Coronavirus COVID-19
alle pijlers
De persoonlijke impact...
zondag 19 juli 2020 om 16:20
...en de vraag of ik daar alleen in sta.
Voordat de coronacrisis uitbrak was ik volop bezig met het maken van plannen en het organiseren van bezigheden en ik keek er echt naar uit.
In de eerste instantie dat de quarantaineperiode aanbrak drong het nog niet zo tot me door, maar al snel begon ik het op m'n heupen te krijgen toen ik hoorde dat ik een drievoudige risicofactor heb en het vaccin nog zeker anderhalf jaar op zich zou laten wachten. De moed zakte me in de schoenen.
Alles waar ik mee bezig ben geweest is opgeschort tot weet ik veel wanneer en ik zit hier nagenoeg opgesloten in huis.
In de eerste instantie is er iemand geweest die boodschappen voor me deed, maar daar werd ik gillend gek van, dat zelfs dat ene uitje niet meer kon, dus dat heb ik be-eindigd en ben weer zelf boodschappen gaan doen en dat gaat tot nu toe goed.
Waar ik tegenaan loop is dat ik steeds onrustiger slaap en zelfs tot bewustzijn kom als ik mezelf op mijn tanden en kiezen hoor en voel knarsen, dus het zit diep, maar ik kan er niet precies mij vinger op leggen waar ik iets aan moet veranderen en vooral ook, hoe.
Zijn er meerderen die hier tegenaan lopen? Zo ja, hebben jullie er iets op gevonden om er ontspannen mee om te gaan? Zijn er bezigheden die rust brengen?
Voordat de coronacrisis uitbrak was ik volop bezig met het maken van plannen en het organiseren van bezigheden en ik keek er echt naar uit.
In de eerste instantie dat de quarantaineperiode aanbrak drong het nog niet zo tot me door, maar al snel begon ik het op m'n heupen te krijgen toen ik hoorde dat ik een drievoudige risicofactor heb en het vaccin nog zeker anderhalf jaar op zich zou laten wachten. De moed zakte me in de schoenen.
Alles waar ik mee bezig ben geweest is opgeschort tot weet ik veel wanneer en ik zit hier nagenoeg opgesloten in huis.
In de eerste instantie is er iemand geweest die boodschappen voor me deed, maar daar werd ik gillend gek van, dat zelfs dat ene uitje niet meer kon, dus dat heb ik be-eindigd en ben weer zelf boodschappen gaan doen en dat gaat tot nu toe goed.
Waar ik tegenaan loop is dat ik steeds onrustiger slaap en zelfs tot bewustzijn kom als ik mezelf op mijn tanden en kiezen hoor en voel knarsen, dus het zit diep, maar ik kan er niet precies mij vinger op leggen waar ik iets aan moet veranderen en vooral ook, hoe.
Zijn er meerderen die hier tegenaan lopen? Zo ja, hebben jullie er iets op gevonden om er ontspannen mee om te gaan? Zijn er bezigheden die rust brengen?
zondag 19 juli 2020 om 17:36
Wat erg dat je zo angstig bent en je daardoor zo beïnvloed wordt. Helaas kan ik die pijn niet voor je verzachten, want de berichten in de media liegen er niet om en ik neem aan dat je dat allemaal in je opneemt.GinnyJones schreef: ↑19-07-2020 17:28Ik werkte altijd veelal al vanuit huis, wat dat betreft is er voor mij niet veel veranderd. Ik ben sowieso iemand die graag thuis is dus ik ervaar ook helemaal geen last van het niet naar terrassen of uit eten gaan. Deed ik voorheen ook al nauwelijks.
