Coronavirus COVID-19
alle pijlers
Ben ik de enige?
woensdag 21 oktober 2020 om 12:29
Ik vraag me af of ik de enige ben die volop geniet van de (gedeeltelijke) lockdown, en het verplicht moeten inperken van sociaal contact en de daarbij horende activiteiten. Toen de regels net begonnen in maart was ik lichtelijk in paniek, maar gedurende de tijd werd ik steeds gelukkiger met alle rust om mij heen. Geen sociale verplichtingen meer, geen lange reistijden voor het werk (lees: uitslapen) en omdat ik niet meer uit (eten) ga, houd ik geld over.
Voor mijn gevoel heb ik mezelf helemaal opnieuw uitgevonden. Ik heb beter leren koken, heb een nieuwe taal geleerd, heb mijn droominterieur bij elkaar gespaard en gezocht, en ben gezonder en regelmatiger gaan leven. Daarnaast ben ik erachter gekomen welke mensen ik nu eigenlijk écht in mijn leven wil houden, omdat ik sommige mensen simpelweg niet miste.
Het feit dat er dit jaar geen borrels en bijeenkomsten zijn rondom kerst en oud & nieuw, is een enorme opluchting voor mij. Ik heb sowieso al niets met de feestdagen.
Begin dit jaar zou ik mijn leven nog niet eens een 2 hebben gegeven, inmiddels geef ik het een 9,5. Gewoon omdat ik zo gelukkig ben en de rust me heel goed doet. Begrijp me overigens niet verkeerd; ik vind het heel erg voor alle mensen die slachtoffer zijn geworden, de zelfstandige ondernemers en de zorg die overloopt.
Herkent iemand dit blije en rustige gevoel? Ik voel me bijna schuldig namelijk, omdat de meeste mensen om mij heen alleen maar klagen.
Voor mijn gevoel heb ik mezelf helemaal opnieuw uitgevonden. Ik heb beter leren koken, heb een nieuwe taal geleerd, heb mijn droominterieur bij elkaar gespaard en gezocht, en ben gezonder en regelmatiger gaan leven. Daarnaast ben ik erachter gekomen welke mensen ik nu eigenlijk écht in mijn leven wil houden, omdat ik sommige mensen simpelweg niet miste.
Het feit dat er dit jaar geen borrels en bijeenkomsten zijn rondom kerst en oud & nieuw, is een enorme opluchting voor mij. Ik heb sowieso al niets met de feestdagen.
Begin dit jaar zou ik mijn leven nog niet eens een 2 hebben gegeven, inmiddels geef ik het een 9,5. Gewoon omdat ik zo gelukkig ben en de rust me heel goed doet. Begrijp me overigens niet verkeerd; ik vind het heel erg voor alle mensen die slachtoffer zijn geworden, de zelfstandige ondernemers en de zorg die overloopt.
Herkent iemand dit blije en rustige gevoel? Ik voel me bijna schuldig namelijk, omdat de meeste mensen om mij heen alleen maar klagen.
woensdag 21 oktober 2020 om 15:13
Dus voor maart 2020 genoot je ook niet, omdat er veel landgenoten naar de voedselbank moesten, kinderen mishandeld werden, zwervers op straat sliepen, ondernemers failliet gingen en ouderen vereenzaamden.Igoa schreef: ↑21-10-2020 15:05Nee, ik maak me grote zorgen over de toekomst van Nederland en de gigantische schulden die nu gemaakt worden. Horeca-ondernemers die failliet gaan, mensen die hun baan verliezen, ZZp'ers die het water aan de lippen staat, kinderen die in de knel zitten, vereenzaamde ouderen, etc etc. Dus nee, ik snap niet dat iemand kan genieten van de (gedeeltelijke) lockdown als je weet hebt van het stille leed van je medelanders, sorry.
Of telde je die niet mee omdat je je niet realiseerde dat dat altijd al speelde?
Een zebra is geen paard met strepen
woensdag 21 oktober 2020 om 15:15
Nogmaals: dat zijn twee verschillende zaken. Ik kan prima genieten van mijn leven en toch het leed van de hele wereld heel vreselijk vinden.
woensdag 21 oktober 2020 om 15:16
Jamaarhoe schreef: ↑21-10-2020 15:13Dus voor maart 2020 genoot je ook niet, omdat er veel landgenoten naar de voedselbank moesten, kinderen mishandeld werden, zwervers op straat sliepen, ondernemers failliet gingen en ouderen vereenzaamden.
Of telde je die niet mee omdat je je niet realiseerde dat dat altijd al speelde?
En mensen over de hele wereld leden onder hongersnood, aardbevingen, overstromingen, bosbranden.....
woensdag 21 oktober 2020 om 15:18
Er overlijden gemiddeld 140.000 mensen per dag en dat al sinds we met zovelen zijn, toch wordt er wereldwijd gewoon gefeest en het leven gevierd.
Echt, als je overal bij moet stilstaan, kan je je beter op een goede dag bij die 140.000 voegen.
Neemt overigens niet weg dat er ook gemiddeld 210.000 geboortes zijn dagelijks.
Echt, als je overal bij moet stilstaan, kan je je beter op een goede dag bij die 140.000 voegen.
Neemt overigens niet weg dat er ook gemiddeld 210.000 geboortes zijn dagelijks.
woensdag 21 oktober 2020 om 15:24
Ja precies.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
woensdag 21 oktober 2020 om 15:40
Dank je wel!Getaway_Car_59 schreef: ↑21-10-2020 13:54Gefeliciteerd met de geboorte van je baby! Groot gelijk dat je daar zo van geniet in alle rust.
woensdag 21 oktober 2020 om 15:54
Nee, niet herkenbaar. Van die sociale verplichtingen als kerst vieren met jan en alleman daar deed ik sowieso niet aan mee.
Ik werk al een paar jaar vanuit huis en ik woon alleen. Er gaan soms dagen voorbij dat ik geen kip zie. Eerder ging ik nog wel regelmatig ergens lunchen en koffie drinken en laptop mee om ondertussen te werken. Heerlijk vond ik dat.
Ook merk ik niets van sparen hoor. Het geld gaat er nog steeds net zo hard uit. Minder aan horeca, meer aan dingen voor in het huis.
Het is echt stukken stiller op straat. Afgelopen weekend niet meer wakker geworden door lallende feestvierders. Zelfs dát mis ik.
Ik werk al een paar jaar vanuit huis en ik woon alleen. Er gaan soms dagen voorbij dat ik geen kip zie. Eerder ging ik nog wel regelmatig ergens lunchen en koffie drinken en laptop mee om ondertussen te werken. Heerlijk vond ik dat.
Ook merk ik niets van sparen hoor. Het geld gaat er nog steeds net zo hard uit. Minder aan horeca, meer aan dingen voor in het huis.
Het is echt stukken stiller op straat. Afgelopen weekend niet meer wakker geworden door lallende feestvierders. Zelfs dát mis ik.
woensdag 21 oktober 2020 om 16:17
Ik kan me hier zo in vinden!
Lekker niks moeten.
Ik woon alleen, maar omdat ik bijna de hele dag muziek of podcasts luister verveel ik me maar zelden en voel me niet alleen.
Vorige week van mijn werk te horen gekregen dat ze bezig zijn met een nieuw thuiswerkplan voor de toekomst, aangegeven 50\50 te willen gaan werken; bij overleggen of bepaalde klussen op kantoor en anders thuis. Kan er nu al naar uitkijken
Én het is ook makkelijk dat dingen niet mogen ipv smoesjes te verzinnen of eerlijk zijn als je geen zin hebt in de sociale contacten
Ik was altijd al een huismus
Lekker niks moeten.
Ik woon alleen, maar omdat ik bijna de hele dag muziek of podcasts luister verveel ik me maar zelden en voel me niet alleen.
Vorige week van mijn werk te horen gekregen dat ze bezig zijn met een nieuw thuiswerkplan voor de toekomst, aangegeven 50\50 te willen gaan werken; bij overleggen of bepaalde klussen op kantoor en anders thuis. Kan er nu al naar uitkijken
Én het is ook makkelijk dat dingen niet mogen ipv smoesjes te verzinnen of eerlijk zijn als je geen zin hebt in de sociale contacten
Ik was altijd al een huismus
michella_1991 wijzigde dit bericht op 21-10-2020 16:52
2.66% gewijzigd
woensdag 21 oktober 2020 om 16:23
Ik ben er ook wel klaar mee.
Geen reistijd hebben is fijn, maar ik word gek van dat videobellen de hele dag lang.
En collega’s gaan er nu vaak vanuit dat je al vanaf 8:00 uur en zeker tot 18:00 uur bereikbaar bent, omdat je niet hoeft te reizen. Dus ik maak nu vaak langere dagen dan voorheen. En ik mis de informele gesprekken tussendoor. Gewoon even je weekend doorspreken bij de koffieautomaat, of een wandeling maken met collega’s tijdens de lunch.
Ik vind het wel heerlijk dat ik niet meer in een lawaaiige kantoortuin hoef te zitten.
En m’n kinderen zijn nu een stuk minder vaak ziek en verkouden nu er strengere regels gelden op de opvang.
Maar ik mis het kunnen afspreken met familie en vrienden, en gewoon spontaan ergens naar toe kunnen gaan. En ik vind het heel naar dat je overal en door iedereen als melaatse behandeld wordt.
Geen reistijd hebben is fijn, maar ik word gek van dat videobellen de hele dag lang.
En collega’s gaan er nu vaak vanuit dat je al vanaf 8:00 uur en zeker tot 18:00 uur bereikbaar bent, omdat je niet hoeft te reizen. Dus ik maak nu vaak langere dagen dan voorheen. En ik mis de informele gesprekken tussendoor. Gewoon even je weekend doorspreken bij de koffieautomaat, of een wandeling maken met collega’s tijdens de lunch.
Ik vind het wel heerlijk dat ik niet meer in een lawaaiige kantoortuin hoef te zitten.
En m’n kinderen zijn nu een stuk minder vaak ziek en verkouden nu er strengere regels gelden op de opvang.
Maar ik mis het kunnen afspreken met familie en vrienden, en gewoon spontaan ergens naar toe kunnen gaan. En ik vind het heel naar dat je overal en door iedereen als melaatse behandeld wordt.
woensdag 21 oktober 2020 om 16:34
woensdag 21 oktober 2020 om 16:35
Herken het, al wisselt mijn stemming met de week. De ene week voel ik me zoals jij. Rust en rust in mijn hoofd en de andere week voel ik me verveeld.Getaway_Car_59 schreef: ↑21-10-2020 12:29Ik vraag me af of ik de enige ben die volop geniet van de (gedeeltelijke) lockdown, en het verplicht moeten inperken van sociaal contact en de daarbij horende activiteiten. Toen de regels net begonnen in maart was ik lichtelijk in paniek, maar gedurende de tijd werd ik steeds gelukkiger met alle rust om mij heen. Geen sociale verplichtingen meer, geen lange reistijden voor het werk (lees: uitslapen) en omdat ik niet meer uit (eten) ga, houd ik geld over.
Voor mijn gevoel heb ik mezelf helemaal opnieuw uitgevonden. Ik heb beter leren koken, heb een nieuwe taal geleerd, heb mijn droominterieur bij elkaar gespaard en gezocht, en ben gezonder en regelmatiger gaan leven. Daarnaast ben ik erachter gekomen welke mensen ik nu eigenlijk écht in mijn leven wil houden, omdat ik sommige mensen simpelweg niet miste.
Het feit dat er dit jaar geen borrels en bijeenkomsten zijn rondom kerst en oud & nieuw, is een enorme opluchting voor mij. Ik heb sowieso al niets met de feestdagen.
Begin dit jaar zou ik mijn leven nog niet eens een 2 hebben gegeven, inmiddels geef ik het een 9,5. Gewoon omdat ik zo gelukkig ben en de rust me heel goed doet. Begrijp me overigens niet verkeerd; ik vind het heel erg voor alle mensen die slachtoffer zijn geworden, de zelfstandige ondernemers en de zorg die overloopt.
Herkent iemand dit blije en rustige gevoel? Ik voel me bijna schuldig namelijk, omdat de meeste mensen om mij heen alleen maar klagen.
woensdag 21 oktober 2020 om 16:48
Nee sorry ik herken je verhaal echt totaal niet.. Met mij gaat het juist bergafwaarts door dit hele gebeuren.. Ik mis vooral heel erg de feestjes en festivals in de weekenden. Gewoon even weg van de dagelijkse sleur en jezelf weer opladen met leuke dingen.. Dat vele thuiszitten is niet goed voor een mens iig niet voor mij
woensdag 21 oktober 2020 om 17:04
Nee ik herken het helemaal niet.
De eerste periode in het voorjaar waren wel goed te doen, lekker onthaasten, ik zat toen net met een burn-out thuis het was oké.
Nu maanden verder het weer dat omslaat en buiten zijn een stuk minder fijn is ( kan slecht tegen kou )
En alles middels tijdsloten is geen horeca open amper mensen zien.
Mij leek thuiswerken echt zalig, nu ik weer aan het opstarten ben mis ik mijn collega's meer dan ooit.
Ik mis de spontaniteit van het weggaan waarheen en wanneer je wil.
Het is zoiets als de auto die al weken stilstaat voor de deur, maar zodra hij naar de garage is voor een reparatie en je hem een paar dagen kwijt bent, terwijl je niet eens van plan was hem te gebruiken.
De afstand de beperkingen er zijn momenten dat het me echt naar de keel grijpt.
Ik heb kinderen ik heb een vriend ( lat relatie ) ik zie vriendinnen een op een.
Maar ik voel me met de dag meer in een dip komen, ben er klaar mee zo ontzettend klaar mee.
En mensen die zeggen het best te vinden want geen kussen en handen bij feestjes enz, kom op ik kuste voor corona ook niet iedereen.
Ik vind de wereld zoals ze nu is heel onprettig en nee ik ging niet wekelijks uit hooguit 4 x per jaar een avondje op café.
De bios, uit eten, terrasje met een groep vrienden ergens afspreken, spontaan een dagje naar een stad museumpje pakken, ja ja tijdsloten maar waar is de spontaniteit, dat mis ik vooral.
De eerste periode in het voorjaar waren wel goed te doen, lekker onthaasten, ik zat toen net met een burn-out thuis het was oké.
Nu maanden verder het weer dat omslaat en buiten zijn een stuk minder fijn is ( kan slecht tegen kou )
En alles middels tijdsloten is geen horeca open amper mensen zien.
Mij leek thuiswerken echt zalig, nu ik weer aan het opstarten ben mis ik mijn collega's meer dan ooit.
Ik mis de spontaniteit van het weggaan waarheen en wanneer je wil.
Het is zoiets als de auto die al weken stilstaat voor de deur, maar zodra hij naar de garage is voor een reparatie en je hem een paar dagen kwijt bent, terwijl je niet eens van plan was hem te gebruiken.
De afstand de beperkingen er zijn momenten dat het me echt naar de keel grijpt.
Ik heb kinderen ik heb een vriend ( lat relatie ) ik zie vriendinnen een op een.
Maar ik voel me met de dag meer in een dip komen, ben er klaar mee zo ontzettend klaar mee.
En mensen die zeggen het best te vinden want geen kussen en handen bij feestjes enz, kom op ik kuste voor corona ook niet iedereen.
Ik vind de wereld zoals ze nu is heel onprettig en nee ik ging niet wekelijks uit hooguit 4 x per jaar een avondje op café.
De bios, uit eten, terrasje met een groep vrienden ergens afspreken, spontaan een dagje naar een stad museumpje pakken, ja ja tijdsloten maar waar is de spontaniteit, dat mis ik vooral.
woensdag 21 oktober 2020 om 17:27
Zo jong ben ik niet, maar deze coronamaatschappij is zo'n beetje het tegenovergestelde van wat goed voor mij is. Ik mis mijn grootste hobby en uitlaatklep, ik mis mijn vrienden, mijn familie en mijn broze vader, ik mis mijn collega's, het vooruitzicht van gezellige dagen in de winter en ik mis alles wat het leven in de grote stad normaal zo fijn maakt.
woensdag 21 oktober 2020 om 17:30
Bizar nog wel...lilalinda schreef: ↑21-10-2020 14:44ik hoop toch snel mijn geliefden weer te kunnen knuffelen. Mijn ouders op een normale manier te kunnen zien. En nooit meer zo iets naars als een Corona-begrafenis. Wat een boel onmenselijke zaken, brengt deze situatie mee.
en ik vind het bijna bizar, dat er mensen zijn, die een lock-down (al is het een kleintje) nodig hebben om te beseffen waar hun grenzen liggen en te bewaren.
Hoop dat die er van leren, en ook als het weer normaal is, gewoon zelf bepalen wat ze willen en niet in het leven.
Soms heb je verandering nodig om te weten wat je zelf nodig hebt. Niets geks aan wat mij betreft.
woensdag 21 oktober 2020 om 17:31
Heel mooi verwoord.Cateautje schreef: ↑21-10-2020 14:51Ik vind overigens niet dat ik de plicht heb me verantwoordelijk te voelen voor het leed dat over de wereld raast en het daardoor niet meer naar mijn zin mag hebben, hoe erg ook.
Ik doe alles en meer om besmetting te voorkomen en het aldus door te geven, meer dan dat kan ik niet doen.
woensdag 21 oktober 2020 om 17:31
