Coronavirus COVID-19
alle pijlers
De persoonlijke impact...
zondag 19 juli 2020 om 16:20
...en de vraag of ik daar alleen in sta.
Voordat de coronacrisis uitbrak was ik volop bezig met het maken van plannen en het organiseren van bezigheden en ik keek er echt naar uit.
In de eerste instantie dat de quarantaineperiode aanbrak drong het nog niet zo tot me door, maar al snel begon ik het op m'n heupen te krijgen toen ik hoorde dat ik een drievoudige risicofactor heb en het vaccin nog zeker anderhalf jaar op zich zou laten wachten. De moed zakte me in de schoenen.
Alles waar ik mee bezig ben geweest is opgeschort tot weet ik veel wanneer en ik zit hier nagenoeg opgesloten in huis.
In de eerste instantie is er iemand geweest die boodschappen voor me deed, maar daar werd ik gillend gek van, dat zelfs dat ene uitje niet meer kon, dus dat heb ik be-eindigd en ben weer zelf boodschappen gaan doen en dat gaat tot nu toe goed.
Waar ik tegenaan loop is dat ik steeds onrustiger slaap en zelfs tot bewustzijn kom als ik mezelf op mijn tanden en kiezen hoor en voel knarsen, dus het zit diep, maar ik kan er niet precies mij vinger op leggen waar ik iets aan moet veranderen en vooral ook, hoe.
Zijn er meerderen die hier tegenaan lopen? Zo ja, hebben jullie er iets op gevonden om er ontspannen mee om te gaan? Zijn er bezigheden die rust brengen?
Voordat de coronacrisis uitbrak was ik volop bezig met het maken van plannen en het organiseren van bezigheden en ik keek er echt naar uit.
In de eerste instantie dat de quarantaineperiode aanbrak drong het nog niet zo tot me door, maar al snel begon ik het op m'n heupen te krijgen toen ik hoorde dat ik een drievoudige risicofactor heb en het vaccin nog zeker anderhalf jaar op zich zou laten wachten. De moed zakte me in de schoenen.
Alles waar ik mee bezig ben geweest is opgeschort tot weet ik veel wanneer en ik zit hier nagenoeg opgesloten in huis.
In de eerste instantie is er iemand geweest die boodschappen voor me deed, maar daar werd ik gillend gek van, dat zelfs dat ene uitje niet meer kon, dus dat heb ik be-eindigd en ben weer zelf boodschappen gaan doen en dat gaat tot nu toe goed.
Waar ik tegenaan loop is dat ik steeds onrustiger slaap en zelfs tot bewustzijn kom als ik mezelf op mijn tanden en kiezen hoor en voel knarsen, dus het zit diep, maar ik kan er niet precies mij vinger op leggen waar ik iets aan moet veranderen en vooral ook, hoe.
Zijn er meerderen die hier tegenaan lopen? Zo ja, hebben jullie er iets op gevonden om er ontspannen mee om te gaan? Zijn er bezigheden die rust brengen?
zondag 19 juli 2020 om 20:59
Hoe ver ben je nu?Intotheunknown schreef: ↑19-07-2020 20:57Ik herken het wel Cateautje. Vind het zwaar. Mijn fysiek werkt ook niet mee, zware zwangerschap, dus wandelen o.i.d. lukt ook niet echt. Voel me best wel alleen. Maar vind dat ik niet mag klagen, heb immers een gezin
zondag 19 juli 2020 om 21:00
Ik heb nog nooit zoveel aannames in een paar zinnen gelezen.Kroonprinses schreef: ↑19-07-2020 20:57Eens met je post.
Gevoel van verlies van controle hebben veel mensen moeite mee. Angst voor het onbekende en daarmee niet zien wat in het hier en nu wel mogelijk is. Ik snap wel dat het niet voor iedereen makkelijk is die omslag in het denken te maken, maar lastig betekent nog niet onmogelijk.
anoniem_64c64bf305ae7 wijzigde dit bericht op 19-07-2020 21:02
1.63% gewijzigd
zondag 19 juli 2020 om 21:01
Oja alle concerten zijn ook nog eens naar 2021 verzetLady*Voldemort schreef: ↑19-07-2020 20:58Het heeft zo weinig nut, al die boosheid en verdriet. Vind ik dan.
Maar ik heb gemakkelijk praten natuurlijk, het enige wat ik ervan heb gemerkt is dat mijn Doe Maar concert niet doorgaat in oktober, Hoewel dat soort beuzelarijen voor sommigen ook al aanleiding zijn tot woede en dat snap ik dan ook weer niet zo.
zondag 19 juli 2020 om 21:01
Natuurlijk wel, als je boos en verdrietig bent dan is dat zo. Zou dat niet onderdrukken of weg relativeren. Zou er ook niet in blijven hangen, want dat vernauwd je blikveld en zie je inderdaad niet wat er nog wel allemaal kan. Verdrietig zijn en de was opvouwen kan samen gaan. Boos zijn en een wandeling maken kan ook. Je leven stopt niet wanneer emoties de kop opsteken.Andersom schreef: ↑19-07-2020 20:23Dus we mogen niet boos over verdrietig zijn van alles dat naar de kloten gaat? Bedrijven die failliet gaan, mensen die hun baan kwijt raken, relaties die er zwaar onder te lijden hebben, mensen die het geestelijk heel zwaar hebben.
Alles lost zich vanzelf op als we kijken naar wat er wel kan? Geloof je het zelf?
zondag 19 juli 2020 om 21:04
Lady*Voldemort schreef: ↑19-07-2020 20:58Het heeft zo weinig nut, al die boosheid en verdriet. Vind ik dan.
Maar ik heb gemakkelijk praten natuurlijk, het enige wat ik ervan heb gemerkt is dat mijn Doe Maar concert niet doorgaat in oktober, Hoewel dat soort beuzelarijen voor sommigen ook al aanleiding zijn tot woede en dat snap ik dan ook weer niet zo.
Het lost nog niet iets op, maar is misschien een stukje van de verwerking.
Als mensen een dierbare verliezen moet er ruimte zijn voor rouwen. En zo nog meer dingen hoor. Toen ik ooit mijn baan verloor mocht/moest ik ook ruimte geven aan het verdriet daarover. Maar als je beginnende carrière door zo'n virus om zeep wordt geholpen moet je zonder iets van 'rouw' vrolijk opnieuw beginnen, want je bent nog jong enzo.....
zondag 19 juli 2020 om 21:06
Want alle kansen op een carrière zijn definitief voorbij?Andersom schreef: ↑19-07-2020 21:04Het lost nog niet iets op, maar is misschien een stukje van de verwerking.
Als mensen een dierbare verliezen moet er ruimte zijn voor rouwen. En zo nog meer dingen hoor. Toen ik ooit mijn baan verloor mocht/moest ik ook ruimte geven aan het verdriet daarover. Maar als je beginnende carrière door zo'n virus om zeep wordt geholpen moet je zonder iets van 'rouw' vrolijk opnieuw beginnen, want je bent nog jong enzo.....
zondag 19 juli 2020 om 21:08
Kroonprinses schreef: ↑19-07-2020 21:01Natuurlijk wel, als je boos en verdrietig bent dan is dat zo. Zou dat niet onderdrukken of weg relativeren. Zou er ook niet in blijven hangen, want dat vernauwd je blikveld en zie je inderdaad niet wat er nog wel allemaal kan. Verdrietig zijn en de was opvouwen kan samen gaan. Boos zijn en een wandeling maken kan ook. Je leven stopt niet wanneer emoties de kop opsteken.
Dat denk ik ook niet, en weet ik ook wel. Dat is ook wat we doen.
zondag 19 juli 2020 om 21:10
Ik herken het deels. Was half februari net aan een nieuwe baan begonnen maar bedrijf ging dicht en natuurlijk werd mijn contract toen niet verlengd.