Het enige waar ik het verschrikkelijk moeilijk mee heb is de dreiging en de angst. Wat als je het krijgt, hoe loopt het af. Ik ben doodsbang voor zo ongeveer alle medische ingrepen en mijd dat het liefst. Nu zit ik in een situatie dat ik eigenlijk wel moet (dagelijks pijn) maar door de angst om corona op te lopen wordt het nog moeilijker dan het nu al is wbt mijn angsten. Ik lig daarvan wakker, mensen om me heen zeggen vooral dat het risico best meevalt of dat je het toch niet keert dat je corona op gaat lopen, is het niet nu, dan wel in het najaar. Ga ik daar weer over piekeren. Ook als je een verkoudheid oploopt en getest moet worden, ik word misselijk als ik eraan denk.
Je wil zo graag controle maar je krijgt het niet. Je kan het niet 100% voorkomen, je weet niet hoe het zich zal uitten, je weet niet wat de consequenties gaan zijn, vooralsnog geen goed medicijn of een vaccin.. Daar kan ik heel verdrietig om worden.
Iedereen ervaart het op zijn of haar eigen manier, ik hoop dat jij een manier gaat vinden om het voor jezelf dragelijker te maken.. *knuffel*
Aan de andere kant, misschien maakt het je allemaal wel voorzichtig genoeg om er ongeschonden doorheen te komen.
Kus!
zondag 19 juli 2020 om 17:39
Je hebt een goed midden en middel gevonden om er goed mee om te gaan en dat is belangrijk, zeker in jouw situatie.FlatWhite schreef: ↑19-07-2020 17:29Hallo Cateautje, de eerste paar maanden van de coronacrisis was ik toch echt bang. Ik begon net mijn tweede serie chemo's en constant werden kankerpatienten als risicogroep genoemd. Ik ging naar buiten (als het rustig was op straat) om even een rondje te wandelen of fietsen. Verder zag ik alleen mijn man en dochters die verder ook niemand anders zagen. Ik heb corona echt vervloekt want hierdoor zat ik zoveel thuis terwijl ik juist afleiding wilde. Muren kwamen op mij af. Toen zag ik eind mei een voorlichting van het AVL ziekenhuis waaruit bleek dat er helemaal geen bewijs was dat mensen met kanker sneller Corona krijgen of dat het verloop van deze ziekte gevaarlijker is voor deze groep.
Bij mij ging de knop om, ik ga nu op bezoek bij mijn moeder (in de tuin en afstand) en ook bij mijn zus en broer. Ik ga 's morgens in heel vroeg naar sommige winkels. De supermarkt vermijd ik nog. (Mijn eerste winkelbezoek was aan de Hema en besefte pas toen hoe ik zoiets simpels heb gemist)
Vorige week ook gewandeld (op afstand) met een vriendin.
Ik heb dat contact gewoon nodig, ik houd afstand en volg de RIVM regels op maar ik wil me niet meer volledig afzonderen.
Word je wel goed behandeld door de medici of hebben ze jouw behandeling ook op de lange baan geschoven?
zondag 19 juli 2020 om 17:40
Ik duim voor je en hoop dat het iets helpt.Avena schreef: ↑19-07-2020 17:29Ik ben aan het uitzoeken hoe dat zou kunnen. Ik moet er een procedure voor starten om het vergoed te krijgen en die is zo bureaucratisch dat ik nog niet uit het doolhof ben gekomen. En als mijn aanvraag er eenmaal ligt, kunnen ze tot 45 dagen de tijd nemen voor een besluit. Voorlopig zit er dus niets anders op dan hier aan de behandeling te beginnen en mijn vingers gekruist te houden over die corona-ellende.
Ik wens je alle geluk van de wereld.
zondag 19 juli 2020 om 17:41
Yep, snorfiets AKA snorretje.
Ja, er gewoon eventjes uit is denk ik een goed begin.
zondag 19 juli 2020 om 17:46
Vervelend Cateautje. Wat waren de bezigheden die je had gepland? Is er een mogelijkheid die aan te passen zodat je ze toch op een of andere manier “corona-veilig” te doen? Of je gaat op zoek gaan naar activiteiten die je leuk vindt en wél kunnen. Zoals koffie drinken of lunchen bij een vriendin in de tuin, (samen) wandelen in een mooi natuurgebied?
Elke dag met de snorfiets erop uit is een goed idee!
Ik woon in Zuid-Europa, waar een stricte lockdown was, en zoveel weken verplicht binnen blijven was heel heftig. De restricties gingen weg maar het aantal besmettingen loopt weer op. Ik maak me voornamelijk druk om mijn kinderen, die straks 6 maanden thuis zitten. Gaat school wel open in september? En zo niet, hoe moet dat dan? Met ons werk (want er is geen opvang oid) maar vooral voor de kinderen. Hoe lang gaat dit door, wat gaat hun toekomst brengen?
Avena, wat ontzettend rot voor je. Ik hoop dat corona geen roet in de behandelingen gooit. Je in NL laten behandelen is misschien een optie, zou je dat willen? Veel sterkte.
Elke dag met de snorfiets erop uit is een goed idee!
Ik woon in Zuid-Europa, waar een stricte lockdown was, en zoveel weken verplicht binnen blijven was heel heftig. De restricties gingen weg maar het aantal besmettingen loopt weer op. Ik maak me voornamelijk druk om mijn kinderen, die straks 6 maanden thuis zitten. Gaat school wel open in september? En zo niet, hoe moet dat dan? Met ons werk (want er is geen opvang oid) maar vooral voor de kinderen. Hoe lang gaat dit door, wat gaat hun toekomst brengen?
Avena, wat ontzettend rot voor je. Ik hoop dat corona geen roet in de behandelingen gooit. Je in NL laten behandelen is misschien een optie, zou je dat willen? Veel sterkte.
zondag 19 juli 2020 om 17:52
Ik zou me aansluiten bij een wandelclub, yoga gaan doen en 2 dagdelen vrijwilligerswerk.Rosalind schreef: ↑19-07-2020 17:46Vervelend Cateautje. Wat waren de bezigheden die je had gepland? Is er een mogelijkheid die aan te passen zodat je ze toch op een of andere manier “corona-veilig” te doen? Of je gaat op zoek gaan naar activiteiten die je leuk vindt en wél kunnen. Zoals koffie drinken of lunchen bij een vriendin in de tuin, (samen) wandelen in een mooi natuurgebied?
Elke dag met de snorfiets erop uit is een goed idee!
Ik woon in Zuid-Europa, waar een stricte lockdown was, en zoveel weken verplicht binnen blijven was heel heftig. De restricties gingen weg maar het aantal besmettingen loopt weer op. Ik maak me voornamelijk druk om mijn kinderen, die straks 6 maanden thuis zitten. Gaat school wel open in september? En zo niet, hoe moet dat dan? Met ons werk (want er is geen opvang oid) maar vooral voor de kinderen. Hoe lang gaat dit door, wat gaat hun toekomst brengen?
Avena, wat ontzettend rot voor je. Ik hoop dat corona geen roet in de behandelingen gooit. Je in NL laten behandelen is misschien een optie, zou je dat willen? Veel sterkte.
Het wordt me door de huisarts afgeraden om veel contacten te hebben. Ik krijg wel bezoek, maar we dansen hier om elkaar heen alsof we op het punt staan elkaar met een zwaard te lijf te gaan. Word er helemaal kriegel van.
Ja, zuid Europa was nog een heel stuk heftiger met lockdowns en zo zie je maar weer dat het niet echt goed heeft geholpen.
ik denk dat het voor de toekomst van je kinderen alleen dat uitmaakt dat alles een jaar wordt opgeschoven en dat lijkt me op zich niet zo'n ramp, maar hoe verder dit jaar door te komen wel natuurlijk.
zondag 19 juli 2020 om 17:54
Ik begin vooral te balen van de eindeloze stroom nieuws en het gevoel dat je constant op de wip zit: tegenover elk positief nieuws lijkt wel weer een tegenvaller te staan, alles is zo onzeker, wat dat betreft zal ik echt heel blij zijn als deze tijd definitief achter ons ligt en alles weer normaal wordt.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
zondag 19 juli 2020 om 17:55
Ik hou me er afzijdig van.Susan schreef: ↑19-07-2020 17:54Ik begin vooral te balen van de eindeloze stroom nieuws en het gevoel dat je constant op de wip zit: tegenover elk positief nieuws lijkt wel weer een tegenvaller te staan, alles is zo onzeker, wat dat betreft zal ik echt heel blij zijn als deze tijd definitief achter ons ligt en alles weer normaal wordt.
zondag 19 juli 2020 om 17:55
Mijn chemokuren en operatie gingen gelukkig wel door, het risico van niet behandelen was te groot.
Begrijp ik uit jouw reactie dat in jouw geval behandeling wel is uitgesteld?
zondag 19 juli 2020 om 17:56
Ik denk niet dat ik zelf overdreven angstig ben ofzo maar ik heb nu wel vaker van laat ik het maar niet opzoeken want ouders in risico groep en dergelijke. En als ik gewoon binnen ben dan hoef ik me ook niet te ergeren aan mensen die de regels allemaal maar onzin vinden, mondkapjes verkeerd dragen etc.
Ik ga nog steeds wel gewoon naar het centrum maar alleen als ik echt iets nodig heb en ik kijk eerst even of de winkel mij te druk oogt en anders kom ik een andere keer wel terug. Opzich wel handig want zo geef ik minder geld uit.
Het enige 'voordeel' is dat ik door de extra 'corona kilo's' echt ben gaan inzien dat er wat dat betreft echt iets moet gebeuren en daardoor heb ik ook leuke work outs ontdekt op Youtube die ik fijn thuis kan uitvoeren. Als corona voorbij is wil ik me inschrijven bij een sportschool en weer wat vaker ga zwemmen, daar voel ik me nu niet prettig bij.
Ik ga nog steeds wel gewoon naar het centrum maar alleen als ik echt iets nodig heb en ik kijk eerst even of de winkel mij te druk oogt en anders kom ik een andere keer wel terug. Opzich wel handig want zo geef ik minder geld uit.
Het enige 'voordeel' is dat ik door de extra 'corona kilo's' echt ben gaan inzien dat er wat dat betreft echt iets moet gebeuren en daardoor heb ik ook leuke work outs ontdekt op Youtube die ik fijn thuis kan uitvoeren. Als corona voorbij is wil ik me inschrijven bij een sportschool en weer wat vaker ga zwemmen, daar voel ik me nu niet prettig bij.
zondag 19 juli 2020 om 17:59
Nee hoor, gelukkig heb ik geen behandelingen nodig voor wat ik allemaal mankeer. Moet het er gewoon mee doen.
zondag 19 juli 2020 om 18:01
Wat goed dat je de discipline hebt om thuis te sporten, ik kan dat niet opbrengen, vind ik zooo ongezellig. Sporten is voor mij meer een gezelligheidsbezigheid dan iets voor mezelf doen.TsumTsum schreef: ↑19-07-2020 17:56Ik denk niet dat ik zelf overdreven angstig ben ofzo maar ik heb nu wel vaker van laat ik het maar niet opzoeken want ouders in risico groep en dergelijke. En als ik gewoon binnen ben dan hoef ik me ook niet te ergeren aan mensen die de regels allemaal maar onzin vinden, mondkapjes verkeerd dragen etc.
Ik ga nog steeds wel gewoon naar het centrum maar alleen als ik echt iets nodig heb en ik kijk eerst even of de winkel mij te druk oogt en anders kom ik een andere keer wel terug. Opzich wel handig want zo geef ik minder geld uit.
Het enige 'voordeel' is dat ik door de extra 'corona kilo's' echt ben gaan inzien dat er wat dat betreft echt iets moet gebeuren en daardoor heb ik ook leuke work outs ontdekt op Youtube die ik fijn thuis kan uitvoeren. Als corona voorbij is wil ik me inschrijven bij een sportschool en weer wat vaker ga zwemmen, daar voel ik me nu niet prettig bij.
zondag 19 juli 2020 om 18:02
Mijn man is hier degene in de risicogroep. Ook toen de scholen weer open gingen (VO) bleef ik thuiswerken en wellicht ook na de vakantie nog, al naar gelang de richtlijnen van het RIVM. Uitwonende kinderen, incl zoon die om de week bij vader is, blijven op 1,5 m afstand, hoe erg ik dat ook vind. Bij vader nemen ze het niet zo nauw en die vindt 1,5 m afstand onzin, verfent aanhanger van Viruswaanzin, zeg maar. Het risico neemt gedurende de tijd alleen maar toe, hoe voorzichtig ik zelf ook ben en daar lig ik weleens wakker van.
Naarmate de tijd vordert wordt het drukker op straat, met meer mensen die nauwelijks nog afstand houden. Ik vind de impact nu groter dan in maart/april. Gelukkig kan ik met mijn hondjes de natuur in en hebben we een prachtige tuin. Vriendin met een man die een levertransplantatie heeft ondergaan komt alleen langs als het kan in de tuin, zo niet verzetten we de afspraak.
Uit eten deden we zelden, zomers op een terras wat vaker, maar wij kiezen ervoor om het niet te doen. Toch snap ik wel dat mensen daarvan kunnen balen. Beetje vergelijkbaar met geen rood vlees mogen eten in de zwangerschap. Zodra je zwanger bent en het niet meer mag, krijg je er trek in.
Naarmate de tijd vordert wordt het drukker op straat, met meer mensen die nauwelijks nog afstand houden. Ik vind de impact nu groter dan in maart/april. Gelukkig kan ik met mijn hondjes de natuur in en hebben we een prachtige tuin. Vriendin met een man die een levertransplantatie heeft ondergaan komt alleen langs als het kan in de tuin, zo niet verzetten we de afspraak.
Uit eten deden we zelden, zomers op een terras wat vaker, maar wij kiezen ervoor om het niet te doen. Toch snap ik wel dat mensen daarvan kunnen balen. Beetje vergelijkbaar met geen rood vlees mogen eten in de zwangerschap. Zodra je zwanger bent en het niet meer mag, krijg je er trek in.
zondag 19 juli 2020 om 18:04
werd ik gillend gek van, dat zelfs dat ene uitje niet meer kon, dus dat heb ik be-eindigd en ben weer zelf boodschappen gaan doen
Als ik dit lees denk ik, wat is er mis met je huis. Ik vind mijn huis een toevluchtsoord, geen gevangenis.
Een uitje kan door wandelen in bos/park etc.of gewoon even door de buurt. Buurtcontact kan ook prima hoor. Ondanks dat ik ook zeker een risico groep ben en ivm ziekte van mijn moeder (ik wil contact met haar omdat ze niet lang meer heeft) . Ik heb zowat meer contact dan vóór de lockdown Iedereen is ineens aan het facetimen, whatsappen met beeld, skypen en gewoon bellen natuurlijk Spreek ook wel af. Even voor de deur of in de tuin (fijn dat ik die heb)
Het gevoel van gebrek aan contact is te verhelpen. Dat je gek wordt in je eigen huis ook.
Als ik dit lees denk ik, wat is er mis met je huis. Ik vind mijn huis een toevluchtsoord, geen gevangenis.
Een uitje kan door wandelen in bos/park etc.of gewoon even door de buurt. Buurtcontact kan ook prima hoor. Ondanks dat ik ook zeker een risico groep ben en ivm ziekte van mijn moeder (ik wil contact met haar omdat ze niet lang meer heeft) . Ik heb zowat meer contact dan vóór de lockdown
Iedereen is ineens aan het facetimen, whatsappen met beeld, skypen en gewoon bellen natuurlijk Spreek ook wel af. Even voor de deur of in de tuin (fijn dat ik die heb) Het gevoel van gebrek aan contact is te verhelpen. Dat je gek wordt in je eigen huis ook.
zondag 19 juli 2020 om 18:07
Ik denk dat het sowieso goed is om naar buiten te gaan. En als dat dan niet in een wandelclubje kan, ga dan in elk geval alleen joh!
Ik woon ook alleen en mijn werk stopte vrijwel meteen en volledig toen de lockdown begon. Maar ik ben wel zeker drie vier keer in de week even een uurtje naar buiten gegaan, op stillere momenten en stille plekken. Andere omgeving, frisse lucht, bewegen, het deed allemaal enorm veel goed.
Als je nu echt al maanden alleen maar binnen zit zonder zelfs maar een ommetje kan ik me voorstellen dat het flinke impact op je begint te krijgen!
Ik woon ook alleen en mijn werk stopte vrijwel meteen en volledig toen de lockdown begon. Maar ik ben wel zeker drie vier keer in de week even een uurtje naar buiten gegaan, op stillere momenten en stille plekken. Andere omgeving, frisse lucht, bewegen, het deed allemaal enorm veel goed.
Als je nu echt al maanden alleen maar binnen zit zonder zelfs maar een ommetje kan ik me voorstellen dat het flinke impact op je begint te krijgen!
zondag 19 juli 2020 om 18:09
Moet zeggen dat ik er zelf ook wel verbaasd over ben
Ik dacht dat houd ik een week vol maar ik ben nu al best een tijdje bezig. Misschien komt dat ook omdat ik daar nu wel controle over heb zeg maar terwijl je door corona juist veel controle bent kwijtgeraakt.
zondag 19 juli 2020 om 18:10
Waar woon je als ik vragen mag?Avena schreef: ↑19-07-2020 17:20Hier is de impact groot. Eerst heb ik twee maanden in mijn eentje opgesloten gezeten in mijn huis (ik woon niet in Nederland en hier was een echte lockdown, ik mocht alleen 1x per week de deur uit om boodschappen te doen).
Toen de afschaling kwam, werd het leven langzamerhand weer een stuk leuker. Ik kon weer wandelen in de natuur en vrienden zien. Er is hier een algehele mondkapjesplicht (alleen buiten in de natuur hoef je hem niet op), maar ik had tenminste mijn vrijheid weer terug.
Maar nu heb ik de diagnose borstkanker gekregen. Het aantal coronagevallen neemt weer toe en er wordt zelfs alweer gesproken over het sluiten van de grenzen en een nieuwe lockdown. Ik vrees voor wat dat gaat betekenen voor mijn behandelingen en ik vrees dat mijn familie en mijn vrienden uit Nederland niet meer langs kunnen komen om me te steunen en voor me te zorgen.
Ik vind 2020 ronduit een kutjaar.
Ik vind de gesloten grenzen ook zo erg. Ik heb net een operatie gehad en mijn moeder wou zo graag overvliegen om erbij te zijn/erna voor mij te zorgen. Helaas.
Dus ik snap je zorgen nu dat je de diagnose borstkanker hebt gekregen. Wat ontzettend shit.
zondag 19 juli 2020 om 18:11
Ten eerste weet je niet of de kinders zonder corona wel hun baantjes hadden gehouden. En het vette gedeelte.. dat kun je echt niet aan de lockdown en corona wijten hoorAndersom schreef: ↑19-07-2020 17:14Impact van de dreiging van het virus is voor ons bijna nihil. Impact van de lockdown is vele malen groter. Vooral op onze drie jong-/bijna volwassen kinderen.
Dat impact zorgt er momenteel voor dat ik met een steen op mijn maag rondloop.
Dochter 22 geen contractverlenging gekregen in een zeer veelbelovend bedrijf. Nu wel een baan maar zonder toekomstperspectief.
Zoon 20, stage niet goed afgerond, studievertraging, bijbaan ligt stil. Volgend jaar geen volledig programma op school want het meeste heeft hij wel gehaald. Cursus bijbaan niet doorgegaan en juist door die cursus zou hij het komende schooljaar extra kunnen werken in iets dat voor zijn opleiding en pré is. Relatie tussen zijn vriendin en ons volledig geëscaleerd waardoor zoon nu veel bij haar is een wij nu even niet bij zijn leven betrokken worden. Onze adviezen worden genegeerd die van haar zonder bewezen succes steeds weer opgevolgd. Deels oorzaak van de niet goed afgeronde stage.
Jongste zit te veel thuis, gaat sociaal niet echt lekker. Gaat in september drie dagen per week op stage gecombineerd met twee dagen online-les. Voortbestaan van zijn sportclub was al onzeker en nu nog meer. Bijbaan in recreatiepark draait op halve kracht maar is per oktober klaar.
Man en ik hebben qua werk geen last van de lockdown, eerder het tegendeel.
Als het met de kinderen niet lekker loopt komt dat nu echt hard binnen.
Dat had zonder ook wel gebeurt.
zondag 19 juli 2020 om 18:12
Dat kan ik me helemaal voorstellen, Sterkte.Avena schreef: ↑19-07-2020 17:20Hier is de impact groot. Eerst heb ik twee maanden in mijn eentje opgesloten gezeten in mijn huis (ik woon niet in Nederland en hier was een echte lockdown, ik mocht alleen 1x per week de deur uit om boodschappen te doen).
Toen de afschaling kwam, werd het leven langzamerhand weer een stuk leuker. Ik kon weer wandelen in de natuur en vrienden zien. Er is hier een algehele mondkapjesplicht (alleen buiten in de natuur hoef je hem niet op), maar ik had tenminste mijn vrijheid weer terug.
Maar nu heb ik de diagnose borstkanker gekregen. Het aantal coronagevallen neemt weer toe en er wordt zelfs alweer gesproken over het sluiten van de grenzen en een nieuwe lockdown. Ik vrees voor wat dat gaat betekenen voor mijn behandelingen en ik vrees dat mijn familie en mijn vrienden uit Nederland niet meer langs kunnen komen om me te steunen en voor me te zorgen.
Ik vind 2020 ronduit een kutjaar.
zondag 19 juli 2020 om 18:13
Ja, de impact nu is groter en zal ook nog groeien omdat mensen er moe van zijn en weer een normaal leven willen, met alle kwalijke gevolgen van dien.JaneJane38 schreef: ↑19-07-2020 18:02Mijn man is hier degene in de risicogroep. Ook toen de scholen weer open gingen (VO) bleef ik thuiswerken en wellicht ook na de vakantie nog, al naar gelang de richtlijnen van het RIVM. Uitwonende kinderen, incl zoon die om de week bij vader is, blijven op 1,5 m afstand, hoe erg ik dat ook vind. Bij vader nemen ze het niet zo nauw en die vindt 1,5 m afstand onzin, verfent aanhanger van Viruswaanzin, zeg maar. Het risico neemt gedurende de tijd alleen maar toe, hoe voorzichtig ik zelf ook ben en daar lig ik weleens wakker van.
Naarmate de tijd vordert wordt het drukker op straat, met meer mensen die nauwelijks nog afstand houden. Ik vind de impact nu groter dan in maart/april. Gelukkig kan ik met mijn hondjes de natuur in en hebben we een prachtige tuin. Vriendin met een man die een levertransplantatie heeft ondergaan komt alleen langs als het kan in de tuin, zo niet verzetten we de afspraak.
Uit eten deden we zelden, zomers op een terras wat vaker, maar wij kiezen ervoor om het niet te doen. Toch snap ik wel dat mensen daarvan kunnen balen. Beetje vergelijkbaar met geen rood vlees mogen eten in de zwangerschap. Zodra je zwanger bent en het niet meer mag, krijg je er trek in.
Die mensen van viruswaanzin vind ik potentieel gevaarlijk, zeker straks als het weer kouder gaat worden en de tweede golf voor de deur staat.
