Coronavirus COVID-19 alle pijlers

COVID-19: Wat voor impact heeft corona op jullie leven?

05-05-2020 12:08 33 berichten
Alle reacties Link kopieren
Lees de titel :)

Wat voor impact heeft corona op jullie leven?

Totaal aantal stemmen: 111

Grote impact (32%)
Beetje impact (58%)
Geen impact (10%)
En nu?
Ik ben nog gaver geworden
Goed topic.
Alle reacties Link kopieren
op wat?
het leven van alle dag?
de dag van vandaag?
mijn totale leven?
Alle reacties Link kopieren
Niet heel veel
Alleen wel heel erg jammer dat mijn man niet mee mag naar de verloskundige om ons kindje samen te zien. Ook mis ik het contact met onze vrienden en familie.
Ben nog wel blij dat de afspraken nog gewoon door kunnen gaan en alle dierbare mensen om ons heen nog steeds gezond zijn.

Man en ik zijn beiden nog fulltime aan het werk, dus daar is niets aan veranderd. Onze spaarrekening wordt wel flink gespekt nu we niet meer uit eten kunnen. Dat halen we later misschien wel weer in.
Alle reacties Link kopieren
Partner en ik zijn beide zelfstandige, hij heeft ook nog personeel. Ik draai al weken geen omzet, partner ongeveer 5%. Ondertussen zijn er nog wel alle kosten.

Leuk al die regelingen, alleen vallen wij steeds net buiten de boot

De bodem begint nu in zicht te komen.
I can't control the wind but I can adjust the sail
explore, dream & discover
Alle reacties Link kopieren
Ik vind veel, want al mijn festivallen zijn afgezegd, ik kan 2 van mijn hobbies niet meer uitvoeren, mijn nieuwe hobby niet beginnen, mijn geboekte vakantie gaat waarschijnlijk naar de maan, mijn te-boeken-vakanties ook en voor de geplande en geboekte concerten in het najaar vrees ik met grote vrezen en mijn sociale leven ligt stil.

Vergeleken met anderen die hun inkomsten of geliefden zijn verloren is mijn impact vrijwel nul denk ik, dat dan weer wel.
Ik weet het niet. Het voelt als stilte voor de storm. Mogelijk verlies ik hierdoor op termijn mijn baan. Het Nibud adviseert mensen om abonnementen op te zeggen en dan zijn wij het haasje. Nu loopt alles nog.
Hele dagen thuis met vijf gaat prima, omdat het moet, dat wel.

Studerende kinderen gaan pas na augustus op zijn vroegst weer beginnen fysiek maar school te gaan dus nog even te gaan.

Zelf werk ik vanaf maandag meer dan eerst (PO), man werkt vanuit huis. Hij heeft zijn draai wel gevonden. Als ik er

wel ben, krijgt hij per dag minder werk gedaan want hij wil steeds gezellig lunchen, koffiedrinken etc. Hij vindt het dus prima dat ik wat meer en wat vaker ga werken.

Helaas is het zwembad dicht, dus sporten loopt voor mij even in het honderd en voor een van de pubers loopt werken dus in het honderd. Jammer maar helaas.
Een beetje.

Qua werk is er nog niet veel aan de hand, ik werk in de thuiszorg. Sommige cliënten mogen nu geen bezoek krijgen maar daar komt nu heel langzaam wat verandering in.

Qua privé heeft het wel wat impact. We bellen elkaar wel veel maar het is toch anders dan dat je elkaar in het echt ziet, en kunt knuffelen. Ik ga zaterdag eindelijk iemand zien (en ja, we houden afstand) ik kijk daar zo naar uit! Diegene mis ik het meest want ik ging er in de weekenden weleens naartoe. Ze wonen in een prachtige omgeving met heel veel natuur. Voordat de crisis begon hadden we bedacht dat we in het voorjaar lekker veel de natuur in zouden gaan. Dat is er helaas nog niet van gekomen maar wie weet. ;)

En verder mis ik 1 ouder heel erg. Het is dat er veel besmettingen in zijn omgeving zijn, anders had ik nu de auto gepakt en was ik naar hem toe gereden. Er zijn ook wat zorgen om hem vanwege zijn gezondheid, maar dat gaat *afkloppen* nu een tijdje goed.

Verder had ik wat concerten en dagjes weg gepland staan. Gaan allemaal niet door uiteraard. Concert is naar volgend jaar verplaatst.