Mijn dochter heeft er veel last van. Klaar met MBO, grote twijfels over vervolgopleiding en vanwege corona geen open dagen. Had ook gehoopt op baan bij haar stage adres maar ook dat zat er nu niet in. En gisteren had ze echt een enorm emotionele uitbarsting hierdoor en dat doet een moederhart pijn.
Verder zit ik ook in risicogroep dus ik blijf voorzichtig.
Mijn dochter heeft er veel last van. Klaar met MBO, grote twijfels over vervolgopleiding en vanwege corona geen open dagen. Had ook gehoopt op baan bij haar stage adres maar ook dat zat er nu niet in. En gisteren had ze echt een enorm emotionele uitbarsting hierdoor en dat doet een moederhart pijn.
Verder zit ik ook in risicogroep dus ik blijf voorzichtig.
zondag 19 juli 2020 om 21:12
Licht aan het einde van de tunnel willen en het gevoel hebben daar geen controle over te hebben, is toch waar je mee zit?
Ga het zonder alle tips dan zelf bedenken en dat licht aan het einde van de tunnel zelf aansteken.
Je hebt lichamelijke klachten/aandoeningen en je hebt geen controle of je wel of niet ziek wordt, durft daarom niet naar buiten en mensen te ontmoeten.
Niks om je voor te schamen, het is menselijk om enige invloed uit te kunnen uitoefenen en dat is jou met het virus ontnomen en heb je noodgedwongen je plannen in de ijskast gezet. En je vraagt hier om hoe daar mee om te gaan, dan is enig inzicht wel fijn als je die stress en tandenknarsen een halt wilt toeroepen.
zondag 19 juli 2020 om 21:13
Nee, maar het ingeslagen pad kan niet worden afgemaakt. Het vaste contact dat per oktober in het verschiet lag gaat niet door. Onzekerheid van het nieuwe contract voor eerst drie maanden, dan mogelijk een jaar is gewoon weer van voren af aan beginnen. In een baan, half zo leuk als de eerste. Daar mag je toch gewoon van balen? Stelletje betweters.!
zondag 19 juli 2020 om 21:15
Dat is afknapper op afknapper.vivapimpelmees schreef: ↑19-07-2020 21:10Ik herken het deels. Was half februari net aan een nieuwe baan begonnen maar bedrijf ging dicht en natuurlijk werd mijn contract toen niet verlengd.
Mijn dochter heeft er veel last van. Klaar met MBO, grote twijfels over vervolgopleiding en vanwege corona geen open dagen. Had ook gehoopt op baan bij haar stage adres maar ook dat zat er nu niet in. En gisteren had ze echt een enorm emotionele uitbarsting hierdoor en dat doet een moederhart pijn.
Verder zit ik ook in risicogroep dus ik blijf voorzichtig.
Kan me voorstellen dat het voor heel jonge mensen een grote impact heeft als het leven voor zo lang ineens helemaal stilstaat, velen voldoen ook niet meer aan de regels en gaan gewoon feesten. Dom, maar ik kan het me wel voorstellen.
Dat gedreig met die tweede golf vind ik erg vermoeiend terwijl we er wel degelijk rekening mee moeten houden, maar het voelt als een douane die telkens de grens een stuk verlegt.
zondag 19 juli 2020 om 21:15
Natuurlijk mag je balen, maar stellen dat het het einde van haar carrière is is ook niet reeel.Andersom schreef: ↑19-07-2020 21:13Nee, maar het ingeslagen pad kan niet worden afgemaakt. Het vaste contact dat per oktober in het verschiet lag gaat niet door. Onzekerheid van het nieuwe contract voor eerst drie maanden, dan mogelijk een jaar is gewoon weer van voren af aan beginnen. In een baan, half zo leuk als de eerste. Daar mag je toch gewoon van balen? Stelletje betweters.!
zondag 19 juli 2020 om 21:17
Die tunnel is al ruim 5 jaar lang en nee ik heb geen last van enig iets dat met controle te maken heeft, zit niet in mijn aard.Kroonprinses schreef: ↑19-07-2020 21:12Licht aan het einde van de tunnel willen en het gevoel hebben daar geen controle over te hebben, is toch waar je mee zit?
Ga het zonder alle tips dan zelf bedenken en dat licht aan het einde van de tunnel zelf aansteken.
Je hebt lichamelijke klachten/aandoeningen en je hebt geen controle of je wel of niet ziek wordt, durft daarom niet naar buiten en mensen te ontmoeten.
Niks om je voor te schamen, het is menselijk om enige invloed uit te kunnen uitoefenen en dat is jou met het virus ontnomen en heb je noodgedwongen je plannen in de ijskast gezet. En je vraagt hier om hoe daar mee om te gaan, dan is enig inzicht wel fijn als je die stress en tandenknarsen een halt wilt toeroepen.
Je kan er echt niet verder naast zitten, echt niet.
zondag 19 juli 2020 om 21:18
Waar lees je dat? Deze carrière bij deze werkgever is om zeep, nu werken aan een volgende. Eerst op zoek naar een baan met mogelijkheden. Niet alleen een die de rekening betaalt.
zondag 19 juli 2020 om 21:19
zondag 19 juli 2020 om 21:25
Ja, die ene bij dit bedrijf voor nu. En natuurlijk komt er een volgende, maar deze kans is over en uit. Bedrijf met heel veel mogelijkheden, kansen en interne opleidingen. Nu een baan als serveerster, lager salaris, zonder groeimogelijkheden. Dus eigenlijk tijdelijk en op zoek naar nieuwe kans.
Maar ik kan het blijven uitleggen, als het het niet wil snappen dan zul je het ook niet snappen.
zondag 19 juli 2020 om 21:27
Dit is toch niet wat jij schrijft. Jij impliceert in het bericht waar ik aan refereer dat ze nooit meer kans heeft op een carrière. Kan je pissig doen tegen mij, of gewoon wat duidelijker omschrijven.Andersom schreef: ↑19-07-2020 21:25Ja, die ene bij dit bedrijf voor nu. En natuurlijk komt er een volgende, maar deze kans is over en uit. Bedrijf met heel veel mogelijkheden, kansen en interne opleidingen. Nu een baan als serveerster, lager salaris, zonder groeimogelijkheden. Dus eigenlijk tijdelijk en op zoek naar nieuwe kans.
Maar ik kan het blijven uitleggen, als het het niet wil snappen dan zul je het ook niet snappen.
zondag 19 juli 2020 om 21:36
Dat is wat jij er van maakt. In datzelfde bericht zeg ik dat ze zonder verdrietig te mogen zijn van mensen als jij opnieuw moet beginnen. Dát is wat me boos maakt. Dat we alles maar positief moeten zien en nergens bos of verdrietig om mogen zijn.
zondag 19 juli 2020 om 21:38
Waar maak je nou uit op dat ze van mij niet verdrietig mag zijn?
Het enige wat ik zeg is dat de gedachte dat haar hele carrière (zoals in het eerste bericht waar ik op reageerde door jou gesteld) voorbij is niet reëel is en dus geen helpende gedachte.
Pas wanneer ik daar aan refereer nuanceer jij.
zondag 19 juli 2020 om 21:38
zondag 19 juli 2020 om 21:40
zondag 19 juli 2020 om 21:50
Dat is balen voor je dat je al vijf jaar in die tunnel zit. Meen ik echt.
Dan zit ik er naast en neem mijn woorden terug. Ik gun je dat er snel een einde aan komt en aan sommige van je reacties te lezen ga je dingen ondernemen en vaker buiten vertoeven, good for you!
