Coronavirus COVID-19
alle pijlers
Eindfase afspraken
vrijdag 20 maart 2020 om 14:42
Nu we een van de piekfases in deze Coronastrijd naderen en artsen en verpleegkundigen in bepaalde delen van het land snel zullen moeten gaan kiezen tussen leven en dood over zieke slachtoffers vroeg ik me af of mensen hierover al afspraken hebben gemaakt met hun partner en/of familie/vrienden?
Met afspraken bedoel ik: in een noodsituatie wil ik dan wel/niet behandeld worden, beademd worden, een plek innemen op de IC of het noodhospitaal, etc? Gemiddeld komen er wekelijks zo'n 256 euthanasieverzoeken binnen bij levenseindeklinieken. Dit varieert van mensen die ernstig ziek zijn tot mensen die een vrijwillig levenseinde wensen. Gelukkig behoor ik zelf niet tot een van deze categorieën, maar als antinatalist heb ik wel een sterke mening over het leven en dus over mijn behandeling mocht ik tot de slachtoffers behoren die intensieve zorg gaan nodig hebben.
Het stuit me dus tegen de borst als ik degene ben die medische zorg zou krijgen, terwijl er tegelijkertijd een moeder van mijn eigen leeftijdscategorie (ergens tussen de 30 en de 40) en vergelijkbare lichamelijke conditie naar binnen wordt gebracht, maar door gebrek aan bedden of beademingsapparatuur zou sterven. Datzelfde geldt voor als ik al ben opgenomen in het ziekenhuis en dus een bed inneem, maar er weer een vloedgolf oprukt waardoor veel mensen zorg zouden kunnen mislopen. “Ontsla mij dan en help die ander”, is wat ik mijn partner en familieleden heb opgedragen aan medisch personeel kenbaar te maken mocht het zover komen.
Zijn er meer mensen die hier al over hebben nagedacht, en indien ja, heb je dit ook aan je naasten kenbaar gemaakt? En heb je hier misschien wel (leeftijds)grenzen aan verbonden? In mijn geval: vrouw, 30-40 jaar, kindvrij, antinatalist, wel cat-mummy, wens geen voorrang te krijgen op een andere man/vrouw, 30-40 jaar, moeder/vader van 3 kids, maar wens wel voorrang te krijgen op man/vrouw, 60+ jaar met onderliggende medische problemen.
Toegevoegd naar aanleiding van onduidelijkheid: Uiteraard mag het nooit zo ver komen dat de maatschappij/zorginstelingen in tijden van crisis zoals nu gaan selecteren op basis van banale zaken zoals wel/geen kinderen, rijk/arm etc. Dat mag voor zich spreken. Wat ik bedoel is dus puur individueel level; dus dat het slachtoffer zelf kan aangeven of hij/zij zijn/haar plek wil afstaan (ongeacht de motivatie) aan iemand anders in geval van te weinig bedden en/of beademingsapparatuur.
LET OP: Ik wil graag het kaf van het koren scheiden in dit topic. Reacties van mensen die deze vraag niet serieus nemen of enkel een viswijfbijdrage kunnen leveren (zoals ik dat al in het verleden al bij vele topics voorbij heb zien komen), lees ik niet en ga ik ook verder niet op in. Just to be clear for some ladies in particular!
Met afspraken bedoel ik: in een noodsituatie wil ik dan wel/niet behandeld worden, beademd worden, een plek innemen op de IC of het noodhospitaal, etc? Gemiddeld komen er wekelijks zo'n 256 euthanasieverzoeken binnen bij levenseindeklinieken. Dit varieert van mensen die ernstig ziek zijn tot mensen die een vrijwillig levenseinde wensen. Gelukkig behoor ik zelf niet tot een van deze categorieën, maar als antinatalist heb ik wel een sterke mening over het leven en dus over mijn behandeling mocht ik tot de slachtoffers behoren die intensieve zorg gaan nodig hebben.
Het stuit me dus tegen de borst als ik degene ben die medische zorg zou krijgen, terwijl er tegelijkertijd een moeder van mijn eigen leeftijdscategorie (ergens tussen de 30 en de 40) en vergelijkbare lichamelijke conditie naar binnen wordt gebracht, maar door gebrek aan bedden of beademingsapparatuur zou sterven. Datzelfde geldt voor als ik al ben opgenomen in het ziekenhuis en dus een bed inneem, maar er weer een vloedgolf oprukt waardoor veel mensen zorg zouden kunnen mislopen. “Ontsla mij dan en help die ander”, is wat ik mijn partner en familieleden heb opgedragen aan medisch personeel kenbaar te maken mocht het zover komen.
Zijn er meer mensen die hier al over hebben nagedacht, en indien ja, heb je dit ook aan je naasten kenbaar gemaakt? En heb je hier misschien wel (leeftijds)grenzen aan verbonden? In mijn geval: vrouw, 30-40 jaar, kindvrij, antinatalist, wel cat-mummy, wens geen voorrang te krijgen op een andere man/vrouw, 30-40 jaar, moeder/vader van 3 kids, maar wens wel voorrang te krijgen op man/vrouw, 60+ jaar met onderliggende medische problemen.
Toegevoegd naar aanleiding van onduidelijkheid: Uiteraard mag het nooit zo ver komen dat de maatschappij/zorginstelingen in tijden van crisis zoals nu gaan selecteren op basis van banale zaken zoals wel/geen kinderen, rijk/arm etc. Dat mag voor zich spreken. Wat ik bedoel is dus puur individueel level; dus dat het slachtoffer zelf kan aangeven of hij/zij zijn/haar plek wil afstaan (ongeacht de motivatie) aan iemand anders in geval van te weinig bedden en/of beademingsapparatuur.
LET OP: Ik wil graag het kaf van het koren scheiden in dit topic. Reacties van mensen die deze vraag niet serieus nemen of enkel een viswijfbijdrage kunnen leveren (zoals ik dat al in het verleden al bij vele topics voorbij heb zien komen), lees ik niet en ga ik ook verder niet op in. Just to be clear for some ladies in particular!
puz_n_boots wijzigde dit bericht op 20-03-2020 16:18
10.40% gewijzigd
vrijdag 20 maart 2020 om 14:46
Ik denk niet dat wel/geen kinderen een criterium wordt. Bij de afweging kijken ze, gelukkig, alleen naar medische aspecten en overlevingskansen. Voor mezelf denk ik dat ik bij de grote groep hoort die amper merkt dat hij Corona heeft. Ze moeten er in elk geval alles aan doen om mij erdoor te slepen. Ik sta mijn plekje alleen af aan mijn eigen kind.
vrijdag 20 maart 2020 om 14:48
Ik denk dat op het moment dat je in het ziekenhuis ligt dat je niks te kiezen hebt. Er zullen protocollen en regels zijn aan de hand waarvan artsen de keuzes zullen maken. Ze zullen dat inderdaad eerder een gezonde 40-er opnemen dan een 80-er met zwakke gezondheid. Maargoed er zullen meer aspecten zijn.
vrijdag 20 maart 2020 om 14:52
In dit stadium van mijn leven ben ik er nog niet klaar voor om in een kist te gaan liggen. Mijn dochter heeft me nog te hard nodig, ook al ben ik boven de 40 en heb ik wel wat medische indicaties die niet helpen bij Corona. Want jij legt nu een grens neer die voor jouw acceptabel voelt, een ranglijst van wie wel en wie niet. Maar als iedereen dat doet dan ben je boven de 60 afgeschreven. Is dat wat je wil?
vrijdag 20 maart 2020 om 14:54
Dat gebeurt nu ook al. Mensen met een heel zwakke gezondheid/ongeneeslijke ziekte worden niet (altijd) zomaar aangesloten op de beademing en/of tot het uiterste behandeld. Dat heeft verder weinig te maken met Corona.Arequipa schreef: ↑20-03-2020 14:48Ik denk dat op het moment dat je in het ziekenhuis ligt dat je niks te kiezen hebt. Er zullen protocollen en regels zijn aan de hand waarvan artsen de keuzes zullen maken. Ze zullen dat inderdaad eerder een gezonde 40-er opnemen dan een 80-er met zwakke gezondheid. Maargoed er zullen meer aspecten zijn.
In dat soort gevallen wordt altijd overlegd in hoeverre het zinvol is iemand nog verder te behandelen.
vrijdag 20 maart 2020 om 14:58
Dit. Ze gaan echt niet eerst jouw verhaal lezen maar beslissen zelf.Arequipa schreef: ↑20-03-2020 14:48Ik denk dat op het moment dat je in het ziekenhuis ligt dat je niks te kiezen hebt. Er zullen protocollen en regels zijn aan de hand waarvan artsen de keuzes zullen maken. Ze zullen dat inderdaad eerder een gezonde 40-er opnemen dan een 80-er met zwakke gezondheid. Maargoed er zullen meer aspecten zijn.
vrijdag 20 maart 2020 om 15:03
Of schooljuf, of schoonmaker, of vakkenvuller, of cv-installateur, of reclamemaker. Hopelijk speelt beroepskeuze geen rol, ik ben voor veel mensen toch al een ongewenste beroepsgroep. Als die IC-arts op sterven na dood is, is hij voorlopig ook niet inzetbaar.nerdopviva schreef: ↑20-03-2020 15:00Ik vind het selecteren op het hebben van kinderen ook vrij idioot. Want wat als die 60-jarige IC-arts is?
anoniem_228429 wijzigde dit bericht op 20-03-2020 15:04
9.41% gewijzigd
vrijdag 20 maart 2020 om 15:03
verkoop je abonnementen aan de deur? Zo ja dan hoeven ze jou niet te reddenMinkeDeWit schreef: ↑20-03-2020 15:03Of schooljuf, of schoonmaker, of vakkenvuller, of cv-installateur, of reclamemaker. Hopelijk speelt beroepskeuze geen rol, ik ben voor veel mensen toch al een ongewenste beroepsgroep.
vrijdag 20 maart 2020 om 15:15
‘ Ik ben in de war en zoek mijn heil in rare stromingen om enige zin aan mijn leven te geven’
vrijdag 20 maart 2020 om 15:16
Aan een ic-arts met mogelijke hersenschade heb je anders ook niets meer hoor.nerdopviva schreef: ↑20-03-2020 15:00Ik vind het selecteren op het hebben van kinderen ook vrij idioot. Want wat als die 60-jarige IC-arts is?
vrijdag 20 maart 2020 om 15:22
Je hebt alle recht om niet gereanimeerd of beademd te willen worden hoor. Dat noemen we codegesprekken en die zijn doodnormaal in het ziekenhuis.
Dus als je niet wil worden gereanimeerd/beademd/getransfundeerd, bespreek het dan vooral met je arts zou ik zeggen.
Als je wel gereanimeerd wil worden stoppen artsen in niet-crisissituaties pas bij ‘medisch zinloos handelen’; dat is een inschatting die de arts dan (vaak in multidisciplinair overleg) maakt.
In crisis situaties is er een apart rampenprotocol waarbij patiënten worden gescoord onder het mom van ‘treat the ones who’ve got a chance’, en afhankelijk van hoe hoog de beddendruk is wordt die ‘chance’ een steeds nauwer gebied. Dus als je enige beddendruk hebt laat je alleen gaan wie op sterven na dood is, maar als je 5000 patiënten hebt en 5 bedden kun je je voorstellen dat die keuze niet zo leuk is. Dus als er dan iemand is die duidelijk heeft aangegeven niet gereanimeerd/beademd te willen worden is dat denk ik alleen maar fijn.
Maar dat moet dan ergens helder geregistreerd staan, want tegen je familie zeggen is niet voldoende ‘bewijs’. Weet die arts veel wat voor band jij met je familie hebt of wat voor levensverzekering ze op jouw leven hebben afgesloten. Dus dat met familie bespreken is weinig zinvol. Dan zou je het moeten laten noteren in een officieel document of op z’n minst bij de huisarts.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
