Coronavirus COVID-19
alle pijlers
Bah, bah, bah, ik blijf er zo ontiegelijk klaar mee! Deel 3
maandag 15 februari 2021 om 22:39
Twee topics vol geklaagd, gemopperd, gefulmineerd, gescholden en gehuild. En nog steeds is het vaccinatiebeleid van prutser De Jonge om te huilen zo slecht, is er elke dag wel een nieuw schandaal (krokettenbakker, anyone? vaccinatievoordringers, anyone?) en staat schijnheil Rutte nog steeds met die godvergeten grijns te doen alsof hij er niks mee te maken heeft.
Jullie lezen het al: ook in deel 3 blijf ik ongelooflijk, ontzettend, ontiegelijk klaar met die kutlockdown en dat kloteCorona.
Dit was deel 2: coronavirus-covid-19/bah-bah-bah-ik-ben ... #p32509131
En dit deel 1: coronavirus-covid-19/bah-bah-bah-ik-ben ... #p32490445
Schrijf het hier lekker van je af. Het lucht hopelijk een klein beetje op.
Jullie lezen het al: ook in deel 3 blijf ik ongelooflijk, ontzettend, ontiegelijk klaar met die kutlockdown en dat kloteCorona.
Dit was deel 2: coronavirus-covid-19/bah-bah-bah-ik-ben ... #p32509131
En dit deel 1: coronavirus-covid-19/bah-bah-bah-ik-ben ... #p32490445
Schrijf het hier lekker van je af. Het lucht hopelijk een klein beetje op.
moderatorviva wijzigde dit bericht op 16-02-2021 04:14
Reden: Titel aangepast ⁰
Reden: Titel aangepast ⁰
0.00% gewijzigd
Am Yisrael Chai!
dinsdag 16 februari 2021 om 11:34
RockOla schreef: ↑16-02-2021 11:13Ik ben zo teleurgesteld in dit land eigenlijk. Hoe is het mogelijk, ze doen maar wat in Den Haag lijkt het wel. Ik las dat er op bepaalde plaatsen in het land begin maart weer winkels open gaan. Ik snap dit helemaal, het is toch uitzichtsloos voor die mensen. Maar de VVD krijgt straks wel weer de meeste stemmen. Ik snap het niet meer.
We polderen teveel. Dat is normaal een groot goed maar echt daadkrachtig worden ze er niet van.
dinsdag 16 februari 2021 om 11:34
makreel schreef: ↑16-02-2021 08:48Wat ben ik blij met dit topic. Want ik ben er helemaal klaar mee. De afgelopen maanden hield ik de moed er behoorlijk in, maar nu lukt dat niet meer.
Ik wil naar buiten, ik wil naar een terrasje, ik wil de stad in, ik wil de kroeg in en bitterballen eten, ik wil met vrienden afspreken, ik wil een weekendje weg, ik wil naar een museum of naar de film, en dat wil ik allemaal NU!
Ik werkte altijd al grotendeels thuis, dus in eerste instantie veranderde er door alle maatregelen niet zo veel voor mij, maar het breekt me nu zo ontzettend op, de eentonigheid, geen scheiding tussen werk en privé (ik ben altijd thuis dus ik kan altijd werken), de maalstroom aan klusjes en taakjes die gewoon telkens weer terugkomen en het enorme gedoe de hele tijd, bah bah bah bah bah.
En ik ben ook gewoon verdrietig omdat ik mijn vader mis, die een paar maanden geleden is overleden. Ik zou wel even op vakantie willen, even afstand van alles en lekker uitrusten, maar ja, corona he?
dinsdag 16 februari 2021 om 11:45
Ik denk dat dat voor mij ook het ergste is. Dat gewone dingen niet meer kunnen. In ieder geval niet spontaan.
Ik wil gewoon menselijk contact en niet meer alleen via een beeldscherm.
Huts!
dinsdag 16 februari 2021 om 11:45
Ja, ik word elke dag een uur voor de wekker gaat wakker en dan ga ik piekeren, klaarwakker daardoor, terwijl ik eigenlijk nog zo lekker lig.spuit-elf schreef: ↑16-02-2021 07:19De wekker is nog niet eens gegaan, en ik voel me nu al nutteloos.
Hebben jullie dat nou ook? Steeds als bijvoorbeeld een collega vraagt hoe het gaat, wil ik eigenlijk zeggen: het gaat kut! Maar in plaats daarvan zeg ik toch maar: ja, ja, het wel hoor. Beetje druk, maar verder gaat het wel goed.
En die ene keer dat ik tegen een (lieve) collega maar eerlijk zei dat ik het eigenlijk helemaal niet meer trok, bleek zijn vader op sterven te liggen. Toen voelde ik me weer schuldig met mijn gezeur “om niks”.
Terwijl ik in periodes ultra-zen kan zijn, heb ik nu meer dan ooit het gevoel dat ik nuttig(er) bezig kán -en dus moét- zijn.
Dat moet van mezelf, bedoel ik.
Alles gaat hier in traag tempo, conditie is duidelijk slecht en dan ben ik een paar uur bezig en zie geen verschil, alleen maar troep en denk ik: waar ben ik aan begonnen?! What was I thinking? Als ik daar begin móet de hele woonkamer, zowel houtwerk als plafond en muren, anders zie je de verschillen zo.
Het gedoe ervan, het leegmaken van kastjes enzo, chaos op tafel en kookeiland.
En intussen lopen normale dingen gewoon door: de was doen, koken, afwas, en dan is de energie alweer op.
Terwijl dit schilderen wel hoog nodig is, maar niet eens de hoogste prioriteit heeft, als intussen je inkomen verdampt, he.
De hoofdzaak is dat ik waarschijnlijk zowel financieel als fysiek moet stoppen met eigen baas willen zijn, zelfs als 2e helft dit jaar weer eea zou mogen. En dat mijn businesspartner moet vertellen, die het nog wel ziet zitten.
Daar zie ik nog het meest tegenop. En dan, he?
Verkopen met verlies? Dat partner het alleen mag uitzoeken en ik als de sodemieter een andere baas zoek?
Want wie koopt nou zoiets in coronatijd?!
En ja, idd als bekenden vragen hoe het gaat zeg ik ook maar: goed hoor, het moet maar, he? (en dan hier zeuren en klagen).
Ojee, die collega, ik snap dat je je dan schuldig voelt omdat jouw leed klein lijkt vergeleken bij zoiets, maar dan nog mag jij het moeilijk hebben met je eigen sores, he. Het is allemaal relatief, maar dat zal hij heus wel begrijpen, dat anderen het op hun manier ook zwaar kunnen hebben momenteel.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
dinsdag 16 februari 2021 om 11:46
dinsdag 16 februari 2021 om 11:46
Ik ben niet in de veronderstelling dat ze dit niet wisten. Denk dat ze gewoon gegokt hebben dat er geen mensen zouden zijn die er een zaak van willen maken. Als je dat zo noemt hoor. Ineen een ander topic kreeg ik net een tik op mijn vingers omdat mijn formulering niet helemaal correct was, omdat ik niet de exacte juridische termen bezig.
dinsdag 16 februari 2021 om 11:48
dinsdag 16 februari 2021 om 11:48
Ha! Erge is, dat deed ik uiteindelijk. Het om 15 uur zo zat zijn en dan maar vast een glas wijn pakken; Feierabend! Wit in een waterglas, lijkt het net druivensap (al is dat natuurlijk ook weer waar
). Daar dus drastisch mee gestopt, want voelde echt als het begin van het einde.Bedrijfsarts gesproken, zo'n lief jong ding en ze snapt het allemaal wel. Maar ja, gesprekken met praktijkondersteuner dan pas halverwege maart en wat nu? Heb maar voorgesteld bij videocalls aanwezig te zijn, niet in mijn mail te kijken, toch contact met collega's zonder dat ik iets hoef te presteren. Vanaf volgende week dan, uurtje of 5 per week. Gelukkig nog even niet werken, want ik krijg mijn eigen zaakjes niet eens makkelijk gedaan.
dinsdag 16 februari 2021 om 11:50
Yey beeldbelsocialisen in het kader van reïntegratie.Schaapies schreef: ↑16-02-2021 11:48Ha! Erge is, dat deed ik uiteindelijk. Het om 15 uur zo zat zijn en dan maar vast een glas wijn pakken; Feierabend! Wit in een waterglas, lijkt het net druivensap (al is dat natuurlijk ook weer waar
Bedrijfsarts gesproken, zo'n lief jong ding en ze snapt het allemaal wel. Maar ja, gesprekken met praktijkondersteuner dan pas halverwege maart en wat nu? Heb maar voorgesteld bij videocalls aanwezig te zijn, niet in mijn mail te kijken, toch contact met collega's zonder dat ik iets hoef te presteren. Vanaf volgende week dan, uurtje of 5 per week. Gelukkig nog even niet werken, want ik krijg mijn eigen zaakjes niet eens makkelijk gedaan.
Nou ja, beter dan je moeten dwingen tot dat wat niet kan.
Nu weer even bijkomen van dat gesprek?
dinsdag 16 februari 2021 om 11:51
Ook al heb je milde klachten en blijft het daar hopelijk ook bij, en hoe lief ook bedoeld, ik zou maar ff niet al te hard voor je vrouw zorgen nu, beetje van elkaar vandaan blijven, of is dat niet haalbaar in 1 gezin, met nog een kleintje die rondspringt?Westerpaviljoen schreef: ↑16-02-2021 09:49Nou op zich grieperig met een drukkend gevoel op de borst
Maar ik ben onverwoestbaar dus ik ben morgen alweer beter
Maar mijn kleuter is niet te doen want die deed middagslaapje in de buggy en zonder dat slaapje is het na twee uur standje terror en hij is opeens nachts al wakker om vier uur. Ik wil ook nog beetje voor vrouwlief zorgen want zes maanden zwanger
Beterschap! Ik hoop dat je je idd snel weer 100% voelt
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
dinsdag 16 februari 2021 om 11:52
Kan ook nog inderdaad.0rchidee2021 schreef: ↑16-02-2021 11:49O sterker nog, ze hebben helemaal niet gegokt dat er geen zaak zou komen. Ze wisten dat een zaak een paar weken zou duren en dan heb je het effect in elk geval vast binnen.
Anyway, ik vind het goed dat er geen onrechtmatige maatregelen mogen zijn en dat de rechter daar een uitspraak over doet.
dinsdag 16 februari 2021 om 11:54
Naar gevoel lijkt me dat. Je klem voelen zitten. Moeten communiceren met je zakenpartner en dat liever niet doen. Een zus die met opgestroopte mouwen wel even wil komen verven bij je (waar je het benauwd van krijgt), en zien dat het op jouw manier eigenlijk ook niet lukt. Vinden dat je wat moet doen maar elke dag jezelf tekort zien schieten, of iig zo over jezelf oordelen...Suzy65 schreef: ↑16-02-2021 11:45Ja, ik word elke dag een uur voor de wekker gaat wakker en dan ga ik piekeren, klaarwakker daardoor, terwijl ik eigenlijk nog zo lekker lig.
Terwijl ik in periodes ultra-zen kan zijn, heb ik nu meer dan ooit het gevoel dat ik nuttig(er) bezig kán -en dus moét- zijn.
Dat moet van mezelf, bedoel ik.
Alles gaat hier in traag tempo, conditie is duidelijk slecht en dan ben ik een paar uur bezig en zie geen verschil, alleen maar troep en denk ik: waar ben ik aan begonnen?! What was I thinking? Als ik daar begin móet de hele woonkamer, zowel houtwerk als plafond en muren, anders zie je de verschillen zo.
Het gedoe ervan, het leegmaken van kastjes enzo, chaos op tafel en kookeiland.
En intussen lopen normale dingen gewoon door: de was doen, koken, afwas, en dan is de energie alweer op.
Terwijl dit schilderen wel hoog nodig is, maar niet eens de hoogste prioriteit heeft, als intussen je inkomen verdampt, he.
De hoofdzaak is dat ik waarschijnlijk zowel financieel als fysiek moet stoppen met eigen baas willen zijn, zelfs als 2e helft dit jaar weer eea zou mogen. En dat mijn businesspartner moet vertellen, die het nog wel ziet zitten.
Daar zie ik nog het meest tegenop. En dan, he?
Verkopen met verlies? Dat partner het alleen mag uitzoeken en ik als de sodemieter een andere baas zoek?
Want wie koopt nou zoiets in coronatijd?!
En ja, idd als bekenden vragen hoe het gaat zeg ik ook maar: goed hoor, het moet maar, he? (en dan hier zeuren en klagen).
Ojee, die collega, ik snap dat je je dan schuldig voelt omdat jouw leed klein lijkt vergeleken bij zoiets, maar dan nog mag jij het moeilijk hebben met je eigen sores, he. Het is allemaal relatief, maar dat zal hij heus wel begrijpen, dat anderen het op hun manier ook zwaar kunnen hebben momenteel.
dinsdag 16 februari 2021 om 11:56
Hoe vervelend, ook dat nog,KataTonDemonaEaytoy schreef: ↑16-02-2021 08:13Het is al dinsdag, toch?
Ik heb een lichtpuntje; het weekend. Na lange weken zijn beide kinderen weer naar hun vaders en ben ik voornemens met vriend alleen in de zon te gaan zitten, sushi te bestellen en witte wijn te drinken.
Voorlopig doe ik het nog even met darmproblemen, een drekkerig weiland, een tuin met de looks van een omgeploegde akker en een opritglijbaan.
Heb ik de grote puist op mijn kin al genoemd?
sorry ik moest ff lachen.Hopelijk issie tegen het weekend weggetrokken, en kun je een beetje genieten van je weekendplannen.
Hier doet intussen de
al een voorzetje voor het weekend 
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
dinsdag 16 februari 2021 om 11:58
Wat verdrietig! Veel sterktemakreel schreef: ↑16-02-2021 08:48Wat ben ik blij met dit topic. Want ik ben er helemaal klaar mee. De afgelopen maanden hield ik de moed er behoorlijk in, maar nu lukt dat niet meer.
Ik wil naar buiten, ik wil naar een terrasje, ik wil de stad in, ik wil de kroeg in en bitterballen eten, ik wil met vrienden afspreken, ik wil een weekendje weg, ik wil naar een museum of naar de film, en dat wil ik allemaal NU!
Ik werkte altijd al grotendeels thuis, dus in eerste instantie veranderde er door alle maatregelen niet zo veel voor mij, maar het breekt me nu zo ontzettend op, de eentonigheid, geen scheiding tussen werk en privé (ik ben altijd thuis dus ik kan altijd werken), de maalstroom aan klusjes en taakjes die gewoon telkens weer terugkomen en het enorme gedoe de hele tijd, bah bah bah bah bah.
En ik ben ook gewoon verdrietig omdat ik mijn vader mis, die een paar maanden geleden is overleden. Ik zou wel even op vakantie willen, even afstand van alles en lekker uitrusten, maar ja, corona he?
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
dinsdag 16 februari 2021 om 12:01
Dat dus inderdaad! Emotioneel weer uitgeput. En dat doet me dan realiseren dat het echt nog niet goed gaat en haalt gelukkig weer wat van mijn schuldgevoel weg. Want ook al weet ik dat ik me niet schuldig hoef te voelen...
dinsdag 16 februari 2021 om 12:04
Niet haalbaarSuzy65 schreef: ↑16-02-2021 11:51Ook al heb je milde klachten en blijft het daar hopelijk ook bij, en hoe lief ook bedoeld, ik zou maar ff niet al te hard voor je vrouw zorgen nu, beetje van elkaar vandaan blijven, of is dat niet haalbaar in 1 gezin, met nog een kleintje die rondspringt?
Beterschap! Ik hoop dat je je idd snel weer 100% voelt
Ik kus elk bord voordat ik t opruim in de hoop dat zij t ook krijgt haha
Wel apart want in ons nieuwe huis kan je prima afstand houden
dinsdag 16 februari 2021 om 12:24
Ik ben bang voor dat je gelijk hebtmeisje22 schreef: ↑16-02-2021 11:46Ik ben niet in de veronderstelling dat ze dit niet wisten. Denk dat ze gewoon gegokt hebben dat er geen mensen zouden zijn die er een zaak van willen maken. Als je dat zo noemt hoor. Ineen een ander topic kreeg ik net een tik op mijn vingers omdat mijn formulering niet helemaal correct was, omdat ik niet de exacte juridische termen bezig.
dinsdag 16 februari 2021 om 12:29
Westerpaviljoen schreef: ↑16-02-2021 12:04Niet haalbaar
Ik kus elk bord voordat ik t opruim in de hoop dat zij t ook krijgt haha
Wel apart want in ons nieuwe huis kan je prima afstand houden
wil je van je baby af?
