijn. Als medewerker op een school, als ouder of als (voormalig) leerling.
https://www.rtlnieuws.nl/onderzoek/arti ... an-stoppen
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn broer staat ongeveer twintig jaar voor de klas (HBO). Hij klaagt enorm veel en veel collega's zijn of al uitgevallen of zitten met een burn-out thuis.

Wat ik voornamelijk van hem hoor: weinig tijd voor het echte lesgeven, veel administratieve rompslomp. Studenten die van het VO afkomen, hebben een slechte basiskennis. (Hij geeft een bepaalde taal, die al op de basisschool wordt gegeven).

Ouders die hem gaan mailen als hun kind een slecht cijfer heeft gekregen (ja, je leest het goed: we hebben het hier over ouders van studenten).

Herkansing niet gehaald? Maakt niet uit joh, krijg je gewoon nog 2x een herkansing. Drie keer scheepsrecht toch? Nog steeds niet gehaald, hier heb je een 6, voor de moeite.

Hij geeft wel aan dat hij het liefste les geeft aan mensen die vanuit het MBO zijn doorgestroomd en aan vrouwen waarvan de ouders een migratie achtergrond hebben. Dat zijn de meest gemotiveerde studenten, volgens hem.
Molly schreef:
13-03-2024 09:52
Mijn dochter (14) zit op een grote scholengemeenschap (2000 leerlingen) en herkent het beeld totaal niet. In haar 3vwo-klas heeft nog nooit een dergelijk incident plaatsgevonden en ook uit andere klassen heeft ze nooit gehoord van agressie richting leraren. Het gaat om een school in een buitenwijk van een van de grote steden. Het is wel een cultuurprofielschool, dat trekt misschien andere leerlingen dan scholen met een ander profiel. Veel meiden ook, dus minder testosteron.

Ik verbaas me overigens ook over het gebrek aan uitgaansmogelijkheden voor tieners hier. Tot 14 jaar kun je naar de kinderdisco en daarna houdt het tot je 18e gewoon op. Ja, er worden allerlei activiteiten georganiseerd, maar als puber wil je toch gewoon een beetje dansen en sjansen?
Er is ook een flink verschil tussen de VWO en de VMBO scholen in mijn ervaring.
Ik heb op beide gewerkt en op de VWO school gebeurde zelden wat vergeleken met de VMBO school. Ook waren de leerlingen een stuk beleefder en fijner om mee om te gaan. Je kreeg zelden een grote bek als je wat zei.
Het is een flink verschil imo.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hier in de buurt liggen een 6 vmbo/ havo/atheneum/gymnasium scholen.
De eerste is er een met ca.2000 leerlingen. Hier kennen de docenten nieteens de leerlingen.
Er zijn geregeld vechtpartijen die de plaatselijke media behalen.
Er zijn een soort bendes op school.
Dit is een school voor vmbo-T t/m tweetalig gymnasium.
Dan is er een school voor havo t/m gymnasium ook een grote school, ook hier is het dikwijls raak. Dus daar is geen vmbo.
Er is hier 1 hele grote vmbo school, waar leraren de kinderen tot aan de bus begeleiden, omdat de kinderen bedreigd en geslagen worden. Kind wat daar op school zat vertelde mij in haar 1e week dat een 3e jaars een 1e jaars gewoon van boven de trap af had geduwd, omdat ze niet snel genoeg liep.
Hoe kleiner de scholen, hoe minder last (iedereen kent elkaar, club-gevoel). Alle leraren kennen de kinderen én hun ouders.
Ook ben ik van mening dat men veel te veel stil staat bij elke individu. Wat wil jij? En hoe wil jij? Enz.
Soms moeten er dingen geleerd worden. Punt.
En nee, dat ís niet altijd leuk.
Docenten kunnen en mogen ook bijna niks meer (in de jeugdzorg gaat het al niet anders).
Leerlingen krijgen tegenwoordig een perspectief voorgeschoteld waarin het leven alleen maar bestaat uit leuke dingen. Maar hey, dat is natuurlijk niet zo. Helaas moeten we allemaal werken om geld te verdienen. Ons huishouden doen enz.
Dus misschien moeten we eens ophouden met hele generaties te pamperen en te pleasen.
de wereld wacht om ontdekt te worden
Alle reacties Link kopieren Quote
london_calling schreef:
13-03-2024 10:53
Zolang ouders nog steeds hun kinderen wijsmaken dat het vmbo het afvoerputje is van de maatschappij is er nog een lange weg te gaan, vrees ik.

Daarnaast valt me op dat ouders wel heel vaak de leerproblemen van hun kinderen bij school neerleggen. Alles maar afschuiven naar een ander, zodat je niet naar je eigen inbreng hoeft te kijken. De "ja, maar" ouders...

Leg verdorie die telefoon weg en ga zelf met je kinderen oefenen met rekenen/lezen/schrijven..
"Ja, maar kinderen moeten al zo veel, thuis is rust.."


Verder een grote, bijdehante mond is bij een vijfjarige niet grappig. Als je je kind al vroeg leert dat er geen consequenties zijn bij verkeerd gedrag, dan ook niet piepen dat ze je als prepuber de huid vol schelden als je ineens wel regels gaat invoeren. Dan ben je, i.m.h.o. rijkelijk te laat met het starten van opvoeding.

Ja, dat klopt wel, maarrrrr....

"Vroeger" kwam je als kind thuis, je moeder was aan het koken, maakte een praatje met je enz.
Nu kom je thuis, er is niemand. Om 6 uur komt moeder gehaast binnen, na haar werk boodschappen gehaald, moet gauw koken. Vader komt binnen. Om half 7/7 uur wordt pas gegeten.
Opruimen. Snel, want zusje moet naar ballet gebracht worden, uur daarna weer opgehaald. Dat 2x per week. Puber moet 2x naar de hockey per week. Vader draait de was, moeder de vaatwasser. Zelf ook nog ergens sporten enz.
Een week is niks en tijd om te rekenen is er erg weinig.
Bovendien: kom niet aan met een ouderwetse staartdeling. Voor je het weet leer je iets verkeerd aan, want tegenwoordig gaat dat anders.

Die 24-uurs economie maakt dat wij als mens nooit ergens rust hebben.
de wereld wacht om ontdekt te worden
Alle reacties Link kopieren Quote
Surebaby schreef:
12-03-2024 12:28
Eens. Mijn kind gaat met vriendinnen oppassen. Iets anders weten ze niet zo goed.

Wij gingen nog dansen in het clubhuis van de speeltuin, later in een kerk.
Hier is de keuze huisfeestjes waar mijn kind niet heen durft vanwege de verhalen eromheen, of de film maar dat is duur en kun je niet kletsen.
Thuis hebben de ouders niet altijd zin in.
Sorry, ik dacht dat het met meerdere vriendinnen was.
Maar als het maar met 1 is, is dat natuurlijk wel leuk maar echt sociaal (jeugd onder jeugd) is het ook niet.
Stel, je bent 15/16 jaar en de hormonen gieren door je lijf.
Waar moet je dan naartoe?
Er is niks.
En met een vriendin ergens op de bank zitten veranderd daar niets aan.
de wereld wacht om ontdekt te worden
thanx schreef:
13-03-2024 13:42
Sorry, ik dacht dat het met meerdere vriendinnen was.
Maar als het maar met 1 is, is dat natuurlijk wel leuk maar echt sociaal (jeugd onder jeugd) is het ook niet.
Stel, je bent 15/16 jaar en de hormonen gieren door je lijf.
Waar moet je dan naartoe?
Er is niks.
En met een vriendin ergens op de bank zitten veranderd daar niets aan.
Nee, dat is het dus.
Mijn oudste was op straat aangesproken door een jongen, ik vond het niet een heel prettig contact. Beetje dwingend type.
Kind: hoe moet ik anders aan een vriend komen? Gelukkig is dat baasje moven, want ik vond het maar niks.

Op mijn werk moeten we ze naar buiten vegen om 17 u.
Studenten zeggen ook: ik heb mijn werktijden erop aangepast.
want dit is voor mij leuk contact, ik wil niet op straat rondhangen en anders is het alleen maar school werk, sport en soms naar de film.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik "hing" vroeger tussen mijn 12-17j op de ijsbaan. Dat was een redelijk alternatief voor echt uitgaan - wat van thuis uit nog niet mocht. Maar ten minste konden we daar wel los gaan onder jeugd.

Mijn dochter is al van kleins af bij de scouting. Ik prijs me gelukkig - haar behoefte aan hetzelfde wat ik vroeger had, wordt nu daar in het honk geboden. Samen hangen op de vrijdag en/of zaterdag. Lekker onder leeftijdsgenoten.
Moet zeggen dat ik de jeugd daar over het algemeen ook veel socialer en aangenamer in de omgang vindt dan in het algemeen op straat.
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.”
thanx schreef:
13-03-2024 13:39
Ja, dat klopt wel, maarrrrr....

"Vroeger" kwam je als kind thuis, je moeder was aan het koken, maakte een praatje met je enz.
Nu kom je thuis, er is niemand. Om 6 uur komt moeder gehaast binnen, na haar werk boodschappen gehaald, moet gauw koken. Vader komt binnen. Om half 7/7 uur wordt pas gegeten.
Opruimen. Snel, want zusje moet naar ballet gebracht worden, uur daarna weer opgehaald. Dat 2x per week. Puber moet 2x naar de hockey per week. Vader draait de was, moeder de vaatwasser. Zelf ook nog ergens sporten enz.
Een week is niks en tijd om te rekenen is er erg weinig.
Bovendien: kom niet aan met een ouderwetse staartdeling. Voor je het weet leer je iets verkeerd aan, want tegenwoordig gaat dat anders.

Die 24-uurs economie maakt dat wij als mens nooit ergens rust hebben.
Dat is niet de economie. In mijn tijd zaten je ouders er ook niet naast om je handje vast te houden. Maar werd het wel gewoon geaccepteerd en was het je eigen schuld als je geen klap uitvoerde en moest blijven zitten. Echt niet dat mijn moeder de leraar wiskunde ter verantwoording ging roepen wat hij allemaal had gedaan om mijn motivatie te verbeteren. Een ouder kwam hooguit in actie als er echt een conflict was waar je zelf niet meer uitkwam en dan eigenlijk ook nog meer als bemiddelaar dan als aanklager.

Het zit ‘m meer in de ‘ik geef mijn kind alle vertrouwen en ik controleer dus niet’ om vervolgens moord en brand te schreeuwen waarom die achterlijke docent hen niet persoonlijk nog heeft benaderd dat Pietje al twee weken geen huiswerk heeft gemaakt terwijl die docent al iedere scheet in Magister of SomToday moet invoeren.

Of de ‘ik wil het thuis gezellig houden, ik ga die strijd niet meer aan’ maar wel verwachten dat mensen die je kind 2 keer 45 minuten in de week zien, even dat probleem voor je gaan oplossen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat Lemoos zegt.
Mijn ouder heeft mij mijn hele schooltijd nooit ergens mee geholpen, die had genoeg aan zichzelf. Ik werd geacht mijn best te doen en de uitkomst werd geaccepteerd, want dat was blijkbaar wat ik kon. Leraren konden aardig zijn of dikke eikels, van mij werd verwacht dat ik daar maar mee om leerde gaan. Zou het echt grensoverschrijdend geweest zijn, dan kon ik zelf wel naar de mentor/teamleider.

Nu: moeder die van mij verwacht dat ik elk lesuur 15 minuten naast haar kind ga zitten, zodat hij de stof begrijpt. De andere 25 leerlingen zijn blijkbaar niet relevant, zij hebben geen aandacht nodig.
Vader die vraagt of ik bij het ministerie wil aankloppen vanwege de verdeling van de examens over de examenweek.
Moeder die kind thuis houdt voor schoolexamenweek, want het rooster was pas 10 dagen van te voren bekend (de toetsen en de stof wist kind wel), waardoor kind niet had kunnen leren, want dat kon alleen op volgorde.

Ik vind kinderen nog steeds leuk, maar ik loop er wel tegenaan dat bepaald basaal gedrag echt moet worden afgedwongen. Ook onderling vind ik sommige leerlingen hard en empathieloos. Dat is een probleem.
Ook al woon je in een krot, met de huisdeur kapot. Je weet toch dat ik van je hou.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn ouders waren zelfstandigen - altijd in de weer met de zaak. En toch had ik thuis respect en geen grote mond. Dus de economie of werkende moeders hebben daar minder mee te maken naar mijn mening.

Het was meer dat je wist dat je de wind van voren kreeg als je ouders er lucht van zouden krijgen dat je ergens iets uitgevreten had. Dus je wist precies waar de grens lag. Als de school of een andere ouder over jou ging klagen thuis, dan had je de poppen aan het dansen.

Tegelijkertijd had je wel relatief veel vrijheid. Je kon al eens een rapport achterhouden of zelf een slecht gemaakte toets vals ondertekenen. Je mocht tot 's avonds vrij rondlopen terwijl niemand echt wist waar je uit hing.

Ik denk dat het fijner was kind te zijn in de jaren 80/90 dan nu.
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.”
Alle reacties Link kopieren Quote
lemoos2 schreef:
13-03-2024 15:07
Dat is niet de economie. In mijn tijd zaten je ouders er ook niet naast om je handje vast te houden. Maar werd het wel gewoon geaccepteerd en was het je eigen schuld als je geen klap uitvoerde en moest blijven zitten. Echt niet dat mijn moeder de leraar wiskunde ter verantwoording ging roepen wat hij allemaal had gedaan om mijn motivatie te verbeteren. Een ouder kwam hooguit in actie als er echt een conflict was waar je zelf niet meer uitkwam en dan eigenlijk ook nog meer als bemiddelaar dan als aanklager.

Het zit ‘m meer in de ‘ik geef mijn kind alle vertrouwen en ik controleer dus niet’ om vervolgens moord en brand te schreeuwen waarom die achterlijke docent hen niet persoonlijk nog heeft benaderd dat Pietje al twee weken geen huiswerk heeft gemaakt terwijl die docent al iedere scheet in Magister of SomToday moet invoeren.

Of de ‘ik wil het thuis gezellig houden, ik ga die strijd niet meer aan’ maar wel verwachten dat mensen die je kind 2 keer 45 minuten in de week zien, even dat probleem voor je gaan oplossen.
Deze keer ben ik het niet met je eens.
Ik vind dat scholen veel te veel neerleggen bij ouders.
Elke scheet die mijn kind laat zou ik in theorie kunnen weten voordat zijn klasgenoten hem ruiken, via magister. In theorie, want ik doe dus niet aan magister. Ik vind dat ik vertrouwen in de school dien te hebben, en dat ik alleen dingen van school hoef te weten als er zeer bijzondere dingen zijn. En nee, geen huiswerk maken valt daar niet onder. Als kind geen huiswerk maakt hoort daar, voor mij, de consequentie van de school bij (eruit sturen, inhalen, onvoldoende, watdanook). En op het rapport zie ik dan wel hoe het inhoudelijk gaat. En áls ik me daar dan druk om zou maken, is het aan mij om dán me wel of niet tegen huiswerk aan te bemoeien.

Ik ga nooit op de stoel van de leraar zitten, maar trek me er dan ook niet op! Natuurlijk zou je mij (opnieuw theorie, je snapt dat ik enkel goudklompjes met aureooltjes produceer) kunnen benaderen bij wangedrag van mijn kinderen. Maar niet voor elk cijfertje, gevallen zakdoekje, vergeten boek enz. Daar verwacht ik dat de school (n)iets doet. Kind is geen suikerklontje en mag eigen boontjes op/met school doppen. Ik schreeuw geen moord en brand, maar hoef ook écht niet docenten met enorme hoeveelheden administratief werk voor hun communicatie over elk afgestreken luciferstokje op te zadelen. Ik vertrouw op docenten en schoolkeuze, ik hoef het echt alleen te weten als er écht iets is.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
Misschien heeft de veranderende houding op school ook wel te maken met hoe anders jeugd tegen hun ouders aankijken.
Als ik vraag naar rolmodellen is het tegenwoordig heel normaal een heel lief verhaal over je ouders te vertellen.
Veel is gericht op het 'kerngezin', ouders hebben weinig tijd dus iets met je ouders doen is vaak iets bijzonders ipv zoals bij ons een moetje.
Ik weet nog dat als je in mijn jeugd met je moeder in de stad gesignaleerd werd dat zo ongeveer het sneuste was wat je kon overkomen.
Laatst zei een student helemaal opgetogen: ha, mijn moeder is in de stad en ze wil met me shoppen!
Andere studenten vonden dat ook erg leuk voor die student, hele verhalen dat shoppen met hun moeder echt geweldig was, hopelijk samen nog wat eten etc.
Heel zoet.
Dus dan maar tegen de docenten rebelleren, het moet toch ergens.
Alle reacties Link kopieren Quote
Miss_Edwards schreef:
13-03-2024 11:49
Er is ook een flink verschil tussen de VWO en de VMBO scholen in mijn ervaring.
Ik heb op beide gewerkt en op de VWO school gebeurde zelden wat vergeleken met de VMBO school. Ook waren de leerlingen een stuk beleefder en fijner om mee om te gaan. Je kreeg zelden een grote bek als je wat zei.
Het is een flink verschil imo.
Deze school heeft vmbo-tl, havo en VWO. Dochter zegt dat de vmbo'ers zich vervelender gedragen dan de havisten en vwo'ers, maar dat is vooral onderling en niet gericht naar andere scholieren of docenten.

Misschien heeft dochter gewoon geluk met haar school, maar ik ben nu met de jongste open dagen aan het bezoeken en vind ook de andere scholen die we tot nu toe hebben bezocht heel positief overkomen qua veiligheid en sfeer.

De basisschool van mijn jongste vind ik een heel stuk problematischer wat dat betreft. Daar zit een groep kinderen (voornamelijk jongens) die respectloos en brutaal zijn naar de docenten en die andere kinderen, met name meisjes met een andere cultuur/religie dan zijzelf, pesten en lastigvallen. Ik zal blij zijn als mijn jongste naar de middelbare school gaat (ze wil niet van school wisselen omdat ze gelukkig wel leuke vriendinnen heeft) en wens de leraren die deze jongens straks in de klas krijgen bij voorbaat al veel sterkte.
Alle reacties Link kopieren Quote
Weg
azula wijzigde dit bericht op 19-01-2025 12:05
Reden: Herkenbaarheid
99.45% gewijzigd
feow schreef:
13-03-2024 15:45
Deze keer ben ik het niet met je eens.
Ik vind dat scholen veel te veel neerleggen bij ouders.
Elke scheet die mijn kind laat zou ik in theorie kunnen weten voordat zijn klasgenoten hem ruiken, via magister. In theorie, want ik doe dus niet aan magister. Ik vind dat ik vertrouwen in de school dien te hebben, en dat ik alleen dingen van school hoef te weten als er zeer bijzondere dingen zijn. En nee, geen huiswerk maken valt daar niet onder. Als kind geen huiswerk maakt hoort daar, voor mij, de consequentie van de school bij (eruit sturen, inhalen, onvoldoende, watdanook). En op het rapport zie ik dan wel hoe het inhoudelijk gaat. En áls ik me daar dan druk om zou maken, is het aan mij om dán me wel of niet tegen huiswerk aan te bemoeien.

Ik ga nooit op de stoel van de leraar zitten, maar trek me er dan ook niet op! Natuurlijk zou je mij (opnieuw theorie, je snapt dat ik enkel goudklompjes met aureooltjes produceer) kunnen benaderen bij wangedrag van mijn kinderen. Maar niet voor elk cijfertje, gevallen zakdoekje, vergeten boek enz. Daar verwacht ik dat de school (n)iets doet. Kind is geen suikerklontje en mag eigen boontjes op/met school doppen. Ik schreeuw geen moord en brand, maar hoef ook écht niet docenten met enorme hoeveelheden administratief werk voor hun communicatie over elk afgestreken luciferstokje op te zadelen. Ik vertrouw op docenten en schoolkeuze, ik hoef het echt alleen te weten als er écht iets is.
Dan zijn we het eens want jij bent dan niet een van die ouders uit die groeiende groep ‘dit is niet mijn verantwoordelijkheid maar die van school en ik bepaal zelf hoe school dat dient af te stemmen en in te vullen naar mijn persoonlijke wensen’.
Die ouders zijn er ook nog. Dat is niet teveel neerleggen bij ouders, dat is gewoon je taak als ouder om zelf op te voeden en je kind leert om te gaan met frustraties en tegenslagen.

Ik zit er zelf als ouder wat meer bovenop maar dat is (nog?) nodig bij zoon. Ik verwacht van zijn docenten dat ze contact zoeken als er veel bloed uitkomt, er een vechtpartij is geweest of als hij grof over fatsoensnormen heen is gegaan. Ik hoop voor hem dat het nooit gebeurt maar als hij de juf Frans uitmaakt voor prostituée dan wil ik dat graag weten zodat ik dat thuis direct op kan pakken. Dat kan ik niet terugzien in Magister. Bij een gewone lesverwijdering vanwege kletsen, etteren, vervelend gedrag, enz. behoef ik geen nadere tekst en uitleg. Dan gaat hij maar mooi naar de strafklas om daar zijn momentje van bezinning te pakken.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik weet wel dat we het eens zijn Lemoos:)

Mijn punt is meer dat scholen juist, door het zó veel betrekken van ouders, zelf ook (niet als enige) veroorzaken dat ouders denken van alles te moeten/kunnen vinden en regelen.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
Alle reacties Link kopieren Quote
belgali schreef:
13-03-2024 15:24
Mijn ouders waren zelfstandigen - altijd in de weer met de zaak. En toch had ik thuis respect en geen grote mond. Dus de economie of werkende moeders hebben daar minder mee te maken naar mijn mening.

Het was meer dat je wist dat je de wind van voren kreeg als je ouders er lucht van zouden krijgen dat je ergens iets uitgevreten had. Dus je wist precies waar de grens lag. Als de school of een andere ouder over jou ging klagen thuis, dan had je de poppen aan het dansen.

Tegelijkertijd had je wel relatief veel vrijheid. Je kon al eens een rapport achterhouden of zelf een slecht gemaakte toets vals ondertekenen. Je mocht tot 's avonds vrij rondlopen terwijl niemand echt wist waar je uit hing.

Ik denk dat het fijner was kind te zijn in de jaren 80/90 dan nu.
Ik moest ook echt geen grote mond geven thuis als kind. Ik had er diep ontzag voor. Maar dat was niet alleen thuis zo, dat was overal zo. En omdat het eigenlijk overal zo ging, waren mijn leeftijdgenoten ook zo. In de klas had je een juf en meester en geen Frans en Tamara, niemand vond een kleuter grappig die maar al te vrij was en ouders bemoeiden zich grosso modo amper met de kinderen. Op school waren de docenten de baas, op je bijbaantje moest je luisteren naar de baas, en als de buurvrouw je op het matje had geroepen, dan zou je het er wel naar gemaakt hebben. De maatschappij was gewoon zó anders.

Natuurlijk heeft het voordelen als de maatschappij meer individuele aandacht voor je heeft als je niet meekomt, als er verzachtende omstandigheden gelden om even de regels aan te passen. Op zich is dat natuurlijk niet slecht. Vroeger vond men regels ook wel eens rigide en als iemand autoriteit had, kon dit ook misbruikt worden zonder dat iemand z'n mond open durfde te trekken.
Maar goed, nu lijkt alles vooral gevraagd te moeten worden, mag er niemand teleurstelling ervaren, omdat de wereld niet draait om wie de beste is, maar dat we er állemaal toe doen en belangrijk zijn. Allemaal waar. Maar waarom heeft dit dan weer zo'n negatieve uitwerking. Waar is de balans van dit alles?

Overigens heb ik de strenge opvoeding niet als vervelend ervaren. Want dat was er ook een voordeel van: als je leert dat het leven niet zozeer om jou draait en wat jij vindt of voelt, raak je daar ook een beetje van onthecht. Sommigen vinden dat een schokkend gegeven, want het is zo belangrijk om in contact te zijn met je eigen grenzen en behoeften. Maar ja, de andere kant is wel dat die eigen grenzen en behoeften een dusdanige rol spelen in alles dat er continue met elke individuele scheet rekening gehouden moet worden en het vergrootglas op gevoelens ook niet per se gelukkiger mensen oplevert, want jeetje, je zult maar eens een dag ongelukkig zijn, daar zou je bijna depressief van worden.

Meer ontkoppelt zijn van individuele gevoelens vond ik echt zo'n ramp nog niet. Veel voelen of weinig voelen, het kan evenzogoed desastreuze uitwerkingen hebben.
nomennescio wijzigde dit bericht op 13-03-2024 22:38
0.80% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
feow schreef:
13-03-2024 15:45
Deze keer ben ik het niet met je eens.
Ik vind dat scholen veel te veel neerleggen bij ouders.
Elke scheet die mijn kind laat zou ik in theorie kunnen weten voordat zijn klasgenoten hem ruiken, via magister. In theorie, want ik doe dus niet aan magister. Ik vind dat ik vertrouwen in de school dien te hebben, en dat ik alleen dingen van school hoef te weten als er zeer bijzondere dingen zijn. En nee, geen huiswerk maken valt daar niet onder. Als kind geen huiswerk maakt hoort daar, voor mij, de consequentie van de school bij (eruit sturen, inhalen, onvoldoende, watdanook). En op het rapport zie ik dan wel hoe het inhoudelijk gaat. En áls ik me daar dan druk om zou maken, is het aan mij om dán me wel of niet tegen huiswerk aan te bemoeien.

Ik ga nooit op de stoel van de leraar zitten, maar trek me er dan ook niet op! Natuurlijk zou je mij (opnieuw theorie, je snapt dat ik enkel goudklompjes met aureooltjes produceer) kunnen benaderen bij wangedrag van mijn kinderen. Maar niet voor elk cijfertje, gevallen zakdoekje, vergeten boek enz. Daar verwacht ik dat de school (n)iets doet. Kind is geen suikerklontje en mag eigen boontjes op/met school doppen. Ik schreeuw geen moord en brand, maar hoef ook écht niet docenten met enorme hoeveelheden administratief werk voor hun communicatie over elk afgestreken luciferstokje op te zadelen. Ik vertrouw op docenten en schoolkeuze, ik hoef het echt alleen te weten als er écht iets is.
Ik heb toen die van mij nog op de middelbare zaten school en docenten echt wel eens gesmeekt om 'straf' uit te delen ipv mij te benaderen om het zoveelste goede gesprek thuis te voeren en het belang van dit of dat uit te leggen. Maar als je als school merkt dat al die gesprekken thuis (die echt wel gevoerd werden) geen gedragsverandering inhouden, waarom stuur je een kind dan niet de klas uit? Waarom laat je het niet nablijven? Waarom moeten er 500 keer hernieuwde pogingen en goede gesprekken gevoerd worden? Geef dan potdorie een grens aan!
Alle reacties Link kopieren Quote
Wissewis schreef:
08-03-2024 19:20
Naast dat het vaak een directie-leerkracht-verhaal is waarin vooral de eerste meestal niet of niet van in begin mee wil, hoor ik in mijn omgeving ook heel vaak dat het een budget-ding is.

Minder leerlingen (leerlingen buiten zetten) betekent minder budget van hogerhand.
Betekent leerkrachten ontslaan.
Komt weer niet positief over naar de buitenwereld.
Levert slechte naam bij de ouders en nog minder aanwas van nieuwe leerlingen op.

(In België lopen we tegen exact dezelfde problemen aan.)

Je hebt bovendien eindeloze dossiervorming nodig om iets gedaan te krijgen.
Want ouders lopen hier in België ook nogal graag naar de rechtbank om hun gelijk te proberen te halen.
Je hebt hier tegenwoordig advocaten die letterlijk gespecialiseerd zijn in "onderwijsrecht" en "hoe het dossier van de school onderuit proberen te halen".
shit. daar gaat mijn droombeeld van België waar ze met 2,5 naar school gaan, in een rijtje lopen en nog wél fatsoen en respect kennen :-(
En doooooor!
NomenNescio schreef:
13-03-2024 22:33
Ik heb toen die van mij nog op de middelbare zaten school en docenten echt wel eens gesmeekt om 'straf' uit te delen ipv mij te benaderen om het zoveelste goede gesprek thuis te voeren en het belang van dit of dat uit te leggen. Maar als je als school merkt dat al die gesprekken thuis (die echt wel gevoerd werden) geen gedragsverandering inhouden, waarom stuur je een kind dan niet de klas uit? Waarom laat je het niet nablijven? Waarom moeten er 500 keer hernieuwde pogingen en goede gesprekken gevoerd worden? Geef dan potdorie een grens aan!
Is heel lastig als school. Ik heb echt te maken met een deel studenten die meerderjarig zijn, soms zelf al ouder, en studenten wiens ouders mij vragen of hun minderjarige kind zijn meegegeten brood wel eet.
Wij gaan er als school dus vanuit dat wij alles zelf moeten oplossen. Maar daar schrikken sommige ouders zich de tandjes van.
Kan ik me ook voorstellen, ik heb er nu eentje thuis van die leeftijd en ik kan me best voorstellen dat als die leeftijd thuiskomt met een 'ik ben eruitgestuurd' dat je dan als ouder denkt: waarom weet ik dit niet.
Het is echt een beetje zoeken. Sommige ouders zijn er ook blij mee, omdat ze het fijn vinden dat hun kind zelfstandiger wordt.
Alle reacties Link kopieren Quote
thanx schreef:
13-03-2024 13:39
Ja, dat klopt wel, maarrrrr....

"Vroeger" kwam je als kind thuis, je moeder was aan het koken, maakte een praatje met je enz.
Nu kom je thuis, er is niemand. Om 6 uur komt moeder gehaast binnen, na haar werk boodschappen gehaald, moet gauw koken. Vader komt binnen. Om half 7/7 uur wordt pas gegeten.
Opruimen. Snel, want zusje moet naar ballet gebracht worden, uur daarna weer opgehaald. Dat 2x per week. Puber moet 2x naar de hockey per week. Vader draait de was, moeder de vaatwasser. Zelf ook nog ergens sporten enz.
Een week is niks en tijd om te rekenen is er erg weinig.
Bovendien: kom niet aan met een ouderwetse staartdeling. Voor je het weet leer je iets verkeerd aan, want tegenwoordig gaat dat anders.

Die 24-uurs economie maakt dat wij als mens nooit ergens rust hebben.
En dit vind ik dus zó sneu voor die kinderen. Die worden helemaal tureluurs zo.
Ik lees wel eens reacties van mensen over dingen die kinderen "moeten" (die wij vroeger heel normaal vonden) waarin ze schrijven "ze moeten al zoveel!!"
Maar ik vind dus dat de dingen die ze thúis allemaal doen, vallen onder "ze moeten zoveel". Sporten hier en daar, en ook nog iets van muziek, en ook nog buurtborrel hier en daar, en in het weekend allemaal wedstrijden en ouders die zelf ook nog moeten sporten en uit moeten met vrienden en weekendjes weg met partner maar ook "quality time met gezin" waardoor die kinderen vaak véél te laat naar bed gaan, want ja, overdag allemaal druk druk druk!

Pfffff, ik werd al moe als ik van de kinderen uit m'n klas alleen al hoorde wat ze allemaal te doen hadden na schooltijd....
Alle reacties Link kopieren Quote
broadway schreef:
14-03-2024 08:39
shit. daar gaat mijn droombeeld van België waar ze met 2,5 naar school gaan, in een rijtje lopen en nog wél fatsoen en respect kennen :-(
Mijn dochter is nu gaan doorstuderen in België en toch is het daar wel een stuk rustiger op school over het algemeen.
Kan wel zijn dat ze misschien met een inhaalslag bezig zijn t.o.v. het hele brave gedrag van vroeger, maar toch nog lang niet zo als wat we op de middelbare in NL voorbij zagen komen. Zit natuurlijk ook een leeftijdsverschil en hopelijk motivatie verschil in.
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.”
Alle reacties Link kopieren Quote
Irish_Wasser_Woman schreef:
14-03-2024 09:47
En dit vind ik dus zó sneu voor die kinderen. Die worden helemaal tureluurs zo.
Ik lees wel eens reacties van mensen over dingen die kinderen "moeten" (die wij vroeger heel normaal vonden) waarin ze schrijven "ze moeten al zoveel!!"
Maar ik vind dus dat de dingen die ze thúis allemaal doen, vallen onder "ze moeten zoveel". Sporten hier en daar, en ook nog iets van muziek, en ook nog buurtborrel hier en daar, en in het weekend allemaal wedstrijden en ouders die zelf ook nog moeten sporten en uit moeten met vrienden en weekendjes weg met partner maar ook "quality time met gezin" waardoor die kinderen vaak véél te laat naar bed gaan, want ja, overdag allemaal druk druk druk!

Pfffff, ik werd al moe als ik van de kinderen uit m'n klas alleen al hoorde wat ze allemaal te doen hadden na schooltijd....
Ik denk dat we als Nederland nog in een soort overgangsperiode zitten. Ons onderwijsmodel was heel lang nog gebaseerd op moeders die thuis zijn (tussen de middag naar huis voor lunchpauze!), en dus voldoende tijd buiten school om allerlei activiteiten zoals sport en muziek te ondernemen. Nu gaan veel kinderen naar de BSO of naar huis met de oppas, en moeten daarbuiten nog die activiteiten plaatsvinden. Dan blijft er wel heel weinig tijd over om te lummelen.

Ik woon in het buitenland en hier zijn de schooldagen langer, maar meer 'gevuld'. Muziekles, sport etc vindt allemaal plaats op school, je kunt je kind inschrijven voor bijvoorbeeld zwemles onder schooltijd. Ik vind het ideaal, want de tijd die we dan als gezin hebben is inderdaad quality time, op af en toe een voetbalwedstrijd of kinderfeestje in het weekend na.
Vlag schreef:
14-03-2024 11:00
Ik denk dat we als Nederland nog in een soort overgangsperiode zitten. Ons onderwijsmodel was heel lang nog gebaseerd op moeders die thuis zijn (tussen de middag naar huis voor lunchpauze!), en dus voldoende tijd buiten school om allerlei activiteiten zoals sport en muziek te ondernemen. Nu gaan veel kinderen naar de BSO of naar huis met de oppas, en moeten daarbuiten nog die activiteiten plaatsvinden. Dan blijft er wel heel weinig tijd over om te lummelen.

Ik woon in het buitenland en hier zijn de schooldagen langer, maar meer 'gevuld'. Muziekles, sport etc vindt allemaal plaats op school, je kunt je kind inschrijven voor bijvoorbeeld zwemles onder schooltijd. Ik vind het ideaal, want de tijd die we dan als gezin hebben is inderdaad quality time, op af en toe een voetbalwedstrijd of kinderfeestje in het weekend na.
Ik ben heel benieuwd hoe dit werkt. Mijn kind voetbalt. Brengen ze hem dan van school naar de voetbalclub? Of worden clubs opgedoekt en is er alleen nog voetbal op school? En wordt hier een bepaald blok voor leeggeroosterd en gaan ze daarna verder met rekenen? Of is het een soort verplichte BSO, waarbij kinderen deelnemen aan muziek/sportlessen?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ja het is dat laatste inderdaad. Volgens mij vindt er in Nederland ook een gesprek over plaats en wordt het dan "de rijke schooldag" genoemd.

Het komt erop neer dat kinderen tot 2 uur (oid) gewoon allemaal dezelfde lessen hebben in rekenen, taal, et cetera. Daarna gaan sommige kinderen naar voetbal, andere naar muziekles, andere hebben theaterklas. Je kunt je kind er dus voor inschrijven. Bij ons worden veel van die dingen dus in het schoolgebouw georganiseerd, zoals toneel- en muziekles. En naar het zwembad gaan ze inderdaad lopend als groepje, met begeleiding en daar is er dan natuurlijk wel gewoon een professionele zwemleraar. Beetje zoals schoolzwemmen vroeger? Ik herinner me in ieder geval dat ik dat had als kind.

Edit: Oh ik lees nu beter je vraag over voetbal. In ons geval krijgen de kinderen dan gewoon voetbaltraining met de andere kinderen die daarvoor opgegeven zijn, op de sportvelden bij school. In het weekend is er bij een aparte club dan nog voetbal in de vorm van wedstrijdjes, geen echte competitie. Maar mijn kinderen zijn nog heel jong, ik weet niet goed hoe dit gaat bij bijvoorbeeld tieners.
vlag wijzigde dit bericht op 14-03-2024 11:26
Reden: Toevoeging
21.38% gewijzigd

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven