Coronavirus COVID-19
alle pijlers
De persoonlijke impact...
zondag 19 juli 2020 om 16:20
...en de vraag of ik daar alleen in sta.
Voordat de coronacrisis uitbrak was ik volop bezig met het maken van plannen en het organiseren van bezigheden en ik keek er echt naar uit.
In de eerste instantie dat de quarantaineperiode aanbrak drong het nog niet zo tot me door, maar al snel begon ik het op m'n heupen te krijgen toen ik hoorde dat ik een drievoudige risicofactor heb en het vaccin nog zeker anderhalf jaar op zich zou laten wachten. De moed zakte me in de schoenen.
Alles waar ik mee bezig ben geweest is opgeschort tot weet ik veel wanneer en ik zit hier nagenoeg opgesloten in huis.
In de eerste instantie is er iemand geweest die boodschappen voor me deed, maar daar werd ik gillend gek van, dat zelfs dat ene uitje niet meer kon, dus dat heb ik be-eindigd en ben weer zelf boodschappen gaan doen en dat gaat tot nu toe goed.
Waar ik tegenaan loop is dat ik steeds onrustiger slaap en zelfs tot bewustzijn kom als ik mezelf op mijn tanden en kiezen hoor en voel knarsen, dus het zit diep, maar ik kan er niet precies mij vinger op leggen waar ik iets aan moet veranderen en vooral ook, hoe.
Zijn er meerderen die hier tegenaan lopen? Zo ja, hebben jullie er iets op gevonden om er ontspannen mee om te gaan? Zijn er bezigheden die rust brengen?
Voordat de coronacrisis uitbrak was ik volop bezig met het maken van plannen en het organiseren van bezigheden en ik keek er echt naar uit.
In de eerste instantie dat de quarantaineperiode aanbrak drong het nog niet zo tot me door, maar al snel begon ik het op m'n heupen te krijgen toen ik hoorde dat ik een drievoudige risicofactor heb en het vaccin nog zeker anderhalf jaar op zich zou laten wachten. De moed zakte me in de schoenen.
Alles waar ik mee bezig ben geweest is opgeschort tot weet ik veel wanneer en ik zit hier nagenoeg opgesloten in huis.
In de eerste instantie is er iemand geweest die boodschappen voor me deed, maar daar werd ik gillend gek van, dat zelfs dat ene uitje niet meer kon, dus dat heb ik be-eindigd en ben weer zelf boodschappen gaan doen en dat gaat tot nu toe goed.
Waar ik tegenaan loop is dat ik steeds onrustiger slaap en zelfs tot bewustzijn kom als ik mezelf op mijn tanden en kiezen hoor en voel knarsen, dus het zit diep, maar ik kan er niet precies mij vinger op leggen waar ik iets aan moet veranderen en vooral ook, hoe.
Zijn er meerderen die hier tegenaan lopen? Zo ja, hebben jullie er iets op gevonden om er ontspannen mee om te gaan? Zijn er bezigheden die rust brengen?
zondag 19 juli 2020 om 16:56
Onrust in mijn ervaring is behoefte of gebrek aan controle. Per definitie hebben we weinig controle op wat er buiten ons om gebeurt en wanneer je dat beseft kun je ontspannen.
Waar wil je controle over hebben? Wellicht als je dat specifieker maakt je beter vinger erop kunt leggen.
Impact van dit virus op mijn leven is bijna nihil. Leef niet anders dan normaal, maar heb ook geen aandoeningen zoals jij omschrijft.
Waar wil je controle over hebben? Wellicht als je dat specifieker maakt je beter vinger erop kunt leggen.
Impact van dit virus op mijn leven is bijna nihil. Leef niet anders dan normaal, maar heb ook geen aandoeningen zoals jij omschrijft.
zondag 19 juli 2020 om 16:57
Nee ik denk niet dat je daar alleen in staat. Ik vind het ook allemaal moeilijk en iedereen heeft op zijn eigen manier last van dit alles.
Mijn man en ik hadden in eerste instantie vonden wij, geluk dat we al van uit huis werkten, maar nu voelen we ook hoe geïsoleerd we zijn.
Waar wij wonen (Arizona) is nu een enorme spike dus ondanks dat er geen lockdown is (onze lockdown was een grap, 5 weken) durven we momenteel nergens heen.
Normaal gesproken zijn de zomers moeilijk want heet (zon 45 graden) maar wel leuk want veel pool parties en bbqs met vrienden en buren. Familie bezoek van zowel zijn als mijn familie uitgesteld tot...wie weet wanneer.
Tsjah dus nu zitten wij toch ook af en toe met zelf medelijden in huis haha.
Wat proberen wij te doen. We hebben de garage een speelkamer gemaakt dus proberen een paar keer per week daar tijd door te brengen, darten, tafeltennis. Soms organiseren we een zoomcall met mensen.
Ik heb een operatie gehad dus daar even van herstellen en dan wil ik een yoga ruimte maken in een vd logeer kamers.
Ook noteren wij allerlei plannen in een bucket list boek
Wellicht voor jou een idee om te mediteren voor het slapen gaan?
Mijn man en ik hadden in eerste instantie vonden wij, geluk dat we al van uit huis werkten, maar nu voelen we ook hoe geïsoleerd we zijn.
Waar wij wonen (Arizona) is nu een enorme spike dus ondanks dat er geen lockdown is (onze lockdown was een grap, 5 weken) durven we momenteel nergens heen.
Normaal gesproken zijn de zomers moeilijk want heet (zon 45 graden) maar wel leuk want veel pool parties en bbqs met vrienden en buren. Familie bezoek van zowel zijn als mijn familie uitgesteld tot...wie weet wanneer.
Tsjah dus nu zitten wij toch ook af en toe met zelf medelijden in huis haha.
Wat proberen wij te doen. We hebben de garage een speelkamer gemaakt dus proberen een paar keer per week daar tijd door te brengen, darten, tafeltennis. Soms organiseren we een zoomcall met mensen.
Ik heb een operatie gehad dus daar even van herstellen en dan wil ik een yoga ruimte maken in een vd logeer kamers.
Ook noteren wij allerlei plannen in een bucket list boek
Wellicht voor jou een idee om te mediteren voor het slapen gaan?
zondag 19 juli 2020 om 17:09
Mijn man is zijn baan kwijt geraakt. Dat was de grootste impact. Verder vind ik mijn leven nu weer bijna net zo als voor Corona. Ik ga weer naar kantoor en heb weer gezellige afspraken met vrienden.
Als alternatief voor de vakantie heb ik een bioscoop abonnement genomen. Alle Harry Potter films komen weer in de bios en daar word ik heel blij van.
Ik hoop dat mijn man snel weer een nieuwe baan vindt en dat ik weer helemaal zen ben.
Als alternatief voor de vakantie heb ik een bioscoop abonnement genomen. Alle Harry Potter films komen weer in de bios en daar word ik heel blij van.
Ik hoop dat mijn man snel weer een nieuwe baan vindt en dat ik weer helemaal zen ben.
anoniem_394825 wijzigde dit bericht op 19-07-2020 17:10
1.37% gewijzigd
zondag 19 juli 2020 om 17:09
Ik heb geen gebrek noch behoefte aan controle. Waar ik wel behoefte aan heb is een licht aan het einde van de tunnel.Kroonprinses schreef: ↑19-07-2020 16:56Onrust in mijn ervaring is behoefte of gebrek aan controle. Per definitie hebben we weinig controle op wat er buiten ons om gebeurt en wanneer je dat beseft kun je ontspannen.
Waar wil je controle over hebben? Wellicht als je dat specifieker maakt je beter vinger erop kunt leggen.
Impact van dit virus op mijn leven is bijna nihil. Leef niet anders dan normaal, maar heb ook geen aandoeningen zoals jij omschrijft.
zondag 19 juli 2020 om 17:12
Oei, dat lijkt me lastig om in die zinderende hitte in huis opgesloten te zitten. Wel goed dat jullie er din gen op vinden om niet oeverloos te vervelen.dwynwen schreef: ↑19-07-2020 16:57Nee ik denk niet dat je daar alleen in staat. Ik vind het ook allemaal moeilijk en iedereen heeft op zijn eigen manier last van dit alles.
Mijn man en ik hadden in eerste instantie vonden wij, geluk dat we al van uit huis werkten, maar nu voelen we ook hoe geïsoleerd we zijn.
Waar wij wonen (Arizona) is nu een enorme spike dus ondanks dat er geen lockdown is (onze lockdown was een grap, 5 weken) durven we momenteel nergens heen.
Normaal gesproken zijn de zomers moeilijk want heet (zon 45 graden) maar wel leuk want veel pool parties en bbqs met vrienden en buren. Familie bezoek van zowel zijn als mijn familie uitgesteld tot...wie weet wanneer.
Tsjah dus nu zitten wij toch ook af en toe met zelf medelijden in huis haha.
Wat proberen wij te doen. We hebben de garage een speelkamer gemaakt dus proberen een paar keer per week daar tijd door te brengen, darten, tafeltennis. Soms organiseren we een zoomcall met mensen.
Ik heb een operatie gehad dus daar even van herstellen en dan wil ik een yoga ruimte maken in een vd logeer kamers.
Ook noteren wij allerlei plannen in een bucket list boek
Wellicht voor jou een idee om te mediteren voor het slapen gaan?
Terwijl ik af zat te wachten op reacties kwam ik op het idee om dagelijks een ritje te gaan maken op de snor, om er eventjes uit te zijn zonder dat ik er enig risico mee loop, dus ik denk dat ik dat maar eens uit ga proberen, misschien dat ik me dan beter ga voelen.
zondag 19 juli 2020 om 17:13
Lijkt me geweldig om dat allemaal weer te kunnen doen.Duomarker schreef: ↑19-07-2020 17:09Mijn man is zijn baan kwijt geraakt. Dat was de grootste impact. Verder vind ik mijn leven nu weer bijna net zo als voor Corona. Ik ga weer naar kantoor en heb weer gezellige afspraken met vrienden.
Als alternatief voor de vakantie heb ik een bioscoop abonnement genomen. Alle Harry Potter films komen weer in de bios en daar word ik heel blij van.
Ik hoop dat mijn man snel weer een nieuwe baan vindt en dat ik weer helemaal zen ben.
zondag 19 juli 2020 om 17:14
Impact van de dreiging van het virus is voor ons bijna nihil. Impact van de lockdown is vele malen groter. Vooral op onze drie jong-/bijna volwassen kinderen.
Dat impact zorgt er momenteel voor dat ik met een steen op mijn maag rondloop.
Dochter 22 geen contractverlenging gekregen in een zeer veelbelovend bedrijf. Nu wel een baan maar zonder toekomstperspectief.
Zoon 20, stage niet goed afgerond, studievertraging, bijbaan ligt stil. Volgend jaar geen volledig programma op school want het meeste heeft hij wel gehaald. Cursus bijbaan niet doorgegaan en juist door die cursus zou hij het komende schooljaar extra kunnen werken in iets dat voor zijn opleiding en pré is. Relatie tussen zijn vriendin en ons volledig geëscaleerd waardoor zoon nu veel bij haar is een wij nu even niet bij zijn leven betrokken worden. Onze adviezen worden genegeerd die van haar zonder bewezen succes steeds weer opgevolgd. Deels oorzaak van de niet goed afgeronde stage.
Jongste zit te veel thuis, gaat sociaal niet echt lekker. Gaat in september drie dagen per week op stage gecombineerd met twee dagen online-les. Voortbestaan van zijn sportclub was al onzeker en nu nog meer. Bijbaan in recreatiepark draait op halve kracht maar is per oktober klaar.
Man en ik hebben qua werk geen last van de lockdown, eerder het tegendeel.
Als het met de kinderen niet lekker loopt komt dat nu echt hard binnen.
Dat impact zorgt er momenteel voor dat ik met een steen op mijn maag rondloop.
Dochter 22 geen contractverlenging gekregen in een zeer veelbelovend bedrijf. Nu wel een baan maar zonder toekomstperspectief.
Zoon 20, stage niet goed afgerond, studievertraging, bijbaan ligt stil. Volgend jaar geen volledig programma op school want het meeste heeft hij wel gehaald. Cursus bijbaan niet doorgegaan en juist door die cursus zou hij het komende schooljaar extra kunnen werken in iets dat voor zijn opleiding en pré is. Relatie tussen zijn vriendin en ons volledig geëscaleerd waardoor zoon nu veel bij haar is een wij nu even niet bij zijn leven betrokken worden. Onze adviezen worden genegeerd die van haar zonder bewezen succes steeds weer opgevolgd. Deels oorzaak van de niet goed afgeronde stage.
Jongste zit te veel thuis, gaat sociaal niet echt lekker. Gaat in september drie dagen per week op stage gecombineerd met twee dagen online-les. Voortbestaan van zijn sportclub was al onzeker en nu nog meer. Bijbaan in recreatiepark draait op halve kracht maar is per oktober klaar.
Man en ik hebben qua werk geen last van de lockdown, eerder het tegendeel.
Als het met de kinderen niet lekker loopt komt dat nu echt hard binnen.
anoniem_65b93a10517d3 wijzigde dit bericht op 19-07-2020 17:16
0.04% gewijzigd
zondag 19 juli 2020 om 17:19
Geen impact. Laat me leven zeker niet lijden door angst. Werk in een supermarkt dus kon gewoon naar mijn werk blijven gaan. Alleen niet naar de sportschool dus buiten gaan hardlopen en in de tussentijd 15 kg afgevallen. Verder kon ik niet naar de bios dus films thuis kijken. Voor alles is een oplossing toch. Ga dit jaar niet op vakantie, maar doe ik eigenlijk nooit dus lekker dagjes weg zoals elk jaar. Dus weinig verandering. Ben wel beetje klaar met dat Coronagedoe mede opgezet door de media paniek te zaaien. Denk dat stress, angst en eenzaamheid een grotere ziektemaker is dan die hele Corona.
zondag 19 juli 2020 om 17:19
Jawel, als het met je kinderen niet goed gaat, dan zit je zelf ook niet lekker in je vel. Dat begrijp ik.Andersom schreef: ↑19-07-2020 17:14Impact van de dreiging van het virus is voor ons bijna nihil. Impact van de lockdown is vele malen groter. Vooral op onze drie jong-/bijna volwassen kinderen.
Dat impact zorgt er momenteel voor dat ik met een steen op mijn maag rondloop.
Dochter 22 geen contractverlenging gekregen in een zeer veelbelovend bedrijf. Nu wel een baan maar zonder toekomstperspectief.
Zoon 20, stage niet goed afgerond, studievertraging, bijbaan ligt stil. Volgend jaar geen volledig programma op school want het meeste heeft hij wel gehaald. Cursus bijbaan niet doorgegaan en juist door die cursus zou hij het komende schooljaar extra kunnen werken in iets dat voor zijn opleiding en pré is. Relatie tussen zijn vriendin en ons volledig geëscaleerd waardoor zoon nu veel bij haar is een wij nu even niet bij zijn leven betrokken worden. Onze adviezen worden genegeerd die van haar zonder bewezen succes steeds weer opgevolgd. Deels oorzaak van de niet goed afgeronde stage.
Jongste zit te veel thuis, gaat sociaal niet echt lekker. Gaat in september drie dagen per week op stage gecombineerd met twee dagen online-les. Voortbestaan van zijn sportclub was al onzeker en nu nog meer. Bijbaan in recreatiepark draait op halve kracht maar is per oktober klaar.
Man en ik hebben qua werk geen last van de lockdown, eerder het tegendeel.
Als het met de kinderen niet lekker loopt komt dat nu echt hard binnen.
zondag 19 juli 2020 om 17:20
Hier is de impact groot. Eerst heb ik twee maanden in mijn eentje opgesloten gezeten in mijn huis (ik woon niet in Nederland en hier was een echte lockdown, ik mocht alleen 1x per week de deur uit om boodschappen te doen).
Toen de afschaling kwam, werd het leven langzamerhand weer een stuk leuker. Ik kon weer wandelen in de natuur en vrienden zien. Er is hier een algehele mondkapjesplicht (alleen buiten in de natuur hoef je hem niet op), maar ik had tenminste mijn vrijheid weer terug.
Maar nu heb ik de diagnose borstkanker gekregen. Het aantal coronagevallen neemt weer toe en er wordt zelfs alweer gesproken over het sluiten van de grenzen en een nieuwe lockdown. Ik vrees voor wat dat gaat betekenen voor mijn behandelingen en ik vrees dat mijn familie en mijn vrienden uit Nederland niet meer langs kunnen komen om me te steunen en voor me te zorgen.
Ik vind 2020 ronduit een kutjaar.
Toen de afschaling kwam, werd het leven langzamerhand weer een stuk leuker. Ik kon weer wandelen in de natuur en vrienden zien. Er is hier een algehele mondkapjesplicht (alleen buiten in de natuur hoef je hem niet op), maar ik had tenminste mijn vrijheid weer terug.
Maar nu heb ik de diagnose borstkanker gekregen. Het aantal coronagevallen neemt weer toe en er wordt zelfs alweer gesproken over het sluiten van de grenzen en een nieuwe lockdown. Ik vrees voor wat dat gaat betekenen voor mijn behandelingen en ik vrees dat mijn familie en mijn vrienden uit Nederland niet meer langs kunnen komen om me te steunen en voor me te zorgen.
Ik vind 2020 ronduit een kutjaar.
avena wijzigde dit bericht op 19-07-2020 17:22
0.06% gewijzigd
The impossible just takes a little longer.
zondag 19 juli 2020 om 17:21
Ik ga de komende tijd op de snor op stap.Honingdropje2 schreef: ↑19-07-2020 17:15Je schrijft dat je nagenoeg opgesloten zit in huis, ga je ook niet op een rustig moment ergens wandelen of bij iemand op afstand in de tuin een kop koffie drinken?
zondag 19 juli 2020 om 17:22
Afgezien van blijkbaar stress heb ik voor de rest nergens last van.gewoon_corina schreef: ↑19-07-2020 17:19Geen impact. Laat me leven zeker niet lijden door angst. Werk in een supermarkt dus kon gewoon naar mijn werk blijven gaan. Alleen niet naar de sportschool dus buiten gaan hardlopen en in de tussentijd 15 kg afgevallen. Verder kon ik niet naar de bios dus films thuis kijken. Voor alles is een oplossing toch. Ga dit jaar niet op vakantie, maar doe ik eigenlijk nooit dus lekker dagjes weg zoals elk jaar. Dus weinig verandering. Ben wel beetje klaar met dat Coronagedoe mede opgezet door de media paniek te zaaien. Denk dat stress, angst en eenzaamheid een grotere ziektemaker is dan die hele Corona.
zondag 19 juli 2020 om 17:24
Herken je hier wat in?
https://www.nrc.nl/nieuws/2020/07/07/de ... t-a4005258
Ik heb ook wel wat jij beschrijft. Ik heb er niets op gevonden.
https://www.nrc.nl/nieuws/2020/07/07/de ... t-a4005258
Ik heb ook wel wat jij beschrijft. Ik heb er niets op gevonden.
zondag 19 juli 2020 om 17:24
Wat een vreselijk bericht Avena en wat een timing ook, echt erg.Avena schreef: ↑19-07-2020 17:20Hier is de impact groot. Eerst heb ik twee maanden in mijn eentje opgesloten gezeten in mijn huis (ik woon niet in Nederland en hier was een echte lockdown, ik mocht alleen 1x per week de deur uit om boodschappen te doen).
Toen de afschaling kwam, werd het leven langzamerhand weer een stuk leuker. Ik kon weer wandelen in de natuur en vrienden zien. Er is hier een algehele mondkapjesplicht (alleen buiten in de natuur hoef je hem niet op), maar ik had tenminste mijn vrijheid weer terug.
Maar nu heb ik de diagnose borstkanker gekregen. Het aantal coronagevallen neemt weer toe en er wordt zelfs alweer gesproken over het sluiten van de grenzen en een nieuwe lockdown. Ik vrees voor wat dat gaat betekenen voor mijn behandelingen en ik vrees dat mijn familie en mijn vrienden uit Nederland niet meer langs kunnen komen om me te steunen en voor me te zorgen.
Ik vind 2020 ronduit een kutjaar.
Is er misschien een mogelijkheid om naar huis te komen en hier door de periode te gaan die je staat te wachten?
zondag 19 juli 2020 om 17:27
Ik had op 1 januari echt grootse plannen, na enkele mindere jaren had ik zoiets van 2020 moet maar eens een top jaar worden. Zo zou ik die ene geweldige baan hopelijk vinden en dat soort dingen en was ik van plan om meer leuke dingen te gaan doen etc. Maar toen kwam corona en nu staat alles zo'n beetje on hold en lijkt 2020 echt een rampjaar te worden. Merk ook dat ik het allemaal steeds somberder in ga zien en ik heb geen zin om iets te gaan ondernemen want daar zijn andere mensen en met corona vermijd ik het liefst zo veel mogelijk mensen... En aan de andere kant als introvert heb ik er niet zoveel problemen mee maar ik wilde juist dit jaar eens gaan proberen om wat vaker onder de mensen te zijn dan steeds maar thuis zitten enzo.
Had me ook voorgenomen om meer te gaan wandelen om er toch eens uit te zijn maar veel plekken waar ik dan wilde gaan wandelen zijn vrij druk...
Had me ook voorgenomen om meer te gaan wandelen om er toch eens uit te zijn maar veel plekken waar ik dan wilde gaan wandelen zijn vrij druk...
zondag 19 juli 2020 om 17:28
Ik werkte altijd veelal al vanuit huis, wat dat betreft is er voor mij niet veel veranderd. Ik ben sowieso iemand die graag thuis is dus ik ervaar ook helemaal geen last van het niet naar terrassen of uit eten gaan. Deed ik voorheen ook al nauwelijks.
Het enige waar ik het verschrikkelijk moeilijk mee heb is de dreiging en de angst. Wat als je het krijgt, hoe loopt het af. Ik ben doodsbang voor zo ongeveer alle medische ingrepen en mijd dat het liefst. Nu zit ik in een situatie dat ik eigenlijk wel moet (dagelijks pijn) maar door de angst om corona op te lopen wordt het nog moeilijker dan het nu al is wbt mijn angsten. Ik lig daarvan wakker, mensen om me heen zeggen vooral dat het risico best meevalt of dat je het toch niet keert dat je corona op gaat lopen, is het niet nu, dan wel in het najaar. Ga ik daar weer over piekeren. Ook als je een verkoudheid oploopt en getest moet worden, ik word misselijk als ik eraan denk.
Je wil zo graag controle maar je krijgt het niet. Je kan het niet 100% voorkomen, je weet niet hoe het zich zal uitten, je weet niet wat de consequenties gaan zijn, vooralsnog geen goed medicijn of een vaccin.. Daar kan ik heel verdrietig om worden.
Iedereen ervaart het op zijn of haar eigen manier, ik hoop dat jij een manier gaat vinden om het voor jezelf dragelijker te maken.. *knuffel*
Het enige waar ik het verschrikkelijk moeilijk mee heb is de dreiging en de angst. Wat als je het krijgt, hoe loopt het af. Ik ben doodsbang voor zo ongeveer alle medische ingrepen en mijd dat het liefst. Nu zit ik in een situatie dat ik eigenlijk wel moet (dagelijks pijn) maar door de angst om corona op te lopen wordt het nog moeilijker dan het nu al is wbt mijn angsten. Ik lig daarvan wakker, mensen om me heen zeggen vooral dat het risico best meevalt of dat je het toch niet keert dat je corona op gaat lopen, is het niet nu, dan wel in het najaar. Ga ik daar weer over piekeren. Ook als je een verkoudheid oploopt en getest moet worden, ik word misselijk als ik eraan denk.
Je wil zo graag controle maar je krijgt het niet. Je kan het niet 100% voorkomen, je weet niet hoe het zich zal uitten, je weet niet wat de consequenties gaan zijn, vooralsnog geen goed medicijn of een vaccin.. Daar kan ik heel verdrietig om worden.
Iedereen ervaart het op zijn of haar eigen manier, ik hoop dat jij een manier gaat vinden om het voor jezelf dragelijker te maken.. *knuffel*
anoniem_6400a85f1cc15 wijzigde dit bericht op 19-07-2020 17:29
0.04% gewijzigd
zondag 19 juli 2020 om 17:29
De maffe heftige dromen herken ik. Zelfs als ik slaap komt er weleens een WTF bovendrijven, want het is echt bar en boos wat ik slapend allemaal meemaak.LoveLucy schreef: ↑19-07-2020 17:24Herken je hier wat in?
https://www.nrc.nl/nieuws/2020/07/07/de ... t-a4005258
Ik heb ook wel wat jij beschrijft. Ik heb er niets op gevonden.
zondag 19 juli 2020 om 17:29
Hallo Cateautje, de eerste paar maanden van de coronacrisis was ik toch echt bang. Ik begon net mijn tweede serie chemo's en constant werden kankerpatienten als risicogroep genoemd. Ik ging naar buiten (als het rustig was op straat) om even een rondje te wandelen of fietsen. Verder zag ik alleen mijn man en dochters die verder ook niemand anders zagen. Ik heb corona echt vervloekt want hierdoor zat ik zoveel thuis terwijl ik juist afleiding wilde. Muren kwamen op mij af. Toen zag ik eind mei een voorlichting van het AVL ziekenhuis waaruit bleek dat er helemaal geen bewijs was dat mensen met kanker sneller Corona krijgen of dat het verloop van deze ziekte gevaarlijker is voor deze groep.
Bij mij ging de knop om, ik ga nu op bezoek bij mijn moeder (in de tuin en afstand) en ook bij mijn zus en broer. Ik ga 's morgens in heel vroeg naar sommige winkels. De supermarkt vermijd ik nog. (Mijn eerste winkelbezoek was aan de Hema en besefte pas toen hoe ik zoiets simpels heb gemist)
Vorige week ook gewandeld (op afstand) met een vriendin.
Ik heb dat contact gewoon nodig, ik houd afstand en volg de RIVM regels op maar ik wil me niet meer volledig afzonderen.
Bij mij ging de knop om, ik ga nu op bezoek bij mijn moeder (in de tuin en afstand) en ook bij mijn zus en broer. Ik ga 's morgens in heel vroeg naar sommige winkels. De supermarkt vermijd ik nog. (Mijn eerste winkelbezoek was aan de Hema en besefte pas toen hoe ik zoiets simpels heb gemist)
Vorige week ook gewandeld (op afstand) met een vriendin.
Ik heb dat contact gewoon nodig, ik houd afstand en volg de RIVM regels op maar ik wil me niet meer volledig afzonderen.
anoniem_315937 wijzigde dit bericht op 19-07-2020 17:32
Reden: Foutje
Reden: Foutje
1.26% gewijzigd
zondag 19 juli 2020 om 17:29
Ik ben aan het uitzoeken hoe dat zou kunnen. Ik moet er een procedure voor starten om het vergoed te krijgen en die is zo bureaucratisch dat ik nog niet uit het doolhof ben gekomen. En als mijn aanvraag er eenmaal ligt, kunnen ze tot 45 dagen de tijd nemen voor een besluit. Voorlopig zit er dus niets anders op dan hier aan de behandeling te beginnen en mijn vingers gekruist te houden over die corona-ellende.
The impossible just takes a little longer.
zondag 19 juli 2020 om 17:31
Ja, we hebben een zwembad. Maar op een gegeven moment is dat ook gewoon saai met zijn 2en haha.Cateautje schreef: ↑19-07-2020 17:12Oei, dat lijkt me lastig om in die zinderende hitte in huis opgesloten te zitten. Wel goed dat jullie er din gen op vinden om niet oeverloos te vervelen.
Terwijl ik af zat te wachten op reacties kwam ik op het idee om dagelijks een ritje te gaan maken op de snor, om er eventjes uit te zijn zonder dat ik er enig risico mee loop, dus ik denk dat ik dat maar eens uit ga proberen, misschien dat ik me dan beter ga voelen.
Op de snor als in, snorfiets? Ja lekker toch er even tussen uit! Wij doen regelmatig gewoon ook even een ritje in de auto.
zondag 19 juli 2020 om 17:31
Ja, die grootse plannen had ik dus ook en het liep gestaag, alles begon uit de verf te komen. Nou ja, je weet wel.TsumTsum schreef: ↑19-07-2020 17:27Ik had op 1 januari echt grootse plannen, na enkele mindere jaren had ik zoiets van 2020 moet maar eens een top jaar worden. Zo zou ik die ene geweldige baan hopelijk vinden en dat soort dingen en was ik van plan om meer leuke dingen te gaan doen etc. Maar toen kwam corona en nu staat alles zo'n beetje on hold en lijkt 2020 echt een rampjaar te worden. Merk ook dat ik het allemaal steeds somberder in ga zien en ik heb geen zin om iets te gaan ondernemen want daar zijn andere mensen en met corona vermijd ik het liefst zo veel mogelijk mensen... En aan de andere kant als introvert heb ik er niet zoveel problemen mee maar ik wilde juist dit jaar eens gaan proberen om wat vaker onder de mensen te zijn dan steeds maar thuis zitten enzo.
Had me ook voorgenomen om meer te gaan wandelen om er toch eens uit te zijn maar veel plekken waar ik dan wilde gaan wandelen zijn vrij druk...
Ik wil dit jaar over doen, deze telt niet mee.