Al met al zijn mijn weekenden een stuk stiller nu. Gelukkig heb ik doordeweeks mijn werk, dat zorgt voor afleiding.
Ik weet niet of ik mijn baan nog heb, ik zat in het begin van de proef/inwerktijd.
Het bedrijf ligt stil vanwege de maatregelen, maar er zijn wel onderhoudswerkzaamheden.
Ik kon niet eerder dan 11 mei vanwege geen kinderopvang.
Ik heb een bericht gestuurd met de vraag of ik ingeroosterd ben, helaas nog geen reactie.
Eigenlijk zou ik maandag aan de slag moeten, ik hoop echt dat dat doorgaat.
Alle reacties Link kopieren
Tsja relatief is de impact bij mij klein. Beiden nog werk, geen zieken in de omgeving, geen bekenden/geliefden overleden aan Corona.
Maar normaal passen oma’s beide een dag op en nu niet. Er is tot maandag geen school en twee kinderen+schoolwerk+vier dagen thuis werken vind ik erg pittig.

Ik mis mijn ouders en oma (alleen raamvisite) en vriendinnen.

Daarnaast ging geplande kampeervakantie niet door en zal t zelfde gelden voor de zorgvuldig geplande zomervakantie.

Dochter mist zwemles en afzwemmen (mocht al, maar toen werd het afgezegd). Andere dochter begint nu in een rare tijd met school en heeft geen afscheid kunnen nemen op kdv.

Daarnaast doen we heel graag uitjes (kleine en grotere. Zo hebben we een abonnement op een dierentuin waar we nu geen gebruik van kunnen maken). Het is bijna allemaal luxe wat wegvalt, dus in die zin is het weinig maar ik vind de impact persoonlijk groot.
Alle reacties Link kopieren
Man is zzp-er en zijn inkomsten zijn wel wat gedaald.
Ik werk in de zorg sinds kort, een BBL baan. Alles qua school online opeens, en dat is best lastig als je net op je 50- ste weer gestart bent met leren.

Strenge regels in het huis waar ik werk, verdrietige, boze, opstandige bewoners.
Het is best pittig soms.

Thuis lopen de spanningen ook wat op, pubers fulltime thuis die met niemand kunnen afspreken maken de sfeer er niet beter op.

Toch is mijn leven maar een beetje veranderd.
Geen sociale contacten meer, dat maakt het rustiger voor me.
Werk gaat gewoon door. Het huishouden gaat gewoon door dus er moeten ook boodschappen gedaan worden. School is online, dat is anders. Maar het huiswerk blijft.

Dus wel iets anders. Maar niet extreem gelukkig.
We teren wel wat in doordat man minder werk heeft maar hopelijk trekt dat binnenkort ook wat aan.

Ik vind de onzekerheid wel slopend. Wanneer worden de regels versoepeld? En wat zijn dan de gevolgen? Dat maakt me wel wat angstig soms.
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
Hier eigenlijk reuze grote impact.

Laatste chemokuren alleen moeten doen. Terwijl het toch wel heel fijn is iemand die op voorhand en achteraf voor je zorgt (meer dan de wijkverpleging doen, ook al draag ik die op handen). Partner nog steeds vast aan de andere kant van de wereld.

- Grote vraag of/wanneer die thuis kan komen.
- Grote vraag of mn chemokuren voldoende zijn aangeslagen,

en zo niet, en ja, dan laat ik wel eens een traan over...

- Grote vraag of ik mijn partner ooit nog levend ga knuffelen, mocht de uitslagen niet goed zijn.
Gelet op de poll snap het onbegrip over en weer in sommige discussies iets beter. Voor een aanzienlijk deel vormt corona een existentiële crisis, een veel groter deel merkt echter niet meer dan een 'beetje impact'.

De één maakt zich niet zo druk, de ander ziet z'n hele leven op z'n kop. Probeer het dan eens te worden.
tantejans schreef:
05-05-2020 13:32
Ik weet niet of ik mijn baan nog heb, ik zat in het begin van de proef/inwerktijd.
Het bedrijf ligt stil vanwege de maatregelen, maar er zijn wel onderhoudswerkzaamheden.
Ik kon niet eerder dan 11 mei vanwege geen kinderopvang.
Ik heb een bericht gestuurd met de vraag of ik ingeroosterd ben, helaas nog geen reactie.
Eigenlijk zou ik maandag aan de slag moeten, ik hoop echt dat dat doorgaat.
Sterkte.
Alle reacties Link kopieren
Utakar schreef:
05-05-2020 14:16
Hier eigenlijk reuze grote impact.

Laatste chemokuren alleen moeten doen. Terwijl het toch wel heel fijn is iemand die op voorhand en achteraf voor je zorgt (meer dan de wijkverpleging doen, ook al draag ik die op handen). Partner nog steeds vast aan de andere kant van de wereld.

- Grote vraag of/wanneer die thuis kan komen.
- Grote vraag of mn chemokuren voldoende zijn aangeslagen,

en zo niet, en ja, dan laat ik wel eens een traan over...

- Grote vraag of ik mijn partner ooit nog levend ga knuffelen, mocht de uitslagen niet goed zijn.
jemig, wat heftig.

Wat ontzettend rot voor je. Ik duim dat je je partner snel weer levend en wel kan knuffelen en dat de chemo is aangeslagen.

Poeh, ben echt onder de indruk van je bericht.
Am Yisrael Chai!
Utakar schreef:
05-05-2020 14:16


- Grote vraag of ik mijn partner ooit nog levend ga knuffelen, mocht de uitslagen niet goed zijn.
Hier word ik even stil van
Grote invloed. Niet bij een uitvaart kunnen zijn van een dierbare. Niet bij mijn familie op bezoek waar ook iemand bij zit die terminaal ziek is, dus geen idee of ik die ooit nog een knuffel kan geven. Kinderen 24/7 thuis, terwijl mijn man en ik ons werk erbij doen, dit geeft veel druk.

En natuurlijk al het andere, weinig sociaal leven meer, niet meer in de stad kunnen zitten in een restaurant, of terras. Niet meer naar een zwembad, geen uitstapjes meer met de kinderen. Geen festivals en sport. Het zijn luxe- dingen, maar toch ziet mijn leven er nu totaal anders uit dan een jaar geleden.
Utakar schreef:
05-05-2020 14:16
Hier eigenlijk reuze grote impact.

Laatste chemokuren alleen moeten doen. Terwijl het toch wel heel fijn is iemand die op voorhand en achteraf voor je zorgt (meer dan de wijkverpleging doen, ook al draag ik die op handen). Partner nog steeds vast aan de andere kant van de wereld.

- Grote vraag of/wanneer die thuis kan komen.
- Grote vraag of mn chemokuren voldoende zijn aangeslagen,

en zo niet, en ja, dan laat ik wel eens een traan over...

- Grote vraag of ik mijn partner ooit nog levend ga knuffelen, mocht de uitslagen niet goed zijn.
Jeetje.. Heel veel sterkte :hug:
Utakar schreef:
05-05-2020 14:16
Hier eigenlijk reuze grote impact.

Laatste chemokuren alleen moeten doen. Terwijl het toch wel heel fijn is iemand die op voorhand en achteraf voor je zorgt (meer dan de wijkverpleging doen, ook al draag ik die op handen). Partner nog steeds vast aan de andere kant van de wereld.

- Grote vraag of/wanneer die thuis kan komen.
- Grote vraag of mn chemokuren voldoende zijn aangeslagen,

en zo niet, en ja, dan laat ik wel eens een traan over...

- Grote vraag of ik mijn partner ooit nog levend ga knuffelen, mocht de uitslagen niet goed zijn.
Heftig! Een dikke :hug: !
TanteOlivia schreef:
05-05-2020 15:04
Grote invloed. Niet bij een uitvaart kunnen zijn van een dierbare. Niet bij mijn familie op bezoek waar ook iemand bij zit die terminaal ziek is, dus geen idee of ik die ooit nog een knuffel kan geven. Kinderen 24/7 thuis, terwijl mijn man en ik ons werk erbij doen, dit geeft veel druk.

En natuurlijk al het andere, weinig sociaal leven meer, niet meer in de stad kunnen zitten in een restaurant, of terras. Niet meer naar een zwembad, geen uitstapjes meer met de kinderen. Geen festivals en sport. Het zijn luxe- dingen, maar toch ziet mijn leven er nu totaal anders uit dan een jaar geleden.
:hug:
Utakar schreef:
05-05-2020 14:16
Hier eigenlijk reuze grote impact.

Laatste chemokuren alleen moeten doen. Terwijl het toch wel heel fijn is iemand die op voorhand en achteraf voor je zorgt (meer dan de wijkverpleging doen, ook al draag ik die op handen). Partner nog steeds vast aan de andere kant van de wereld.

- Grote vraag of/wanneer die thuis kan komen.
- Grote vraag of mn chemokuren voldoende zijn aangeslagen,

en zo niet, en ja, dan laat ik wel eens een traan over...

- Grote vraag of ik mijn partner ooit nog levend ga knuffelen, mocht de uitslagen niet goed zijn.
Er zijn toch overal vandaan repatrieringsvluchten? En voor hem nog grotere noodzaak om snel naar huis te kunnen omdat het met jouw gezondheid niet goed gaat.
Dank je wel voor de lieve reacties.

@redbulletje Probleem is, dat hij in een regio zit die valt onder "niemandsland", net zoals bv booreilanden. Verder als 12 km uit een kust, is "niemandsland".

En hij heeft de hoogste prioriteit om naar huis gehaald te worden. Maar geen enkel land wat bevliegbaar is met de helikopter wil hem hebben voor een transit.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven